208

Kugel la Ruza - Esperantoesperanto.us/bitlibroj/Kugel_la_Ruza_2015-08-23_20-05-40.pdfISBN 0 88733 118 1. Ĝi enhavas 136 paĝojn da difinoj, kaj temas pri ĉiuj 70 libroj de la aŭtoro

  • Upload
    others

  • View
    5

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

EnhavojKovriloTitolaPaĝoAntaŭparoloKugellaRuza

LaSupermondoCilLaMontojdeMagnatzLaSorĉistoFejresmLaPilgrimojLaKavernoenlaArbaroLaDomegodeIŭkoŭnuVortaro

DuPlusajRakontojLaDekSepVirgulinojLaSakplenodaSonĝojVortaro

AtribuojSenpageHaveblajPermesilo

Antaŭparolo

Vortaro:Vidantevorton‘ĉi-aspektan’(sencitiloj),ŝvebusuperĝiperfingropintoaŭmusokajekvidu,keĝiŝanĝiĝosporaspekti‘tielĉi’.Pertiovisciosketiuvortohavasdifinonenlaprovizitavortaro.Klaku ĝin por ekvidi ties difinon. Post legi la difinon, atentu pri la komenco-vorto de ladifino,kiuaspektoskiel‘difin/o’.Klakutionporsaltireireallarakonto.

Trovanterefrencontian,kia~EB360/15;~BeE194/15ĉefinodenominativadifino,rekonutionpor indikibildonenapartabildovortaro:laEsperantaBildvortaro (ISBN0-91918603207)de1988;aŭ laBildvortaroenEsperanto (ISBN9789077066485) de 2012.Divido-streko apartigas jene:sekcio/bildo(j).

BonvoluPlendi:Tiunĉitradukitanromanonviĝuasrezulteprolakunlaboradodeplurajhomojkiuj petas nenian repagon krom ke vi ĝuu. Iliajn nomojn vi trovos en posta sekcieto titolita‘Atribuoj’.Vianomorajtasaperientiulisto.Plenduepoŝtesevitrovaseĉlaplejmalgrandaneraron.Plendu,nipetas,pri ioajnkiomalplaĉas.Nidankosvinpro tiajplendoj.Ni tujenketos,kaj senitrovusvinprava,niestussurlistigontajvininterniajkontrolistoj.Tial,do,antaŭdankon.

Dosieroj:Sesurviaaparatolavortarajligilojneaspektaskielsupere,tiorezultasdeaferokielaniaj CSS-aj reguloj super-regiĝus fare de interna sistemo de via propra aparato: Nook, Kobo,Kindle,ktp.Do,substrekojpovasaperimalgraŭniajspecifajelektoj.Kulpigulapropranaparatontiukaze.

NiproviselektimezanstilonpostdemandiĉeFejsbukokajaliepridiversajpersonajpreferoj.Nijavolasprovizielektonalĉiuleganto.Bedaŭrinde,tionuntempeneeblas.Solvodevasatendiĝisla plimulto el bitlibraj aparatoj subtenos la formatonEPub3, kio permesos funkcion pri elektointerstilojperedeJavaScript.SedEPub2,perkiolaplimultoelaparatojankoraŭfunkcias,neebligastiajnelektojn.

Nielektisdifininur laniaopiniemaloftajnvortojn.Bonegahelpoporesperantajprogresantoj,nur iometa helpo por komencantoj. Se viaopinie, plua vorto bezonas difinon, kontaktu nin, kaj nialdonos.

Postfinlegilaunuanrakonton,porsaltitranslavortaroallakomencodeladuarakonto,alklakula vortaran bildosimbolon. Kaj fine sciu, ke ajna leganto rajtas peti aldonon de plua difino en lavortaro.Kontaktulaeldonejonepoŝteorsugestipritio.

Idiomoj:Ĉar ĉi tiuj rakontoj temas pri la ege fora futuro, tempopaso dumkiam preskaŭ ĉioestosŝanĝita, laaŭtoroelektisprezentialsiadenaskeanglalingvalegantarofremdenovajnnomojnporfikciajfuturajestaĵoj:bestoj,monstroj,ktp.Apartaŝokoporonilegantaennoveakiritalingvo.Tiesunuainklinoestusserĉi(tutevane)envortaro.

Helpejetio,nifojeindikastianfremdeconperfremdeakcentitavokalo,jene:ásmo,dédando,érboktp.Prononculaŭvole.Kiamsignifogravas,prenutionellacirkonstanco.Sednezorgustrebe.Fojetiajvortojekzistasnurporaldoniplusanfremdecon.Entiajkazojmankodeprecizecoapenaŭgravas.Estassamepordenaskajanglalingvanoj.

Faktesciu,keapartaleksikonohaveblasenlaanglalingvoprilamultajtiajnomojinventitajdela aŭtoro: The Jack Vance Lexicon: from Ahulph to Zipangote kompilita de Dan TEMIANKA,

ISBN0887331181.Ĝienhavas136paĝojndadifinoj,kajtemaspriĉiuj70librojdelaaŭtorodumlia50-jaraaŭtorakariero.

Propraj Nomoj: Plejparte ni lasis, ke propraj nomoj restu kiel eble plej proksimaj al laoriginalo. Tamen, por eviti falsajn sufiksojn ‘-an’ ktp, ni opiniis tion dece, ke ni faru necesajnŝanĝetojn.

Referencoj:La referencaoriginalokiunni tradukisdevenaselvolumoj15akaj35ael la44-volumaeldonoVanceIntegralEdition (ISBN0-9712375-1-4),kun laanglaj titolojCugel theCleverkajCugel,theSkybreakSpatterlight.

LaMortantaTero:JenunumemstararomanokajdunovelojpriKugellaRuza,unuellaplejŝatatajprotagonistojdeaŭtoroJackVance,kiesverkaroplenigas44koncizajnvolumojnenlaanglalingvo.Ĉi tiu romano, kvankam tutememstara, apartenas al romanara serio nomata ‘LaMortantaTero’kunekunlaromananovelaro‘MazirienlaMagiisto’ankaŭhaveblaenEsperanto.

Ĉitiajrakontojtemaspriforaestontecotiomegemalproksimakeĉiujhomojloĝantajsurterotimas, ke la suno tre baldaŭ estingiĝos.En la ĉielo ĝi briletas ruĝege kaj tiommalforte ke homojpovasrigardiĝinnudokuleporvidimakulojnsurĝiasurfaco.

SociajEtosoj:Proksimiĝante al la porĉiamamallumiĝo, ĉiuj el la homaj socioj jamkelkfojeunuiĝiskajtujpostereapartiĝis.Ĉiuapartaetahomarokredassinmemporestilasolakieskutimojĝustaskajkiesreligioveras.Sekve,nepluestasgrandajnacioj.Restasnunnurkelkajurboj,plejparteruinaj, ĉiu for de ĉiuj aliaj. Inter tiuj situas ege sovaĝaj arbaroj, dezertoj,maroj kajmontaroj kiediversajmagiekreitajhomvorajestulojvagaskajflugaslibere.

FriponaHeroo:TranstiusovaĝaglobovagadassoleKugellaRuza,senditakontraŭsiapropravolo fare de potencamagiisto almisio nefarebla. Tra plurajmalamikaj socioj kaj eĉ pli danĝerajsovaĝejojlidevaspaŝadiporrevenialsiahejmo.Tionlifaraspreskaŭtutesendefende,havantenurglavonkajneniomdapropramagio.Armitanurpersiaruzo, listrebasvenkiĉiujnobstaklojn.Kajoftelistrebasiomtroforte,porvenkiankaŭsinmem.

KugellaRuzaaŭtoritademajstro

JackVancetradukitade

ĜanŬesliStarling&

OrlandoHernández

ilustritadePaulRhoads

re-eldonitaje2015-08-23

Ĉapitro1

LaSupermondo

Sur la altejo super la rivero Zan, ĉe la loko de certaj antikvaj ruinoj, Iŭkoŭnu la RidantaMagiistoorndoniskeestukonstruitadomego laŭ siaprivatagusto:malkutimakonstruaĵoelkrutajgabloj,balkonoj,ĉiel-pontoj,kupoloj,kunekuntrispiral-konusajverdajvitraj turojtrakiujlaruĝasunlumobrilislaŭtorditajbrilerojkajkuriozajkoloroj.

Malantaŭladomegokajtranslavalo,malaltajmontetojondisforenkieldezertajsabloondojĝislalimodevido.Lasunoelĵetismoviĝantajnkrescentojnelnigraombro;kromtiolamontetojestissen distingoj, malplenaj, solaj. La Zan, leviĝanta en la Malnova Arbaro oriente de Almerio,preterfluissube,ĝistrileŭgojnokcidenteelfluisenlariveronSkaŭm.TieĉiestisArzenome,urbetoantikvapretermemorkapablo,rimarkindanunnurpriĝiafoiro,kiologishomojnellatutaregiono.ĈelaFoiroArzenomea,Kugelestablisbudonporvenditalismanojn.

Kugelestisviroelmultajkapabloj,kunsintenosamtempeflekseblakajnedeflankiĝema.Liestislongajelagamboj,lertajelamanoj,facilajelafingroj,molajelalango.Liahararoestislaplejnigrael nigraj feloj, kreskantamalsupre sur la frunto, kurbiĝanta akremalantaŭen super la brovoj. Liajekflanke rigardemaj okuloj, longa scivolema nazo kaj drola buŝo donis al lia iom osta vizaĝoesprimonpri viveco,veremo,kaj afableco.Li estis spertintamultajn sortoŝanĝojn,gajnante el tiujsuplecon, fajnan diskretecon, majstrecon de kaj braveco kaj ŝteliro. Akirinte antikvan plumbanĉerkon—post forĵeti laenhavon—likreisarondaplumbaj lozenĝoj.Tiujnĉi, frapemarkitaperdecajsimbolojkajrunoj,liofertisvendeĉelaFoiroArzenomea.

Malbonsorte porKugel,malpli ol dudekpaŝoj for de lia budo, certa viroFianostor jam estisestablinta pli grandan budon kun vendaĵoj el plia diverseco kaj plimemevidenta efikeco, tiel, kekiamajnKugelhaltigispreterpasantonporatentigipri siavendaĵaro, lapreterpasntopliofteolnemontrusaferonaĉetitandeFianostorkajdaŭrigisianiradon.

Je la tria tago de la foiroKugel estis forvendinta nur kvar amuleton, kontraŭ prezoj apenaŭsuper la valoro de la plumbomem, dum Fianostor spertismalfacilon servi ĉiujn siajn aĉetantojn.Raŭkaprokriadi senefikajn logdirojn,Kugelmalfermis sianbudonkaj alproksimiĝis lakomercanlokondeFianostor,porkeliinspektulametodondekonstruokajlafermilojnĉelapordo.

Fianostor, observante, gestis ke li alvenu. “Envenu, amiko mia, envenu. Kiel progresas viakomerco?”

“Por tute verdiri, ne tre bone,” diris Kugel. “Mi kaj perpleksiĝas kajmalesperiĝas, ĉarmiajtalismanojneestasmemevidentesenutilaj.”

“Mi povas klarigi vian perpleksecon,” diris Fianostor. “Via budo okupas la lokon de la iamapendumilo,kajensorbismalbonŝancajnesencecojn.Sedmikredis,kemiobservis,keviekzamenaslamanierojn laŭkiuj la lignaĵoj demiabudoestaskunigitaj.Vi ekhavospli bonanvidkampondeinterne, sed unue mi devas malplilongigi la ĉenon de la kaptita érbo kiu vagadas ĉiloke dum lanokto.”

“Nenecese,”dirisKugel.“Miascivoloestisnurmomenta.”

“Rilate pri la malespero kion vi suferas,” Fianostor daŭrigis, “ne necesas, ke ĝi daŭru. Viobservaskemiavendostokojamplejparteelvendiĝis.”

Kugelagnoskis,keestistiel.“Kieltioĉirilatasalmi?”

Fianostoratentigisfingrepriviroportantavestojnelnigro.Tiuĉiviroestiseta,flavajehaŭto,kalvakielŝtono.Liajokulojaspektissimilejenodojenlignotrabo;liabuŝoestislarĝakajkurbiĝisenrideto de kronika amuziĝado. “Jen staras Iŭkoŭnu la Ridanta Magiisto,” diris Fianostor. “Postmallonga tempo li venos en mian budon por provi aĉeti certan ruĝan librumon, la kazo-libro deDibarkaŝMajor,kiustudissubedeGranduloFandeal.Miaprezoestasplialtaollivolospagi,sedliestas pacienca viro, kaj disputos por almenaŭ tri horoj. Dum tiu ĉi tempo lia domego staros senloĝanto.Ĝienhavasgrandegankolektarondamagiajobjektoj,instrumentoj,kajaktivigiloj,kajankaŭkuriozaĵoj,amuletojkajlibrumoj.Mianksiasaĉetitiajnaferojn.Ĉunecesas,kemidiruplu?”

“Ĉio ĉi ja estas bone,” diris Kugel, “sed ĉu Iŭkoŭnu lasus sian domon sen gardisto aŭprizorgisto?”

Fianostor etendis larĝe la manojn. “Kial ne? Kiu tiom riskus ŝteli de Iŭkoŭnu la RidantaMagiisto?”

“Precizetiuĉipensomalkuraĝigasmin,”Kugelrespondis.“Miestasvirolerteprovema,sednesensenceriskema.”

“Ekzistas riĉaĵoj por esti akirotaj,” diris Fianostor. “Okulfrapaĵoj kaj montraĵoj, mirindaĵojnetakseblevaloraj,kunekunsorĉetiloj,fortikigiloj,kajeliksiroj.Sedrememoru,miurĝasnenion,mikonsilasnenion;sevikaptiĝus,viestusnuraŭdintamineksklamiprilariĉecodeIŭkoŭnulaRidantaMagiisto!Sednunlivenas.Rapide:turniĝupormontriladorsonporkelineviduvianvizaĝon.Trihorojnlirestosĉitiel,tiomanlongeconmigarantias.”

Iŭkoŭnu eniris la budon, kaj Kugel kurbiĝis por ekzameni botelon en kiu estis peklitahomonkulo.

“Bonvenon, Iŭkoŭnu!” elvokis Fianostor. “Kial vi prokrastis? Mi jam rifuzis malavaregajnofertojn por certa ruĝa librumo, tute favore al via honoro!Kaj jen— atentu pri tiu ĉi ĉerko!ĜitroviĝisentombejoapudlalokodemalnovaKarkodo.Ĝirestasankoraŭfermita,kajkiupovasimagilamirindaĵonkionĝipovasenhavi?Miprezomodestasjedekdumiltérsoj.”

“Interese,”murmuris Iŭkoŭnu. “La enskribo— lasumin vidi…Hmm. Jes, ĝi aŭtentikas. Laĉerko enhavas kalcinajn fiŝ-ostojn, kiuj uziĝadis tra la tuto de Granda Motolamo kiel laksetigamedikamento. Ĝi valoras eble dek aŭ dek du tercoj por esti kuriozaĵo. Mi posedas ĉerkojn pliantikvajnjeepokoj,devenajĝislaEpokodeBrilado.”

Kugel promenetis al la pordo, atingis la straton, kie li paŝadis ienkaj tien, konsiderante ĉiundetalon de la propono laŭ la ekspliko de Fianostor. Unuavide la afero ŝajnis sensohave: jen estisIŭkoŭnu;tieestisladomego,kreveplenaderiĉegajenhavoj.Certeneniomalbonarezultosdesimplapririgardado.KugelekirisorientenlaŭlabordojdelaZan.

La torditaj turoj de verda vitro leviĝis kontraŭ la malhela blua ĉielo, skarlata sunlumorenkontanta sin inter la volutoj. Kugel paŭzis, zorge aprezis la ĉirkaŭajn kampojn. La Zanpreterfluadissensono.Proksime,duon-kaŝitainternigrajpoploj,paleverdajlarikoj,pendemajpál-

salikoj, estis vilaĝo—dek duo da ŝtonaj dometoj enloĝataj de barĝistoj kaj erpistoj de la riverajterasoj:popolojfokusezorgantajlaproprajnaferojn.

Kugel studis la alirejon de la domego: sinua vojeto elmalhelaj brunaj kaheloj. Post longe lidecidis,kejuplisenkaŝaestussiaalveno,desmalplikomplikajnecesusestisiajeksplikoj,setiujnonipostulos.Likomencissupreniri lamontetoflankon,kaj ladomegodeIŭkoŭnustaregissuperli.Atingante la kortegon, li paŭzis por serĉi la pejzaĝon. Trans la rivero, montetoj ondis for en lamalklarandistancon,tiomforkiomokulopovisvidi.

Kugelmarŝishast-maniereallapordo,frapis,sedinstigisnenianrespondon.Likonsideris.SeIŭkoŭnu, kiel faris Fianostor, tenadis gardan beston, eble ĝi tentiĝus al eligo de sono se oni ĝinprovokus.Kugelvokislaŭteenvariajtonoj:graŭlante,ĝemante,sensenc-parole.

Silentointerne.

Limarŝetistimopaŝealfenestrokajenrigardadisalhalogrizedrapirita,enhavantanurtabletonsur kiu, sub vitra kloŝo, kuŝis mortinta rodento. Kugel ĉirkaŭpaŝis la domegon, esplorante ĉiunfenestron laŭproksimiĝo,kajeventualeatingis lagrandanhalonde laantikvakastelo.Lertmove ligrimpis lamalglatajnŝtonojn,saltis transealunuel laparapetojkapricedezajnitajde Iŭkoŭnukajfacileakirisenironenladomegon.

Li staris en dormoĉambro. Sur podio, ses gargojloj subtenantaj litseĝon turnis la kapojn porrigardi agace pro la truda eniro. Per du ŝteliraj paŝoj Kugel atingis la arkon, kiu malfermiĝis aleksteraĉambro.Ĉitiellamurojestisverdajkajlameblaronigrakajroza.Liforlasislaĉambronporbalkonoĉirkaŭanta centran ĉambregon, lumo fluanta traorieloj altaj en lamuroj.Sube estis vitrajskatoloj,ŝrankoj,bretojkajrakojhavantajĉiujnklasojndaobjektoj:lamirindakolektarodeIŭkoŭnu.

Kugelstaradispoze,nervozakielbirdo,sedlakvalitodelasilentotrankviligislin:lasilentodemalplenaloko.Malgraŭtio, liestis trudepaŝantalapropraĵondeIŭkoŭnulaRidantaMagiisto,kajatentemoestisdecega.

Kugelpaŝadismalsuprenlaŭlarĝekurbantaŝtuparoengrandeganhalon.Listarissorĉemiranta,pagantealIŭkoŭnulahonorondesenlimamiro.Sedallilatempohavislimon;lidevisŝtelirapidekaj tuj foriri.Elprenis li sian sakon; li ĉirkaŭiris lahalon,detaleelektanta tiujnobjektojnhavantajmalmultangrandeconkajgrandanvaloron:etapotokunkornaroj,kiueligisnubojndarimarkindajgasojkiamlakornopintojpremiĝis;eburakornotrakiusoniĝisvoĉojellapasinteco;miniaturateatrokie kostumitaj diabletoj atendis pretaj por ludi humorajn kapriolaĵojn; objekto simila al aro dakristalajvinberoj,ĉiumontrantamalklaranfenestrovidonalunuellademonajmondoj;bastonosurkiuburĝonekreskisfrandaĵojeldiversajgustoj;antikvafingroringokungravuritajrunoj;nigraŝtonoĉirkaŭitadenaŭzonojdenetuŝeblakoloro.Lipreterpasiscentojndapotojdepulvorojkajlikvaĵoj,simile detenis sin je la ujoj enhavantaj konservitajn kapojn. Nun li venis al bretoj plenigitaj devolumoj, foliaroj kaj librumoj, kie li elektis kun zorgo, preninta laŭ prefero tiujn kun bindaĵoj elpurpura veluro, la kutima koloro de Fandeal. Li sammaniere elektis foliojn de desegnaĵoj kajantikvajnmapojn,kajladislokitaledoeligismucidanodoron.

Lireiris laŭcirkloal lahalaenirejopreterpasantedudekondaetajmetalajkestoj,fermitajperkoroditaj zonoj elgrandaantikveco.Kugel elektis tri hazarde; ili estismalkonvenepezaj.Lipasispreterkelkajmasivajmotorojkiesceloliestusvolintaenketi,sedlatempoprogresadis,kajdecis,keliestuforiranta,returnealAzenomekajlabudodeFianostor…

Kugel malridetis. Laŭ kelkaj rezonoj la propono ŝajnis nepraktike. Fianostor malprobableelektospagilaplenanvaloronporliajstokaĵoj,aŭ,pliprave,lastokaĵojdeIŭkoŭnu.Ebleestussaĝe,kelifosekaŝulaŝtelaĵaronĉeizolaloko…Jenestisalkovo,kiunKugelantaŭenepriatentis.Molalumo ŝveladis kiel akvokontraŭ la kristala panelo, kiu apartigis la alkovonde la halo.Niĉo ĉe lamalantaŭomontriskomplikanobjektonegeĉarman.Laŭliaplejbonkonjektapercepto,ĝiŝajnisestiminiaturakaruselo sur kio rajdis dekdubelegaj pupetoj el ŝajna viveco.Laobjektomemevidenteestismultevalora,kajplaĉisalKugel,kelipovistroviaperturonenlakristalapanelo.Li trapaŝis,seddufutojnantaŭlisituisduapaneloobstaklejeliairado,establantaavenuonkiuŝajnekondukisallamagia rondiraĵo.Kugelprocedismemfide,nurporobstakliĝiĉepluapanelokiun linevidisĝistiam,kiamliĝinalfrapis.Kugelretropaŝadissiajnpaŝojnkajtrovis,jeliaplaĉo,lasendubeĝustanenirejon en loko malantaŭa je kelkaj futoj. Sed iu ĉi nova avenuo kondukis lin laŭ kelkaj rektajangulojalpluansenpordanpanelon.Kugeldecidisforlasiakirondelakaruselokajforirilakastelon.liturniĝis,sedmalkovris,keliiomkonfuziĝis.Ĉuliestisvenintademaldekstre—aŭĉudekstre?…Kugelestisankoraŭserĉantaelironkiam,postkutimatempo,Iŭkoŭnurevenisalsiandomegon.

Pauzanteapudlaalkovo,IŭkoŭnuesprimisalKugelperrigardadoelhumorasurprizego.“Kionnihavasĉi tie?Vizitanto?Kajmiestis tiommalgastigema,kemidevigisvinatendadi!Tamen,Mividas,keviamuzisvinmem,domidevassentinenianĉagrenegon.”Iŭkoŭnupermesisalsi,keetaridoeskapissiajnlipojn.LipostepretendisekatentiprilasakodeKugel.“Kioestastioĉi?Viportisobjektojnpormiaekzamenado?Bonege!Miĉiamanksiasporplibonigimiankolektaĵaron,porkemirestuflank-al-flankekunladetruiĝodepasantajjaroj.Viŝokiĝussevilernusprilafriponojkiujcelasrabimin!Tiuvendistodebagatelaĉojensiapucaetabudo,ekzemple—vinepovuskonceptiliajnfuriozajnstrebadojncelejetio!Mitoleradaslinĉarĝisĉidatelineestistiomkuraĝaporkeliriskuenirimian domegon. Sed venu, elpaŝu ĉi tien en la halon, kaj ni ekzamenos la enhavaĵojn de viasako.”

Kugel riverenciselegante. “Feliĉe.Laŭvia supozo,mi jaestisatendantavian revenon.Semirememorasĝuste,laelirejotroviĝaspertiuĉipasejo…”Lipaŝisantaŭen,sedrefojeobstakliĝis.LIfarisgestonsignifanprimemĉagrenaamuzo.“Miŝajneelektismalĝustandirekton.”

“Ŝajnetiel,”dirisIŭkoŭnu.“Rigardantesupren,viatentiĝospriornamadezajnaĵosurlaplafono.Sevisekvoslakurbĝiondelalunarkoj,vigvidiĝosallahalo.”

“Kompreneble!”KajKugelhastepaŝisantaŭenlaŭladirektiloj.

“Momenton!”vokisIŭkoŭnu.“Viforgesisviansakon!”

Kugelmalvolereirisporlasako,fojonplurepaŝiselen,kajbaldaŭenirisallahalo.

Iŭkoŭnu faris mole ĝentilan geston. “Se vi volas paŝi ĉi tien mi ĝoje ekzamenos viajnvendaĵojn.”

Kugelekrigardisreflekselaŭlakoridoroallafrontaenirejo.“Estustrudejeviapacienco.Miajetajbagatelaĵojestaselkvalitosubviaintereso.Kunviapermesomiadiaŭos.”

“Nenieltio!”deklarisIŭkoŭnugrandakore.“Mihavasmalmultajnvizitantojn,laplimultoelkiujestas friponoj kaj ŝtelistoj. Mi vin certigu, ke ilin mi traktas severe! Mi insistas, ke vi almenaŭakceptuiomdarefreŝigaĵo.Metuviansakonsurlaplankon.”

Kugel zorge subenmetis la sakon. “Antaŭ nelongemi instruiĝis pri eta kompetenteco fare demar-virinaĉo de Blanka Alstro. Mi kredas, ke vi interesiĝos. Mi bezonas kelkaj éojn da fortikaŝnuro.”

“Vi ekctitas mian kuriozemon!” Iŭkoŭnu etendis brakon; pordeto en la murpanelo glitismalfermiĝe; buklo da ŝnuromemĵetiĝis al liamano. Frotanta la vizaĝon kvazaŭ por kaŝi rideton,Iŭkoŭnu transdonis laŝnuronalKugel,kiuelskuisĝinzorgege.“Mipetasvianpartoprenon,”dirisKugel.“Simplaaferoenkiovietendosunubrakonkajunugambon.”

“Jes,certe.”Iŭkoŭnuetendislamanon,indikisperfingro.LaŝnuroekvolvisĉirkaŭlabrakojkajgambojdeKugel,kaptantelinporkemalkapablumovi.LaridetodeIŭkoŭnupreskaŭdisfendisallilatutankapon.“Jensurprizaokazaĵo!PromisomivokiselenŜtelisto-kaptisto!Porviakomforto,nebaraktu,ĉarŜtelisto-kaptistoestasplektaĵoelgambojdevespoj.Nudo,mienketoslaenhavavojndeviasako.”LienrigardislasakondeKugelkajeligismolankriondemalbonsurprizo.“Vimalordigismiankolektaĵon!Miatentasprikelkajelmiajplejŝategatajvaloraĵoj!”

Kugelgrimacis.“Nature!Sedmiestasneniaŝtelisto;Fianostorinstigis,kemevenutienĉiporekhavicertajnobjektojn,kajprotio—”

Iŭkoŭnusuprentenis lamanon.“Laofendo troseriozaspor frivolajkontraŭdiroj.Mi jamdirispri mia malamego al rabistoj kaj ŝtelistoj kaj nun mi devas vizitigi al vi justecon en ĝia plejnemoligitaregul-strikteco—krom,kompreneble,vipovassugestiadekvatanredonon.”

“Iutiaredonapagmanierojadevasekzisti,”Kugelasertis.“Tiuĉiŝnuro,tamen,dolorfrotasalmilahaŭtontiel,kemitrovascerbumadonnefarebla.”

“Ne grave. Mi jam decidis apliki la Ŝorĉon de Senespera Encistigo, kiu tenadas strikte lasubjektonenveziketokiosituasĉirkaŭkvardekkvinmejlojnsublasurfacodelatero.

Kugel palpebrumis malbonsurprize. “Sub tiuj ĉi cirkonstancoj, kompenso repago ne povasfariĝi.”

“Prave,”dirisIŭkoŭnupensoplene.“Miscivolas,ĉupreterĉio,povasesti iuetaservokionvipovasfaripormi.”

“Lamalbonuloestaskvazaŭjammortinta!”deklarisKugel.“Nundemetutiunĉiabomenindanŝnurkaptaĵon!”

“Minehavisenlamensoiunajnspecifanmortigon,”dirisIŭkoŭnu.“Venu.”

Laŝnuroiometemalstrikiĝis,permesantekeKugelpovumalgrandpaŝesekvipostIŭkoŭnuenflankanĉambronornamitandedetalegajbroditajmurtapiŝoj.El ŝranko Iŭkoŭnupreniskasetonkajkuŝigisĝinsurŝvebantandiskonelvitro.Limalfermislakaseton,gestisalKugel,kiuperceptis,kelaskatoloenhavisdukavetojnkovritajnde skarlata felo,kiekuŝisunu soladuonsferetoel sapvezik-maldiketapetitaviolavitro.

“Kieledukitakajmultveturintaviro,”sugestis Iŭkoŭnu,“visendube rekonas tiunĉiobjekton.Ĉu ne?Vi scias, kompreneble, pri la KútzajMilitoj de la DekOka Epoko?Ne?” Iŭkoŭnu gestisŝultroleveprosurprizo.“DumtiujĉifurorajokazojlademonoUnda-Hrada—lilistiĝaskiel16-04Verdoen laAlmanakodeĤrumpo—elpensis,ke lihelpu siajnĉefulojn,kaj tiucelepuŝis certajn

agentaĵojn supren el la submondo La-Er. Por ke ili povu percepti, ili surhavis ĉe la finoj lensojnsimilajnaltiukiunvividasantaŭvi.Kiamokazojekefariĝismisaj,lademonoektirissinreenalLa-Er.LakalotaĵojmalfiksiĝiskajfalisdisloketralatutodeKutz.Unueltiuj,kielvividas,apartenasalmi.Videvasakiritiesĝemelonkajportiĝinalmi,postkiomielektospreteratentiviantrudpaŝon.”

Kugelpripensadis.“Laelekto,seĝikuŝasintermisioallademonamondoLa-ErkajlaŜorĉodeSenesperaEncistigo,samvaloras.Pordirisenkaŝe,almiladecidonefareblas.”

LaridodeIŭkoŭnupreskaŭfendislagrandanflavanvezikondeliakapo.“VizitoalLa-Erebleneestosnecesa.VipovasakirilaobjektonentiulandoiamkonatakielKutz.”

“Semidevas,midevas,”graŭlisKugel,tutemalplaĉigitaprilamanieroenkiulalaborodelatagofiniĝis.“Kiugardadastiunvioletankalotaĵon?Porkioĝifunkcias?Kielmiirukajreiru?Kiujnnecesajnarmilojn,talismanojnkajaliajnmagiajnakcesoraĵonviplanasprovizialmi?”

“Ĉio laŭ sia deca tempo,” diris Iŭkoŭnu. “Unuemi devas fari certe, ke post via liberiĝo, vimemkondutoskunsenĉesalojaleco,fervorokajprisolsolacelo.”

“Nenieltimu,”deklarisKugel,“almiladiroestasĉiamkatena.”

“Bonege!”kriisIŭkoŭnu.“Tiuĉiinformoreprezentasbazansekureconprikiominenieltaksasnegrava.Laaferonunfarotasendubesuperaslabezonon.”

Lielirislaĉambronkajpostmomentoreveniskunkovritavitrabovloenhavantaetanblankanestulon,tuteelungoj,akrajstab-pintoj,kroĉ-pintojkajhokoj,nunskvermantakolere.“Tiuĉi,”dirisIŭkoŭnu, “estas mia amiko Firks, de la stelo Aĉernaro, kiu saĝas multe pli ol estas ŝajne. Firksagaciĝas pro tio, ke li malkuniĝas disde lia kamarado kun kiu li kunloĝas en baseno en mialaborĉambro. Li helpos al vi pri la ekspeda plenumo de viaj devoj.” Iŭkoŭnu alpaŝis proksime,lertmove puŝis la estulon kontraŭ la abdomenon de Kugel. Ĝi penetris enire inter la visceroj deKugel,atentemeprenisdeĵoranlokonkroĉiteĉirkaŭlahepatodeKugel.

Iŭkoŭnustarisiometefor,ridantaentiupreterdecaamuziĝo,kiugajigisallilakromnomon.LaokulojdeKugelgrandegiĝisenliakapo.Limalfermislabuŝonpordiriakranriproĉon,sedanstataŭepremisfirmegelamandiblon,suprenrulislaokulojn.

Laŝnuromalvolvissin.Kugelstaristremetanta,ĉiumuskolonodigita.

LaamuzodeIŭkoŭnumalpliiĝadisalpensemarideto.“Viparolisprimagiajakcesoraĵoj.Kiojetiuj talismanoj kies efikecojn vi proklamadis el via budo en Arzenome? Ĉu ili ne paralizosmalamikojn,dissolvosferon,pasiigosvirgulinojn,aldonossenmortecon?”

“Tiuj ĉi talismanoj ne ĉiuj estas egale dependindaj,” diris Kugel. “Mi bezonos pluajnkompetentecojn.”

“Vihavasilin,”dirisIŭkoŭnu,“enviaglavo,viatalentoruzepersvadakajlalertmovecodeviajpiedoj. Tamen, vi instigas mian zorgemon kaj mi helpos vin ĝis tiu ĉi limo.” Li pendigis etankvadratan tabuletonĉirkaŭ lakolodeKugel.“Vinunpovasflankenmetiĉiun timonprimalsatego.Altuŝodetiuĉipotencaobjektoinduktosnutreconal ligno,arboŝelo,herbo,eĉforĵetitajvestoj.Ĝikromesonoseksonoronkiamproksimaalveneno.Donun—ekzistasnenioporhezitiginin.Venu,niiros.Ŝnuro?KieestasŜnuro?”

ObeemelaŝnuroekvolvissinĉirkaŭlakolodeKugel,kajKugelperfortiĝismarŝisekvepostIŭkoŭnu.

Ilielvenissurlategmentondelaantikvakastelo.Mallumojamdelongesurfalislalandon.IenkajtienlavalodelaZanbriletadispermalfortajlumpintoj,dumlaZanmemestismalregulelarĝastrioplimallumaolmallumo.

Iŭkoŭnufingreindikiskaĝon.“Tiuĉiestosviatransportilo.Eniru.”

Kugel hezitis. “Eble estus preferinde, ke oni manĝu bone, dormu kaj regajnu la forton, pormorgaŭekirifrefreŝiĝinta.”

“Kio?”parolisIŭkoŭnuentiavoĉokiakorno.“Viaŭdacasstariantaŭmikajstatipreferojn?Vi,kiu venis ŝtelire en mian domon, ŝtelegis miajn valoraĵojn kaj lasis ĉion en malordo? Ĉu vikomprenasvianbonsorton?EblevipreferaslaSenesperanEncistigon?”

“Laŭneniamaniero!”protestisKugelnervoze.“Mianksiasnurprilasukcesodelaentrepreno!”

“Enirulakaĝon,do.”

Kugel turnis senesperantajn okulojn ĉirkaŭ la kastela tegmento,malrapide aliris la kaĝon kajpaŝisinternen.

“Mi fidas, ke vi suferas nenian malsufiĉon je la memoro,” diris Iŭkoŭnu. “Sed eĉ se tiu ĉiokaziĝos,kajsevineglektusvianĉefan respondecon,kioestaspordiri, laakirode laviola lenso,Firksĉeestusporrememorigivin.”

Kugel diris, “Ĉarmi nun estas devigita al tiu ĉi entrepreno, kajmalprobable revenonta, ebleinteresusvineksciition,kielmitaksasvinkajviankarakteron.Enordo,jelaunua—”

Sed Iŭkoŭnu suprentenis la manon. “Mi ne volas aŭskulti; kalumnio vundas al mi lamemestimonkajmiemasskeptikiallaŭdo.Donun—estufor!”Liretroirisfor,fiksrigardissuprenenlamallumon,postekriistiunsorĉvokonkiunomiĝaslaLáganetaTransirodeTrasdrubalo.Dealtevenisalfrapokajflankenpuŝo,muflitamuĝegodekolero.

Iŭkoŭnuretrotretiskelkajnpaŝojn,kriissuprenvortojnenantikvalingvo;kajlakaĝokunKugelkaŭrantaintereneestisekprenitasuprenkajĵetitatralaaero.

Malvarmaventomordis al lavizaĝodeKugel.Lakaĝo svingiĝis antaŭenkaj reen.De suprevenismolaklakadokajgrincadodevastajflugilojkajmornalamentado.Malsupreĉioestismalluma,nigreco ŝajne truega.Laŭ la interpoziciode la stelojKugelperceptis,ke la iradocelisnorden,kajbaldaŭ li sentis la suprenpuŝon de la Montaro Maŭrenra de sube; kaj poste ili flugis super tiusovaĝejokiunomiĝas laLandode laFalantaMuro.Unu-aŭdu-fojeKugelekvidetis la lumojndeizola kastelo, kaj unufoje grandegan brulfajron. Dum ioma tempo flugilhava koboldo venis porflugilumiapudlakaĝokajenrigardadi.Ŝajne,ĝi trovis lamalbonsortondeKugelamuza,kajkiamKugelprovisakiriinformonprilalandosuba,ĝinureligiskriojndeamuzego.Ĝilaciĝiskajproviskroĉiallakaĝo,sedKugelpiedbatisĝinfor,kajĝidefalisenlaventonkunkriegodeenvio.

La oriento koloriĝis ruĝe kiel malnova sango, kaj baldaŭ la suno aperis, tremetanta tiel kielmaljunulosuferantapromalvarmo.Lagrundokaŝiĝispronebuleto;Kugelapenaŭpovisvidiporsciike ili transiradis landonelnigrajmontojkajmallumaj abismoj. Post nelonge la nebuleto apartiĝisrefojepormalkaŝiplumbecanmaron.Jeunuaŭdufojojlirigardissuprensedlategmentodelakaĝokaŝislademononkromlapintojdelaledecajflugiloj.

Finfinelademonoatingislanordanstrandondelaoceano.Falfluganteallastrandoĝisonigisvenĝemanekmuĝon,kajlasislakaĝonfalidealtecodedekkvinfutoj.

Kugelrampisellarompitankaĝon.Frotantekontuzojnlivokisblasfemonkontraŭlaforflugantademono, poste turniĝis por paŝadi peze tra la sablo kaj malseka flava tufherbo, kaj grimpis ladeklivon de la marstrando. Norde estis marĉaj senhomejoj kaj malproksima areto de malaltajmontetoj;Orientekajokcidenteestisoceanokajmornastrando.Kugelgestisperskuitapugnoallasudo.Iel,iam,iumaniere,liportosvenĝonallaRidantaMagiisto!tionporminimumoliĵuris.

Malproksima je kelkcent jardoj oriente estis postsigno de antikvamar-muro.Kugel pripensisinspektiĝin,sedmoviĝisapenaŭmoviĝisjetripaŝojantaŭolFirksaplikisakrajnpintojnpremealliahepato.Kugel,rulantesuprenlaokulojnprodolorego,renversissianirdirektonkajekpaŝadislaŭlastrandoorienten.

Postnelonge limalsatis,kajekpensispri la talismanetoprovizitadeIŭkoŭnu.Lisuprenprenispecon de lignoflosaĵo kaj frotis ĝin per la tabuleto, esperante vidi, ke ĝi ŝanĝiĝu en teleron dafrandaĵojaŭrostitanbirdon.Sedlalignoflosaĵosimplemoliĝisĝislateksturodefromaĝo,daŭretenislagustondelignaflosaĵo.Kugelmanĝisperklaksonojkajglutegoj.PluaofendoporkalkulikontraŭIŭkoŭnu!JamultelaRidantaMagiistorepagos!

La skarlata globo de la suno glitis trans la suda ĉielo. Nokto proksimiĝis, kaj finfine Kugeltrovis loĝlokon de homoj; kruda vilaĝo apud malgranda rivero. La kabanetoj estis tiaj kiajbirdonestojelkotokajstangetoj,kajodorisofendejefekaĵokajmalpuregeco.Interilivagadishomojtielmalbelaj kaj sengraciaj kiel estis la kabanetoj. Ili estismalaltaj, brutecaj kaj grasegaj; al ili lahararojestismalglatajflavajdisordaĵoj;iliajvizaĝajaspektojestisnodaĵaj.Alililasolarimarkindaatribuo— iun pri kiu Kugel tuj atentis kun akra intereso— estis la okuloj: ŝajne blindaj violajkalotoj,similajlaŭĉiurespektoaltiuobjektopostulatadeIŭkoŭnu.

Kugelalirislavilaĝonzorgesedlaloĝantaroatentismalmulteprili.SeladuonsferodeziratadeIŭkoŭnuestusidentaallaviolajokulojdetiuĉipopolo,sekviskebazanecertecodelamisioestussolvigita,kajakiriĝodelaviolakalotofariĝusnuraferotaktika.

Kugelpaŭzisporobservilavilaĝanojn,kajtrovismultajnaferojnpuzlaj.Ĉefeestis,keiliportissinnetiel,kiellafiodorajridindulojkiujilifakteestis,sedkunrimarkindaaltecodedignokiobordisfojejememestimego.Kugelrigardadiskonfuzite:ĉuiliestistriboelstultuloj?Ajnakazeŝajnis,keiliprezentisneniandanĝeron,kajlialirisenlaĉefanstratondelavilaĝo,marŝantezorgeporevitilapliofendeodorajnamasojndaforĵetaĵoj.Unuellavilaĝanojnunelektisatentiprili,kajalvokislinenblekaprofundgorĝavoĉo.“Nusinjórho:kioestasviadeziro?KialviŝteliraslaĉirkaŭejodeniaurboSmoldo?”

“Mi estas vojaĝanto,” diris Kugel. “Mi petas nur direktiĝi al la gastejo, kie mi povas troviviandonkajloĝejon.”

“Ni havas nenian gastejon; vojaĝantoj kaj vagadistoj estas nekonataj al ni. Tamen, vi estasbonvena al dividaĵo el nia pleneco. Jen proksime estas domego havanta ĉion necesan por viakomforto.”Lavirofingreindikisaldisfaliĝintakabaneto.“Virajtasmanĝilaŭviavolo;simpleenirularefektoriontielkajelektutionkionvivolas;avarismoneokazasĉeSmoldo.”

“Mi dankas vin elkore,” diris Kugel, kaj estus parolinta plu, sed lia gastiganto estis jampaŝadintafor.

Kugel delikate inspektis la kabanaĉon, kaj post ioma laboro forpurigis la plej malkonvenajnrubaĵojn,kajaranĝisstablonsurkiolipovosdormi.LasunoestisnunĉelahorizontokajKugelirisaltiustokejo,kiunoninomisrefektorio.Lapridirodelavilaĝanoprilabondiversecohavebla,kielKugel jam suspektis, havis la naturon de hiperbolo. Je unu flanko de la stokejo estis amaso dafumigita fiŝviando; je la alia estis ujo enhavanta lentojn intermiksitiaj kun diversaj semoj kajcerealoj.Kugelprenisporcionkajreirisalsiakabaneto,kielifarismalĝojanvespermanĝon.

La suno jamsubhorizontiĝis;Kugel elirispor trovi tion,kiajndistraĵojn lavilaĝoofertis, sedtrovis la stratojn senhomaj.Enkelkaj el la kabanetoj lampojbruladis, kajKugel, enrigardantaj trafendaĵoj vidis la enloĝantojn manĝantaj fumigitan fiŝviandon aŭ interdiskutantaj. Li reiris al siakabanetaĉo,konstruisetanfajronkontraŭlamalvarmetokajpozissinpordormi.

La sekvan tagon Kugel rekomencis sian observadon de la vilaĝo Smoldo kaj ĝia viol-okulapopolo.Neniu,liobservis,elirisporlabori,nekŝajnisestikampojproksimaj.LamalkovromalplaĉisalKugel.Porkeliakiruunuellaviolajokuloj,liestusdevigatamortigiĝianposedanton,kajportiuĉicelo,necesas,keoficialaobstaklismoestufor.

Lifarisprovizorajnprovojnalkonversaciointerlavilaĝanoj,sedilialrigardislinentiamanierokiokomencismalkomfortigiliansintenon:estiskvazaŭiliestusnoblajsinjoregojkajlimemfiodoraaĉulo!

Sum laposttagmezo lipaŝadis suden,kajpreskaŭ jemejlo laŭlonge lamarbordo li alvenis jepluavilaĝo.Lapopoloestismultetiel,kiellaĉeloĝantojdeSmoldo,sedkunŝajneordinarajokuloj.Kromtioiliankaŭestislaboremaj;Kugelrigardadisilinplugilakampojnkajfiŝkaptisurlaoceano.

Lialproksimiĝisalparodafiŝkaptistojkiujreiriradisallavilaĝo,lakaptaĵarojpendigitajdesurlaŝultroj.Ilihaltis,okulumisalKugelkunnemultaamikemo.Kugelnomissinporestivojaĝantokajdemandis pri la landoj en la oriento, sed la fiŝkaptistoj agnoskis mankon de priscio krom ke laregionoestissenhoma,mornakajdanĝera.

“MinuntempeestasgastoĉelavilaĝoSmoldo,”dirisKugel.“Mitrovaslapopolonsufiĉeplaĉa,sed iom stranga. Ekzemple, kial estas iliaj okuloj tiel kiel ili estas? Kio estas la naturo de iliamalsano?Kialilikondutaskuntiomaristokratamemestimokajtielmielaetiketo?”

“La okuloj estas magiaj lensoj,” diris la pli maljuna el la fiŝkaptistoj en avara voĉtono. “IliofertasvidadondelaSupermondo;kiallaposedantojnekondututielkiellordoj?Tielmitiamfaros,kiamRadkufVomenmortos,ĉarmiheredosliajnokulojn.”

“Ĉuvere!”eksklamisKugel,mirante.“Ĉutiujĉimagiajkalotojpovasestielprenitajlaŭvolekajestitransdonatajtielkiellaposedantovolas?”

“Ilipovas,sedkiuinterŝanĝuslaSupermondonkontraŭtiuĉi?”Lafiŝkaptistogestisperbraka

svingoĉirkaŭeallamornapejzaĝo.“MijamlaboregislongekajfinfineestosmiavicoporgustiladelektaĵojndelaSupermondo.Posttiuĉiestosnenio,kajlasoladanĝeroestasmortoprotroecodaĝojego.”

“Vasteinterese!”rimarkisKugel.“Kielmimemfariĝustaŭgaporhaviparondatiujĉimagiajkalotoj?”

“Strebadu tiel kiel ĉiuj aliaj en Grodz: aldonu vian nomon sur la liston, poste laboregu porprovizi la lordojn de Smoldo per nutro. Tridek unu jarojn mi jam semis kaj kultivis lentojn kajémerojnkajretekaptisfiŝojnkajsekigisilinsupermalrapidajfaroj,kajnunlanomodeBubaĥAngestasĉelasuprodelalisto,kajvidevasfarisame.”

“Tridek unu jarojn,” diris Kugel pripense. “Tempopaso el ne malgranda daŭro.” Kaj Firkstordiĝadismalripozeme,kaŭzanteallahepatodeKugelnemalgrandanmalkomforton.

LafiŝkaptistoprocedisalsiavilaĝoGrodz;KugelrevenisalSmoldo.Tieliserĉistiunvironalkiuliparolisjelaalvenoallavilaĝon.“Mialordo,”dirisKugel,“kielviscias,miestasvojaĝantoelforalando,logataĉitienprolagrandiozecodelaurboSmoldo.”

“Kompreneble,”gruntislaalia.“Niabelegeconepovasfarialimaniereolinspirisamfaradon.”

“Kiodoestaslafontodelamagiajkalotoj?”

La vilaĝa estrarano turnis la violajn duonsferojn al Kugel kvazaŭ ekvidante lin unuafoje. Liparolisenmalagrablavoĉo.“Ĝiestasaferokionnipreferasmalmultepripensi,sedestasentioneniadanĝero,nunpostol lasubjektoenrompiĝis.Je iupraa tempolademonoUnderherdsendissuprententaklojn por vidi trans la Tero, ĉiu havanta surpinte kaloton. Simbiliso laDek Sesa dolorigis lamonstron,kiuektirissinreenalsiasub-mondokajlakalotojmalpoziciiĝis.KvarcentkajdekduellakalotojestiskolektitajkajportatajalSmoldo,kiotiamestistiombelegakielĝinunprezentiĝasalmi.Jes,mikomprenas,kemividasnur ŝajnaĵon, sed same farasvi,kajkiupovasdirikiesvidoestasreala?”

“Minetravidasmagiajnkalotojn,”dirisKugel.

“Prave.” La estrarano gestis ŝultroleve. “Tio estas afero kion mi preferas preteratenti. Mimalklare rememoras,kemi loĝas en fikabanaĉokajmanĝadas laplejkrudanelnutraĵoj—sed lapersonarealecoestaskemienloĝasgrandiozanpalaconkajmanĝigasminperbonegajviandojinterlaprincojkajprincinoj,kiujestasmiajgeegaluloj.Laaferoeksplikiĝasjene:lademonoUnderherdrigardisel lasub-mondoal tiuĉi;ni rigardasel tiuĉial laSupermondo,kioestas laperfektiĝodehoma espero, vizia sopiro, kaj beata sonĝado. Ni kiuj loĝas en tiu ĉi mondono— kiel ni povaspripensininmemielalieolporestigrandiozajgelordoj?Tielĉiniestas.”

“Inspirege!”eksklamisKugel.“Kielmiatinguparondetiujĉimagiajkalotoj?”

“Ekzistasdurimedoj.Underherdperdiskvarcentdekdudaili.Duneniamtroviĝis,kajevidentekuŝassurlaplankodelaoceanaprofundejo.Virajtasakiritiujn.LaduarimedoestasfariĝicivitanodeGrodz,kajproviziallalordojdeSmoldonutraĵojnĝistiam,kiamunuelnimortas,kionnifarasmalofte.”

“Miinformiĝis,keiunomataLordoRadkufVomenmalsanas.”

“Jes,jenlitie.”Laestraranoindikisprirond-abdomenamaljunavirokunmalstriktenefirmigitasalivumantabuŝo,sidantaenmalpuregecoantaŭsiakabanaĉo.“Vividaslinripozantaenlagardenode liapalaco.LordoRadkuf strebigis sinvundedumekscesodavolupto,pro tiokeniajprincinojestaslaplejravindajestulinojelhomainspirado,ĝustetielkielmiestaslaplejnoblaelprincoj.SedLordoRadkufindulgissintroplene,kajtielsuferismortiganvundon.Jenlecionoporniĉiuj.”

“Ĉueblemipovusfarispecialanaranĝonporakiriliajnkalotojn?”sugestisKugel.

“Mi timas,kene.Videvas irialGrodzkaj laboradikiel faras laaliaj.Kielmimemfaris,enantaŭa vivtempo kio nun ŝajnas al mi malklara kaj rudimenta…Neimageble, ke mi suferis tiomlonge!Sedvijunas;tridekaŭkvardekaŭkvindekjarojneestastrolongatempoporatendadi.”

KugelmetismanonsurlastomakonporkvietigilaagacitajnmoviĝojndeFirkso.“Interladaŭrode tiom longa tempo, la suno jam eble estos estingiĝinta. Rigardu!” Li indikis supren dum nigraflagrotransirislavizaĝondelasunokajŝajnispostlasimomentankruston.“Eĉnunĝifadas!”

“Vi timemas tro,” diris la estrarano. “Al ni, kiuj estas la lordoj de Smoldo, la suno eligasradiadonelekskvizitajkoloroj.”

“Tioĉiebleestaspravejelanunamomento,”dirisKugel,“sedkiamlasunofariĝosmalluma,kiodotiam?Ĉuviprenosegalanĝojegonenlamalhelecokajlamalvarmeco?”

Sedlaestraranoneplupriatentis lin.RadkufVomenjamestisfalintaflankenenlakoton,kajŝajnismortinta.

Ludantasendecide je lia tranĉiloKugel irispor rigardisubenal lakorpo.Lertmova tranĉoaŭdu—malpliollalaboretodemomento—kajliestussukcesintajesiacelo.Liklinisantaŭen,sedjam la flugantamomento pasiĝis. Aliaj lordoj de la vilaĝo jam alproksimiĝis por puŝi flanken alKugel; RadufVomen liftiĝis kaj portiĝis kun la plej solena estimo en la fiodoran internon de liakabanaĉo.

Kugelrigardadissopiretralapordo,kalkulantelaŝancondejeniujtrompojenalia.

“Estu ke lampoj alportiĝu!” kante diris la estrarano. “Estu ke fina nimbo lumi ĉirkaŭ LordoRadkufsursiajuvelekrustitamortplatformo!Estukelaorakornosoniĝidesurlaturoj;lasu,kelaprincinojvesti sinen robojelorebrodita silko; lasuke iliajhararojkovri lavizaĝojnkiujnLordoRadkufamistiombone!Kajnunnidevasdeĵoregardadi!Kiugardoslamortplatformon?”

Kugelekpaŝisantaŭen.“Mitaksostionjahonorige.”

La estrarano kapneis. “Tiu ĉi estas privilegio rezervita por liaj egalranguloj. LordoMaŭlfag,LordoGlus:ĉuebleviagosentiuĉiofico?”DuellavilaĝanojproksimiĝisallabenkosurkioLordoRadkufVomenkuŝis.

“Sekve,”deklaris laestrarano,“la funebraĵojdevasproklamiĝi,kaj lamagiajnkalotojndevastransdoniĝi al BubaĥAng, tiu plej meritoplena grandulo el Grodz. Kiu, mi petas refoje, iros porinformitiungrandulon?”

“Refoje,” diris Kugel, “Mi ofertas mian servadon, se nur por repagi laŭ iu eta maniero lagastigadonkiunmiĝuadisĉeSmoldo.”

“Bonedirita!”kantedirislaestrarano.“Protiodo,rapidealGrodz;revenukuntiugrandulokiupersiafidemokajdediĉalaboromeritasplialtiĝon.”

Kugelriverencis,forkuristranslasenhomainterspacoalGrodz.Kiamliproksimiĝisallaplejeksterajkampoj limoviĝiszorge,ŝtelirantedeherbotufoalarbareto,kajbaldaŭ trovis tion,kion liserĉis:kamparanofoseturnantalamalsekanteronperpioĉo.

Kugelŝteliriskvieteantaŭen, frapissubenal lastultulopernodecaradiko.Lideprenis laplejbonajn vestaĵojn, la ledan ĉapelon, la gambaĵojn kaj piedoŝirmilojn; per lia tranĉilo li dehakis laneflekseman, pajlo-koloran barbon. Portante ĉion kaj forlasante la kamparaĉulon kuŝanteduonkonscia kaj nuda en la koto li eskapis per longaj paŝoj reire al Smoldo. Li ekzamenis ladehakitan barbon kun iom da puzleco, kaj fine, per interligi malfajnaj flanvajn harojn por faritufetojnkajligantetufonaltufo,liaranĝismalordaspektanfalsanbarbonporsimem.Tiomdaharojkiujrestis,ilinlikaptissublarandondelafacilefalidĝemaledaĉapelo.

Lasunoestisjamsubirinta;prun-koloramallumomalklarigislalandon.KugelreirisalSmoldo.OleajlampojflagrisantaŭlakabanaĉodeRadkufVomen,kielagrasegajkajmisformajvirinojdelavilaĝoploregiskajĝemadis.

Kugel paŝadis zorge antaŭen, pripensante tion, kion oni atendas de li.Rilate al lia trompemaaliŝajno: ĝi aŭ proviĝos efektiva aŭ male. La grada nivelo je kiu la violaj kalotoj konfuzisperceptadonestisaferodubema;lipovusnurriskiprovon.

Kugelmarŝiskvazaŭkuraĝeenlakabanaĉon.Pitĉigantelavoĉontiomprofundekiomlipovis,livokis,“Jenmi,estimatajprincojdeSmoldo:lagranduloBugaĥAngelGrodz,kiudumtridekunujarojportis amase laplejdelikatajn el frandaĵoj al la stokejojdeSmoldo.Nunmi ĉeestas, petanteleviĝonalrangonobla.”

“Laŭviarajto,”dirislaĈefaEstrarano.“SedviŝajnasnunviromalsamaoltiuBubaĥAngkiutiomlongeservislaprincojndeSmoldo.”

“Miestasaliformita—kaŭzededomaĝosentopro la forpasodeRadkufVomenkajkaŭzedeekstazodeanticipoprileviĝo.”

“Tioklaraskajkompreneblas.Venudo—pretiguvinporlaritoj.”

“Mipretas jamjeĉi tiumomento,”dirisKugel.“Fakte,sevinur transdonosalmi lamagiajnkalotojn,miportosilinkvietealflankokajpriĝojos.”

La Ĉefa Estrarano kapneis indulge. “Fari tiel ne agordas kun la ritoj. Por komenci vi devasstaradinudeĉitiesurlapavilonodetiuĉigrandegakastelo,kajlaplejbelajellabelajsanktoleosvinperbonodoraĵoj.PostokazaslavokadonalEditBranMaŭr.Kajposte—”

“Estimatulo,”dirisKugel,“lasualmiunufavoron.Antaŭollaceremoniojkomencas,aplikualmilamagiajnkalotojnporkemipovukomprenilatutansignifondelaceremonio.”

La Ĉefa Estrarano konsideris. “La peto estas malortodoksa, sed laŭ la rezono. Elportu lakalotojn!”

Okazisatendado,dumkiamKugelstariskomencesurunupiedo,sekvesurlaalia.Laminutoj

treniĝadis; la vestoj kaj la falsa barbo jukis netolereble.Kaj nun ĉe la rando de la vilaĝo li vidisalvenon de kelkaj novaj figuroj, venantaj laŭ la direkto deGrodz.Unu preskaŭ certe estisBubaĥAng,dumaliaŝajnisestidistonditadesiabarbo.

LaĈefaEstraranoaperis,tenanteenambaŭmanojviolankaloton.“Paŝuantaŭen!”

Kugelvokislaŭte,“Miestastieĉi,sinjoro.”

“Minunaplikaslaoleaĵonkiusanktigaslakunigondemagiakalotoaldekstraokulo.”

ĈelamalantaŭodelahomamasoBubaĥAnglaŭtigissianvoĉon.“Haltu!Kiookazas?”

Kugelturniĝis,fingreindikis.“Kiuŝakaloestastiuĉi,kiuinterrompassolenaĵojn?Forpelulin:tuj!”

“Prave!” vokis la Ĉefa Estrarano decidege. “Vi malnobligas kaj vin kaj la dignecon de laceremonio.”

BubaĥAngkaŭretisretroen,momentesubpremita.

“Ĉarokazislainterrompo,”dirisKugel,“Samevalorus,kemiprenupropriĝondelakalotojĝistiujĉeaĉulojpovusestiĉagrenataj.”

“Ne,” diris la Ĉefa Estrarano. “Tia procedo maleblas.” Li skuis gutojn da putra graso en ladekstran okulon de Kugel. Sed nun la kamparano dehakita de sia barbo plendegis elkrie: “Miaĉapelo!Miabluzo!Miabarbo!Ĉuneekzistasjusteco?”

“Silenton!”siblislahomamaso.“Tiuĉiestassolenaokazaĵo!”

“SedmiestasBu—”

Kugelvokis,“Enmetulamagiankaloton,lordo;lasukeniignorutiujnĉiaĉulojn.”

“Aĉulo, vi nomas min?” muĝegis Bubaĥ Ang. “Mi rekonas vin nun, vi fripono. Haltigu laprocedon!”

La Ĉefa Estrarano diris nehaltigeble, “Mi nun investas vin per la dekstra kaloto. Vi devasdumtempetenufermitetiunĉiokulonporevitimalakordiĝonkiutroŝarĝuslacerbon,kajtielkaŭzustuporon. Nun por la maldekstra okulo.” Li paŝis antaŭen kun la oleaĵo, sed Bubaĥ Ang kaj lasenbarbakamparanoneplupermesosdetenon. “Haltiguprocedojn!Vinobligas falsulon!Mi estasBubaĥAng,lameritoplenagrandulo!Likiustarasantaŭviestasvagabondo!”

LaĈefaEstraranoinspektisalBubaĥAngkonfuzite.“Japrave,kevisimilasaltiukamparanokiudumtridekunujarojportisstokaĵojnalSmoldo.SedseviestasBubaĥAng,kiuestastiuĉi?”

Lasenbarbakamparanoŝancelisantaŭen.“Liestaslasenanimaaĉulokiuŝtelislavestojndesurmiadorsokajlabarbondesurmiavizaĝo.”

“Liestaskrimulo,ŝtelisto,vagabondo—”

“Haltu!”kriislaĈefaEstrarano.“Lavortojestasmalsaĝeelektitaj.Memoru,kelijamleviĝisal

larangointerprincojdeSmoldo.”

“Neentute!”kriisBubaĥAng.“Lihavasunuelmiajokuloj.Mipostulaslaalian!”

“Embarasasituacio,”murmuris laĈefaEstrarano.LiparolisalKugel:“Kvankamantaŭeestisvagabondokajgorĝo-tranĉisto,vinunestasprinco,viroderespondeco.Kioestasviaopinio?”

“Misugestasvipadonportiujĉibrueobstinajaĉuloj.Poste—”

BubaĥAng kaj la senbarba kamparano, sonigantaj kriegojn kolerajn, risortis antaŭen.Kugel,saltante for, ne povis regi sian dekstran okulon.La palpebro ekmalfermiĝis; en lian cerbon kraŝistiom mira sperto de ekzaltiĝo, ke al li la koro preskaŭ haltis pro surprizego. Sed samtempe liamaldekstra okulo montris la realecon de Smoldo, la kontraŭeco inter tiuj du tro sovaĝis por estitolerata; li stumbliskaj faliskontraŭkabanon.BubaĥAngstarissuper likunpioĉo levitaalte, sednunlaĈefaEstraranoekpaŝisinterpoze.

“Ĉuviperdaslamensanstabilecon?TiuĉiviroestasprincodeSmoldo!”

“Viro kiun mi mortigos, ĉar li havas mian okulon! Ĉu mi laboregos tridek unu jarojn porplibonigivagabondon?”

“Kalmiguvin,BubaĥAng,setioestasvianomo,kajmemorukelaaferoankoraŭrestasnetuteklara.Ebleerarojaokazis—preterdubehonestaeraro,ĉartiuĉivironunestasprincodeSmoldo,kioestaspordiri,justecokajsaĝecopersonigita.”

“Lineestis tioantaŭol li ricevis lakaloton,”disputisBubaĥAng,“Kiamlaofendaagoestisfarata.”

“Minepovasokupiminpridistingojinterkaŭzoj,”respondislaestrarano.“Ajnakaze,vianomosuperasenlalistokajjelavenontamortiĝo—”

“Dekaŭdekdu jarojnestontece?”kriisBubaĥAng.“Ĉumi laboregosankoraŭpli longe,kajakirumianmeritaĵonĝustetiam,kiamlasunomallumiĝos?Ne,ne,tioĉinepovasesti!”

Lasenbarbakamparanofarissugeston:“Prenulaaliankaloton.Tielĉivihavosalmenaŭduonondeviarajtaĵo,kajtielobstakloslaentrudinton,kelineprifriponosvintute.”

BubaĥAngkunsentis. “Mi komencos per unu elmiajmagiaj kalotoj;mi postemortigus tiunkanajlonkajekhavoslaalian,kajĉioestosbone.”

“Nu, nu” diris laĈefaEstrarano orgojle, “tiel ĉi estas apenaŭ lamaniero per kio oni pridiruprincondeSmoldo!”

“Ba!”ronkisBubaĥAng.“Primemorulafontondeviajviandoj!NielGrodznelaboregospornularepago.”

“Nubone,”diris laĈefaEstrarano.“Mimalestimas tianmalĝentilan fanfaronadon,sedminepovaskontraŭdiri,kevihavasiomdaracioviaflanke.JenlamaldekstrakalotodeRadkufVomen.Miflankenlasos la invokadon, eladon kaj la gratulan peanon. Estu tiom bone por paŝi antaŭen kajmalfermilamaldekstranokulon—jen.”

Kiel Kugel jam faris antaŭe, Bubaĥ Ang rigardis el ambaŭ okuloj kune kaj ekŝanceliĝismalantaŭenenkonfuziĝo.Sedfrapekovrantelamanonkontraŭmaldekstraokulolirestabiligissin,kajantaŭirisminacealKugel.“Vinundevaskomprenilasenutilecondeviatrompo.Transdonualmitiunkalotonkajforirulaŭviavojo,ĉarvineniamhavoslautilondeladu.”

“Tiogravas tremalmulte,”dirisKugel. “Dank’ almia amikoFirks,mikontentiĝaspleneprohavinurunusola.”

BubaĥAnggrincisdente.“Ĉuviplanastrompialmiduanfojon?Viavivoalproksimiĝasjesiafino:nenurmimemsedlaĉiujelGrodzunuiĝaspromesepritio!”

“NeinterlabordojdeSmoldo!”avertis laĈefaEstrarano.“Devasestineniujdisputojinterlaprincoj:mipostulasamikecon!VikiujdividislakalotojndeRadkufVomendevasankaŭdividilianpalacon, liajn robojn,bonhavaĵojn, juvelojnkaj servistaron, tielĝis tiuespereble fora tempo,kiamunuellaaliamortos,jekiutempolapluvivantoprenosĉion.Jenmiadecido;neniopluestudirota.”

“Lamomentodelamortodelatrudintoesperebleproksimas,”grumblemurmurisBubaĥAng.“Tiumomento,kiamliekmetospiedoneksterSmoldoestosliafina!LacivitanojdeGrodzsubtenosgardadondaŭrontancentjarojn,senecese!”

FirksmoviĝistordeprolainformokajKugelekispromalkomforto.EnvoĉomildigalialparolisalBubaĥAng.“Kompromisoeblepovasaranĝiĝi:alviproprietiĝoslatutodelahavaĵojdeRadkufVomen:liajpalaco,kromajaferoj,servistaro.Almiposediĝosnurlamagiajkalotoj.”

SedBubaĥAngrifuzisabsolute.“Sevitaksasvaloravianvivon,transdonutiunkalotonalmiĉimomente.”

“Tioĉinepovasfariĝi,”dirisKugel.

BubaĥAngturniĝisfor,parolisal lasenbarbakamparano,kiukapjesiskajforiris.BubaĥAnggrimacisminace alKugel, poste iris al la kabano deRadkufVomen kaj sidiĝis sur la amason dafatrasaĵo antaŭ la pordo. Tie li eksperimentis pri sia nova kaloto, zorge malfermante la dekstranokulon,malfermantelamaldekstranporrigardadimireallaSupermondo.Kuglepensis,keliprenuavantaĝonde lia distriĝo kaj ekpaŝis for al la urbeta rando.Ŝajnis, keBubaĥAngne atentis.Ha!pensisKugel.Estus tiel facile, do!Dupaŝojn plu kaj li estos perdita en lamallumo.Eta sono—grunto, skrapo, interfroto de vestoj — instigis, ke li ekiretu flanken; suben svingiĝis pioĉatranĉrando, tranĉante la aeron tie kie estis lia kapo.En lamalmulta lumeto ĵetita de la lampoj deSmoldoKugelekvidislavenĝanvizaĝesprimondelasenbarbakamparano.MalantaŭlivenisBubaĥAngkureganta,pezakapopuŝataantaŭenkielvirbovo.Kugelsaltisevite,kurislertmovereenallacentrodeSmoldo.MalrapidekajengrandegamalesperiĝoBubaĥAngrevenis,porsidigisinfojonplu.“Vineniameskapos,”lidirisalKugel.“Transdonulakalotonkajŝparuvianvivon!”

“Laŭ neniumaniero,” respondisKugel fortanime. “Anstataŭe, timu pri via propramalsekaĉavivforto,kiupludaŭraseneĉpliarisko!”

El la kabaneto de la Ĉefa Estrarano soniĝis averta vokaĵo. “Ĉesu disputadi! Mi indulgas laekzotikajnkapricojndebelegaprincinokajnecesas,keminedistriĝu.”

Kugel, rememorante pri la oleaĉaj amasoj da karno, la firigardantaj gras-vangaj vizaĝoj, laĥaosekunpremitajpediko-havajhararoj,lahaŭto-klapojkajkistoj,lafiaĉajodoroj,kiujkarakterizis

la virinojn de Smoldo, mirigis denove pri la potenco de la kalotoj. Bubaĥ Ang refoje testadis lavidadon de la maldekstra okulo. Kugel mem pretigis sin sur benko kaj provis uzi sian dekstranokulon,antaŭetenantelamanonantaŭlamaldekstran…

Kugelportisĉemizonelsuplajarĝentajskvamoj,striktanskarlatanpantalonon,malhelanbluanjakon.Lisidissurmarmorabenkoantaŭvicodespiralajmarmorajkolonojsurkreskitajdemalhelafoliarokajblankajfloroj.ĈeambaŭflankojlapalacojdeSmoldoturisetendeenlanokton,unupostalia, kun molaj lampoj ornamantaj la arĥaĵojn kaj fenestrojn. La ĉielo estis mole malhela bluo,alpenditadegrandajlumantajsteloj;interlapalacojestisĝardenojelcipreso,mirto,jasmeno,sféjdo,ĥájsmo: la aero pleniĝis de parfumo de floroj kaj fluanta akvo.De ie venis ventaĵero damuziko:murmurodemolajkordoj,suspirodemelodio.Kugelentirisprofundanenspiron, leviĝisstariĝi.Lipaŝis antaŭen, movis trans la teraso. Palacoj kaj ĝardenoj ŝanĝiĝis laŭ perspektivo; sur malhelaherbejotrijunulinojenrobojelblankaĉifonorigardadislintransŝultre.

Kugel faris unu senvolan paŝon antaŭen, kaj tiam rememorante la malicon de Bubaĥ Ang,paŭzisporkontroli siansituon.Trans laplaco leviĝispalacoel sepetaĝoj,ĉiunivelohavantasianterasanĝardenon,kungrimpoplantojkajflorojpendantajsubenlaŭlamurajsurfacoj.TralafenestrojKugleekvidisluksajnmeblojn,riĉebrilajnlustrojn,lamolanmovadondelivreigitajĉambelanoj.Surpavilonoantaŭlapalacostarisfalk-vizaĝavirokuntonditaorabarboenrobojelokraflavokajnigro,kun oraj epoletoj kaj nigraj kotornoj. Li staris kun unu piedo sur ŝtona grifo, brakoj apogitaj surfalditagenuo,rigardantaalKugelkunvizaĝesprimodeprofundamalŝato.Kugelmiris:ĉiutiupovasesti la pork-vizaĝaBubaĥAng?Ĉu lamirinde bela sep-etaĝa palaco estu la kabanaĉo deRadkufVomen?

Kugelirismalrapidefortranslaplaco,kajnuntrovispavilononlumigitandekandelabro.Tablojsurhavisviandojn,ĵeleoj,kukaĵojdeĉiutipo;kajlastomakodeKugel,nutritanurperfloslignaĵokajfumigitafiŝviando,instigislinantaŭen.Livagadisintertabloposttablo,gustumantebonmordetojnelĉiumanĝaĵo,kajtrovisĉionplejaltkvalitaj.

“Fumigitan fiŝviandon kaj lentojn mi eble ankoraŭ manĝegas,” diris Kugel al si mem, “sedekzistas multo prilaŭdinda pri la sorĉo per kiu ili fariĝas ĉi tiaj eksvizitaj delektaĵoj. Viro povusvivtenimultemalpliboneoltraspertilatutondesiavivoĉitieenSmoldo.”

Kvazaŭ estus ke Firks jam atendis la penson, li tuj vundis al Kugel la hepaton per serio datorturaj doloregoj, kaj Kugel amare insultadis je Iŭkoŭnu la RidantanMagiiston kaj rediris siajnĵurojnpromesantajnprivenĝo.

Regajnante lamemregadon, limarŝis facileal tiu lokokie la formalajĝardenojĉirkaŭantaj lapalacojnkondukisalparkalando.Liekrigardistranslaŝultrokajtrovislafalk-vizaĝaprincoenokraflavo kaj nigro alvenanta, kunmemevidentemalica intenco. En lamallumeco de la parkoKugelatentiĝisprialiajmovadojkajpensis,kelividetisnombrondaarmitajmilitistoj.

Kugel reiris al la placo kajBubaĥAng sekvis, refoje por staradi rigardantaminace alKugelantaŭlapalacodeRadkufVomen.

“Klare,” diris Kugel laŭte, por la aŭdado de Firks, “nenia eliro de Smoldo okazos ĉinokte.Nature mi anksias alporti la kaloton al Iŭkoŭnu, sed se mi estus mortigata, nek la kaloto nek laadmirindaFirksoiamajnreirosalAlmerio.”

Firksnepluemontradis.Nun,pensisKugel,kiemitranoktiĝu?Lasep-etaĝapalacodeRadkufVomenmemevidenteofertissufiĉedakomfortaspacoporambaŭlikajBubaĥAng.Efektivetamenladuestuskunpremitajenunu-ĉambrakabaneto,kunsolaamasodamalsekajfragmitojkiellitseĝo.Pensoplene,domaĝoplene,Kugelfermisladekstranokulon,malfermislamaldekstran.

Smoldoestistiel,kielantaŭe.LamalbonhumoraBubaĥAngkaŭrisantaŭlapordodelakabanodeRadkufVomen.Kugel paŝis eke antaŭen, piedbatis forte al BubaĥAng. En surprizo kaj ŝoko,ambaŭ okuloj de Bubaĥ Ang malfermiĝis, kaj la rivalaj instigoj kolizantaj en lia cerbo instigisparalizon.Iomforenlamalumo,lasenbarbakamparanomuĝiskajveniskuregantaantaŭen,pioĉotenata alte, kajKugel forlasis sian planon pri tranĉi la gorĝon deBubaĥAng. Li salte enpaŝis lakabanon,fermiskajstangesekurislapordon.

Li nun fermis la maldekstran okulon, malfermis la dekstran. Li trovis sin en la grandiozaakceptejo de la palaco de Radkuf Vomin, la portiko kio sekuriĝis per barokrado el forĝita fero.Ekstere, or-hara princo en okro kaj nigro, tenanta manon kovre je okulo, levis sin en malvarmadignecodesurlapavimodelaplaco.Levanteunubrakonennobladefio,BubaĥAngsvingĵetissianmantelonsuperŝultren,marŝisforporkuniĝikunsiajmilitistoj.

Kugelpromenetistralapalaco,inspektantelakomfortaĵojnkunplezuro.SeneprolapersistadodeFirks,neestuskaŭzoporhastokeliekprovuladanĝeranveturonreiranallaValodelaZan.

Kugel elektis luksan ĉambron sude frontantan, demetis siajn riĉajn vestaĵojn por satenanoktovesto,komfortigissinsurlitseĝohavantalittukojnelpalabluasilko,kajtiumomenteekdormis.

En lamatenookazis iometedamalfacilecopri rememorikiunokulon limalfermu,kajKugelpensis,keestusbonefarikovrilonporportisupertiuokulonetiumomenteuzata.

DumtagelapalacojdeSmoldoestiseĉpligrandiozaj,kajnunlaplacoestisplenadeprincojkajprincinoj,ĉiujellaplejabeleco.

Kugelvestissinenbonaspektajvestaĵojelnigro,kunmodaverdaĉapelokajverdajsandaloj.Lisubenmarŝisallaakceptejo,levislabarokadronperkomandagestokajelirisenlaplacon.

Ne estis signo pri BubaĥAng. La aliaj ĉeestantoj de Smoldo salutis lin kun ĝentileco kaj laprincinojmontris percepteblan varmecon, kvazaŭ ili trovis lin bonaspekta.Kugel kapjesis ĝentile,sed sen fervoro:neeĉ lamagiakalotopovispersvadi linkontraŭ la amarajbulojdagraso,karno,malpuraĵokajharojelkiokonsistislaSmoldajvirinoj.

Limatenmanĝis surplezurigaj viandoj ĉe lapavilono, poste revenis al la placoporkonsiderisian planon de sekvaj agadoj. Netuta inspektado de la parkoj malkovris militistojn de Grodzgardantajn.Neestistujaoportunoporeskapi.

La noblularo de Smoldo aplikis sin al siaj distradoj.Kelkaj vagis sur la herbejoj; aliaj rajdisboatojnsurlabelegajakvejojjelanordo.LaĈefaEstrarano,princodesaĝecakajnoblavizaĝo,sidissolasuroniksabenko,profundepripensanta.

Kugel alproksimiĝis; la Ĉefa Estrarano aktivigis sin kaj donis al Kugel saluton de limigitaamikeco.“Lamensonetrankvilas,”lideklaris.“Malgraŭĉiueblabonjuĝado,kajlasantepermesojnprovianeeviteblanesciopriniajkutimoj,misentas,keiamalegalaĵofariĝis,kajminepovaselpensirimedonporĝinripari.”

“Ŝajnas al mi,” diris Kugel, “ke Ĝentilulo Bubaĥ Ang, kvankam sendube estiminda viro,montrasmankon de disciplinomaltaŭga je la digneco de Smoldo.Miaopinie, li gajnos per kelkajpluajjarojdamaturiĝoĉeGrodz.”

“Ja estas io en tio, kion vi diras,” respondis la plimaljunulo. “Etaj personaj sinoferoj fojenecesas por la plibono de la komunumo.Mi certas, ke vi, se la demando okazus, ĝoje oferus laproprankalotonkajenlistiĝusdenoveĉeGrodz.Kionsignifaskelkoda jaroj? Ilipreterflugas tiomfacilekiompapilioj.”

Kugelfarismolangeston.“Aŭeĉdecidoperloteriopovusaranĝiĝi,enkioĉiujkiujvidasperdukalotoj partoprenus, la perdinto de la loterio dononte unu el siaj kalotoj alBubaĥAng.Mi daŭrekontentiĝospernurunusola.”

Laestraranomalridetis.“Nu—tiualternativomalprobablas.Intertempevidevaspartoprenienniasinamuzado.Semirajtastiondiri,viprezentasbonaspektanfiguronkajkelkajellaprincinojjamrigardadisŝafokulejeviadirekto.Jen,ekzemple,labelaUdelaNarŝag—kajjeniometefor,ZokoŝadelaRoz-Petaloj,kajpostelavivanimaIlviuLasmal.Videvasneretrorigardi;ĉitieenSmoldonivivasnelimigitanvivstilon.”

“Lalogecodetiujĉiĝentilulinojnepreterismianatenton,”dirisKugel.“Domaĝe,miligiĝasdeĵur-promesoprisindeteno.”

“Malbonsortaviro!”eksklamislaĈefaEstrarano.“LaprincinojdeSmoldobelasnekompareble!Kajatentu—jenaliavokantevianatenton!”

“Certeestasvi,kiunŝivokasporvenigi,”dirisKugel,kajlaestraranoirisporalparolilajunanvirinonpriatentigitan,kiuvenisrajdanteenlaplaconengrandiozaboat-formaĉarokiomarŝadissursescigno-piedoj. La princino ripozis sur seĝo el rosaj tuf-plumoj kaj estis tiom belega, keKugelbedaŭris la sindetenemon de sia rememorado, kiu projektis ĉiun kunpremitan haron, nevuson,pendantan sublipon, ŝvitantan sulketon kaj sulkon de la virinoj de Smoldo al la antaŭo de siamemoro.Laprincinoestis ja laesencode revaĵo: sveltakaj supla,kunhaŭtokia senmovakremo,delikata nazo, lumaj profunde pensantaj okuloj, buŝo de plaĉega fleksebleco. Ŝia esprimo logekonfuzisKugelon,ĉarĝiestisplikomplikaol tiujdelaaliajprincinoj:pensema, tamenvoloplena;ardatamenmalplaĉigita.

EnlaplaconvenisBubaĥAng,vestataakcesore laŭmilitistamodo,kunkorseto,morionokajglavo. La Ĉefa Estrarano aliris por lin alparoli; kaj nun je la agaco de Kugel la princino en lamarŝantaboatogestisatentigealli.

Liirisantaŭen.“Ĵes,princino;visalutismin,mikredas?”

La princino kapjesis. “Mi spekulativas pri via ĉeesto en ĉi tiaj nordaj landoj.” Ŝi parolis permolaklaravoĉokiamuziko.

Kugeldiris,“Miestasĉitieplenumantemision;mirestasnuriometantemponĉeSmoldo,kajpostemidevasiradiorientenkajsuden.”

“Ĉuprave!”dirislaprincino.“Kioestaslatemodeviamisio?”

“Por diri vere, mi estis portita ĉi tien per la malico de magiisto. Ĝi neniel estis deziro mia

propra.”

Laprincinoridismole.“Mirenkontasmalmultajnnekonatulojn.Misopiraspornovajvizaĝojkajnovaparolo.Eblevivenosalmiapalacokajniparolosprimagio,kajlastrangajcirkonstancojkiujabundassurlamortantatero.”

Kugel riverencis strikte. “Via oferto estas kompata. Sed vi devas serĉi aliloke;mi ligiĝas jeĵurpromesodesindeteno.Reguvianmalplaĉiĝon,ĉarĝiaplikasnenuralvisedalUdelaNarŝagtie,alZoks,kajalIlviuLasmal.”

Laprincino levis labrovojn,sinkismalantaŭenensia tuf-plumaseĝo.Ŝi ridetismilde,“Vere,vere.Viestasseveraviro,severamalcedemaviro,kevirifuzasvinmemtiommultedapetadantajvirinoj.”

“Tiopraveestaslakazo,kajtieldevasesti.”KugelturniĝisforporalfrontilaĈefanEstraranonkiualveniskunBubaĥAngtujsekvante.

“Malĝojaj cirkonstancoj,” anoncis la Ĉefa Estrarano en voĉo maltrankviligita. “Bubaĥ Angparolas por la vilaĝo de Grodz. Li deklaras, ke neniom plu damanĝaĵoj estos provizata ĝis postjustecofariĝis,kajtiunĉiaferoilidifinaskiellacedodeviakalotoalBubaĥAng,kajdevimemalkomitatopunistarakiuatendasenlaparkalandojenproksime.”

Kugel ridis malkomforte. “Kia tordita vidpunkto! Vi certigis al ili, kompreneble, ke ni elSmoldomanĝusherbonkajdetruuslakalotojnantaŭolakceptitiajnmalamindajnkondiĉojn,ĉu?”

“Mi timas informi,kemievitadis,”statis laĈefaEstrarano.“Misentas,ke laaliajelSmoldofavoraspliflekseblandecidonpriagadoj.”

La impliko estis klara, kaj Firks komencis moviĝadi en malplaĉiĝo. Por ke li aprezucirkonstancojn en la plej rekta maniero ebla, Kuge interŝanĝis la kovrileton por rigardi el lamaldekstraokulo.

KelkajcivitanojdeGrodz,armitajperfalĉiloj,pioĉojkajbastojatendisĉedistancodekvindekjardoj:evidentelakomitatopunistaraprikioBubaĥAngmenciis.ĈeunuflankoestislakabanetojdeSmoldo;ĉelaaliaestislapaŝantaboatokajlaprincinodekia—Kugelfiksrigardissurpriz-mirigita.Laboatoestistiel,kielantaŭe,paŝantasursesbirdo-gamboj,kajsidantaenlarosajtufplumetojestisla princino — se eble, pli belega ol antaŭe. Sed nun ŝia esprimo, anstataŭ milde rideta, estismalvarmetakajsenmova.

Kugel faris profundan enspiron, ekkuris. BubaĥAng kriegis ordonon, ke li haltu, sedKugelatentisneniom.Translamalplenejojlikuriskonkurse,kunlakomitatopunistaraĉasante.

Kugel ridis feliĉege. Li estis longa je la membroj, forta je la spirado; la kamparanoj estismalaltaj,nodec-muskoloaj,nespritaj.Lipovusfacilekuripodumejlojnkontraŭunujeili.Lipaŭzis,kajturniĝisporsalutibonadiaŭon.Malbonsurprize,dugambojdelaboatodetirissindelaboatokajeksaltispostsekvealli.Kugelkuregisporsiavivo.Vane.Lagambojvenissaltegantepreterli,pounuambaŭflanke.Iliturniĝisronde,piedbatislinekhalte.

Kugelmalbonkoremarŝisreen,lagambojsaltetantajpostsekve.Tujantaŭolliatingislabordonde Smoldo li etendis sub la kovrilon kaj detiris la magian kaloton. Dum la punistara komitato

almarŝislin,litenisĝinalte.“Stariĝufor—aŭmiromposlakalotonenfragmentojn!”

“Haltu!Haltu!”vokisBubaĥAng.“Tiodevasneesti!Venu,donualmilakalotonkajakceptuvianmeritosorton.”

“Neniojamdecidiĝis,”Kugelrememorigislin.“LaĈefaEstraranodecidisfavorealneniu.”

Laknabinoleviĝiselsiasidlokoenlaboato.“Mimastros;miestasDerŭiKorim,ellaDomodeDombro.Donualmilaviolanvitraĵon,kioajnĝiestas.”

“Absolutene,”dirisKugel.“PrenulakalotondeBubaĥAng.”

“Neniam!”eksklamislanobelulondeGrodz.

“Kio? Vi ambaŭ havas unu kaloton kaj ambaŭ deziras havi du? Kiuj estas tiuj ĉi valoregajobjektoj?Viportasilinkielokuloj?Donuilinalmi.”

Kugelprenissianglavon.“Mipreferaskuri,sedmibatalossemidevos.”

“Minepovaskuri,”dirisBubaĥAng.“Mipreferasbatali.”Liprenislakalotondesurlapropraokulo.“Nun,vagabondo,preparuvinporlamorto.”

“Momenton,”dirisDerŭiKorim.ElunuellagambojdelaboatoetendiĝismaldikajbrakojporektenilapojnondekajKugelkajBubaĥAng.Lakalotojnfalissurlateron;tiudeKugelkaptiĝiskajportiĝis al Derŭi Korim; tiu de Bubaĥ Ang alfrapis ŝtonon kaj skuiĝis en fragmentojn. Li hurliskorŝirigita,eksaltissurKugel,kiuretretisdelaatako.

BubaĥAngsciisnenionpriglavabatalado;Lihakiskajsvingiskvazaŭliestusbuĉantafiŝon.Lafuriozodeliaatako,tamen,estismaltrankviligakajKugeldevisstrebelaboriporsindefendi.PlusealdonajelasaltojkajsvingojdeBubaĥAng,Firksmontrismalĝojegonprilaperdodelakaloto.

DerŭiKorimjamperdisinteresonenlaafero.Laboatoekforiristranslamalplenejo,moviĝanteplikajplirapide.Kugeltranĉisflankenpersiaglavo,saltismalantaŭen,retrosaltisfojonplu,kajporladuafojoekeskapistranslamalplenejo,kajlapopolodeSmoldokajGrodzdiregisblasfemojnpostli.

Laboatoĉaroduonkurisjenehastarapido.Pulmojpulsantajdolore,Kugelproksimiĝisalĝi,kajpergrandegasaltosupren,ekkaptislaboatrandon,tirissininternen.

Estis tiel, kiel li atendis. Derŭi Korim jam trarigardis la kaloton kaj ripozis malantaŭen prokapturniĝo.Liviolakalotosituissurŝiasino.

Kugelekprenegisĝinkajdummomentorigardadismaluprenallaeksvizitavizaĝokajpripensisĉiuliriskuionpli.Firkspensisnee.JamDerŭiKorimkomencissuspirikajmovilakapon.

Kugelelsaltislaboaton,kajnurĝustamomente.Ĉuŝividislin?Likurisaltufodafragmitojkiokreskis apud lageto, ĵetis sin en la akvon.De ĉi tie li vidis la paŝ-boaton halti dumDerŭiKorimleviĝisporstari.Ŝipalpadislarosantufplumetaronporlakaloto,posteŝirigardadisserĉelaĉirkaŭanterenon.Sedlasange-ruĝalumodelamalaltasunoestis tiamenŝiajokulojkiamŝirigardis laŭladirektodeKugel,kajŝividisnurlafragmitojnkajlareflektodesunosurakvo.

Kolerakajmabonanimaeĉpliolantaŭe,ŝi instigislaboatonalantaŭaekiro.Ĝimarŝis,posteduonkuris,postekuregisallasudo.

Kugel eliris la akvon, inspektis la magian kaloton, enmetis ĝin en sian zonsaketon, rigardisretroenalSmoldo.Likomencispaŝadisuden,postpaŭzis.Liprenislakalotonelsiazonsako,fermislamaldekstranokulon,tenislakalotonalsiadekstraokulo.Jenturislapalacoj,etaĝonsuretaĝo,turosuper turo, la ĝardenoj pendantaj de la terasoj… Kugel volis rigardadi longan tempon sed Firksfariĝismalripozema.

Kugelremetislakalotonensiansaketonkajrefojeturnislavizaĝonporfrontilasudon,porlalongaveturoreirealAlmerio.

Ĉapitro2

Cil

Sunsubirotranslanordajmalplenejojestismornaprocedo,tiomlangvorakiomlaelsangiĝodejammortinta besto; krepusko venis dumKugel strebis transiri la sal-marĉon. Li estis trompita demalhelaruĝalumodeposttagmezo;komencintetransirilamalalt-tavolanmalplenejonliunuetrovismalsekeconsubpiede,posteakvoplenanspongecon,kajnunjeĉiujflnakojestiskoto,marĉo-graso,kelkajlarikojkajsalikoj,flakojkajŝlimejojreflektantajlaplumbanpurpurondelaĉielo.

En lia poŝo ripozis la viola kaloto kiun li devis transporti al la domego de Iŭkoŭnu super lariveroZan’ enAlmerio.Kugel estus volinta reiri laŭ oportuno sia propra, sed Firks, tiu koleremainterplektaĵodespikojkajhok-pikilojkiunIŭkoŭnuestisalkroĉigintaalKugellahepaton,permesisnenianatendemon,kaj lanurakonsolodeKugel estis espereblaoportunoporvenĝo. Je laorientoestis malaltaj montetoj; al tiuj ĉi Kugel procedis, saltanta de tufkreskaĵo al tufkreskaĵo, kurantadelikate sur la krustiĝinta ŝlimo. Foje li misis je salteto, por fali sterne en la koton aŭ putrintajnfragmitojn,kiamliajminacojkajinsultegojpriIŭkoŭnulaRidantaMagiistoatingismaksimumonderankoro.

Krepuskecodaŭriĝisĝis,ŝanceliĝantaprolaco,liatingisladeklivondelaorientajmontetoj,kieliasituacioplimalboniĝisanstataŭboniĝis.Iujduon-homajrabistojjamatentispriliaalveno,kajnunili komencis atakon.Naŭza fiodoro etendiĝis al Kugel eĉ antaŭ la sono de iliaj piedpaŝoj; laciĝoforgesita,lirisortisforkure,kajestisĉasatasuprenlaŭladeklivo.

Frakasita turo etendiĝis supren kontraŭ la ĉielo. Kugel ramp-kuris super putriĝantaj ŝtonoj,eltiris sian glavon, paŝadis en lamalfermejon kio iam servis kiel pordejo. Interne estis silento, laodorodepolvokajmalsekaŝtono;Kugelfaletissurlagenuonkajkontraŭlahorizontarandovidis,kelatrigroteskajformojekhaltisĉelarandodelaruinaĵoj.

Strange, pensis Kugel, tamen plaĉe — kvankam koincide iom malbonprognoze. La estulojevidentetimislaturon.

Lafinarestecodekrepuskoforiĝis;laŭdiversajaŭgurojKugelgradekomprenis,kelaturoestishantata.Ĉirkaŭnoktomezefantomoaperis,portantapalajnrobojnkajarĝentankap-bandonkiotenisdudeklunjuvelojnsurlongajarĝentajstangetoj.ĜirondirisproksimealKugel,subenrigardantapermalplenaj okulo-ungoj enrigardante kiujn, oni povas perdi la pensojn. Kugel premis sin retroenkontraŭlamurotiel,kelaostojknaris,senkapablamovisolanmuskolon.

La fantomo parolis: “Malkonstruu tiun ĉi fortikaĵon. Dum ŝtono restas kunigita al ŝtono midevasresti,eĉdumtiamkiamlaTerofariĝosmalvarmakajrondiradastramallumeco.”

“Vole,”ronkisKugel.“seneestusprotiujatendantajeksterekiujdezirasprenimianvivon.”

“Ĉelamalantaŭodelahaloestastrapasejo.Aguŝtelirekajforte,posttiofarumianpostulaĵon.”

“Lafortikejoestaspreskaŭjamdetruita,”deklarisKugelfervore.“Sedkiujcirkonstancojligasvinaltiaĉineniam-malstreĉeblaposteno?”

“Ili forgesiĝis;mirestas.Plenumumianpostulon,aŭmimalbenosvinper tiaĉiamdaŭraenuo

kialamia!”

Kugelvekiĝisenmallumo,doloratademalvarmokajkramfoj.Lafantomojammalaperis:kiomlonge li dormis? Li trarigardis la pordon kaj trovis, ke la orienta ĉielo koloriĝis pro la alveno desunleviĝo.

Post atendo apenaŭ eltenebla la suno aperis, sendanta flaman radion tra la pordo ĝis lamalantaŭodelahalo.TieĉiKurgeltrovisŝtonanŝtuparonsubenirantaalpolvapasejo,kiupostkivnminutoj da malrapida palp-irado kondukis lin ree al la surfaco. El kaŝa loko li serĉrigardis lagrundon,kajvidislarabistojn,ĉeapartajlokoj,ĉiukaŝitamalantaŭfalintakolono.

Kugel elingigis sian glavon kaj kun ega zorgo ŝteliris antaŭen. Li atingis la unuan kaŝantanfiguron,puŝisŝtalonenlaŝnur-aspektankolon.Laestuloelĵetislabrakojn,palpegislagrundonkajmortis.

Kugel torde eltiris sian glavon, frot-purigis ĝin kontraŭ la ledo de la mortinto. Per la plejmalpezakajplej facila ŝtelirado li alvenis laduan rabistondemalantaŭe,kiu en siamortado farissonondesufero.Latriarabistovenisporenketi.

Risortanteelkaŝiĝo,Kugeltrapenetrisĝin.Larabistokriegis,eltirissianpropranponardonkajalsaltispor stabi, sedKugel saltis retroe, ĵetispezan ŝtononkio faligisĝin al la tero.Tieĝikuŝis,grimacanteenmalamado.

Kugel venis zorge antaŭen. “Ĉar vi alfrontasmorton, diru tion almi, kion vi scias pri kaŝitatrezoro.”

“Misciasprineniuj,”dirislarabisto.“Ĉuiutiaekzistus,viestuslalastaelinformatoj,ĉarviminmortigis.”

“Tioĉinenielestaskulpomia,”dirisKugel.“Viĉasismin,nemivin.Kialvifaris?”

“Por manĝi, por pluvivi, kvankam vivo kaj morto estas ambaŭ egale senvaloraj kaj mimalestimasambaŭegalforte.”

Kugelpripensadis.“Entiuĉikazovinebezonassentirankoronprimiapartoprenoenlatransirokion vi nun frontas.La demando pri kaŝitaj valoraĵoj refoje fariĝas taŭga.Ĉu eble vi havas finanvortonprilaafero?”

“Mihavasfinanvorton.Mimontrosmiansolan trezoron.”Laestuloserĉepalpisensiasako,eltirisrondanblankanŝtoneton.“Jenlakranio-ŝtonodegrúho,kioĉimomentetremegaspropotenco.Miuzastiunĉipotenconpormalbenivin,porportialvilatujankomencondeŝankramortiĝado.”

Kugel haste mortigis la rabiston, poste ellasis pezan suspiron. La nokto estis portinta nurmalfacilecon.“Iŭkoŭnu,semitavivus,estusjaokazontavenĝon!”

Kugel turniĝis por ekzameni la fortikaĵon. Kelkaj el la ŝtonoj disfaliĝos je nura tuŝo; aliajbezonosmulteplidalaboro.Jaeblas,kelinepluvivadossufiĉelongeporplenumilataskon.Kiujestislaterminojdelamalbenodelarabisto?“—tujakomencodeŝankramortado.”Puramalicemo.Lamalbeno de la reĝo-fantomo estis nenielmalpli subprema: kiel ĝi estis? “—ĉiamdaŭra enuo.”Kugel frotis al si la mentonon, kapjesis signifoplene. Plilaŭtiganta sian voĉon li vokis, “Lordo

fantomo, mi ne povas resti por plenumi vian postulon: mi jam mortigis la rabistojn kaj nun miforiras.Adiaŭkajestu,kelaepokojelpasadukunrapido.”

El laprofundajpartojde la fortikaĵovenisĝemo,kajKugel sentis lapremonde ionekonata.“Miaktivigasmianmalbenon!”aŭdiĝisflustroenlacerbodeKugel.

Kugel ekpaŝadis rapide al la sudoriento. “Bonege; ĉio bonas. La ‘ĉiamdaŭra enuo’ precizekontraŭas al ‘tuja komenco de ŝankramortado’ kajmi restas suferante nur la ‘ŝankron’ kio, en laĉeestodeFirks,jamafliktasmin.Onidevasuzisianruzonkiamprizorgantemalbenojn.”

Liiradistranslamalplenejojĝislafortikaĵonepluvideblis,kajbaldaŭvenisrefojeallamaro.Supreniranta la antaŭstrandon li rigardis je iu direkto kaj la alia laŭ la strando, vidantemalhelanpromontoronenlaorientokajaliaenlaokcidento.Lisubenirisallastrando,kajekirisorienten.Lamaro,malviglakajgriza,sendismalspritanŝaŭmonkontraŭlasablo,kioestisglata,senpostsignodepiedpaŝoj.

Kugelekvidisantaŭanmalhelanmakuleton,kiumomentonpostemontriĝiskielmaljunavirosurlagenuoj,pasigantalasablondelastrandotrakribrilo.

Kugel haltis por spekti. La maljunulo gestis al li per digna kapjeso kaj procedis plu pri sialaboro.

AlKugel,lascivolemoinstigis,keliparolu.“Kionviserĉastiomdiligente?”

Lamaljunulo subenmetis siankribrilon, frotis labrakojn. “Ie laŭlonge sur la strandoamuletoestisperditafaredelapatrodemiapra-patro.Dumtutelavivolikribrissablon,esperantetrovitionkionliperdis.Liafilo,kajpostlimiaavo,kajpostelapatrokajnunmi,lalastaelmiafamilialinio,faradissame.ĈieekdeCilnikribradissablon,sedankoraŭrestassesleŭgojĝisBenbaĝStúl.”

“Ĉitiujnomojestasalminekonataj,”dirisKugel.“KiulokoestasBenbaĝStúl?”

Lamaljunuloindikislakabegonĉelaokcidento.“Antikvahaveno,kvankamnunvitrovusnurdisfalantanondorompilon,malnovankajon,unuaŭdukabanojn.Malgraŭtio,barkojdeBenbaĝStúliamsuririslamaronalFalguntokajMeŭl.”

“Refoje,regionojkiujpreterasmianpriscion,”dirisKugel.“KiokuŝastransBenbaĝStúl?”

“Lateromalgrandiĝadasenlanordo.Lasunopendiĝasmalaltesupermarĉojkajtorfejoj;neniujtroveblastiekrommalmultedamalĝojesolajforpelituloj.”

Kugelturnissianatentonallaoriento.“KajkiulokoestasCil?”

“TiuĉitutaregnoestasCil,kionprapatromiaperderezignisallaDomodeDombro.Ĉiomdagrandiozo estas for; restas la antikva palaco kaj vilaĝo. Trans tiuj, la lando fariĝas malhela kajdanĝera arbaro, tiommulte estis nia regnomalfortiĝinta.” Lamaljunulo neis kape, returnis al siakribrado.

Kugelstarisrigardantamomenton,poste,piedbatantesenceleenlasablo,malkovrisekbrilondemetalo.Kaŭrante, li suprenprenisbraceletonelnigrametalobrilantaperpurpura rebrilo.Ĉirkaŭ laperiferioestistrideksternaĵetojhavantajlaformondeveziko,ĉiucirklitadearodagravuritajrunoj.

“Ha!”eksklamisKugel,montrantelabraceleton.“Atentutiunĉiboneganobjekton:iojatrezora!”

Lamaljunulosubmetisfosiletonkajkribrilon,leviĝismalrapideallagenuoj,posteallapiedoj.Liekisantaŭen,bluajokulkoj rondigitajkaj fiksrigardantaj.Lietendis lamanon.“Vimalkovris laamuletondemiaprapatraro,laDomodeSlej!Donuĝinalmi!”

Kugelekpaŝisretroen.“Nu,nu,vifarasekstrememaldecanpeton!”

“Ne, ne, la amuleto estasmia; vi farasmalbonon per forteni ĝin.Ĉu vi volas senrezultigi lalaborondemiavivokajkvarvivojantaŭlamia?”

“Kialvinepriĝojiĝasĉarlaamuletotroviĝis?”demandisKugelĝeniĝeme.“Vinunmalŝarĝiĝasde bezono de plua serĉado. Ekspliku, mi petas, la potencon de tiu ĉi amuleto. Ĝi elspiras pezanmagion.Kielĝiprofitigaslaposedanton?”

“Laposedantoestasmimem,”ĝemislamaljunulo.“Mipetegasvin,estudonema!”

“Vimetasmin en situacionmalkomfortan,” dirisKugel. “Mia propraĵaro tromalgrandas porpermesi al mi donemegon, sed mi ne povas konsideri tion kiel mankon de donemo. Se vi estustrovintalaamuleton,ĉuviestusdonintaĝinalmi?”

“Ne,ĉarĝiestasmia!”

“Pri tionimalkonsentas.Hipotezu,sevipovas,keviakonvinkaĵomalpravas.Viavidkapabloatestus, ke la amuleto estas en miaj manoj, sub mia zorgado, kaj, tiel simple, mia propraĵo. Mipridankos,tial,ajnaninformonpriĝiajkapablojkajmetodojdeuzado.”

Lamaljunulo ĵetis la brakojn supren, piedbatis sian kribrilon kun tiom sovaĝa emocio, ke lielrompislakradon,kajlakribriloirisrulantemalsuprensurlastrandoallaakvobordo.Ondosurĝislandenkajflosigislakribrilon;lamaljunulofarispretervolanmovonporĝinrepreni,posttiorefojesuprenĵetis la manojn kaj ŝancele paŝadis supren laŭ la antaŭstranda longmonteto. Kugel montrisgrandanmalaprobonperkapneo,kajturniĝisporpluiriorientenlaŭlastrando.

Nunokazismalĝuan disputon kunFirks, kiu konvinkiĝis ke la plej ekspeda reiro alAlmeriosituasokcidentetralahavenodeBenbaĝStúl.Kugelektenisalsilaabdomenonprodoloro.“Estasnurunusolareirotavojdirekto!Tratiujlandojkiujkuŝasjelasudokajoriento.Kiodo,selaoceanoofertasplirektandirektonporiri?Ekzistasneniujboatojkonvenehaveblaj;kajneestaseble,keoninaĝutiomegelongandistancon!”

Firksaplikiskelkajndolorojnporsignipridubon,sedfinepermesis,keKugeldaŭreiruorientenlaŭ lamarbordo.Malantaŭe, sur la supro de la antaŭstrando, sidis lamaljunulo, fosileto pendantainterlagamboj,fiksrigardanteelentranslamaro.

Kugelpluirislaŭlastrando,boneplaĉitaprolaeventojdelamateno.Liekzamenislaamuletonlongatempe:ĝiekzudisriĉansencondemagio,kajkromeestisobjektonemalmultebela.Larunoj,engravuritaj kun artista lertegokaj delikateco,malbonŝancepreteris liankapablon elĉifri.Li facil-zorgeglitis labraceleton sur sianpojnon,kaj tiel farantepremishazardeunuel la sternaĵoj.El iunekonata loko venis abisme profundan ĝemon, sono de la pleja dolorego.Kugel ekhaltis, rigardisambaŭdirekte laŭ la strando.Grizamaro, pala strando, antaŭstrando kun tufaj aroj da sabloherbo.BenbaĥStúlenlanordo,Ciloriente,grizaĉielosupre.Dekievenislagrandaĝemo?ZorgeKugel

tuŝislasternaĵonrefoje,kajrefojekaŭzisaŭdiĝilavunditaplendego.

Fascinite Kugel premis alian el la sternaĵoj, ĉifoje kaŭzante el ie dolorkrio de kompatindamalesperoenaliavoĉo.Kugelperpleksiĝis.Kiu laŭlongede tiu ĉimorna strandomanefestis tiomfrivoladispozicio?Lipremisĉiunsternaĵonenvicaordokajkaŭzissoniĝitutankoncertondaelkrioj,enĉiugradodekorŝirokajdoloro.Kugelpristudislaamuletonkritike.KromlaelvokadodeĝemojkajploregojĝimontrisneniunmemevidentanpotenconkajKugelbaldaŭtediĝisprilaokupo.

Lasunoatingissianzeniton.Kugelkvietigissianmalsatonpermarplantaĵo,kiunlifarisnutraperfrotiĝinkunlasorĉiletoprovizitaportiuĉicelofaredeIŭkoŭnu.Manĝanteliŝajnisaŭdivoĉojnkajsenzorganbabiladanridadon,tiommallaŭtan,keĝipovusestilasonodesurfo.Langformaĵoelrokoetendiĝisenlamaronapude;aŭskultantezorge,Kugelmalkovriskelavoĉojveniseltiudirekto.Iliestisklarajkajinfansonaj,kajsonorisdemalkulpaĝojado.Liiriszorgeelensurlaroko.Ĉelaforaekstremo,kielaoceanosurĝiskajmalhelaakvoondisforte,kvargrandajŝelojestisalfiksintajsin.Tiujĉisituisklapemalfermaj;kapojelrigardis,konektitajalnudajŝultrojkajbrakoj.Lakapojestisrondaj kaj belaj kun molaj vangoj, blue grizaj okuloj, tufaj palaj hararoj. La estuloj mallevis lafingrojnen laakvon,kajel lagutoj ili lertmane teksis fajnanmolan teksaĵon.LaombrodeKugelfalissurlaakvon;tujelaestulojfermissinklapeenedesiajŝeloj.

“Kialtiel?”eksklamisKugelŝerce.“Ĉuviĉiamŝlosasvinfordevidodestrangavizaĝo?Ĉuviestastieltimemaj?Aŭĉunurmalagrablaj?”

Laŝelojdaŭrisrestifermitaj.Malhelaakvoondetiskirlesuperlakanelitajsurfacoj.

Kugelvenisunupaŝonpliproksime,kaŭrispor sidumi sur lakruroj,klinis flanken lakapon.“Aŭebleviestasfiera?Tiel,kevifortirasvinpromalŝato?Aŭĉuestas,keenvigracomankas?”

Ankoraŭ ne estis respondo.Kugel restis kiel antaŭe, kaj komencis fajfi, tril-fajfante kantaĵonkiunliestisaŭdintaĉeArzenomeaFoiro.

Postnelonge la ŝelo ĉe la fora rando de la rokomalfermiĝetis pormontri fendon, kaj okulojelrigardis al li. Kugel fajfis pluan strofon aŭ du, poste parolis plu. “Malfermu viajn ŝelojn! Jenatendasfremdulon,anksiaporeksciilavojonkondukantanalCil,kajaliajngravajnaferojn!”

Aliaŝelomalfermiĝisjefendeto;aliaparodaokulojbriletadisellamalhelecointerna.

“Eble vi estasmalkeraj,”mokisKugel. “Eble vi scias nenion krom la koloroj de fiŝoj kaj lamalsekecodeakvo.”

La ŝelo de la pli malproksima malfermiĝis iom plu, sufiĉe por montri la indignan vizaĝoninternan.“Niestaslaŭneniusencomalkleraj!”

“Nekmallaboremaj,nekmankajjegracio,nekmalŝatemaj,nekmalagrablaj,”diregisladua.

“Netimemaj!”aldonistria.

Kugelkapjesis saĝesprime.“Tiopovas jaesti.Sedkialvi fortirisvin tielabrupte jemianuraproksimiĝo?”

“Tiel estas nia naturo,” diris la unua ŝelulino. “Certaj estuloj de la maro feliĉus trovi, se ni

senatatentus,kajestassaĝeretretiunuekajenketidue.”

Ĉiuj kvar el la ŝeloj nun estismalfermetitaj, kvankamneniuj estis tiel plenemalfermitaj kieltiam,kiamKugelestisĵusalvenata.

“Nudo,”lidiris,”kionvipovasdirialmipriCil?Ĉunekonatojrenkontiĝaskunafableco,aŭforpeliĝas?Ĉugastejojtroveblas,aŭĉulaveturantodevasdormienvojflankafosaĵo?”

“Tiaj aferoj preteras nian specifan priscion,” diris la unua ŝelulino. Ĝi malfermis plene sianŝelon, etendis palajn brakojn kaj ŝultrojn. ”La popolo de Cil, se onidiro de lamaro pravas, estasretretemaj kaj suspektemaj, eĉ inkluzive de sia estrino, kiu estas knabino, nenio pli, el la antikvaDomodeDombro.”

“JenpaŝadasmaljunaSlejnun,”dirisalia.“Lireirasfruealsiakabano.”

Aliaridisete.“Slejmaljunas;neniamtrovoslisianamuleton,laDomodeDombroregosĝislasunoestingiĝos.”

“Kioestasĉioĉi?”demandisKugel.“Prikiuamuletoviparolas?”

“Tiom longe kiel la memoro raportas,” unu el la ŝelulinoj eksplikis, “maljuna Slej kribradissablon,kajliapatroantaŭolli,kajankoraŭpliajSlej-ojtralajaroj.Iliserĉasmetalanbandon,perkioiliesperasregajnisiajnantikvajnprivilegiojn.”

“Fascina legendo!”dirisKugel entuziasme. “Kiuj estas la potencojde la amuleto, kaj kiel iliaktiviĝas?”

“ElbeSlejhavustiujnĉiinformojn,”dirisunudubeme.

“Ne,pro liestasseverakajmalbonhumora,”deklarisalia.“Konsideru liansintenonpri iritiĝotiam,kiamlikribrasfosaĵondasabloporneniarezulto!”

“Ĉuekzistasneniomdainformoaliloke?”Kugeldemandisanksie.“Neniuonidirodelamaro.Neniuantikvatabletoaŭarodapiktogramoj?”

Laŝelulinojridisproamuziĝo.“Videmandastielserioze,kevipovusmemestiSlej!Tiajsciojestasalninekonataj.”

Kaŝantesianmalplaĉiĝon,Kugeldemandispripluajaferoj,sedlaestulojestisdistriĝemajkajnepoviskoncentrigilaatentonsuriuajnsolaafero.DumKugelaŭskultadis,ilidiskutislafluadondelaoceano, la guston de perloj, la eviteman sintenon de certamar-estulo kiun ili estis observintaj latagon antaŭan. Post kelkajminutojKugel refoje turnis la konversacion, ke ĝi temupri Slej kaj laamuleto, sed refoje laŝelulinojestismalspecifaj,preskaŭ infanecajen lasenkonsekvencecode iliababilado.IliŝajnisforgesipriKugel,kajmallevantelafingrojnenlaakvon,tirispalajnfadenojnellagutoj. Certaj konkuloj kaj bukcenoj estis agacintaj ilin pro sia impertinenteco, kaj ili diskutis prigrandaurnokuŝantasurlamaraplafonofordelastrando.

Kugelfinetediĝisprilakonversaciokajstariĝis,jekiuokazolaŝelulinojrefojedonisallisianpriatenton. “Ĉu vi devas foriri tiel frue? Ĝuste tiam, kiam ni estis demandontaj la kialon de viaĉeesto; preterpasantoj estasmalmultaj laŭ laGranda Sabla Strando, kaj vi ŝajnas esti tia viro kiu

vojaĝislonge.”

“Tioestasprave,”dirisKugel,“kajmidevasvojaĝiankoraŭplu.Atentulasunon:ĝikomencassubenirilaŭlaokcidentakurbo,kajhodiaŭnoktemivolasendomigiminĉeCil.”

Unuellaŝelulinojlevislabrakojnkajmontrisboneganvestaĵojn,kionĝiteksiselakvo-fadenoj.“Tiunĉivestaĵonniofertaskieldonaco.Viŝajnasestisensitivavirokajtialeblebezonasŝirmondelaventokajmalvarmo.”ĜiĵetetislavestaĵonalKugel.Liinspektisĝin,miranteprilasuplecodelateksaĵo kaj ĝia ondeta lumado. “Mi ja dankas vin,” diris Kugel. “Tio ĉi estas donemo plia olmiantaŭvidis.”Livolvissinenlavestaĵo,sedtujĝireŝanĝiĝisenakvonkajKugelpleneekmalsekiĝis.La kvaropo en la ŝeloj kriis en petola amuzego, kaj kiam Kugel alpaŝis venĝe antaŭen, tiam iliekfermislaŝelojn.

Kugelpiedbatislaŝelondelaestulinokiuestisĵetetintaallilavestaĵon,kontuzantesianpiedonkajpliigantesiankoleregon.Liekprenispezanŝtonon,faligisĝinsubenallaŝelon,dispremanteĝin.Ektirantalaestulinon,Kugelĵetegisĝinlongeforsurlastrandon,kieĝikuŝisfiksrigardantalin,kapokaj etaj brakoj kunpalaj intestoj.Enmalforta voĉi ĝi demandis lin, “Kial vi traktasmin tiel?Propetolaĵoviprenasdemilavivon,kajmihavasneniunalian.”

“Kajtielviestosmalebligatajepluajpetolaĵoj,”deklarisKugel.“Atentu,visekigisminĝislahaŭto!”

“Ĝiestisnuragetopetola;malgrandaaferocerte.”Laŝelulinoparolisenfadantavoĉo.“Niellarokoj scias malmultan magion, tamen al mi doniĝis la povo por malbeni, kaj tion ĉi mi nunprononcas: estukeviperdu laplejandezirondeviakoro,kioajnĝianaturo;vi estosdomaĝigotaantaŭolforpasosunusolatago.”

“Ĉupluamalbeno?”Kugel kapneis enmalplezuriĝo. “Dumalbenojn jammi nuligis je ĉi tiutago;nunmiafliktiĝisperalia?”

“Tiunĉimalbenonvinenuligos,”flustrislaŝelulinon.“Mifaras,keĝiestulafinafaraĵodemiavivo.”

“Malicoestaskvalitomalestiminda,”dirisKugelagacite.“Midubaslaefikecondeviamalbeno;malgraŭ tio, mi vin bone admonas, ke vi purigu la aeron de ĝia fiodoro kaj tiel regajni mianbonopinion.”

Sed la ŝelulinodirisnenionplu.Baldaŭĝikolapsispor fariĝinubecaŝlimokaj sorbiĝis en lasablon.

Kugel ekiris for laŭ la strando, konsiderante pri kiel pli bone li evitu la konsekvencojnde lamalbenode laŝelulino.“Onidevasuzi la intelektonkiamtraktantemalbenojn,”Kugeldirispor laduafojo.“ĈuminomiĝasKugellaRuzapronenio?”Neniutaktikoleviĝisenlamenso,kajlipluirislaŭlastrandopripensantelaaferonjeĉiujĝiajaspektoj.

Lapromontoroorienta fariĝadis klara.Kugel vidis, keĝi kovriĝis de altajmalhelaj arboj, trakiujekvidebletisblankajkonstruaĵoj.Slejmontrissinrefoje,kurantaienkajtientranslastrandotiel,kieliufreneziĝinta.LivenisalKugel,falissurlagenuojn.“Laamuleto,mipetegasvin!ĜiapartenasallaDomodeSlej;ĝiebligisalnilaestradondeCil!Donuĝinalmikajmiplenumosalvilaplejandezirondeviakoro!”

Kugelekhaltis.Jenintrigaparadokso!Seliceduslaamuleton,Slejevidenteperfidoslin,aŭjelaplejaminimumomalsukcesusplenumisianpromeson—supozante,kelamalbenoverepotencus.Jelaaliaflanko,seKugeltenadusalsilaamuleton,liperduslaplejandezirondelakorojenemalpliagrado—supozantelaverondelamalbeno—sedlaamuletorestusankoraŭlia.

Slejmiskomprenislahezitonporestisignodefleksebleco.“Mifarosvingrandulodelaregno!”li kriis en fervora voĉo. “Vi havos barĝon el skultpita eburo, ducent belvirinoj servos vin je ĉiujdeziroj;viajmalamikojestosfermegatajenrondirantakaldrono—nurdonualmilaamuleton!”

“Laamuletoprovizastiommultedapotenco?”demandisKugel.“Estasebleestigiĉionĉi?”

“Ja,ja!”kriisSleĵ,“kondiĉe,keonipovaslegilarunojn!”

“Nu,do,”dirisKugel,“kioestasiliasignifo?”

Slejalrigardislinenbedaŭravundiĝo.“Tionminepovasdiri;midevashavilaamuleton!”

Kugel faris fanfaronanmangeston signe jemalestimo. “Vi rifuzas plaĉimian kuriozemon; jemiavicomikontraŭdirasviajnarogantajnambiciojn!”

Sleĵturniĝisporrigardiallapromontoro,kieblankajmurojlumisinterlaarboj.“Mikomprenasĉion.ViplanasestrisuperCilenviapropramemo!”

Ekzistsimalplidezireblajnoportunojn,pensisKugel,kajFirks,komprenante iomde tio, farisadmonankunpremon.BedaŭranteKugelforlasislakoncepton;tamen,ĝisugestisrimedonpornuligilamalbenon de la ŝelulino. “Semi estosmalhavigita disdemia elkora deziro,”Kugel diris al si,“estussaĝe,kemiekdeciduprinovacelo,pri fervoranovaprientuziasmaĵo,poralmenaŭunu-tagatempopaso.MidotialaspirasallaestradodeCil,kionunfariĝaslaplejadezirodemiakoro.”PorkelineaktivigulagardegemondeFirks,lidirislaŭte,“Miplanasuzitiunĉiamuletonporegegravajceloj.EbleinteriliestaslalordaestradodeCil,kionmirajtasprorimedodelaamuleto.”

Slejfarissovaĝansardonanridon.“UnuevidevaskonvinkialDerŭiKorimpriviaaŭtoritato.ŜiestasellaDomodeDombro,malbonhumorakajtroreagema;ŝiaspektasestimalpliolknabino,sedŝimanifestaslamalfeliĉemansenzorgemondearbaragrúho.EstusingardakontraŭDerŭiKorim;ŝiordonos,kevikajmiaamuletoestuĵetitajenlaoceananprofundejon!”

“Se vi timas tiom ĉimulte,” dirisKugel en severa voĉtono, “instruumin pri la uzado de laamuleto,kajmimalhelpostiunkatastrofon.”

SedSlejmuelekapneis.“LamalbonaĵojdeDerŭiKorimestaskonataj;kialinterŝanĝiilinporlafremdecajekscesojdevagabondo?”

ProliatroparolemoSlejricevisbatonkiopuŝislinŝancelige.Kugelposteekirislaŭlastrando.La suno vadismalalte ĉe lamaro; li hastigis siajn paŝojn, anksia por trovi ŝirmejon antaŭ venosmallumiĝo.

Livenispostlongeallafinodelastrando.Lapromontorostarissupere,kunlaaltajmalhelajarbojstaranteankoraŭplialte.Balustradoĉirkaŭ-ĝardenamontriĝisfojfojetralafoliaro;iomsube,kolonararotondosuperstarismontrantelamaronsude.Jagrandioze!pensisKugel,kajlipristudislaamuletonkunnovaatentemo.Liadumtempadezirode l’koro,estradosuperCil,malfariĝis fikcia.

KajKugelprimeditis,ĉueblelinefiksiĝusurnovadezirodel'koro—aspiromastrumilasciarondebestaprizorgado,ekzemple,aŭdevigaurĝopormajstrijeakrobatajbravaĵoj…Kunbedaŭro,Kugelmalakceptislaplanon.Jeajnaokazo,lafortecodelamalbenodelaŝelulinoankoraŭnecertis.

Piedvojo forkondukis de la strando, por serpenti supren inter arbustoj kaj odoraj arbustetoj:dîmfio,heliotropo,nigracidonio,kampetojda long-tigajŝtelgutoj,ombravérveriko, floraamanito.Lastrandoaspektisfariĝirubandofadiĝantabrunruĝamalklaraĵodesunsubiro,kajlapromontoroĉeBenbaĝStulnepluvidiĝis.Lapiedvojoebeniĝis,trairisdensanarbaretondalaŭroj,kajelkondukisalherbaĉ-kovritaovalo,kioajnatempeestisparadaaŭekzercakampo.

Iomforĉelamaldekstrabordoestisaltaŝtonamuro,rompitadegrandaceremoniaportikokiutenissuprenheraldikaobjektoegeantikva.Lapordobarilojstarisplenemalfermaj,enkondukantajalmarmorepavimitapromenejo longa jemejlokajkondukantaal lapalaco: tiuĉi estanta riĉedetalakonstruaĵoelmultajtavoloj,kunverdabronzategmento.Terasoetendiĝislaŭlalongodelafrontodelapalaco;promenejokajterasokuniĝisperarodalarĝajŝtupoj.Lasunojammalaperis;malhelecosubenfalisellaĉielo.Malhavanteplibonanoportunon,Kugelekirisallapalaco.

La promenadejo iam estis konstruaĵo elegantega, sed nun estis en stato disfalanta, kion lakrepuskoplenigispermalĝojetabelo.Dekstrekajmaldekstreestisdetalegajĝardenojnunnezorgatajkaj trokreskintaj.Marmorajurnojfestonitajperelkarneolokaj jadoflankis lapromenejo; laŭlongeenlamezoetendiĝisliniodapiedestalojiomplialtajolviro.Ĉiueltiuĉisubtenisbuston,identigitadesurskribaĵoenrunojkiujnKugelrekoniskielsimilajaltiujgravuritajenlaamuleto.Lepiedestalojapartiĝisjekvinfutoj,kajestissternitajlaŭlatutamejloĝislateraso.Laskulptaĵodelaunuajestismolaproventojkajpluvojtielkelavizaĝojapenaŭdistingeblis;dumKugelpluirislavizaĝ-aspektojfariĝadisplidetalaj.Piedestalonpostpiedestalo,bustonpostbusto;ĉiuvizaĝofiksrigardismomentealKugeldumlimarŝisallapalaco.Lalastaellaserio,malklaraenlafadantalumo,montrisjunanvirinon.Kugelekhaltis:tiuĉiestislaknabinodelapaŝantaboato,kiunlirenkontisenlalandodelanordo:DerŭiKorim,ellaDomodeDombro,estrinodeCil!

Maltrankviligita de duboj, Kugel paŭzis por konsideri la masivan portalon. Li ne estisapartiĝintadeDerŭiKorimenamikeco;onipovasjaatendi,keŝitenaduindigon.Aliflanke,jeiliaekrenkontiĝo, ŝi invitis lin al ŝia palaco, uzante frazojn de nemiskomprenebla varmeteco; eble ŝiaindigno estus malaperinta, lasante nur la varmetecon. Kaj Kugel, rememorante ŝian rimarkindanbelecon,trovisstimuligalaeblecondeduarenkonto.

Sedkio,seŝiankoraŭindignus?Ŝidevasimpresiĝiprilaamuleto,kondiĉekeŝineinsistu,keKugelmontruĝianuzadon.Nurselisciuskiellegilarunojn,ĉioestussimplegaafero.Sedprotiokela scioneeblasakiriĝideSlej, li devas serĉiĝinaliloke,kioenpraktiko signifas,ke li faruen lapalaco.

Listaradisantaŭarodamalaltajŝtupojkondukantajsuprenallapalaco.Lamarmorajŝtuptrabojhavisfendojn;labalustradolaŭlongedelaterasohavismakulojnelmuskokajlikeno:situaciokionlamallumodekrepuskoplenigiskunmornagrandiozeco.Lapalacomalantaŭaŝajnisestieniomplibona ripariteco. Ege alta arkado etendiĝis supren de la teraso, kunmaldikaj kanelitaj kolonoj kajdetalegeskulptitajentablementoj,ladezajnondekiujKugelnepovisvidiklaretralamallumo.Ĉelamalantaŭo de la arkado estis altaj arkaj fenestroj,montrantajmalfortajn lampojn, kaj la grandegaportalo.

Kugel surpaŝis la ŝtupojn,maltranvkiligita denovaj duboj.Kio seDerŭiKorimpriridus liajn

pretendojn,defiekontestuslinalfaradodeliaplejamalbono?Ĝemojkajelkriojeblenesufiĉus.Litransirislaterasonsurhezitemajpaŝoj,optimismofadantadumirade,kajhaltissublaarkado;eble,konsiderante ĉion, estus pli bone serĉi ŝirmejon aliloke.Sed rigardantemalantaŭen li pensis, ke lividisaltansenmovanformonstarantan inter lakolonoj.Kugelekĉesispripensiserĉadondealilokaŝirmejo,kajpaŝisrapideallaaltanpordon;seliprezentussinenhumilaaspektoliebleeskapuslaatenton de Derŭi Korim. Okazis ŝtelira sono sur la ŝtupoj. Kun ege grava hasto li funkciigis lafrapilon.Lasonoeĥisinternedelapalaco.

Minutopasadis,kajKugelpensis,keliaŭdispluajnsonojnmalantaŭsi.Lifrapadisrefoje,kajrefojekajlasonoeĥadisinterne.Spiontruomalfermiĝis,okulostudisKugel-onkunzorgo.Laokulomoviĝissupren;buŝoaperis.“Kiuviestas?”parolislabuŝo.“Kionvivolas?”Labuŝoglitisfor,pormontriorelon.

“Mi estas vojaĝanto, mi deziras ŝirmejon por la nokto, kaj haste ĉar estulo minacaalproksimiĝas.”

Laokulo reaperis, rigardis zorge trans la teraso, revenispor fokusi alKugel. “Kiuj estasviajkvalitoj;kieviajcertigajdokumentoj?”

“Mihavasneniujn,”dirisKugel.“Miegepreferasdiskutilaaferoninterne,protiokelaestulopaŝonpostpaŝosuprenirasallateraso.”

Laspiontruo frapeekfermiĝis.Kugel fiksrigardis lasenornamanpordon.Li laŭtesonigadis lafrapilon, stude rigardante retroen en la mallumon. Kun grato kaj knaro la portalo malfermiĝis.Malgrandadiketaviroportantapurpuranuniformongestisalli.“Internen,kunhasto.”

Kugel glitis rapide tra la pordo, kion la lakeo tuj tiregis malferme kaj sekuris per tri ferajstangetoj.Dumtionlifaris,sammomenteokazisknarokajpremosurlapordo.

Lalakeofrapislaŭtesurlapordonpersiapugno.“Miobstaklislaestulonrefoje,”lidiriskunmemplaĉasento.“Semeestusmalplirapidema,ĝiestusekatakintavin,jemiamaltrankviliĝosamekiellavia.Tioĉinunestasmiaĉefaamuzo,malpermesantalaestulonjeĝiajplezuroj.”

“Jesja,”dirisKugel,spirantepeze.“Kiaspecodeestuloĝiestas?”

La lakeoprigestis siannescion. “Nenioprecizaprisciiĝas.Ĝinurproksima-tempeaperis, porstaradikaŝejenoktoj inter lastatuoj.Ĝiajkutimojestaskajvampirajkajpreternaturevoluptaj,kajkelkaj inter miaj kunuloj havas kaŭzojn por plendi; fakte, ĉiu jam mortis pro ties abomenindajfaradoj. Do poste, por distri min, mi mokas la estulon kaj kaŭzas al ĝi malplaĉiĝojn.” La lakeopaŝetisretroen,porstuderigardialKugelkunatentemo.“Kioprivi?Viamaniero,lakliniĝodeviakapo,lasvingadodeviajokulojflank-al-flankemontrasriskemonkajemonekagihazarde.Mifidas,kevientenostiujnĉikvalitojnkvietigitaj,sedilipraveekzistas.”

“Je tiu ĉi momento,” diris Kugel, “miaj deziroj estas simplaj: alkovo, litseĝo, mordeton damanĝaĵopormiavespermanĝo.Semialdonaciĝasperĉitiuj,vitrovosminestidankemopersonigita;mijahelposvinjeviajplezuroj,kunenielpensostaktikojnpormoklogilaĥulon.”

Lalakeoriverencis,“Viajbezonojpovasplenumiĝi.Ĉarviestasveturintodemalproksime,niaestrinovolusalparolivin,kajjaebleofertosbonvenigaĵojnmultepligrandiozajnolviajminimumajbezonoj.”

Kugel rapide kontraŭdiris ajnan tian ambicion. “Mi estas el malalta kvalito; miaj vestojmalpuras,miamemofiodoras;miakonversaciokonsistaselmalinteresajbanalaĵoj.Plibone,keoninetruduallaestrinodeCil.”

“Niriparostiomdamalsufiĉaĵojkiomnipovas,”dirislalakeo.“Sekvu,sevivolas.”

Li gvidis Kugelon laŭ koridoroj lumigitaj de sursangaj tasolampoj, fine turniĝanta alapartementaro.“Ĉitievirajtaslavi;mibrososviajnvestaĵojnkajtrovosfreŝajnlitotukojn.”

Kugelmalvoledemetisalsilavestojn.Libanis,tondislamolannigranplataĵondesiajharoj,razis la barbon, frotis la korpon per forte ordora oleo. La lakeo portis freŝajn vestojn, kajKugel,multerefreŝigita,vestissin.Surmetantelajakonlihazardetuŝislaamuletonsurlapojno,premanteunuellasternaĵoj.Deprofundesublaplafonovenisgemoellaplejprofundaturmento.

Lalakeoristortadisĉirkaŭdirekteenteruro,kaj liaokuloekatentis laamuleton.Lifiksrigardisen malfermbuŝa mirsurprizego, poste fariĝis sklave ĝentilega. “Mia kara sinjoro, ĉu mi estusrekoninta vian identon, mi estus kondukinta vin al apartamentoj oficialaj, kaj elpreninta la plejluksajnrobojn.”

“Mi neniel plendas,” diris Kugel, “kvankam la litotukoj ja estis iomete nefreŝaj.” Kun ŝercaemfazo li frape tuŝetis sternaĵon ĉe la pojno, kaj responda ĝemo kaŭzis, ke la genuoj de la lakeointerfrapi.

“Mipetegasviankomprenon,”lidiristremvoĉe.

“Nenecesasdiripli,”dirisKugel.“Jaestismiaesperovizitilapalaconrekonata,iel,porkemitrovution,kielaferojplenumiĝas.”

“Tielestassaĝe,”kunsentislaserviston.“Sendubevivolosmaldungiambaŭlaĉambelanonkajla suban kuiriston post kiam iliaj pekemoj fariĝos lumigitaj. Rilate al mi mem, kiam via moŝtoriparosalCil,keĝirehavuĝianantikvangrandiozon,ebletiamestosmodestansinekuronporJodo,laplejlojalakajobeemainterviaservistaro.”

Kugelfarisgraciangeston.“Setiaĉieventojaestusokazonta—kajĝiestaslaplejadezirodemiakoro—vineestusneglektota.Porlabaldaŭatempomirestadoskvieteentiuĉiapartamento.Vipovasportitienĉidecanmanĝaĵaronkundiversaarodabonegajvinoj.”

Jodogestispersvingariverenco.“Ĉiolaŭladezirodeviamoŝto.”Liforiris.Kugelmalstreĉiĝissurlaplejkomfortalitseĝodelaĉambrokajkomencisstudilaamuletonkiotielekevokislafidelonde Jodo. La runoj, kiel antaŭe, estis nelegeblaj; la sternaĵoj produktis nur ĝemojn, kiuj, kvankamdistraj, havis malmultan praktikan utilecon. Kugel provis ĉiun ordonon, devigon, striktigon kajinterkonsentaĵonkiujnliapriscietodesorĉismopovisprovizi,senrezulte.

Jodorevenisallaapartamenton,sedsenlabonmanĝaĵarokionKugelestismendinta.

“Viamoŝto,” diris Jodo, “Mi havas la honoron por transporti al vi inviton de Derŭi Korim,antaŭaestrinodeCil,keviĉeestukunŝiĉelavesperabankedo.”

“Kieleblastioĉi?”postuledemandisKugel.“Ŝiestaseksciintanenionprimiaĉeesto;laŭmiamemoro,midirisalvispecifajninstruktciojnpriĉiafero.”

Jodo farispluanprofundan riverencon. “Naturemiobeis,viamoŝto.La lertmetodojdeDerŭiKorimpreterasmiankomprenopovon.Periudevizoŝieksciispriviaĉeestokajprotioetendiĝaslainvitokiunviĵusaŭdis.”

“Nudo,”dirisKugelmalĝoje.“Estutiomĝentila,kevigvidu.Vimenciismianamuletonalŝi?”

“DerŭiKorim scias ĉion,” estis la ambigua respondode Jodo. “Sekvumin, viamoŝto, se tioplaĉas.”

LigvidisKugelon laŭ lamalnovajkoridoroj, fine traaltamallarĝaarkoengrandanhalon. Jeambaŭflankojstarisvicodaio,kioŝajnisestimilitistojenlatunajkirasojkunkaskojoelkvadratigitaostaĵokajgagato;kvardekentute,sednursesensemblojdearmaĵookupiĝisdevivantajviroj,laaliajestantesubtenatajsurrakoj.Atlantojeltroigitalongecokajgrotesketorditajvizaĝojsubtenislafumemakulitajntrabojn;riĉatapiŝokunverdajsamcentrajcirklojsurnigrafonokovrislaplafonon.DerŭiKorimsidisĉelafinodecirklatablo,tiuĉiestantetiommasiva,keĝidonisalŝiŝajnecon,keŝiestusknabino, malĝojema pripensadema knabino de la plej delikata beleco. Kugel alproksimiĝis kunmalbonprognoza rezignemo, ŝiaj okuloj fiksitaj al la amuleto. Ŝi ensuĉis grandan spiron. “Al kiuhavasmilaplezuronparoli?”

“Mianomonegravas,”dirisKugel.“Virajtassalutiminper‘Moŝto’.”

DerŭiKorimŝultrolevisindiferente.“Laŭviaprefero.Miiomrekonasvianvizaĝon.Visimilasalvagabondokiunantaŭnelongemiordonisestivipata.”

“Miestastiuvagabondo,”dirisKugel.“Minepovasdiri,keviakondutonelasisreziduondemaldankemokajminunvenisporpostulieksplikon.”KajKugeltuŝissternaĵon,vokanteĝemontiomsenesperankelakristalajteleraĵojtremetissurlatablo.

DerŭiKorimpalpebrumiskajŝiabuŝosubfleksiĝis.Ŝiparolismalgracie.“Ŝajnas,kemiajagojmalboneelpensiĝis.Mineperceptisvianmoŝtanstaton,kajpripensisvinestinurlaaĉestatafriponokionviaaspektosugestas.”

Kugel paŝis antaŭen, metis la manon sub ŝia eta pinta mentono, turnis supren la eksvizitavizaĝo.“Tamenviinvitis,kemivizituvinĉeviapalaco.Ĉuvimemorasĉition?”

DerŭiKorimfariskontraŭvolankapjeson.

“Ĝustetiel,”dirisKugel.“Jenmiestas.”

DerŭiKorimridetis,kajdumiomatempofariĝisalloga.“Tielviestas,kajfripono,vagabondo,aŭkielajnvianaturo,viportaslaamuletonperkiulaDomodeSlejestristransducentgeneracioj.Videvenaseltiudomo?”

“Iom-post-iomvikonosminbone,”dirisKugel.“Miestasdonemaviro,kavankamiomkaprica,kajseneestusproiuFirks…Malgraŭtio,mimalsatas,kajnunmiinvitasvinpartoprenilabankedonkionmimendisestiportataalmifaredebonegaJodo.Estutiomĝentile,kevimoviĝuflankenjeunuaŭduseĝoj,kajmisidiĝos.”

DerŭiKorimhezitis,jekiolamanodeKugelmoviĝissugesteallaamuleto.ŜimoviĝisspritekajKugelkomfortigissinsurtiuseĝoĵusantaŭeelsidiĝitadeŝi.Lifrapetissurlatablon:“Jodo?Kie

Jodo?”

“Jenmi,Moŝto!”

“Elportulabankedon:laplejbonajnmanĝaĵojnkionhavaslapalaco!”

Jodo riverencis, kaŭre ekiris for, kaj post nelonge aperis vico da lakeoj portantaj plejtojn kajflakonojn,kajtielaranĝiĝissurlatablobankedoplibonaoltio,kionKugelatendis.

Kugel elprenis la sorĉilon provizitan de Iŭkoŭnu laRidantaMagiisto, kiu povis ne nur ŝanĝiorganikan forĵetaĵon en nutraĵojn, sed ankaŭ atentigi per sonoro kiam apud toksaj substancoj. LaunuajkelkajtelerojestissalubrajkajKugelmanĝisentuziasme.LamalnovajvinojdeCilestissamebonsanaj,kajKugeldrinkisabunde,elpokalojelnigravitro,skulptitacinabrokajeburoenkrustitajdeturkisokajperlamoto.

DerŭiKorim ludumispri siamanĝaĵo, trinketis sianvinon, rigardantaalKugelpensoplene latutantempon.PliajfrandaĵojportiĝiskajnunDerŭiKorimkliniĝisantaŭen.“ĈuvereviplanasreĝienCil?”

“Jenlaplejadezirodemiakoro!”deklarisKugelkunfervoro.

DerŭiKorimmoviĝisproksimealli.“Ĉuvidoprenosminkielviaedzinulino?Dirujes;viestospliolkontenta.”

“Ni vidos tion, kion ni vidos,” dirisKugel vastigante. “Ĉi tiu vespero estas la nuna vespero,morgaŭestosmorgaŭ.Multajŝanĝojokazos,tioĉiestascerta.”

DerŭiKorimridetismilde,kapjesisalJodo.“Portulaplejantikvanelniajvinoj,nidrinkosjelasanodelanovaLordodeCil.”

Jodoriverencis,kajportismalbrilanflakononkovritandepolvokajaraneaĵo,kiunlimalfermiskun ega ceremonieco, kaj dekantis en kristalajn pokalojn.Kugel levis sian pokalon, kaj la sorĉilosonorisaverton.Kugelabruptesubenmetislapokalon,kajrigardisdumDerŭiKorimlevislapropranal siaj lipoj. Li etendis transe, prenis la pokalon, kaj refoje la sorĉilo sonoris.Veneno en ambaŭ?Strange.Ebleŝineplanisdrinki.Ebleŝijamingestislakontraŭvenenon.

KugelsignalisalJodo.“Plianpokalon,seplaĉasalvi…Ladekantilanujon.”Kugelverŝistrianporcionkajrefojelasorĉiloindikisprimalbonegeco.Kugeldiris,“Kvankamtio,kemiakonadoprilabonegaJodoestaselmallongadaŭro,mitreboneimpresiĝispriliavaloro,kajminunlevaslinallapostenoMajordomodelaPalaco!”

“Moŝto,”balbutisJodo,“tioĉiestasjaapartahonoro.”

“Drinkutialellaantikvabonvino,porsolenigitiunĉinovandignecon!”

Jodo riverencis profunde. “Kun la plej kore sentita dankemo, Moŝto.” Li levis la pokalon,trinkis.DerŭiKorim rigardis indiferente. Jodo subenmetis la pokalon,malridetis, faris konvulsianekmovon, turnis pormontri alarmitan esprimon al Kugel, falis al la tapiŝon, elkriis, ektremis kajkuŝissenmove.

Kugelmalridete rigardis stude alDerŭiKorim.Ŝi ŝajnis esti tiom ŝoke surprizita kiom Jodo.Nunŝiturniĝisporalrigardilin.“KialvivenenisJodon??”

“Ĝiestisviafaro,”dirisKugel.“Ĉuvineordonisvenenonenlavino?”

“Ne.”

“Videvasdiri,‘Ne,Moŝto’.”

“Ne,Moŝto.”

“Sevinefaris—kiu?”

“Mikonfuziĝas.Lavenenoebleestisceligitaalmi.”

“Aŭalniambaŭ.”Kugelsignalisunuellalakeoj.“ForportulakorpondeJodo.”

Lalakeosignalosparondasub-servistoj,kiujportisforlamalbonŝancanmajordomon.

Kugelprenislakristalajnpokalojn,fiksrigardisenlasukcenanlikvaĵon,sednekomunikissiajnpensojn.DerŭiKorimkliniĝismalantaŭenensiaseĝo,kontemplislinlongatempe.“Mikonfuziĝas,”ŝidirisbaŭdaŭe.“Viestasviropreterajelainstruadodemiasperto.Minepovasdistingilakolorondeviaanimo.”

Kugelamuzekortuŝiĝisperlafraz-esprimo.“Vividasanimojnkolore,do?”

“Prave. Tio estis la naskiĝ-donaco de virina sorĉistino, kiu ankaŭ provizis al mimian paŝo-boaton.Ŝimortiskajminunsolas,kunneniuamikoaŭiujajnkiujpripenasminkunamo.Kajdomiestradis la landon Cil kun malmulta ĝojo. Kaj nun vi ĉeestas, kun animo kiu flagras tra multajkoloroj,tielkielneniuhomaviroalvenintaminantaŭe.”

KugelelektisnemenciipriFirks,kiespropraspiritaelspirado,intermiksantakuntiudeKugel,sendubekaŭzislakolorflagradonatentitandeDerŭiKorim.“Ekzistaskialoportiuĉikvalito,”dirisKugel,“kionuligiĝosjeladecatempo,aŭtielmiesperas.Ĝistiam,vipovaspripensimiananimonkieliunbrilantanperlaplejpuraradiadokiuimageblas.”

“Miprovostenitiunpensonenlamenso,Moŝto.”

Kugelmalridetis.EnlarimarkojdeDerŭiKorimkajenlapozodeŝiakapoliatentispriapenaŭkaŝitamalrespekto,kionlitrovisagacega.Tamen,restissufiĉatempoporĝustigilaaferonpostlernilauzadondelaamuleto,kioestisaferoellaĉefahasto.Kugelkliniĝismalantaŭenenlakusenojn,kajparolis ŝajne tiel, kiel oni kia supozemas sencele: “Ĉie je tiu ĉi tempo de la Tera mortado,cirkonstancoj vokas priatenton. Antaŭ nelonge, ĉe la domo de Iŭkoŭnu la Ridanta Magiisto, miobservisgrandeganlibrumonkiuindeksisĉiujnellaskribojprimagio,kajĉiunstilondemagiaruno.Eblevihavassimilajnvolumojnenviabiblioteko?”

“Ja povas esti,” dirisDerŭiKorim. “LaDekKvaraGarĥHakst de Slej estis diligenta ordig-kolektanto,kajkompilisdikanvolumenonĉiotraktanprilatemo.”

Kugelkunfrapislamanojn.“Mivolasviditiunĉigravanverkaĵontuj!”

DerŭiKorim rigardis linenmiro. “Ĉuvi estas tioma libromaniulo,do?Domaĝaafero, ĉar laOkaRubelZafordonistiunĉikompendionsubakvigitaenlamaronĉePromontoroHorizonto.”

Kugelfarisamaranvizaĝ-esprimon.“Ĉukonveneĉeestasneniujaliajstud-dokumentoj?”

“Sendube,”dirisDerŭiKorim.“Labibliotekookupaslatutondelanordaalo.Sedĉunemorgaŭsufiĉusporviastudado?”Kajstreĉanteenlangvoravarmeteco,ŝiaranĝistordelakorponlaŭunueunuluksapozo,postealia.

Kugeldrinkisprofundeelnigravitrapokalo.“Jes,estasneniahastopritiuĉiafero.Kajnun—”Liinterrompiĝisdevirinoelmezajjarojenvolumenajbrunajvestaĵoj,ŝajneunuellasub-servistoj,kiuĉimomente rapidis en lahalon.Ŝi estiskriadantehisteriekajkelkaj lakeoj risortis antaŭenporsubteniŝin.Interprofundspirajploregojŝiklarigislafontondesiakorŝiro;abomenindaagonurĵusĉimomentefaritadelaĥulosurŝianfilinon.

DerŭiKorimgracieindikisalKugel.“JenlanovaLordodeCil;lihavasvastajnpotencojndemagiokajordonoslaĥulondetruita.Ĉuvinefarus,Moŝto?”

Kugelpensoplenefrotisalsilamentonon.Jaestisveradilemo.Lavirinokajĉiujellaservistojfalissurlagenuojn.“Moŝto,seviregastiunĉikorodiganmagion,aplikuĝintujpordetruilafieganĥulon!”

Kugelekspasmetis,kaj turnante lakaponrenkontispensemanrigardondeDerŭiKorim.“Kialnecesasmagiokiammikapablasperglavo?Midishakoslaestulonorgenodisdeorgeno!”Lisignalisla ses armitaj kirasuloj kiuj staris apude en siaj latunaj arm-vestaĵoj. “Venu! Portu torĉojn! Miantaŭirospordistranĉilaĥulon!”

La kirasuloj obeis sen entuziasmo. Kugel pelis ilin al la granda portalo. “Kiammi puŝegosmalferme la pordojn, kune rapidu antaŭen kun la torĉoj, por fari brul-briladon kio lumigos lamalbonegulon!Tenu laglavojnelprenitajporke,kiammiestaspelantaĝin retroŝancelige,vi tiamfarulafinmortiganpuŝtranĉon!”

Lakirasuloj,ĉiukun torĉokajelprenitaglavostarisantaŭ laportalo.Kugelglitigis retroen lastangetoj kaj puŝis malfermege la portalon. “Eliru! Surbriligu la ĥulon per la fina lumo de ĝiavivado!”

La kirasuloj rapidis antaŭen kun tima urĝo, kun Kugel fier-marŝanta de malantaŭe, svingemontrantasianglavon.Lakirasulojekpaŭzisĉelasuprodelaŝtuparo,porrigardadisendecideelentranslapromenado,dekiepovisaŭdiĝikvietehororasono.

Kugel rigardis trans la ŝultro por vidi ke Derŭi Korim rigardadis atente ĉe la pordejo.“Antaŭen!“likriis.“Ĉirkaŭutiunĉifibestaĉon,kiesmortonunalvenaslin!”

Lakirasulojmalsuprenirislaŝtupojn,kunKugelmarŝantaĉelamalantaŭo.“Hakuvoloplene!”livokis.“Estossufiĉedagloroporĉiu!Iuajnvirokiumalefikisjesiatranĉo,tiunmieksplodigospermagio!”

Laflagrantajlumojbriletigislapiedestalojn,kiujetendiĝisenlongalinioporkuniĝifinekunlamalumeco. “Antaŭen!” kriisKugel. “Kie estas la besta estaĵo?Kial ĝi ne aperas por akcepti siajnpunojn?”KajKugelstreberigardegistralaondemoviĝantajombroj,esperantekelaĥuloestujam

alarmitakajeskapinta.

De iu flankovenis eta sono.Turniĝante,Kugel vidis altan palan formonkviete starantan.Lakirasuloj elspiregis, forkuris senorde supren sur la larĝaj ŝtonoj. “Mortigu la beston per magio,Moŝto!”vokislaserĝento.“Laplejekonomierapidametodoofteplejbonas!”

La ĥulo venis antaŭen; Kugel stumblis retren. La ĥulo faris rapidan paŝon antaŭen. Kugelrisortismalantaŭpiedestalon.Laĥulosvingisetendelabrakon;Kugelhakispersiaglavo,risortisallaŝirmecodealiapiedestalo,posterapidegiskunegamovlertecoreiretranslateraso.Lapordojamestisfermiĝanta;Kugelĵetissintralamallarĝiĝantaaperturon.Litiregisfirmelapordon,puŝisŝloselastangojn.Lapezecodelaĥulofrapegiskontraŭlaligno-trabojnkajlastangetojgrincisproteste.

Kugel turniĝis por renkonti la bril-okulan aprezadon de Derŭi Korim. “Kio okazadis?” ŝidemandis.“Kialvinemortigislaĥulon?”

“Lamilitistoj elkampiĝis kun la torĉoj,” dirisKugel. “Mi ne povis vidi pri kie haki nek kietranĉi.”

“Strange,”dirisDerŭiKorimpripense.“Ŝajneestissufiĉalumoportiombagatelaekzerco.Kialvineuzislapotencondelaamuletoporŝirilaĥulondisdeĉiujĝiajmembroj?”

“Tielsimplakajrapidamortonedecas,”dirisKugeldignoplene.“Midevaspripensiiomlonge,kajdecidikielplejbonelielpagusiajnkrimojn.”

“Japrave,”dirisDerŭiKorim.“Prave.”

Kugel paŝadis reiri en la grandan halon. “Ni reiru al la bankedo! Lasu, ke la vino flui!ĈiujdevasdrinkisaluteprilaleviĝodelanovaLordodeCil!”

DerŭiKorimdirisensilkavoĉo,“Sevivolas,Moŝto,faru iunmontradonde lapotencode laamuleto,porkontentiginiankuriozon!”

“Certe!” Kaj Kugel tuŝadis sternaĵon post sternaĵo, produktante tremsonojn kaj ĝemojn dekorŝirabedaŭro,kunfojeploregoaŭekkrio.

“Ĉuvipovasfariionpli?”enketedemandisDerŭiKorim,ridetantelamolanridetondepetolainfano.

“Javere,semitielelektus.Sedsufiĉe!Drinku,unukajĉiuj!”

Derŭi Korim signalis la serĝenton el la gardistoj. “Ektenu glavon, detranĉu la brakon de lastultulo;portualmilaamuleton.”

“Kunplezuro,MoŝtaLordino.”Laserĝentoalveniskunnudatranĉilego.Kugellaŭtepostulis:“Nemoviĝu!Jeunupluapaŝomagiofaldosĉiujnviajnostojnjeortajanguloj!”

La serĝento rigardis alDerŭiKorim, kiu ridis. “Faru tiel, kielmi vin ordonis, aŭ timumianvenĝon,kioestostiaprikiovijamscias.”

La serĝento spasmetis, marŝis antaŭen. Sed nun sub-servisto rapidis al Kugel, kaj sub ties

kapuĉoKugelvidislasulkanvizaĝondemaljunaSlej.“Misavosvin.Montrualmilaamuleton!”

Kugelpermesis,keavidaj fingrojpalpetadu inter lasternaĵoj.Slejpremisunuel tiujĉi,vokisionenvoĉotiomekzaltitakajakrakelasilabojperdiĝis.Okazisgrandegaflugilasonado,kajenormanigra formo staris ĉe lamalantaŭo de la halo. “Kiu turmentasmin?” ĝi ĝemis. “Kiu donos almiĉeson?”

“Mi!”kriisSlej.“Antaŭiruentralahalo,mortiguĉiunkrommi!”

“Ne!” kriisKugel. “Mi posedas la amuleton! Jen estasmi, kiun vi devas obei.Mortigu ĉiunkrommi!”

DerŭiKorimekkroĉisallabrakodeKugel,provantevidilaamuleton.“Nenioefikus,kromsevivokuslinperlianomo!Niĉiujpereos!”

“Kioestaslianomo?”kriisKugel.“Instruumin!”

“Paŭzu!”ordonisSlej.“Miĵuskonsideris—”

Kugelfarisallibategonkajrisortismalantaŭlatablon.Lademonoestisalvenanta,paŭzanteporektenikirasulojnkajsvingiilindispremfrapekontraŭlamurojn.DerŭiKorimkurisalKugel.“Lasuminvidilaamuleton;ĉuvisciasnenionajn?Miordonosalli!”

“Neniel!”dirisKugel.“ĈumiestasKugellaRuzapronenio?Montrualmipriladecasternaĵo,dirualmilanomon.”

DerŭiKorimklinis lakapon, legis larunon,etendisportuŝisternaĵon,sedKugelflankenbatisŝianbrakon.“Kiunnomon?Aŭniĉiujmortos!”

“VokualVanijl!Premutieĉi,vokualVanijl!”

Kugelpremislasternaĵon.“Vanijl!Haltigutiunĉidisputon!”

Lanigrademonoatentisneniel.Estisduagrandasono,duademonoaperis.DerŭiKorimelkriisenteruro.“NeestisVanijl;montrualmirefojelaamuleton!”

Sedtemponesufiĉis;lanigrademonosuperstarisilin.

“Vanijl!”tondrekriisKugel.“Detruutiunĉinigranmonstron!”

Vanijlestismalaltakaj larĝa,kajel fluantaverdakoloro,kunokulojkiajskarlataj lumiloj.Ĝiĵetis sin sur launuandemonon,kaj la teruramuĝegode la renkonto sonis sordigeal laoreloj,kajokulojnepovissekvi lafrenezadondelabatalo.Lamuroj tremisdumlagrandajfortulojbatiskajresaltis.Latablodispeciĝissubedegrandajdisplatajpiedoj;DerŭiKorimĵetiĝisenangulon.Kugelrampis tien poste, por trovi ŝin faldpoza kaj fiksrigardanta, sed senigita de volo. Kugel puŝis laamuletonantaŭŝiajokuloj.“Legularunojn!Vokulanomojn;ĉiunmiprovosenĝiavico!Rapide,porsaviniajnvivojn!”

SedDerŭiKorimnurfarismolanmovaĵonpersiajlipoj.Malantaŭe,lanigrademono,rajdesurVanijl, estismetodeperungoj tirantamanplenojnde ties substancokaj ĵetante ilin for,dumVanijl

muĝegis kaj turnadis ripete la ferocan kapon ien kaj tien, ekmordante kaj graŭle montrante ladentojn,bantatepergrandegajverdajbrakoj.Lanigrademonoenpuŝisprofundelabrakojn,ektenisiuncentrannodonkajVanijlfariĝissparkantaverdaŝlimoelmultegajpartoj,ĉiubrilerokajsparketoekflugantakajtremantakajsolviĝantaforenlaŝtonon.

SlejstarisridetegantasuperKugel.“Ĉuvidezirasvianvivon?Donutienĉilaamuletonkajmiŝparosvin.Atendueĉunumomentonkajviekmortos!”

Kugelapartigisdesilaamuleton,sednepovisdevigisinfordoniĝin.Lidiriskunsubitaruzeco,“Mipovasdonilaamuletonallademono.”

Slejrigardegismalsuprenalli.“Kajpertioniĉiujmortos.Almilaaferonegravas.Midefiasvin.Sevidezirasvivon—laamuleton.”

KugelrigardismalsuprenalDerŭiKorim.“Kiopriŝi?”

“Kuneviambaŭestosekzilitaj.Laamuleton,ĉarjenĉitieestaslademono.”

La nigra demono turis supere; Kugel haste transdonis la amuleton al Slej, kiu sonigis akrankrionkajtuŝissternaĵon.Lademonoplorĝemetis,faldiĝisensikajmalaperis.

Slejpaŝetisretroen,ridetantaentriumfo.“Nunforirukunlaknabino.Mifidosjemiapromesoalvi,nenioplu.Vipovashaviviajnmizerajnvivojn:foriru.”

“Donualmiunudeziraĵon!”petegisKugel.“TranssenduninalAlmerio,allaValodelaZan,kiemipovosmalŝarĝimindeiuŝankronomataFirks!”

“Ne,”dirisSlej.“Mirifuzasalviviankor-deziron.Ekirutuj.”

KugelhelpisalDerŭiKorim,keŝistariĝu.Ankoraŭduonkonsciaŝirigardisalladifektecodelahalo.KugelturniĝisalSlej.“Laĥuloatendassurlapromenadejo.”

Slej kapjesis. “Tio povas ja esti prave. Morgaŭ mi punegos lin. Ĉi vespere mi vokas sub-mondajnartistojnporriparilahalonkajrenovigilaglorondeCil.For!Ĉuvipensas,kealmigravastion, kiel vi spertos traktante la ĥulon?” Lia vizaĝo sufuziĝis ruĝe kaj lia brako moviĝetis al lasternaĵojdelaamuleto.“For,ĉimomente!”

KugelprenislabrakondeDerŭiKorimkajkondukisŝinellahaloallagrandaenirejaportalo.Slejstariskunpiedojapartigitaj,ŝultrojentiritaj,kapoklinitaantaŭen,okulojsekvanteĉiujnmovondeKugel.Kugelglitigissilentelastangetojn,malfermislapordon,elpaŝissurlaterason.

Estissilentelaŭlongedelapromenadejo.KugelkondukisalDerŭiKorim,keŝimalsuprenirulaŝtupojnkaj iomflanken,enla trokreskiĝintajnplantojndelamalnovaĝardeno.Ĉi tie lipaŭzisporaŭskultadi.De lapalacovenissonojdeaktiveco;raspadokajskrapado, raŭkajvokojkajmuĝoj, laekbrilodemult-koloraj lampoj.Enlamezodelapromenadovenadisaltablankaformo,paŝantaelombro de unu piedestalo al la sekva.Ĝi paŭzis por aŭskulti enmiro.Dum ĝi tiel distriĝisKugelkondukisalDerŭiKorimfor,allamalantaŭejodemallumajfoliaroj,kajtielforenlanokton.

Ĉapitro3

LaMontojdeMagnatz

BaldaŭpostsunleviĝoKugelkajDerŭiKorimelvenisdelamontet-flankastaloeniuiliŝirmiĝistranokte. La aero malvarmetis kaj la suno, vino-kolora veziko malantaŭ alta nebuleco, produktisnenianvarmecon.Kugelintertenisalsilabrakojn,saltetadisienkajtien,dumDerŭiKorimstaradismalstrikteapudlamalnovastalokunpinĉaesprimo.

Kugel post nelonge iritiĝis pro ŝia pozo, kiu implicis subtilan kalumniadon pri li. “Akirulignon,”lidirisalŝiabrupte.“Miekbruligosfajron;nimatenmanĝoskomforte.”

SenajnavortolaiamaprincinodeCilirisporkunpreniuleksojn.Kugelturniĝisporinspektilamalhelanlarĝejonenlaoriento,vokanteaŭtomatanmalbenonalIŭkoŭnulaRidantaMagiisto,kiesrankoroestisĵetintalinaltiuĉinordasenhomejo.

DerŭiKorim revenis portante brakplenon da tigoj;Kugel signalis aprobon per kapjeso.Dumiometa tempdaŭro post ilia elpelo de Cil ŝi estis tenanta sin kun maldeca memfiero, kion Kugeltoleriskunkvietaridetoporsimem.Iliaunuakunkuŝadoestiskajeventoplenakajpeniga;postkiamDerŭiKorimmodifisalmenaŭsiannekaŝitankonduton.Ŝiavizaĝo,delikatakajbonaspekta,perdismalmultedasiamalbonhumoramalgajeco,sedlaarogoŝanĝiĝis,kiellaktofariĝasfromaĝo,porestinovakajvekiĝintaaprezoprilarealo.

Lafajrokraketadisfeliĉsone;ilimatenmanĝisperrapunkolokajpulpecajnigrajgalberoj,dumKugel demandis pri la landoj orientaj kaj sudaj. Derŭi Korim povis doni malmultan informon,neniom el kio estis bonesperiga. “La arbaro, laŭ onidiro, estas senfina.Mi aŭdis ĝin nomata perkelkajnomoj: laGrandaErmo, laArbarode laOriento, laLig-Ĥig’.Sudevividas laMontojndeMagnatz,kiujlaŭdireestasteruregaj.”

“Kiumaniere?”postulisKugel.“La informoestasgrava;nidevas transiri tiujnĉimontojnsurniavojoalAlmerio.”

DerŭiKorimgestiskapnee.“Miaŭdisnurpridirojn,kajatentistiujnmalmulte,ĉarneniammiplanisvizitilaregionon.”

“Nekmi,”grumblisKugel.“SeneestusproIŭkoŭnumiestusaliloke.”

Sparkodeinteresiĝovivigislavolomankanvizaĝon.“KiuestastiuĉiIŭkoŭnu?”

“Abomeninda sorĉisto de Almerio. Li havas boligitan ĝarden-kukurbon por sia kapo, kajmontraĉassenmensanfirideton.Enĉiumanieroliestasaĉega,kajmontraslamalbonvolemondebolebrulvunditaeŭnuko.”

La buŝo de Derŭi Korim moviĝis por fari etan malvarman rideton. “Kaj vi agacis tiun ĉisorĉiston.”

“Ba!Estisneniaĵo.Protrivialamalbonfaretoliĵetisminnordenŝarĝitaalmalfareblamisio.MiestasKugellaRuzanepronenio!LamisiofiniĝiskajnunmireirasalAlmerio.”

“KajkiopriAlmerio—ĉutiuestasplaĉalando?”

“Sufiĉe plaĉa, kompare al tiu ĉi senhomejo el arbaro kaj nebulo. Tamen, malperfektecojekzistas.Sorĉismoagaceabundas,kajjusteconeestassenvariema,kielmipridiris.”

“DirualmipriAlmerio.Ĉutieestasurboj?Ĉuestashomojaliajkromfriponojkajsorĉistoj?”

Kugelmalridetis.“Kelkajurbojekzistas,palajombrojdeantikvagloro.EkzistasArzenome,kiela Zan kuniĝas kun Skaŭm Fluo, kajKajin enAskolajs, kaj aliaj laŭlonge de lamarbordo transekontraŭKaŭĉikŭo,kielapopolokutimasprigrandegasubtileco.”

DerŭiKorimkapjesispensoplene.“MiirosalAlmerio.Kunekunvi,dekiomipovosbaldaŭesensuferiĝi.”

Kugel ekrigardis al ŝi flanken, ne ŝatante la guston de la diraĵo, sed antaŭ ol li povis detalerespondi,ŝidemandis:“KiujlandojkuŝasinternikajAlmerio?”

“Ili estas larĝajkajdanĝerajkaj tie loĝasgidój, érboj,kajdéodandoj,kajankaŭ léŭkomorfoj,ĥulojkajgrúhoj.Kromtio,almiinformomankas.Senipluvivuspostlaveturo,estusjamiraklo.”

DerŭiKorimrigardissopiremalantaŭenalCil,posteŝultroleviskajsilentiĝis.

Laŝparemamanĝofiniĝis.Kugelkliniĝismalantaŭenkontraŭlastalo,porĝuilavarmecondelafajro, sed Firks, la agento de instigado enmetita de Iŭkoŭnu inter la viceroj de Kugel, permesisnenianripozon,kajKugel,grimacante,eksaltisstariĝe.“Venu;nidevasekiri.LamalicodeIŭkoŭnupermesasnenionmalplian.”

Malsuprenlaŭladeklivetoilimarŝadis,sekvantetion,kioŝajnisestimalnovavojo.Lapejzaĝoŝanĝiĝis.Erikejofiniĝiskajmalsekamalsupraterenokomenciĝis:baldaŭeilialirislaarbaron.Kugelokulumis lamalhelajn ombrojnmalfideme. “Ni devas iri kviete, kaj esperi, ke ni atentigu nenionminacan.Miatentosantaŭen,kajvimalantaŭen,porcertigikeneniopostsekvas,porsursaltialniladorsojn.”

“Niperdoslavojon.”

“Lasunopendiĝasenlasudo:tioĉiestosniagvidilo.”

DerŭiKorimŝultrolevisfojonplu;iliekeenirislaombrejon.Laarbojstarisaltesuperkapekajlasunlumo,filtritatralafoliaro,nurpliigislamalhelecon.Venantealrivereto,ilimarŝislaŭĝiabordokajpostnelongeenirismaldensejonkiefluadisakvoplenarivero.

Sur la riverbordo,proksimeal ŝnuresekurita floso, sidiskvarvirojenĉifonajvestaĵoj.KugelrigardisdetalealDerŭiKorim,kajprenislajuvelajnbutonojndeŝiajvestoj.“Tiujplejprobableestasbanditojkajnidevasmildigiilianmonavidecon,eĉkvankamkeiliŝajnasestimalbonkvalitagrupo.”

“Estosplibone,kenievituilin,”dirisDerŭiKorim.“Iliestasbestoj,neniujplibonaj.”

Kugelmalsamopiniis,“Nibezonasilianflosonkajiliangvidaninformon,kionnidevasordoni;senialmozus,ilikredussinhavantaelekton,kajfariĝusdisputemaj.”LipaŝegisantaŭenkajDerŭiKorimdevissekvikontraŭsiapropraprefero.

La friponoj ne pli bone aspektis je pli proksima vido. Iliaj haroj estis longaj kaj malpureimpliktaj,iliajvizaĝojestisnodecaj,kunokulojtiajkielbetlojkajbuŝojmontrantajmalpurajnflavajndentojn. Entute, iliaj esprimoj estis sufiĉe mildaj, kaj ili rigardis la venadon de Kugel kaj DerŭiKorimkunsingardemoanstataŭatakemo.Unuelili, laŭŝajnaaspekto,estisvirino,kvankamtiuĉiapenaŭ evidentiĝis per iliaj vestoj, vizaĝoj aŭ delikateco de manieroj. Kugel donis al ili salutonsignifeprilordasubenrigardo,jekioilipalpebrumisenkonfuziĝo.

“Kiupopoloviestas?”demandisKugel.

“NinomasninBusiakoj,”respondislaplejaĝaellaviroj.“Ĝiestaskajniarasokajniafamilio;ninedistingasinterili,estanteiometepoliandriemajlaŭkutimo.”

“Viestasenloĝantojdelaarbaro,sciantajpriĝiajvojojkajvojetoj?”

“Tioestasadekvatapriskribo,”agnoskislaviro,“tamenniapriscioestasnurloka.Memoru,tiuĉiestaslaGrandaErmo,kioetendiĝasjeleŭgopostleŭgosentermino”

“Negrave,”dirisKugel.“Nipostulasnurkondukontranslarivero,postegvidaninformonprisekuravojoallalandojdelasudo.”

La viro konsultis la aliajn inter sia grupo; ĉiuj kapneis. “Ne ekzistas tia vojo; laMontoj deMagnatzsituasinterloke.”

“Ĉuprave,”dirisKugel.

“Semikondukusvinflosetranslarivero,”daŭrigislamaljunaBusiako,“viestuskvazaŭjammortinta,ĉarlaregionohantiĝasdeérbrojkajgrúhoj.Viaglavoestussenutila:viportasnurlaplejmalfortanmagion—tionmisciasĉarniBusiakojflarasmagiontielkielérboflareĉasaskarnon.”

“Kieldonialiruniancelatanlokon?”postuledemandisKugel.

LaBusiakojmontrismalmultan interesonpri lademando.Sed laviroduaviceplejaĝasub laplejmaljuna,ekrigardantealDerŭiKorim,havissubitanideon,kajrigardistranslariveronkvazaŭpripensante.Lastrebobaŭdaŭelĉerpislin,kajlikapneisenmalsukceso.

Kugel,observantezorge,demandis,“Kiokonfuzasvin?”

“Problemo de nenia tre granda komplekso,” respondis la Busiako. “Ni spertas malmultanekzercadonenlogikokajajnakompleksecoobstaklasalni.Minurhipotezaspritio,kiujninterviajhavaĵojvivolonteinterŝanĝuskontraŭgvidadotralaarbaro.”

Kugelridisbonanimege.“Bonademando.Sedmiposedasnurtion,kionvividas:nomevestojn,ŝuojn, mantelon kaj glavon, ĉio el kiuj necesas al mi. Kvankam, prave, mi scias sorĉeton kioproduktasjuvelanbutononaŭdu.”

“Tiujestusmalfortajpersvadoj.Enproksimatombojuvelojtroveblasenamasotiomaltakiommiakapo.”

Kugel frotis al si lamentonon pensante. “La donemo de la Busiakoj estas ĉie fama; eble vikondukusninpretertiunĉitombon.”

La Busiako faris geston de indiferenteco. “Se vi volas, kvankam ĝi apudas la loĝlokon degrandegapatrinagído,nuntempeensiaoestro.”

“Niiradosrekteallasudo,”dirisKugel.“Do,lasukeniekirutuj.”

LaBusiakodaŭretenadissianrezistemanpozon.“Ĉuvihavasneniuninstigilonporoferti?”

“Nurmiandankemon,kioestasaferonenielmalgranda.”

“Kiodo,prilavirino?Ŝiestasiomtromaldika,sednemalbela.Protio,kevidevasmortienlaMontojdeMagnatz,kialmalŝparulavirinon?”

“Prave.”KugelturniĝisporrigardialDerŭiKorim.“Eblenipovusaranĝiinterkonsenton.”

“Kio?”ŝikriisanheleprokolerego.“Ĉuviriskassugestitianaferon?Misindronigusminenlarivero!”

Kugelkondukisŝiniometefor.“OninenomasminKugellaRuzapronenio,”lisiblisenŝianorelon.“Fidukemisuperruzevenkostiunĉilun-bovidon!”

DerŭiKorimrigardadislinstudekunmalfido,posteturniĝisfor,larmojdeamarakolerofluantajmalsuprensurŝiajvangoj.KugelalparolislaBusiakon.“Viaproponoklareestaspliolduonesaĝa;donun,lasukeniekiru.”

“La virino devas resti ĉi tie,” diris la Busiako, leviĝanta por stari. “Ni paŝados la sorĉitanvojetonkajrigidadisciplinonecesas.”

DerŭiKorimfarisdecidanekpaŝonallarivero.“Ne!”kriisKugelhaste.“Ŝihavassentimentalansintenon, kaj volas observi, ke mi sekure survojiĝos al la Montoj de Magnatz, kvankam ke ĝikondukosalneeviteblamorto.”

LaBusiakoŝultrolevis.“Ĉiosamerezultas.”Likondukisilinsurlafloson,ĵetisliberelaŝnuron,kajperstangopropulsistransriveren.Laakvoŝajnisneprofunda,lastangoneniamenirantelaakvonjepliolunuaŭdufutoj.ŜajnisalKugel,kenuratransvadopovusestiabsolutesimple.

LaBusiako,observante,diris,“Lariveroplenasdevitrajreptilioj,kajsengardaviro,enpaŝante,estustujatakata.”

“Ĉuprave!”dirisKugel,alrigardantelariverondubeme.

“Japrave.Kajnunmidevasavertivinprilavojeto.Nirenkontosĉiujntipojndepersvadoj,sedprotiokevialtetaksaslavivon,nepaŝualienoltien,kienmikondukas.”

La floso atingis la transan riverbordon; la Busiako alpaŝis landen kaj sekurigis ĝin al arbo.“Venu nun, sekve postmi.” Li ekirismemfide for inter la arboj. DerŭiKorim sekvis, kunKugelvenante je la malantaŭo. La vojeto estis tiom malklara ke Kugel ne povis distingi ĝin disde lanesurpaŝitaarbaro,sedlaBusiakoneniamhezitis.Lasuno,pendantemalaltemalantaŭlaarboj,povisestividatanurmalofte.Doilipluiradis,traarbarajsenhomejojkieneeĉbirdakantopovisestiaŭdatakajKugelneniamcertispriladirektolaŭkiuiliveturis.

La suno,pasante sianzeniton,komencis subeniri, kaj lavojeto fariĝisnenielpli klara.Kugelfinevokisantaŭen,“Ĉuvicertasprilavojeto?Ŝajnas,keniturniĝasmaldekstrenkajdekstrentutehazarde.”

LaBusiakohaltiĝisporekspliki.“Niellaarbaroestassenruzapopolo,sednihavasiununuecankapablon.”Lituŝisalsilaplatannazonsignifoplene.“Nipovasflaredetektimagion.Lavojetokiunnisekvasestisordonitaentempotroantikvaporlamemoro,kajmontrassiandirektonnuraltiujkiajnimem.”

“Eblasesti tiel,”dirisKugeldisputeme.“Sedĝi ŝajnasesti trodisvagema,kajkie troviĝas latimindaj kreituloj kiujn vi menciis. Mi ĝis nun vidis nur mikroton, kaj nenie estis mi flarinta ladistinganodorondelaérbo.”

LaBusiakokapneissignedekonfuziĝo.“Neiukialeilielektisestialiloke.Certevineplendas,ĉu?Lasu, ke ni pluriri, antaŭ ol ili revenos.“Kaj li komencis refoje, sekvante vojetonneniomplidistingeblaolantaŭe.

Lasunosinkismalalte.Laarbaromaldensiĝisiomete;skarlatajradiojklinislaŭlainterspacoj,lumigantenodecajnradikojn,origantefalintajnfoliojn.LaBusiakoenpaŝissenarbanloketon,kionliturniĝistriumfe.“Misukcesiskondukialniancelon!”

“Kieltio?”postulisKugel.“Niankoraŭestasprofundeenlaarbaro.”

La Busiako fingre indikis trans la senarbejeto. “Ĉu vi ne atentas pri la kvar bone markitajvojetoj?”

“Ŝajnetioestaslakazo,”Kugelagnoskismalvole.

“Unuel tiujkondukas rapideal lasuda rando.Laaliajkondukasen laarbarajnprofundejojn,duiĝintajvarielaŭsiajlongoj.”

DerŭiKorim,streberigardantainterlabranĉoj,eksonigisakraneksklamon.“Jen,kvindekpaŝojfor,estaslariverokajlafloso!”

KugelturnisminacanvizaĝesprimonallaBusiako.“Kiopritioĉi?”

La Busiako kapjesis solene. “Magia gardado mankas je tiuj kvindek paŝoj. Mi estusmisplenumantemiandevonsemiestuskondukintanin laŭ la rektadirekto.Kajnun—”Li irisalDerŭiKorim,prenisŝianbrakon,kajturniĝisalKugel.“Virajtastransirilamaldensejon,postkiammiinstruosvinprikiuvojetokondukasallasudalimo.”KajliokupiĝisperfiksiŝnuronĉirkaŭtaliealDerŭiKorim.Ŝirezistisfervore,kajvenkiĝisnurperbatokajblasfemo.“Tioĉiestaspormalebligisubitajn saltojnkaj forkurojn,” laBusiakodiris alKugelkun fiŝercapalpebrumo.“Mineestas trerapidapiedekajkiammidezirasvirinon,mimalvolasĉasiŝinienkajtien.Sedvivolashasti,ĉune?Lasunosubeniras,kajpostmallumiĝolaleŭkomorfojekaperas.”

“Nu do, kiu inter la vojetoj kondukas al la suda bordo?” Kugel demandis en malkaŝemamaniero.

“Transirulamaldensejonkajmiinformosalvi.Kompreneble,sevimalfidasmiajninstruojn,virajtasfaripropranelekton.Sedmemoru,mijamstrebeekzercadiskontraŭpagodevespa,maldikega

kajsensangavirino.Jeĉitiumomentoniakontraktoekviniĝas.”

Kugel rigardis dubeme trans la maldensejo, poste al Derŭi Korim, kiu rigardadis en naŭzesenespera malkredo. Kuge parolis ĝojige. “Nu, ĉio ŝajnas esti por la pleja bono. La Montoj deMagnatzestasfifamedanĝeraj.Viestasalmenaŭsekurakiutiuĉimalĝentilafripono.”

“Ne!”ŝikriegis.“Liberigumindisdetiuĉiŝnuro.Liestastrompisto!KugellaRuza?KugellaNaiva!”

“Tiaparoloestasvulgara,”statisKugel.“LaBusiakokajmifariskontrakton,kioestaspordiri,sanktaninterkonsenton,kiodevasestiplenumita.”

“Mortigulabrutulon!”kriisDerŭiKorim.“Aplikuvianglavon!Larandodelaarbaronepovasestimalproksima!”

“MalĝustavojetoeblekondukusenlamezondelaGrandegaErmo,”disputisKugel.Lilevislabrakonadiaŭe.“Multeplibonas,kevilaboraĉuportiuĉitroharamalĝentiluloolriskimortiĝonenlaMontojdeMagnatz!”

LaBusiakoridetisenkonsentemo,ektrispropriete laŝnuron.Kugelhastis trans lamalplenejokunlainsultadojdeDerŭiKorimsonorantajenliajoreloj,ĝisoniŝinsilentigisperiametodokionlineobservis.LaBusiakodiregis,“Laŭhazardoviproksimiĝasallaĝustavojeto.Sekvukajvibaldaŭatingoshom-loĝatanlokon.”

Kugel signalis per fina saluto, ekiris antaŭen. Derŭi Korim sonigis finan kriegon de insultaridado:“KugellaRuzalinomassin!Kiaekstravagancaridindaĵo!”

Kugelpluirislaŭlavojeto,iommaltrankviligita.“Lavirinoestasmono-maniulino!”lidirisalsi.“Alŝimankasklarecokajperceptemo;kielmiestuspovintafarialimaniere,porŝiabonfartokajporlapropra?Miestasraciemopersonigita;estusmallogike,keoniinsistukontraŭe!”

Apenaŭ cent paŝojn for de lamaldensejo la vojeto eliris la arbaron.Kugel ekhaltis.Nur centpaŝoj?Lifaltigislalipojn.Laŭiukuriozacirkonstanco,trialiajvojetojsameelirislaarbaronapude,ĉiujkuniĝintajenunusolaproksimealliastarloko.“Interese,”dirisKugel.“Tentas,preskaŭ,kemireiru,porserĉilaBusiakonkajelprenuianeksplikon…”

Lifingrumislaglavonpensoplene,eĉfarispaŝonaŭduretroireallaarbaro.Sedlasunoestismalaltakajombrojplenigislaspacojninterlanodecajtrunkoj.DumKugelhezitis,Firksmalpaciencetiriskelkajnelsiajpintojkajhokojtranslianhepaton,kajKugelekforlasislaideon,kelireenirulaarbaron.

Lavojetokondukistransregionosenarba,kunmontojtransirantelasudanĉielon.Kugelpaŝadistransenhasterapide,konsciaprilamalhelaombrodelaarbaromalantaŭa,kajankoraŭmalpacaenlamenso.Detempoaltempo,jeiuapartemaltrankvilapenso,lilaŭtemanplat-frapissianfemuron.Sedkia misfaro! Li ja memevidente ordigis aferojn por la plejbono! La Busiako estis malkultura kajstulta;kieleblis,ketiuestustrompintalin?Lakonceptoneeblas.KajrilatealDerŭiKorim,sendubeŝibaŭdaŭalkutimiĝosalsianovavivo…

DumlasunomalleviĝismalantaŭlaMontojndeMagnatzlialiriskrudanvilaĝetonkajtavernonapudlavojkruco.Tiuĉiestis iomfortakonstruaĵoelŝtonokajdikesegitaj lignotraboj,kunrondaj

fenestroj,ĉiufaritaelcentbluajcelpunktoj.Kugelhaltisĉelapordo,mensekalkulissiajnhavaĵojn,kiujmalmultis.PostelirememorisprilajuvelajbutonojkiujnliestisprenintajdeDerŭiKorim,kajlaŭdissinprisiaantaŭplanado.

Lipuŝetrairislapordon,enirantelonganĉambronenkiopendismalnovajbronzajlampoj.Laproprietuloestrisĉemallongabufedo,kie liverŝisgrogojnkajpunĉojnal la trivirojkiujestis liajnuntempajklientoj.ĈiujturniĝisporfiksrigardikiamKugelenirislaĉambron.

Laproprietuloeldiris.“Bonvenon,veturisto;kioplaĉosalvi?”

“Unue, tasodavino,postevespermanĝokajdormĉambroporununokto,kaj fine tiomajndainformoprilasudenirantavojo,kionvipovasprovizi.”

Laproprietulometisantaŭsitasondavino.“Vespermanĝokajloĝejosekvosbaldaŭ.Rilateprilasudeniravojo,ĝikondukasenlaestrejondeMagnatz,kioestassufiĉasciaĵo.”

“Magnatz,do,estaskreitulotimenda?”

Laproprietulogestiskapnee.“Virojestasvojaĝintajsudenporneniampostereveni.Neniuviroenkomunamemorovenisnorden.Mipovasdirinurtiommulte.”

Latrivirojkiujstaradisdrinkantajkapjesisensolenakunsento.Duestiskamparanojdelalokaregiono,dumlatriaportislaaltajnnigrajnbotojndeprofesiasorĉistin-ĉasisto.Launuakamparanosignisallaproprietulo:“Verŝuportiumisfortunulotasondavino,jemiakosto.”

Kugel akceptis la tason kun miksitaj emocioj. “Mi drinkas dankeme, tamen mi apartemalpravigaslanomaĵon‘misfortunulo’porkelavirtodelavortoprojeciiĝusurmiansorton.”

“Laŭviavolo,”respondislakamparanoindiferente,“kvankamentiujĉimelankoliajtempoj,kiuestasielalia?”Kajdumiomatempolakamparanojdisputisprilariparodeŝtonabarilokiuapartigissiajnterenojn.

“Lalaboroestaspeniga,sedlaavantaĝojgrandas,”deklarisunu.

“Konsentite,”statislaalia.“Sedalmilasortoestasjene:tujkiamnifinuslataskon,lasunotujtiamnigriĝus,tielkelatutalaboroestuspornenio.”

La unua gestis brak-svinge por moke malakcepti la argumenton. “Tiu ĉi estas risko kion nidevasantaŭakcepti.Atentu:midrinkasvinon,kvankamkemieblenedaŭrevivosporfariĝiebria.Ĉutiuobstaklasmin?Ne!Mimalakceptaslafuturon;midrinkasnun,miebriioĝoslaŭlaestradodecirkonstancoj.”

Laproprietuloridiskajfrapislabufedo-tablonperlapugno.“ViestastielruzakielBusiako,prikiujmi aŭdas, ke tendaro ilia proksimas.Ĉu eblas, ke la vojaĝanto renkontis ilin?” kaj li rigardisdemandealKugel,kiukapjesisrezisteme.

“Mirenkontistiangrupon:krudajanstataŭruzaj,miaopinie.Referencerefojeprilavojosuda,ĉuoniĉitiepovasprovizispecifankonsilon??”

Lasorĉistin-ĉasistondiris raŭke,“Mipovas:evituĝin.Viunuerenkontosdéodandojnavidajn

pri via karno. Poste situas la estrejo de Magnatz, apud kiu la déodandoj ŝajnus esti anĝeloj dekompato,sedekonodelaonidirojveras.”

“Tioĉiestasmalkuraĝiganovaĵo,”dirisKugel.“Ĉuekzistasneniualiairejoal lalandojdelasudo?”

“Ja vere, iu ekzistas,” diris la sorĉistin-ĉasisto, “kajmi rekomendas ĝin. Reiru norden laŭ lavojetoallaGrandaErmo,kajiruoriententranslaetendejodelaarbaro,kiofariĝasĉiamplidensakajpli timinda.Nenecesasdiri,kevibezonosfortanbrakonkajpiedojnkunflugilojporeskapilavampirojn,grúojnkajleŭkomofojn.Postpenetriĝislaforabordodelaarbarovidevasturniĝisudenal la Valo de Dahrado, kie laŭ onidiro armeo da baziliskoj sieĝas la antikvan urbonMaŭr. Se visukcese trairus furiozanbataladon, laGrandaCentraStepokuŝas je la transa flanko,kie troveblasnekmanĝonekakvo,kajkiu estas ĉas-regionode lapélgrejnoj.Transirante la steponvi turnos lavizaĝonorienten,kajnunvivadostraseriodevenenajmarĉoj.Transtiokuŝaslokoprikiomisciasnenion krom ke ĝi nomiĝas la Lando deMalbonega Rememorado. Post transiri tiun regionon vitrovosviniometesudedelaMontojdeMagnatz.”

Kugelpripensismomentonaŭdu.“Lairvojokiunvipriskribas,kvankamplisekurakajmalplipenigaollarektesudairejo,ŝajnasestiegetrolonga.MiinklinasriskilaMontojndeMagnatz.”

Launuakamparanostuderigardislinkunmiro.“Misupozas,kevidevasestiimponamagiisto,plenapreskaŭkrevedesorĉaĵoj.”

Kugelrespondisperridetantakapneo.“MiestasKugellaRuza;neniuplia,neniumalplia.Kajnun—vino”

La proprietulo baldaŭ alportis vespermanĝon: raguo de lentoj kaj landaj kraboj garnita desovaĝajtub-aliumojkajmirtel-beroj.

Post la manĝado la du kamparanoj drinkis finan tason da vino kaj eliris, dum Kugel, laproprietulokajlasorĉistin-ĉasantosidisantaŭlafajrodiskutantepridiversajaspektojdeekzistado.Lasorĉistin-ĉasantofinestariĝisporalirisiandormoĉambron.Antaŭolforiri,livenisalKugel,kajparolisensenkaŝamaniero.“Miatentisvianmantelon,kioestaselaltakvalitoneoftevidataentiuĉineprogresinta regiono.Ĉarviestas tujmortonta,kialnedonaci tiuĉimantelonalmi,kiubezonasĝin?”

Kugelabruptemalakceptislapropononkajekirisalsiapropraĉambro.

Dumlanokto linvekisskrapasonoproksimede la litapiedejo.Elsaltantesursiajnpiedojn likaptis personon ne tre altan. Kiam tirita elen en la lumon, la trudinto identiĝis kiel la pot-purigaknabo,ankoraŭtenegantalaŝuojndeKugelkiujnlievidenteintencisŝteli.“Kielvieksplikostiunĉifiegaĵon?”postulisKugel,manplatebatantelaknabon.“Parolu!Kielviaŭdacasprovitianagon!”

Lapot-purigistetopetegisalKugel,ke li ĉesu.“Kiadiferenco tiel?Virocelanta lamortonnebezonastiajnelegantajnpiedvestojn!”

“Mimemjuĝospritio,”dirisKugel.“Ĉuviatendas,kemimarŝunudpiedealmiamortoenlaMontojdeMagnatz?Viekirufor!”Kajlisendislamizeranknabonrulelaŭlalongodelahalo.

Jelamatenoĉematenmanĝolipriparolislaokazonallaproprietulo,kiumalmulteinteresiĝis.

Kiam venis la tempo por pagi la konton, Kugel ĵetetis unu el la juvelaj butonoj sur la kontoron.“Aprezu, sevibonvolas,ĝustanvaloronpor tiuĉi juvelo, subtrahumiankontonkajdonualmi ladiferenconenorajmoneroj.”

Laproprietulostudeaprezis laornamaĵon,sulkigis la lipojnkajklinis lakaponjeunuflanko.“Latutodeŝarĝojalviakontoprecizeegalaslavalorodetiuĉibagatelaĵo—neniudiferencoestasŝuldata.”

“Kio?”ŝtormisKugel.“Tiuĉiklaraakvamarinoflankitadesmeraldoj?Tiokontraŭtasoaŭduda malaltkvalita vino, bovlo da poriĝo kaj dormo interrompita de la krima trudaĵo de via pot-purigisto?Ĉutieĉiestastavernoaŭrabistakaŝ-loĝejo?”

La proprietulo ŝultrolevis. “La prezoj estas iomete pli altaj ol la kutima ŝarĝo, sed monoputriĝantaenlapoŝojdemortintuloservasalneniu.”

Kugel post longe eltiris kelkajn orajn monerojn de la proprietulo kune kun pakaĵo da pano,fromaĝokajvino.Laproprietulovenisallapordo,fingreindikis.“Ekzistasnurunusolavojeto,tiukondukantasuden.LaMontojdeMagnatzleviĝasantaŭvi.Adiaŭ.”

Ne sen antaŭtimo, Kugel ekiris al la sudo. Dum ioma tempo la vojeto kondukis preter lakultivitejojde la lokajkamparanoj;poste,kiamlaantaŭmontetojkunpremiĝis jeambaŭflankoj, lavojeto fariĝis unue pado, poste padeto serpente sekvanta sekan riverejon, apud densejoj el dorn-arbustoj,eŭforbio,akileo,asfodelo.Ĉelasuprodelamontetoparalelantelapadosituismalordaserioda malforte kreskantaj kverkoj, kaj Kugel, pensante plibonigi siajn ŝancojn por esti neobservata,grimpisallamontetasuprokajdaŭrigispaŝadiinterlaŝirmecodelafoliaro.

Laaeroestisklara, laĉielobrilemalhelabluo.Lasunobaraktissuprenal lazenitokajKugelpensisprilamanĝaĵokionliportisensiasaketo.Lisidigissin,sedkiamlifaristionlamoviĝodesalteteirantamalhelaombroatentigisallilaokulon.Liasangoekfridiĝis.Lakreitulocerteintencissursaltiliandorson.

Kugelŝajnigiskvazaŭlimalatentis,kajbaldaŭlaombromoviĝisantaŭenrefoje:déodando,plialtakajplipezaollimem,nigrakielmeznoktoesceptedehavodebrilantajblankajokuloj,blankajdentojkajungoj,portantaŝelkojnelledoporsuprenteniverdanveluranjupon.

Kugeldebatiskunsilaplejbonanreagon.Vid-al-vide,brust-al-bruste,ladéodandotiruslinendisajnpecojn.Kunlaglavopreta,Kugelpovuseblehakikajpuŝtranĉikajtenadiforlakreitulonĝisĝiaavidopor sangosuperregisĝian timondedolorokajĝi ĵetus sinantaŭensenatenteprivundoj.EbleKugelplirapidusjelapiedoj,kajpovusplimalproksimiĝijelakreitulo,sednurpostlongakajstreba postsekviĝo… Ĝi glitis antaŭen refoje, por stari malantaŭ dispeciĝanta rokelstaraĵomalproksima jedudekpaŝoj forde tie, kieKugel sidadis.Tujpostĝimalaperis,Kugelkuris al larokelstaraĵo,saltisallasupron.Tieĉililevispezanŝtononkajkiamladéodandovenisŝtelirejelasubo,ĵetegisĝinmalsuprensurladorsondelakreitulo.Ĝifalisporkuŝipiedbaraktante,kajKugelsaltissubenporaldonilafinmortigon.Ladéodandotirissinallarokokajsiblisenhororoalekvidode la nuda tranĉilego de Kugel. “Detenu vian tranĉon,” ĝi diris. “Vi gajnos nenion kontraŭ miamorto.”

“Nurlakontentiĝon,kemimortasiun,kiuplaniselvorimin.”

“Plezurosterila!”

“Malmultajplezurojestasaliaj,”dirisKugel.“Seddumvivivas,informuminprilaMontojdeMagnatz.”

“Iliestastiel,kielvividas:severajmontojelantikvanigraroko.”

“KajkiopriMagnatz?”

“Mihavasnenianscionpriiuajntianestulon.”

“Kio?Lavirojdelanordotremasjelanuranomo!”

Ladéodandotirissiniometeplisupren.“Tiojapovasesti.Miaŭdislanomon,kajkonsiderasĝinneniopliollegendoantikva.”

“Kialveturantojirassudenkajneniujirasnorden?”

“Kialiuajnvoluveturinorden?Rilatepritiujvenantajsuden,iliprovizisnutronpormikajmiajkunuloj.”Kajladéodandotir-puŝissinsuprenjeminimumo.Kugellevisgrandeganŝtonon,tenisĝinsupren,ĵetfaligisĝinfortesurlanigranestulon,kiufalisretroen,piedbatantemalforte.Kugelprenisalianŝtonon.

“Haltu!”vokisladéodandoenflustravoĉo.“Domaĝumin,kajmihelposvinalpluavivo.”

“Kielokazustioĉi?”demandisKugel.

“Vivolasveturisuden;aliajkiajmienloĝaskavernojnlaŭlalongodelairejo:kielvieskapuilinkromsemigviduvinlaŭirejojkiujnilimaloftevizitas?”

“Vipovasfariĉition?”

“Sevikonsentusneforprenidemilavivon.”

“Bonege. Sed mi devas aranĝi sekur-certigilon; pro via sangavido vi eble ignorus niankonsenton.”

“Vi jam vundegis min; kian pluan sekur-certigilon vi bezonas?” kriis la déodando. Kugelmalgraŭeligislabrakojndelakreitulokajaranĝisligaĵonĉirkaŭladikanigrakolo.

Tielaranĝiteiliiradis,ladéodandolamantekajsaltetante,kajmontrantedirektojnalKugellaŭĉirkaŭirapaŝadosuperspecifajkavernoj.

La montoj leviĝis pli alten; ventoj ekmuĝis kaj eĥis tra la ŝtonaj kanjonoj. Kugel daŭredemandadisladéodandonrilatealMagnatz,sedricevisnurlaopinion,keMagnatzestiskreitulodefabeloj.

Finfineiliatingissablanplatejonaltesuperlamalatajlandoj,kiujnladéodandonomislokofordelazonodesiapropraklano.

“Kiosituastranse?”demandisKugel.

“Mihavasnenianpriscion;ĉi tieestasla limodemiavagado.Nunliberiguminkaj irusurlapropranvojon,kajmirevenosalmiapopolo.”

Kugelkapneis.“Noktoestasnetremalproksime.Kiomalebligosalvi,kevinesekvukajatakuminrefoje?Plisaĝe,kemivinmortigu.”

La déodando ridismalĝoje. “Tri aliaj sekvadas nin. Ili restismalproksimaj nur ĉarmimanesignalis,keilirestuiomfor.Mortiguminkajvineniamvekiĝosporvidilamatenansunon.”

“Niplueveturadoskune,”dirisKugel.

“Laŭviadeziro.”

Kugel kondukis ilin suden, la déodando lamante je lamalantaŭo.Lavalo fariĝis abismokunplafonoelgrandajŝtonegoj,kajrigardantemalantaŭenKugelvidisnigrajnformojnmovantajninterlaombroj.LadéodandoridetissignifoplenealKugel.“Estusplisaĝekevihaltutuj;kialatendiĝismallumiĝo?Mortovenaskunmalplidahororodumlalumoankoraŭbrilas.”

Kugeldirisnenianrespondon,sedinstigisantaŭenkunĉiomarapido.Lavojetoelirislavalon,grimpisalaltaherbejokielaaeroventismalvarmete.Larikojkajkáobabojkajrezin-cedrojkreskisambaŭflanke,kajriveretofluadisintergresojnkajherbojn.Ladéodandokomencismontrisignojndemaltrankviliĝo,ektirantealsialigaĵo,lamantekuntroeŝajnamalkapablo.Kugelmalpoviskompreniajnan kialon por lamontrado: la ĉirkaŭa regiono, krom por la loĝado de la déodandoj, ŝajnis senminaco.Kugelfariĝismalpacienca.“Kialvimalhastas?Miesperastrovimontangastejonantaŭollavenodemallumo.Viahezitadokajlamadomalhelpasmin.”

“Estus dece, ke vi estis pripensanta tion antaŭ ol vi vundegis min per ŝtonego,” diris ladéodando.“Preterĉio,mineakompanasvinlaŭelektopropra.”

Kugel rigardismalantaŭen.La tri déodandoj kiuj antaŭe ŝteliris inter la rokoj nun postsekvisplene senkaŝe. “Ĉu vi havas nenian regopovon super la hororaj apetitoj de viaj kunuloj?” Kugelpostulis.

“Mi havas nenian regopovon super la propra,” respondis la déodando. “Nur la fakto demiajrompitajmembrojfortenasalmi,kemieksaltucelejeviagorĝo.”

“Ĉuvivolasvivi?”demandisKugel,metantelamanonsignifesurlaglavantenilon.

“Ĝiscertalimo,kvankamnekuntiomfervoradezirokielfarasverajhomoj.”

“Se vi valoras vivadon eĉ minimumege, ordonu viajn kunulojn, ke ili turniĝu iri for, ke ilirezignusianmalbonintencanĉasadon.”

“Estussenutilaekzerco.Kajkonsideranteĉion,kioestasvivoalvi?Rigardu,antaŭvituraslaMontojdeMagnatz!”

“Ha!”murmurisKugel.“Ĉuvinestatis,kelapridirodelaregionoestisnurfabela?”

“Precize;sedminepludirisprilanaturodelafabelo.”

Dumiliparoladis,venisrapidasuspirotralaaero;ekrigardanteĉirkaŭenKugelvidis,kelatridéodandojestisfalintaj, trapenetritajdesagoj.Deapudaarbaretoelpaŝiskvar junajvirojenbrunajĉasistajvestaĵoj. Iliestiselhelaj, freŝajvizaĝaspektoj,brunajharoj,bonastaturo,kajŝajnismontribonamikansintenon.Laplejantaŭavokis,“Kielokazis,kevivenasellasenhomanordo?Kajkialvimarŝasapudtiuntimindanestulondelanokto?”

“Misterotroveblasenneniujviajdudemandoj,”dirisKugel.“Unue,lanordoneestassenhoma,kelkaj centoj da homoj ankoraŭ restas vivantaj. Kaj rilate pri tiu ĉi nigra hibrido de demono kajkanibalo,midungisĝinporkondukiminsekuretralamontoj,sedĝiservadojnealmiplaĉas.”

“Mi faris ĉion kion vi atendis de mi,” deklaris la déodando. “Liberigu min laŭ niainterkonsento.”

“Jenlaŭviavolo,”dirisKugel.Limalligislarimenaronkiosekurislagorĝondelakreitulo,kajĝilamisfor,rigardantemalametranslaŝultro.Kugelfarissignangestonallaestrodelaĉasistoj;tiuparolisvortonalsiajkunuloj;ililevissiajnpafarkojnkajpafismortigeladéodandopersagoj.

Kugel gestis per abrupta kapjeso de aprobo. “Kio pri vi mem? Kaj kio pri Magnatz kiesreputaciomalsekurigaslamontojnalveturado?”

Laĉasistojridis.“Nuralegendo.AntaŭlongeterurakreitulonomataMagnatzjavereekistis,kajhonorejelatradicionedelaVilaĝoVulankoraŭnomasunuelniajmembrojporservikielGardisto.Sedtioĉiestaslatutodekredemokionlarakontomeritas.”

“Strange,”dirisKugel,“kelatradicioekzercastiomvastaninfluon.”

La ĉasistoj ŝultrolevis indiferente. “Nokto proksimiĝas; estas tempo por turniĝi hejmen. Vibonvenaskuniĝikunni,kajĉeVulestastavernokievipovasripozitranokte.”

“Kun ĝojomi akceptas akompanadon kun vi.” La grupo ekiris laŭ la vojeto.Dum ilimarŝisKugelenketisprilavojosudenira,sedlaĉasistojofertismalmultanhelpon.“VilaĝoVulsituassurlabordodeLagoVul,kionenavigeblasproĝiajĝirakvoj,kajmalmultajelniesplorislamontojnenlasudo.Onidiras,keiliestassenhomajkajmalgrandiĝasfrontealmalfavoragrizasenvivejo.”

“Ĉueblas,keMagnatzvagadaslamontojntranslalago?”demandisKugeldelikate.

“Tradiciojestassilentajtiuteme,”respondislaĉasistoj.

Postmarŝado longa jehoro, lagrupoatingisalVul,vilaĝobonprosperasurprizealKugel.Laloĝejoj estis solide konstruitaj el ŝtono kaj arbotraboj, la stratoj estis bonorde aranĝitaj kaj bonedrenitaj;ekzistispublikamerkato,grenejo,halego, tenejo,kelkajmalgrandaj tavernoj,kajkelkedamodesteluksajdomegoj.Dumlaĉasistojsuprenmarŝislastraton,viroalvokisilin.“Gravainformo!LaGardistopereis!”

“Ĉuvere?”demandislaestrodelaĉasistojkunakraintereso.“Kiuservasdumlaintertempo?”

“TiuestasLafel,filodelavilaĝestro—kiualia?”

“Jakiualia?”rimarkislaĉasisto,kajlagrupopasispretere.

“ĈulapostenodeGardistotielalteestimindas?”demandisKugel.

Laĉasistoŝultrolevis.“Ĝiplejbonepriskribaskielceremoniasinekuro.Konstantaceremoniulosendubeelektiĝosmorgaŭe.Sedatentuenlapordodelahalo!”Kajlifingreindikisaldiketalarĝ-ŝultraviroportantabrunan,felo-randitanrobonkajnigrandu-faldanĉapelon.“JenHajlamŬiskod,lavilaĝestromem.Ho,Ŭiskod!Niestasrenkontintajveturantonellanordo!”

HajlamŬiskodalproksimiĝis,kajsalutisalKugelkunĝentileco.“Bonvenon!Nekonatulojestasnov-interesaĵoj;niagasto-bonvenemoofertiĝasalvi!”

“Mi ja dankas vin,” dirisKugel. “Mi neniel atentis tian afablecon en laMontoj deMagnatz,kionlatutamondorigardaskunhororatimego.”

La vilaĝestro ridadetis. “Misaprezoj estas kutimaj ĉiuloke; vi ja eble trovos kelkajn el niajkutimojstrangetajkaj tromalnovaj,ekzempleniaAtentopriMagnatz.Sedvenu!Jenniaplejbonataverno.Postolviestosestablintavinnimanĝos.”

Kugel kondukiĝis al komfortan ĉambron, meblita per diversaj konvenaĵoj, kaj post nelonge,purakaj refreŝigita, likuniĝisalHajlamŬiskoden lakomunaĉambro.Bonapetitigavespermanĝoportiĝisantaŭlin,kunekunflakonodavino.

PostlamanĝadolavilaĝestrokondukisKugelonturismetralavilaĝo,kioĝuisplaĉanpejzaĝonsuperlalago.

Tiuĉinoktoŝajnisestispecialaokazo;ĉiestangolampojsendissuprenlangojdefajro,dumelapopolodeVulpaŝadislastratojn,paŭzantajporinterdiskutienmalgrandajgrupetojkajgrupoj.Kugeldemandislakialonporlamemevidentaaktiveco.“ĈuokazasprolamortodeviaGardisto?”

“Jenlakazo,”dirislavilaĝestro.“Nitraktasniajntradiciojnkunplenaseriozeco,kajlaelektadodenovaGardistoestasaferodepublikadebatado.Sedobservu:jenniapublikatenejo,kielakomunaabundokolektiĝas.Ĉuvivolasrigardiinternen?”

“Mi agos laŭ via plezuro,” diris Kugel. “Se vi deziras inspekti la komunan oron, mi ĝojeakompanosvin.”

La vilaĝestro tiregis malferme la pordon. “Ĉi tie estas multe pli ol oro! En tiu ĉi ujo estasjuveloj;tiurakotenasantkivajnmonerojn.Tujvolvaĵojestasluksajsilkojkajbroditajdamaskoj;jelaflankoestaskasojdavaloraj spicoj, eĉplivaloraj likvoroj,kaj subtilajpastoj,kiesvaloropreterasajnanaprezon.Sedmaldecas,kemiuzutiujnfanfaronajnterminojnalvi,veturistokajvirosperta,kiuestasrigardintaveranriĉecon.”

KugelinsistiskelariĉaĵojdeVulestisnenielmalfierindaj.Lavilaĝestroriverencisplaĉitekajiliirispluealesplanadoapudlalago,kionunestisgrandamallumaetendejolumigitadefeblastellumo.

La vilaĝestro indikis pri kupolo subtenata kvin cent futoj supren en la aero fare demaldikakolono.“Ĉuvipovaskonjektilafunkciondetiukonstruaĵo?”

“TioŝajnasestilapostenejodelaGardisto,”dirisKugel.

“Prave!Vi estasvirobonatenta.Domaĝekevi tiomhastaskajnepovas resti ioma tempoen

Vul!”

Kugel,konsiderantesianmalplenanmonujonkajlariĉaĵojnenlatenejo,farismildigangeston.“Minemalavidas tian loĝetadon, sedpordirimalkaŝe,miveturas en statomonomanka,kaj estusdevigitaserĉipagantandungiĝon.MiscivolasprilaoficodeGardisto,kionlaŭmiakomprenoestaspostenoiomprestiĝa.”

“Tielĝijaestas,”dirislavilaĝestro.“Laproprafilodeĵoraslaatentadonhodiaŭnokte.Malgraŭtio,neekzistaskialoprokiovinememprezentiĝukieltaŭgakandidatoporlaposteno.Lapostulatajlaborojnepenigas;faktelapostenoestasaferoiomsinekura.”

KugelfariĝiskonsciaprimaltrankvilajmoviĝojfaredeFirks.“Kajlalukroj?”

“Ilibonegas.LaGardistoĝuasgrandanprestiĝonĉitieenVul,ĉar,enpureceremoniasenco,ligardasninĉiujnkontraŭdanĝero.”

“Iliestas,specife,kio?”

La vilaĝestro paŭzis por kolekti la memoron, kaj kalkulis ĉiun sur la fingroj. “Unue, liproviziĝasperkomfortagardoturo,kompletekunkusenoj,optikainstrumentoperkiuforajobjektojŝajnasestiproksime,braĝujoporprovizihejtonkajgeniedezajnitakomunikad-sistemo.Pluse, liajmanĝaĵo kaj drinkaĵo estas el la plej alta kvalito kaj proviziĝas senpage, je lia plezuro kaj laŭ liaelekto. Pluse, li ĝenerale proviziĝas per la kroma titolo ‘Gardanto de la Publika Tenejo’, kaj porsimpligiaferojn,alliestasfidataprilaproprietecosuperkajlarajtoelspezilatutanriĉaĵarondeVul.Kvare,lirajtaselektiporsiaedzinotiunjunulinonkiunlitrovasplejallogan.Kvine,linomiĝasperlatitolo‘Barono’kajdevasestisalutataperprofundaestimado.”

“Ĉu vere, ĉu vere,” dirisKugel. “La posteno ŝajnas esti konsiderinda.Kiujn respondecojn ĝipostulas?”

“Iliestastiel,kiellanomenklaturikosugestas.LaGardistodevasgardadi,ĉartiuĉiestasunuellaantikvajkutimojkiujnniobservas.Ladevojapenaŭestaspenigaj,sedilidevasnenialestifuŝitaj,ĉar tio signifus pri farso, kaj ni estas serioza popolo, eĉ tiam, kiam temas nur pri niaj strangajtradicioj.”

Kugel kapjesis pensoplene. “La cirkonstancoj estas rekte simplaj. La Gardisto gardas; neniopovusestipliklaredirata.SedkiuestasMagnatz,enkiudirektooniatendukeliestustrovata,kajkielliestuidentigita?”

“Tiujĉiestasdemandojhavantajneniomfortanaplikeblecon,”dirislavilaĝestro,“ĉarmankas,teorie,ekzistecojelakreitulo.”

Kugelekrigardissuprenallaturo,retroenallakomunumatenejo.“Miĉimomenteproponasminmemporlaposteno,kondiĉekeĉioestastiel,kielvistatas.”

Firks tuj aplikis serion da kripligaj doloregoj al Kugel sur la internajn organojn. Kugelekkurbiĝisfaldiĝe,ektenislaabdomenon,rektiĝis,kajdirantepardonpetojnallakonfuzitavilaĝestro,translokiĝisiometejeunuflanko.“Paciencon!”lipetegisalFirks.“Memregadon!Ĉuvihavasneniankomprenonprirealismoj?Miamonujomalplenas;atendiĝaslongajleŭgojantaŭaj!Porveturadikunajnagradoderapideco,midevasregajnimianfortonkajreplenigimianmonujon.Miplanaslaboradi

jetiuĉipostenonurtiomlongeporfariambaŭ,tujposteniiroshastealAlmerio!”

Firks kontraŭvole malpliigis la montradojn, kaj Kugel reiris al tiu loko kie la vilaĝestroatendadis.

“Ĉioestastiel,kielantaŭe,”dirisKugel.“Miĵuskonsultiskunmimemkajkredaskemipovasadekvateplenumiladevojndelaposteno.”

Lavilaĝestrokapjesis.“Plaĉasalmiaŭdition.Vitrovosmianprezentadondelafaktojprecizajeĉiuesencadetalo.Ankaŭmikonsultisminmem,kajmirajtassekurediri,keneniualiapersonodela urbeto aspiras al posteno tiom estimata, kaj mi tial nomas vin la Gardisto de la Urbeto!”Ceremonielavilaĝestroprezentisorankolumon,kionlipendigisĉirkaŭlakolodeKugel.

Iliiradisallataverno,kajdumiliiris,lapopolodeVul,atentantelaorankolumon,prezentegissin al la vilaĝestro kun urĝaj demandoj. “Jes,” estis lia respondo. “Tiu ĉi ĝentilulomontris siajnkapablojn,kajmijamnomislinGardistodelaUrbeto!”

Aŭdantelanovaĵon,lapopolodeVulfariĝisvastedonema,kajgratulisalKugelkvazaŭlijamestisĉeloĝantodumlatutodeliavivo.

Ĉiuj transiris al la tavernon;vinokaj spicitaviandoelmetiĝis; ŝalm-ludistoj aperiskajokazisĝentiladancadokajĝojigado.

DumladaŭrigadodelavesperoKugelekvidisegebelanjunulinondancantankunjunavirokiuestisanodelaĉasistaro.Kugelatentigislavilaĝestron,direktislianatentonallajunulino.

“Hojes:lafeliĉigajunulinoMarlinka!Ŝidancaskunlajunulokiun,laŭmiakredo,ŝiintencasedzigi.”

“Ĉuebleŝiajplanojsinofertasalŝanĝiĝo?”demandisKugelsignifoplene.

Lavilaĝestropalpebrumisruze.“Ĉuvitrovasŝinloga?”

“Jesja,kajĉartioĉiestasapanaĝodemiaofico,jenmideklarastiunĉifeliĉiganestulinonmiaedziniĝontinoelektinta.Lasu,kelaceremoniojestutujplenumataj!”

“Ĉu tiel rapide?”demandis lavilaĝestro. “Honu, lavarma sangode junecopermesasnenianprokraston.” Li signalis la junulinon kaj ŝi dancis feliĉe transen al la tablo. Kugel stariĝis, farisprofundekurbiĝanriverencon.Lavilaĝestroparolis.“Marlinka,laGardistodelaUrbetotrovasvindezirindakajvolashavivinporsiaedzino.”

Marlinka ŝajnis unue surprizita, poste amuzita. Ŝi ekrigardis volupte al Kugel, kaj genueriverencetis.“LaGardistohonorasminmulte.”

“Krome,” sonis la vilaĝestro, “li devigas, ke la geedziga ceremonio estu plenumata tujĉimomente.”

MarlinkarigardisdubemealKugel,postesuperlaŝultroallajunavirokunkiuŝiestisdancinta.“Nubone,”ŝidiris.“Laŭviavolo.”

La ceremonio plenumiĝis, kaj Kugel trovis sin edzigita al Marlinka, kiu, je pli proksimastudrigardado, li trovis ŝin estulino el feliĉiga animeco, ĉarmaj kutimoj kaj ekskvizita aspekto. Librakumis ŝin ĉirkaŭtalie. "Venu," li flustris, "lasu ke ni glitu for dum ioma tempo kaj soleni lageedzecon.”

“Ne tiom baŭdaŭe,” flustris Marlinka. “Mi devas havi tempon por ordigi min; mi troeekscitiĝis!”Ŝiliberigissin,kajdancisfor.

Okazadispluabankedadokajĝojigado,kajjesiamultamalplezuroKugelobservis,keMarlinkarefojedancadiskunla junuloalkiuŝiantaŭeestisedziniĝonta.Dumlirigardisŝibrakumistiunĉijunan viron kun ĉiu ŝajneco de amemo. Kugel marŝis antaŭen, haltigis la dancon, prenis siannovedzinonflanken.“Tiakondutoapenaŭdecas;vijamestisedziniĝintanurhoron!”

Marlinka,kaj surprizitakaj senĉagrena, ridis,postemalridetis,poste ridis refojekajpromesiskondutikunpliadececo.Kugelproviskondukiŝinalsiaĉambro,sedŝirefojedeklarislamomentonnetaŭga.

Kugel enspiris profundan suspiron esprime pri ĉagreniĝo, sed trovis konsoliĝon en larememorado de siaj kromaj apanaĝoj: libero rilate al la konservejo, ekzemple. Li kliniĝis al lavilaĝestro.“Ĉarminunsataslanomatagardistodelapublikakonservejo,estasnurprudente,kemifamiliarigu min detale pri la trezoro, kiun mi ŝarĝiĝis gardadi. Se vi estus tiom helpema, ke vitransdonulaŝlosilojn,miirosporfarirapidankalkulon.”

“Eĉ pli bone,” diris la vilaĝestro, “Mi akompanos vin, kaj faros tion, kionmi povas por estihelpema.”

Ilitransirisallakonservejon.Lavilaĝestromalŝlosislapordonkajtenislumilon.Kugeleniris,studislavaloraĵojn.“Mividas,keĉioestasenordo,kajeblerekomendindas,kemiatenduĝispoststabiliĝos lakapoantaŭolkomencidetalankalkulon.Seddumla intertempo—”Kugel irisal lajuvelejo,selektiskelkajnjuvelojn,kajkomencismetiilinensianzonsakon.

“Momenton,”dirislavilaĝestro.“Mitimas,kevimalkonveniguvinmem.Baldaŭvimezuriĝospor vestoj el riĉa ŝtofo, decaj por via rango. La riĉaĵoj plej konvene konserviĝas ĉi tie en lakonservejo;kialpenigivinperlapezeco,aŭriskilaeblecondeperdo?”

“Ioma senco estas en viaj vortoj,” rimarkis Kugel, “sed mi volas ordoni la ekkonstruon dedomegosuperrigardantalalagonkajmibezonosriĉaĵonporpagilakostojndekonstruado.”

“Jedecatempopaso,jedecatempopaso.Laefektivalaboroapenaŭpovaskomenciantaŭolviestospristudintalaĉirkaŭajnlandojnkajelektintalaplejfeliĉigansituejon.”

“Prave,”konsentisKugel.“Mipovasvidi,keestosviglaj tempojen laantaŭo.Sednun—nireiruallatavernon!Miaedzinoestastro-modestakajnunmitolerosneniomdapluaprokrastado!”

Sed je ilia reveno Marlinka nenie troveblis. “Preterdube ŝi iris por beligi sin en voluptajvestaĵoj,”sugestislavilaĝestro.“Estupacience!”

Kugel kunpremis la lipojn enmalplaĉeco, kaj plue agaciĝis pro trovi ke la juna ĉasisto estisankaŭforirinta.

La feliĉigadopliiĝis iom-post-iom,kaj postmultaj tostoj,Kugel fariĝis iometekonfuzita, kajportiĝissuprenalsianĉambron.

Frueenlamatenolavilaĝestroalfrapislapordon,kajenirisjelavokodeKugel.“Nidevasnunvizitilagardo-turon,”dirislavilaĝestro.“LafilopropragardissuperVulĉinoktonpasintan,ĉarniatradiciopostulassenĉesanatentemon.”

EnmalĝentilahumoroKugelvestissinkajsekvislavilaĝestronelenenlamalvarmetamatenaaero.Ilimarŝisal lagardo-turon,kajKugelmirisprikajĝiaaltecokajlaelegantasimplecodeĝiadezajno,lamaldikafostoleviĝantasuprenenlaaerojekvincentfutojporsubtenilakupolon.

Ŝnura eskalo estis la sola rimedo por supreniri. La vilaĝestro komencis supreniri kaj Kugelsekvissube,laeskalosvingiĝantakajtremetantaentiamaniero,keĝikaŭziskapturniĝonalKugel.

Iliatingis lakupolonsekurekaj la lacafilode lavilaĝestrosubeniris.Lakupolomebliĝis laŭiommalplilukseolatenditadeKugel,kajfakteŝajnispreskaŭseveresenmebla.Liatentigispritiuĉifaktoallavilaĝestro,kiustatiskelamankojfacileripareblus.“Nurinformupriviajbezonoj:iliestospritraktataj!”

“Nudo:midezirospezantapiŝonporlaplanko—kolorvariaĵojelverdokajoroebleestusplejfeliĉigaj.Mibezonosplielegantanlitseĝon,elplia larĝecool tiuprihontindaplataĵokiunmividaskontraŭlamuro,ĉarmiaedzinoMalinkatrapasosmultondaŝiatempoĉitiel.Ŝrankoporjuvelojkajvaloraĵojtie,ujonpordolĉaĵojtie,pletoporparfumitajoleojtie.Ĉetiuĉilokomibezonostabletonkunrimedopormalvarmetigivinojn.”

Lavilaĝestroagordispriĉio.“Estos tiel,kielvidiras.Sednunnidevasdiskutiviajndevojn,kiujtielsimplas,keilipreskaŭbezonasneniandetaligon:videvasgardeatentikontraŭMagnatz.”

“Tion ĉi mi komprenas, sed kiel antaŭe, flanktema penso leviĝas al mi: por labori je plejaefikeco,decaskemisciipritio,kionaŭkiunmidevospriatenti.Magnatzeblemarŝadussenobstaklelaŭlaesplanadosemiestusmalkapablarekonilin.Kiado,estasliaaspekto?”

Lavilaĝestrokapneis.“Minepovasdiri; la informoperdiĝisen lanebulecode laepokoj.Lalegendoraportasnur,keliestistrompitakajkonfuzitadesorĉisto,kajportitafor.”Lavilaĝestroirisal laobservafenestro.“Atentu: jenestasoptikaaparato.Funkcianta laŭgeniaprincipo,ĝiŝveligaskaj detaligas tiujnvidaĵojn al kiuj oni ĝindirektas.De tempo al tempovi eble elektos studrigardiĉefaĵojndelaregiono.JenforestasMontoTemsuo;subeestasLagoVulkieneniupovasveturiboateprovorticojkajsuĉajĝirakvoj.JetiuĉidirektoestasPadagroIntermonto,kondukantaorientenenlalandoMerco.VipovasapenaŭdistingitiunhonorigankairnonordonitandeGuzpahlaGrandakiamlikondukisokaremojnporataki alMagnatz.Magnatz starigis aliankairnon—vidu tiungrandanmontetonenlanordo?—porkovriiliajndistiritajnmortintaĵojn.KajjenestaslafendokiunMagnatzelrompistralamontojporkemalvarmetigaaeropovuĉirkaŭbloviĝienlavalo.Translalagosituascertajtitanajruinoj,kieMagnatzhavissianpalacon.”

Kugel stude rigardis laapartajnĉeflokojn tra laoptikavidilo. “Magnatzestis, laŭĉiuj signoj,kreituloelvastapotenco.”

“Tielstataslalegendoj.Nun,finaafero.SeMagnatzaperus—ridindaimagaĵo,kompreneble—videvustiritiunĉistangon,kiusonorigaslagrandangongon.Niajleĝojmalpermesegassonorigadon

delagongo,kromjeekvidodeMagnatz.Lapunokontraŭtiakrimoestasegesevera;kajfakte, lalastaGardistomalfidisjesiaaltaoficopersenhontesonorigadantalagongon.Nenecesasdiri,keliprijuĝiĝissevere,kajpostlidistiriĝisenpecojnfaredetrans-kruciĝodeĉenoj,liajnfragmentojnoniĵetisenĝirakvon.”

“Kia stulta estulo!” rimarkisKugel. “Kial forelekti riĉaĵaron tiommultankontraŭ tiel trivialaamuziĝo?”

“Niĉiujsamopinias,”statislavilaĝestro.

Kugelmalridetis.“Mikonfuziĝaspriliaago.Ĉuliestisjunaviro,kelicedistielfacilealfrivolavoleto?”

“Neeĉtiuĉipledopovasdiriĝisenkulpigeprili.Liestissaĝuloelokdekjaroj,dumsesdekelkiujliservadislaurbetonkiellaGardisto.”

“Liakondutofariĝaseĉplinekredebla,”estislamirigitarespondodeKugel.

“ĈiujenVulsentassame.”Lavilaĝestrofrotislamanojnrapide.“Mikredas,kenidiskutisĉiunellaesencaĵoj;Minunforiroskajlasosvinallaĝuadodeviajdevoj.”

“Unu momenton,” diris Kugel. “Mi insistas pri certaj ŝanĝiĝoj kaj plibonigoj: la tapiŝo, laŝranko,lakusenoj,lapleto,lalitseĝo.”

“Kompreneble,”dirislavilaĝestro.Liklinislakaponsuperlarelo,laŭtediregisinstrukciojnaltiujsubaj.Estisneniutujarespondo,kajlavilaĝestrofariĝismalplaĉigita.“Kiaagacaĵo!”lidiregis.“Ŝajnas,kemimemdevasplenumilaaferon.”Likomencisgrimpisubenlaŭlaŝnuraeskalo.Kugelvokispostenal li, “Bonvolu sendi suprenmianedzinonMarlinka, ĉar estas certaj aferoj,kiujnmivolaskontestikunŝi.”

“Miserĉosŝintuj,”diregislavilaĝestrotranssiaŝultro.

Kelkajnminutojnposteaŭdiĝisgrincadodelagrandapulio;laeskalosubentiriĝisjelafinodelaŝnurokiusubenisĝin.Rigardantedesuperlaflanko,Kugelvidis,kekusenojestispretajporleviĝi.Ladika ŝnurosubteninta laeskalonskue tiriĝis tra lapulio,portante suprenmaldikanŝnureton—apenaŭplifortaolfortafadeno—kajsurperĉifadenegolakusenojleviĝis.Kugelstuderigardisilinkunmalaprobo;iliestismalpurajkajpolvokovrataj,kajnenielellakvalito,kionliantaŭimagis.Jacerteliinsistosprimeblaĵojplibonkvalitajoltielĉi!Eblelavilaĝestrointencis,ketiujĉinurservukielanstataŭaĵojdumtempajĝistiam,kiamkusenojeldecaelegantecopovusestiprovizataj.Kugelkapjesis:tioĉimemevidenteestislasituacio.

Liĉirkaŭrigardisal lahorizonto.Magnatznenievideblis.Li svingis labrakojnunu/du fojojn,paŝadis tienkaj reen, irispor subenrigardi al laplaco,kie li atendis trovi, ke artistojkolektadis laakcesoraĵojnkiujn limendis.Sedestisneniaajn tiaaktiveco; laurbetanoj ŝajnisesti farantaj siajnkutimajnaferojn.Kugelŝultrolevis,irisporfaripluanserĉondelahorizonto.Kielantaŭe,Magnatzmalvideblis.

Unu fojon plu li alrigardis la placon. Li malridetis, strabis: ĉu tiu estis lia edzinoMarlinkapretermarŝantakunekunjunaviro?Lifokusigislaoptikanaparatonsurlasuplakorpformo:estisjaMarlinka,kajlajunavirokiutenisalŝi lakobutonkuninsolentaintimecoestis laĉasistoalkiuŝi

estisiamefianĉiniĝita.Kugelkunprenislamandiblonprokolerego.Tiamanierodekondutonerajtasplueokazadi!KiamMarlinkaprezentosŝin,liestosparolantaemfazeprilatemo.

Lasunoatingislazeniton;laŝnurotremetadis.RigardantedesuperlaflankoKugelvidis,keliatagmezabankedaĵosuprentiriĝisenkorbo,kajlikunfrapislamanojnantaŭĝue.Sedlakorbo,kiamlilevislaŝtofon,enhavisnurduonondapano,pecondamaĉorezistaviando,falkonondaakvecavino.Kugelfiksrigardisallapribedaŭrindaprovizaĵokunŝoko.Lisensalivigislagorĝon,vokissubenporekhavilaeskalon.Ŝajnis,keneniulinaŭdis.Livokisplilaŭte.Unuaŭduurbetanojsuprenrigardiskurioze,kajpreterpasiscelealproprajaferoj.Kugelektiriskolereallaŝnuro.Lamaldikafadenegoestissenfinarondiraĵo,kapablateniproksimumelapezecondekorbodamanĝaĵo.

PensopleneKugel sidiĝis kline, kaj taksis la situacion. Poste direktigante la optikan aparatonrefoje al la placo li serĉis por trovi la vilaĝestron, la sola viro al kiu li povus turni sin por gajniplaĉiĝon.

Malfrueenlaposttagmezo,Kugelhazardeobservislapordondelataverno,ĝustetiamkiamlavilaĝestroŝanceladeelvenis,memevidentemultelevitapervino.Kugelvokisatentigemalsupren;lavilaĝestro ekhaltis, ĉirkaŭrigardis por la fontode lavoĉo, kapneis enkonfuzeco, pluiradis trans laplaco.

La suno dekliviĝis de trans Lago Vul; la ĝirakvoj estis spiraloj el brunruĝo kaj nigro. Liavespermanĝaĵoalvenis:telerodaboligitajporeojkajbovlodaporiĝo.Lialrigardisĝinkunmalmultaintereso,posteirisallaflankodelakupolo.“Sendusuprenlaeskalon!”livokis.“Mallumovenas!Enlamankodelumo,estassenutileserĉrigardadiporMagnatzaŭporiuajn!”

Kielantaŭeliajrimarkojmalatentiĝis.FirksŝajnesubiteekkomprenisprilasituaciokajaplikiskelkajnakrajndolorojnsurlavicerojdeKugel.

Kugel trapasis malkomfortan nokton. Dum festantoj eliris la tavernon Kugel vokis al ili kajpridirissiansorton,sedsamefikeliestuspovintarestisilenta.

La suno aperis super la montoj. La matenmanĝo de Kugel estis el meza kvalito, sed nenieltakseblis je la nivelo pridirita deHajlamŬiskod, la duobla-langa vilaĝestro deVul. En kolerego,Kugel kriegis ordonojn al tiuj subaj, sedmalatentiĝis. Li enprenis profundan spiron: ŝajnis, ke lilasiĝis kun nur la propraj kapabloj. Sed ĉu grave tio? Ĉu li estis Kugel la Ruza senkiale? Kaj likonsiderisdiversajnrimedojnpormalsupreniridelaturo.Lalinioperkiuliamanĝaĵoleviĝisestisege tro maldika. Se duobligita kaj reduobligita por ke ĝi tenu lian pezecon, ĝi provizus, jemaksimumo,kvarononde ladistancoal lagrundo.Liajvestojkaj ledaĵoj,seŝiritajkaj interligitaj,ebleprovizuspluandudekondafutoj,lasantekelipendumezeenlaaero.Lafostodelaturoofertisnenianpiedlokon.Kundecajilojkajsufiĉedatempolieblepovusĉiziŝtuparonlaŭlongedelaturo,aŭeĉelĉiziforlaturonenĝiatuto,eventualemalgrandiganteĝinĝismalaltecodesurkiulipovussubensalti al la teron… La projekcio ne estis farebla. Kugel sidiĝis velke en la kusenojnmalesperante.Ĉionunestisklara.Litrompiĝis.Liestiskaptito.KiomlongerestislaantaŭaGardistoĉesiaofico?Sesdekjarojn?Laantaŭaĵoestisnenielĝojiga.

Firks,samopiniante,stabisfuriozeperpintokajhoko,aldonanteallaplorindaĵojdeKugel.

Tielpasadistagojkajnoktoj.Kugelfikspensadislongekajmalbonhumore,kajprimeditadislapopolondeVulkungrandegamalŝato.Fojelikonsideris,kelisonorigadulagrandegangongon,kiel

liaantaŭuloestisdevigatafari—sedrememorantelapunon,lisindetenis.

Kugel fariĝis intimescioplenapriĉiuaspektodeurbeto, lagokajpejzaĝo. Jematenoj la lagokovriĝisdedikajnebuloj;postduhorojventetoforpuŝisilinflanken.Laĝirakvojsuĉadiskajĝemis,svingiĝanteienkajtien,kajlafiŝkaptistojdeVulveturisapenaŭpliollalongecodesiajboatojfordela bordo.Kugel progresis por rekoni ĉiujn el la vilaĝanoj, kaj lernis la proprajn kutimojn de ĉiu.Marlinka, liaperfidaedzino, transiris laplaconofte, sed tremaloftepensispor turni sian rigardonsupren.Kugelatentisdetaleprilakabanetokieŝiloĝiskajturnisalĝikonstantanobservadontralaoptika aparato.Se estus, ke ŝi flirte sekskuniĝadiskun la juna ĉasisto, ŝiakaŝadoestis rimarkindeefika,kajlamalhelasuspektodeKugelneniamproviĝis.

Lamanĝaĵojneniampliboniĝis jekvalitokajnemalofte forgesiĝisentute.Firksestispersisteplendema,kajKugelpaŝadisinterlalimojdelakupolokunĉiamplinervozajpaŝlongoj.Baldaŭpostsunsubiro,postapartedolorigapunplendadofaredeFirks,Kugelekhaltisensiapaŝado.Rimedopormalsuprenirilaturonestisaferosimplega!Kialliprokrastistiomlonge?KugellaRuza,ridindaĵo!

Li distiris ĉiun fragmenton da ŝtofo provizata de la kupolo por fari striojn, kaj el la faritaĵojplektisŝnuronlongajedudekfutoj.Nunlidevisatendiĝislaurbetokvietiĝos:ankoraŭhoronaŭduposte..

Firksatakisallifojonplu,kajKugelelkriis.“Pacon,skorpio,ĉinoktenieskapostiunĉitureton!Viajagojpreteraslaneceso!”

Firksrezignisprisiamontrado,kajKugelirisporstudilaplacon.Lanoktoestismalvarmetakajnebuleca:idealaporliacelo,kajlapopolodeVulfrueenlitiĝis.

Kugel zorge levis la ŝnureton per kiu leviĝadis lia manĝaĵo; duobligis, reduobligis kajreduobligisĝinrefojekajtielproduktiskablonsufiĉefortanporkeĝilinsubtenu.Liligisrondonĉeunuekstremo,fiksislaalianallapulio.Postunufinarigardoĉirkaŭlahorizonto,limallevissintransla flanko. Limalsupreniris ĝis la fino de la kablo, puŝis sin en la rondon kaj sidis svingiĝante jekvarcent futoj super la placo. Al unu fino de lia dudek-futa plektaĵo li alligis lian ŝuon por estipezaĵo,kajpostkelkajĵetoj,celetrafisrondironĉirkaŭlafostodelakolono,kajtirissinproksimen.Kun senlima zorgado li elglitigis sin libere, kaj uzante la plektaĵon kiel bremson,malrapide glitissubenallagrundo.Liekirisrapideallaombrojkajremetisallilaŝuojn.Ĝustetiam,kiamlistariĝis,lapordodelatavernosvingiĝismalfermekajelenŝanceliĝisHajlamŬiskod,multemalbonigitaprodrinkado.Kugelridetismalfeliĉigekajsekvislaŝancelantanvilaĝestronenflank-strateton.

Sola bato kontraŭ lamalantaŭon de la kapo sufiĉis; la vilaĝestro falis en fosaĵon. Kugel tujsursaltis lin, kaj per lertmovaj fingroj prenis liajn ŝlosilojn. Irante nun al la publika konservejo, limalfermis la pordon, glitmoviĝis internen kaj plenigis sakon per ĝemoj, moneroj, falkonoj dealtprezajparfumoleoj,artaĵoj,kajsimile.

RevenanteallastratoKugelportislasakonalkajoapudlalago,kielikaŝisĝinsubreto.NunliiradisallakabanetodeliaedzinoMarlinka.Ŝteliranteapudlamuroj,livenisalmalfermitafenestro,kajpaŝantainternentrovissinenŝiaĉambro.

Ŝivekiĝisproliajmanojĉeŝiagorĝo.Kiamŝiproviskriegiliŝtopisŝianspiradon.“Jenmi,”lisiblis,“Kugel,viaedzo!Ellitiĝukajvenukunmi.Viaunuasonoestosviafina!”

Engrandateruro,laknabinoobeis.JelaordonodeKugel,ŝisurmetismantelonĉirkaŭlaŝultrojkajfiksissandalojnsurlapiedoj.“Kienniiras?”ŝiflustrisentremavoĉo.

“Negrave.Venunun—tralafenestro.Faruneniansonon!”

StarantaekstereenlamallumoMarlinkaturnishoror-ŝokanekrigardonallaturo.“Kiudeĵoraslagardadon?KiugardassuperVulkontraŭMagnatz?”

“Neniudeĵorasgardade,”dirisKugel.“Laturoestasmalplena!”

Ŝiajgenuojfaldiĝis;ŝivelkisallagrundon.“Supren!”dirisKugel.“Supren.Nidevasiradi!”

“Sedneniudeĵorasgardade!TioĉinuligaslasorĉoneldiritandelamagiistokontraŭMagnatz,kiuĵuristiamreveni,kiamĉesoslapriatentado!”

Kugelsuprentirislaknabinonalstariĝo.“Tioĉinenielestaszorgaferomiapropra;miforĵurasrespondecon. Ĉu vi ne provis trompi kaj viktimigi min? Kie estis miaj kusenoj? Kie la bonegamanĝaĵo?Kajmiaedzino—kieestisvi?”

Laknabinoplorisenlamanojn,kajKugelkondukisŝinallakajo.Litirisproksimenboatondefiŝkaptisto,ordonisŝineniri,enĵetissianforprenaĵaron.

Malligante la boaton, li instalis la remilojn kaj remis elen sur la lago.Marlinka sentis ŝokantimon.“Laĝirakvojdronigosnin!Ĉuviperdislarezonkapablon?”

“Tuteneniel!Miestisstudintalaĝirakvojnkunzorgokajsciasprecizelalimojndeĉiu.”

Elen sur la surfaco de la lagomoviĝisKugel, kalkulante ĉiun tiron de siaj remiloj. “Ducentpaŝojnorienten…Centpaŝojnnorden…Ducentpaŝojnorienten…Kvindekpaŝojnsuden…”

DoKugelremadisdumjedekstrekajmaldekstredeilisoniĝislasuĉadodeĝirantaakvo.SedlanebulokuniĝispormalvidigilastelojnkajKugeldeviselĵetilaankron.“Ĉitiesufiĉebonas,”lidiris.“Ninunsekuras,kajrestasmultokuŝantainterni.”

Laknabino retretisvelkeal ŝia ekstremode laboato.Kugelpaŝis al lapobokaj sidis apude.“Jenmi,via edzo!Ĉuvineĝojegaspri tio, keni fine estas solaj?Miaĉambroĉe lagastejo estismulteplikomforta,sedtiuĉiboatosufiĉos.”

“Ne,”ŝiplorĝemis.“Netuŝumin!Laceremonioestissensignifa,trompoporpersvadivin,keviservukielGardisto.”

“Porsesdekjarojeble,ĝismisonorigadoslagongonpropurasenesperiĝo?”

“La afero ne estis mia faraĵo! Mi kulpas nur pro ĝojigado! Sed kio okazos al Vul? Neniurigardas,kajlasorĉdiroestasrompita!”

“TiommulteplimalbonaporlamalfidelapopolodeVul!Iliestasperdintajsiantrezoron,ilianplejbelanvirgulinon,kajkiamtagiĝos,tiamMagnatzekmarŝosalili.”

Marlinkasonigisakrankrion,kiomufliĝisenlanebulo.“Neniamparolulamalbenitannomon!”

“Kialne?Mikriegosĝintrans laakvo!MiinformosalMagnatz,kelasorĉaĵoestasfor,kelinunpovasveniporsiavenĝo!”

“Ne,ne,bonvolune!”

“Dovidevaskondutialmitiel,kielmiatendas.”

Plorantelavirinoobeis,kajfinemalfortaruĝalumofiltrantetralanebuloindikisprisunleviĝo.Kugelstariĝisenlaboato,sedĉiujidentigajlokojankoraŭkaŝiĝadis.

Pluahoropasis;lasunonunestissupra.LapopolodeVulestostrovantajkeiliaGardistoestasfor,kajkunliiliatrezoro.Kugeleteridis,kajnunventetolevislanebulojn,malkovrantelaĉeflokojnkiujnliestisparkerintaj.Lisaltisallapruo,tiregisallaankraŝnuro,sedjeliaagaciĝolaankroestisalkroĉigintasin.

Liektiris,penegis,kajlaŝnuromalstriktiĝisiomete.Kugeltiriskunlatutodesiaforto.Desubevenisgrandavezikado.“Girakvo!”kriisMarlinkaenteruro.

“Neniuĝirakvoĉi tie,”anhelisKugel,kajektiregis fojonplu.Laŝnuro ŝajnismalstriktiĝikajKugelentiris laŝnuron.Rigardantedesuper la flanko li trovis,ke li fiksrigardadasalenormapalavizaĝo.Laankroestiskaptiĝintaennaztruo.Dumlirigardis,laokulojpalpebrumismalfermiĝe.

Kugelĵetisforlaŝnuron,saltisporektenilaremilojn,frenezeremisallasudalagbordo.

Mano tiel grandakiel domo leviĝis el la kavo, serĉpalpis.Marlinkakriegis.Okazis grandegakirlado,fortegapuŝaĵodaakvokiuĵetislaboatonallabordokiellignopeceton,kajMagnatzsidiĝissuprenenlamezodeLagoVul.

Delavilaĝovenislasonodelaavertagongo,frenezaeksonorigado.

Magnatz puŝegis sin al la genuoj, akvo kaj kotŝlimo verŝana de lia vasta korpo. La ankropenetrinta lian naztruon ankoraŭ pendis tiuloke, kaj densa nigra fluido fluis el la vundo. Li levisgrandanbrakon,platfrapisagaciteallaboato.Laalfrapoĝetissuprenmurondaŝaŭmodronigantelaboaton,elverŝantetrezoraĵojn,sendanteKugelonkajlaknabinonrulefalantajtralanigraprofundecodelalago.

Kugelpiedsvingiskajpuŝadis,kajpelissinallakirlatasurfaco.MagnatzjamgajnisstarpozonkajestisrigardantaalVul.

Kugelnaĝisal la strando, ŝancelemarŝis landen.Marlinka jamdronis,kaj estisnenievidebla.TranslalagoMagnatzestisvadantamalrapideallavilaĝo.

Kugel atendis neniom pli longe. Li turniĝis kaj kuris kun la tuto da sia rapido supren laŭ lamontoflanko.

Ĉapitro4

LaSorĉistoFejresm

La montoj estis forlasitaj malantaŭe: la mallumaj interkrutaĵoj, la lagetoj, la eĥoemajkrutaĵsuproj—ĉionunestisnigramasivaĵoenlanordo.DumiomatempoKugelvagistraregionokonsistanta el malaltaj rondaj montetoj havantaj la koloron kaj teksturon de malnova ligno, kunarbaretoj de blu-nigraj arboj kiuj densis laŭ la krutaĵ-randoj. Poste li venis almalklara vojeto kiukondukis lin suden laŭ longaj kurbiĝoj kaj deklivoj, kaj fine malfermiĝis super vasta malklaraebenejo.Dekstrejeduonodemejloleviĝisliniodealtajkrutaĵoj,kiujtujlogislianatenton,kaŭzanteal lidolorehantiĝan sentonde falsa rememoro.Li rigardadis tute senkomprena. Je iu tempoen lapasintecoliestiskonantatiujnĉikrutaĵojn:kiel?kiam?Liamemoroprovizisnenianrespondon.Lisidigis sin surmalalta likeno-kovrita rokopor ripozi, sednunFirks, lakontrolantokiunJukonu laRidantaMagiisto estis enmetinta inter la>visceroj deKugel, fariĝismalpacienca kaj admonis perstimula ekdoloro. Kugel eksalte stariĝis, ĝemante pro laciĝo kaj skuante sian pugnon al lasudockcidento, lasupozebladirektoalAlmerio.“Jukonu,Jukonu!Semipovus repagidekonondaviajofendoj,lamondojuĝusminkruela!”

Li ekiris laŭ la vojeto, sube de la krutaĵoj kiuj tuŝis lian animon per tiom akraj sed neeblajrememoraĵoj.Malproksime sube etendiĝis la ebenejo, pleniganta tri kvaronojn de la horizonto perkoloroj multe tiaj kiajn montris la likena roko kiun Kugel estis ĵus forlasinta: nigraj makuloj dearbaroj;grizadisfalaĵo el ruinojplenigis tutanvalon;nerimarkindaj striojdegriz-verdeco, lavend-bluo, griz-bruno; la plumba brileteco de du grandaj riveroj malaperiĝantaj en la nebuletamalproksimo.

Lamallongaripozorefreŝigislinneniom,farisnurkeliajartikojmalfleksemiĝu;limarŝislame,kajlazonsakofrot-dolorigisallilakokson.Eĉplimaltrankviligaestislamalsatokiuenpremislianstomakon.JenpluajrepagindaĵojporkalkulikontraŭlakontodeJukonukiuestisdevigintaKugelonalmisio tiomfrivola: Jukonu,prikiuneceseagnoskiĝaske liprovizisamuletonkiupovasŝanĝigitiajnordinaraĵojnkiajherbo,ligno,korno,haro,humokajsimileennutranpastaĵon.Bedaŭrinde—kaj tiu ĉi estis indiko pri la pika humoro de Jukonu— la pastaĵo daŭre entenis la guston de siaoriginalaĵo,kajdumsiatrapasointerlamontojKugelestismaloftegustumantaionajnpliĝueblanoleŭforbion, cóleuson, simfiton, branĉetojn kaj gajlojn de kverko, kaj unufoje, kiam ĉio aliamalsukcesis,certajnforĵetaĵojnmalkovritajnenlakavernodebarbohavatáuno.Kugelestismanĝintanurminimume; lia longa nedika figuro jam fariĝis osteca; liaj vango-ostoj elstaris kiel davitoj; lanigrajbrovojkiujantaŭeemisesprimi jabonhumorenunkuŝisplatajkajsenspiritaj.Vere,vere, jadevigiskeJukonurepagimulton!KajKugel,dumlipluiris,disputislaprecizankvalitondetiuvenĝokiunliprenusseiamajnliestustrovontavojonrevenanalAlmerio.

La piedvojo svingiĝis malsupren al larĝa ŝtona ebenejeto kie la vento estis gravurinta milgroteskajnfigurojn.StuderigardantalaregiononKugelkredisperceptiregulareconinterlaeroditajformoj,kajhaltispor froti sian longanmetonondumlikonsideris.Ladesegnaĵomontrisegeegansubtilecon— tiome subtila fakte, keKugelmalcertis ĉu ĝi ne eble devenus el sia propra imago.Proksimiĝante, li detektis pluajn kompleksaĵojn, kaj eĉ pluajn ene de tiuj kompleksaĵoj: helicoj,konusoj, volutoj, diskoj, kurbaĵoj, fleksigitaj sferoj; tordecoj kaj fleksecoj; pintaĵoj, korformaĵoj,longigitaj pintsuproj: la plej ellaborita kaj delikata rok-gravurado pripensebla,memevidente neniahazarda efiko de la vetero. Kugel malridetis en konfuziĝo, malkapabla imagi motivon por tiom

kompleksaprojektego.

Lipluiriskajmomentonposteaŭdisvoĉojn,kunlainterfrapadondeiloj.Liekhaltis,aŭskultissingarde,poste irisplu, elvenispor trovi aronelkvindekvirojhavantajdiversajnaltecojnekde tricolojnĝisdekdufutojn.Kugelalproksimiĝissur timoplenajpiedoj,sedpostnurekrigardi lavirojneniom lin atentis, daŭrigantaj siajn laborojn per ĉizi, erodi, skrapi, sondi kaj poluri kun dediĉaentuziasmo.

Kugel rigardis kelkajn minutojn, poste aliris la laborestron, viro tri futojn alta kiu staris ĉepupitropristudantalaplanojnantaŭlikuŝigitajn,komparanteilinkontraŭlalaboraprogresadohelpede genie desegnata optika aparato. Ŝajnis ke li observis ĉion samtempe, vokante instrukciojn,admonantekontraŭeraroj,instruantelamalplejlertajprilauzadodeiliajiloj.Porekzempligisiajnrimarkojn,liuzismirindeetendeblanfingron,kiuetendistridekfutojnporfrapetialsekcioderoko,porrapidegratidiagramon,kajsamerapidemaletendiĝi.

Lalaborestromalproksimiĝisunu/dupaŝojn,dummomenteplaĉitaprolalaboroprogresanta,kajKugelvenisantaŭen.“Kiakomplikastrebadoestastiuĉikajkioestasĝiaobjekto?”

“La laboro estas tia kiel vi vidas,” respondis la laborestro en voĉo de penetra ĉionscio. “Elnaturarokoniproduktasspecifigitajnfigurojn,jelaordonodelasorĉistoFejresm…Nudo!”Lakrioestisvokitaalviro tri futojnplialtaolKugel,kiuestis frapanta laŝtononperpintamartelego.“Midetektastroanmemfidon!”Lamontrofingropafiĝisantaŭen.“Estuegezorgaĉetiuĉiinterfaco;ĉuviobservisprikiellarokoemasfendiĝi?Frapuĉitieperbatoellasesaintensecoallavertikalo,uzanteduonefirmantenofortecon;ĉe tiuĉi lokoalfraponel lakvaraintensecoingveno-direkte;posteuzukvaron-grandanferanbántilonporeligilasvánĝon.”

Kun la laboro refoje progresanta ĝuste, li reokupiĝis pri siaj planoj, balancante la kaponkungrimaco de malplaĉeco. “Ege tro malrapide! La metiistoj laboras kvazaŭ en drogita torporo, aŭmontrasmulan stultecon.Nur hieraŭDadeo Fesadil, li jene kiu altas je tri éloj kaj portas verdankaptukon,uzisfiézilanfostonelladeknaŭagrandecoporgravuribidondeetarenversitakvarfolio.”

Kugel balancis nee la kapon en surprizo, kvazaŭ li estis neniam aŭdinta pri tiom stultegamisfaro.Kajlidemandis:“Kioinstigastiunĉisuperordinaranrok-gravuradon?”

“Minesciaspordiri,”respondislalaborestro.“Lalaboroestisprogresantatricentdekokjarojn,sed dum tiu tempoFejresmneniamklarigis siajnmotivojn. Ili devas esti akraj kaj specifaj, ĉar lifarasĉiutagajn inspektojnkaj rapidemas indikierarojn.”Nun li turnis flankeporkonsultikunvirotiomaltakiomlagenuodeKugel,kiuvoĉismalcerteconprilaklinecodecertavoluto.Lalaborestro,konsultante indekson,solvis laaferon;poste li turniĝisrefojealKugel,ĉifojekunsintenodefaktaaprezo.“Viaspektaskajsagacakajlertevigla;ĉuviebleŝatusprenidungiĝon?Alnimankaskelkajmetiistoj el la kategorio de duon-éla alteco, aŭ, se vi preferas pli fortajnmanifestaĵojn, ni povusagrable dungi prov-lernan ŝton-rompiston alta je dek ses éloj. Via alteco estas ŝanĝata laŭ ajnadirekto, ekzistas egala oportuno por promociiĝo. Kiel vi vidas, mi estas viro kvar élojn alta.MiatingislarangondeFrapantoenunujaro,MuldistodeŜablonojentri,HelpantaĈéjdoendek,kajnunmiestas servintakielĈefaĈéjdopordeknaŭ jaroj.Miaantaŭuloaltis jeduéloj,kaj laĈefaĈéjdoantaŭolliestisdek-élaviro.”Lidaŭrigisporkalkulilaavantaĝojndelalaboro,kiuinkludisnutron,ŝirmon,narkotaĵojnlaŭpropraelekto,privilegiojnenlanimfarejo,stipendonkomencantanjedek tércoj tage, certajn pluajn avantaĝojn inkluzive de la servicoj de Fejresm kiel aŭguristo kajekzorcisto. “Krome, Fejresm subtenas konservejon kie ĉiuj rajtas riĉigi sian intelekton. Mi mem

prenasinstrukciadonpriInsektaIdentigado,laHeraldikodelaReĝojdeMalnovaGomaz,ĈiukunaĈantado, Praktika Katalepsio kaj Ortodoksa Doktrino. Vi neniam trovos mastron pli doneman olFejresmlaSorĉisto!”

KugeldetenissinridetiprilaentuziasmodelaĈefaĈéjdo;tamen,liastomakoestisbolumantapromalsatokajlinerifuzislaofertonaŭtomate.“Mineniamantaŭekonsideristiankarieron,”lidiris.“Vicitasavantaĝojnprikiujminesciis.”

“Vere;ilineestasĝeneralesciataj.”

“Minepovas tujdiri jesaŭne.Ĝiestasdecidaĵokonsekvencaalkiodecas,mikredas,kemikonsiderulaŭĉiujĝiajaspektoj.”

La Ĉefa Ĉéjdo donis profundan kapjeson de kunsento. “Ni kuraĝigas niajn metiistojn alprikonsiliĝo,kiamĉiufrapodevasefikiporladeziratarezulto.Porriparimalĝustaĵonkioerarasjenurladikecodefingraungolatutablokodevasestiforprenota,novablokoĝustigotaenlaujondelamalnova,postkiamĉiokomencosjedenove.Ĝistiamkiamlalabororeatingossianantaŭanstaĝon,nimfarejajprivilegiojmalpermesiĝasalĉiuj.Sekve,nidezirasneniajnoportunemajnaŭimpulsemajnnovulojnenlagrupo.”

Firks, subite komprenanta ke Kugel proponis atendigon, faris prezetaĵojn tre ege dolorigajn.Tenante sian abdomenon,Kugel irismalproksimete for kaj dum laĈefaĈéjdo rigardis konfuzita,disputadisardekunFirks.“Kielmiprogresuantaŭensennutro?”LarespondodeFirksestistranĉamovetodesiajhokpintoj.“Maleble!”ekkriisKugel.“LaamuletodeJukonueblesufiĉaslaŭteorio,sedmipovasenstomakigineniompludaeŭforbio;rememoru,semifalosmortintasurlapiedvojo,vineniamkuniĝosrefojekunviakamaradoenlabasenojdeJukonu!”

Firks rekonis la justecon de tiu argumento kaj malgraŭvole fariĝis kvieta. Kugel reiris al lapupitro,kielaĈefaĈéjdojamestisdistrigitaprolamalkovrodegrandaturmalinokontraŭigantalafluadondecertakomplikahelico.Postlonge,Kugelsukcesisgajnilianatenton.“Dummikonsideraslaofertondedungiĝokajlakonfliktajnavantaĝojndemalaltiĝokajplialtiĝo,mibezonoslitseĝonsurkiumiripozu.Miankaŭvolastestilaapanaĝojndevipriparolitajn,ebledumperiododeunutagoaŭpluse.”

“Viaprudentolaŭdindas,”dirislaĈefaĈéjdo.“Lapopolohodiaŭa-tempaemasdecidigisinalkursojkiujnilipostebedaŭras.Neestistielenmiajuneco,kiamsobrecokajbonjuĝadosuperis.Miaranĝosporkevipermesiĝuenirilaŝlositanvilaĝon,kievirajtosprovilaverondeĉiujmiajpridiroj.VitrovosFejresmonstrikasedjusta,kajnurtiuvirokiufrapaĉuslarokonsezorgegajnuskialojnporplendi.Sedobservu!JenvenasFejresmlaSorĉistofarantasiantaganinspekton!”

Proksimiĝante laŭ la piedvojovenis impon-statura viroportanta volumeneganblankan robon.Liavizaĝaesprimoestisfavora;liahararoestiskielflavakokidaplumaro;liajokulojrigardissuprenkvazaŭplaĉedistrita enkontempladodeneeldirebla sublimaĵo.Liaj brakoj sobra-poze interkrucis,kaj li iris senmoviĝo de siaj gamboj.La laboristoj, demetante siajn ĉapelojn kaj riverencantaj enkuneco, ĉantis respektoplenan saluton, al kiu Fejresm respondis per kapkliniĝo. EkrigardanteKugelon, li paŭzis, faris rapidan inspekteton pri la laboro ĝis nun finita, kaj glitis sen hasto al lapupitro.

“Ĉio aspektas akcepteble ekzakta,” li diris al laĈefaĈéjdo. “Mikredaske la polurecode la

subflankodeSurfac-projekciaĵo56-16estasmalmoletakajmidetektasmalgrandanfendetonsur ladua ligiĝode ladek-naŭapint-helico. Inter tiujducirkonstancojneniu ŝajnasgrave signifakajmirekomendasnenianpun-reagon.”

“La malplaĉigaĵoj estos riparotaj kaj la senzorgaj metiistoj discipliniĝos: tiel por minimumareago!”kriislaĈefaĈéjdoenkolerapasio.“Nunmivolaskonigialvihomonkiueblemembriĝosalnia dungitaro. Li pretendas nenian sperton pri la lerto, kaj pripensados antaŭ ol decidi sianmembriĝon. Se li tiel elektas, mi antaŭvidas la kutiman periodon laborante kiel rubaĵ-kolektisto,antaŭolliestufidotapriilo-akrigadokajpreparafosado.”

“Jes, tio agordus kunnia kutimapraktiko.Tamen…”Fejresmglitis facile antaŭen, prenis lamaldekstran manon de Kugel kaj faris rapidan aŭguron sur la fingroungoj. Lia facila esprimosobriĝis.“Mividaskontraŭismojnelkvarvarioj.Tamenklaraskeviaplejtaŭgakapablotroviĝasalieolenlatranĉadokajformadoderoko.Mirekomendaskeviserĉualiankajplikongruandungiĝon.”

“Bonedirita!”kriislaĈefaĈéjdo.“FejresmlaSorĉistomontrassianseneraranaltruismon!Porkemimemnemalbonfaruminuligasmianofertonpridungo!Ĉarneniucelonunpovasestiservitaperkuŝisurlitseĝoaŭtestadodeapanaĝoj,nenecesaskeviplumalŝparutemponneregajneblan.”

Kugelfarisamaranesprimon.“Aŭguraritotiomsimplapovusemialerararezulto.”

LaĈefaĈéjdoetendissianmontrofingrontridekfutojnvertikaleenpasiekolerakontraŭstaro,sed Fejresm respondis per paca kapjeso. “Tiu ĉi ja veras, kajmi agrable farus plimultampleksanaŭguron,malgraŭtiokelaprocezobezonusintersesĝisokhorojn.”

“Tiomlonge?”demandisKugelŝokita.

“Tio estus la pleja minumumo. Unue vi estus verŝita kap-ĝis-piede per la intestoj de freŝe-mortigitaj strigoj, poste subakvigita en varmeta baseno enhavanta kvanton da sekretaj organikajsubstancoj.Midevas,kompreneble,karbigi la etanpiedfingrondeviamaldekstrapiedo, kaj dilativiannazonsufiĉeporenlasieksploranskarabon,kelistudulacirkvitojnkondukantajnalkajreedeviasensorio.Do lasukeni iru almia aŭgureja ĉambro, por keni komencu la procezon en rapidatempo.”

Kugeltirisalsiamentono,kaptitainterladuelektoj.Finelidiris,“Miestassingardaviro,kajdevas pripensi eĉ la elektindecon de tia aŭguro; tial, mi bezonos kelkajn tagojn da trankvilo kajmeditasomnoleco.Via vilaĝo kaj la apuda nimfarejo ŝajnas provizi la kondiĉojn necesajn por tiastato;sekve—”

Fejresmindulgekapneis.“Singardo,kielajnavirto,povasestiprenataĝisekstremo.Laaŭgurodevaskomencituj.”

Kugel provis disputi plu sed Fejresm estis rigide insista, kaj postmomenton glitis for laŭ lapiedvojeto.

Kugelsenespereirisflanken,konsiderantaunueiunplanon,postealian.Lasunoalproksimiĝisla zeniton, kaj la metiistoj komencis prognoze interdiskuti pri kiaj viandoj prezentiĝos por iliameztagamanĝo.FinfinelaĈefaĈéjdofarisindikon;ĉiujsubmetissiajnilojnkajamasiĝisĉirkaŭlavagonetokiuenhavislamanĝaĵaregon.

Kugelamik-ŝercealvokiskelipovuspersvadiĝialpartopenoenlamanĝado,sedlaĈefaĈéjdorifuzistionkonsideri.“KielenĉiujdelaagadojdeFejresm,precizecodekonsekvencojdevassuperi.Estusnepenseblemalegalaaferokekvindekkvarvirojeblemanĝusporciojnpreparitajnporkvindektri.”

Kugel povis elpensi neniun taŭgan rediron, kaj sidis silenta dum la rok-hakistoj maĉadis alviandaj pasteĉoj, fromaĝoj kaj sala fiŝviando. Ĉiuj malatentis lin krom unu, kvaron-éla viro kiesdonemomultesuperistiesstaturo,kajkiuelektisapartigiporKugelporciondesiajmanĝaĵoj.Kugelrespondis ke li neniommalsatis, kaj stariĝanta ekvagis for tra la prilaboratejo, esperante trovi iunforgesitanstokondemanĝajoj.Liserĉirisienkajtien,sedlarubaĵ-kolektistojjamestisforprenintajĉiunerondasubstancofremdaalladesegnaĵo.KunapetitonesatigitaKugelalvenislacentrondelanuntempaprilaboraĵokie,disekuŝantansurgravuritadisko,liekvidistrestranganvivaĵon:esenceiuĝelata globo enhavanta ŝajne-naĝantajn lumajn polverojn, kaj el kio kelkaj travideblaj tuboj aŭtentakloj etendiĝis malgrandigantaj ĝis nenieco. Kugel kliniĝis antaŭen por studi la estulon, kiupulsadiskunmalrapidainternaritmo.Lialpuŝisĝintrudepersiafingro,kajbrilajetajflagrojondetisfordelakontaktapunkto.Interese:bestaĵoelunikajkapabloj!

Prenanta pinglon el siaj vestoj, li puŝis pike al tentaklo, kiu eligis ofenditanpulsonde lumo,dumlaorajpunktetojenĝiasubstancoondisimpulsetienkajreen.Scivoligitaeĉpliolantaŭe,Kugelapudigis sin, kaj dediĉis sin al eksperimentado, prove puŝanta ie kaj tie, observanta la kolerajnekbrilojnkajflagretojnkungrandaamuziĝo.

Nova ideo okazis al Kugel. La estulo montris kvalitojn sugestajn pri ambaŭ celenterulo kajeĥinodermulo. Eble iu surtera nudibraĥulo?Molusko senegita de sia ŝelo? Pli grave, ĉu la estulomanĝeblas?

Kugelelprenissianamuleton,aplikisĝinallacentraglobokajalĉiuellatentakloj.Liaŭdisneksonoronnekzumon:laestuloestisnetoksa.Lipreniselingesiantranĉilon,provisdetranĉiunuellatentakloj,sedtrovis lasubstancontrorisortecakajduraportranĉi.Proksimesituisporteblahejtilo,tenataĉiamardaporforĝikajakrigilailojndelaborantoj.Lilevislaestulonkajsituigisĝinsuperlafajro.Lirostisĝinzorge,kajpostollijuĝisĝinsufiĉekuirita,provisĝinmanĝi.Fine,postvariajkajmaldignajstreboj,liŝtopeenpuŝislatutanestulonmalsuprenenedesiagorĝo,trovantaĝinsengustoaŭnutravolumeno.

Laŝton-gravuristojestisrevenantajalsialaboro.KunsignfoplenaregardesprimoallalaborestroKugelekforirislaŭlapiedovojo.

NemalproksimesituislaloĝejodeFejresmlaSorĉisto:longamalaltakonstruaĵosurmuntitadekupoloj el kupro, glimo, kaj brile blua vitro. Fejresm mem sidis ripoze antaŭ la loĝejo, distrerigardanta la valon kun trankvila kaj ĉion-rilata bonanimo. Li levis manon en kalma saluto. “Miesperasporviplaĉajnvojaĝojnkajsukcesonenĉiujviajfuturajprovaĵoj.”

“Labonvolonminaturetaksasaltvalora,”dirisKugelkuniomdaamareco.“Viestuspovinta,tamen,proviziplisignifoplenanserviconperdividiporciondeviatagmezamanĝaĵo.”

LatrakvilabonvolemodeFejresmdaŭriskielantaŭe.“Tiuĉiestusagadodemisfaraaltruismo.Troplenadonemoputrigaslaaldonatonkajmalentuziasmigaslianlaboremon.”

Kugeleligisamaranridon.“Miestasviroelferajprincipoj,kajmineplendos,eĉmalgraŭtio,

kepromankodeajnaplibonamanĝaĵo,miestisdevigatavorigrandantravideblaninsektonkiunmitrovisĉelakoracentrodeviarok-gravuraĵo.”

Fejresm rapide turniĝis kun subite intensa esprimo. “Iun grandan travideblan insekton, vidiras?”

“Insekto,epifito,molusko—kiuscias?Ĝitielaspektiskielneniaestulokiunmiĝisnunvidis,kajĝiagusto,eĉpostzorgekuririĝinsurlaforno,neestisdistinga.”

Fejresmekŝvebissepfutojnenlaaero,porturnilaplenanpovecondesiarigardomalsuprenalKugel.Liparolisenmalaltaraspavoĉo:“Pridirutiunestulonenplenadetalo!”

Mirantapri la severecodeFejresm,Kugelobeis.“Ĝiestis jenekaj jeneensiaamplekso.”Liindikis per la manoj. “En sia koloro ĝi estis gelata travidebleco enŝprucita de nekalkuleblaj orajpunkteroj.Tiujĉiflagriskajpulsistiamkiamlaestuloestismaltrankviligita.Latentaklojŝajnisfariĝidiafanaj kajmalaperis ansataŭ ol finiĝi. La estulomontris certanmalbonhumoran volemecon, kajingestadoproviĝismalfacila.”

Fejresmmane tiraĉis al siakapo,kroĉante la fingrojn inter la flavaplumecode siaj haroj.Liruligissiajnokulojnĉielenkajeligistragikanplorkrion.“Aĥ!Kvincentjarojnmilaboradisporallogiĉitiunestulon,malesperanta,dubanta,cerbumadantajenoktoj, tamenneniamforlasantalaesperonpritiokemiajkalkulojĝustiskajmiagrandatalismanopravis.Kajtiam,kiamfinfineĝiaperas,visurfalasĝinporneniaaliaceloolsatigivianmallogetroanmanĝemegon!”

Kugel,iomsenkuraĝigitaprolakolerodeFejresm,emfazissianmankondemalicemo.Fejresmrifuzisestimoligita.LiatentigiskeKugelestistrudepasantasenpermesokajprotiorezigninissianrajtonpledisenkulpecon.“Vianuraekzistadoestaskulpaĵo,pliigitapertiokeviportislamalplaĉanfaktonalmiaatento.Bonvoloinstigisminaltoleremo,kionminunkonaskieleegeerara.”

“En tia kazo,” statis Kugel kun digneco, “Mi tuj forestiĝos de vi. Mi esperas por vi bonanfortunonporlarestaĵodelatago,kajnun,adiaŭ.”

“Ne tiel haste,” diris Fejresm en la plej malvama voĉtonono. “Precizeco estis altrudita; lamalbonokiutielestiĝisdevigaskontraŭ-agonporvalidigilaLeĝondeEkvilibro.Mipovasdifinilagravecondeviaagoĉimaniere: semieksplodigusvinĉimomenteen laplejminimumegajnelviajparteroj,latielarepagomezuruiĝusunudekmilionondaviaofendaĵo.Plirigorarepagonecesiĝas.”

Kugelparolis engrandamaltrankvileco. “Mikomprenaskeagokonsekvencaestis farata, sedrememoru!mia partopreno estis en sia bazo neformala.Mi postule deklaras unuemian absolutansenkulpecon,duemianmankondekriminalavoleco,kajtriemiajnelkorajnpardonpetojn.Kajnun,ĉaralmirestasmultajleŭgojmarŝendaj,mifaros—”

Fejresm faris komandan geston. Kugel eksilentiĝis. Fejresm entiris profundan spiron. “Vimalkomprenaslakatastrofonkiunvitrudisalmi.Mieksplikos,porkevinemiruprolarigoraĵojkiujatendas vin. Kiel mi jam skizis, la alveno de la estulo estis la suprema rezulto de mia grandastrebado.Miprognozisĝiannaturonperedestudadodekvardekdumilrarajlibroj,ĉiujskribitajenkripta lingvo: taskokiubezoniscent jarojn.Dumpostacentoda jarojmiellaborisdesegnaĵonporinstigikeĝienvolviĝuensinmemkajpreparisprecizanspecifiganplanon.Sekvemiamasigisŝton-tranĉistojn,kajtraperiododetricentjarojdonissolidanformonalmiadesegnaĵo.Protiokesimileco

entenas similecon, la variaĵoj kaj interfandiĝoj kreas supra-brakiĝadon el ĉiuj lokoj, kvalitoj kajintervaloj en krizalidrójda kirlaĵo, eventuale ekcitanta potencigon de pro-úbieta kanalaĵo. Hodiaŭokazislakunkateniĝo;la‘estulo’,kielviĝinnomas,survolviĝisalsinmem;enviaidiotamalicovielvorisĝin.”

Kugel,kuniometedamalhumileco,atentigiskela‘idiotamalico’kionmenciislamaltrankvilasorĉisto estis fakte nuramalsato. “Ajnakaze, kiel tiu ĉi ‘estulo’ tiom eksterordinaras? Aliaj egalemalbelajtroveblasenlaretodeajnafiŝkaptisto.”

Fejresm rektigis sian starpozon al sia plena staturo, rigardismalicemalsupren alKugel. “La‘estulo’,”lidirisengratavoĉo,“estasTUTECO.Lacentragloboestasspacaĉiomo,vidatainverse.Latubojestasvorticojkondukantajaldiversajepokoj,kajlateruraĵojkiujnviokazigisperviajenpuŝojkajinstigoj,viajboligadokajmaĉado,nenielimageblas!”

“Kioprilaefikojdedigestado?”enketisKugeldelikate.“Ĉuladiversajkomponaĵojdespaco,tempokajekzistecodaŭretenussiajnidentecojntrapasintelalongondemiainternakanalo?”

“Bah. La koncepto ege naivas. Sufiĉas diri ke vi estis kaŭzinta damaĝon kaj estigis seriozantensionenlaontologiateksaĵo.Senevitebleestasdevigatekevirestarigulaekvilibron.”

Kugel etendis siajn manojn. “Ĉu ne eblas ke eraro okazis? Ke la ‘estulo’ estis nenio pli olpseŭdo-TUTECO?Aŭĉuimageblaskela‘estulo’povusperiarimedoellogiĝifojonplu?”

“La du unuaj teoriojmalkonsiderindas. Rilate al la lasta,mi devas konfesi ke certaj panikajriparojmemprezentadasenmiamenso.”Fejresmfarismangeston,kajlapiedojdeKugelafiksiĝissurlagrundo.“Midevas irialmiaaŭgurejopor lerni laplenansignifonde lamaltrankviligajeventoj.Postiomatempomirevenos.”

“Jekiammiestosmalfortegapromalsato,”dirisKugelmaltrankvilete.“Fakte,pecetodapanokajmordaĵodafromaĝoestusmalokazigintajĉiujneventojnprikiujminunriproĉiĝas.”

“Silenton!” tondris Fejresm. “Ne forgesu ke via puno atendas decidon; estas supralimeimpertinenteriskemakeoniagacupersononjambaraktantantenadialsiprudentankalmon!”

“Lasumindirialmenaŭjene,”respondisKugel.“Seviestusrevenontadeviaaŭguradoportroviminmortintakajsekigitaĉitiesurlapiedvojeto,viestusmalŝparintemultantempondecidantainterpuno-rimedojn.”

“Reestablivivpovonestasmagranda tasko,”dirisFejresm.“Diversaĵoelmortojperkontrastajprocedojjaeblepartoprenusenviapridecido.”Likomencisirialsiaaŭgurejo,posteturniĝiskajfarismalpaciencangeston.“Sekvu,estosplifacilemanĝigivinolreveniallavojo.”

LapiedojdeKugelfariĝisliberajdenovekajlisekvisFejresmontralarĝaarkoenlaaŭgurejon.En granda ĉambro kun grizaj elklinaj muroj, lumigita de tri-koloraj pluredroj, Kugel elvoris lamanĝaĵonkionFejresmkaŭzisaperi.DumtempeFejresmapartiĝisalsialaborĉambro,kieliokupigissinenaŭgurado.Dumpasis la tempoKugel fariĝismalripozema,kaj trifojeproksimiĝisal laarkaenirejo.JeĉiuokazoPrezentaĵovenisporlindeteni,unueenformodealstatantaĥulo,sekvezigzagafajrbrilodeenergio,kajfinedudekopodarebrilajpurpurajvespoj.

Malkuraĝigita,Kugelalirisbenkon,kajsidiskunkubutojsurlongajgamboj,manojsubedesia

mentono.

Fejresmfinfinereaperis, liarobosulkohava, lafajnaflavaplumetaĵodesiahararomalnetigitaenmultajpintetoj.Kugelmalrapideleviĝisporstari.

“MilernislaĉeestejondeTUTECO,”dirisFejresm,envoĉotiakiasonfrapojdegrandegagongo.“Indigneofendita,elprenantasindeviastomako,ĝiretrosaltismilionondajarojenlapasintecon.”

Kugel faris solemnan kapneon. “Permesumin oferti mian simpation, kaj mian konsilon, kioestas:neniammalesperu!Eblela‘estulo’elektospreterpasiĉitiunlokonrefoje.”

“Viababilaĉoekĉesu!TUTECOdevasretroviĝi.Venu.”

KugelkontraŭvolesekvisFejresmonenmalgrandanĉambronkunmurojbluekahelitaj,kunaltakupoloelbluakajoranĝavitrokielĝiaplafono.Fejresmfingreindikisalnigradiskoenlamezodelaplanko.“Starutie.”

Kugelmaĝojeteobeis.“Encertasenco,mikredaske—”

“Silenton!”Fejresmantaŭvenis. “Atentupri ĉiobjekto!”Limontris eburan sferon tielgrandakieldupugnoj,gravuritaegedetale.“Jenevividasladesegnaĵondekiomiagrandalaboraĵodevenis.Ĝi esprimas la simbolan signifondeNENIECO alkioTUTECO devas necese alfiksi sin, laŭ laDuaLeĝodeKriptorójdajAfinecojdeKratinjao,prikiuvieblejamfamiliaras.”

“Neenĉiuaspekto,”dirisKugel.“Sedĉumirajtasdemandipriviajintencoj?”

LabuŝodeFejresmmoviĝismontrimalvarmetanrideton.“Miestasbaŭldaŭeprovontaiunellaplej potencaj sorĉaĵoj iam ajn evoluigitaj: sorĉo tiom malfacile traktebla, tiom malmola, kajinteragema,keFandeal,ĈefaSorĉistodelaGrandaMotolamo,malpermesisĝianuzon.Semipovusĝinregi,viestusekpuŝatamilionondajarojenlapasintecon.Tieviloĝadosĝisvisukcesosjeviamisio,postkiamvirajtusreveni.”

Kugelrapideekpaŝisdesurlanigradisko.“Mineestastaŭgaviroportiuĉimisio,kioajnĝipovasesti.Mifervoreurĝasallauzodeiualia!”

Fejresmignorislarezonegon.“Lamisio,kompreneble,estasportilasimbolonalTUTECO.”Lielprenis kunpremaĵon el griza molpapero. “Por helpigi vian serĉadon, mi provizas al vi tiuninstrumentonkiu relatigas ĉiujn eblajnvokaĵojn al ĉiu elpensebla sistemode signifoj.”Lipuŝis laretaĵonenorelondeKugel,kieĝirapideinterkonektissinallanervodesonaesprimado.“Nun,”dirisFejresm,“vibezonusaŭskultistranganlingvondumnurtriminutojporfariĝilertaenĝiauzo.Kajnun, plua objekto por plibonigi la eblecon de sukceso: tiu ĉi ringo.Atentu la juvelon: se vi estusalproksimiĝanta je leŭgo alTUTECO, ekemovigantaj lumetoj ene de la juvelo vin gvidos.Ĉu ĉioklaras?”

Kugelrespondisperkapĵesomalgraŭa.“Ekzistaspluaaferoporestikonsiderata.SupozukeviajkalkulaĵojeraruskajkeTUTECOestusretroirintanurnaŭcentmiljarojnenlapasintecon:kionsetiel?Ĉumidevuelspezimianvivonentiueblebarbaraepoko?”

Fejresm malridetis malplaĉita. “Tia situacio postulas eraron granda je dek procentoj. Miasistemodekomputadomalofteenlasasmalprecizeconpligrandanolunuprocento.”

Kugel komencis aritmetiki, sed nun Fejresm gestis al la nigra disko. “Reiru!Kaj nemoviĝuposte,aŭviplisuferusprotio!”

Ŝvito eliĝanta de siaj glandoj, genuoj tremantaj kaj subfleksiĝantaj, Kugel reiris al la lokoprigestiga.

Fejresmretretisallaforaekstremodelaĉambro,kielienpaŝisheliconeloratubo,kiorisortissprialesuprenporteniliankorpon.Desurskribtablolipreniskvarnigrajndiskojn,kiujnlikomencisĵeteintermiksikaj ĵonglikuntiommirindalertecokeilimalfokusiĝisjelavidodeKugel.Fejresmfinfineekĵetisforladiskojn;girantajkajradumantajiliŝvebisenlaaero,gradedrivantajalKugel.

Fejresm sekve prenis blankan tubon, premis ĝin firme kontraŭ siajn lipojn kaj parolis sorĉanĉanton.Latuboŝveliskajrondiĝisengrandanglobon.Fejresmtordigislaekstremonmalfirmigekajkriantatondransorĉon,ĵetegislaglobonallagirantajdiskoj,kajĉioeksplodis.Kugelestisĉirkaŭita,ektenita, ektirita en ĉiuj direktoj eksteren, kunpremita same fortege: la suma rezulto, ekpuŝo laŭdirektokontraŭaalĉio,kunimpetoegalfortajetajdodemilionodajaroj.InterblindebrilantajlumojkajdistorditajvidaĵojKugelestistransportataeldesiakonscio.

Kugelvekiĝisenbrilecoelorange-orasunlumo,deradiakvalitokianlineniamantaŭespertis.Likuŝissursiadorsorigardantasuprenenĉielonelvarmetabluo,elplifacilatonokajmolateksturoollaindigaĉielodesiapropratempo.

Li provis brakojn kaj gambojn kaj trovanta nenian difekton, sidiĝis rekta, poste leviĝismalrapidealsiajnpiedojn,palpebranteenlamalfamiliaralumeco.

Laregiona tersurfacoestisŝanĝiĝintanurminimume.Lamontojĉe lanordoestisplialtajkajakraj,kajKugelnepovisdistingi tion,dekiudirekto li elvenis—aŭ,pliĝuste—dekiu li estoselvenonta.LalokodelaprojektodeFejresmnunestismalaltaarbaroelplumemalpezajverdajarboj,surkiujpendiĝisarojndaruĝajberoj.Lavaloestiskielantaŭe,malgraŭtiokelariverojfluadislaŭmalsamaj serpentumoj kaj tri grandaj urboj videblis ĉe diversaj distancoj. La aero bloviĝetantasupren el la valo portis strangemaldoĉetan aromonmiksita kun antikva elspiraĵo el putriĝeto kajŝimo, kaj ŝajnis alKugel ke strangetamelankolio pendiĝis en la aero; fakte, li pensis ke li aŭdismuzikon:malrapidaplendamelodio,sufiĉemalĝojaporlarmigiliajnorelojn.Liserĉislafontondelamuziko,sedĝifadiskajmalaŭdebliĝisdumliĝinserĉis,kajnurtiamkiamliĉesisproviaŭskultiĝirevenetis.

Por launuafojoKugelrigardisal ladeklivojkiuj leviĝisen laokcidento,kajnunlasentodeneeblarememoroplifortiseĉolantaŭe.Litirisalsiamentonopripensante.Latempoestismilionodajarojantaŭoltiualiaokazodumkiamliekvidisladeklivojn,kajsekve,laŭdifine,devasestilaunua.Sedĉifojodevasankaŭesti laduafojo,ĉarli jabonerememorissianunuanspertonpritiujdeklivoj.Aliflanke,neestaseblekontraŭilalogikondetempo,kajlaŭtiapensadotiuĉividoantaŭasla alian. Estas paradokse, pensis Kugel: ja enigme! Kiu sperto estis provizinta la senton defamiliarecojeambaŭokazoj?…Kugelforlasislasubjektonproĝiamalprofitecokajkomencisturniforkiammoviĝoatentigislianokulon.Lirigardisrefojesuprenallafrontodeladeklivoj,kajlaaerosubitepleniskaj luksisper lamuzikokiunliestisaŭdintaantaŭe,muzikoprikorŝirecokajekzaltamalespero. Kugel rigardadis mirigite. Granda flugilhava estulo portanta blankan robon flugilumisaltĉiele laŭ la faco de la deklivo. La flugiloj estis longaj, ripaj per nigra ĥitino, kovritaj de griza

membrano.Kugelrigardiskunadmiregodumĝiondeenflugiskavernonalteenlafacodeladeklivo.

Gongosonoris,kiesdirektonKugelnepovisdetermini.Super-harmonojsoniĝisskuetrapasantelaaeron,kajkiamilimortis,laapenaŭaŭdeblamuzikofariĝispreskaŭneaŭdebla.DemalproksimetranslavalovenisunuellaFlugilhavajEstuloj,portantahomanfiguron,kiesaĝokajseksoKugelnepovisdistingi.Ĝiŝvebisapudladeklivokajlasisfalisianpezaĵon.Kugelpensisaŭdimallaŭtankrionkaj lamuziko estismalĝoja, digna, sonora.La korpo ŝajnis falimalrapidemalsupren el la grandaaltecokaj frapis fineĉe labazode ladeklivo.LaFlugilhavaEstulo,malteninte lakorpon,glitisalaltarando,kieĝifaldissiajnflugilojnkajstaristielkielviro,rigardadantatranslavalo.Kugelfuĝisvelkemalantaŭroko.Ĉuliestisvidita?Linepoviscertiĝi.Liellasispezansuspiron.Lamalĝojaoramondo de la pasinteco ne estis laŭ lia plaĉo; ju pli rapide li foriru des pli bone. Li ekzamenis laringon kion Fejresm estis provizinta, sed la juvelomontriĝis kielmalbrila vitro, kun neniuj el laekmovajrebriletaĵojkiujindikusladirektonalTUTECO.Estistiel,kielKugelpritimis.FejresmestiserariĝintaensiajkalkuladojkajKugelpovosneniamrevenialsiapropratempo.

La led-klapa sonode flugiloj instigis lin enrigardi la ĉielon.Li velke retretis en tian kaŝeconkianofertislaroko.Lamuzikodemalĝojecoŝveliskajsuspirisfor,dumenlalumodelasubirantasuno la flugilhava estulo ŝvebis apud la deklivo kajmaltenis sian viktimon. Poste ĝi surteriĝis ĉerandokungrandamolaklapadodeflugilojkajenirislakavernon.

Kugelstariĝiskajkuriskaŭremalsuprenlaŭlapiedvojotralasukcenakrepusko.

La piedvojeto postnelonge eniris areton da arboj kaj tie ĉi Kugel paŭzis por faciligi sianspiradon,postkiamliantaŭenirissingardemesenhasto.Li transirisregionetonelkultivita terosurkiu staris neokupita kabaneto. Kugel konsideris ĝin por nokta ŝirmejo, sed imagis vidi malhelanfiguronrigardantandelainternokajĝinpreterpasis.

Lapiedvojetokondukisfordeladeklivoj,transondajherbajmontetoj,kajtujantaŭolkrepuskocedisalnoktoKugelatingisvilaĝonĉebordodelageto.

Kugel alproksimiĝis singarde, sed kuraĝiĝis pro la signoj de neteco kaj bona bientenado. Enparkoapud la lagetostarispavilonoeblepormuziko,mimadoaŭdeklamado;ĉirkaŭ laparkoestisetajmallarĝajdomojkunaltajgabloj,lakrestojdekiujleviĝiskielornamajkurbrandaĵoj.Kontraŭlalagetosituispligrandakonstruaĵo,kunornamafrontoelplektitalignokajemajlitajtabulojelruĝo,bluo kaj flavo. Tri altaj gabloj servis por ĝia tegmento, la centra supra rando tenanta delikategravuritanpanelon,dumladuĉeambaŭflankojtenisseriojndeetajsferajbluajlampoj.Ĉelaantaŭoestislarĝapergoloŝirmantabenkojn,tablojnkajmalfermanspacon,ĉiolumigitaderuĝajkajverdajventumil-formaj farjringoj. Ĉi tie la urbetanoj distriĝis ripoze, enspirantaj incenson kaj trinkantajvinon,dumjunulojkajjunulinojpetolisenstrangaspektadancoelaltajgambosvingoj,laŭmuzikodeflutojkajkoncertino.

Plikuraĝigitadelaserencecodelavidaĵo,Kugelalproksimiĝis.Lavilaĝanojestiseltipokianlineniamajnrenkontis,malaltestatura,kunĝeneralegrandajkapojkajlongajmoviĝemajbrakoj.Iliahaŭtoprofundeoranĝissamekielpotirono;iliajokulojkajdentojestisnigraj;iliajharoj,samenigraj,pendisglateĉeambaŭflankojdelavizaĝojdelavirojporfiniĝienarojdabluajbidoj.Kontraste,lavirinoj volvigis siajn harojn ĉirkaŭ blankaj ringoj kaj stangetoj, por sume fariĝi desegnaĵoj pli oliomete kompleksaj. La vizaĝaspektoj pezis ĉe mandibloj kaj vango-ostoj; la longaj aparte lokitajokuloj subenvelkis komikaspekte ĉe la flankaj anguloj. La nazoj kaj oreloj estis longaj kajeksterordinarerespondisalmuskolaregado,donantegrandeganviveconallavizaĝoj.Lavirojportis

falbalarajn jupojn, brunajn manteletojn, kap-ornamaĵojn konsistantajn el larga nigra disko, nigracilindro, alia malpligranda disko, surmuntita de ora piketo. La virinoj portis nigrajn pantalonojn,brunajnjakojnkunemajlitajdiskojĉelaumbiliko,kajĉeambaŭgluteojfalsanvostonelverdajaŭruĝajplumoj,ebleindikilojpriedzinarango.

Kugel paŝis en la lumon de la ventumilformaj fajringoj; ekĉesis ĉiuj paroloj. Nazoj fariĝisrigidaj, okuloj rigardegis, oreloj tordiĝadis en kuriozeco. Kugel ridetis al dekstro kaj maldekstro,svingetissiajnmanojnlaŭmemfideĉarmasaluto-gesto,kajprenissidlokonĉesenhomatablo.

Estismurmurojdemirasurprizoĉeladiversajtabloj,trokvietajporatingilaorelojndeKugel.PostnelongeunuellapliaĝulojstariĝiskajalproksimiĝanteallatablodeKugelparolisfrazon,kiunKugeltrovisnekomprenebla,ĉarpromalsufiĉaampleksolaretetodeFejresmankoraŭmalsukcesisdoni signifon.Kugel ridetis ĝentile, etendis dise siajnmanojn engestode senkapablo.La ranguloparolisfojonplu,eniompliakravoĉtono,kajrefojeKugelindikissianmalkapablonkompreni.Larangulo gestis malplaĉecon per subita tordiĝo de la oreloj kaj turniĝis for. Kugel signis al laproprietulo, indikis fingre la panon kaj vinon sur apuda tablo kaj gestis sian deziron ke samaĵojportiĝualli.

La proprietulo voĉis demandon kion, malgraŭ ĝia nekomprenebleco, Kugel povis diveni. Lielprenisoranmoneron,kaj,plaĉigita,laproprietuloturniĝisfor.

Konversacioj rekomencis ĉe la diversaj tabloj kaj post nelonge la vokaĵoj portis signifon alKugel.Manĝintekajtrinkinte,listariĝiskajmarŝisallatablodetiurangulokiuunuealparolislin,kieliriverencisrespektoplene.“Ĉumipermesiĝaskunesidiĝiĉeviatablo?”

“Certe;sevitielvolas.Sidiĝu.”Laranguloindikissidlokon.“Proviakondutomisupoziskevinenursurdaskajmutas,sedankaŭkulpasjemensasubkapablo.Nunklaras,almenaŭ,keviaŭdaskajparolas.”

“Mi ankaŭ pretendas raciemon,” diris Kugel. “Kiel veturanto de fora lando, nescia pri viajkutimoj, mi kredis ke estus saĝe rigardadi kviete kelkajn momentojn, pro timo ke mi farubarbaraĵon.”

“Genie sed strange,” estis la respondo de la rangulo. “Tamen, via konduto ofertas neniunevidenteganmalaĵonkontraŭanalortodokseco.ĈumirajtaspridemandilaurĝeconkioportasvinalFarŭeno?”

Kugelalrigardissianringon;lakristaloestismalbrilakajsenaktiva:TUTECOevidentealilokis.“Miahejmlandoestasmalaltkultura;mivojaĝasporkemilernulamodojnkajstilojndepliĝentilajpopoloj.”

“Vere!” La rangulo pripensadis la aferon dummomento, kaj kapjesis en iom hezita aprobo.“Viajvestojkajkorpoformoestaseltipomalfamiliara;kiesituastiunĉihejmlandovia?”

“Ĝi kuŝas en regiono tiom malproksimega,” diris Kugel, “ke neniam ĝis ĉi tiun momentoneksciismiprilalandoFarŭano!”

Laorelojdelaranguloplatiĝisensurprizo.“Kio?GloraFarŭano,nekonata?lagrandegajurbojImpergo,Ĥarŭo,Raverĝando—ĉiujnepriaŭditaj?KielprilafamegaSemberso?CertelafamodeSemberso estis atinginta vin? Ili elpelis la stelo-piratojn; ili portis la maron al la Lando de

Platformaĵoj;labelegecodelaPalacoPandaropreterasajnanpridireblon!”

Kugelmalĝojeneisperkapo.“Neniaajnonidiropritiueksterordinaragrandiozaĵojamalvenismiajnorelojn.”

Larangulogestismalbonhumorepernazaekmoviĝo.Kugelklareestisstultulo.Lidirisabrupte:“Aferojestastielkielmidiras.”

“Midubasnenion,”dirisKugelCugel.“Fakte,mikonfesasmalklerecon.Sedinformuminplu,ĉarmiebledevusloĝadilongeentiuĉiregiono.Ekzemple,kioprilaFlugilhavajEstulojkiujloĝasenladeklivo?Kiatipodeestuloestasili?”

Larangulofingromontrisĉielen.“Seviestushavantalabonokulojndenokturnatítvítoviebledistingusmalhelanlunonkiuĉirkaŭiradaslateron,kajkiunevidebliĝaskromtiamkiamĝiĵetassianombronsurlasunon.LaFlugilhavajEstulojestasloĝantojdetiuĉimalhelamondokajiliaver-veranaturoneestaskonata.IliservaslaGrandanDionJeliseoentiuĉimaniero:kiamajnvenaslatempoporkeviroaŭvirinomorti,laFlugilhavajEstulojinformiĝisfaredesenesperasignaloellasatadelanórnodetiumortanto.Ilitujemalsuprenirasallamalbonsortulokajforportaslinalsiajkavernoj,kioverekonsistaselmagiaportaloenkondukantaallabenitalandoBjisomo.”

Kugelkliniĝismalantaŭen,nigrabrovo levita en iomedubemaarko. “Vere,vere,” lidiris, envoĉokiunlarangulotrovisnesufiĉeverŝajna.

“Povasekzistineniaduboprilaverecodelafaktojkielmiilinstatis.Ortodoksecodevenasdetiuĉiaksiomafondaĵo,kajladusistemojestasintersifortigantaj:sekveĉiuestasduoblevalidigita.”

Kugelmalridetis.“Laaferosendubeestas tielkielvi indikas—sedĉu laFlugilhavajEstulojsenerareprecizasenlaelektadodesiajviktimoj?”

La rangulo frapis la tablon agacite. “La doktrino ne rifuteblas, ĉar tiuj kiujn la FlugilhavajEstulojforprenasnevivasplu,neeĉkiamiliŝajnasestienlaplejbonasano.Agnoskite,iliafalosurrokojn emas igi almorto, sed tio estas la kompato de Jeliseo kiu elektas doni rapidan estingiĝon,ansataŭ lasi daŭradi eble doloregan ŝankron. La sistemo estas tute beniga. La Flugilhavaj Estulojelvokasnurlabaldaŭ-mortontojn,kiujpostepuŝiĝostraladeklivojenlabenitanlandonBjisomon.Hazardafoje heretiko disputas kontraŭe kaj en tiaj kazoj — sed mi certas ke vi same prenas laortodoksanvidpunkton?”

“Tutkore,” Kugel asertis. “La dogmoj de via kredaĵo prov-montreble ĝustas.” Kaj li drinkisprofundedesiavino.Ĝuste tiamkiamlisubenmetis lapokalonmurmurodemuzikoflustris tra laaero:kordaĵosenlimedoĉa,senlimemelankolia.Ĉiujsidantajsubedelapergolofariĝissilentaj—malgraŭtiokeKugelestismalcertapritioĉulifakteestisaŭdintalamuzikon.

Larangulokliniĝisiompliproksimen,kajtrinkiselsiaproprapoklao.Nurposttiolirigardissupren.“LaFlugilhavajEstulojtranspasasĉimomente.”

Kugeltirispensoaspketealsiamentono.“KielonidefendassinkontraŭlaFlugilhavajEstuloj?”

La demando estis mallerte dirata; la rangulo esprimis kolervizaĝe, ago kio inkludisantaŭakurbiĝondelaoreloj.“Seonidestinasbaldaŭealmorto,laFlugilhavajEstulojaperas.Sene,allikialoportimomankas.”

Kugelkapjesiskelkajnfojojn.“Viestasklarigintamiankonfuzon.Morgaŭ—protiokevikajmimemevidentemontraslaplejbonansanon—nielektumarŝisuprenlaŭlamontetokajmalrapidevagadiienkajtienapudladeklivo.”

“Ne,”dirislarangulo,“kajprotiuĉikialo:laatmosferoĉetiaaltaĵomalsanigecas;homoriskasenspirihaladzon,kiosekvigasdamaĝonallasano.”

“Mikomprenasperfekte,”dirisKugel.“Ĉuniforlasutiunĉimalĝojansubjekton?Porlanunamomento ni vivas kaj kaŝiĝas iomete per la grimpoplantoj kiuj surkovras la pergolon.Lasu ke nimanĝukajdrinkukajatentulafeliĉaĵojn.Lajunulojdelavilaĝodancaskungrandavigleco.”

Laranguloeltrinkistutesianpokalonkajstariĝis.“Virajtasfaripropravole;sedpormi,estaslakutimatempopormiaRitaMemhumiligo,tiuĉiagadoestanteintegrapartodeniakredo.”

“Mifarosionsimil-naturanposttempoioma,”dirisKugel.“Miesperasporvilaĝuadondeviarito.”

La rangulo eliris la pergolon kaj Kugel lasiĝis sola. Post nelonge certaj junuloj, logataj dekuriozeco,kuniĝisalli,kajKugeleksplikissianĉeesteconjepluafojo,kvankamkunmalpliaemfazopri la barbara krudeco de sia hejmlando, ĉar kelkaj junulinoj jam aniĝis la grupon, kaj Kugelstimuliĝis pro ilia ekzotika koloro kaj la viveco de iliaj sintenoj.Multa vino proviziĝis kajKugelestispersvaditaprovilapiedsvingan,saltantanĉilokandancon,kionliplenumissenmalhonoriĝo.Laekzercado portis lin apude al aparte alloga junulino, kiu anoncis ke ŝi nomiĝas ĴiamlVraz.Kiamfiniĝisladanco,ŝimetissianbrakonĉirkaŭliatalio,kondukislinreturneallatablo,kajsidigissinsurliansinon.Tiuĉiagodefamiliarecoekcitisnenianevidentanmalaproboninterlaaliajgrupanoj,kajKugelkuraĝigisplu.“Mijamnearanĝisprilito-ĉambro;ebledecaskemifarutionantaŭollatempomalfruiĝos.”

La junulino signalis la gastigiston. “Ĉu eblas ke vi rezervis ĉambron por ĉi tiu ĉizil-vizaĝanekonatulo?”

“Javere;mimontrosĝinporliaaprobo.”

Li gvidis Kugelon al plaĉa ĉambro ĉe la grundnivela etaĝo, tio havanta litseĝon, necesujon,tapiŝon kaj lampon. Sur unumuro pendiĝis murtapiŝon purpure kaj nigre plektitan; sur alia estismontraĵodeapartemalbelabebokiuŝajniskaptitaaŭkunpremitaenedetravideblaglobo.Laĉambroplaĉis alKugel; li anoncis tion al la gastigisto kaj returnis al la pergolo, kie nun la festantoj jamkomencisdisiri.LajunulinoĴiamlVrazankoraŭrestis,kajŝibonvenigisKugelonkunvarmetecotiakiamalestigislianfinanrestaĵetondesingardemo.Postpluapokalodavino,likliniĝisproksimealŝiaorelo.“Eblemitrofruemas;eblemitroindulgasmianmemfieron;eblemimalobservaslakutimanĝentil-kondutismonde lavilaĝo—sedĉuekzistaskialoprokiuninealirumianĉambron,kaj tieamuzigininmem?”

“Nenianajn,”dirislajunulino.“Mijamneedziniĝiskajĝistiutempomirajtaskondutilaŭmiapropraplaĉo,ĉartielestasniakutimo.”

“Bonege,”dirisKugel.“Ĉuvivolasiriantaŭolmi,aŭmarŝiprudenteĉelamalantaŭo?”

“Niirukune;neekzistasnecesoporŝteliremo!”

Kune ili aliris la ĉambron kaj tie faradis kelkajn erotikajn ekzercadojn, post ol kiam Kugelkolapsisendormegotuteelĉerpita,ĉarallitagojaestiselprenada.

Dumlameznoktajhoroj livekiĝispor trovikeĴiamlFrazjamantaŭeeliris laĉambron,faktokiuenliadormemokaŭzisallinenianmaltrankviliĝonkajlireturnisalsiadormado.

Labruodelapordokolereekmalfermigitavekislin;lileviĝisporsidisurlalitseĝoportrovikelasunoankoraŭneleviĝis,kajdelegitaroestritadelarangulolinrigardiskunhororokajabomeno.

La rangulo celigis longan tremantan fingron tra la malheleco. “Mi pensis detekti herezanopinon;nunlafaktoestaskonata!Atentu:lidormaskunnekkap-kovraĵoneksanktigaŝmiraĵosurlamentono.LajunulinoĴiamlVrazraportaskedumsiaamkondutadotiuknajloneniamajnalvokisalJeliseoporpetitiesaprobon!

“Hereze,preterajnadubo!”deklarislaaliajdeligitaranoj.

“Kion alian ni atendu de alilandano?” demandis la rangulo malestimege. “Atentu! eĉ nun lirifuzasgestilasanktansignon.”

“Minekonaslasanktansignon!”Kugelrezonegislaŭte.“Misciasnenionpriviajritoj!Tiuĉineestasherezo,ĝiestassimplanescio!”

“Mi ne povas kredi tiel,” diris la rangulo. “Nur hieraŭ-vespere mi krokizis la naturon deortodokseco.”

“Lasituacioaflikteofendas,”dirisaliuloenvoĉoaŭguremelankolia.“HerezoekzistasnurproprutriĝodelaLobodeDecismo.”

“Tioĉiestasnekuraceblakajĉiamemortigamalsanego,”dirisalia,nemalplifunebre.

“Vere!Domaĝe,trovere!”suspirisunukiustarisapudlapordo.“Malbonfortunaviro!”

“Venu!”vokislarangulo.“Necesaskenitraktulaaferontuj.”

“Vinelaboriguvin,”dirisKugel.“Permesukemivestuminkajmiforiroslavilaĝonneniamrevenonte.”

“Pordisigivianabomenandoktrinonaliloke?Neniel!”

Kaj nun Kugel kaptiĝis kaj tiriĝis tute nuda elde la ĉambro. Ekstere trans la parko li estismarŝigata,kajallapavilonoĉelacentro.Kelkajellagrupostarigisentenanbarilonformitanellignajstangojsur laplatformode lapavilonokajen tiunentenilojn lipuŝiĝis.“Kionvi faras?” lielkriis.“Midezirasnenianpartondeviajritoj!”

Li ignoriĝis,kaj staris rigardanta elde la interspacojde la entenilodumkelkaj el lavilaĝanojsendis supren grandan balonon el verda papero malpezigita per varma aero, portanta tri verdajnventumilformajnfajrujojnsube.

Sunleviĝomontriĝismalforteenlaokcidento.Lavilaĝanoj,ĉiojamaranĝitajeiliaplaĉo,foririsĝis la rando de la parko. Kugel provis grimpi elde la entenilo, sed la lignaj stangoj estis el tia

grandecokajinterspacokialasisallinenianteneblecon.

La ĉielo heliĝis; alte supere brulis la verdaj fajrujoj. Kugel, kaŭranta kaj anser-haŭta pro lamatenamalvarmeteco,marŝis ien kaj tien laŭ la longecode la entenilo.Li ekhaltis tiam, kiamdemalproksimealvenislahantamuziko.Ĝilaŭtiĝis,ŝajneĝislatujeproksimalimodeaŭdebleco.AlteenlaĉieloaperisFluglihavaEstulo,blankajrobojtreneflagrantaj.Malsuprenĝiglitis,kajlaartikojde Kugel fariĝis malstriktaj kaj malfortaj. La Flugilhava Estulo ŝvebis super la entenilo, faliĝis,enfaldisKugelonenedesiablankarobo,provisportilinsupren.SedKugeljamekaltenisstangondela entenilo kaj la FlugilhavaEstulo flugilumis senefike. La stango grincis, ĝemis, fendiĝis.Kugelbaraktadis eskape elde la sufoka robo, tiregis al la stango kun histeria forto; ĝi ekrompiĝis kajŝplitiĝis. Kugel ekprenis fragmenton, stabis al la Flugilhava Estulo. La akra stango punkciis lablankan robon, kaj la FlugilhavaEstulo flankenbatisKugelon per flugilo.Kugel ektenis unu el laĥitinajripojkajperfortegastrebotordisĝinrenverse,tielkelasubstancofendiĝiskajrompiĝiskajlafulgilopendisŝirita.LaFlugilhavaEstulo,konsternita,farisgrandansaltegonkiuportiskajsinmemkajKugelonelensurlapavilonon,kajnunĝisaltetadistralavilaĝotrenantesianrompitanflugilon.

Kugel kuris malantaŭe albatadante ĝin per bastoneto kiun li trovis surgrunda. Li ekvidis lavilaĝanojnrigardantajkunmiro;iliajbuŝojlarĝiskajmalsekis,kajebliskeiliestiskriegantajsedliaŭdis nenion.Laora suno leviĝis super la forajmontoj; laFlugilhavaEstulo subite turnis alfrontiKugelon,kajKugelsentislakolerondeĝiajokuloj,kvankamlavizaĝo,setioekzistis,estiskaŝatasubedelamantelodelarobo.Sinĝenakajanhela,Kugelstarissenatake,kajnunlifariĝisatentapritio ke li staris preskaŭ sendefendekontraŭ la ŝancoke aliaj surfalu lin el la ĉielo.Donun li kriismalbenonallaestulokajturnisreireallavilaĝo.

Ĉiujjamforfuĝis.Lavilaĝoestissenhoma.Kugelridislaŭte.Lialirislagastejon,kovrissinensiajvestoj,bukesurmetissianglavon.Lielirisenlatavernanĉambron,kajenrigardantelamonujon,troviskelkondamonerojkiujnlitransirigisalsiasaketo,apudlaeburareprezentaĵodeNULECO.Lireiriseksteren:plibonekeliforirudumneniujproksimasporlindeteni.Flagretodelumologislianatenton: la ringo sur lia fingro rebriletadis per dekduoj da fluantaj sparketoj, kaj ĉiuj indikisretrodirektelaŭlapiedvojeto,alladeklivoj.

Kugelkapneislace,kontrolislaekmoviĝantajnlumojnunufojonplu.Senambiguecoilidirektislinretroirelaŭlavojodekiuliestisveninta.LakalkulaĵojdeFejresm,preterĉio,estisĝustaj.Deciskeliagudecide,kontraŭtiokeTUTECOrefojedrivufordeliatenebleco.

Liatendisnurtiomlongeporkelitrovuhakilon,kajhastissuprenlaŭlapiedvojeto,sekvantelarebriliĝantajnsparkojndelaringo.

Nemalproksimede tiekie liĝin lasis, lialproksimiĝis laFlugilhavanEstulon,nunsidantasurrokoapudlavojo,lakapuĉotiritakovreĝiankapon.Kugelprenisŝtonon,ĵetegisĝinallaestulo,kiukolapsis en subitan polvon, lasante nur disfalaĵon el blanka ŝtofo por anonci la fakton de ĝiaekzisteco.

Kugel pluiris laŭ la vojo, prenante tiajn kaŝlokojn kiajnmemprezentis, sed sen efiko. SuperesvebisFlugilhavajEstuloj,flugilumantajkajfalflugantaj.Kugelfarisdefendeperlahakilo,hakanteallaflugiloj,kajlaestulojforflugisalte,rondirantesupere.

Kugelkonsultislaringonkajkondukiĝssuprenlaŭlapiedvojo,laFlugilhavajEstulojŝvebantetuj supere. La ringo interne sparkadis kun la intenseco de siamesaĝo: jen situisTUTECO, sidanta

ripozesurroko!

Kugelenteniskriondeanimaĝojegokiuleviĝisenliagorĝo.LielprenislaeburansimbolondeNULECO,kurisantaŭenkajaplikisĝinallagelatenecancentranglobon.

KielFejresmjamasertis,adheriĝoestistuja.JelakontaktoKugelsentisladissolviĝadondetiusorĉokiulinkatenisallaantikvaepoko.

Jenfalflugo,molbatadodegrandajflugloj!Kugelfalbatiĝisgrunden.Blankaŝtofoĉirkaŭvolvislin,kajprounumanotentantaNULECONlimalkapablissvingisianhakilon.Tiuĉinunfortiriĝiselsiateno.LimaltenisNULECON,ektenisrokon,piedbatadis,ielliberigissin,kajrisortisalsiahakilo.LaFlugilhavajEstulojektenisNULECONkajkunTUTECOadheranta,portisĝinsuprenalkavernoaltaenladeklivoj.

GrandajfortojtiradisalKugel,girantajenĉiujdirektojsamtempe.Estismuĝadoenliajoreloj,flagradodeviolajlumoj,kajKugelfalismilionondajarojenlafuturon.

Leregajnislakonscionenedelabluekahelitaĉambrokajkunpikodefortodoralikvorosursiajlipoj.Fejresm,klinantesuperli,batetislianviaĝon,verŝispluanlikvoronenlianbuŝon.“Vekiĝu!KieestasTUTECO?Kielestasvireveninta?”

Kugelpuŝislinflanken,suprensidiĝissurlalitseĝo.

“TUTECO!”muĝisFejresm.“Kieĝiestas?Kieestasmiatalismano?”

“Mieksplikos,”dirisKugelenvoĉodensa.“Mihavisĝinenmiatenado,kajĝifortiriĝisfaredeflugilhavajestulojenlaservicodelaGrandaDioJeliseo.”

“Diru,diru!”

KugelrakontislacirkonstancojnkiujlinkondukisunuealgajnokajsekvealperdodetiokionFejresm serĉis. Dum li parolis, la vizaĝo de Fejresm malsekiĝadis en bedaŭro kaj liaj ŝultrojsubfleksiĝis. Je la fino li marŝigis Kugelon esteren, en la malhelan ruĝan lumon de malfruaposttagmezo.Kune ili studrigardis la deklivojn kiuj nun staregismorne kaj senvive super ili. “Alkiunkavernonflugislaestuloj?”demandisFejresm.“Montruĝin,sevikapablas!”

Kugelindikisfingre.“Jen,aŭtielŝajnus.Ĉioestiskonfuzaĵo,ĉiokunfalaĵoelfugilojkajblankajroboj…”

“Restu ĉi tie.” Fejresm eniris sian laborĉambron kaj post nelonge revenis. “Mi donas al vilumon,” li diris, kajmane transdonis alKugelmalvarman blankan fajron ligatan al arĝenta ĉeno.“Pretiguvin.”

AllapiedojdeKugelliĵetispilketonkiurompiĝisenvorticon,kajKugelportiĝisvertiĝ-sentesupren al tiu dispeciĝanta rando kiun li indikis al Fejresm. Apude estis malhela malfermiĝo dekaverno.Kugelturnislaflamoninternen.Lividispolvanenirejon,larĝajetripaŝojkajplialtaollipovis etende tuŝi.Ĝi kondukis en la deklivon, tordiĝanta iomete al flanko.Ĝi ŝajnismalplena deajnajvivaĵoj.

TenantalalamponantaŭsiKugelmalrapidemoviĝislaŭlairejo,lakorobatadanteprotimego

priiokionlinepovisdifini.Liekhaltis:muziko?Rememorodemuziko?Liaŭskultiskajpovisaŭdinenion:sedkiamliprovispaŝiantaŭentiamtimokramfigisallilagambojn.Litenisaltelalanternonkaj stude rigardis elen laŭ la polva irejo. Kien ĝi kondukis? Kio restis pretere? Polva kaverno?Demona lando?Labenita landodeBjisom?Kugel antaŭenirismalrapide, ĉiuj sencoj atentemegaj.Surbretaĵoliekvidisŝrumpitanbrunansferaĵon:latalismanokiunliestisportantaenlapasintecon.TUTECOjamdelongeapartigissinkajforiris.

Kugelzorge levis laobjekton,kiuestis rompiĝemaproaĝi jemilionoda jaroj,kaj reirisal ladeklivabretaĵo.Lavortico,jekomandodeFejresm,portisKugelonreturneallagrundo.

TimegantelakoleranreagondeFejresm,Kugelofertislasekeŝrumpiĝintantalismanon.

Fejresmrigardisĝin,tenisĝininterdikfingrokajmontfringro.“Ĉujenĉio?”

“Estisneniokroma.”

Fejresmlasislaobjektonfali.Ĝifrapiskajtujfariĝispolvo.FejresmrigardisalKugel,prenisprofundanenspiron,posteturniĝiskungestodeneparoleblafrustriĝokajmarŝisreenalsiaaŭgurejo.

Kugel dankeme moviĝis for laŭ la piedvojeto, preter la laboristoj starantaj en anksia grupoatendantaordonojn.IliokulumisKugelonmorozekajdu-élaviroĵetisrokon.Kugelgestisŝultrolevekaj daŭrigis sian iradon laŭ la piedvojo. Postnelonge li pasis la lokon de la vilaĝo, nun sovaĝejosurkreskitadetordformajmaljunajarboj.Lalagetoestismalaperintakajlagrundoestismalmolakajseka.Enlavaloestisruinoj,sedneniueltiujĉiindikislalokojndelapraajurbojImpergo,ĤarŭokajRaverĝando,nunmalaperiĝintajpretermemoro.

Kugel marŝadis suden. Malantaŭ li la deklivoj miksiĝis kun brumo kaj poste perdiĝis alvidkapablo.

Ĉapitro5

LaPilgrimoj

Parto1

ĈelaGastejo

DumlaplejpartodeunutagoKugelveturistransmornasenhomejokieneniokreskiskromsal-herbo;poste,nurkelkajminutojantaŭol sunsubiro, livenisal labordode larĝamalrapida rivero,apudkiokunirisvojo.Jeduonamejlomalproksimejeliadekstrostarisaltakonstruaĵoelligno-trabojkajmalhelabrunastuko,ŝajneiagastejo.LavidaĵoegeplaĉisalKugel,ĉarliestismanĝintaneniontiun tutan tagon, kaj trapasis la antaŭan nokton en arbo.Dekminutojn poste li puŝismalferme lapezanperferobinditanpordon,kajenirislagastejon.

Listarisenvestiblo.Jeambaŭflankojestisdiamantformevitrigitajnfenestraĵoj,sunebruligitajlavend-kolore pro tempopaso, kie la suno dissendis mil refraktaĵojn. El la komuna ĉambro venisfeliĉa zumado de voĉoj, la klakado de argilo kaj vitro, la odoro de antikva ligno, vaksita plafon-tabulo,ledokajboletantajkaldronoj.Kugelpaŝisantaŭenkajtrovisdudekondavirojkunesidantajĉirkaŭfajro,drinkantevinonkajinterŝanĝantajlavastanparoladondeveturantoj.

Laproprietulostarismalantaŭlakontoro:diketaviroapenaŭplialtaollaŝultrodeKugel,kunalt-kupolakalvakapo,nigrabarbopendantajefutosubliamentono.Liajokulojestiselstarajkajpez-palpebraj;liaesprimoestistiomkalmakiomlafluadodelarivero.RespondeallademandodeKugelpriĉambrolidubemetirisalsilanazon.“Mijamtro-okupiĝas,kunpilgrimojsurlavojoalErtze-Damaĥo.Tiuj,kiujnvividassurlabenkojestasneeĉduonodeĉiuj,kiujnmidevasenĉambrigiĉitiunnokton.Misubenmetuslitaĉonenlahalo,setiokontentigusvin;mipovasfarinenionplian.”

Kugelsonigissuspirondenervozamalplaĉeco.“Tioĉimalsukcesasplenumimiajnesperojn.Miege deziras privatan ĉambron kun litseĝo el bona kvalito, fenestron elrigardantan super la rivero,pezantapiŝonpormuflilakantojnkajsloganojndelapot-ĉambro.”

“Mi timas ke vi estosmalesperigata,” diris la proprietulo sen emocio. “La sola ĉambro tielepriparoleblajamokupiĝas,faredetiuvirokunlaflavabarbosidantatiefor:iunomataLodermulĉ,ankaŭveturantaalErtze-Damaĥo.”

“Eble,jepledoprikrizo,vipovuspersvadilinforlasilaĉambronkajokupilalitaĉonkielmiaanstataŭulo,”sugestisKugel.

“Mi dubas, ke li kapablas pri tia abnegacio,” la proprietulo respondis. “Sed kial vi mem nedemandu?Midirasmalkaŝe,kemimemnevolasekparoliprilaafero.”

Kugel, rigardanta la fortajn aspektojn de Lodermulĉ, liajn muskolajn brakojn kaj la iommaldegnemamanierolaŭkiuliaŭskultislaparoladondelapilgrimoj,emissamsentikunlagastigistoen ties opinio pri la karaktero de Lodermulĉ. “Ŝajnas, kemi devas okupi la litaĉon. Nu, primiavespermanĝo:mipostulasbirdviandon,decefarĉitan,ŝnuretekunligitan,rostitankajgarnitan,kunekunkiujajnflank-teleraĵojprikiujviakuirejokapablas.”

“Miakuirejo estas troŝarĝita kaj vi devasmanĝi lentojnkun la pilgrimoj,” diris la gastigisto.“Unusolaviandbirdohaveblas,kajtiuĉirefojerezerviĝisallamendodeLodermulĉ,portiesvespera

bonmanĝado.”

Kugelŝultrolevismalplaĉite.“Neniaafero.Miforlavoslapolvondeveturadofordelavizaĝo,kajposteakceptupokalondavino.”

“Ekstereĉelamalantaŭoestasfluantaakvokajlongfosaĵofojeuzataportiuĉicelo.Miprovizasungventojn,bonodorajnoleojnkajvarmajntolojnkontraŭplusaprezo.”

“Laakvosufiĉos.”Kugelpaŝadiseksterenal lamalantaŭode lagastejokie li trovisbasenon.Postlavadoliĉirkaŭrigardiskajatentiĝisprimalgrandamurhavaŝedo,fortekonstruitaellignotraboj.Li komencis reiri al la gastejo, poste haltis, refoje konsideris la ŝedon.Li transiris la interspacon,malfermislapordon,rigardisinternen;poste,okupitapripensado,lireirisallakomunaĉambro.Lagastigistoservisallipokalondaspicitavino,kiunliportisalapartabenkoenlokoneatentologa.

Lodermulĉdemandiĝispritiesopinioprilatiel-nomataFunerpaŝajEvangelistoj,kiuj,rifuzantemetisiajnpiedojnsur lagrundon,plenumadaslaproprajnaferojnsurstrikto-ŝnuroj.EnkrutavoĉoLodermulĉmalkovrislafalsaĵojndetiuĉiapartadoktrino.“Ilikalkulaslaaĝondelaterojedudeknaŭepokoj,anstataŭjelakutimadudektri.Iliproponas,keporĉiukvadrataélodagrundo,dukajkvarono milionoj da homoj estas mortintaj kaj forlasintaj sian polvon, tiel farantaj malsekan kajĉielokan tavolon da léĉ-ŝimo, sur kiu estas blasfeme, ke oni paŝu. La argumento havas surfacankredeblecon,sedkonsideru:lapolvodeunusekigitamortintulakorpo,disefalintatransunukvadrataélo, dikus je unu tridek-tria parto de colo. La tuto, tial, kalkuleblas je unu mejlo da kunpremitamortintulapolvoporkovrilater-surfacon,kiomemevidentefalsas.”

Iu membro de la kulto, kiu, sen rimedo al siaj kutimaj ŝnuroj, paŝadis en malkonvenajceremoniajŝuoj,farisekscititankontraŭdiregon.“Viparolaskunneklogikonekkompreno!Kielvipovasestitielabsoluta?”

Lodermulĉ levis la tufajn brovojn en malagrabla malplezuro. “Ĉu mi fakte devas detaleekspliki?Ĉelabordodelaoceano,ĉuklifoaltajeunumejlosekvaslainterfacondelandokajmaro?Ne.Ĉie estasmalegaleco.Promontoroj etendas en la akvon;pli ofte strandoj el purablanka sablotroviĝas.Nenieestaslamasivajamasegojelgriz-blankapolvaĵosurkiesekzistadoladoktrinojdeviakultodependas.”

“Sensignifajstultaĵoj!”kraĉedirislaFunerpaŝisto.

“Kion?” postule demandis Lodermulĉ, ŝveligante lamasivan bruston. “Mi ne alkutimiĝis primokiĝo!”

“Neniamokaĵo,sedmalmolakajkonkretakontraŭdirodeviadogmismo.Niasertas,keporciodelapolvobloviĝasenlaoceanon,porciopendiĝasenteniteenlaaero,porciofalastrafendojporplenigisubterajnkavernojn,kajpluaporciosorbiĝasfaredearboj,gresojkajiujinsektoj,tielporkemalpliolduonodemejlodaantaŭulasedimentokovraslateron,surkioestassakrilegie,keonipaŝu.Kialestasklifojneĉievideblaj?Protiuakvecoelspritadenekalkuleblajhomojellapasinteco!Tiuĉiestaslevintalaoceanonjeprecizaegaleco,tielkeneniudeklivoaŭklifegopovastroviĝi;kajentiujĉikuŝaslafalsaĵoviapropra.”

“Ba,”grumblisLodermulĉ,turniĝantefor.“Ieekzistaserarointerviajkonceptoj.”

“Neniel!”asertislaevanĝelisto,kuntiafervorokiodistingastiestipon.“Tial,elrespektoporla

mortintularo,nipaŝadassupere,surŝnurojkajrandoj,kajkiamnidevasveturi,niuzassanktigitajnpiedovestojn.”

Dum la konversacio Kugel foriris la ĉambron. Nun iu lun-vizaĝa junuleto portanta laŝirmĉemizodekelneroalproksimislagrupon.“ĈuviestaslaestimataLodermulĉ?”lidemandisallapersonoantaŭeindikita.

Lodermulĉturniĝissideensiaseĝo.”Miestastiu.”

“Miportasmesaĝon,dekiuestasportintacertansumondamonoŝuldataalvi.Liatendasenlaetaŝedomalantaŭlagastejo.”

Lodermulĉ malridetis malkredeme. “Ĉu vi certas, ke tiu persono postulis pri Lodermulĉ,ProvostodeUrbetoBarlig?”

“Japrave,sinjoro,lanomoestisspecifetiel.”

“Nu,kiuviroportislamesaĝon?”

“Liestisaltaviro,portantavolumenegankapuĉon,kajpridirissinkielunuinterviajintimuloj.”

“Ĉuprave,”pripensisLodermulĉ.“Tajzog,eble?AŭimagebleestasKrednip…Kialtiunevenisalmirekte?Sendubeekzistasiabonakialo.”Lipuŝissianpropranpezeconalstarpozo.“Misupozas,kemidevasenketi.”

Limarŝispezeellakomunanĉambron,ĉirkaŭirislagastejon,kajrigardistralamalhelalumoallaŝedo.“Hotie!”livokis.“Tajzog?Krednip?Elvenu!”

Estis neniu respondo. Lodermulĉ iris por fiksrigardi en la ŝedon. Tuj kiam li estis enpaŝinta,Kugel venis ĉirkaŭe de la malantaŭo, puŝfrapege fermis la pordon, tiris firme la ŝlos-trabon kajtenilojn.

Preteratentantelamuflitanalfrapadonkajkolerajnelvokojn,Kugelreirisallagastejo.Liserĉisla gastigiston. “Jen ŝanĝiĝo inter la aranĝoj: Lodermulĉ estas vokita for. Li bezonos nek sianĉambronneksianrostitanbirdviandonkajĝentileurĝis,kemiakceptuambaŭ!”

Lagastigistotirisalsilabarbon,irisallapordo,rigardisienkajtienlaŭlavojo.Malrapidelirevenis.“Eksterordinare!Lipagisporkajĉambrokajbirdviando,kajprezentisnenianaranĝonpriretropago.”

“Niaranĝisakordon laŭniakuna interplaĉo.Por rekompensivinpri lakroma laboro,minunpagasplusajntritercojn.”

Lagastigistoŝultrolevis,prenislamonerojn.“Estastutesamealmi.Venu,mikondukosvinallaĉambro.”

Kugeldetalerigardislaĉambronkajboneplaĉiĝis.Baldaŭliavespermanĝoserviĝis.Larostitabirdviando superis ajnan plendemon, kiel faris ankaŭ la plusaj telerojmenditaj de Lodermulĉ kajkiujnlagastigistoinkludiskunlamanĝaĵaro.

AntaŭolenlitiĝiKugelpromenismalantaŭlagastejonkajkonvinkissinkelatraboĉelapordodelaŝedoestisenbonaordokajkelaraŭkajkriojdeLodermulĉmalprobableloguspriatenton.Lialfrapisakresurlapordon.“Pason,Lodermulĉ!”livokissevere.“Jenmi,lagastigisto!Nemuĝegutiomlaŭte;viagacosmiajngastojndumiliadormado!”

Senatendirespondon,Kguelreirisallakomunanĉambron,kielieniĝisalkonversaciokunlaestrodelapilgrimabando.TiuĉiestisGarstang,viromaldikakajstrikta,kunvaksahaŭto,delikatakranio,kapuĉajokuloj,precizanazotiommaldikakeĝitralumiĝistiam,kiamturnitakontraŭlumilo.Alparolante lin kiel viro sperta kaj multe leginta, Kugel demandis pri la vojo al Almerio, sedGarstangklinisalkredokelaregionotuteestisimagaĵo.

Kugelasertiskontraŭe.“Almerioestasregionoaparta;mimemĵuraspritio.”

“Viascio,tial,estaspliaolmiapropra,”deklarisGarstang.“TiuĉiriveroestaslaAsk;lalandoĉiflankaestasSudun,transeestasLelieŭs.EnlasudokuŝasErtze-Damaĥo,kienviestussaĝaveturi,detieebleokcidentetranslaArĝentaDezertokajlaMaroSongeno,kievieblepovusplueenketi.”

“Mifarostiel,kielvisugestas,”dirisKugel.

“Ni,piajGilfiganojĉiuj,celasalErtze-DamaĥokajlaPurigaRitoĉelaNigraObelisko,”dirisGarstang.“Ĉar lavojokondukas trasenhomejojnibandiĝiskunekontraŭ laérbojkajgidoj.Sevivolusaniĝienlagrupo,pordividikajprivilegiojnkajlimojn,viestusbonvena.”

“Laprivilegiojmemevidentas,“dirisKugel.“Kajĉuprilalimoj?”

“Nurkeoniobeulakomandojndelaestro,kioestasdiri,mimem,kajkontribuuporciondalaelspezoj.”

“Mikonsentas,senkondiĉe,”dirisKugel.

“Bonege!Nimarŝosmorgaŭe je sunleviĝo.”Garstangmontris kelkajn aliajnmembrojn de lagrupo,kiujnombrisjekvindeksep.“JenestasVitz,anoncistoporniaetabando,kajtiesidasKazmir,la teoriisto. La viro kun feraj dentoj estas Arlo, kaj li kun la blua ĉapelo kaj arĝenta buko estasVojnod,sorĉistodenemalgrandareputacio.ForellaĉambroestaslaestimindaLodermulĉ,kunekunpreterdubepiaSubukjul.Ebleilicelasdetiri,unualalia,lakonvinkojn.LadukiujludasperĵetkubojestasParsokajSalanavje. JenestasHaŭnt, jenKrej.”Garstangnomiskelkajn aliajn,dirante iliajnatribuojn.KajfineKugel,plendanteprilaciĝo,foririsalsianĉambron.Limalstreĉiĝissurlalitseĝokajtujekdormis.

Dumlamallumegajhorojlisuferisaŭdaninterrompon.Lodermulĉ,fosinteenlaplankondelaŝedo, poste tunel-fosinte sub la muro, liberigis sin, kaj tuj ekiris al la gastejon. Unue li provismalfermilapordondelaĉambrodeKugel,kiunKugeljamzorgeŝlosis.

“Kiuestastie?”demandisKugel.

“Malfermu!Estasmi,Lodermulĉ.Tiuĉiestaslaĉambrokiemivolasdormi!”

“Neniel,”deklarisKugel.“Mipagisprincealtanprezonporakiriliton,kajeĉdevisatendidumlagastigistoeligisantaŭanĉeestinton.Portuvinfor;misuspektas,keviebrias;sevideziraspluanfestadon,vekulavin-serviston.”

Lodermulĉpiedfrapeforpaŝadis.Kugelkuŝiĝismalantaŭenrefoje.

Baldaŭliaŭdislafrapadondebatoj,kajlakriondelagastigistokiamLodermulĉektenegisallilabarbon.Lodermulĉeventualepeliĝisellagastejo,perlakunastrebadodelagastigisto,tiesedzino,laportisto,lapot-knabokajaliaj;postkiamKugeldankemereendormiĝis.

Antaŭ sunleviĝo la pilgrimoj, kune kun Kugel, ellitiĝis kaj prenis sian matenmanĝon. Lagastigistoŝajnisiommalfeliĉaentieshumoro,kajmontriskontuzojn,sedlifarisneniujndemandojnalKugel,kiusiaviceinstigisneniankonversacion.

Matenmanĝite,lapilgrimojamasiĝisenlavojo,alkiujaniĝisLodermulĉ,kiuestistrapasintalanotkonpaŝadanteforenkajreensurlavojo.

Garstangfariskalkulondelagrupo,posteblovisgrandansonegonsursiafajfilo.Lapilgrimojmarŝisantaŭen,transalponto,kajekirislaŭlasudabordodelaAskalErtze-Damaĥo.

LaFlososurlaRivero

TritagojnlapilgrimojantaŭenirisapudlaAsk,jenoktojformantajmalantaŭbariloeldiritafarede la sorĉistoVojnodel cirklaĵo el eburaj fendaĵoj: antaŭzorgonecesa, ĉar trans labarilaj stangoj,apenaŭvideblajperlalumstriojdelafajro,estiskreitulojanksiajporkuniĝikunlabando:déodandojmolepledantaj,érbojŝanĝantajlastarpozondekvar-piedaaldupieda,komfortajnekenunu,nekenlaaliastilo.Jeiufojo,gidoprovissupersaltilabarilon;jealiaokazotriĥúnojkunestrebisporpuŝikontraŭ lafostojn—retropaŝante,ekkuranteantaŭen,poralfrapikunekmuĝojdegrandaprovego,duminternelapilgrimojrigardadisfascinitaj.

Kugelpaŝisproksimen,por tuŝi flamantanfajrstangonalunuel lapuŝantaj formoj,kajgajniskriegondefuriozeco.Grandegagrizabrakoekpuŝiĝis tra la interspaco;Kugelsaltisretroenporsiavivo.Labariloelteniskajpostnelongelakreitulojhaltisporinterkverelikajforiris.

VesperejelatriatagolabandovenisallakunfluiĝodelaAskkungrandamalrapidariverokiunGarstang identigis kiel la Skamandro. Proksime staris arbaro el altaj báldamoj, pinoj kaj kverkoj.Kunlahelpodeproksimajhakistojarbojestisfaligitaj,stucitaj,portitajal larandode laakvo,kieflosokonstruiĝis.Kunĉiujellapilgrimojsurvenintaj,laflosoperfostojmoviĝiselenalmezafluadodekieĝidrivisfacileensilento.

KvintagojnlaflosomoviĝissurlalarĝaSkamandro,fojepreskaŭfordevidodelaflankbordoj,foje glitante proksime apud la fragmitoj kiuj bordis la randon. Kun nenio pli bona por fari, lapilgrimoj sindonis al longaj disputadoj, kaj la diverseco de opinioj pri ĉiu afero estis rimarkinda.Duonatempe, la parolado esploris metafizikajn arkanaĵojn, aŭ la subtilaĵojn de la Gilfigismaprinciparo.

Subukjul,laplejpiaellapilgrimoj,deklarissiankredondetale.Esence,liprofesislaortodoksanGilfigan teozofion,enkioZoZam, laok-kapadio,kreinte laKosmon, fortranĉissianpiedfingron,kio fariĝisGilfig,dum lagutojda sangodisiĝispor fariĝi laokgentojde lahomaro.Roremaŭnd,skeptikisto, atakis la doktrinon: “Kiu kreis tiun ĉi hipotezan ‘kreiston’ proponitan de vi? Ĉu alia‘kreisto’? Estus multe pli simple proponi la finan faraĵon: ĉi kaze, palpebrumantan sunon kajmortantanteron!”AlkioSubukjuocitislaGilfiganTekstonporsiakraŝpremarefuto.

Iu nomata Bluner forte proponis kredon sian propran. Li kredis, ke la suno estas kelo en la

korpodegrandegadio,kiuestaskreintalakosmonlaŭprocedoanalogaallakreskadodelikenolaŭsurfacoderoko.

Subukjulkonsiderislatezontro-detalega:“Selasunoestuskelo,kiododevusestilanaturodelatero?”

“Animalkeloakirantanutradon,”respondisBluner.“Tiajdependecojestassciatajalilokekajnenecesevokasprimiradon.”

“Kiodoatakaslasunon?”demandisVitzkolermoke.“Ĉualiaanimalkelosimilaallatero?”

Blunerkomencisdetalaneldiradonprisiaprinciparo,sedbaldaŭinterrompiĝisfaredePraliksus,altamaldika viro kun penetrantaj verdaj okuloj. “Aŭskultumin;mi scias ĉion;mia doktrino estassimplecomem.Vastanombrodakondiĉojeblas,kajestaseĉpligrandanombrodamaleblecoj.Niakosmoestaseblakondiĉo:ĝiekzistas.Kial?Temposenlimas,kioestassamediri,keĉiueblakondiĉodevaseventualeokazi.Ĉarni loĝasen tiu ĉi aparta eblecokaj sciasprineniualia,ni arogasalnimemlakvalitondeunuopeco.Jelavero,iaajnuniversokioestaseblaokazaseventuale,ĉubaldaŭĉuposte,neunufojesedmultfoje,ekzistos.”

“Mi klinas al simila doktrino, kvankam estante piaGilfigano,” deklarisKazmir la teoretisto.“Miafilozofecoantaŭsupozassinsekvondakreintoj,ĉiuabsolutaensiaproprarajto.PordiriparaleleallamultsciaPraliksus,seiudioeblas,ĝidevasekzisti!Nurmaleblajdiojneekzistus!LAok-kapaZo Zam kiu fortranĉis sianDian Piedfingron estas ebla, do tial ekzistas, kiel estas atestita per laGilfigajnTekstojn!”

Subukjulpalpebrumis,malfermislabuŝonporparoli,postemalfermisĝinrefoje.Roremaŭnd,laskeptikulo,turnissinforporinspektilaakvondelaSkamandro.

Garstang,sidantaĉeflanko,ridetispensoplene.“Kajvi,KugellaRuza,ĉifojeviestasentenema.Kiaestasviakredo?”

“Ĝiestasiomrudimenta,”Kugelkonfesis.“Miasimilisdiversecondevidpunktoj,ĉiuaŭtoritataensiaproprarajto:delapastrojdelaTemplodeTelelogoj;desorĉitabirdokiubekeprenismesaĝojnelskatolo;denemanĝantaretretistokiutrinkisbotelondarosaeliksirokionmiofertisallikielŝerco.La rezultaj vizioj estis kontraŭdiraj sed el granda profundeco. Mia mond-plano, tial, estassinkretisma.”

“Interese,”dirisGarstang.“Lodermulĉ,kieldirasvi?”

“Ha,”graŭlisLodermulĉ.“Atentupritiuĉiŝiroenmiavesto;mitutemalkapablaseksplikiĝianestiĝon!Mieĉplikonfuzasprilaekzistecodelauniverso.”

Aliaj parolis.Vojnod la sorĉisto difinis la sciitan kosmonkiel la ombro de regiono regata defantomoj, ili mem dependaj por sia ekzisteco sur la psikaj energioj de homoj. La pia SubukjuldenuncistiunĉiskemonkielkontraŭaallaProtokolojdeGilfig.

La disputado daŭris longe. Kugel kaj unu aŭ du aliaj inkluzive de Lodermulĉ tediĝis kajekestigis ludon de bonŝanco, uzante ĵetkubojn kaj kartetojn kaj kalkulilojn. La vetaĵoj, komencemoderaj,postekreskiĝis.Lodermulĉunuevenkisminimume,posteperdisĉiampligrandajnsumojn,dumKugelvenkis jevetaĵopostvetaĵo.Lodermulĉbaldaŭ ĵetis suben la ĵetkubojnkajektirante la

kubutondeKugelskuisin,tielelfaligantekelkajnkromajnĵetkubojnellamanumodeliajako.“Nudo!“muĝegisLodermulĉ,“kionnitrovastieĉi?Mipensis,kemidetektisfriponadon,kajjenestaslapravmontraĵo!Redonumianmonontujĉimomente!”

“Kielvipovasdiritiel”demandisKugel.“Kielvimontrisfriponadon?Miportasĵetkubojn—kiopritio?ĈumiestudevigataĵetimianpropraĵonenlaSkamandron,antaŭolpartoprenienludo?Viinsultasmianreputacion!”

“Mizorgasnenielpritioĉi,”respondegisLodermulĉ.“Minurdeziraslaredonondemiamono.”

“Neeble,”dirisKugel.“Malgraŭĉiomdaviafanfaronovipruvisnenianmalversacion.”

“Pruvaĵon?”muĝegis Lodermulĉ. “Ĉu necesas, ke estu plua?Atentu pri tiuj ĉi ĵetkuboj, tutemalrektaj,kelkajkunlasamajmarkaĵojsurtriflankoj,aliajrulantenurpergrandaforto,tiompezajiliestasjeunurando.”

“Kuriozaĵoj nur," eksplikisKugel.Li indikis priVojnod la sorĉisto, kiu estis rigardante. “Jenestas viro tiom akre vidante kiom li estas lertpensa je la cerbo; demandu pri ĉu kontraŭleĝainterŝanĝoestisevidenta.”

“Nenioestisevidenta,”deklarisVojnod.“EnmiaprijuĝoLodermulĉfaristro-hastanakuzon.”

Garstangvenisantaŭen,kajaŭdisladisputadon.Liparolisenvoĉokajĵuĝakajkonsila:“Fidoestasnecesegainterbandokiellania,kamaradojkajpiajGilfiganojĉiuj.Nepovasestiajnasuspektopritrompado!Certe,Lodermulĉ,viestasmisjuĝintanianamikonKugel!”

Lodermulĉ ridis raŭke. “Se tio ĉi estas konduto de piuloj, estas ja bonfortune ke mi neenmiksiĝiskunordinarajhomoj!”Kuntiuĉirimarko,liportissinalangulodelaflosokielisidigissinkajfiksisalKugelesprimrigardadondeminacokajmalŝatego.

Garstang kapneis enmaltrankvileco. “Mi timas, ke Lodermulĉ ofendiĝis. Eble, Kugel, se enspiritodeamikecoviestusredonintalianoron—”

Kugelfarisfirmanrifuzon.“Estasaferodelaprincipoj.Loldermulĉatakisalmilaplejvaloranposedaĵon,kioestasdiri,mianhonoron.”

“Viaĝentilecoestaslaŭdinda,”dirisGarstang,“kajLodermulĉkondutismalĝentile.Tamen,porla kazodebon-kamaradeco—ne?Nu,mi ne povas disputi la punkton.Ha hum.Ĉiam estas etajmalfacilaĵojporagacinin.”Kapneanteliforiris.

Kugel altiris siajn vet-gajnaĵojn, kune kun la ĵetkuboj kiujn Lodermulĉ estis faligintaj el liabrakumo.“Maltrankviligaokazo,”lidirisalVojnod.“Tedulo,tiuĉiLodermulĉ!Liofendisĉiujn;ĉiujeksiĝisdelaludado.”

“Ebleĉarĉiomdalamonoestasenviaposedo,”Vojnodsugestis.

Kugelinspektissiajngajnaĵojnkunesprimodesurprizo.“Mineniamsuspektiskeiliestistiommultaj!Ĉuebleviakceptustiunĉisumonporŝparialmilastrebadondeĝiaportado?”

Vojnodkonsentiskajporciodelagajnaĵojŝanĝiĝisintermanoj.

Postnelonge,dumlaflosodrivispacelaŭlarivero,lasunospertisalarmiganpulson.Purpurafilmoformiĝissurlasurfacokielkorodaĵo,postedissolviĝis.Kelkajellapilgrimojkuristienkajreenenalarmiĝo,kriante:“Lasunoekmallumiĝas!Pretiguvinporlamalvarmo!”

Garstangtamentenissuprenlamanojnkonsoligante.“Trankviliĝu,ĉiuj!Latremetojampasis,lasunoestaskielantaŭe!”

“Pensu!”urĝisSubukjulkungrandamemfido.“ĈuGilfigpermesustiankataklismon,eĉdumniveturasporadoriĉelaNigraObelisko?”

Lagrupokvietiĝis,kvankamĉiuhavissianpersonaninterpretondelaokazo.Vitz,laparolisto,vidis analogion al la malklariĝo de vidado, kiu eble povus kuraciĝi pere rapida palpebrumado.Vojnoddeklaris:“SeĉioplenumiĝasboneĉeErtze-Damaĥho,miplanasdediĉilasekvajnkvarjarojndavivadoalplanoporreplenigilaviglecondelasuno!”Lodermulĉnurfarisofendandiraĵonprilatemo,kelitutemalzorgasĉulasunoekmallumiĝu,kunlapilgrimojlasatajpalpeserĉisianvojonallaPurigajRitoj.

Sed lasunobrilisplukielantaŭe.Laflosodrivis laŭ lagrandaSkamandrokie labordojestisnuntiommalaltajkajsenvegetaĵaj,keiliŝajnisforajmalhelajlinioj.Latagopasiskajlasunoŝajnisfaliripozeenlariveronmen,projekciantagrandanbrunruĝanrebrilonkiugradefariĝismalbrilakajmallumakiamlasunomalaperis.

Enlakrepuskofajrokonstruiĝis,ĉirkaŭkiolapilgrimojamasiĝispormanĝisianvespermanĝon.Estisdiskutadoprilaalarmigaekmalbriliĝodelasuno,kajmultahipotezadolaŭeskatologiajlinioj.Subukjul rezignis for ĉiujn respondecojn pri vivo,morto, la futuro kaj pasinteco alGilfig.Hakst,tamen,deklariskelisentusplitrankvileseGilfigestisantaŭemontrintapliekspertanregadonsuperaferojdelamondo.Dumiomatempolaparoladofariĝisintensa.SubunkjulakuzisHakst-onprinursupraĵa kompreno dum Haksto uzis tiajn vortojn kiaj “trokredema” kaj “blinda memhumiligo”.Garstang intermetis sin pormontri ke ĉiuj faktoj ankoraŭ ne sciiĝis, kaj ke la Purigaj Ritoj ĉe laNigraObeliskoebleklariguslasituacion.

Lapostanmatenongrandegabarilovidiĝisantaŭe:liniodafortikajfostojobstaklantajveturadondelarivero.Ĉeunulokosolaestistrapasadoebla,kajeĉtiuĉitruoestismalfermitafaredepezaferaĉeno.Lapilgrimojpermesislaflosondriviproksimenaltiuĉiinterspaco,postefaligislaŝtonegokiuserviskiel ankro.El apudakabanetoaperis zeloto,kun longajharojkajostecajmembroj,portantaeluzitan nigran robon kaj svinganta feran stangegon. Li kuris risorte laŭlonge sur la fostaro porrigardiminacesubenaltiujsurlafloso.“Retroiru,retroiru!”lidiregis.“Trapasadosurlariveroestassubmiaregado;mipermesasneniujniri!”

Garstang paŝis antaŭen. “Mi almozas vian indulgon!Ni estas grupo da pilgrimoj, celintaj laPurigajnRitojnĉeErtze-Damaĥo.Seestusnecese,nipagusprezonporpasilafostaron,kvankamnifidas,kevidonememalpostulosvianimposton.”

Lazelotoeligiskriaĉonderaŭkaridadokajsvingissianferanstangegon.“Miimpoŝtonepovasestimalpostulata!Mipostulaslavivondelaplejmalvirtapersonointerviabando—kromseunuinter vi povas montri satige al mia plaĉo sian virton!” Kaj kun la gamboj apartigitaj, nigra roboflagrantaenlavento,listarisminacefiksrigardantasubenallafloso.

Interlapilgrimojokaziskirliĝodemaltrankvileco,kajĉiujrigardistimeteunual laalia.Estis

murmuro, kiu baldaŭ fariĝis konfuzaĵo el asertoj kaj pretendoj. La emociaj tonoj de Kazmir finesonoris el tio. “Ne eblas estimi kiu plejmalvirtas!Mia vivo estadismilda kaj strikta kaj dum lavetludadomipreteratentismalnoblanavantaĝon.”

Aliaanoncis:“Miestaseĉplivirta,kiumanĝasnursekajnlegomojnprotimoprivivopreno.”

Alia: “Mi estas el eĉ plia ĝentileco, ĉar mi vivtenas nur sur la sekigitaj ŝeloj de tiuj samajlegomoj,kajarboŝelokioestasfalintadearboj,protimodetruieĉvegetaĵanvitalecon.”

Alia: “Mia stomako rifuzas vegetaĵojn, sed mi subtenas la samajn ekzaltitajn ideojn kajpermesasnurkadavraĵonpasilalipojn.”

Alia: “Mi iamnaĝis trans lago el fajro por informimaljunan virinon ke la katastrofo kion ŝitimismalprobableokazos.”

Kugeldeklaris:“Miavivoestassenĉesahumileco,kajneniodeflankigasminenmiadediĉemoaljustecokajegaleco,eĉkvankammispertasmalbonojnpromiajstreboj.”

Vojnodestisnemalpli sindefendema:“Miestas sorĉisto,prave, sedmidediĉasmian lerteconnurallamildigondepublikasuferado.”

Nun estis la vido de Garstang: “Mia virto estas el la plej esenca tipo, estante distilita el laĉiostudadodelaepokoj.Kielmipovuestialiaolvirta?Miestassenpasiaprilaordinarajmotivojdelahomaro.”

FineĉiujestisparolintajkromLodermulĉ,kiustaradisjelaflanko,amararidetosurliavizaĝo.Vojnodindikislinperfingro.“Parolu,Lodermulĉ!Provuvianvirton,aŭestujuĝitalaplejmalvirta,kunlakonsekvencaperdodeviavivo!”

Lodermulĉridis.Liturniĝis,farisgrandegansaltonkiuportislinalforanmembrondelafostaro.Libaraktegrimpisallasupro,kajeltirantesianglavon,minacislazeloton.“Niĉiujestasmalvirtajkune,visamekielankaŭni,proviaperfortopertiuĉiabsurdacirkonstanco.Malstriktigulaĉenon,aŭpretiguvinalfrontimianglavon.”

Lazelotoĵetisaltelabrakojn.“Miakondiĉoplenumiĝis;viLodermulĉ,ĵusmontrisvianvirton.Laflosorajtasplueiradi.Pluse,ĉarviuzasvianglavondefendedehonoro,minundonacasalvitiunĉiŝmiraĵon,kiupostaplikoalviaglavoebligasĝintranĉitraŝtaloaŭrokotielfacilekieltrabutero.Irufordo,kajestukeĉiujprofitosdelapurigajdevotaĵoj!”

Lodermulĉakceptislaŝmiraĵonkajrevenisallafloson.Laĉenomalstreĉiĝiskajlaflosoglitissenobstaklopreterlafostaro.

GarstangproksimiĝisalLodermulĉpordirisianporciigitanaprobonpritiesago.Liplusedirisaverton:“Ĉiokazeagosenpensa,eĉpreskaŭmalobeema,kondukisallaĝeneralabonfarto.Sesimilacirkonstancookazos en la futuro estusbone,kevi akceptukonsilonde aliaj el provita saĝeco:mimem,Kasmir,VojnodaŭSubukjul.”

Lodermulĉgruntissenzorge.“Laŭviavolo,tiomlongekiomlaprokrastokaŭzusalmineniomdamalkonveneco.”KajGarstangestisdevigitarestiplaĉitapritio.

La aliaj pilgrimoj rigardadis Lodermulĉ-on kun malplaĉiĝo, kaj tiris sin iom for, tiel keLodermulĉsidadissolaĉelaantaŭapartodelafloso.

Posttagmezo venis, poste sunsubiro, vespero kaj nokto; kiammateno alvenis estis trovita, keLodermulĉmalaperis.

Estis ĝenerala nekompreno. Garstang faris enketojn, sed neniu povis lumigi lamisteron, kajestisneniuĝeneralakunopinioprikiofakteokazigislamalaperon.

Estis strange, ke la foriro de la malpopulara Lodermulĉ neniel reestigis la originalanbonhumoronkajkomunumansentonallagrupo.Posttio,ĉiuellapilgrimojsidadismalĝojesilentaj,turnantesuspektajnrigardojnaldekstrokajmaldekstro;nepluestisludoj,nekfilozofiajdiskutoj,kajla anonco deGarstang, keErtze-Damaĥo distancis antaŭe je veturado de nur unu plua tago vekisnenianentuziasmon.

Ertze-Damaĥo

La lastan nokton sur la floso preskaŭa simileco de la malnova kamaradeco revenis. Vitz laparolistoprezentiskelkedavokajekzercojkajKuglemontrisalt-genuanpetolandanconkiukutimasal laomar-kaptistodeKaŭĉikŭo,kie li trapasis la junecon.Vojnod siaviceprezentismalmultondasimplajtransformiĝoj,kajpostemontrisetanarĝentanringon.LisignalisalHakst.“Tuŝutiunĉiperlalango,premuĝinalviafronto.Postfaritiel,trarigardu.”

“Mi vidas procesion!” eksklamis Hakst. “Viroj kaj virinoj nombrantaj centojn, kaj milojn,pretermarŝantaj.Miapatrinokajmiapatropaŝadasantaŭe,postelageavoj—sedkiujestaslaaliaj?”

“Viajantaŭuloj,”deklarisVojnod,“ĉiuensiakutimavestaro, retroenal lapraahomonkuloelkiu ni ĉiuj devenas.” Li retiris la ringon, kaj etendante en sian poŝon elprenismalbrile bluan kajverdan juvelon.“Rigardunun,dummiforĵetas tiunĉi juvelonen laSkamandron!”Kaj li ĵetetis lajuvelonfortranslaflankon.Ĝiflagretistralaaerokajplonĝisenlamalhelanakvon.“Nun,minurfaldasmalferme lamanplaton, la juvelo revenas!” Kaj ja, dum la bando rigardis ekestismalsekabriletado trans la fajrlumokaj la juvelo ripozis sur lamanplatodeVojnod. “Kun tiu ĉi juveloonineniamdevastimimalriĉecon.Prave,kelajuveloestaselneniugrandavaloro,sedlipovasvendiĝinripetade… Kion alian mi montru al vi? Eble tiun ĉi etan amuleton. Konfesite, ĝi estas erotikaakcesoraĵo,ĝielvokasintensanemocionentiupersonoalkiuĝidirektiĝas.Onidevasestizorgemaenĝiaaplikado;kajja,mihavasĉitienemalhavindanhelpilon:juvelaĵoenlaformodekaprakapo,faritalaŭlaordonodeImperiestroDalmasmiuslaKompata,porkelinedolorigulasentivojndesiajdekmilkonkubinoj…Kioaliapovasmimontri?Lasuminkonsideri…Ho,jen!Kornoelsingularakvalito.Kiampuŝitaenlabuŝondekadavro,ĝistimulaslaeldirondedudekfinajvortoj.Enmetitaenkadavranorelonĝipermesaslatransdirondeinformoenlasenvivancerbon…Kionalianmihavas?Jes,ja:malgrandaobjektokiuportisalmimultanplezuron!”KajVojnodmontrispuponkiuprezentisheroan deklamadon, kantis iom diboĉan kanton kaj instigis konversacion kun Kugel, kiu kaŭrisproksimeenlaantaŭo,rigardantaĉionkunegaatentemo.

Post longe Vojnod laciĝis pri sia montrado, kaj la pilgrimoj unu-post-aliaj ripozigis sin pordormi.

Kugelkuŝadismaldorme,manojmalantaŭ lakapo, fiksrigardantesuprenal lasteloj,pensanteprilaneatenditemultaarodamagiajinstrumentojkajilojdeVojnod.

Kiamlicertiskeĉiujdomas,listariĝiskajinspektisladormantanformondeVojnod.LasaketoestissekureŝlositakajintermetitasubedelabrakodeVojnod,ĝustetielkielKugelatendis.Iranteallaetastokejo,kievarojteniĝislieltiriskvantondalardo,kionlimiksiskunfarunoporfariblankanŝmiraĵon.Elfragmentodapezapaperolifaldisetanskatolon,kionliplenigisperlaŝmiraĵo.Postelireirisalsiadormloko.

LasekvanmatenonliaranĝiskeVojnod,kvazaŭhazarde,vidulinaplikantesianglavonperlablankaŝmiraĵo.

Vojnodtujfariĝishororigita.“Nepovasesti!Miŝokiĝas!Domaĝe,kompatindaLodermulĉ!”

Kugel signalis ke li silentiĝu. “Kion vi diras?” li murmuris. “Mi nur prizorgas mian glavonkontraŭrusto.”

Vojnod kapneis kun nekontraŭebla decidegemo. “Ĉio estas klara! Por nura gajno vi murdisLodermulĉ-on!MihavasnenianelektorajtonkromkemidiruinformonallaŝtelistoĉasistojĉeErtze-Damaĥo!”

Kugelfarispetegangeston.“Nehastutiom!Vimiskomprenisĉion;mimalkulpas!”

Vojnod,altasaturnavirokunpurpurahaŭtkolorosublaokuloj,longamentonokajaltapinĉitafronto, suprentenis la manon. “Mi neniam estis tia ulo kia toleras hommortigon. La principo deegalvaloro devas aplikiĝi en tiu ĉi kazo, kaj rigora repago estas deviga. Je minimumo, lamalbonfarontonerajtasprofitidesiaago!”

“Ĉuvireferasprilaŝmiraĵo?”demandisKugeldelikate.

“Precize,”dirisVojnod.“Justecopostulasnenionmalplian.”

“Viestasseveraviro,”eksklamisKugelmaltrankvile.“Mihavasnenianelektonkromrezignialviajuĝado.”

Vojnodetendislamanon.“Laŝmiraĵondo,kajĉarvimemevidenteegesuferasprobedaŭro,midirosnenionplianprilaafero.”

Kugelkunpremis la lipojnpripensade.“Nu tielestu.Mi jambenis lapropranglavon.Tialmioferaslarestaĵoninterŝanĝekontraŭviaerotikaakcesoraĵokajĝiakromaĵo,kunekunkelkajtrivialajtalismanoj.”

“Ĉumi aŭdas prave?” ŝtormis Vojnod. “Via arogo superas trans ĉio! Tiaj efikigaĵoj superasajnanprezon!”

Kugelŝultrolevis.“Tiuĉiŝmiraĵoestasnenielobjektodeordinarakomerco.”

Post disputado Kugel transdonis la ŝmiraĵon kontraŭ ricevo de tubo kiu projekcias bluankoncentraĵon ĝis distanco de kvindek paŝoj, kune kun volvlibro listiganta dek ok fazojn de laLáganetaCiklo;kajkuntiujĉiobjektojlidevisestikontenta.

Post nelonge la randaj runinoj de Ertze-Damaĥo aperis sur la okcidenta riverbordo: antikvajkamparajdomegojnunfalintajkajizolajintertrokreskintajĝardenoj.

Lapilgrimojfunkciigispelstangojnporpersvadilaflosonaltiuakvorando.Enladistancoaperisla pinto de la Nigra Obelisko, je kio ĉiuj eligis ĝojan krion. La flosomoviĝis diagonale trans laSkamandrokajbaldaŭalkajiĝisĉeunuelladispeciĝantajmalnovajkajoj.

La pilgrimoj kuretis landen, por kuniĝi ĉirkaŭGarstang, kiu alparolis la grupon: “Estas kunvasta plaĉo ke mi trovas min disigita de respondeco. Jen! La sankta urbo kie Gilfig eldiris laGneŭistanDogmon!kielivenkegisKazeŭonkajdenuncislaSorĉistinonEnksa!Nemaleblas,kelasanktajpiedojsurpaŝis tiunĉisubangrundon!”Garstangfarisdramigangestonal lagrundo,kaj lapilgrimoj,rigardantasuben,movetadislapiedojnnervoze.“Tioestukielestas,niestasĉitiekajĉiuelnidevassentieksŝarĝiĝon.Lavojoestistedakajnesendanĝero.Kvindeknaŭkomencisantaŭende laValoFolgsŭo.LahomojBamiŝ kajRandol kaptiĝis fare de grúhoj ĉeSágmaHerbejo; ĉe laponto trans la rivero Ask, Kugel aniĝis al ni; sur la Skamandro ni perdis Lodermulĉon. Nun ninombras kvindek sep, kamaradoj ĉiuj, provitaj kaj verigitaj, kaj estasmalĝojiga afero disigi nianasociadon,kionniĉiujmemorosporĉiam!

“DutagojnpostelaPurigajRitojkomenciĝos.Tiujkiujneestasforspezintajĉiomdasiamonoludante—”ĉimomenteGarstangturnisakranrigardonalKugel“—povasserĉikomfortajngastejojnporloĝigisin.Lamalriĉigitajdevasstrebitiel,kiel liplejbonepovas.Nunniavojaĝoestasĉeĝiafino;niĉi tieldisiĝaskaj irasniajnproprajndirektojn,kvankamĉiujnecese rekunvenosdu tagojnposteĉelaNigraObelisko.Bonfartuĝistiutempo!”

Lapilgrimaronundisiĝis,kelkajpaŝadantajlaŭlabordodelaSkamandroalproksimagastejo,aliajturniĝanteflankenkajirantajallaurbamezo.

Kugel proksimiĝis al Vojnod. “Mi fremdas al tiu ĉi regiono, kiel vi scias; ĉu eble vi povasrekomendigastejonelgrandakomfortokontraŭmalmultakosto.”

“Ja,” diris Vojnod. “Mi celas al ĝuste tia ĉi gastejo; la Hotelo Antikva Dástra Imperio, kiookupaslaterenondeantaŭapalaco.Kromkelasituacioŝanĝiĝis,komfortegaluksecokajekskvizitajviandojofertiĝaskontraŭneniugrandakosto.”

Lapridiraĵo renkontis la aprobondeKugel; laduekiris for tra la avenuojdemalnovaErtze-Damaĥo, preter aretoj da stukaj dometoj, poste tra regionoj kie neniuj konstruaĵoj staris kaj laavenuojfarismalplenanŝaktabulon,posteendistriktonelgrandiozajdomegojankoraŭenloĝataj:tiujĉisituigitajiomforinterdetalegajĝardenoj.LapopolodeErtze-Damaĥoestissufiĉebonaspektaj,eĉse iom pli olivahaŭtaj ol la popolo de Almerio. La viroj portis nur nigraj, striktaj pantalonoj kajvestoj kun nigraj tuf-pilkoj; la virinoj estis lukse belegaj en roboj el flavo, ruĝo, oranĝo kajpurpurruĝo,kajiliajpantoflojbriliskunoranĝajkajnigrajzekinetoj.Bluajkajverdajestismaloftaj,estantemalbonŝancigajkoloroj,kajpurpurosignifisprimorto.Lavirinojmontrisaltajnplumojnenlahararo,dumlavirojportismodajnnigrajndiskojn,iliajkapsuprojmontritajtracentratruo.Rezinabalzamoŝajnisestitreegelaŭmoda,kajĉiujkiujnKugelrenkontiseksudisodorondealoojaŭmirhojaŭ kárcinto. Entute, la popolo de Ertze-Damaĥo ŝajnis neniom malpli kulturoplenaj ol tiuj deKaŭĉikŭo,kajiomplivitalajollamalviglajcivitanojdeArzenome.

Antaŭe aperis la Hotelo Antikva Dástra Imperio, ne multe for de la Nigra Obelisko mem.Malplaĉe je ambaŭKugelkajVojnod, la ĉambraro jam tuteokupiĝis, kaj la atendisto rifuzis al ilieniron.“LaPurigajRitojjamlogisĉiujntipojndapiuloj,”lieksplikis.“Viestusbonfortunajportroviloĝejondeajnaspeco.”

Tiellaaferopruviĝis:degastejoalgastejoirisKugelkajVojnod,porestirifuzitajenĉiukazo.Fine,ĉelaokcidentaĉirkaŭejodelaurbo,ĉelaefektivarandokunlaArĝentaDezerto,iliakceptiĝisdegrandatavernoeliommalestimindaaspekto:laGastejodelaVerdaLampo.

“Ĝisdekminutojantaŭeminepovusloĝigivin,”deklarislaproprietulo,“sedlaŝtelistĉasistojkaptisdupersonojnkiujloĝisĉitie,nomantajilinmolpiedulojkajdenaskajfriponoj.”

“Mifidas,ketianeestaslaĝeneralainklinodeviaklientaro?”demandisVojnod.

“Kiupovasdiri?”respondis lagastigisto.“Miakomercoestasprovizimanĝaĵonkajdrinkaĵonkajloĝĉambrojn;nenioalia.Brutulojkajkontraŭ-kulturulojdevasmanĝi,drinkikajdormi,neniommalplioleruditulojkajzelotoj.Ĉiajestistrapasintajlaŭokazotramiajpordoj,kajpreterĉio,kionmisciasprivi?”

KrepuskoestisfalantakajsenpluadisputoKugelkajVojnodloĝigissinĉelaŜildodelaVerdaLampo. Freŝigintaj sin ili aliris la komunan ĉambron por sia vesperamanĝo. Tiu ĉi estis halo elgranda dimensio, kun tempo-nigrigitaj plafonaj traboj, planko elmalhelaj brunaj kaheloj, diversajfostoj kaj kolonoj el tranĉe difektita ligno ĉiu tenanta lampon. La klientaro estis varia, kiel laproprietistojamsugestis,montrantadiversajnkostumojnkajvizaĝ-kolorojn.Dezertulojmaldikajkielserpentoj,portantaledajnĉemizegojn,sidisĉeunuflanko;ĉelaaliaestiskvarkunblankajvizaĝojkajsilkajruĝajkapsuprajharligaĵojkiujparolisneniameĉunuvorton.Laŭlongedelakontoroĉelamalantaŭo sidis grupoda bravuloj en brunaj pantalonoj, nigrajmanteloj kaj ledaj beretoj, ĉiu kunsferajuvelopendantaperoraĉenodesiaorelo.

KugelkajVojnodkonsumismanĝonelmezbonakvalito,kvankamiomkrudeprezentita,postesidisdrinkantevinonkajkonsideranteprikieltrapasilavesperon.VojnoddecidisekzercisinprikriojdepasiokajpiajfrenezojporestimontratajĉelaPurigajRitoj.Kugeltiampetislin,kelipruntedonutiestalismanondeerotikastimulado.“LavirinojdeErtze-Damaĥomontriĝasbonaspekte,kajkunlahelpodelatalismanomipliigosmianscionpriiliajkapabloj.”

“Neniel,” diris Vojnod, brakumante sian sakon tuj kontraŭ la flanko. “Miaj kialoj bezonasnenianplidetaliĝon.”

Kugelsurmetismalbonhumorangrimacon.Vojnodestisvirokiesgrandiozajpersonajkonceptojŝajnisaparteekstremajkajmalplaĉaj,prokialodeliamalsanŝajna,trodikakajsaturnaaspekto.

Vojnodmalplenigis sian pokalon, kun trodetala ŝparemo kionKugel trovis krome agaca, kajstariĝis.“Minunaliroslaĉambronporripozi.”

Turniĝante for, bravulo fanfaronemarŝanta trans la ĉambro ŝancelis lin. Vojnod ekdiris akreacidan instrukcion, kiun la bravulo elektis ne preteratenti. “Kiel vi riskas uzi tiajn vortojn almi!Prenuglavonporsindefendi,aŭmidetranĉoslanazonfordeviavizaĝo!”Kajlabravuloelprenislapropranglavon.

“Laŭviavolo,”dirisVojnod.“Unumomentondummiserĉosmianglavon.”KunpalpebrumoalKugel,libenissianglavonperlaŝmiraĵo,posteturniĝisallabravulo.“Pretiguvinporlamorto,miabonkunulo!” Li saltis grandioze antaŭen. La bravulo, atentinta la preparojn de Vojnod, kajkomprenantekelialfrontasmagion,starissenkapablaproteruro.KunkirlasvingoVojnodtrapenetrislin,kajviŝissianglavonsurlaĉapelondelabravulo.

Lakunulojdelamortigitoĉelakontoroekestariĝis,sedhaltiskiamVojnodkungrandakalmoturniĝis por alfronti ilin. “Zorgu, vi kokoj de fekaĵamonteto!Atentu la sorton de via kunulo! Limortisperlapovodemiamagiaglavo,kioestaselsendifekteblametalokajtranĉasrokonkajŝtalonkiel buteron.Atentu!”KajVojnod eksvingis tranĉe al fosto. La tranĉilego, frapante feran tenilon,rompiĝisendekdupecojn.Vojnodstaradissenreage,sedlakunulojdelabravuloondisantaŭen.

“Kiodopriviamagiatranĉilego?Niajglavojestaselordinaraŝtalosedmordasprofunde!”KajenunumomentoVojnodestisdistranĉataenpecojn.

LabravulojnunturniĝisporfrontialKugel.“Kiojevi?Ĉuvivolaskunspertilasortondeviakamarado?”

“Neniel!”deklarisKugel. “Tiuĉiviroestisnurmia servisto,portantamian saketon.Miestasmagiisto;observutiunĉitubon!Miprojekciusbluankoncentraĵonallaunuavirokiuminacusmin!”

La bravuloj ŝultrolevis, turniĝis for. Kugel prenis la saketon de Vojnod, poste gestis al laproprietisto.“Estubona,mipetas,kajforprenutiujnĉikadavrojn;kajportupluanpokalondaspicitavino.”

“Kioprilakontodeviakamarado?”demandislaproprietuloagacite.

“Mipagosĝinentute,netimu.”

Lakadavrojportiĝisallamalantaŭodelakonstruaĵaro;Kugelkonsumisfinanpokalondavino,posteretretisalsianĉambron,kielidiskuŝigislaenhavojndelasakodeVojnod.Lamonoiriĝisenlianpropranmonsaketon;latalismanojn,amuletojnkajinstrumentojnlipakisensianpropransakon;laŝmiraĵonliĵetisflanken.Kontentaprilalaborodelatago,limalstreĉiĝissurlalitseĝo,kajbaldaŭdormis.

LasekvantagonKugeltravagadislaurbon,grimpantelaplejaltanellaokmontetoj.Ĉedekstrokajmaldekstro fluadis la grandaSkamandro.La avenuoj de la urbomarkis kvadratajn blokojn daruinoj,malplenajsenhomejoj,lastukitajndometojndelamalriĉajkajlapalacojndelariĉaj.Ertze-Damaĥo estis la plej granda urbo en la spertado deKugel,multe pli vasta ol ajna deAlmerio aŭAskolajs,kvankamnuntempelapligrandapartokuŝisdisfalintaenputriĝantaruineco.

Revenanta al la centra sekcio, Kugel serĉis la budon de profesia geografiisto, kaj paginte laprezondemandisprilaplejsekurakajrapidairvojokondukantaalAlmerio.

Lasaĝulodonisnenianhastanaŭmalbone-konsideritanrespondon,sedelpreniskelkajnmapojnkaj direktolibrojn. Post profunda konsiderado li turnis al Kugel. “Jen mia konsilo. Sekvu laSkamandronnordeallaAsk,irulaŭlaAskĝisvitrovospontonelsesfostegoj.Tieturnulavizaĝonallanordo,iradutranslaMontojdeMagnatz,kievitrovosantaŭvitiunarbaronnomatanlaGrandaErmo. Iruokcidenten tra tiuĉiarbarokajaliru labordonde laNordaMaro.Tievidevaskonstruiboateton kaj fidi pri la forto de vento kaj kurento. Se hazarde vi atingus laLandon de la FalantaMuro,estusfacilaveturadosudenalAlmerio.”

Kugelfarismalpacientangeston.“Esence,tiuĉiestaslavojoperkiumivenis.Ĉuestasneniualiavojo?”

“Iu ja ekzistas.Senzorgabravuloeble elektus riski laArĝentanDezerton,perkiu li trovos la

MaronSongeno,transkiorestaslanetranspaseblasenvivejoderegionotuŝantaalOrientaAlmerio.”

“Nudo,tioĉiŝajnasfarebla.KielmitransirulaArĝentanDezerton?Ĉuestasvagonaroj?”

“Por kia celo? Estas neniuj por aĉeti la varojn tiel portatajn — nur rabistoj kiuj preferaspropraĵigilavendotaĵojn.Minimumafortecoelkvardekvirojestusnecesaportimigilarabistojn.”

Kugelforirislabudon.Ĉeproksimatavernolidrinkisflaskondavinokajkonsiderisprikielplejbone amasigi fortularon el kvardek viroj. La pilgrimoj, kompreneble, nombris je kvindek ses, nekvindekkvin,postlamortodeVojnod;tamen,tiabandoservusjabone…

Kugeldrinkisplidavinokajkonsiderisplu.

Fine li pagis lian konton kaj turnis siajn paŝojn al la Nigra Obelisko. “Obelisko” eble estismisnomo:laobjektoestantagrandadentegoelsolidanigraŝtonostaranacentfutojnsuperlaurbo.Ĉelabazokvinstatuojgravuriĝis,ĉiufrontantamalsamandirekton,ĉiulaĈefaAdeptodeiuapartasekto.Gilfigfrontislasudon,liajkvarmanojprezentantajsimbolojn,liajpiedojsurtretantajlakolojnde ekstazaj adorantoj, kunpiedfingroj tre longaj kaj kurbiĝanta supren, por indiki eleganteconkajdelikatecon.

Kugel petis informon de apuda atendanto. “Kiu, rilate al la Nigra Obelisko, estas ĈefaHierarĥisto,kajkielitroviĝu?”

“Prikursisto Hulmo estas tiu individuo,” diris la atendisto kaj indikis belegan konstruaĵonproksiman.“Entiujuvel-kovritastrukturoliasanktejopovastroviĝi.”

Kugelpluirisallakonstruaĵoindikatakajpostmultedaemfazegajdeklarojestiskondukataenla ĉeestecon de PrekursistoHulm: viro elmezaj jaroj, iomete dika kaj ronda je la vizaĝo. Kugelgestis al la sub-hierarĥo kiu tiom malvole kondukis lin ĉi tien. “Iru; mia mesaĝo estas por laPrikursistosola.”

LaPrikursistofarissignalon;lahierarĥoforiris.Kugelpaŝetisantaŭen.“Ĉumipovasparolisentimopriestikaŝeaŭdata?”

“Tielestaslakazo.”

“Unue sciu,” diris Kugel, “ke mi estas potenca sorĉisto. Atentu: tubo kiu projekcias bluankoncentraĵon!Kajjen,volvlibrolistantaokdekfazojndelaLáganetaCiklo!Kajtiuĉiinstrumento:korno kiu permesas mortintulon paroli, kaj uzata laŭ alia maniero, permesas informon estutranssendataenlakadavrancerbon!Miposedasaliajnmiraĵojnmultegajn!”

“Jainteresaj,”murmurislaPrikursisto.

“Miaduamalkovraĵoestasjena:jeiutempomiserviskiellamiksistodeincensojĉelaTemplodeTeleologojenfora lando,kiemieksciiskeĉiuel lasanktajgravuraĵoj tielkonstruiĝisporkelapastroj,jeokazodegravaneceso,povusfariagojnŝajnetiajndeladiomem.”

“Kialtiuĉineestulakazo?”demandislaPrikusistomilde.“Ladio,kontrolanteĉiunaspektondeekzistado,persvadaslapastrojn,keilifarutiajnagojn.”

Kugelkonsentisprilaproponaĵo.“ĈumitialrajtassupozikelaaspektojgravuritajenlaNigraObeliskoestasiomsimilaj?”

LaPrikursistoridetis.“Prikiuellakvinvispecifereferencas?”

“SpecifeprilaprezentaĵodeGilfig.”

LaokulojdelaPrikursistofariĝissenemociaj;liŝajnispripensadi.

Kugel indikis la diversajn talismanojn kaj instrumentojn. “Page kontraŭ iu servicomi donoskelkajneltiujĉimagiaĵojenlazorgadondetiuĉiofico.”

“Kioestaslaservico?”

Kugeleksplikisdetale,kaj laPrikursistokapjesispensoplene.“Fojonplu, sevivolas,montruviajnmagiajnvarojn.”

Kugelfaris.

“Ĉutiujestaslatutodeviaaparataro?”

Kugel kontraŭvole montris la erotikan stimulilon kaj eksplikis la funkcion de la kromatalismano.LaPrikursistokapjesis,entuziasmeĉifoje.“Mikredas,kenipovas interkonsenti;ĉioĉiestastielkiellaĉiopovaGilfigvolas.”

“Ĉukonsentitedo?”

“Nijainterkonsentas!”

La sekvan matenon la grupo da kvindek kvin pilgrimoj amasiĝis ĉe la Nigra Obelisko. Iliriverencegisantaŭ laaspektodeGilfig,kajpreparisplue fari siajnadorojn.Subete laokulojde laaspekto ekbrilis fajrekaj labuŝomalfermiĝis. “Pilgrimoj!” sonis latunanvoĉon. “Irukajplenumumian instruon!Trans laArĝentaDezerto vi devas veturi, al la bordo de laMaroSongeno!Tie vitrovos sanktejon, antaŭ kio vi devos riverencigi vin. Iru! Trans laArĝentanDezerton, kun ĉiomarapido!”

Lavoĉokvietiĝis.Garstangparolisentremantavoĉo.“Niaŭdas,hoGilfig!Niobeas!”

ĈisamanmomentonKugelsaltisantaŭen.“Ankaŭmiaŭdistiunĉimirindaĵon!Ankaŭmifaroslaveturon!Venu,niekirufor!”

“Netielrapide,”dirisGarstang.“Ninepovaskuradisaltetekajsaltegekiel_derviŝoj_.Vivtenajvaroj bezoniĝos, kaj ankaŭ ŝarĝobestoj. Por tiuj ĉi necesoj bezoniĝosmono. Kiuj do partoprenosmondone??”

“Miofertasducent tercojn!” “Kajmi, sesdek tercojn, la tuto elmia riĉeco!” “Mi,kiuperdisnaŭdektercojnludantekunKugel,posedasnurkvardektercojn,kiujnminnunkontribuas.”Kajtielfariĝadislaafero,kajeĉKugeldonissesdekkvintercojnallakomunamonaro.

“Bone,”dirisGarstang.“Morgaŭdomifarosaranĝojn,kajlasekvantagon,seĉioplenumiĝasbone,niforlasosErtze-DamaĥoperlaMalnovaOkcidentaPortalo!”

LaArĝentaDezertokajlaMaroSongenoErtze-Damaĥo

EnlamatenoGarstang,kunhelpodeKugelkajKazmir,ekirisporakirilanecesajnekipaĵojn.Ilidirektiĝis al vojaĝ-vara vendokorto, situigita sur unu el la nun malplenaj lokoj, ĉirkaŭita de labulvardoj de la malnova urbo. Muro el kotaj brikoj miksita kun fragmentoj de gravuritaj ŝtonojĉirkaŭis la stokejon, de kie venis sonoj: plorado, vokoj, profundaj muĝoj, gorĝaj graŭloj, bojoj,kriegojkajmuĝegoj,kaj fortamultpartaodoro,kombinitaelamoniako, fojno,dekduoda tipojdasterko,laputrecodemalnovaviando,ĝeneralaacideco.

Trapasante portalon la veturantoj eniris oficon kio superrigardis la centran korton, kie kaĝoj,kaĝegojkajbaritajkortetojentenisbestojneltiadiversecokeKugelmiris.

Lakorto-estrovenisantaŭen:alta,flavhaŭtaviro,multecikatrita,alkiumankislanazokajunuorelo.Liportis robonelgriza ledozonitaĉe la taliokajaltankonusannigranĉapelonkunflugilajoreloklapoj.

Garstangdeklaris lakialonde lavizito.“Niestaspilgrimojkiujdevasveturi trans laArĝentaDezerto,kajvolasluiporto-bestojn.Ninombrasjekvindekaŭiompli,kajatendasveturonlonganjedudektagojenambaŭdirektojkuneblekvintagojtrapasatajenniajdevotoj:lasu,ketiujĉiinformojgvidu vin en via pensado. Nature ni atendas nur la plej durajn, plej laboremajn kaj facilanimajnbestojnelviastoko.”

“Ĉio ĉi estas bone,” diris la brutisto, “sedmia prezo por luo estas identa kunmia prezo porvendo,dovirajtasegalehavulaplenanbononelviamono,enlaformodeposedaktoprilabestojmenciitajenlakontrakto.”

“Kajlaprezo?”demandisKazmir.

“Tioĉidependasdeviaelekto;ĉiubestovalorasjemalsamaprezo.”

Garstang,kiuestisstuderigardantalakortegon,kapneisenmalplaĉo.“Mikonfesasprikonfuzo.Ĉiubestoestaselmalsamatipo,kiuneniuŝajnasakordikunbone-difinitajkategorioj.”

La brutisto agnoskis ke tiel estis la kazo. “Se vi volas aŭskulti, mi povas ekspliki ĉion. Larakontomeritasdaŭranfascinon,kajhelposvinprilatenadodeviajbestoj.”

“Ni duoble profitos per aŭdi vin do,” diris Garstang dankeme, kvankamKugel estis farantagestojndemalpacienco.

Labrutisto iris albreto, elprenis ledebinditan foliaron. “EnpasintaepokoFrenezeReĝoKutordonismenaĝerionkielneniualia,porsiaprivatamiradokajlaŝok-mirodelamondo.Liasorĉisto,Folinens, tialproduktisgrupondabestojkaj teratulojunikaj,kombinante laplej sovaĝanvarionelvivo-semeroj;porlarezultokionvividas.”

“Lamenaĝeriopersististiomlonge?”demandisGarstangmirante.

“Ja ne. Nenio de Freneza Reĝo Kut nun ekzistas krom la legendo, kaj la esplorlibro de lasorĉistoFolinens—”nunlifingrefrapetislaledanfoliaron“—kiopriskribastiesstrangegansistem-terminaron.Kielekzemple—”limalfermislafoliaron.“Nu—hmm.Jenestasdeklaro,iommalplispecifaollaaliaj,enkiulipridetalasladuon-viroj,malpliolmallongaarodaobservoj:

GIDO:hibridoelviro,gargojlo,hŭórlo,saltantainsekto.

DÉODANDO:gulo,baslilisko,viro.

ÉRBO:urso,viro,lánk-lacerto,demono.

GRÚHO:viro,okulegavesperto,lamalovtahúno.

LEŬKOMORFO:nekonata.

BÁZILO:félinodoro,viro,(vespo?).

Kazmirkunfrapislamanojnŝokite.“Ĉuestas,do,keFolinenskreistiunĉikreitulojnjelapostamalavantaĝodelahomaro?”

“Certe ne,” diris Garstang. “Tio ŝajnas esti malpli ol ekzerco en sencela pensado. Dufoje likonfesaspriscivolo.”

“Tielankaŭmiopinias,entiuĉiapartakazo,”dirislabrutisto,“kvankamalilokeliestasmalplidubinda.”

“Kielestastiujĉikreitulojantaŭnikonektitajallamenaĝerio?”demandisKazmir.

Labrutistoŝultrolevis.“AliaellaŝercaĵojdelaFrenezaReĝo.Liliberigislatutanbestaronenlaĉirkaŭajkamparoj, je laĝeneralamaltrankviliĝo.Lakreituloj,donitajperĉionmiksema fekundeco,fariĝisplianstataŭmalplistrangegaj,kajnunilivagadaslaEbenejondeOparonokajlaArbaregonBlánŭaltanmultnombre.”

“Nudo,kioprini?”demandisKugel.“Nidezirasŝarĝobestojn,facilanimajkajmalmultekostajlaŭprizorgado,anstataŭmonstrojkajkuriozaĵoj,sendependedekiomajnprisciindaj.”

“Kelkajelmiagrandastokarokapablaspri tiuĉiuzado,”diris labrutistodignoplene.“Tiujĉipostulas la plej altajn prezojn.Aliflanke, kontraŭ nur unu terco vi rajtas posedi long-kola, grand-abdomenakreituloelmirigavoremo.”

“La prezo logas,” diris Garstang kun bedaŭro. “Kontraŭsorte, ni bezonas brutojn por portimanĝaĵonkajakvontranslaArĝentaDezerto.”

“Ĉiokazenidevaselektiplidetale.”Labrutistoturnisporstudisianbrutaron.“Laaltabestosurdugambojebleestasmalpliferocaolliŝajnas…”

Eventualegrupodabrutojnombrantajdekkvinelektiĝis,kajprezoestis interkonsentigita.Labrutistoportis ilin al laportalo;Garstang,KugelkajKazmir akceptisposedeconkajgvidis ladekkvin male interkonformajn kreitulojn laŭ malhasta paŝado tra la stratoj de Ertze-Damaĥo, al laOkcidenta Portalo. Ĉi tie Kugel lasiĝis por zorgadi, dum Garstang kaj Kazmir iris por aĉetivivtenaĵojnkajaliajnnecesaĵojn.

Antaŭolnoktiĝisĉiujpreparojfiniĝis,kajjelasekvamateno,kiamlaunuabrunruĝalumstriodasunlumofrapislaNigranObeliskon,lapilgrimojekirisfor.Laestojportiskorbojndamanĝajokajvezikojn da akvo; la pilgrimoj ĉiuj portis novajn ŝuojn kaj larĝ-randajn ĉapelojn. Gasrtang

malsukcesisdungigvidiston,sedakirismapondelageografisto,kvankamĝiindikismalplioletancirklonnomata“Ertze-Damaĥo”kajpligrandanlokonmarkita“MaroSongeno”.

Kugelestisdonitaunuellabestojporkeligvidu,kreitulokundekdugamboj,longajedudekfutoj,kunetastulteridetantahominfanakapokajflavbrunafelokovrantaĉion.Kugeltrovislataskonagaca,ĉarlabestoelspirisfiodoresurliannukon,kajkelkfojesekvistiomproksime,keĝisurpaŝisliajnkalkanojn.

El lakivndekseppilgrimojkiujdepaŝis la floson,kvardeknaŭformarŝisal lasanktejosur lastrandojdelaMaroSongeno,kajtiunombroestispreskaŭtujmalpliigitaalkvardekok.IuTokharen,paŝante de sur la vojo por respondi al voko de la korpo, pikiĝis demonstra skorpio, kaj ekkurisnordenpergrandegajsaltoj,krianteraŭke,ĝisbaldaŭlimalaperiselvido.

La tago trapasiĝis sen pluamalbono. La lando estis seka griza malplenejo, dise sternita perflintoj,permesantekenurferherbaĉopovuvivtenadi.Je lasudoestisarodamalaltajmontetoj,kajKugelpensisperceptiunuaŭduformojnstarantajnsenmovesurlasupro.Jesunsubirolakaravanohaltis; kaj Kugel, rememorante la rabistojn kiuj laŭ reputacio loĝadis en la regiono, persvadis alGarstang,kelideĵorigudugardistojn:LipeltkajMirĉ-Masen.Kiamvenismatenoiliestisfor,lasantenenianpostsignon,kajlapilgrimojalarmiĝiskajsentissinsubpremataj.Ilistarisennervozemalvastagruporigardantajenĉiujndirektojn.Ladezertokuŝisplatakajmalhelaenlamalforta,malaltalumodesunleviĝo.Jelasudoestiskelkajmontetoj,nuriliajmolajsurfacojlumigitaj;alilokelalandokuŝisplataĝislahorizonto.

Postnelongelakaravanoekiris,kajnunestisnurkvardekses.Kugel,kielantaŭe,dungiĝisporkondukilalonganmultgambanbeston,kiununkomencisokupisinperripetepuŝfrapipersiavizaĝoallaskapolojdeKugel.

Latagotrapasiĝissenmalbonhazardo;mejlojantaŭajfariĝismejlojmalantaŭaj.UnuemarŝadisGarstang, kun fostego, poste venis Vitz kaj Kazmir, sekvataj de kelkaj aliaj. Poste venis laŝarĝobrutoj, ĉiukun sia aparta silueto:unumalaltakaj serpenta; alia altakajdubranĉa,preskaŭelhomaformeco,kromporlakapo,kioestisaltakajmaldikakiellaŝelodelimulo.Alia,konveksaĉeladorso,ŝajnisresaltiaŭpetolisursiajsesrigidajgamboj:aliaestiskielĉevalokovratadeblankajplumoj. Post la ŝarĝobrutoj sekvis en hazarda interspaco la pluaj pilgrimoj, kun Bluner kutimemarŝantaenlamalantaŭo,tialakordekunlatroigitahumilecoalkiolikutimis.ĈelahaltejotiunĉivesperonKugelelprenislaetendeblanbarilon,iamlaposedaĵodeVojnod,kajencirkligislagruponperfortikabaraĵo.

Lasekvantagonlapilgrimojtransirisarondamalaltajmontoj,kajĉitieilisuferisatakonfarederabistoj,sedŝajnisestinepliolesplorabataleto,kajlasolasuferintoestisHakstkiuspertisvundonĉelakalkano.Sedpliseriozaaferookazisduhorojnposte.Pasintesubdeklivo,ŝtonegoliberiĝis,porruliĝi tra la karavano, mortigante ŝarĝobruton, kaj ankaŭ Andel-on la Funerpaŝa Evangelisto kajRoremaŭnd-on laSkeptitkisto.DumlanoktoHakstmortiĝisankaŭ,evidentevenenitade laarmilokiovundislin.

Kunmalĝojeseriozajvizaĝojlapilgrimojekirisfor,kajpreskaŭtujatakiĝisdekaŝejofaredelarabistoj.Bonhazarede lapilgrimojestis atentaj,kaj la rabistojmalorde forĉasiĝiskundekduel ilimortigitaj,dumlapilgrimojperdisnurdu:lavirojKrejkajMagaĥen.

NunestisgrumbladokajmalĝojajrigardojtuniĝisorientenalErtze-Damaĥo.Garstanglevisla

falintajnesperojn:“NiestasGilfiganoj;Gilfigparolis!SurlastrandojdelaMaroSongenoniserĉoslasanktansanktejon!Gilfigestasĉiom-saĝakajĉiom-kompata;tiujkiujfalasenliaservicoestastujtransportatajallaparadizaGamamejro!Pilgrimoj!Okcidenten!”

Trovante kuraĝon la karavano refoje ekiris, kaj la tago pasiĝis sen pluamalboniĝo. Dum lanoktotamen, triel laŝarĝobrutojeskapissiajntenilojnkajeltendariĝis,kajGarstangestisdevigataanoncimalgrandigitajnporciojnporĉiuj.

Marŝantelasepantagon,Tilfoksmanĝismanplenondavenenajberojkajmortisspasmante,jekiuokazoliafratoVitz, laparolisto, furiozefreneziĝiskajkurissuprenlaŭ la liniodaŝarĝobestoj,blasfemante Gilfigon kaj svinge tranĉante la akvovezikojn per sia tranĉilo, ĝis Kugel fine linmortigis.

Du tagojn poste lamarasma bando venis al akvofonto. Spite kontraŭ la averto de Garstang,SalanvjekajArloĵetissinsubenkajtrinkegisgrandaglute.Preskaŭtujiliektenisalsilastomakon,strangoliĝissufoke,iliajlipojestantelakolorodesablo,kajbaldaŭilimortis.

Semajnon postan dek kvin viroj kaj kvar brutoj venis de super monteto por vidi trans latrankvilaakvodelamaroSongeno.Kugeltravivis,kajankaŭGarstang,KazmirkajSubukjul.Antaŭilisituismarĉo,enkionfluismalgrandegarivereto.Kugeltestislaakvonperlaamuletopruntitaallide Iŭkoŭnu,kaj anoncisĝin sana.Ĉiuj trinkegisĝis sato,manĝis fragmitojn ŝanĝitajnalnutra sedsengustasubstancopertiusamaamuleto,postedormis.

Kugel, pliatentigita pro sencodedanĝero, saltis supren, porobservimalbonaŭguranmoviĝoninter la fragmitoj.Liatentigis siajnkunulojn,kajĉiujpretigis siajnarmilojn; sedkioajnkaŭzis lamoviĝonalarmiĝiskaj retretis.La tempoestismezaposttagmezo; la pilgrimojpaŝadis subenal lamorna strando por taksi la situacion. Ili rigardis norden kaj suden sed trovis neniun signon pri lasanktejo.Homoj koleriĝis; okazis kverelo kionGarstang sukcesis trankviligi nur per strebadoplejpersvadema.Balĉ,kiuestisvagintasuprenlaŭlastrando,revenistreekcitite:“Vilaĝo!”

Ĉiuj ekis antaŭen plenaj de espero kaj avideco, sed la vilaĝo, kiam la pilgrimoj proksimiĝis,montriĝis kiel ja tre malbona afero, eta kuna aro da dometaĵoj enloĝataj de lacertaj homoj kiujmontrisladentojnkajsvingadisvipecajnbluajnvostojnenminacadefio.Lapilgrimojformoviĝislaŭlastrando,kajsidissurherbotufojrigardantalamalaltanondoŝaŭmondelaMaroSongeno.

Garstang,debilaprolamankojsuferitaj,parolisunue.Liprovisaldonifeliĉeconallavoĉo.“Nialvenis,nitriumfissuperlateruraArĝentaDezerto!Nunnibezonasnurtrovilasanktejon,fariniajndevotajnpiaĵojn;nirajtaspostereirialErtze-Damaĥokajĝuifuturonelcertigitaĝojado!”

“Ĉioĉibonas,”grumblisBalĉ,“sedkietroviĝoslasanktejo?Ĉedekstrekajmaldekstreestaslasamamornastrando!”

“Nidevasfidial lagvidadodeGilfig!”deklarisSubukjul.Ligratissagonsurpecondeligno,tuŝisĝinpersiasanktarubando.Livokis:“Gilfilg,hoGilfig!Gviduninallasanktejo!Mitialĵetasalte sagohavan indikilon!”Kaj li ĵetis lapecetonalte suprenen la aeron.Kiamĝi surgrundiĝis, lasagoindikissuden.“Sudennidevasiri!”kriisGarstang.“Sudenallasanktejo!”

SedBalĉ kaj kelkaj el la aliaj rifuzis respondi. “Ĉu vi ne vidas, ke ni elĉerpiĝis ĝis alfrontimorton?Miaopinie,decaskeGilfigestujamgvidintaniajnpaŝojnallasanktejo,anstataŭforlasinin

alnecerteco!”

“Gilfigjagvidisnin!”respondisSubukjul.“Ĉuvineatentisprilaindikodelasago?”

Balĉ sonigis ronkon de sardona ridado. “Ajna branĉeto ĵetita alten devas subenveni, kaj ĝimontrussudensamefacilekielnorden.”

“ViblasfemasalGilfig!”Subukjulretroirishororigite.

“Tutene;mimalcertas,keGifligaŭdisvianinstruon,aŭeblevi lasisal limalsufiĉantemponpor reagi. Ĵetu supren labranĉetoncent fojojn; seĉi indikas suden jeĉiuokazo,mimarĉos sudenhaste.”

“Nudo,”dirisSubukjul.LirefojevokisalGilfigkajĵetissuprenlapeceton,sedkiamĝifrapislagrundon,tiamlasagoindikisnorden.

Balĉdirisnenion.Subukjulpalpebrumis,postefariĝisruĝajelavizaĝo.“Gilfigindikisalnijamunufojon,kajkonsiderastionsufiĉe.”

“Mirestasnekonvinkita,”dirisBalĉ.

“Kajmi.”“Kajmi.”

Garstangsuprentenislabrakojnpetege.“Nijamvenistiomlonge;nistrebegiskune,ĝojiskune,bataliskajsuferiskune—nelasu,keninunfaluendisputadon!”

Balĉkajlaaliajnurŝultrolevis.“Nineblindekurissuden.”

“Kiondovifaru?Ĉuirinoden?AŭreirialErtze-Damaĥo?”

“Ertze-Damaĥo?Senmanĝaĵokajkunnurkvarŝarĝobrutoj?Ba!”

“Dolasu,kenipluirusudenserĉeporlasanktejo.”

Balĉ faris pluan mule obstinan ŝultrolevon, je kio Subukjul koleriĝis. “Tiel estu! Tiuj kiujsudenirosstarujetiuĉiflanko,tiujkiujkuniĝasjeBalĉjetiufora!”

Garstang,KugelelkajKazmiralpaŝisalSubukjul;laaliajrestiskunBalĉ,gruponombrajedekunu, kaj nun ili komencis flustri inter si, dum la kvar fidelaj pilgrimoj rigardadis anticipe je iomalbona.

Ladeksaltisstariĝante.“Adiaŭ.”

“Kienviiras?”demandisGarstang.

“Ne grave. Serĉu vian sanktejon se vi devas; ni iros trakti proprajn aferojn.” Kun la plejmallonga el elblaj adiaŭoj ilimarŝis al la vilaĝon de la lacertuloj, kie ili buĉis la virajn, fajlis ladentojndelainaj,vestisilinenvestaĵojelfragmitoj,kajinstalissinkiellordojdelavilaĝo.

Garstang, Subukjul,Kazmir kajKugel dumtempe veturis suden laŭ la strando. Je noktiĝo ilibivakis kaj vespermanĝis per moluskoj kaj kraboj. Je la mateno ili trovis ke la kvar restantaj

ŝarĝbrutojforiris,kajnuniliestissolaj.

“EstaslavolodeGilfig,”dirisSubukjul.“Nidevasnurtrovilasanktejonkajmorti!”

“Kuraĝon!”murmurisGarstang.“Nelasu,kenivenkiĝosdemalespero!”

“Kioaliarestas?ĈuniiamajnrefojevidoslaValonFolgeŭs?”

“Kiuscias?Lasuninunuefaruniajndevotojnĉelasanktejo.”

Jetioiliekirisplu,kajmarĉislarestaĵondelatago.Jenoktiĝoilitrolacisporfariionajnpliolfalivelkesurlasablondelastrando.Lamaroetendiĝisantaŭili,platakieltablo,tiomkalmakelasubiranta suno speguligis sian precizan aspekton anstataŭ brilan strion. Pektenoj kaj kraboj refojeprovizismalgrandanvespermanĝeton,postkioilikomfortigissinpordormisurlastando.

Iampost launuajhorojde lanoktoKugelvekiĝispro sonodemuziko.Eksidante, li rigardistranslaakvoportrovikefantomaurboaperisporekzisti.Maldikajturojĵetiĝisenlaĉielon,lumigitajdebrilerajpunketojdeblankalumokiujdrivismalrapidesuprenkajmalsupren,tienkajreen.Surlavojojpromenislaplejfeliĉaelhomaroj,portantajpalajnlumantajnvestaĵojnkajbolvantajkornojndedelikatasono.Barĝosuramasigitadesilkajkusenoj,movitadeenormaveloelcejan-bluasiko,drivispretere. Lampoj ĉe la pruo kaj pobostango lumigis ferdekon plen-plenan de festantoj: kelkajkantantajkajludantajliutojn,aliajdrinkantajelpokaloj.Kugeldolorevolispartoprenieniliaĝojo.Libaraktisleviĝiĝislagenuoj,kajelvokis.Lafestantojsubenmetissiajninstrumentojnkajfiksrigardisal li, sed nun la barĝo jam drivis pretere, tirata de la granda blua velo. Baldaŭ la urbo flagis kajmalaperis,lasantenurlamallumannoktanĉielon.

Kugelrigardadisenlanokton,liagorĝodoloranteprotiabedaŭrokianlineniamantaŭespertis.Je lia surprizo li trovis sin staranta ĉe la rando de la akvo. Apude estis Subukjul, Garstang kajKazmir.Ĉiuj fiksrigardis unu al alia tra lamallumo, sed interŝanĝis neniujn vortojn.Ĉiuj revenissuprensurlastrandokiebaldaŭilidomiĝissurlasablo.

Tralatutodelasekvatagoestismalmultakonversacio,kajeĉreciprokaevitado,kvazaŭĉiuellakvarvolisestisolakunsiajpensoj.Detempoaltempounuaŭaliarigardisduon-sopireallasudo,sedneniuŝajnisestienhumoroporforlasilalokon,kajneniuparolispriforiro.

Latagopasiĝisdumkiamlapilgrimojripozisenduon-toporo.Sunsubirovenis,kajnokto;sedneniuellagrupoelektisdormi.

Dum la meza vespero la fantoma urbo reaperis, kaj ĉinokte bankedo okazadis. Artfajraĵaspektakloelmirindadetalecoburĝonisenlaĉielo:Puntoj,retoj,stel-eksplodadojelruĝokajverdokajbluokajarĝento.Laŭlongedelapromenejovenisparado,kunfantom-junulinojvestitajenirizajvestaĵoj, fantom-muzikistoj en volumegaj vestaĵoj el ruĝo kaj oranĝo kaj petolantaj fantomo-arlekenoj.Dumhorojlasonodefestadodrivistranslaakvo,kajKugelvadisenlaakvonporstariĝis-genueprofunda,kajĉitielirigardadisĝislavestadokvietiĝiskajlaurbofadiselvido.Kiamliturnisfor,laaliajsekvislinreenallastrando.

Jelasekvatagoĉiujestismalfortajpromalsatokajsoifo.EnraŭkavoĉoKugelmurmuris,keilidevaspluirigisianmision.Garastangkapjesiskajdirisraŭke:“Allasanktejo,lasanktejodeGilfig!”

Subukjulkapjesis.Lavangojde lia iamegrasavizaĝomarasmis; liajokulojsurhavis tavolojn

kajaspektisnebule.“Jes,”liraslis.“Nijamripozis;pluennidevasiri!”

Kazmirkapjesispreteratente.“Allasanktejo!”

Sedneniuj komencis iri plu suden.Kugelvagis supren trans la tajda zonokaj sidigis sinporatendinoktiĝon.Rigardantedekstrenlividishomanskeletonripozantanlaŭpozonemalsimilaolliapropra.Ektremante,Kugelturniĝismaldekstrenkajjenestisduaskeleto,tiuĉirompitadetempopasokajlasezonoj,kajtranstioankoraŭalia,tiuestantanuramasodaostoj.

Kugel levis sin stari kaj kuris ŝancelante al la aliaj. “Rapide!” li vokis. “Dum forto ankoraŭrestasalni!Allasudo!Venu,antaŭolnimortos,kieltiujaliajkiesostojrestassupere!”

“Jes,jes,”murmurisGarstang.“Allasanktejo.”Kajlitiregissinporstari.“Venu!”livokisallaaliaj.“Niirassuden!”

Subukjul levis sinvertikale, sedKazmir, post senfortaprovo, falis reen. “Ĉi tiemi restas,” lidiris.“Kiamviatingoslasanktejon,propetualGilfigpromi;eksplikukelahipnotasorĉosuperregislafortondemiakorpo.”

Garstang volis resti por petegi, sed Kugel indikis pri la subiranta suno. “Se ni restus ĝismallumo,niperdiĝus!Morgaŭniafortoestuselĉerpita!”

SubukjulprenislabrakondeGarstang.“Nidevasestifor,antaŭolnoktiĝo.”

GarstangdirisfinanpetegonalKazmir.“Miaamikokajkunulo,vokuvianforton.Kuneniestasvenintaj,deforaValoFolgeŭs,surflosomalsuprenlaŭlaSkamandro,kajtranslahororandezerton!Ĉunidevasapartiĝiantaŭolatingilasanktejon?”

“Venu,allasanktejo!”ronkisKugel.

SedKazmirturnislavizaĝonfor.KugelkajSubukjulkondukisGarstangfor,kunlarmojfluantajmalsuprensurliajvelkintajvangoj;kajiliŝanceliĝissudenlaŭlastrando,evitigantajlaokulojnfordelaklaramolasurfacodelamaro.

La maljuna suno subeniris kaj supren-reflektis ventumilforman koloraĵon. Alta sternaĵo elnubopecetoj lumiĝis feliĉe flavasurstrangebronz-brunaĉielo.Laurbonunaperis,kajpliolĉiamantaŭeĝigrandiozis,kunpintoturoj reflektantaj la lumondesunsubiraro.Laŭ lapromenejomarŝisgejunulojkunflorojenlahararo,kajfojeilihaltisporfiksrigardiallatriopokiupaŝadislaŭlalongodelastrando.Sunsubirofadis;blankajlumojbrilisdelaurbo,kajmuzikodrivetistranslaakvo.Dumlonga tempoĝi sekvis la tripilgrimojn, finfine fadantaen ladistancokajmortanta.Lamarokuŝismalplenajelaokcidento,reflektantekelkajnfinajnkolorojnelbrunajkajoranĝajbrileteroj.

Ĉirkaŭ tiam la pilgrimoj trovis rojon da freŝa akvo, kun beroj kaj sovaĝaj prunoj kreskantajapude,kajĉitieiliripozislanokton.JelamatenoKugelkaptisviŝonkajĉasiskrabojnsurlastrando.Plifortiĝintaj,latridaŭreiradissuden,ĉiamserĉanteporvidilasanktejon,kionKugelnunpreskaŭatendisvidi,tielintensajestislasentojdeGarstangkajSubukjl.Kajja,dumlatagojpreterpasis,estisladevotaSubukjulkiukomencismalesperi,dubilasincerecondelakomandodiritaalGarstang,dubilaesencanvirtondeGilfigmem.“Kiogajniĝaspertiuĉidoloregapilgrimado?ĈuGilfigdubasniandevotemon?CertenijamprovisninperĉeestilaPuriganRiton;kiallisendisnintiomfor?”

“La saĝaj rimedoj de Gilfig estas nepenetreblaj,” diris Garstang. “Ni jam venis tiom for; nidevasserĉiplukajplukajplu!”

Subukjulekhaltis,porrigardimalantaŭenlaŭlavojojamsurvenita.“Jenmiapropono.Ĉetiuĉiloko,lasukenistarigualtaronelŝtonoj,kiofariĝosniasanktejo;lasu,kenitiamplenumuriton.KunladevigodeGilfigplenumita,nirajtosturniĝinorden,allavilaĝokieniajkunulojloĝas.Tie,feliĉeni rekaptu la ŝarĝobrutojn, kaj replenigu niajn stokojn, kaj ekiru trans la dezerto, eble por alvenirefojealErtze-Damaĥo.”

Garstanghezitis.“Estasmultorekomendindaenviapropono.Tamen—”

“Boato” kriis Kugel. Li fingre montris al la maro kie je distanco de dunona mejlo naĝisfiŝkaptistaboatopuŝitadekvadratavelopendantade longa flekseblavelstango.Ĝipasismalantaŭpromontorokiu situis unumejlon sudede tie kie la pilgrimoj staradis, kaj nunKugel indkikis privilaĝoiomforsurlastrando.

“Bonege!”deklarisGarstang.“TiujĉipopolojebleestuskunulajGilfiganoj,kajtiuĉivilaĝolalokokietroviĝuslasanktejo!Nialiru!”

Subukjultamentimis.“Ĉuprisciodelasanktajtekstojpovusestipenetrantajtiomfor?”

“Niegesingardu,”dirisKugel.“Nidevasgvatadikungrandazorgemo.”Kaj ligvidis lin laŭkaŝairejotraarbaroeltamarikojkajlarikoj,allokodekieilipovisgvatadimalsuprenallavilaĝo.La kabanetoj konstruiĝis krude el nigra ŝtono kaj enloĝiĝis de popolo el feroca aspekto. Nigrajhararojenspikojĉirkaŭisrondajnargil-kolorajnvizaĝojn;spikajnigrajdikajharegojkreskadisdesurfelajŝultrojkielepoletoj.Dentegojelstarisdelabuŝojdeambaŭvirojkajvirinojkajĉiujinterparolisperraŭkajkriegoj.Kugel,GarstangkajSubukjultirissinretronkunlaplejazorgemo,kajkaŝiteinterla arboj, diskutis per voĉoj mallaŭtaj. Garstang finfine malkuraĝiĝis kaj trovis nenion por ke liesperu.“Mielĉerpiĝis,spiritekajankaŭkorpe;ebleĉitiemimortos.”

Subukjulrigardisnorden.“MireirosporriskilasortonsurlaArĝentaDezerto.Seĉiobonus,mialvenusrefojealErtze-Damaĥo,aŭeĉallaValoFolgeŭs.”

GarstangturniĝisalKugel.“Kajkionfarosvi,ĉarlasanktejodeGilfigestasnenietrovebla?”

Kugel fingre indikisalkajokiekelkedaboatojalligiĝis.“MicelasalAlmerio, trans laMaroSongeno.Miproponas,kemikaŝprenuboatonkajveturisurmareokcidenten.”

“Midovinadiaŭas,”dirisSubukjul.“Garstang,ĉuvivenos?”

Garstangkapneis.“Tromalproksimas.Micertemortussurladezerto.MitransiroslamaronkunKugelkajportulaVortojndeGilfigallapopolodeAlmerio.”

“Adiaŭ, do, ankaŭ al vi,” kajSubukjul turniĝis rapideporkaŝi la emocion sur siavizaĝokajkomencisfoririallanordo.KugelkajGarstangrigardisladuranformonforiradienladistancokajmalaperi. Ili turniĝis al konsiderado pri la kajo. Garstang estis dubema. “La boato ŝajnas sufiĉemarkapabla,sed‘kaŝpreni’estas‘ŝteli’:agospecifemalrekomenditadeGilfig.”

“Neniuproblemoekzistas,”dirisKugel.“Mimetosorajnmonerojnsurlakajon,jekvantoegalevalorajelaboato.”

Garstangdonisdubemankonsenton.“Kiodoprimanĝaĵokajakvo?”

“Posthavigialnilaboaton,niiroslaŭlamarbordoĝisnipovosakirinecesaĵojn,postkiamniveturossurmarerekteokcidenten.”

Pri tioĉiGarstangkonsentiskaj laduopoekokupissinpergvatadodelaboatoj, taksanteunukontraŭalia.Lafinaelektoestisfortikaaferolongajeĉirkaŭdekaŭdekdupaŝoj,sufiĉelarĝa,kunetakajuto.

Jekrepuskiĝoiliŝtelirissubenallakajo.Ĉioestiskvieta:lafiŝkaptistojjamreirisallavilaĝon.Garstangsuririslaboatonkajraportisĉionenbonaordo.Kugelkomencismalligilaŝnurojn,kiamdelalimodelakajovenissovaĝaelkriokajdekduodalaharajvilaĝanojvenispezealkurantaj.

“Niperdiĝas!”kriisKugel.“Kuruporlapropravivo,aŭplibone,naĝu!”

“Maleble!,”deklarisGarstang. “Se tio ĉi estas lamorto,mi renkontosĝinkun tiomdadignokiommeeblas!”Kajligrimpissuprenallakajo.Rapideiliĉirkaŭiĝisdehomojelĉiujaĝoj,logitajdelaviglabruo.Unu,pliaĝaestraranodelavilaĝo,demandisenseveravoĉo:“Kionfarasviĉitiel,ŝtelirantesurniakajo,kajpretigantajŝteliboaton?”

“Niaceloestasaferosimplega,”dirisKugel.“Nivolastransirilamaron.”

“Kio?” muĝis la estrarano. “Kiel tio eblas? La boato portas nek manĝajon nek akvon, kajmalsufiĉeekipiĝas.Kialvinevenisalniporeksplikiviajnbezonojn?”

Kugelpalpebrumiskaj interŝanĝisrigardonkunGarstang.Liŝultrolevis.“Miparolossenkaŝe.Viaaspektokaŭzisalnitianalarmonkeninekuraĝisriski.”

Ladiraĵo instigismiksitanamuzonkaj surprizon inter lahomamaso.Lagrupaparolistodiris:“Niĉiujkonfuziĝas;bonvoluekspliki.”

“Nu,”dirisKugel.“Ĉumirajtasdiriabsolutesenkaŝe?”

“Certeja!”

“Kelkaj eroj de via aspekto impresas nin pri sovaĝeco kaj krueleco: viaj elstaraj dentegoj, lanigra kolhararo kio ĉirkaŭas viajn vizaĝojn, la kriegemo de via parolo— por nomi nur kelkajnaferojn.”

Lavilaĝanojridismalkredeme.“Kiasensencaĵo!”ilikriis.“Niajdentojlongasporkenipovuŝiri la duran viŝviandon per kiu ni subtenas vivadon.Ni portas niajn hararojn tiel por kontraŭadicertanspeciondeofendegainsekto,kajprotio,keniĉiujestasiometesurdaj,ebleniemasparolegi.Esenceniestasĝentilakajkompatapopolo.”

“Precizetiel,”dirislamaljunaestrarano,“kajpormontriĉition,morgaŭnienŝarĝosnianplejbonanboatonkajsendosvinforkunesperojkajbonvolo.Hodiaŭnokteokazosbankedonhonoriganprivi!”

“Jen ĉi tie estas vilaĝo el vera sanktemo,” deklarisGarstang. “Ĉu vi estas, laŭ ajna hazardo,adorantojdeGilfig?”

“Ne;ni riverencigasninmemantaŭ lafiŝ-dioJob,kiesbonefikoŝajnasegalialajnaalia.Sedvenu,lasukenisuprenirosallavilaĝo.Nidevasfaripreparojnporlabankedo.”

Ili supreniris ŝtupojn tranĉitajn el la roko de la klifo, kio eliris al loko lumigita de dekduoflamantaj torĉoj.Laestrarano indikisprikabaneto iompli larĝaol la aliaj: “Jenkievi trapasos lanokton;midormosaliloke.”

Garstang refoje instigiĝis pridiri la kompatemon de la fiŝkaptista popolo, je kio la estraranoklinis la kapon. “Niprovas akiri spiritanunuecon.Fakte, ni simboligas tiun ĉi idealonper la ĉefamanĝaĵodeniajceremoniajbankedoj.”Liturniĝis,kunfrapislamanojn.“Lasu,kenipreparos”

Grandakaldronoestispendigita super tristango; lignablokokajbuĉ-hakiloaranĝiĝis,kajnunĉiuellavilaĝanoj,marŝantepreterlabloko,forhakisfingronkajĵetisĝinenlapotegon.

La estrarano eksplikis: “Per tiu ĉi simpla rito, en kio ni nature atendas ke vi partoprenu, nimontras nian komunan heredon kaj nian interdependecon. Venu, ni paŝu por eniri la vicon” KajKugelkajGarstangestislasatajneniunelektonkromkeambaŭforigufingronkajĵetuĝinenlapotonkunlaaliaj.

La bankedo daŭris longe dum la nokto. Matene la vilaĝanoj plenumis sian promeson. Unuapartemarkapablaboatodoniĝiskajestisprovizatapernecesaĵoj,inkluzivedemanĝaĵorestantadelaantaŭnoktabankedo.

Lavilaĝanojamasiĝissur lakajo.KugelkajGarstangdirispri siadankemo,postKugelhisissuprenlavelonkajGarstangĵetisforlakajoligajnŝnurojn.Ventoplenigislavelon,laboatomoviĝiselensurlafacodelaMaroSongeno.Gradelalandbordounuiĝiskunlamalklarecodedistanco,kajladuestissolaj,kunnurlanigrametalarebriladodelaakvojeĉiujflankoj.

Tagmeziĝis,kajlaboatomovisenbazeprofundamalpleneco:akvosube,aerosupre;silentoenĉiuj direktoj. La posttagmezo estis longa kaj torpora, malverŝajna kiel sonĝo; kaj la melankoliamajestecodesunsubirosekviĝisdekrepuskoellakolorodeakvigitavino.

Ŝajnis,kelaventoiom-post-iomplifortiĝistralatutanoktodumiliveleglisadisokcidenten.JesunleviĝolaventomortiskajkunvelojflagrantajsenefikeambaŭKugelkajGarstangdormis.

Okfojojnlacikloripetiĝis.Matenedelanaŭatago,malaltalandbordaliniovidiĝisantaŭe.Dumla meza posttagmezo ili stiris la pruon de ilia boato tra malforta ondoŝaŭmo supren sur larĝanblankanstrandon.“ĈuĉitieestasAlmerio?”demandisGarstang.

“Tielmikredas,”dirisKugel,“sedprikiukvartalomimalcertas.Arzenomejeblesituasnorde,okcidenteaŭsude.SelaarbarotieestastiukiosuperkovrasOrientanAlmerion,estusplisaĝe,kenipreterpasujeflanko,ĉarĝiportasmalbonaŭguranreputacion.”

Garstangfingreindikislaŭlamarbordo.“Atentu:aliavilaĝo.Selapopoloĉitieestastiajkiajtiujtranslamaro,ilihelposalniprilaniavojo.Venu,niiruinformipriniajdeziroj.”

Kugeldetenisfor.“Ebleestusplisaĝe,kenigvatadu,kielantaŭe.”

“Por kia celo?” demandis Garstang. “Je tiama okazo ni nur tiel nin mem misinformis kajkonfuzis.”Liantaŭirisgvidelaŭlastrandoceleallavilaĝo.Alproksimiĝanteilipovisvidihomojn

moviĝantaj trans la centra placo: facilmovaj or-haraj homoj, kiuj parolis inter si en voĉoj tiaj kiamuziko.Garstang aliris ĝoje, atendante bonvenigon eĉpli kortuŝanol tiu kiun li ricevis ĉe la aliamarbordo;sedlavilaĝanojkurisantaŭenkajilinkaptissubretoj.“Kialvifarastionĉi?”demandegisGarstang.“Niestasnekonatojkajplanasnenianmalbonon!”

“Vi estas nekonatoj; ĝuste tiel,” diris la plej alta el la or-haraj vilaĝanoj. “Ni adoras tiunnedeturneblandionkiunomiĝasDangot.Nekonatulojestaslaŭdifinoaŭtomateherezuloj,kajtialnifaraskeilimanĝiĝudelasanktajsimioj.”KajdirintetionilikomencistrenilaretojnkunKugelkajGarstang trans la akraj ŝtonpecoj de lamarbordo dum la belaj infanoj de la vilaĝo dancis ĝoje jeambaŭflankoj.

Kugel sukcesis elpreni la tubonkiun li akirisdeVojnodkaj elblovisbluankoncentraĵonal lavilaĝanoj.Ŝokesurprizitaj,ilifalisgrundenkajKugelpoviselbaraktisianeskaponellareto.TirantelaglavonlisaltisantaŭenkajtranĉisporkeGarstangliberiĝu,sednunlavilaĝanojreordiĝis.Kugelrefojeuzissiantubon,kajlavilaĝanojforkurisenmalĝojegadolorego.

“IruKugel,”dirisGarstang.“Miestasmaljunulo,elmalmultavivforto.Eskapeforkuru;serĉusekuron,kunĉiujmiajbondeziroj.”

“Tioestusmianormalainstinkto,”Kugelkonfesis.“Sedtiujĉihomojsimulasminalidealismopreterajnapraktiko;dobaraktuellareton;niretretoskune.”Refojeliŝprucigisŝokandoloronperlabluaprojekciaĵo,dumGarstangliberigissin,kajlaparoforkurislaŭlalongodelastrando.

Lavilaĝanoj ĉasis kunharpunoj. Ilia unua ĵeto penetris alGarstang tra la dorso. Li falis sensono.Kugeleketurniĝis,celedirekis la tubon,sedlasorĉaĵojamelĉerpiĝis,kajnurbluetaklaraĵoaperis.Lavilaĝanojtirisretroenlabrakojnporĵetiduansalvon;Kugelvokismalbenon,flankensaltiskajekkurbiĝis,kajlaharpunojflugispreterlienlasablondelastrando.Kugelskuislapugnonunufinanfojon,posteekissurlapiedojkajforkurisenlaarbaron.

Ĉapitro6

LaKavernoenlaArbaro

TralaAntikvaArbarovenisKugel,ŝtelirepaŝonpostpaŝo,paŭzanteofteporaŭskulteatendilarompiĝondebranĉetoaŭkvietanpiedpaŝonaŭeĉlablovetondeelspiro.Liazorgemo,kvankamĝiamalrapidigode lia irado,estisnekhipotezanekmalpraktika;aliuloj travagadis laarbaronhavantajanksiojnkajdezirojnegekontraŭajalliajpropraj.Tutetraiuterurakrepuskoliestisforkurintakajfine postlasinta paron da déodandoj; je alia okazo li devis eke haltii tuje ĉe rando de gresasenarbejeto kie staradis leŭkomorfo pripensanta: post kiamKugel fariĝis eĉ pli avertema ol ĉiamantaŭe, ŝtelirante de arbo al arbo, observe kaj aŭskulte serĉema pri ĉio, ekkuranta kiel sago transmalplenajlokojkunlaplejegedelikatapaŝmaniero,kvazaŭkontaktokunlagrundodolorigusallilapiedojn.

Meze je iu posttagmezo li venis al etanmalsekan senarbejeton ĉirkaŭitan de nigrajmádeŭro-arboj, altajkaj tielmalbonaŭgureaspektajkielpastrojkapuĉekapkaŝitaj.Kelkeda ruĝaj lumstriojoblikve penetrintaj la malplenejon lumigis solan torditan cidonian arbon, kie pendiĝis striaĵo dapergameno. Staranta for inter la ombroj Kugel studis la malplenejon longatempe, poste paŝantaantaŭenliprenislapergamenon.Enkramfajliterojmesaĝoindikiĝis:

Zarejdiz la Saĝulo faras doneman oferton! Tiu, kiu trovas tiun ĉi mesaĝon, rajtassenpagepostuli unuhorondabonjuĝakonsilado.Kavernokondukanta enmonteton situasproksime;laSaĝulotroveblasinterne.

Kugel studis la pergamenon kiel puzlon. Granda demando pendis en la aero: Kial Zarejdisdisdonuselsiatrezorodasciojkuntiasenzorgamalavaro?Aferojŝajnesenpagajmalofteegalaslareklamon; laŭ iu kaŝitamaniero aŭ alia la Leĝo de Ekvivalenco devas venki. Se Zarejdiz ofertuskonsiladon—malatentante la pretendon de absoluta altruismo— li atendis gajni ion valoran: jeminimumopliigondelamemestimo,aŭinformonprimalproksimajokazaĵoj,aŭĝentilanlaŭtdiradondepoemego,aŭtielesimilanservadon.KajKugelrelegislamesaĝon,liapridubokreskanta.Liestusforĵetanta la pergamenon al flanko se ne estus, ke li sentis veran kaj tujan bezonegon por haviinformon: specifan scion pri la plej sekura vojo al la domo de Iŭkoŭnu, kune kun rimedo porsenhelpigilaRidantanMagiiston.

Kugel rigardisĉiudirekte, serĉante lamonteton referencitandeZarejdiz.Trans la senarbejo lagrundo ŝajnis plialtiĝi, kaj levante la okulojnKugel atentis pri tordaj branĉoj alte situitaj, kvazaŭkelkajdáobadojkreskissuraltagrundo.

Kun maksimuma singardemo Kugel antaŭiris tra la arbaro, kaj baldaŭ haltiis pro subitasuprenpuŝaĵoelgrizarokokronitadearbojkajvinoj:sendubelamontetocitita.

Kugelstaristirantealsilamentonon,montranteladentojnengrimacodedubemo.Liaŭskultis:kvieto,tutakajplena.Restanteinterlaombrojlipluirisĉirkaŭlamonteton,kajpostnelongetrovislakavernon:arkatruokondukantaenlarokon,altatiomkielhomo,kajlarĝakiomliajetenditajbrakoj.Superependisŝildosurskribitaenmalnetajliteroj:

ENIRU:ĈUIJBONVENAS!

Kugelrigardisiundirektonkajalian.Neniavidaĵoaŭaŭdaĵoestisenlaarbaro.Lifariskelkajnzorgajnpaŝojnantaŭen,strebeenrigardislakavernon,portrovinurmallumecon.

Kugelpaŝisretroen.Spiteallaafablaurĝecodelaŝildo,lisentisnenianinklinonporpuŝisinantaŭen,kajkurbiĝanteporkaŭrilirigardadisintenseallakaverno.

Dek kvin minutoj pasis. Kugel ŝanĝetis la pozon; kaj nun, je dekstre, li ekvidis vironalproksimiĝantan,movantanperzorgemoapenaŭmalpliĉio-rimedaol liapropra.Lanovavenantoestiselmezastaturokajportislakrudajnvestojndekamparano:grizapantalono,rust-koloraĉemizo,klinabrunaĉapelokunlaantaŭrandopuŝitasuben.Lihavisrondan,iommaldelikatanvizaĝon,kunnazo arbostump-forma, malgrandaj okuloj tre aparte lokitaj, peza mentono sternita de brun-grizakreskaĵonerazita.TenataenliamanoestispergamenaĵotiakianKugeljamtrovis.

Kugelmalrapidestariĝis.Lanov-alvenintohaltiis,postevenisantaŭen.“ViestasZarejdiz?Sejes,konuminporestiFabeln ladrog-hebisto;mi serĉas riĉankampetonda sovaĝaj aliumoj.Plue,miafilinosopirumaskajripozemaskajnepluportasladorso-korbon;do—”

Kugellevislamanon.“Vieraras;Zarejdizrestasensiakaverno.”

Fabelnfermetislaokulojnruzopense.“Kiudoestasvi?”

“MiestasKugel:kielvi,serĉantodeenlumiĝo.”

Fabelnkapjesisplenkomprenane.“ĈuvijamkonsultisalZarejdiz?Ĉuliĝustaskajfidindas?Ĉulipostulasnenianprezonkielŝajnedirasliareklamo?”

“Prave, en ĉiudetalo,” dirisKugel. “Zarejdiz, kiu ŝajne ĉionscias, parolas el la puraĝojopritransdonadodeinformoj.Miajperpleksaĵojjamsolviĝis.”

Fabelnstudislinflankrigarde.“Kialdoviatendadasapudlakaverno?”

“Ankaŭ mi estas drogherbisto, kaj mi elpensas novajn demandojn, specife pri proksimasenarbejoplenadesovaĝajaliumoj.”

“Ĉuvere!”diregisFabeln,klakantelafingrojnagacite.“Elpensuzorge,kajdumviaranĝasviajnfrazojn,mipaŝosinternenkajdemandostemeprilalacecodemiafilino.”

“Laŭviavolo,”dirisKugel.“Tamen,sevivolasprokrasti,mibezonasnurmalmultantemponporaranĝimiajndemandojn.”

Fabeln faris geston de bonkoreco. “En tia mallonga intertempo, mi jam estos enirinta lakavernon,elirintakajjamfor,ĉarmiestasviroelrapidemobordajehasto.”

Kugelriverencis.“Tiukaze,irunun.”

“Mi estos rapida.” Kaj Fabelnmarŝis en la kavernon. “Zarejdiz?” li vokis. “Kie Zarejdiz laSaĝulo?Mi estas Fabeln; mi volas meti certajn pridemandojn? Bonvolu elveni!” Lia voĉo grademufliĝis. Kugel, aŭskultante zorge, aŭdis la malfermiĝon kaj fermiĝon de pordo, kaj poste estissilento.Pensoplenelikomfortigissinporatendi.

Minutoj trapasis, kaj horo. La ruĝa suno subenmoviĝis en la posttagmeza ĉielo kaj pasismalantaŭ lamonteto.Kugelmaltrankviliĝetis.KieFabeln?Liklinis lakapon:ĉurefoje lasonodepordomalfermiĝantakajfermiĝanta?Javere,kajjenFabeln:ĉiodoestisbone!

Fablen rigardis el la kavernon. “Kie estas Kugel la drogherbisto?” Li parolis en raŭka,malpacienca voĉo. “Zarejdiz rifuzas sidiĝi ĉe la bankedo nek pridiskuti aliumojn, krom en la plejĝeneralajterminoj,ĝispostviprezentosvin.”

“Bankedo?“demandisKugelkunekintereso.“ĈuladonemodeZarejdizetendiĝastiommulte?”

“Ja vere: ĉu vi ne notis la halon da murtapiŝoj, la tranĉe skulptitajn pokalojn, la arĝentanbovlegon?” Fabeln parolis kun ia saturna emfazo kiu konfuzis Kugel-on. “Sed venu; mimalpaciencas,kajnevolasatendi.Sevijammanĝis,mitioninformosalZarejdiz.”

“Tute ne,” diris Kugel, kun digneco. “La humiligo vundus min brule, se mi estus tielmalhonorintaalZarejdiz.Gviduantaŭen;mipostsekvos.”

“Venudo.”Fabeln turniĝis;Kugel sekvis linen lakavernon,kie liajnaztruojekofendiĝispronaŭzaodoro.Lipaŭzis.“Ŝajnemidetektasfiodoron—ionkiuafektasminmalplaĉe.”

“Midetektislasaman,”dirisFabeln.“Sedtrapasontelapordontiufiodoroĉesos!”

“Mifidasjetio,”dirisKugelmalagrable.“Ĝidetruusalmilaapetiton.Kiendo—”

Dumliparolis,ekasvarmodeetajrapidajkorpojsursaltislin,malseketajjehaŭtokajdifektitajper laodorokiunli trovis tiomegemalplaĉa.Estiskonfuzasonaroelalt-piĉajvoĉoj; liaglavokajzonsakofortiriĝis;pordomalfermiĝis;Kugelĵetiĝisenmalaltplafonantunelon.Enlumodeflagrantaflava flamo li vidis liajn kaptintojn: kreituloj el alteco duone lia propra, palaj je haŭto, pintaj jevizaĝo,kunorelojsursuprode lakapo.Ilipaŝadiskuniometaantaŭklinakurbiĝo,kaj iliajgenuojartikisrenversejetiudirektokutimainterverajhomoj,kajiliajpiedoj,ensandaloj,ŝajnisestimolajkajsuplaj.

Kugel rigardisĉirkaŭenkonfuzite.ApudekaŭrisFabeln, rigardanta linkunmalamegomiksitakunmalicamemplaĉo.KugelvidisnunkemetalabandoĉirkaŭislakolondeFabeln,alkiufiksiĝislonga metala ĉeno. Ĉe la fora ekstremo de la fosita ĉambro kaŭre sidis maljuna viro kun longajblankaj haroj, same ligita per kolringokaj ĉeno.EĉdumKugel rigardis ĉirkaŭ si, la ratuloj klapefermisringonĉirkaŭlianproprankolon.“Haltu!”eksklamisKugelenkonsterniĝo.“Kionviintencasfaritielĉi?Mimalŝategastianpritraktadon!”

La ratuloj puŝegis al li kaj kuris for. Kugel vidis, ke longaj skvamaj vostoj pendis de iliajpintformajpostaĵoj,kiujelstarisatentindeellanigrajĉemizegojkiujniliportis.

Lapordomalfermiĝis;latrihomojestissolaj.

Kugel turniĝis kolere al Fabeln. “Vi trompismin; vi kondukismin al kaptiĝon! Tio ĉi estasseriozaofendo!”

Fabelneligisamaranridon.“Nemalpliseriozaollatrompokionvipraktikiskontraŭmi.Perviafriponaagaĉo,mikaptiĝis;mitialcertigis,kevineeskapu.”

“Tioĉiestasmalhomamalico!”muĝisKugel.“Micertigos,keviricevudecanrepagon!”

“Ba,”dirisFabeln.“Neagacuminperviajplendoj.Ĉiuokaze,mine logisvinenlakavernonpronuramalico.”

“Ĉune?Ĉuvihavaspluanperversanmotivon?”

“Estas simple: la ratuloj estas ja ruzaj! Kiu ajn logus du aliajn en la kavernon gajnus sianliberecon.Vinombriĝaskielunuatingonenmiakonto;mibezonasproduktiduankajmiliberiĝos.Ĉuneprave,Zarejdiz?”

“Nur en larĝa senco,” respondis la maljunulo. “Vi ne rajtas nombri tiun ĉi viron inter viajkontaĵoj; se justecoestus absoluta ambaŭvikaj li plenumusmiankonton; ĉunemiajpergamenojlogisvinambaŭallakaverno?”

“Sedneinternen!”deklarisFabeln.“Jensituasladelikatainterdistingokiudevasdecidiĝi!Laratulojkunsentas,kajtialvineliberiĝis.”

“Ĉikaze,”dirisKugel,“mitialasertasposedondevikielgajnoenmiakonto,ĉarmisendisvinenlakavernonportestilacirkonstancojntiealfrontotajn.”

Fablen ŝultrolevis. “Ĉi tio estas afero kion vi devas disputi kun la ratuloj.” Limalridetis kajpalpebrumigissiajnetajnokulojn.“Kialmineasertu,kemimemnombriĝukontraŭlakontopropra?Tioestasargumentoasertinda.”

“Ne tiel, ne tiel,” soniĝis altpiĉa voĉo demalantaŭ la kadro. “Ni nombras nur tiujn gajnojnprovizitajnpostkonfiskiĝo.Fabelnnombriĝaskontraŭnenieskonto.Li tamenjuĝiĝisporhaviunugajnon:nome,lapersonoKugel.LasumodeZarejdisnombriĝasjenulo.”

Kugelpalpislakolringonĉirkaŭlakolo.“Kiodo,senimalsukcesasprovizidugajnojn?”

“Unumonatoestasviadaŭro;nepli.Sevimalsukcesusdumtiutempopaso,vielvoriĝus.”

Fablen parolis en voĉo de sobra kalkulado. “Mi kredas ke mi jam preskaŭ liberiĝas.Malproksimajeneniugrandadistancoatendadaslafilino.Ŝijamsubitemalpacienciĝisprisovaĝajaliumojkajprotiosenvalorasenmiadomo.Decas,keperŝiaagadomiestuliberigata.”KajFabelnkapjesadiskunpezamemplaĉeco.

“Estusinterese,kemirigarduviajnmetodojn,”Kugelrimarkis.“Kieprecizeŝiestutroveblakajkielŝiestualvokata?”

LaesprimodeFabelnfariĝiskajruzakajdisputema.“Midirosalvinenion!Sevivolasnombrigajnojn,elpensularimedonmem!”

Promalplaĉitokajmalestimo,KugelturniĝisalZarejdiz.“Kajkioestaslabazodeviametodo?”

Zarejdizmangestisaltabulosurkiokuŝisstriojdepergameno.“Miligaspersvadajnmesaĝojnal flugilohavaj semoj,kiuposte liberiĝasen laarbaro.Lametodoestaselpridubautileco, logantepreterpasantojnallabuŝodelakaverno,sedpersvadanteilinnepliantaŭen.Mitimas,kemihavasnurkvintagojnporvivadi.Seminurhavusmiajnlibraĵojn,miajnskrib-foliojn,miajnlabor-librojn!

Kiajnsorĉojn,kiajnsorĉojn!Miegedistirustiunĉifositantunelaronekdeunuekstremoĝislaalia;miŝanĝusĉiuneltiujhom-ronĝulojalbrulaĵoelverdafajro.MipunusalFabelnrepageprotio,keliruzetrompŝtelisdemi…Hm.ĈulaGirigilo?ĈueblelaSuferigaJukadodeLugŭajlro?”

“LaŜorĉodeSenesperaEncistigohavassiajnproponantojn,”sugestisKugel.

Zarejdis kapjesis. “La ideo havasmulton por esti rekomendata…Sed tiu ĉi estas senesperasopiro:miajsorĉojfortiriĝiskajforportiĝisaliusekretaloko.”

Fabeln ekronkis kaj turniĝis flanken. De malantaŭ la kadro aŭdiĝis akre altpiĉa admono:“Bedaŭrojkajekskuzojestasmalbonajanstataŭaĵojporgajnojkontraŭviaŝuldo.AgukielFabeln!Jamlifanfaronaspriunugajnokajplanasduanporlamorgaŭo.Jentiatipokiannipreferekaptas!”

“Mikaptis lin!” asertisKugel. “Ĉuvi ne havas juĝokapablon?Mi sendis lin en la kavernon;decasprili,keonikreditumiankonton!”

Zarejdizkriegiskoleranproteston.“Nenieltio!Kugeldistordaslakazon!Sepurajustecoestusfarata,ambaŭKugelkajFabelnnombruskreditealmiakonto!”

“Ĉioestaskielantaŭe!”eldirislaaltpiĉavoĉo.

Zarejdis ĵetis supren la manojn kaj rekomencis skribi pergamenaĵojn kun furioza atentego.Fablenkurbesidiĝissurskabelonkajsidadisenkalmapripensado.Kugel,rampantapreterli,piedeforbatis skabelan kruron kaj Fabeln falis al la planko. Li stariĝis, risortis al Kugel, kiu ĵetis laskabelonalli.

“Ordon!”vokiĝislaaltpiĉavoĉo.“Ordoestiĝusaŭpunojtrudiĝos!”

“Kugelmalstabiligislaskabelon,porrulefaligimin,”plendisFabeln.“Kiallinepuniĝas?”

“Estisnurlaplejhazardamisokazo,”insistisKugel.“Miaopinie,lakoleremaFabelnmeritasestimetataensenkomunanĉambron,poralmenaŭdu,aŭplidece,trisemajnoj.”

Fabelnkomenciskraĉeparolumi,sed laaltpiĉavoĉomalantaŭ lakadropostulisprisilentodeĉiuj.

Manĝaĵo baldaŭ alportiĝis, telero da kaĉo ofende odora. Post la manĝo ĉiuj devis rampi trastriktatunel-labirintoĉeiomeplimalatanivelo,kielikateniĝisĉeneallamuro.Kugelsenkonsciiĝisenmalfaciladormado,elkiolipostevekiĝisprotrapordavokoalFabeln;“Lamesaĝoalportiĝis—ĝilegiĝiskunmultaatento.”

“Bonanovaĵo!”respondislavoĉodeFabeln.“Morgaŭmipovostrapaŝadilaarbaronkielliberaviro!”

“Silenton!,”grakisZarejdizellamallumo.“Ĉumidevastageskribipergamenojnporĉiesbonokrommiapropra,nurporkuŝisendormejenoktojproviafiafanfaronado?”

“Haha!”gorĝeridisFabeln.“Aŭdulavoĉondelasenefikasorĉisto!”

“Sopirepromiajperditajlibroj!”ĝemisZarejdiz.“Viestuskantantamalsamanmelodion!”

“Enkiukvartalooniilintrovu?”demandisKugelzorge.

“Pritio,videvasdemanditiujnĉifiodorajnmúridae-ulojn;iliekkaptisminsenatentan.”

Fabelnlevis lakaponporplendi.“Ĉuviplanasinterŝanĝirememoraĵojntra la tutanokto?Mivolasdormi.”

Zarejdiz,kolerega,komencisriproĉialFalbenentielatakemamaniero,kelaratulojekkurisenlatunelonkajtrenislinfor,lasantekeKugelkajFabelnrestissolaj.

Je la manteno Fabeln manĝis sian kaĉon kun granda rapido. “Nu do,” li vokis al la kadro,“malligutiunĉikolringon,porkemieliruporvokiladuanelmiajgajnoj,Kugelestantelaunua.”

“Ba,”murmurisKugel.“Fifame!”

Laratuloj,neniomatentantelaprotestojndeFabeln,ĝustigislakolringoneĉplistrikteĉirkaŭliakolo,almetisĉenonkajfortirislinrampesurmanojkajgenuoj,kajKugellasiĝissola.

Liprovissidiĝi rekte, sed lamalsekahumopremiskontraŭ liakolo,kaj likurbiĝissubenporapogisinsurkubute.“Malbenitajratuloj!Ielmidevasevitiilin!MalsamedeFabeln,mihavasneniandomhomaronellogeblan,kajlaefikecodelapergamenojdeZarejdizestasdubinda…Konjekteble,tamen, aliaj povas preterpasi proksime, en la samamaniero kiel Fabeln kajmi.” Li turniĝis al lakadro,malantaŭ kio sidadis atent-okula observisto. “Por kemi logu la necesajn du gajnaĵojn, mivolasatendieksterlakaverno.”

“Tiopermesiĝas,”anoncislaobservisto.“Kontrolado,kompreneble,devasestirigora.”

“Kontrolado estas komprenebla,” konsentisKugel. “Mi petas, tamen, ke la ĉenokaj kolringoestuforprenitajdemiakolo.Kunkontrolilotiommemevidenta,eĉlaplejfaciletrompeblaulocerteturniĝosfor.”

“Estas io en tio, kion vi diras,” agnoskis la observisto. “Sed kio ekzistus por obstakli vin deforkuro?”

Kugelsonigisiomstrebanridon.“Ĉumiaspektaskielhomokiurompusfidaĵon?Krome,kialmifarution,kiammipovasfacileallogigajnonpostgajnopormiakonto?”

“Ni faros certajn ĝustigojn.”Momenton poste kelkaj el la ratuloj svarmis en la tunelon. Lakolringomalstriktiĝisdeĉirkaŭ lakolodeKugel, liadekstragamboekteniĝiskajarĝentastangetomartelefrapiĝistraliakalkano,alkiu,dumKugelelkriisprodoloro,ĉenosekuriĝis.

“Laĉenonunestasneatentovoka,”deklarisunuel liajkaptistoj.“Vipovasnunstariantaŭ lakavernokajlogipreterpasantojntiel,kielajnvipovas.”

AnkoraŭĝemanteendoloradoKugelrampissuprentralalabirintokajenlakaverno-buŝon,kieFabeln sidis, ĉeno ĉirkaŭ lia kolo, atendante la alvenon de sia filino. “Kien vi iras?” li demandissuspekteme.

“Mi iras por paŝadi antaŭ la kaverno, por enlogi preterpasantojn kaj direkti, ke ili eniruinternen!”

Fablensonigismaldolĉangrunton,kajelrigardisfortralaarbaroj.

Kugel iris por stari antaŭ lakaverno-buŝo.Li rigardis ĉiujndirektojn,poste sonigismelodianvokon.“Ĉuiupaŝadasproksime?”

Liricevisneniunrespondon,kajkomencispaŝadiienkajreen,laĉenotintantesurlagrundo.

Moviĝadotralaarboj:laflagretadodeflavakajverdaŝtofo,kajjenvenislafilinodeFabeln,portante korbon kaj hakilon. Je ekvido de Kugel ŝi paŭzis, post tio heziteme alproksimiĝis. “MiserĉasFabeln,kiupetisspecifajnaferojn.”

“Miakceptosilin,”dirisKugel,etendantemanonporlahakilo,sedlaratulojatentiskajtiregislin rapide retroen en la kavernon. “Ŝi devasmeti la hakilon sur tiun foran ŝtonon,” ili siblis en laorelondeKugel.“Iruelenkajtielinformuŝin.”

Kugel lamis elen refoje. La knabino rigardis lin konfuzite. “Kial vi saltegis retroen en tiumaniero?”

“Midirostionalvi,”dirisKugel,“kajĝiestaspluastrangaafero,sedunuevidevasmetiviajnkorbonkajhakilonsurtiunŝtonon,kielaveraFabelnbaldaŭalvenos.”

Ellakavernainternovenismurmurodekoleraprotesto,rapidesufokita.

“Kioestistiusono?”demandislaknabino.

“Farutionperlahakilo,kielmiordonis,kajmisciigosĉion.”

Laknabino,konfuzita,prenislahakilonkajkorbonallalokodesignita,posterevenis.“Nu,kieestasFabeln?”

“Fabelnmortis,”dirisKugel.“Liankorponnunposedasmalicaspirito;nesurbazedeajnakialoobeuĝin:jenmiaaverto.”

JetiuĉiFabelneligisgrandeganmuĝon,kajvokisellakavernon.“Limensogas,limensogas.Venutienĉi,enlakavernon!”

Kugeltenissuprenlamanonhaltsigne.“Neniel.Estusingarda!”

LaknabinofiksrigardisenmirokajtimoallakavernokienunFabelnaperis,faranteplejsincer-ŝajnajngestegojn.Laknabinopaŝisretroen.“Venu,venu!”kriisFabeln.“Enirulakavernon!”

Laknabinokapneis,kajFabelnenfuriozecoprovisdetirimalligesianĉenon.Laratulojtrenislinhasteretroenenlaombrojn,kieFabelnbaraktistiomvigle,kelaratulojnecesedevismortigilinkajtreniliankorponforenlalabirinton.

Kugelaŭskultisatente,poste turniĝisal laknabinokajkapjesis.“Ĉionunbonas.Fabeln lasiskelkajnvaloraĵojnenmiaprizorgado;sevivolaspaŝadienlakavernon,mitransdonosilinalvi.”

Laknabinoneiskapeenkonfuziĝo.“Fabelnposedisnenionvaloran!”

“Bonvolu inspekti la objektojn.” Kugel ĝentilege gestis, ke ŝi eniru la kavernon. Ŝi paŝis

antaŭen,rigardegisinternen,dekielaratulojektenisŝinkajtirisŝinmalsuprenenlalabirinton.

“Jengajnounuakontraŭmiakonto,”dirisKugelinternen.“Neforgesuregistrition!”

“Lanombriĝomeriteregistriĝis,”venisvoĉodeinterne.“Unupluetiakajviliberiĝos.”

LarestaĵondelatagoKugelpaŝadistienkajreenantaŭlakaverno,rigardantealiudirektokajaliainterlaarboj,sedvidisneniun.Jenoktiĝolitiriĝisreenenlalabirintonkajkarceriĝisenlasamamalaltnivela tunel-ĉambro kie li jam trapasis la antaŭan nokton. Nun ĝi okupiĝis de la filino deFabeln. Nuda, kontuzita, la okuloj esprimantaj nenion, ŝi rigardadis fikse al li. Kugel provisinterŝanĝondekonversacio,sedŝiŝajnissenkapablapriparolado.

Lavespermanĝakaĉoserviĝis.DumKugelmanĝis,lirigardislaknabinonkaŝe.Ŝiestisnenielmalloga,kvankamnundisordigitakajkoteŝmirita.Kugelrampisproksimen,sednunlaodorodelaratulojtiomfortiskeliavoluptomalpliiĝis,kajlitirissinretroen.

Dumlanoktookaziskaŝasonoenlalabirinto:skrapa,grata,grincasono.Kugel,palpebrumantadormete,levissinsurkubuto,porvidisekciondelaplankokliniĝisupren,lasantekeeksudodefumaflava lumo strii sur la knabinon. Kugel elkriis; en la labirinton rapidis fremdaj ratuloj portantajtridentojn,sedlimalfruis:laknabinojamŝteliĝis.

La ĉilokaj ratuloj tre ege koleris. Ili levis la ŝtonon, kriegismalbenojn kaj blasfemojn en latruon. Aliaj aperis, portantaj sitelojn da fiodoraĵo, kaj tiujn ĉi ili elverŝis en la truon, kun pluainsultegado.UnuofenditeeksplikisalKugel.“Aliajestuloj loĝasmalsupre; ili trompŝtelasdeni jeĉiuoportuno. Iun tagonni elprenosvenĝon;niapacienconeestasneelĉerpebla!Ĉi tiunnoktonvidevasdormialiloke,kontraŭkeiliprovupluantrudon.”LimalstriktigislaĉenondeKugel,sednunlivokiĝisaltiujkiujgluefermadislatruonenlaplanko.

Kugel moviĝis kviete al la enirejo, kaj kiam la atento de ĉiuj distriĝis, li glitis elen en lapasaĝejon.Prenintesuprenlaĉenon,lirampislaŭtiudirektokiunlikrediskondukantaallasurfaco,sed trovante flankanpasaĝejon li konfuziĝis.La tunelokliniĝismalsuprenkaj, fariĝantemallarĝa,striktiĝisal liajŝultroj;posteĝimalaltiĝis,premantemalsuprendelaplafonotiel,kelidevismovivermeantaŭen,tirantasinperlakubutoj.

Liaforestoekatentiĝis;demalantaŭesoniĝisgrinc-kriojdekolerego,dumelaratulojhastisienkajtien.

Latunelofarisakretordanturniĝon,jekrutaangulolaŭkiuKugeltrovissinmalkapablatordilakorpon.Movantevermekajeke,lienpremissinennovankorpo-teniĝon,kajnunlinepovismoviĝi.Lielspiriskajkun laokuloj ŝvelantajde lakapo, li ekpuŝegis sin ienkaj supren,kaj trenis sinenkoridoraĵonmalplistriktan.Engalerietolitrovisfajro-globon,kionliportiskunsi.

Laratulojalvenadispliproksimen,kriegantajordonegojn.Kugelpuŝissinenflank-koridoraĵonkiu malfermiĝis al stoko-ĉambro. La unuaj objektoj renkontitaj de liaj okuloj estis sia glavo kajmonsaketo.

La ratuloj kuris amase en la ĉambron kun tridentoj. Kugel hakis kaj tranĉis kaj pelis ilingrinckriante retroen al la ekstera koridoro. Ĉi tie ili amasiĝis, irantaj eke ien kaj tien, vokantealtpiĉajn minacojn internen al Kugel. Foje unu ekkuris antaŭen por montri morde la dentojn kajsvingpuŝi sian tridenton, sed post kiam Kugel mortigis du el tiuj ĉi, ili retroiris malantaŭen por

interkonsultienmalaltajtonoj.

Dum la paŭzeto, Kugel okupis sin puŝante kelkajn pezajn ŝrankojn kontraŭ la enirejo, tielgajnanteporsimomentonporripozeti.

Laratulojpremisantaŭen,piedbatiskajŝovis.Kugelpuŝissianglavontrainterspaco,eligantedolorkriondeintensamalkomforto.

Unuparolis:“Kugel,elvenu!Niestaskompatapopolokajtenasnenianmalicon.Vihavasunugajnonkontraŭviaŝuldo,kajbaldaŭsendubeakirospluan,kajtielliberiĝos.Kialvimalkonveniguninĉiujn?Neekzistaskialo,enesencemalkonvenainterrilato,kenineadoptusintenonkamaradan.Elvenu,do,kajniprovizosviandonporviamatenakaĉo.”

Kugel parolis ĝentile. “Ĉimomentemi tromaltrankvilas por pensi klare. Ĉumi aŭdis, ke viplanasliberigiminsenpluaŝuldoaŭmalfacileco?”

Okazisflustrakonversacioenlakoridoro,postevenislarespondo.“Estisjadiradotieleefika.Nundeklariĝas,keviestaslibera,dovenukajirulaŭviavolo.Malobstakligulaenirejon,ĵetusubenvianglavon,kajelvenu!”

“Kian garantion vi povas oferti al mi?” demandis Kugel, aŭskultante atentege ĉe la blokitaenirejo.

Estis altpiĉaj ĉit-ĉit-sonaj flustroj, poste venis la respondo: “Neniu garantio necesas. Ni nunforirasporripozi.Elvenu,trapaŝadulakoridoronalvialibereco.”

Kugel faris nenian respondon. Tenante alte la fajro-globon li turniĝis por inspekti la stoko-ĉambron,kiuentenisgrandanstokondaekzemplerojdavestoj,armiloj,iloj.Entiuujo,kiunlijampuŝiskontraŭlaenirejoliatentiĝispriarodalede-binditajlibroj.Surlafrontodelaunuaestis:

ZAREJDIZLASORĈISTO

LiaLabor-libro:Memgardu!

Laratulojvokisfojonplu,enmildajvoĉoj:“Kugel,karaKugel:kialvinejamelvenis?”

“Mi ripozas;Mi regajnas la forton,”dirisKugel.Lielprenis la libron, turnis lapaĝojn, trovisindekson.

“ElvenuKugel!”soniĝislaordono,iompliemfaza.“Nihavasĉenipotondamalsanigavaporokionniplanaseligienlaĉambronkievitiominsistegesoligasvin.Elvenu,aŭcirkonstancojestosplimalbonajĉevi!”

“Paciencon,”respondisKugel.“Lasualmitemponporkemiordigulaintelekterojn!”

“Dumviordigasviajnintelekterojnnipretigaslapotondaacidoenkionniplanassubsurfacigiviankapon.”

“Justetiel,justetiel,”dirisKugelsenatente,atentaprilalabor-libro.Estisskrapasonokajtubopuŝiĝisenlaĉambron.Kugelektenislatubon,tordisĝinporkeĝicelasretroenenlakoridoron.

“Parolu, Kugel!” venis la portentoplena ordono. “Ĉu vi elvenos, aŭ ĉu ni sendu grandanblovaĵondatoksagasoenlaĉambron?”

“Alvimankastiukapablo,”dirisKugel.“Mirifuzaselveni.”

“Vispertoslaveron!Lasu,kelagasoeksudi!”

Latubopulsiskajsiblis;ellakoridorosoniĝiskriodevastadolorasurprizo.Lasibladoĉesis.

Kugel,netrovintetionkionliserĉisenlalabor-tablo,eltirislibregon.Tiuĉiportislatitolon:

ZARREJDIZLASORĈISTO

LiaKolektegodaSorĉoj

~Memgardu!~

Kugelmalfermiskajlegis;trovanteaplikeblansorĉonlitenislafajro-globonproksimeporkeĝipli bone lumigu la aktivigajn silabojn. Estis kvar linioj da vortoj, tridek unu silaboj entue.Kugelpuŝegisilinensiancerbon,kieilipezistielkielŝtonoj.

Ĉu estis sonomalantaŭ li? En la ĉambron tra alia portalo venis ratuloj. Kurbiĝantemalalte,blankajvizaĝojekespasmantaj,orelojplatigitaj,iliŝteliradisantaŭen,tridentojtenatajhorizontale.

Kugelminacisilinpersiaglavo,posteĉantistiunsorĉonkiukoniĝaskiellaInternoEligitakajRenversita,dumlaratulojrigardegiskonsternitaj.Okazisgrandegadistirasono:konvulsaleviĝokajtordiĝo dum la trapasejoj dislokiĝis, ŝpruce verŝantaj ĉion tra la arbaro. Ratuloj kuris grincsonekriegantajtienkajreen,kajankaŭestiskurantajblankajestulojkiesnaturoKugelnepovisdistingiperstellumo.Ratulojkajlabankulojteneinterbataliskajvundisferoceperungojunulaalian,kajlaarbaropleniĝisdeminacadentomontradokajmordado,akrajdolorkriojkajetajvoĉojelkriantaj.

Kugelmoviĝiskvietefor,kajenmirteladensejoatendisfiniĝondelanokto.

Kiamsunleviĝoalvenislireirissingardeallamonteto,esperantekeliekposedulasorĉaronkajlabor-librondeZarejdiz.Estismultarubaĵo,kajmultajetajkadavroj,sedlaobjektojkiujnlidezirisnenie troveblis.BedaŭropleneKugel turniĝisforkajbaldaŭrenkontis lafilinondeFabelnsidantaninterlafilikoj.Kiamliproksimiĝis,ŝigrincetisalli.Kugelkunpremislalipojn,kapneismalaprobe.Likondukisŝinalproksimariveretokajprovis laviŝin,sed je launuaoportunoŝi tirissinforkajkaŝissinsubroko.

Ĉapitro7

LaDomegodeIŭkoŭnu

La sorĉo estis la ‘Interno Eligita kaj Renversita’, tiom antikva ke ĝia deveno forgesiĝis. Iunekonata Nubo-rajdisto el la Dudek Unua Epoko konstruis antikvan version; la duon-legendamagiistoBasilNigraretomalakrigisĝiajnkonturojn,prilaboradodaŭrigitadeVeronifrolaMildakiualdonisplifortiganresonadon.ArĥmandodeGlaeriopriskribisdekkvarelĝiajtordsilaboj;Fandealsurlistigisĝinenla‘A’,aŭ‘Perfektitaj’kategorioensiafamegakatalogego.Entiuĉimanieroĝijamatingis la labor-tablon de Zarejdiz la Saĝulo, kie Kugel, enkarcerita sub monteto, trovis ĝin kajelparolisĝinaktivige.

Larezultojestaseldramaefikego.Lamontetodisĵetissiajnenhavojn,disigantelahamstradanamasegaĵondetiuronĝularasoloĝantasube;poste,elpuŝigantekajreordigante,reformisĝinlaŭlaeksterakonturooriginala.

TraserĉantelamultevarianrubaĵonKugeltrovisobjektojnelĉiutipo:vestojmalnovajkajnovaj;ĉemizegoj,veŝtojkajmanteloj;antikvajsenmanikajĉemizegoj;pantalonojsonorilformajlaŭlamododeKaŭĉikŭo, aŭ franĝ- kaj kvast-havaj laŭ lamodo deMalnovaRomarĥo, aŭ pigaj kaj trianguletonditajlaŭlaekstremeornamaAndrómaĥamodo.Estisbotojkajsandalojkajĉapelojelĉiudezajno:plumoj, plumaroj, emblemoj kaj krestoj; malnovaj iloj kaj rompitaj armiloj; pendornamaĵoj kajornametoj; koroditaj filigranoj, krustaj kameoj, juvel-ŝtonoj pri kiuj Kugel ne povis sindeteni dekolektado,eblemalfruiganteliantrovondetiokionliserĉis:lalabor-librojdeZarejdiz,kiujdisĵetiĝiskunlarestaĵo.

Kugel serĉadis longe. Li trovis arĝentajn bovlojn, eburajn kulerojn, fajencajn vazojn;mordaditajnostojnkajbrilajndentojnelmultajspecoj, tiujĉiscintilantajkielperloj inter folioj—sednenietroviĝislalibregojkajfoliarojkiujeblehelpuslinvenkiIŭkoŭnu–nlaRidantanMagiiston.Eĉ nun, la instigista kreitulo de Iŭkoŭnu, Firks, kroĉis segiloformajnmembrojn sur la hepaton deKugel.Kugelfineelkriis:“MinurserĉasleplejrektanvojonalArzenomej;vibaldaŭkuniĝosalviakamaradoenlabasenodeIŭkoŭnu!Intertemperipozu;ĉuvitiomagoniehastas?”JekioFirkssubitemalfortigissianpremadon.

Kugelvagadissenesperetienkajreen,rigardanteinterbranĉojkajsubradikoj,strabanteenlaarbarajntrairejojn,piedbatanteinterlafilikojkajmuskoj.Jenĉelabazodestumpolividistion,kionliserĉis:arodafoliarojkajlibroj,aranĝitajennetastako.SurlastumposidisZarejdiz.

Kugelpaŝisantaŭen,labuŝopinĉitapromalesperiĝo.Zarejdizalrigardislinkunserenasinteno.“Ŝajnas,keviserĉasiunperditanobjekton.Tiuĉiperdo,mifidas,neestasserioza?”

Kugelrespondisperabruptakapneo.“Kelkajbagatelaĵojieperdiĝis.Lasuilinputriĝadiinterlafolioj.”

“Neniel!”deklarisZarejdiz.“Pridirulaperdaĵojn;mielsendosserĉantanosciladon.Viekhavosvianpropraĵojnpostnurmomentoj!”

Kugel rifuzetis. “Mi ne implikos al vi tian trivialan aferon. Ni anstataŭe konsideru aliajn

aferojn.” Li indikis pri la stako da libregoj, sur kio Zarejdiz ĵus surmetis la piedojn. “Feliĉe viapropraposedaĵaroestassekura.”

Zarejdiz kapjesis kun kalma memplaĉo. “Ĉio nun bonas; mi maltrankviletas nun nur pri tiumalekvilibrokiomisformasnianinterrilaton.”LitiamlevislamanonkiamKugelpaŝisretroen.“Neekzistas kaŭzo por alarmo; fakte, tute renverse. Viaj agoj evitigis min de mortiĝo; la Leĝo deEkvivalencojestasmalaranĝitakajmidevaselpensireciprokigon.”Lifingrekombisalsilabarbon.“Larepago,bedaŭrinde,devasestiplejpartesimbola.Mijapovusplenumilatutondeviajdezirojkajankoraŭnemovetipesilonkontraŭlapezegodelabonfaregokionvifaris,kielajnsenvole,pormi.”

Kugel fariĝis iom pli ĝojeta, sed nun Firks, refoje malpacienca, faris novan montradon.Ektenante al si la abdomenonKugel elkriis: “Antaŭ ol ĉio, bonvolu elpreni la kreitulon kiu ungetranĉadasmiajnvicerojn,estulonnomatanFirks.”

Zarejdizlevislabrovojn.“Kiatipodeestulotiuĉiestas?”

“Malestimindaobjektodeforastelo.Ĝiaspektastiel,kielpletaĵo,arbustaro,araneaĵoelblankajpintoj,hokojkajungetoj.”

“Aferoelneniugrandamalfacilo,”dirisZarejdiz.“Tiujĉiestulojafekciiĝasdeiometeprimitivarimedodeforpelado.Venu;mialoĝejosituasnetremalproksime.”

Zarejdizirismalsuprendelastumpo,kolektissiajninformilojnkajĵetisilinalteenlaaeron;ĉiujflosis alte por flugi rapide super la arboj kaj for el vido. Kugel rigardis ilian malaperon kunbedaŭrado.

“Ĉuvimiras?”demandisZarejdiz.“Estasnenio:laplejsimplaelfarojkajobstaklokontraŭlaardo de ŝtelistoj kaj kaŝirantoj. Lasu nin iri; ni devas forigi tiun ĉi estulon kiu kaŭzas al vi tianmaltrankviladon.”

Ligvidis irejon inter laarboj.Kugelvenisposte,sednunFirks,sentantepost faktokeĉioneavantaĝasporli,farisfuriozanproteston.Kugel,kurbiĝanteduonfalde,saltetanteflanken,devigissinkuriŝanceliĝepostsekvedeZarejdiz,kiumarŝadisseneĉekrigardimalantaŭen.

Inter labranĉojdeenormegrandadáobadoZarejdizhavissian loĝejon.Ŝtupoj leviĝisalpezapendanta branĉego kiu kondukis al rustika portiko. Kugel suprenrampis la ŝtuparon, elen sur labranĉegon, kaj en grandan kvadratan ĉambron. La meblaro estis kaj simpla kaj luksa. Fenestrojelrigardis al ĉiuj direktoj al la arbaro; dika tapiŝo kun dezajno el nigro, bruno kaj flavo kovris laplankon.

Zarejdizinvitis,keKugelenirulianlaborĉambron.“Nifinigostiunĉiagacaĵontuj.”

Kugelstumblispostlikajrespondealgestosidiĝissurvitrankoloneton.

ZarejdizelpreniskadronelzinkajstriojkionliaranĝisĉeladorsodeKugel.“TioĉiestasporinformialFirks,keedukitasorĉistoĉeestas:kreitulojelliatipoegemalkomfortasprozinko.Nundo,ia simpla pocio: sulfuro, akvóstelo, tinkturo de zájĥ; certaj drogherboj: taŭrodorno, hílpo, kásaso,kvankam tiuj ĉi finaj estas eble ne nepre necesaj. Bonvolu trinki … Firks, elvenu! Estu for, vieksterterabestaĉo!Elestiĝu!AŭmikovroslatutaninternondeKugelpersulfurokajpenetroslinperzinkaj stangetoj! Elvenu! Kio? Ĉu mi devas eligi vin inunde per akvóstelo? Venu elen; reiru al

Aĉernaronkielajneblevipovos!”

Ĉe tiuminacoFirks kolere rezignis sian tenadonkaj eliris de la ventrodeKugel: plektaĵo elblankajnervojkajĉiroj,ĉiukunsiahokungoaŭkroĉpinto.Zarejdizkaptislaestulonenzinkabasenokionlikovrisperkadroelzinko.

Kugel,kiu jamperdiskonsciecon,vekiĝispor trovi,keZarejdizestissereneafabla,atendantelian resaniĝon. “Vi estas bonsorta viro,” Zarejdiz diris al li. “La kuraco estis nur minimumeĝustatempa.Estaslakutimodetiuĉimalicegadiabluloetendilaĉirohokojnĉientralakorpo,ĝisfineĝitenegasallacerbo;postkiamvikajFirksfariĝusunulasama.Kielokazis,keviinfektiĝisperlaestulo?”

Kugelfarisetangrimacondemalŝato.“OkazisĉelafaradodeIŭkoŭnulaRidantaMagiisto.Ĉuvikonaslin?”ĈarZarejdizesprimisperaltaark-leviĝodelabrovoj.

“Ĉefeperliareputacioprihumorokajgroteskajagadoj,”respondislasaĝulo.

“Liaĉaskielklaŭnafiulo!”eksklamisKugel.“Kontraŭimagitainsultetoliĵetisminnordenallaforamond-ekstremo,kielasunoradasmalaltekajsendasmalplidavarmoollampo.Iŭkoŭnudevasĉiam ĝui siajn ŝercojn, sed nun mi havos ŝercon propran! Vi jam anoncis vian superplenandankemon,kajprotio,antaŭolkomenciallaĉefaarodemiajdeziroj,nivenĝosninplensufiĉesurIŭkoŭnu.”

Zarejdiz kapjesis pensoplene kaj fingre kombis la barbon. “Mi konsilos vin. Iŭkoŭnu estasmemfiera kaj sensitiva viro.Lia plej vundebla loko estas lamem-estimo.Turnu al li viandorson,portuvinmemaltutealialoko!Tiuĉiagodefieramalatentofraposalliekdoloronpliekskvizitanolajnaaliamalkomfortokiunvipovusaranĝi.”

Kugel malridetis. “La repago ŝajnas iom tro abstrakta. Se vi bonvolus elvoki demonon, midonusalliinstruojnrilatealIŭkoŭnu.Laaferoestustielĉefino,kajnipovusdiskutialiajnaferojn.”

Zarejdiz gestis nee per la kapo. “Ĉio ne estas tiom simpla. Iŭkoŭnu, estantemem lerte ruza,malprobable troviĝus neatenta. Li tiuj ekscius pri tiu, kiu instigis la atakon, kaj interrilatoj demalproksimaĝentilecokionniĝuadisekfiniĝus.”

“Pfa!”mokisKugel.“ĈuZarejdizlaSaĝulotimasidentigisinkunmotivodelajusteco?ĈulipalpebrumaskajtirassinflankendeiutiomtimemakajsendecidemakielIŭkoŭnu?”

“En unu vorto — jes,” diris Zarejdiz. “Ajnamomente la suno povus ekesti malluma; mimalvolas trapasi tiujnĉifinajnhorojninterŝanĝanteŝercetojnkunIŭkoŭnu,kieshumorodetalemasmultepliolmiapropra.Donun,atentu.Postunuminutomiatentosprialiajdevoj.Kielfinasignodedankemomitranslokigosvinaltiulokokiunajnvielektos.Kieĝiestu?”

“Se tiu ĉi estas via plejbono, portumin alArzenomej, ĉe la enfluejode la riveroZano en laSkaŭm–on!”

“Laŭ via deziro. Bonvolu paŝi sur tiun ĉi platformon. Eltenu la manojn jene … Entenuprofundanspiron,kajdumlatrapasadonekenspirunekelspiru…Ĉuvipretas?”

Kugel jesis. Zarejdiz paŝis retroen, vokis sorĉon. Kugel ektiriĝis supren kaj for. Momenton

postelagrundotuŝisliajnpiedojnkajlitrovissinpaŝantalaĉefanvojondeArzenomej.Lienprenisprofundanspiron.“Postĉiujtiujmalkomfortoj,ĉiujsortoŝanĝoj,mirefojeestasenArzenomej!”Kaj,kapneante pro miro, li rigardadis ĉirkaŭ si. La antikvaj konstruaĵoj, la terasoj superrigardantaj lariveron,lamerkato:ĉioestistielkielantaŭe.NetremalproksimeestislabudodeFianoŝtro.Turniĝepormontriladorsonporkelirestunekontata,lipromenisfor.

“Kionfarinun?”lipripensadis.“Unue,novajnvestojn,postelakomfortojndegastejo,kiemipovos pesi ĉiun aspekton de la nuna situacio. Kiam oni volas ridi kun Iŭkoŭnu, decas ke onikomenculaentreprenonkunĉiazorgado.”

Duhorojnposte,banita,hartondita,refreŝiĝinta,kajportantanovajnvestaĵojnelnigro,verdokajruĝo, Kugel sidiĝis en la komuna ĉambro de la Rivera Gastejo kun telero da spicaj kolbasoj kajflakonodaverdavino.

“Tiu ĉi afero de justa repago prezentas problemojn el ekstrema delikateco,” li pensadis. “Midevasmoviĝikunzorgo!”

Liverŝisvinonel la flakono,manĝiskelkajnmordojnde lakolbasoj.Poste limalfermis siansaketonkajelprenisetanobjektonzorgevolvitanenmolaŝtofo:laviolakalotokiunIŭkoŭnudeziriskiel similaĵo por tiu jam posedita. Li levis la kaloton al okulo sed haltis abrupte: ĝi montrus laĉirkaŭejon en iluzio tiom bonfavora ke li eble neniam volos demeti ĝin. Kaj nun, pripensante larebrilan surfacon, en lia menso ekestiĝis plano tiom genia, tiom teorie efektiva kaj tamen elmalgrandadanĝero,kelitujforlasislaserĉadonporajnaplibona.

Esence, la plano estis simpla.Li prezentus sin al Iŭkoŭnu kaj ofertu la kaloton, aŭ pli fakte,kalotonelsimilaaspekto.Iŭkoŭnukomparusĝinkontraŭtiujamposedata,porkelitestulaefikecondelakunhavataparo,kajpostiametrarigardusambaŭ.Lamalakordointerlaverakajfalsamondojŝancelusallilacerbonkajlasuslinsenhelpa,jekiamKugelfaradostiajnrimedojnkiajnajnŝajnisprofitodonaj.

Kie la miso en la plano? Kugel povis trovi neniun. Se Iŭkoŭnu malkovrus la anstataŭiĝon,Kugeldevusnurofertipardonpetonkajprezentulaverankaloton,kajtielmildigilasuspektemondeIŭkoŭnu.Entute,laprobablecodevenkoŝajnisbonega.

Kugel finmanĝis siajn kolbasojn en malstreĉa humoro, ordonis duan flakonon da vino, kajobservis kun plezuro la vidkampon trans la rivero Zan. Ne necesis, ke li hastu; kaj prave, kiamtraktantepriIŭkoŭnu,impulsaagadoestasseriozaeraro,kiellijamlernis.

La sekvan tagon, ankoraŭ trovinte neniun mison en sia plano, li vizitis vitro-bloviston kieslaborĉambro establiĝis sur la strando de la Sakŭm ĉe mejlo oriente de Arzenomej, inter aro daflagrantajflavajbilibób-floroj.

La vitroblovisto inspektis la kaloton. “Ĉu preciza kopio, el sama formo kaj koloro? Neniumalgranda tasko, kun violo tiom pura kaj riĉa. Tia koloro estas ege peniga laboro por enmeti envitron;ekzistasneniuspecifatintaĵo;ĉiodevusestiaferoelkonjektokajhazardo.Malgraŭĉio—mipreparosfandaĵon.Nitrovos,nitrovos.”

Post kelkaj reprovadoj li produktis vitron el la necesa koloro, el kio li faris kaloton surfacenedistingeblandelamagialenso.

“Bonege!”deklarisKugel.“Kajnun,kiomviaprezo?”

“Tiankalotonelviolavitromivalorasjecenttercoj,”respondislavitro-blovistionenordinaramaniero.

“Kio!”kriisKugelkolerigita.“Ĉumiŝajnastiomfaciletrompebla?Laprezotroas.”

La vitroblovisto remetis siajn ilojn, pinĉilojn kaj fandujojn, montrante nenian zorgon pri laindignodeKugel.“Launiversoevidentigasnenianstabilecon.Ĉiofleksas,ciklas,fluadasenkajfor;ĉiotrapenetriĝasdeŝanĝebleco.Miajprezoj,kiujestasinstancojdelakosmo,obeaslasamajnleĝojnkajvariaslaŭlaanksiodelakliento.”

Kugelpaŝisretroenpromalplaĉo,jekiolavitroblovistoetendismanonkajhavigisalsiambaŭkalotojn.Kugeleksklamis:“Kionviplanas?”

“Reportilavitronallafandujo;kionalian?”

“Kajkiopritiukalotokiuestasmiapropraĵo?”

“Mitenadosĝinkielmemoraĵodeniakonversacio.”

“Haltu!”Kugelensuĉisprofundanspiron.“Mieblepagusviantroeganprezonselanovakalotoestustiomklarakiomlamalnova.”

Lavitroblovistoalrigardisunueunun,postelaalian.“Ĉemiaokuloilisamas.”

“Kioprifokuso?”Kugelkontestis.“Tenuambaŭantaŭĉeviavidado, trarigarduambaŭ,postedirutielsame!”

Lavitroblovistolevisambaŭkalotojnallaokuloj.UnupermesisvidadonenlaSupermondon,laaliatralasisvidadondeRealeco.Ŝokitaprolamalakordo,lavitroblovistobalancis,kajestusfalintakromprotio,keKugelsubenislin,kajgvidislinalbenko.

Prenate lakalotojn,Kugel ĵetetis tri tercojnsur la labor-tablon.“Ĉioestas ŝanĝiĝema,kaj tialviajcenttercojfleksiĝisporfariĝitri.”

La vitroblovisto, tro kapturnita por diri sensohavan respondon, murmuris kaj baraktetis levimanon,sedKugelpaŝadiseldelalaborbudokajfor.

Li reiris al la gastejo. Ĉi tie li surmetis siajnmalnovajn vestojn,makulitajn kaj fenditajn demultamalmildatraktado,kajekirislaŭlaflankodelaZan.

Marŝante li provpensis la proksimiĝantan konfrontiĝon, provante antaŭvidi ĉiun eblandeflankiĝon.Antaŭe,lasunlumorebrilistralaspiralajturojelverdavitro:ladomegodeIŭkoŭnu!

Kugel haltis por suprenrigardi al la nekutima konstruaĵo.Kiamofte dum lia veturado estis liimagintasinstarantanĉitie,kunIŭkoŭnulaRidantaMagiistoproksimeatingebla!

Ligrimpislaserpentanvojonelmalhelabrunakahelo,kajĉiupaŝopligislastriktecondeliajnervoj.Lialproksimiĝis lapordon,kajvidis sur lapezapaneloobjektonkionantaŭe lineatentis:vizaĝo tranĉita en la antikva ligno, maldika vizaĝo pinĉita ĉe vango kaj mentono, la okuloj

ŝokesprimaj,lalipojtiritajmalantaŭen,labuŝoenfridamomentodemalesperakrioaŭebleendefio.

Starantekunmanolevitaporfrapilapordon,Kugelsentismalvarmiĝonsurfaliliananimon.Lipaŝisretroendelamarasmalignavizaĝo,turniĝisporsekvilarigardondelablindajokuloj—translaZankaj forsuper lamalhelajnudajmontetoj, ruliĝantajkaj leviĝantaj tiomforkiomvidopovispenetri.Lirepensissianplanondaagadoj.Ĉuekzistismiso?Danĝeroalsimem?Neniuevidentiĝis.SeIŭkoŭnumalkovruslaanstataŭiĝonKugelpovussimplekonfesikonfuziĝonkajprezentilaverankaloton.Grandaavantaĝoestisgajneblakontraŭmalgrandarisko!Kugelturniĝisreen,manfrapissurlapezanpanelon.

Minutopasis.Malrapidelaportalosvingiĝismalferme.Fluaĵodemalvarmetaaerobloviĝiselen,portanteamaranodoronkionKugelnepovisidentigi.Lasunlumokliniĝantetransliaŝultropasistralaportalokajfalissurlaŝtonanplankon.Kugelstreberigardisenlavestiblon,malvolanteenirisenspecifa invito. “Iŭkoŭnu!” li vokis. “Venu ĉi tien, por ke mi povu eniri vian domon!Mi dezirasneniompludamaljustajakuzoj!”

Interneestismoviĝo,malrapidasonodepiedoj.ElĉambroĉeflankevenisIŭkoŭnu,kajKugelpensis senti ŝanĝiĝon en lia sinteno. La grandamola flava kapo ŝajnis pli nestrikta ol antaŭe: lavangegojpendiĝis,lanazopendiĝistielkielstalaktito,lamentonoestisapenaŭpliolaknosubedelagrandaekspasmantabuŝo.

Iŭkoŭnuportiskvadratanbrunanĉapelonkunĉiujel laangulojsuprenklinitaj,bluzonelbrun-kaj-nigre diamant-presita ŝtofo, malstriktan pantalonon el peza nigra bruna ŝtofo kun nigrabrodaĵoj — belaspekta vestaro kion Iŭkoŭnu portis sengracie, kvazaŭ ĝi estis stranga al li, kajmalkomforta;kajja, lidirisbonvenigonalKugelkiunKugeltrovisstranga.“Nu,kunulo,kioestasvia celo?Vineniam lernospri kiel surmarŝi plafonojn starante sur lamanoj.”Kaj Iŭkoŭnukovrissianbuŝonperambaŭmanojporkaŝietanridon.

Kugel levis labrovojnensurprizokajdubo.“Tioĉineestasmiacelo.Mivenispri irtaskoelvastasignifo:nome,porraportikelamisiokiunmiakceptiscelejeviabonoplaĉefiniĝis.”

“Bonege!”kriisIŭkoŭnu.“Vipovasnuntransdonialmilaŝlosilojnporlapano-ŝranko.”

“‘Pano-ŝranko’?”Kugelfiksrigardissurprizite.ĈuIŭkoŭnufreneziĝis?“MiestasKugel,kiunvisendisnordenalmisio.MiĵusreveniskunlamagiakalotopermesantavidadonallaSupermondo!”

“Certe,certe!”kriisIŭkoŭnu.“‘Brzm-szzst.’Mitimas,kemiestasmalpreciza,intertiommultedakontrastajsituacioj;neniosamaskielantaŭe.Sednunmijabonvenigasvin.Kugel!Ĉioklaras.Viirisantaŭen,vivenis reen!Kiel fartasamikoFirks?Bone,mi fidas?Mi jamdelongesopirisal liakamaradeco.Bonegakunulo,Firks!”

Kugel rezigne jesis kun malmulta fervoro. “Jes, Firks ja estis amiko, neelĉerpebla fonto dakuraĝigado.”

“Bonege!Paŝuinternen!Midevasprovizirefreŝigaĵojn!Kioestasviapreferaĵo:‘sz-mzsm’aŭ‘szk-zsm’?”

KugelrigardisflankenalIŭkoŭnun.Liasintenoestispliolmalordinara.“Mimalrekonasambaŭel la aferoj kiujn vi nomas, kaj tial rifuzos ambaŭ kun dankemo. Sed observu! La magia violakaloto!”KajKugelmontrislavitranfaraĵonkiunliakirisnurkelkajnhorojnantaŭe.

“Bonege!” diregis Iŭkoŭnu. “Vi faris bone, kaj viaj translimaj faraĵoj— nomiĝas ekde nunnuligitaj.Seddonualmilakaloton!Midevasmetiĝinalprovado!”

“Kompreneble,”dirisKugel.“Mirespektoplenesugestas,keporkomprenilaplenanbelegecondelaSupermondo,vielprenuvianproprankalotonkajtrarigarduambaŭsamtempe.Jenlaununurarekomendatametodo.”

“Prave,japrave!Miakaloto;nunkietiurezistemakanajloestaskaŝintaĝin?”

“‘Rezistemakanajlo’?”demandisKugel.“Ĉuiuestismislokigantaviajnvaloraĵojn?”

“Laŭ iu maniero de parolado.” Iŭkoŭnu sonigis sovaĝan altpiĉan ridadon, kaj suprensvingisambaŭpiedojnforalflanko,falantepezeallaplanko,dekielialparolislaŝokitanKugel–on.“Ĉiosamas,kajneplugravas,ĉarĉiodevasnuntransspirienla‘mnz’dezajno.Jes.MibaldaŭkonsultoskunFirks.”

“Je la antaŭa tempo,” diris Kugel pacience, “vi elprenis vian kaloton el ŝranko en tiu foraĉambro.”

“Silenton!”ordonisIŭkoŭnuensubitaagaciĝo.Litiregissinalstarapozo.“‘Szsz’!Mijaboneatentaspritio,kielakalotostokiĝas.Ĉioestastutekunordigita!Sekvumin.NieltrovoslaesencondelaSupermondotuj!”Lieligissenmoderanridadonazenoblekan,alkioKugelfiksrigardisdenoveegesurprizita.

Iŭkoŭnuŝanceletrenmarŝisenlaflank-ĉambron,reveniskunlaskatoletoenhavantasianmagiankaloton.LifarisreĝangestonalKugel.“Staraduprecizeĉetiuĉiloko.Nemoviĝu,ĉarvialtetaksasFirks–on!”

Kugelriverencisobeeme.Iŭkoŭnuelprenissiankaloton.“Nun—donulanovanobjekton!”

Kugel transdonis lavitrankaloton.“Alviajokuloj,ambaŭsamtempe,porkeviĝuulaplenanglorondelaSupermondo!”

“Jes!Tiel la afero estu!” Iŭkoŭnu levis la du kalotojn kaj aplikis ambaŭ al la okuloj.Kugel,atendantekelifaluparalizitadelamalakordo,etendisporektenilaŝnuronkionliestiskunportintapor ke li kaptligu la sensomankan saĝulon; sed Iŭkoŭnumontris neniun signon de senhelpeco.Lirigardegisienkajtien,aĉeridetantaenstrangamaniero.“Belega!Belega!Vidaĵoelpuraplezuro!”Liforprenislakalotojn,metisilinzorgeenlaskatoleto.Kugelrigardismalĝoje.

“Plaĉasalmimulte,”diris Iŭkoŭnu faranta sinuangestonpermanojkajbrakoj,kiokaŭzisalKugelpluankonfuzon.“Jes,”Iŭkoŭnupludiris,“vifarisbone,kajlasensensamalicodeviaofendonunpardoniĝis.NunlanuraaferoestasredonodemianemalhaveblaFirks,kajtiucelemidevasmetivinenbasenon.Viestossubsurfacigitaendecalikvaĵoporproksimumedudekseshoroj,kiojaeblesufiĉosportentialFirks,kelieliru.”

Kugelgrimacis.Kielonirezonukunmagiistonenurdrolakajdisputema,sedankaŭfreneza?“Tia subsurfaciĝo ja eble afektus min malagrable,” li priatentigis zorge. “Multe pli saĝe, ke onipermesualFirkspluanpromenopovon.”

Iŭkoŭnu ŝajnis favore imponita de la sugesto, kaj esprimis sian ĝojon per ekdanci ekstreme

komplikan ĵigon, kion li faris kunvigleco rimarkinda enviro el tiommallongajmembroj kaj iomgrasedikakorpo.Lifinislamontraĵonpergrandasaltegoenlaaeron,surgrundiĝantesurlakolonkajŝultrojn, kun la brakoj kaj gamboj svingiĝantaj kiel tiuj de renversita skarabo. Kugel rigardisfascinite,scivolanteĉuIŭkoŭnuvivisaŭmortis.SedIŭkoŭnu,palpebrumante iom, lertmovegajnisstarantanpozon.“Midevasperfektigilaprecizajnpremojnkajpuŝojn,”lipensislaŭte.“Alikazeestaspinĉiĝo.Laéluktancoĉitieestaselmalsamagrandecooltiode‘ssz-pntz’.”Lisonigisaliangrandangorĝanridon,ĵetantemalsuprenlakapon,kajrigardanteenlamalfermanbuŝonKugelvidis,anstataŭlango,blankanhok-ungon.TiumomenteliekkomprenislakialonporlastrangegakondutodeKugel.Per iu rimedo, kreitulo simila al Firks jam enigis sin en la korpon de Iŭkoŭnu, kaj jam ektenisposedondeliacerbo.

Kugel frotis al si lamentonon interesite. Jen situaciomirinda!Li aplikis sin al koncentrigitapensado. Estus gravege scii ĉu la kreitulo enadis al si lamajstrecon supermagio kio apartenis alIŭkoŭnu.Kugeldiris,“Viasaĝecomirigasmin!Miplenasdeadmiro.Ĉuvialdonisalviakolektaĵodemagiajkuriozaĵoj?”

“Ne; estas jam sufiĉa kvanto facile havebla,” deklaris la kreitulo, parolante tra la buŝo deIŭkoŭnu.“Sednunmisentasbezononpormalstreĉiĝo.Laevoluaĵokiunmielfarismomentonantaŭefaris,kekvieteconecesas.”

“Simplaafero,”dirisKugel.“LaplejefikametodotiucelaestasĉirkaŭpremikunekstremafortosurlaLobondeDirektaVolo.”

“Ĉuprave?”demandislakreitulo.“Miprovostiele;nu,kietroviĝas:jenlaLobodeAntivolotieĉi,laKunvolvodeSubkomprenaPrikonstruo—‘Szzm’.Multokonfuzasmin;neniamestistielsurAĉernaro.”Lakreitulo turnisalKugelakranrigardonpor trovi,ĉu lamisdiroatentiĝis.SedKugeljam surmetis sintenon de senatenta tediĝo; kaj la kreitulo daŭre serĉis ordon inter la diversajelementoj de la cerbo de Iŭkoŭnu. “Ho jes, tie ĉi: la Lobo de Direkta Volo. Nun, subite viglaekpremo.”

La vizaĝo de Iŭkoŭnu striktiĝis, la muskoloj subfleksiĝis, la grasa korpo falis velke al laplankon.Kugelsaltisantaŭenkajennuramomentoligislabrakojnkajgambojnkajfiksisglu-striontranslagrandabuŝo.

NunKugeldancisĝojansaltaronsianpropran.Ĉioestisbona!Iŭkoŭnu,tiesdomego,tiesgrandakolektaro da magiaj helpiloj haveblis nun al li mem! Kugel konsideris la senhelpan pezulon kajkomencistreniĝineksterenkielipovuskonveneforhakilagrandanflavankapon,sedrememoroprilamultajindignoj,malkomfortojkajhumiliĝojkiujnlisuferiskaŭzedeIŭkoŭnuinstigisallipaŭzon.ĈuIŭkoŭnuatinguscioĉesontielrapide,kunnekkomprenonekbedaŭro?Tutene!

Kugeltrenislasenmovankorponelenallahalon,kajsidiĝisĉeapudabenkoporkonsideradi.

Post nelonge la korpo moviĝis, malfermis la okulojn, provis malkuŝiĝi, kaj trovante tion ĉinefarebla, turniĝis por stude rigardi al Kugel unue en surprizo, poste en kolero. El la buŝo veniskomenco-provajsonojkiujnKugelakceptiskunsendecidagesto.

Baldaŭ li leviĝispor stari, ekzamenis la ligojnkaj labuŝo-kovrilon, faris ĉionduoble sekura,postekomenciszorganinspektadondeladomego,atentaprikaptiloj,logilojaŭgravito-falaĵoukiujnla ŝercema Iŭkoŭnu eble estis establinta por supervenki aŭ subvenki trudantojn. Li estis aparte

atentemadumliainspektadodelalabor-ĉambrodeIŭkoŭnu,provanteĉiunlokonperlongastango,sedseIŭkoŭnuestisaranĝintakaptilojnaŭtrompilojn,neniujevidentiĝis.

Serĉante inter la bretoj de Iŭkoŭnu,Kugel trovis sulfuron, akvóstelon, tinkturonde zinkokajherbojn el kiuj li preparis sulfuran flavan eliksiron. Li trenis la malrigidan korpon en la labor-ĉambron,trinkigislapocion,vokisordonojnkajpersvadojnkajfine,kunIŭkoŭnueĉpliintenseflavapromanĝadodesulfuro,kunakvóstelovaporeeliĝantalaorelojn,kunKugelanhelantakajŝvitantaprosiajproprajstrebadoj,lakreitulodeAĉernaroungetrenadissineldelaanhelantakorpo.Kugelkaptisĝinengrandaŝtonapistujo,dispremisĝinperpistilo,dissolvislatutonperkoncentritavitriolo,aldonisaromatanmérnaŭnconkajforverŝislarezultanŝlimonendrentubon.

Iŭkoŭnu, baldaŭ rekonsciiĝante, fikis al Kugel rigardesprimon el maltrankviliga intenseco.Kugelmedikamentiselblovondadeliro-pulvorokajlaRidantaMagiisto,rulantelaokulojn,reirisalmensostatosendezira.

Kuglesidisklinopoze.Problemoekzistis:kielplejbonedetenilamagiistonIŭkoŭnudumfaradodelaproprajrepagadoj.Fine,trarigardintekelkajnmanlibrojn,lifermisdaŭrelabuŝondeIŭkoŭnuperŝmiraĵoelkunigaglusubstanco,sekurigislianvivofortonpermalkomplikasorĉo,postenkaĝigislinenaltavitratubo,kionlipendisdeĉenoenlavestiblo.

Sukcesinte je tio,kajkun Iŭkoŭnu refojekonscia,Kugelpaŝis retroenkunafabla rideto.“Jenfine, Iŭkoŭnu, aferoj komencas ordigi sin laŭ dececo. Ĉu vi memoras la maldignaĵojn kiujn viokazigisalmi?Kielmalagrableiliestis!Mijaĵuris,keviiambedaŭroslacirkonstancojn!Minunkomencasvalidigilaĵuron.Ĉumiklarekomunikas?”

LaesprimotordantelavizaĝondeIŭkoŭnuestissufiĉarespondo.

Kugel sidigis sin kun pokalo de la plej bona flava vino posedata de Iŭkoŭnu. “Mi planasplenumilaaferonlaŭtiuĉimaniero:mikalkuloslasumondetiujsuferojkiujnmispertis,inkluzivede tiaj preskaŭ nemezureblaj kvalitoj kiaj malvarmiĝoj, malvarmaj ventoj, insultoj, korŝiroj detimoplena atendado, malcertecoj, profundaj malesperoj, hororoj kaj naŭzoj, kaj aliaj nepridireblajmizeroj,nelaplejmalgrandaelkiuestislaregadojdelafiegaFirks.Eltiuĉitutaĵomisubtrahospromiaunuapeketo,kajebleunuaŭdupluajbonaĵoj,lasanteimponanrestaĵondaŝuldegorepagenda.Bonŝance, vi estas Iŭkoŭnu la RidantaMagiisto: vi certe prenos sekan neofenditan amuzon el lasituacio.”Kugel turnis demandan rigardon supren al Iŭkoŭnu, sed la responda rigardo estis nenielhumora.

“Unufinademando,”dirisKugel.“Ĉuviaranĝisajnajnkaŝ-kaptilojnaŭlog-kaptilojnenkiujmipovusdetruiĝiaŭsenmovebliĝi?Unupalpebrumoesprimos‘ne’;du‘jes’.”

Iŭkoŭnunurfiksrigardismalestimeellatubo.

Kugelsuspiris.“Mividas,kemidevaskondutadisingarde.”

Kunportantesianvinonenlagrandanhalon,likomencisalkutimisinprilagrandaarodamagiajinstrumentoj, objektoj, talismanoj kaj kuriozaĵoj: nun, por ĉiuj praktikaj celoj, sia propraĵaro. LarigardadodeIŭkoŭnusekvislinĉiekunesprimodeatendaesperokionenieltrankviliĝis.

Tagoj trapasiĝis kaj la kaptilo de Iŭkoŭnu, se ajna tia ekzistis, restis neaktivigita, kaj Kugelfinfinekomenciskredi,keneniujekzistis.Dumtiuĉitempoliaplikissinallalibregojkajfoliarojde

Iŭkoŭnu, sed kun malesperigaj rezultoj. Kelkaj el la libregoj estis skribitaj en antikvaj lingvoj,nelegeblaj alfabetoj aŭ arkanaj terminoj; aliaj eksudis sensaĵon el tia tuja danĝero ke Kugeltiumomenteklapfermegislakovrilon.

Li trovis,keunuaŭduel la laborlibrojcedisal liakompreno-povo.Tiunĉi li studiskunegadiligenteco,puŝegantesilabonposttordiĝantasilaboensianmenson,kieilibolumiskajpremadiskajelpuŝadis al li la tempiojn. Nuntempe li kapablis enteni kelkajn el la plej simplaj kaj primitivajsorĉoj,kelkajnelkiujliprovisekzercesurIŭkoŭnu–n:rimarkindeinterkiujestislaSuferigaJukadode Lugŭajlro. Sed ĉefe Kugel malesperiĝis pro io kio ŝajnis esti fundamenta malkapablo.Multesukcesajmagiistojpovusentenitriaŭeĉkvarellaplejpotencajefektiloj;porKugel,akiranteeĉ unu solan sorĉon estis tasko de eksterordinaramalfacilo. Iun tagon, aplikante sorĉon de loko-interŝanĝosursatinankusenon,lirenversisiujnellatordsilabojkajestismemĵetitamalantaŭenenlavestiblon.AgacitadelaridetaĉodeIŭkoŭnu,Kugelportislatubonallaantaŭodeladomego,almetisparondatenilojsurkiujlipendigislampojn,kiujpostelumigislaterenonantaŭladomegodumlanoktajhoroj.

Monatopasiĝis,kajKugelfariĝisiomplimemfidaensiaokupadodeladomego.Kamaranojdeproksimavilaĝoportisallibienajnproduktaĵojn,kajrepageKugelfaristiujnmalgrandajnservojnprikiuj li povis. Je unu okazo la patro de Jins, la junulino kiu servis kiel aranĝisto de lia litĉambro,perdisvaloranzon-bukonenprofundacisterno,kajpetegisKugel–on,kelielprenuĝin.Kugelfacilekonsentis,kajmallevislatubonenhavantanIŭkoŭnu–nenlacisternon.Iŭkoŭnufineindikislalokondelazon-buko,kiopostereakiriĝispergraplo.

LaepizodoinstigisalKugel,kelielpensualiajnuzojnporIŭkoŭnu.ĈelaFoiroArzenomeaiu‘KonkursodeGroteskaĵoj’ estisokazigita.Kugelaranĝis,ke Iŭkoŭnukontestuen lakonkurso,kajkvankam li malsukcesis gajni la ĉefan premion, liaj grimacoj malforgeseblis kaj logis multajnkomentojn.

Ĉe la foiroKugel renkontisFianoŝtron, la vendisto de talismanoj kajmagiaj akcesoraĵoj kiujestis origine sendinta Kugel–on al la domo de Iŭkoŭnu. Fianoŝtro rigardis humore surprizita deKugelal la tuboenhavanta Iŭkoŭnu–n,kionKugel transportadis reenal ladomoenĉaro.“Kugel!KugellaRuza!”eksklamisFianoŝtro.“Onidirodoparolasprave!ViestaslanovalordodeladomegodeIŭkoŭnu,kajdeliagrandaamasodainstrumentojkajkuriozaĵoj!”

KugelunueŝajnigiskvazaŭlinerekonisFianoŝtron,posteparolisenlaplejmalvarmaelvoĉoj.“Japrave,”lidiris.“Iŭkoŭnuelektispartoprenimalpliaktiveenlaaferojdelamondo,kielvividas.Malgraŭtio,ladomegoestaslabirintoelkaptilojkajpezaĵ-faligiloj;kelkajmalsatigitajbestojnoktepaŝadaslaterenon,kajmiestablissorĉondeintensaviolentecoporgardiĉiunenirejon.”

FianoŝtroŝajneneatentisprilamalproksigemasintenodeKugel.Interfrotantesiajngrasedikajnmanojn,lidemandis:“Ĉarvinunregasvastanamasondakuriozaĵoj,ĉuvivendosiujnellamalplidezirindajobjektoj?”

“Mihavasneknecesonnekvolonporfaritiel,”dirisKugel.“LamonujojdeIŭkoŭnuenhavasoron sufiĉan por daŭri ĝis tiam kiam la sunomallumiĝos.”Kaj ambaŭ viroj, laŭ la kutimo de latempo,ekrigardissuprenportaksilakolorondelamortintastelo.

Fianoŝtrofarisĝentilangeston.“Ĉikaze,midezirasalvibonantagon,kajalviankaŭ.”TiunĉilastanlidirisalIŭkoŭnu,kiurespondisnurperkoleraesprimego.

Reveninta al la domego,Kugel portis Iŭkoŭnu–n en la vestiblon; post irante al la tegmento,klinissurparapetokajrigardadissuperlaetendejoelmontetojkiujondadisforkielhulojsurmaro.PorlacentafojolipripensadislastranganmankondeantaŭpreparodeIŭkoŭnu;devegaskeli,Kugel,nenielfaluensimilaneraron.Kajliĉirkaŭrigardiskunokulopordefendajrimedoj.Supereleviĝislaspiralajverdajvitrajturoj;subekliniĝislakrutajtegmentosuprojkajgablojkiujnIŭkoŭnutaksisarteplaĉaj.Nurlafrontodelaantikvafortikadomegoofertisenirejonalladomego.Laŭlaklinajeksterajrandoj Kugel aranĝis tabulojn el sapo-ŝtono en tia maniero, ke iu grimpanta la parapetojn devassurpaŝi tiujn ĉi kaj ekgliti al siamorto. Se Iŭkoŭnu estus aranĝinta similan antaŭgardaĵon— jenetaksisKugel,lineestusnunelrigardantadealtavitratubo.

Aliajdefendilojankaŭlidevasperfekti:nometiujnmagiajnfontojnkiujtrovindassurlabretojdeIŭkoŭnu.

Revenanteallagrandanhalon,limanĝisbankedaĵonelmetitandeJinskajSkjava,liajdubelajatendistinoj,kajposteaplikissinalliajstudoj.ĈinokteilitemisprilaSorĉodeSenesperaEncistigo,reagapunoebleplifavoritaenplifruajepokojolnuntempe,kajlaAgentilodeForaAlsendo,perkioIŭkoŭnu estis transportinta lin al la nordaj senhomejoj.Ambaŭ sorĉoj etis el nemalmulta potenco;ambaŭ bezonis sentiman kaj absolute precizan regadon, pri kiujKugel je la komenco timis, ke lineniampovusprovizi.Malgraŭtiolipersistis,kajfinesentissinkapablaenteniaŭunuaŭlaalia,jeneceso.

Dutagojnposte,okazistiokionKugeljamatendadis:salutfraposurlapordokio,kiamKugelsvingismalfermelapordon,indikislamalbonvenanĉeestecondeFianoŝtro.

“Bonan tagon,”dirisKugelsenbonhumoro.“Mimalsanetas,kajdevaspeti,keviĉimomenteforiru.”

Fianoŝtrofarismildangeston.“Raportopriviabedaŭrindamalsaniĝodiriĝisalmi,kajtiomestismiaprizorgo,kemihastisĉitienkunopiaĵo.Permesu,kemipaŝuinternen—”tiondirantelipuŝissiangrasanfiguronpreterKugel“—kajmielverŝoslaspecifandozon.”

“Mi suferas malkomforton de la animo,” diris Kugel signifoplene, “kio memprezentiĝas enekagadoj demalicega kolero.Mi petegas, ke vi foriru, kontraŭ tio, ke en senregebla spasmo,mitranĉusvinentripecojnpermiaglavo,aŭplimalbone,elvokusmagion.”

Fianoŝtroekspasmetismaltrankviligite,seddaŭrigisenvoĉodenedeflankeblaoptimismo.“Misameportaspocionefikankontraŭtiumalsano.”Lielprenisnigranflakonon.“Prenusolanglutonkajviajanksiojnepluekzistos.”

Kugelektenislatenilondesiaglavo.“Evidentiĝas,kemidevasparolisenambiguo.Miordonasvin: foriru, kaj neniam revenu!Mi komprenas vian celon kajmi avertas, ke vi trovosminmalpliindulgemanmalamikonolestis Iŭkoŭnu!Donun,ekiru for!Aŭmi trudos survin laSorĉonde laMakroiĝaPiedfingro,postkiamlapriparolitamembroŝveliĝusĝislagrandecodedomo.”

“Jen kaj tiel,” kriis Fianoŝtro furioze. “La masko tiriĝis flanken! Kugel la Ruza starasmalkovritakielsendankemulo!Demanduvin:kiuinstigis,kevielŝteluladomegondeIŭkoŭnu?Jaestasmi,kiulaŭĉiukutimorajtaspartopreniporciondelariĉaĵojdeIŭkoŭnu!”

Kugeleltirisprezentesianglavon.“Mijamaŭdissufiĉon;nunmiagos.”

“Haltu!“KajFianoŝtrolevisaltelanigranflakonon.“Necesasnurkemiĵetutiunĉibotelonallaplankoporeligimalsanigaĵon,alkiumiestasimuna.Starufor,tial!”

SedKugel, furiozigita, alsaltis, porvundpuŝi sianglavon tra la levita brako.Fianoŝtro elkriisdolore, ĵetis la nigran botelon tra la aero. Kugel eksaltis por kapti ĝin kun grandamovlerto; seddumtempe,Fianoŝtro, saltanteantaŭen, frapisal ligrandan frapon, tielkeKugel ŝanceliĝis retroenkajkoliziskontraŭlavitratuboentenantaIŭkoŭnun–n.Ĝikliniĝisfaleallaŝtonaplanko,frakasiĝis;Iŭkoŭnurampisdolorefordelafragmentoj.

“Haha!”ridisFianoŝtro.“Aferojnunmoviĝasenaliadirekto!”

“Neniel!” diregis Kugel, elpremante tubon da blua koncentraĵo kiun li estis trovinta inter lainstrumentojdeIŭkoŭnu.

Iŭkoŭnustrebisperfragmentodevitroportranĉilafermilonĉesiajlipoj.KugelelblovisventondabluakoncentraĵkajIŭkoŭnusonigisgrandanstrikt-lipanmuĝondemaltrankviliĝo.“Lasufali lavitron!”ordonisKugel.“Turniĝuforporalfrontilamuron.”LiminacisFianoŝtron.“Viankaŭ!”

Kun granda zorgado li ligis la brakojn de siajmalamikoj, poste paŝanta en la grandan halonekposedigissinjelalaborlibrokionliestisĵusstudinta.

“Kajnun—ambaŭirueldomen!“liordonis.“Moviĝukunhasto!Eventojnunmalvolviĝosaldecidegarezulto!”

Lidevigis,keladumarŝualplatalokomalantaŭladomego,kajstarisiomaparte.“Fianoŝtro,viasortoestasmeritaĵomultemeritita.Porviatrompo,avarokajfiodorajmanierojminuntrudossurvilaSorĉondeSenesperaEncistigo!”

Fianoŝtroplormuĝiskompatinde,kajkolapsisallagenuoj.Kugelatentisneniom.Konsultantelalaborlibronliensorbislasorĉon;postelifingreindikisFianoŝtron,kajparolislatimindegajnsilabojn.

SedFianoŝtro, anstataŭ sinki en la grundo, kaŭradis tiel kiel antaŭe.Kugel haste konsultis lalaborlibronkajvidis, ke erare, li interŝanĝisparonda tordsilaboj, tiel renversinte lakvalitonde lasorĉo.Kajja,dumliaekkomprenopriĉieraro,jeĉiujflankojestisetajsonoj,kajantaŭajviktimojtrans la epokoj estis nun elpuŝitaj supren de profundeco de kvardek mejloj, kaj ellasitaj sur lasurfacon. Jen kuŝis ili, palpebrumante en senkomprenanta surprizŝoko; kvankam kelkaj kuŝadisrigidaj,trotorporajporajnareago.Iliajvestojestisjamkadukiĝintajenpolvon,kvankamlamalplilongeencistigitajankoraŭportisunuaŭdutolaĉojn.Postnelongeĉiujkromlaplejŝokitajkajrigidajfaradisprovetajnmovojn,palpantelaaeron,etendantemanojnporteniallaĉielo,mirigantajprilasuno.

Kugelsonigisraŭkanridon.“Ŝajnas,kemifarismalĝuste.Negrave.Minemisfarosduanfojon.Iŭkoŭnu, via puno estos tiel samkvalita kiel via ofendo, neniom pli, neniommalpli! Vi ĵetisminsenpenseallanordajsenhomejoj,allandokielasunolumostriasdeklivemalaltetranslasudo.Mifarossameporvi.VitrudisalmiFirks–on;mitrudosalviFianoŝtron.Estukevikunepaŝadosstrebetrans la tundroj, penetri la Grandan Ermon, baraktu preter la Montoj de Magnatz. Ne petadu;prezentuneniujnsenkulpiĝojn:entiuĉiaferomirestasduregea.Starukvietesevinedeziraspluantrudondabluaruinigo!”

KugelnunaplikissinallaAgentilodeForaAlsendo,kajestablislaaktivigajnsonojnzorgeen

siamenso.“Pretiguvin,”livokis,“kajadiaŭ!”

Postkiam likantis elvoĉe la sorĉon,hezitanteĉenurunu tordsilabokienecertecovenkis lin.Sedĉiobonis.Dealtevenis laklapsonokajgorĝa elkrio, kaj preterpasantademonoestis haltigitamezfluge.

“Aperu,aperu!”vokisKugel.“Lacelatalokoestaskielantaŭe:allastrandodelanordamaro,kie laŝarĝaĵodevasalvenivivantakajsekura!Aperu!Ektenula indikitajnpersonojnkajportu ilinlaŭlaordono!”

Granda flugila klapmovado frape puŝis la aeron; nigra formo kunmalbelega vizaĝo rigardissuben.Ĝi subenetendis piedan ungaron;Kugel leviĝis kaj forportiĝis norden,malfide traktata jenduanfojonpromislokitatordsilabo.

Dum tago kaj noko la demono flugadis, grumblante kajmuĝante. Iam post sunleviĝoKugelĵetiĝissubensurstrandokajlademonotondirisfortralaĉielo.

Estissilento.Jedekstrekajmaldekstreetendislagrizastrando.Malantaŭelevislaantaŭstrandonkunkelkajtufojdesal-gresokajtufherbo.Kelkajnjardojnforsurlastrandokuŝisladispecigitakaĝoen kiu Kugel antaŭan fojon portiĝis al tiu ĉi sama loko. Kun kapo klinita suben kaj brakojĉirkaŭtenantajlagenuojn,Kugelsidadisrigardanteelentranslamaro.

Vortaro

abism/oLoko,enmontojaŭenmaroj,tielprofunda,keĝiŝajnassenfunda:laaglokvazaŭfalisenlaabismonktujaspektiskielmuŝeto;esplorilaoceanajnabismojn.☞faŭko.

abnegaci/oVolontaforlasodeproprajkomfortaĵojaŭplezuroj,porlabonodealiulojaŭproreligiajmotivoj.☞rezigno,sindonemo.

abomen/i(tr)Malamegiprofizikenaŭzajaŭmoralemalplaĉegajecoj.

adher/i(ntr)Supraĵegluiĝisurio;supraĵefiksiĝiproiaspecialaforto.

afin/aPrezentantasimilecojndestrukturo,humoro,karakterokajsimile.

aflikt/i(tr)Kaŭziseverankordoloron.

akcesor/a1Akompananta,sednenecesa;neĉefa,kroma.2Helpa,kvankammalpligravaolioalia.☞flanka,suplementa.~aĵoObjekto,ilo,mebloksneneprenecesa,sedoportunaporiuagado

akile/o Genro(Achilleaelasteracoj)deplurjarajherbojkunfoliojdedentajĝisplumedividajkkundensaj,plejoftekorimbeariĝintaj,radiajkapituloj,uzataporlikvorojkajbiteroj.~EB360/15;~BeE194/15

akn/o⚕Pli-malpliruĝasvelaĵeto,pli-malplilongevideblasurlahaŭto.☞butono.

aksiom/o1Aserto,rigardatakielevidentapersimemaŭĝeneraleakceptata.2Fundamentaaserto,elkiuonielirasporpruviteoremojn.

alkov/oEnĉambralitniĉo,kelkafojefermeblaperkurtenoaŭpordo.

alium/o Genro(Alliumelaliumacoj)deunu-,du-kajplur-jarajherbojkuntunikabulbokajkunumbelsimilainfloresko;ĉirkalŭ690sp-oj,N-hemisferaj,plejpartekunfortaodorospecifa.tubaaliumoSpeciodealiumo(A.fistulosum).Sin.tubocepo.☞ajlo,ampeloprazo,cepo,poreo,ŝenoprazo,ŝaloto.

alo/o Genro(Aloeelasfodelacoj)desukulentajplantojkunlongaj,dikaj,sukplenaj,elbazajfoliojkajkuntubformajflorojengrapoloaŭspikosurlongapedunklo;ĉirkaŭ365sp-ojellatropikajksubtropikajregionojdeAfriko,ArabiokajKanarioj;multajspeciojkultivatajporornamo.➞agavo.~EB56/123;~BeE205/13

amanit/o Genro(Amanitaelamanitacoj)deombrelfungojkunringokajstipingokajkunblankajlamenojkajsporaro;subkosmopolitag.deĉ.200spspecioj.~EB363/10,11;~BeE197/12

ambigu/aTia,keĝiasignifoestasduba,aŭkeĝipovashavidumalsamajnsencojn.

amoniak/o1Alkalagasokuntrepikantaodoro,NH3,konsistantaelnitrogenokajhidrogeno.2Tiesakvasolvaĵo(enhavantaNH4OH)kunsamaodoro.

amulet/oObjekto,kiupersupozatamagiaefikogardassianportantonkontraŭdanĝero,malsano,sorĉoktp.

anksiSentantaaŭprezentantastatondeintelektaperturbokajagitiĝokunsentodeantaŭkorapremateco.

apanaĝ/oTiujdonaĵojdesuperuloalsubuloapartedeladungasalajro.

aprez/i(tr)Taksilavalorondeioaŭlameritojndeiesagado.

arkad/o Ĉiuellaseriodearkoj,subtenatajdekolonoj,formantapasejonkajsimile.~EB317/8;~BeE154/8

arkan/oΘSekretainstruoaŭrito,rezervitaalinicitoj.

arleken/oGajaburleskulo,origineroluloenlaitalakomedio,koneblapersiamultpecabuntavesto.☞klaŭno,pajaco,pieroto,pulĉinelo.~EB289/35;~BeE124/30

arom/oDelikata,agrablaksubtilaodorodekelkajplantojaŭaliajsubstancoj.

asfodel/o Genro(Asphodeluselasfodelacoj)deplurjarajherbojkunlongformaj,triangulsekcaĵajaŭtubformajfoliojkajkunblankajaŭheleruĝetajflorojengrapoloaŭpaniklo;kelkajspeciojporornamekultivataj.

atlant/o Grandaskulptaĵovirfigura,kiusubportasentablementon,balkononkajsimile.☞kariatido.~EB316/36;~BeE153/50

aŭgur/oSigno,interpretataporantaŭvidiestontanokazaĵon.

balkon/o1Plataelstaraĵoĉelafasadodedomo,ĉirkaŭitaperbalustradoaŭkradokajkomunikiĝantakunlainterno.2Enteatro,ĉiuellaetaĝojkunsidlokoj,interlaparterokajlagalerio.~EB296/17,1839/69252/9310/12

balustrad/o1 Vicodabalustrojkunsuprabreto,ĉelarandodeteraso,balkonoks.2Ĉiaanalogabariloaŭapogilo,starigitaporevitidefalon.☞apogrelo,manrelo,parapeto.~EB118/50;~BeE276/22

barĝ/oPlatkarena,malalta,kargoportabarkoaŭŝipo,uzataordinareenriveroj,havenojkkanaloj.~EB211/25,220/20,22;~BeE375/87

bark/o1Ĝeneralanomodeakvoveturiloplimalgrandaolŝipokajpligrandaolboato,ordinarepelataperveloj,kunaŭsenmotoro.☞daŭo,jakto,jolo,ĵonko,kutro,lugro,ŝalupo.2⚓Velŝipokuntriaŭplidamastoj,kunjardovelojsurĉiu,kromlaplejposta,kiuestasrigitapergafovelo:~EB215/29;~BeE374/21,23

bazilisk/o1Fabelareptilo,lareĝaspeciodeĉiujserpentoj,lacertojktp,kiupovasmortigipernurarigardo.2♉Genro(Basiliscus)delacertulojellafamiliodeigvanedoj,kunhaŭtakrestosurladorsoklakapo.☞angviso,igvano,lacerto.~EB307/34;350/30~BeE145/37,182/30

beat/aĜuantaperfektanfeliĉon.

beret/oRondaplataĉapoeldrapo,uzataoriginedeeŭskajkampuloj,kajpostedediverslandajlaboristoj,militistoj,policistojkajaliaj.➞bireto.~EB31/43,36/54;~BeE42/35

bracelet/oOrnamaĵoportataĉirkaŭmanradiko,brako,aŭmaleolo.☞brakringo.~EB38/16;~BeE43/3

brod/i(tr)▦1Kudreornamiŝtofonaŭledonperfadenoj.☞broki.2Desegnipertiajfadenoj.

brum/oMalklariĝodelaatmosferokunvidodistancodepliolunukilometro.

bufed/oTabloaŭtabloformameblo,provizitapermanĝaĵojdisponeblajporinvititojaŭklientojĉeteatro,balo,stacidomo.~EB260/1-11;~BeE75/25

buk/oMetalakadretokunmoveblapinglo,porfiksizonon,partojndevesto,deŝuoktp.~ibuki(tr)Fiksfermiperbuko~EB249/44

bukcen/o1♜AntikvatrumpetoĉelaRomanoj.2♉Genro(Buccinum)demoluskojellaklasodegastropodoj,relativegrandaj,konkohavaj,vivantajĉelabordojenmalprofundaakvo.☞heliko,limako.

bukl/o1Spiralevolviĝantafasketodaharoj.☞tufo.2Ringoformekurbigitafadeno,rubando,ŝnuro.

bulvard/o1Cirklapromenejosurlalokodedetruitajremparoj.2Larĝastrato,borderitadearboj,envivplena,komercapartodeurbo.☞aleo,avenuo.

bust/o1Superapartodelahomakorpo,kunlakapokajlabrusto.2Skulptaĵoprezentantaĉitiunparton,oftesenlabrakoj.☞torso,trunko.➞talio.

kame/oGemoreliefeskulptita,enkiuoniutiligasladiversajnkolorojndelatavoloj,pornuanciladiversajnpartojndelaskulptaĵo.☞intajlo,gliptiko.~EB38/2

cedr/o Genro(Cedruselpinacoj)dekoniferaj,monoikajarbojkunvintrodaŭrajpingloj,unuopajsurjunajŝosoj,pluropajsurŝosetoj,kajkunkonusojstaraj,cilindro-aŭbarel-formaj;4speciojellamontarojdeNAfrikoĝisAzio,forstumatajporneputremaligno,ĝardenekultivatajporornamokajliverantajesencon.~EB356/65;~BeE190/65

cejan/o Speciodecentaŭreo(Centaureacyanus),trekonatatrudherboengrenkampojdeEŭropokajAzio,kunintenseĉielbluajflorojkajlancetformajfolioj.➞cejanbluo,ciano.~EB63/1;~BeE214/1

celenter-ul/oPrimitivamarbestokiessakformakorpo,oftetravidebla,naĝasperondaritmo.~EB349/5;~BeE187/5

cidoni/o Genro(Cydoniaelrozacoj)defalfoliajtrunkarbustojkajarbojkunsimplaj,ovalekorformaj,lanugajfolioj,kunkvinnombraj,unuopajrozajaŭrozeblankajflorojkajkunfruktoj(berecajŝajndrupoj)bonodoraj,lanugaj,adstringaj.~EB357/18,60/49/50;~BeE191/18,211/52,53

cign/o♉Genro(Cygnus)debirdojellaordodeanseroformaj,kuntrelongaflekseblakolo,kunplumaroblankaĉeiujspecioj:☞anaso,ansero.~EB257/46343/16;~BeE84/54

cinabr/oRuĝasulfidodehidrargo,uzatakielkolorilo,HgS.

cistern/oRezervujoporpluvakvo,masonitaentero,porkeoniĉerpuelĝi,aŭaranĝitasurlasuprodekonstruaĵo,pordelasilakolektitanakvonpertubaro.~EB64/54;~BeE80/4

ĉambelan/oNobelaoficisto,kiuzorgaspriladiversajservojenlaĉambrodesuvereno.☞ĉambristo,kamerlingo.

ĉerk/oKesto,enkiunonimetaslakorpondemortinto.~EB312/35;~BeE149/35

ĉir/o1Maldika,volvaorganodegrimpajplantoj,perkiuilialkroĉiĝas.2♉Fadenformaapendicapalpiloĉediversajsenvertebruloj,interaliajpoliketoj,krinoidojkajbrankiostomo.☞barbfadeno.~EB59/4,80/4;~BeE209/4,211/32

ĉiz/i(tr)ⓉTajliaŭkavigiperĉiziloĉianmalmolanmaterion.☞ĉarpenti,haki,skulpti,cizeli.~EB115/71,127/25;~BeE285/7

damask/o▦Ŝtofoelsilko,linoaŭmercerizitakotonokunenteksitajdesegnoj,videblajperrebrilodelumo.

davit/oTurneblaarganosurŝipoj,destinitaporsurakvigi,suprenlevikajpendigiboatojn.~EB216/45;~BeE376/27-30

debil⚕Perdintasiajnfortojn.

degn/i(ntr)Bonvoli,konsentifari,sentigantetamenianmoŝtecankomplezon.

dekant/i(tr)Forverŝilikvonperiompostiomaklinadodelaujo,nemovantelasedimenton,feĉonkajsimilajn.

deklam/iVoĉlegiaŭparkererecitikunartismetaŭgatono.

deleg/i(tr)Sendiiunkielreprezentanton.~itaroArodadelegitoj,komisiitajporspecifatasko.

determin/i(tr)Precizefiksiionnecertan,indikantelalimojn,interkiujtiuioestasentenata.

dilat/oFenomeno,enkiulaampleksoaŭlavolumenodegasa,likvaaŭsolidasubstancopligrandiĝas.~i(tr)1Kaŭzidilaton.2Medicinatermino.Plilarĝigiorificonaŭkavaĵondeorgano;pligrandigiladiametrondeduktoaŭvaskulo.

dilem/o1Rezono,prezentantaalternativoninterdumalsamajaŭkontraŭajasertoj,kiujambaŭkondukasalsamakonkludo.2Alternativo,enhavantadukontraŭajnproponojn,interkiujoninepredevaselekti.

drapir/i(tr)Ornami,kovripermultfaldapendantaŝtofo.

drol/aKomikestranga.Sekehumora.

ebur/oBlankakajmalmolasubstanco,kiukonsistigasladentegojndeelefanto,hipopotamo,ktp.

eĥinoderm-ul/oIomprimitivamarbestokunkarapacokiesstelformakorpokroĉassurrokoj.~EB349/11;~BeE187/11

eksces/oAgotranspasantalalimojndemodereco,sobreco,justeco,humaneco.☞diboĉo,maljustaĵo,perfortaĵo,supermezura.

ekskuz/i(tr)Prezentimotivonaŭpretekston,porhavigipardononprikulpeto.☞senkulpigi.

ekskvizit/aTreegealtkvalitalaŭartistadesegno,materialakonstruo.Esprimantalaplejpuranmodon.

ekstravaganc/oAgoaŭparolokontraŭaallakomunasaĝo,sensencastrangaĵo.~aKontraŭaallakomunasaĝo,sensencestranga.

ekzalt/i(tr)Treeksciti,levantelasentojnĝisaltagradodeintenseco.

ekzorc/i(tr)Elpelielvivantomalbonanspiriton,demononks,permagiaformuloenformo.

eliksir/o1⚗Likvamedikamento,solvaĵodeunuaŭplurajsubstancojenalkoholo.2Alkemiapreparaĵo,porŝanĝimetalojnenoron,aŭporsenfinedaŭrigilavivon.☞panaceo.

emajl/oVitrosimiladiverskolorasubstanco,perkiuonikovraspotojn,fajencon,metalonperbakadojealtatemperaturo.

entablement/o Partodekonstruo,kiuapogiĝassurlasuprodekolonojkajilinkunligas.

epifit/oPlanto,kiukreskassuraliaplanto,sednenutrassineltiuĉi.

epizod/o1♧Akcesoraagado,nestrikteligitakunlaĉefatemo,enrakontoaŭpoemo:lalastajseslibrojdeEneadoestasplenajdeepizodoj.2Apartakuriozafaktoenhistoriaaŭgravaokazintaĵo.☞incidento.

epolet/o⚔Militistasurŝultraornamaĵo,ordinaremontrantalarango.~EB247/6;~BeE38/38

erod/i(tr)Eluzi,elfroti,malakrigi,plejofteperlafrotadodevento,akvoaŭkemiaĵo.

erik/o1Genro(Ericaelerikacoj)deplantoj—daŭrafoliajarbustetoj,tufarbustojkkelkajtrunkarbustoj—kunfoliojdensaj,ĝeneraleverticilaj,pingloformajkajkunflorojmultanombraj,oftemalgrandaj,ruĝaj,blankajaŭflavaj,kloŝ-,kruĉ-aŭtub-formaj,4-nombraj,unuopajaŭenapeksajumbelojaŭspikoj;ĉ.735sp-ojelEŭropo,laMediteranearegiono,MakaroneziokajAfriko,multajporornamekultivataj.~EB361/192 ĈiuarbustetoaŭarbustoellagenrojEricakajparencajg-oj,precipekaluno.~ejoNekulturataloko,kiekreskasprecipeeriko.

erp/i(tr)Skrapikampon,disrompantelaterbulojnpertiucelainstrumento.~EB68/35,36

eskal/oVertikalaŝtuparo,plejofteelduvertikalajfostojkunplurajhorizontalajrungoj.~EB1/43,216/14;~BeE125/8,375/78

eskatologi/oΘDoktrinoprilafinasortodelahomojkdelamondo.➞apokalipso.

esplanad/o1⚔Liberaspaco,apartigantacitadelondisdelaurbo.2Vastaebenalokoantaŭmonumentoj,porpublikapromenado.

eŭforbi/o Genro(Euphorbiaeleŭforbiacoj)deplantoj,fojekaktosimilaj,fojelaktosukaj,oftekun

brilajfolioj.Ellaradikodeunuspecoproduktiĝasmedikamentoemetina.

eŭnuk/oKastritaviro,servantakielgardistodeharemo,kieloficistoenregnajaferojdeBizancaaŭorientajkortegoj,aŭkielkantisto.

fad/o☇Fenomeno,konsistantaelsinsekvajplimalfortiĝojaŭplifortiĝojdeaŭdeblecoenradioriceviloj.flagra~oTremallongedaŭrantakajrapideintermitantafado.~i(ntr)Malfortiĝikajmalaperiprofado.

fajenc/o1Specodeargilatero,elkiuonifarasceramikaĵojn:lafajencobakiĝasje800°C.➞grejso,porcelano.2Materialo,bakitakajglazurita,faritaeltiutero.

fajf/i(tr:melodionkajsimile)Produktiakutajnsonojnmuzikajn,blovantetrarondigitajlipojklaŭkavigitalango.

fajl/iEbenigiaŭglatigimetalon,lignonk.a.,skrapanteĝiansupraĵonperfajlilo.☞cizeli.~EB134/8,22,23;~BeE293/20,32,34

falbal/oLarĝarubandoaŭŝtofostriokrispealkudritajelamalsuproderobo,jupo,subjupo,porĝinornami.~EB32/30;~BeE35/50

falk/o♉Genro(Falco)derabobirdojkunmalgrandakornecadentoambaŭflankedelasupraduonbeko;unuspecio(ĉasfalko)servasporĉasimalgrandajnbestojn.☞aglo,akcipitro,milvo,nizo.~EB347/1-2;~BeE177/4

farĉ/oHakitakajspicitaviando,legomaĵoaŭfruktaĵo,kiunonienmetasenlainternondebakotabesto(ekz.ansero),dekuirotalegomo(ekz.kukumoj,kukurbetoj,tomatojks),dealiakuirotaĵo,bakaĵoaŭdeĉokoladaĵo.~iPlenigilainternondemanĝaĵoperfarĉo.

feston/o1Ornamagirlandoelkunplektitajfloroj,folioj,branĉetoj,rubandojkskurbependantainterdualkroĉopunktoj.2Ornamaĵoimitantatiajnfestonojn,enarkitekturo,potdekoraciokajsimilaj.3Ornamaĵoderandodeŝtofo,formitaperregulajarkoformajdentetoj,ordinarebroditaj:elegantefestonitaĉemizo;unueltiujnepriskribeblajtualetoj,kiepuntojkajbantrozetoj,faldojkajfestonojkuniĝisenmirindasenordeco.~i(tr)Ornamiperfestonoj.

fatras/oArodanepluutiligeblajsenvaloraĵojenplenakonfuzo.☞pelmelo,tohuvabohuo,miksopoto.

filigran/o1Delikataaĵurateksaĵoelorajaŭarĝentajfadenoj.2ⓉTravidebladesegno,markoenpapero.~EB38/16,101/30;~BeE254/30

filik/oPlurjarajherbojkunrizomokajplejoftekuntredividitajfolioj.~EB361/16

flak/oMalgrandakvantodaakvoaŭalialikvo,starantaensurfacakavo(ekz.survojopostpluvado).

flos/o1Aroaŭkunaĵodaarbajtrunkoj,ĵetitajenriveronporkelafluoilintransportu:nihakoslignon,kajnisendosĝinalviperflosojsurlamaro.2Similspecatrabakunaĵo,konstruitaportransportihomojnaŭdiversajnmaterialojn,aŭkielsavaparatosurŝipo~EB266/2,221/45

flut/o Blovinstrumento,konsistantaellignaaŭmetalatubokuntruoj.~EB302/31;~BeE141/32

fojn/oMaturaherbo,kiunonifalĉaskajsekigasĉelasuno,porĝinkonservikielnutraĵonporlabrutoj.~koloraPale,heleflava.~EB65/35-43

foir/oGrandakomercakunveno,oftekundistraĵoj,kiuokazasenfiksitaperiodokajlokoporvendadodebrutoj,agrikulturaĵoj,industriaĵojktp.

fragmit/oPlurjaraherbokiukreskasĉemarĉojkajĉemarbordoj,kajkiestigojn(longajnjekelkajmetroj)oniuzasportegmentoj,balailoj,matoj,ktp.

frakas/i(tr)Perfortekajbruedisrompi,dispecigi.

franĝ/oOrnamo,konsistantaeldensekunmetitaj,liberependantajfadenoj,plejoftesurkudritasurgalonokuzataporborderirandondevesto,subondetapeto,ŝalonktp.☞fimbrio,galono,kvasto,peniko.~EB52/12,336/25;~BeE161/25

frivol/aMalserioza,bagatela,vanta.

fut/oMezurunuodelongo,egalaaltiodehomapiedo.

gabl/oSupratriangulapartodemuro,surkiusinapogaslafirstakajmezajpatnoj,laŭladeklivodelategmento.~EB39/15a,116/3,117/25;~BeE275/25,44/11

gagat/oVariaĵodenigra,brilalignito,uzataporjuveloj.☞grafito,diamanto.

gajl/oŜvelaĵopronenormalakreskadodeplantahisto,kaŭzitaĝeneraledeparazitoj.~EB82/34,37,40;~BeE235/38

galber/oKomunanomopordusimilajarbustoj(IlexcoriaceakajIlexglabra)ellafamilioileksoj(Aquifoliaceae),ambaŭkunnigrajberojkajelkiuonifarasmielansiropon.

gargojl/oElstarantakanaleto,ofteskulptitaenformodevomantabestoaŭhomo,elkiulaakvodetegmentojfalaseksteren,distancedelamuroj.☞defluilo,vomtubo.~EB317/30;~BeE154/31

garn/i(tr)1(iu)Almetiionalobjekto,porĝinŝirmiaŭplifortigi.2(iu)Almetiionalobjekto,porĝinkompletigilaŭĝiadestino.3(iu)Almetiakcesoraĵonalobjekto,porĝinornami.4(io)Serviporgarni.

gelaten/o1Senforma,travidebla,flaveta,duonsolidasubstanco(proteinosubformodeĝelo),fandiĝantaĉ.25°C,ricevataperagadodevarmaakvosurbestajnhistojn(precipeostojn).2Similasubstanco,ekstraktataeliujvegetaĵoj.

gir/i(ntr)Rondireturniĝi.

girland/oOrnamakunplektaĵoelflorojkfolioj,enformodekurbaĉeno.☞festono.~EB289/17;~BeE124/14

glim/oSilikatamineralo,kunmetalabrilo,faciletavoliĝantajetravideblajlamenoj.

grapl/o⚓1Specodemalgrandaankrokunmultedabrakoj.2Similformailo,porhokiobjektojnsurlafundoderivero,lagoktpkajeltiriilin.

graŭl/i(ntr)Kolermurmuri,grumbli,murmuregi.Minacihundepergorĝasonokajlevodelipojpormontridentojn.

grif/oFabelabestokunaglajkapokajflugiloj,kakleonakorpo.~EB307/11;~BeE145/13

grog/o Varmadrinkaĵoelbrandoaŭrumo,sukeritaakvokajcitrono.

grotesk/aPrezentantaformojnstrangajn,eĉmonstrajn,kiujelvokaslaridon.

gvat/i1Kaŝe,ŝtelumeobservi,atendi.2Deĵoreobservi.

haladz/oMalbonodora,malsanigagaso,eliĝantaelputraĵoktp.

hamstr/o♉Malgrandamamulo(Cricetuskajparencajgenroj)ellaordoderonĝuloj,kunvangojŝanĝiĝintajalsaketoj,enkiujĝiportasmanĝaĵojn;ĝiankaŭkolektasmanĝaĵojnporlavintroensubterajkavaĵoj;loĝasenCkEEŭropokAzio:grandahamstro(Cricetusc.),kunmallongavosto;orahamstro(Mesocricetusauratus),kunpreskaŭnevideblavosto;migrahamstro(Cricetulusmigratorius),tremalgranda,kunmallongavosto.~iAmasigialsiprovizojn,nutraĵojn,ofteenneleĝamaniero,precipeprotimoalkrizo,striko,militoktp.☞ŝakri.~EB351/16;~BeE184/19

hant/i(tr)Vizitaditielkeiulokofariĝitimiga.Precipe(sednenecese)temasprifantomo.~iĝaLasentodeionenatura.

harmon/oOscilo,kiesfrekvencoestasentjeraoblodelabazafrekvenco.super~Kromajoscilojkajduoble,kajdononedelabazakajaŭdatasamtempekuntio.

harpun/oSagformalanco,provizitaperlongaŝnurokajuzataporkaptigrandajnfiŝojn,balenojnktp.~EB90/53-55,309/3,336/10;~BeE93/24,146/3,161/10

heliotrop/o Genro(Heliotropiumelboragacoj)deplantoj—unu-kajplur-jarajherbojkajarbustetoj—kunblankaj,helebluajaŭviolerozaj,kelkfojeodorajflorojunuopajaŭenskorpioidacumo.

heraldik/oSciencoprilablazonoj.

herez/oDoktrinoaŭopinio,kontraŭaaliureligiadogmoktialkondamnitadeiueklezio.

hiperbol/o1∆Duagradakurbo,kiesfokusdisecoestassuperaal1.☞koniko.➞sinuso.2♧Retorikafiguro,konsistantaenesprimoplidrastaaŭplienergia,ollaideo,kiunoniintencaskomprenigi.

homonkul/oHometo,kiunalkemiistojkreisenretorto.

hul/oMaraondomovoestiĝantasenŝaŭmrompiĝo.

ĥitin/oĈefakonsistaĵodelaekzoskeletodelaartropodoj.Ekzemple:krustacoj,araneoidoj,miriapodojkajinsektoj.

ĥul/oMonstrokunhomaformokiuloĝasĉetombejojkajmanĝaslakorpojndemortintuloj,eblepretermortahomoaŭmortintahomakorpoenloĝatademalbonaspirito.

ident/aTielsama,keoninepovasperceptiiandiferencon.

impet/i(ntr)Fortekvivesinĵetiantaŭen.~oGrandapuŝforto;energiodelaantaŭenmovo.

implic/i(tr)Logikeenteni,enhaviensiionneformaleesprimatan.

impres/oInfluosurlasensojaŭlapsiko.☞efekto.~i(tr)Estigi,fariimpresonsur.

imun/a1⚥⚕(pporganismo)Denaskeaŭ(jenspontane,jenestige)akirinterezisteconkontraŭapartamikrobo,venenoaŭtokso.2⚖Nerespondecaantaŭlaleĝo,ŝirmitaperleĝaprivilegio.☞eksterteritoria.➞tabua.3ⓉŜirmitakontraŭiadifekto,danĝerokajsimileprosiakonsisto,materialo,konstruiĝoaŭantaŭpretigo.

incens/oNomodekelkajspecojderezinoj,brulantajkunbonodorafumokajuzatajenreligiajceremonioj.Sin.odorfumo.☞mirho,olibano,parfumo,stakto.

indig/oMalhelbluakoloraĵo,antaŭeekstraktitaelindigujo,nuntempesintezepreparita.

ingest/iEnigienlastomakonperlabuŝo.

ingven/oPartodelakorpo,interlamalsuprodelaventrokajlafemuro;fleksofaldointerfemurokajventro.

intest/oPartodelanutrokanalodepostlastomakoĝislaanuso.~EB22/14-22;~BeE23/17

iriz/aPrezentantatiajnkolorojn,kiujsanĝiĝaslaŭlapoziciodelaobservanto.

jard/oMezurunuodelongecoegalaaltrifutoj(iometemapliolmetro).

ĵele/oDuonsolidaktremetantamaso,ricevitapostmalvarmiĝodekuiritasukeritafruktosuko:ĵeleoelpomoj,ribojkajsimilaj.☞konfitaĵo,gelatenaĵo.

ĵig/oVivaangladanco,kajmuzikpecoportiu.

kaban/oTresimpladometo,konstruitaelkrudaj,neĉiamfortikajmaterialoj,kajuzatakielprovizoraaŭkonstantaloĝejo.

kahel/oPlatoelbakitakglazuritaargiloaŭsimilamaterialo,uzataporpavimiaŭtegi.~EB41/51;~BeE57/19

kajut/oSurŝipaaŭenaviadilaĉambretoporŝipanoj,pilotojaŭpasaĝeroj.~EB218/29,30;~BeE102/4

kaldron/oGrandametalvazoporkuiri,boligikajsimilaj.☞kuirvazo.

kalot/o∆Segmentodesfero,limitadenurunucirklo.☞zono

kandelabr/oLuksaplurbranĉakandelingo..☞lustro.~EB44/24,312/56;~BeE52/10

kapriol/iKaprica,petolasaltoenkapramaniero.

karbig/iTransformiorganikajnsubstancojnenkarbonpervarmo.

karneol/o⊕Ruĝaaŭoranĝeruĝavar.dekalcedono,uzatakieljuvelŝtono.

karusel/o1Festaturniro,kiekavalirojaŭrajdistojturniĝekartismemanovras.2Ĉiaamuzilo,ĝeneraleenkermesoj,bazitasurturniĝojdesidilojaŭpseŭdoveturiloj;(ss)porinfanaamuzilo,konsistantaellignajrajdobestojkajseĝoj,metitajsurgrandarondaplataĵo,kiuturniĝasĉirkaŭsiaakso.~EB292/2;~BeE126/15

katalepsioĈesodevolajmovoj,kaŭzantakonservondesintenoaŭpozicio(enskizofrenioaŭhipnoto).

kiras/o1♜Metala,iufojeledaarmaĵo,ŝirmantalabrustonkajdorson.2⚔Arodeŝtalajplatoj,fiksitajsurmilitŝipoporĝinŝirmikontraŭpafaĵoj.☞blendo.3Ĝeneralanomodeosta,korna,kalkecaaŭkitinategaĵo,konsistantaelunuaŭplurajpecoj,enfermantalakorpondediversajanimaloj,ekz.testudo,krustacoj,kajkiesdorsapartooftenomiĝaskarapaco.~uloKavalerianoarmitaperkiraso.~EB310/38&76;~BeE147/38&76

kist/o⚕Tumoro,konsistantaelmembranavezikokajentenantalikvonaŭgrasaĵon.☞cisto

kloŝ/oUjo,kunĝeneralaformodesonorilo,uzatakielŝirmiloaŭkovrilo.~EB107/64;~BeE48/6

kobold/o☉Feo,kunoftepetolahumoro.

kompendi/oMallongigodelatutaĵodesciencoaŭdoktrino.

koncertin/oSesangulaakordioneto.~EB303/36

konfisk/i(tr)1⚖Forprenikalproprigiallaŝtatoperjusticaaŭadministraproceduroporpuniiun.2Forprenideiulaŭrajtigitaaŭtoritatoionmalpermesitanaŭsenrajteposedatan.

konk/o♉Kalkategaĵodemultajmoluskoj.☞karapaco,pekteno,ŝelo.~uloKonkoportamolusko.~EB340/25;~BeE176/30

konkub/oViroedzecevivantakunvirino,kunkiulineestasedzigita.~inoVirinoedzinecevivantakunviro,kunkiuŝineestasedzinigita.☞kromvir(in)o,kromedz(in)o.

konsult/i(tr)1Demandispecialistonporeksciitiesopinionpriiupunkto.2Serĉiinformojnentiucelafakalibro.

kontuz/i(tr)Pli-malpliprofundelezilakorponperneakraobjekto,tielkeestiĝashemoragio,kiuinfiltriĝasenlahistojn.

konvulsi/i⚕Senvolajkajmomentajkontrahiĝojdediversajmuskoloj.

korod/i(tr)1ⓀKemiedifektilasurfacondeio:akvokorodasmetalojn;ferokoroditaderusto;korodaacido,sublimaĵo.☞alteracii,mordi.2Iompostiomdetrui,elmordi.

korset/o1Laĉeblasubvesto,garnitaperbartoj,kiunlavirinojportisporsubtenilabrustonkajlumbon.~EB33/23;~BeE37/232Samformaŝirmvestoelmetalajstriojportatadeantivajsoldatojporgardilatorson.

kotorn/oŜuodeantikvajtragediajaktoroj,kuntrealtaplandumo.

kramf/oMuskolaspasmo,dolorakajportempa.

kredit/i(tr)Enskribienlakontondeiuĉion,kiononiŝuldasalli.☞debeti.

kribr/i(tr)Apartigipermultatruainstrumentoladikajnerojndesolidajmateriojdisdelaplimaldikajaŭsubtilajeroj.☞filtri.~iMultetruainstrumentoporkribri.

krokiz/i(tr)Rapideskiziperkrajono,plumoaŭpeniko,prezentantenurlakarakterizajntrajtojndelamodelo,ordinaresenintencotionpostekompletigi.

kupol/oTegmentodekonstruaĵoenformoderenversitakaliko.~EB318/43;~BeE153/72

Kunaĵoelmallongajfadenojlanajaŭsilkaj,enformodetufoaŭpeniko,kiuservaskielornamoporvestojaŭmeblaro.~EB36/3

laks/o⚕Ellasodeegemolajaŭpli-malplifluidajfekoj.➞disenterio,koliko.~etiga⚗Uzataporkontraŭikonstipon.

langvor/oMalvigleco,malstreĉiĝodelakorpajaŭanimajfortoj,sendifinitakaŭzo.~aMalrapidemoviĝanta,malemaalekzerciĝo,neinteresiĝantaallaeksteramondo.

lard/oGrasasubstanco,entenataenlasubhaŭtahistodeladorsoaŭflankodeporko,uzataenkuiradokajfarmacio.☞graso,sebo,ŝinko.

larik/oGenro(Larixelpinacoj)defalfoliaj,monoikajpingloarbojkunmaldikaj,molajpingloj,unujenfasketojsurmallongaj,verukformajŝosetoj,aliajunuopajsurlongformajŝosoj,kajkunstaraj,malgrandaj,ovoidajkonusoj,kiujofterestassurlaarbodumplurajjaroj.

laŭr/oOrnamaarbokunledecaj,larĝelancetformajfolioj,spiceodoraj,surmallongaj,ruĝecajpetioloj,kajkunflavblankajflorojmonoikaj.~EB312/60

lavend/oGenrodedaŭrafoliajarbustetojkajkelkajtufarbustojkunfoliojmallarĝaj,grizaj,haraj,integraj,dentajaŭplumediverseentranĉaj,kkunflorojintensebonodoraj,violebluajaŭviolepurpuraj.~EB364/7;~BeE198/7~bluaVioleblua,kiellaflorojdelaveralavendo.

lent/o1Genro(Lenselfabacoj)deherbojkunalternaj,pareplumekunmetajfoliojfiniĝantajperĉirojaŭpintojpounu,kunmalgrandaj,blankajaŭbluetajflorojkajkunmallongaj,platajguŝoj1—2-semaj,unujara,volvegrimpaherbokunblankaj,verdajaŭruĝbrunajsemojtrenutraj;malnovakulturplantoenAziokajEŭropo.2Semojdetiuĉispecio.

leŭg/oMalnovamezurunuodelongo,ladistancokionhomopovasmarŝidumhoro.

librum/o1Libroelapartajfoliojnekudreaŭgluebinditiaj,sednurpremitajinterledajaŭlignajkovriloj.2Libroelapartajfoliojnurpremebinditajĉeunurandointerklapajkovriloj.3Ajnalibroelkiuindividuajpaĝojpovaspreniĝisendetruiĝokajestiremetitajkielantaŭe.

liken/oSimbiozitakombinoelfungokajalgo,plejofteverdeblua,kiupovasvivtenisurnudarokoenpreskaŭajnaklimato.

likvor/oTrinkaĵo,faritaelbrando,aromajplantojkajsukero:lakartuziana,benediktanalikvoroj;ovolikvoro,herbolikvoro;gencianlikvoro(aromigitaperekstraktoelradikojdelaflavagenciano).

limul/oMaraartropodo(unuspeciagenroLimuluspolyphemus)ellasubklasodeksifozuroj,parencaallatrilobuloj,vivantaĉelaEmarbordodeNAmeriko;ĝiakorpokonsistaselgranda,duoncirklacefalotorako(«kapo»),malpligrandaabdomeno,kajlonga,ponardoformavosto.☞trilobuloj.

liut/o Malnovakordinstrumento,iomsimilaalmandolino.~EB303/1;~BeE142/1

livre/oDistingavesto,ordinarekolorakajgalonita,kiunportaslaservistojdeunusamadomoaŭmastro.☞uniformo.

lob/oRondformaelstarapartodeorgano:lobojdelacerebro.

lozenĝ/oRomboformaobjekto,plejoftemedikamentapilolo.

lukr/i(tr)Perlaborikontraŭpagado.~oEnspezoricevatadeiuporlialaboro.

lun-bovidoIdomoreferencealsuperstiĉo,enkioonikredaskelalunopovasdifektinakontondumankoraŭenlautero.Sekve,ajnamisatumeroenlautero.Naskiĝintodistingemalperfekta.Prihomo,unsultoindikepridifektaintelekto,troanaiveco.Alivorte,‘stultulo’.

lustr/oPlurbranĉapendlumilo.☞kandelabro,lucerno.~EB45/30,259/21;~BeE78/21

malversaci/o⚖Fraŭdaalproprigodemono,enlaplenumadodeprivataaŭpublikaofico.

marasmMalsanecaekstremamalgrasecokajsenvigleco.☞apatio,inerteco,kadukeco,paralizo.

marmor/oTipodeŝtono.Polureblakalkpetro,tutegrandkristala,ofteenhavantakolorajnvejnojnpromalpuraĵoj,uzataenkonstruadokajskulpturo.

mejl/oMezurunuodelongo.Milobletiudistancointerunudekstrapaŝokajsekvadekstrapaŝo.Alivorte,dumilpaŝojn.

melankoli/oStatodekonstantasopiramalgajecokajmalvigleco.

menaĝeri/o1Loko,kieonikolektaskuriozajnbestojnporesplorajcelojaŭporelmontradoallapubliko.Sinonimobestejo.2Tiakolektodabestoj.

mikrot/o♉Genro(Microtus)demamulojellaordoderonĝuloj,familiodemusedojkunmalhelkoloradorsokajpreskaŭnevideblajoreloj;laspeciojdetiugenrosimilasceterealmusojkajratoj,sednevivasĉehomajloĝejoj.

mim/oAktoro,ludantasenparolanrolonkajesprimantasinnurpermienojkajgestoj.

mirh/o Lasekiĝintabonodoragumrezinoellatrunkŝelodeduspeciojdekomiforo,uzataenparfumindustriokajfarmacio.☞incenso,olibano,balzamo.

mirtel/o1 Speciodevakcinio(Vacciniummyrtillus),falfoliaarbustetokunangulaj,verdajbranĉoj,kunovalaj,pintfinaj,dentrandajfolioj,kununu-aŭdu-opajfloroj,havantajpreskaŭgloban,

verdeteaŭrozeblankankorolon,kajkunnigrajberoj(interneruĝaj)kovritajdebluaprujnumo;enarbarojkajerikejojdeEŭropokajNAzio,kultivatapormanĝeblajfruktojvitaminriĉaj,kajmedicineuzata.2 Laberodemirtelo.mirtelberoberodemirtelo.~EB361/23;~BeE195/23

morion/oHispan-stilakaskohavantaferankreston.~EB310/60

mucid/aHavantaŝimanodoronaŭguston.

mul/oHibridodeazenokajĉevalino.~EB74/8;~BeE224/8

naiv/a1Senspertemalkaŝemakajkredema,kielinfano.2(io)Senartifika,nemontrantapripensadonaŭspertiĝon.

nevus/o⚕Lokatuberetoaŭmakulodelahaŭto,depigmentaaŭvaskuladeveno.

niĉ/oRegulformakavaĵoenmuroaŭkonstruo,destinitaporlokistatuon,fornonaŭalianobjekton.☞alkovo.

nimf/o1Unuellahelenajduondiinoj,loĝantajenlamaroj,riveroj,fontoj,arbaroj,aŭservantajalplialtajdiaĵoj.➞driado,najado.

nomenklatur/o Terminarodeiusciencoaŭarto.~ikoSciencoprilanomadodelataksonoj.☞taksonomio.

nudibraĥ-ul/oGenrodemolkorpajgastropodajmoluskoj,oftebrilekoloraj,kiujfolasassiankarapacontujpostsialarvajuneco.

oestr/oFiziologiastatodeinamamulodumlamaturiĝodelaovaria(j)foliklo(j)kajovolado.➞seksardo.

omar/o♉Genro(Homarus)dedekpiedajkrustacoj,kiesunuapiedparoportasgrandajn,fortajnpinĉilojn,kajkiujvivasenmaro;iliakarnoestasbongusta:ruĝakielkuiritaomaro.☞karcino,krabo.

oniks/oFormodeagatokunregulealternajhel-kajmalhel-kolorajzonoj,uzataenjuvelarto.☞gemo,kalcedono.

ontologi/oPartodelametafiziko,studantalaproblemojnprilaestoĝenerale,sendependedeĝiajŝanĝaspektoj,kpriĝiaunuakaŭzo.

opi/o⚕Narkotasubstanco,kvietigalaŭmalgrandajdozoj,venenalaŭgrandajdozoj,kiunoniekstraktasellasekigitalaktosukodeopiopapavo.

organik/aKemiaterminorilataallakarbonkombinaĵoj,tiujsurkiobaziĝasvivantuloj.

orgojl/oTrograndamemŝato,nesufiĉepravigeblakajakompanatademalŝatoporĉiualia.

oriel/oSpecodeelstarafenestro,precipeĉesupraetaĝo.Sin.korbelfenestr.

ort/o∆Angulode90°;kvaronodetutarivoluo.➞ortangulo.

oscil/i(ntr)☐Balanciĝialterneenkontraŭajdirektojĉirkaŭekvilibrapunkto.☞balanci,luli,svingi,ŝanceli.~oĈiueltiujalternajbalanciĝoj.~adoAgadodekorpoaŭmedio,kiuoscilas.

pantofl/oHejmapiedvesto,malpezakajoportuna,molakajkomforta.

paradoks/o1Opinio,kontraŭaallakomuneakceptita,kajtialŝajnantaofteabsurda,kvankamĝipovasfinfinemontriĝiĝusta.☞ortodoksa.2ΦKontraŭdiro,alkiukondukaseniajokazojabstraktarezono.

parapet/oMuretoaŭbalustradoĉerandodeprofundaĵo,porevitigilaenfalon;randmureto.~EB310/21;~BeE147/21

pasteĉ/oHakitaspicitaviando,fiŝoaŭlegomo,bakitaentegaĵoel(oftefoliigita)pastoaŭenterpoto.

pavilon/oIzolakonstruaĵosurtereno,ĝardenoaŭkorto,dependantadepligrandakajĉefa.~BeE154/43,204/15;~EB54/2,55/14

pean/o1HelenakantoporhonorodeApolono.2(f)Militakantodevenkokajĝojo.

pedik/o♉Genro(Pediculus)deparazitajinsektojellaordodeanopluroj,senflugilaj,vivantajsurkapokajkorpodehomojkajaliajvertebruloj.~EB341/31;~BeE233/41

pekl/i(tr)Metiviandon,fiŝonaŭlegomojnensalon,salpetronaŭsalakvon,porkonserviilinmanĝeblaj.

pekten/o♉Genro(Pecten)demarajmoluskojellaklasodeduvalvuloj,kungranda,ventumilformakonko,elkiujlaJakobapekteno(P.jacobaeus)estasbongustamanĝaĵo.☞mitulo,ostro.

pergamen/oŜaffelo,senharigitaperkalko,netanitaktielpreparitaporskribado.☞papiruso.

pergol/oĜardenakonstruaĵoelkolonetojsubtenantajmaldensesurmetitajntrabojn.~EB39/80,54/5,257/17;~BeE203/2,45/23,84/17

periferi/o∆Larandodedudimensiageometriafiguro.☞perimetro.

perlamot/oLainterna,ĉielarĥerebrilantatavolodelakonkodecertajmoluskoj.~EB340/32

pervers/aInklinaalmalbonfarado.☞malica.

petol/i1Uzisiantroondaenergioensencelaj,viglajsendisciplinajmovoj.2Agadiŝerce,sendiscipline,senkonsidere,kontraŭlaregulojdebonkonduto.

pig/o♉Speciodebirdo(Picapica)ellaordodepaseroformaj,familiodekorvedoj,kunblankakajnigraplumarokajtrelongajvostoplumoj.☞korako.~aPrezentantanigrajnkajblankajnneregulajnmakulojn.~EB346/3;~BeE179/16

pioĉ/oHakfosilo,konsistantaellignateniloperpendiklaalferastango,dekiuunuekstremoestaspintakajlaaliaplata,uzataporfositranĉeojnkajsimile.~EB150/31;~BeE312/28

pist/i(tr)Pecetigiaŭpulvorigiperripetatajbatetoj:pistipipron,salon;pistigrenonalgrio;pistila

pecojnfajnaj.☞frakasi,maĉi,mueli,disbati➞pistomiksi.~EB27/52;~BeE172/8

pled/i(ntr)Paroliantaŭjuĝisto,pordefendisianpropranaferonaŭtiundesiakliento.

plur-edr/oSolido,limitadefinianombrodaebenajpluranguloj.~EB330/6-11;~BeE174/6-11

poci/o1⚕Likvamedikamento,pokuleretrinkota.2Similaafero,oftedrogo,miksitafaredesorĉistoporefektivigidiversajnrezultojn.

poliandri/oStatodevirinohavantaplurajnedzojnsamtempe.☞poligamio,poliginio.

popl/oGenrodedioikaj,falfoliaj,oftegrandajarbojkunlongpetiolaj,larĝajfolioj,kunflorojenlongaj,pendajamentojaperantajantaŭlafolioj,kajkunfruktojenhavantajlanugajnsemojnpomultaj~EB355/15,23;~BeE189/15

pore/o Kultivoformodealiumo(Alliumampeloprasumgr.Porrum,sin.A.porrum),unu-aŭdu-jaraherbokunmalgranda,netrevideblabulbokajkunlongaj,platajfolioj,ĉebazeformantajspecondetrunketo,kajkunĉirkaŭ1maltapedunklo,apekseportantainfloreskonelrozajfloroj;multekultivatakielunujaraporlafoliojmanĝatajkuiritajinteraliajensupojkajsalato:poreojkunblankasaŭco.☞ampeloprazo,ajlo,bulbo.~EB59/21;~BeE209/21

poriĝ/o Manĝaĵo,faritapermiksadodeavenaaŭalispecagrioenlaktoaŭakvo,sukeritaaŭsalita.Sin.avenkaĉo.

portik/oGalerio,kiumalfermiĝas,almenaŭunuflanke,perkolonaro.~EB316/50,56;~BeE153/64

potiron/oSpecodekukurbo(Cucurbitamaxima),kultivataporgrandaj,pli-malpliglobajfruktoj,manĝatajkuiritaj.Laoranĝaŝelotranĉeblasporfariĝiornamaĵo,kunkandeloenlaelfositacentro.~EB59/23;~BeE209/23

procesi/oCeremoniamarŝodepersonoj,boatojkajsimilaj,irantajenordasinsekvo.

promontor/oAltapintodeterlando,kiuelstarasenlamaro.Kabego.

propet/iInterhelpiporhavigialiupardonon.

prudent/aKapablajuĝilacirkonstancojnklaŭtioĝustekonduti.~oLakapabloestiprudenta.

puc/aTroŝarĝitadeornamojmalbongustaj.

puli/oⓉRado,kiesrandoestasdestinitariceviŝnuron,rimenon,ĉenonkajsimilaj.☞bloko,takelo,transmisiilo.~EB216/48;~BeE368/55

punĉ/o Varmaaŭmalvarmatrinkaĵoelalkoholaĵo(ekz.vino,rumo),sukeroaŭsiropo,akvo(aŭteo,fruktosuko)kajaromaĵoj.☞sangrio.

punkci(tr)Traboripernadlolaparietondenenormalaaŭnaturakavaĵodelakorpo,porelĉerpilaentenatanlikvon.

Maldensadelikataplektaĵoelkotonaj,linajaŭsilkajfadenoj,kiesmaŝojaranĝitajlaŭmetodatrikado,prezentasartajndesegnaĵojn.~EB101/18,30;~BeE254/18,30

pupitr/oMebleto,prezentantadeklivon,surkiunonimetaslibron,kajeron,partituron,porplioportunelegiaŭskribi.~EB250/4;~BeE148/2,37

puzl/o1♠Ludo,konsistantaeldissplitigitajeroj,kiujnonireordiguporrekonstruibildonaŭformon.2(f)Trekomplikaproblemo,kiesdonitaĵojestaskonfuzesenordo.

ragu/oVianda,legomaaŭfiŝamanĝaĵo,longekuiritaenspicasaŭcokunfaruno.

rankor/oObstinamalpardonemo,daŭravenĝemasento.

rapunkol/oSpeciodekampanulo(Campanularapunculus)elEŭropo,UAziokajNAfriko,dujaraherbo,kunvioletebluajflorojenlongagrapolokajkunkarna,manĝeblapivotradiko,porkiuĝiantaŭeestiskultivata.

rasl/o⚕Nenormalabruo,aŭdeblaĉebrustaŭskulto,kajproduktatadelaaerpasoenlaaervojoj,jenproamasitajlikvoj,jenpromallarĝiĝo.☞stertoro.

refektori/oGrandaĉambroporkomunamanĝado,enmonaĥejojkajsimile.

reptili/oj♉Klaso(Reptilia)devertebrulojkunŝanĝiĝantakorpotemperaturo,spirantajĉiamperpulmoj,kajkunkorpokovritadekornecajplatojkaj/aŭskvamoj,kelkafojekovrantajostajnplatojn.☞amfibioj.~EB350/27-41;~BeE182/33-41

retret/o1Cedareturnirodearmeo,kiuforlasispozicionsublapremodelamalamiko.2Ajnaretroairadofordeiomalfrontindaaŭdeiojamvenkinta.

rezidu/o1⊕Restaĵoelpetroj,pasinteceelmetatajallaagadodeeksterajfenomenoj,nektransportitaneksedimentita:reziduaarkozo,reziduaargilo(elargilareziduodedissolvitajkalkpetroj).2ⓀRestaĵo.3⚖Tio,kiorestaselheredaĵo,postpagadodelaŝuldoj,impostojkajlegacoj.

refut/i(tr)Venkerebatipertrafajargumentoj.☞kontesti,repuŝi.

rigor/aSenindulgesevera

risort/oElastalamenoaŭfadenoelmetaloaŭaliamaterialo,kapablareprenilaantaŭanformon,postkiamĝiestisfleksita,premitaaŭstreĉita.~iEkmovirapidekielrisortoliberigita.~EB166/38,~BeE345/67

ronĝ(tr)Mordi,uzanteladentojnkielĉizilonkforigantemaldikajnpecojn:laratojronĝasmeblojn;(f)lavenĝemoronĝisliankoron.Sin.mordeti.~uloj♉Ordo(Rodentia)demamulojplejpartegrajnovoraj,kiesmakzelojhavaskurbeĉizilformajnincizivojnnurpodu.☞leporuloj~EB351/12-18;~BeE184/14

roj/o Mallarĝakajmalprofundarivereto.☞lirli.~EB13/8;~BeE14/9

rotond/oRondakonstruaĵokunkupolformategmento.~EB316/55

rustik/aPrezentantasimplan,eĉkrudanprilaboradon,kiurestigismultajnneregulaĵojn,malglataĵojnktp.

sakrilegi/oΘMalrespektaagokontraŭsanktigitapersono,objektoaŭloko.

salik/oGenro(Salixelsalikacoj)dedioikajarbojkajarbustojkunfoliojintegrajaŭdentetaj,ĝeneralemallarĝajkajdefalemaj,kajkunvir-kajin-seksajflorojsenperiantaj,ariĝintajenamentojnaperantajnantaŭlafoliojaŭsamtempekieltiujĉi.~EB355/15,24;~BeE189/24

sandal/oPiedvesto,konsistantanurelplandumoligitaperŝnurojaŭrimenetojallapiedo.~EB100/6,29&266/13;~BeE58/51

salubr/aFavoraporlasano.

salv/oSamtempapafadodearodapafarkoj,fusiloj,kanonoj,ktp.

saten/o▦Teksaĵosilka,nilona,lana,kotona,dekiuunuflankoestasglatakbrila,ricevitaperneegalanodadodelaveftoaŭdelavarpo.

scintil/i(ntr)Brili,lumetantedetempetoaltempetokielstelotralaatmosfero.

sensori/oLacentrodelasensaĵoj,plispecialelacerbo.

sentimental/aHavantaaŭafektantaromanecansentemon.

ŝed/o Krudaŝirmejoporbrutoj,kamparajuzaĵojkajsimilaj,konsistantaeltegmentosubtenatadefostoj,ordinaresenflankmuroj.Sehavantamurojn,tiujestasseninsulaĵokajfojeelplankojinterkiujestasspacetoj.~EB78/51,56;~BeE215/32

sieĝ/i(tr)1Kolektikajrestadigimilitistajntrupojnĉirkaŭfortikaĵo,porpreniĝin.2(f)Ĉirkaŭi,minacanteaŭtedante.

simfit/oGenrodeplurjarajherbojkunskorpioidacumoeloftependajflorojhavantajtubformankorolon.~EB339/45;~BeE193/45

sinkretism/oΦΘKunigodediversoriginajideoj,tezojaŭkredojennovandoktrinon.

sinekur/oOfico,elkiuonitirasprofitonkhonoron,kajkiupostulasnenianaŭtremalgravanlaboronaŭzorgon.

sinu/oĈiuellakurbaĵoj,fleksojdevojo,riverokajsimile.

skabel/o1Benketo,uzatadesidantapersono,porapogisiajnpiedojn.2Malaltaseĝeto,sendorsapogilo.~EB99/14

skarlat/oBrilegasangoruĝakoloro.

skorpi/o♉(kn)Artropodoellaklasodearaneoidoj,kuncefalotorakoportantaparondafortajpinĉilojkun4parojndamovajmembroj,kajkundupartaabdomeno,antaŭ-kajpost-abdomeno,ĉi-lastasessegmentakajfiniĝantapervenenapikilo.~EB342/40;~BeE175/44

skvam/oLamenetolegantapartondelasurfacodediversajbestoj.~EB350/11

sobr/a1Moderetrinkantakajmanĝanta.2☆♧Evitantaĉiajnsuperfluaĵojn.3(f)Senpasia,

senpartia,singardaprisiajemocioj.

somnol/oStatotransiĝainterdormokajmaldormo.

sond/i(tr)Mezuripertiucelaaparatolaprofundecondeio.

sorb/i(tr)1(iu)Enspirante,entirilikvonaŭfluidonenlabuŝonaŭnazon.☞engluti.2(io)Entirikreteniensin.

spiral/o∆Ebenakurbo,kiuplikajplimalproksimiĝasdesiadeiracentrapunkto,rondiranteĉirkaŭĝi.~EB284/8;~BeE287/49

stabl/o1Tablopormetialaboro.2Subportiloportabuloj,ĉarpentaĵoks,konsistantaeltrabetoportatadekvarpiedojaŭdeduartikigitajkadroj,fikseblajjedifinitaangulo.~EB121/40-44;~BeE281/31

stalaktit/o⊕Konkrecioĝeneraleelkalcito,produktatasamekielstalagmito,sedkreskantavertikalemalsuprendesurlaplafonodekaverno.☞stalagmito,gutoŝtono.~EB13/80;~BeE14/65

step/o1 ☼Herba,senarbavegetaĵaro(vsekosistemo)delamezvarmajaŭmalvarmaj,sekajregionoj,karakterizatadelaplejkovrecodegramineoj.2 Loko,oftevastaebenaĵo,kiekreskasstepo.

strab/i(ntr)1Nepovidirektiambaŭokulojnalunusamapunkto.2Rigardideflanke,kunmalicaaŭenviaintenco.3Rigardikunlapalpebrojmallarĝigitaj(dumcerbumi)alimagbildoanstataŭallaveramondo.

stuc/i(tr) Forigilaekstremajnpartojn,lapintojndebranĉoj,foliojaŭradikoj.

stuk/o Tavolodamortero,almetataeksteresurbrikmuroaŭinternesurplafonoj,murojkajvandojporŝirmokajizolodelasurfaco.~EB117/38;~BeE45/3

stump/oNedifektitarestaĵoelfortranĉitamembro.

sufuz/i(ntr)⚕(pporganismalikvo,precipesango)Elverŝiĝielvaskulo(sango),elperitoneo(ascito),kajdisvastiĝienlahistojn.

sukcen/oMalmolaflavadiafanafosiliarezino,elkiuonifarasdiversajnobjektojn:ornamajbidoj,buŝaĵojndepipoj,juvelaĵojenhavantajkaptitaninsekton.~aMontrantalakolorondesukceno.

supl/aMalrigida,faciledeformebla.

surf/oŜaŭmokajtumultodemarajondoj,kiujrompiĝassurbordasablaĵoaŭrifokajfortegeretroiras.

ŝalm/o1Kano,kavigitakajboritaperkelkajtruoj,perkiumuzikisantikvajpaŝtistoj.2Primitivaformodeflutoaŭklarneto,kunanĉokajtruoj.~EB301/13;~BeE140/4&14

ŝankr/oUlcerodelahaŭtoaŭdemukozo,kiuiĝaslaenirpordodeiujinfektoj.

ŝelk/oDuoblarimeno,ordinareelasta,uzataportenipantalononaŭiunsubveston~EB31/52,33/47;

~BeE34/38,37/11

ŝim/oMikroskopafungoaŭoomikoto,havantabonerimarkeblanmicelionaŭsporaron.

ŝveb/i1♉Restikvazaŭpendantaenlaaero,kunetenditaj,nemoviĝantajflugiloj.2✈Flugiĉirkaŭemalrapide,ĉeproks.lasamanivelo,superlasamaloko:laaviadiloŝvebissuperlaaerodromo,atendantelaalteriĝanpermeson.☞glisi.3(iokonkreta)Restipendantaenaero,preskaŭneŝanĝantelalokon.

taktik/o1⚔Artoaranĝikajutiligilaarmeojnsurlabatalkampo.☞strategio.2Maniero,metodo,uzataporatingicelon.

talisman/oLuksaĵeto,plejoftegemogravuritaperastrologiajaŭkabalajsignoj,kiulaŭiujkredojgardaslaportantonkontraŭmalbono.

tamarik/o Genro(Tamarixeltamarikacoj)defalfoliajtrunkarbustojkunmalgrandaj,skvamecajfoliojkajkunmalgrandaj,rozajflorojenspikformajgrapoloj;ĉ.55speciojelEŭropo,AziokajAfriko,salejaj,kelkajporornameplantataj.

tapet/oĈiamaterialo,ledo,tolo,papero,plastokajsimile,perkiuonimaldikegetegasalianaferon,plejoftelamurojndeĉambro.~i(tr)Kovripertapeto.

tempi/o❤Ĉiuelladuflankajpartojdelakapo,interlafrunto,okuloj,orelojkajvangoj.~EB18/6;~BeE19/12

teras/oAltaebenateramaso,subtenatapermasonaĵokajaranĝitaenĝardenoporĝuigibelvidonaŭfaciligipromenadon.

terat/o⚕Gravafizikaaŭfiziologiaanomalio;monstraĵo.

torf/oMaterialo(petro)bruligebla,malpeza,spongeca,bruna,kiuestiĝasenmarĉojpermalkombiniĝodevegetaĵoj,precipedesfagnoj.~ejoTerenoenkiesgrundosedimentiĝistorfo.Torfejojevoluaselmarĉoj.~EB13/18

torpor/oStatodekorpakmensamalvigleco.

trezor/o1Amasodaoro,arĝentoaŭaliajmultekostaĵoj,rezervetenataj.2☆Kolektoelrelikvojkajvalorplenajpiaĵoj,konservitajeniupreĝejo.3(f)Iotreŝatinda.

trident/oForko,kuntridentoj,iamantaŭelaemblemodeNeptuno,helenadio.~EB308/30

tril/o Rapida,alternaripetadodedusonoj,kiujndisigasnurtonoaŭduontono.RuligitasonokialakonsonantoRenlaitalakajE-o.Similasonefikodumfajfi,kanti,ktp.~i(ntr)Faritrilon.

tundr/oMalvarmklimata,precipeborealamalaltavegetaĵaro,karakterizatadearbustetoj,herboj,likenoj.

turmalin/oMineraloenformoderomboedraj,triangulsekcaĵajkristaloj,nigra,ruĝaaŭblua,pliduraolkvarco,malplioltopazo;ĝielektriĝasprovarmigoaŭkunpremo.

uleks/oGenrodedornajtufarbustojkunfoliojparteŝanĝiĝintajalapeksedornajfilodioj,kajkun

flavaj,unuopeakselajfloro.

ungvent/oMedikamentakunfirmecodepasto,kiononiaplikasaŭŝmirassurlahaŭton.

velur/oSilka,kotonaaŭlanaŝtofo,prezentantaunuflankedensanteksaĵon,kajaliflankemolansupraĵonkonsistantanelmultajmallongaj,rektestarantajbrilajharoj.

vertiĝ/oTiasensaĵodeperdojelaekvilibrokdeturniĝaaŭoscilamovo,kiunpovaskaŭzitroafortostreĉo,vidodeproksimaprofundegaĵokdiversajafekcioj.

viscer/o❤Ĉiuorganolokitaenlakranio,brustoaŭventro;internaĵo.~EB22/1-57;~BeE23/1-41

vitriol/o1Ⓚ(ark.)Kunmetodeplurajsulfatoj:bluavitriolo,CuSO4;verdavitriolo,Fe2(SO4)3;blankavitriolo,ZnSO4.2(ark.) Koncentritasulfataacido,H2SO4.~oleoⓀ(ark.)Vitriolo2.

vizi/o1⚕Vidosensahalucino.2ΘObjektoaŭsceno,kiundiarevelaciovidigasalprofeto.3Imagascenodelafuturofaredeiukiupripensasnoveganideon.

volut/oSpiralformaornamaĵoenkonstruaĵojaŭsurkapojdearĉinstrumentoj.~EB302/17,315/26,316/23;~BeE152/26,153/29,40

vortic/oLageometriafigurodekirlarotaciado,longiĝantakajmaldkiĝantaensiaetendiĝoellokodeplenoalapudalokodemanko.~BeE8/33

zekin/oMoneroformaornamaĵo,elarĝentoaŭstraso,alkudritaalvirinavesto.

zelot/o1Anodeiamahebreasubgrupomiliteaktivaprireligiapolitiko.2Fervorakajobstinaadeptodeiaajndoktrino.☞fanatika.

zenit/o1Lapunktosurlaĉielasfero,situantavertikalesuperlakapodeobservanto.☞nadiro.2(f)Plejaltagrado:liafamoestasĉelazenito.☞apogeo,kulmino,paroksismo,egeco.

DuPlusajRakontoj

Jen plusa, duparta rakontaro tradukita el la dua libro ankoraŭ nur parte tradukita. Tiun ĉirakontonvipovasbonelegimemstare.Ĝuu.

Tradukitajellaangla:VanceIntegralEdition,ISBN0-9712375-1-4,Volumeno35el44,Ĉapitro5,partoj1kaj2.

Rakontaro5

DeKásparaVajtácoalKvirnifo

Parto1LaDekSepVirgulinoj

La ĉaso etendiĝis longe je distanco kaj tempo, kaj kondukis en tiun mornan lokon el osto-koloraj montetoj nomataj la Palaj Sulkegoj. Kugel fine uzis ruzan trompon por konfuzi ĉasadon,glitantedesursiarajdobestokajkaŝantasininterlarokojdumliajmalamikojpreter-kuregisĉasantelarajdantomankanbeston.

Kugelkuŝis sinkaŝeĝispost lakolerabando reirisalKásparaVajtáco,disputantaj inter si.Lielirisdesiakaŝloko;kajtiam,postskuilapugnonkajkriimalbenojnallanunmalproksimajfiguroj,liturniĝiskajdaŭrigissianvojonsudentralaPalajSulkegoj.

Laregionoestis tiomakremalplenakajtiommalĝojigakiomlasurfacodemortintasuno,kajprotioevititadetiajestulojkiajsïndikoj,ŝámboj,érbojkajvïspoj,kioestisporKugelununurakajmelankoliafontodeplaĉeco.

Paŝon post paŝo marŝadis Kugel, unu gambo metita antaŭ la alia: supren laŭ deklivo porsuperrigardisenfinansinsekvondasenvivajondajmontetoj,malsuprenrefojeenlamalplenejonkiemaloftega akvo tralikis por nutreti malfortan vegetaĵaron. Ĉi tie Kugel trovis aliumon, lapon,skŭáliksonkajfojfojantrituron,kiosufiĉiskontraŭmalsatego.

Tagosekvistagon.Lasunoleviĝantamalvarmetekajmalbrilenaĝissuprenenlamalhelebluanĉielon, de tempo al tempo ŝajnanta flagri kun tavoleto el blu-nigra rebrilo, finfine sinkante kielenormapurpuraperlojelaokcidento.Kiammallumofaris,kepluairadoneeblis,Kugelvolvissinensiamantelokajdormistiombonekiomcirkonstancojpermesis.

Posttagmeze je la sepa tago Kugel lame malsupreniris deklivon en malnoveganfruktarbokampon.Kugeltroviskajmanĝegiskelkajnduoneelsekiĝintajnsulko-pomojn,posteekirislaŭlapostsignodeantikvavojo.

La vojaĵo etendiĝis je mejlo, por konduki al klifeton super larĝa ebenejon. Tuj sube, riveropreterfluismalgrandanurbeton,kurbiĝisforallasudokcidentokajfinemalaperisenbrumo.

Kugel spektis la pejzaĝon kun akra atento. Malproksime sur la ebenejoj li vidis zorgebontenatajnĝardenojn,ĉiuprecizekvadratakajelekzaktesamagrandeco;laŭlongejelariverodrivisboatetodefiŝkaptisto.Trankvilasceno,pensisKugel.Aliflanke,laurbetoestiskonstruitalaŭstrangakajantikvaarĥitekturo,kajlazorgegaprecizecolaŭkioladomojĉirkaŭislaplaconsugestissimilannefleksibleconprilaĉeloĝantoj.Ladomojmemestisnemalpliunuformaj,ĉiuestantekonstruaĵoeldu, aŭ tri, aŭ eĉkvardikajglobaĵoj elmalpligrandigantajdimensioj, unu sur la alian, laplej subaĉiamfarbitablue, laduamalheleruĝe, la triakajkvararespektivemalhelemustard-okrekajnigra;kaj ĉiu domo finiĝis per spiro el ornamege torditaj feroj stangoj, el diversaj altecoj.Hotelo sur lariveroflankomontrisdezajnoniommaplistriktankajfacilan,kunplaĉaĝardenoĉirkaŭa.Laŭlongejela rivero oriente Kugel nun atentiĝis pri la alveno de karavano el ses alt-radaj vagonoj, kaj liamalcerteco disfandiĝis; la urbeto estis evidente tolera pri fremduloj, kaj Kugel memfideekmalsuprenirislamonteton.

Ĉe lavilaĝamalcentro lihaltiskaj elprenis sianmalnovanmonujon,kiun li estiskonservintamalgraŭtio,keĝipendismalstriktekajmalplene.Kugelekzamenislaenhavon:kvintércoj,kvantoapenaŭ sufiĉa por liaj bezonoj.Kugel pripensismomenton, poste kolektismanplenon da ŝtonetoj,kiujnlifaligisenlamonujon,porkreikonvinkanrondecon.Lisenpolvigissianpantalonon,ĝustigissianverdanĉasistanĉapelon,kajantaŭeniris.

Li eniris la urbeton sen kontesto aŭ eĉ atento. Transirante la placon, li haltis por inspektikunmetaĵon eĉ pli kuriozan ol estis la malordinara arĥitekturo: ŝtona farjo-fosaĵo, en kio kelkajfostegoj brulis alte, ĉirkaŭita de kvin lampoj sur feraj stangoj, ĉiu kun kvin meĉoj, kaj superkomplikainterligaĵoelspegulojkajlensoj,prikiolakialopreterislakomprenondeKugel.Dujunajviroj prizorgis la aferojn kun diligenteco, tondetantaj la dudek kvinmeĉojn, instigantaj la fajron,ĝustigantaj ŝraŭbojn kaj regstangojn, kiuj siavice regis la spegulojn kaj lensojn. Ili portis ion, kioŝajnisestilaĉilokavestaro:volumajbluajĝis-genuajpantalonoj,ruĝajĉemizoj,latun-butonajnigrajveŝtojkaj larĝ-randajĉapeloj;postseninteresitajrigardoj ilineniomatentisalKugel,kaj lidaŭrigealmarŝislahotelon.

En la flanka ĝardeno dek du el la urbetanoj sidis ĉe tabloj, manĝantaj kaj trinkantajentuziasmege.Kugel rigardis ilindumunuaŭdumomentoj; iliaceremoniemokajelegantajgestojsugestisprimanierojelepoko longepasinta.Kiel iliajdomoj, iliestisel tipounikaal laspertodeKugel,palajkajmaldikaj,kunovo-formajkapoj,longajnazoj,malhelajesprimegajokulojkajorelojtonditaj laŭ diversaj modoj. La viroj estis senescepte kalvaj kaj iliaj kapsuproj brilis en la ruĝasunlumo.Lavirinojdividissiajnnigrajnhararojnjelakapmezo,kajtondisilinabruptemallongajjenivelounucolon super laoreloj: stilokiunKugel takismalbela.Rigardante lapopolonmanĝikajtrinki,KugelestismalfavorerememoritaprilanutraĵokiosubtenadislintranslaPalajSulkegoj,kajliekĉesiszorgiprisiajtercoj.Liekmarŝisenlaĝardenonkajsidigissinĉetablo.Dikaviroenbluaŝirmtuko alproksimiĝis, malridetanta iom pri lamalorda aspekto de Kugel. Kugel tuj elprenis dutercojn, kiujn li eltenis al la viro. “Jen por vi mem, mia bona kunulo, por certigi senprokrastanservadon.Mi ĵusplenumismalfacilanveturon;mi egemalsatas.Portualmi,mipetas, teleronkiosamas je tio, kion laĝentilulo tie ĝuas, kunekundiversecoda flank-teleretoj kaj botelondavino.Poste,bonvoluestitiomfavora,kevipetulahotelestron,keliordigupormikomfortanĉambron.”Kugel senzorgmaniere elprenis sianmonujonkaj lasis ĝin surfali la tablon, kieĝiapezeco sonigisimponansugeston.“Miankaŭbezonosbanujon,freŝajnlitotukojnkajraziston.”

“MimemestasMajer,lahotelaproprietulo,”dirisladikaviroengastigavoĉo.“Miatentospriviajdezirojtuj.”

“Bonege,”dirisKugel.“Viaestablaĵoimpresasminbone,kajeblemirestoskelkajntagojn.”

Lahotelestroriverencisenplaĉiĝokajrapidisforporestri lapreparondelaverspermanĝodeKugel.

Kugelĝuisboneganmanĝon,kvankamladuamanĝmeto,telerodaastakofarĉitadefruktaĵokajfendaĵojelskarlatamágon-argilo, li taksis iomete trograsa.La rostitabirdviando, tamen,nepovispriplendiĝikaj lavinoplaĉisalKugel tiommulte,ke limendisduanflakonon.Majer lahotelestroportislabotelonmemkajakceptislakomplimentojndeKugelkuniomdamemkontenteco.“NenieenGundro ekzistas pli bona vino!Ĝi estas,mi konfesas, altpreza, sed vi estas persono, kiu lertetaksaslaplejajnluksaĵojn.”

“Precizeprave,”dirisKugel.“Sidiĝukajprenuglasonkunmi.Mikonfesaspriscivolemorilatealtiuĉirimarkindaurbeto.”

La hotelestro memvole sekvis la sugeston de Kugel. “Mi ne komprenas tion, ke vi trovasGundronrimarkinda.Miloĝadisĉitiedumlatutodemiavivo,kajĝiŝajnasalmisufiĉeordinara.”

“Minomostricirckonstancojn,kiujlaŭmiakonsideromeritasmencion,”dirisKugel,nuniompliparolemaprosiavinodrinkado.“Unue:larondegadesegnodeviajkonstruaĵoj.Due:lakunmetaĵoellensojsuperlafajro,kiojeminimuakonsiderodevaslogilaatentondefremduloj.Trie:lafakto,kelavirojdeGundroĉiujestastutekalvaj.”

Lahotelestrokapjesispenseme.“Laarĥitekturo,almenaŭ,estasrapideeksplikebla.LaantikvajGundojloĝisengrandegajkukurboj.Kiampartodelamurofariĝismalfortaĝianstataŭiĝispertrabo,ĝispostsufiĉatempolapopolotrovissinloĝantajendomojtuterekonstruitajelligno,kajlamodopersistadis. Rilate al la fajro kaj projekciiloj, ĉu vi ne scias pri la tutmonda Ordo de SunajEmosinuloj?Ni stimulas la vivoforton de la suno; tiom longe kiom nia rado da simpatia vibradoregulassunanbruladon,ĝineniomestingiĝos.Similajstaciojekzistasĉealiaj lokoj:ĉeBluaAzor;surlaInsulodeBrazlo;ĉelaĉirkaŭmuritaurboMaŭnt;kajjenlaobservejodelaGrandaStelzorgistoĉeVroVasiles.”

Kugelkapneisdomaĝosigne. “Miaŭdis, ke cirkonstancoj ŝanĝiĝis.Brazlo jamdelonge sinkissublamarondoj.MaŭntdetruiĝismiljarojnantaŭefaredelaDistropoj.NeniammiaŭdispriaŭBluaAzoraŭVroVasiles,kvankamtio,kemivastevagadis.Eble,ĉitieĉeGundro,viestaslasolajSunajEmosinulojankoraŭekzistantaj.”

“Tio ĉi estas morna novaĵo,” deklaris Majer. “La rimarkinda malfortiĝo de la suno tieleksplikiĝis.Ebledecas,keniduobligulafajronsubniaregilo.”

Kugelverŝisplidavino.“Demandoensaltaslapensojn.Se,kielmisuspektas,ĉitiuestaslasolaSunaEmosinulastacioankoraŭfunkcianta,kiuaŭkiotiamregaslasunonkiamĝiestaspasintasubedelahorizonto?”

Lahotelestrogestiskapnee.“Mipovasofertinenianeksplikon.Ebleestas,kedumlahorojdelanoktolasunomemmalstreĉiĝaskaj,iel,dormas,kvankamtiuĉiestaskompreneblelaplejmaldikahipotezado.”

“Lasu,kemiofertupluanhipotezon,”dirisKugel.“Penseblas,kelamalfortiĝodelasunojamprogresis preter ajna ebleco de regado, tiel ke viaj streboj, kvankam antaŭe utilaj, nun estas senefiko.”

Majer suprenĵetis la manojn por gesti konfuziĝon. “Ĉi tiuj komplikaĵoj preteras mianspertokampon,sedjenstaraslaNóldoHurusko.”LidirektislaatentondeKugelalgrandavirokunbareloformaventrokajbrosanigrabarbo,kiustarisĉelaenirejo.“Pardonumindummomento.”Lilevis sin por stariĝi kaj alproksimiĝanta la Nóldon parolis kelkajn minutojn, indikante al Kugelfojfoje.LaNóldofinefarisabruptangestonkajmarŝegistranslaĝardenoporkontraŭiKugel-on.Liparolisenpezavoĉo:“Mikomprenas,keviasertas,keneniujEmosinulojekzistaskromnimem?”

“Mistatisneniontiomdefinitive,”dirisKugel,iompuŝintaalnecesodefendi.“Mirimarkis,kemivasteveturadis,kajkeneniualia tia‘Emosinula’agentejojamprezentiĝisalmiaatento;kajmi

senkulpespekulativis,keebleneniujnuntempefunkcias.”

“ĈeGundronikonceptas‘senkulpecon’kielpozitivakvalito,nenurbanalamalestodekulpo,”statislaNóldo.“Ninetielmalsaĝas,kielcertajmalnetajdisputemulojemassupozi.”

Kugel entenis lavarman rimarkonkiu leviĝis al lipoj,kajkontentigis sin respondi ŝultroleve.MajermarŝisforkunlaNóldokajdumkelkajminutojladuvirojinterparolis,kunoftajekrigardojenladirektodeKugel.PostelaNóldofoririskajlahotelestrorevenisallatablodeKugel.“Iomabruptaviro,laNóldodeGundro,”lidirisalKugel,“sedtrekompetenta,preterĉio.”

“Estusimpertinente,semikomentus,”dirisKugel.“Kio,precize,estasliafunkcio?”

“ĈeGundroni tre alte taksasprecizeconkajmetodismon," eksplikisMajer. “Ni sentas, ke lamalesto de ordo instigas malordon; kaj la oficisto respondeca pri la inhibiciado de kaprico kajmalnormalo estas la Nóldo…Kio estis nia antaŭa konversacio? Ah jes, vi menciis nian fifamankalvecon.Mi povas oferti nenian precizan eksplikon. Laŭ la diro de niaj saĝuloj, la cirkonstancosignifas la finan perfektiĝon de la homa raso. Aliaj homoj kredetas antikvan legendon. Paro damagiistoj, Asterlen kaj Maŭdred, kontestis gajni la favoron de la Gundoj. Asterlen promesis labondonacondeekstremahareco,porkelapopolodeGundronedevuportivestojn.Maŭdred,jelakontraŭo,ofertisallaGundojkalvecon,kunĉiujsekvantajavantaĝoj,kajfacilevenkisjelakontesto;kajfakteMaŭdredfariĝislaunuaNóldodeGundro,lasamapostenonunplenumita,kielviscias,deHurusko.”Majerlahotelestrokunpremislalipojnkajrigardistranslaĝardeno.“Hurusko,malfidemaulo,rememorigisminprimiafiksitaregulopripostuladoalĉiujvojaĝantajgastoj,keilipagusiajnkontojntage.Minaturestrebiskonvinkilinpriviaplenafidemo,sedsimpleporpacigialHurusko,miprezentoslakontosumonjelamateno.”

“Tio ĉi egalvaloras al insulto,” deklaris Kugel arogante. “Ĉu ni lakeu sub la kapricoj deHurusko?Nemi,viestucertigita!Mifinpagosmiankontonlaŭlakutimamaniero.”

La hotelestro palpebrumis. “Ĉu mi rajtas demandi pri tio, kiom longe vi planas resti ĉeGundro?”

“Miavojaĝoportasmin suden, per kiel ajn transporta rimedokiuplej rapidas.Tio,midevassupozi,probableestosriverŝipo.”

“LaurbetoLumartosituasdek tagojnmalproksimesurkaravano trans laLirAjng.LaRiveroIskankaŭpreterfluasLumarton,sedtaksiĝasmalkonvenapromalbonsortodetriinterkuŝantajlokoj.La Marĉo Lalo infestiĝas de pikaj insektoj; la arbo-nanoj de la Arbaro Sántalba ĵetfrapaspreterpasantajnboatojnperforĵetaĵo;kajlaSenesperigaRapidejofrakasaskajostojnkajboatojn.”

“Entiuĉikazomiveturosperkaravano,”dirisKugel.“Intertempemirestadosĉitie,kondiĉe,kelapersekutadojdeHuruskonefariĝosnetolereblaj.”

Majerlekislalipojnkajrigardistransŝultre.“MicertigisalHurusko,kemiobeosstriktemianregulon.Licertefarosgrandandisputonprilaaferokromse—”

Kugelfariskomplezangeston.“Portualmisigelojn.Mifermegosmianmonujon,kioenhavasriĉegeconelopalojkajalúmoj.Nisekurigoslamonujonenlafortik-skatolokajvirajtostenadiĝinkielkaŭcion.NeeĉHuruskorajtasnunprotesti!”

Majersuprentenislamanojnsignejemiro.“Minepovasalprenirespondecontiomgrandan!”

“Maltenu ĉian ajn timon,” diris Kugel. “Mi jam ŝirmis lamonujon per sorĉo; kiam krimulorompuslafermilontiumomentelajuvelojekŝanĝiĝusporfariĝisenvalorajŝtonetoj.”

MajerdubemeakceptislamonujondeKugelprotiujkondiĉoj.IlikuneobservislaaplikadondesigelojkajdeponislamonujonenlafortikskatolondeMajer.

Kugelnunforirisalsiaĉambro,kielibanissin,komandislaservicojndebarbirokajekportisfreŝajnvestojn.Ĝustigantelaĉapelonjedecainklino,limarŝadiselensurlaplacon.

LiajpaŝojkondukislinallaSun-Emosinulastacio.Kielantaŭe,dujunajvirojlaborisdiligente,unuzorgantalafajronkajĝustigantalakvinlampojn,dumlaaliatenislaregulanlumstrionceleallamalaltasuno.

Kugel inspektis la kunmetaĵojnde ĉiuj anguloj, kaj baldaŭe la personokiubontenis la fajronelvokis: “Ĉu vi ne estas tiu atentinda veturisto kiu hodiaŭ esprimis dubojn pri la efikeco de laEmosinulaSistemo?”

Kugelparoliszorge:“MidirisalMajerkajHuruskojene:keBrazlojamsinkissubedelaGolfoMelantunokajpreskaŭforgesiĝiselmemoro;kelaĉirkaŭmuritaurboMaŭntjamdelongedetruiĝis;kenenionmisciasprinekBluaAzor,nekVroVasiles.Ĉitiujestislasolajpozitivajdeklarojmiaj.”

La juna fajro-bontenanto ĵetis brakplenon da lignostangoj en la fajro-fosaĵon kun infanecamalbonhumoro.“Tamenoninininformas,kevikonsiderasniajnstrebojnsenefikaj.”

“Mi dirus nenion tiom emfaza,” diris Kugel ĝentile. “Eĉ se la aliaj agentoj Emosinulajforlasiĝis,estaseble,kelaGundrareglilosufiĉas;kiupovasscii?”

“Mi diros al vi la jenan,” deklaris la fajristo. “Ni laboras sen rekompenco, kaj en la propratemponidevastranĉikajtransportifuelon.Laaferoestasteda.”

Lafunkciistodelaceligaaparatoamplifikislaplendondesiaamiko.“Heruskokajlamaljunaestrarofarasneniomellalaboro;ilisimpleordonas,kenistrebadu,kioestas,kompreneble,laplejfacilapartodelaprojekto.Janredkajmiestaselplimalnaivageneracio;laŭprincipo,nimalakceptasĉiujndogmajndoktrinojn.MimemkonsideraslaSunanEmosinulansistemonmalŝparodetempokajstrebado.”

“Selaaliajagentojjamforlasiĝis,”disputisJanredlafajristo,“kiuaŭkioregaslasunontiam,kiamĝiestaspasintapreterlahorizonto?Lasistemoestaspurastult-falsaĵo.”

Lafunkciistodelalensojdeklaris:“Minunelmontrospritio,kajliberigosninĉiujneldetiuĉisendanka laborego!”Limovis regostangon. “Atentu,mi celigas la regan lumstrion forde la suno.Rigardu!Ĝibrilaskielantaŭe,seneĉlamalplejaprizorgofaredeni!”

Kugel inspektis la sunon, kaj fakte ĝi ŝajnis tiel briladi kiel antaŭe, flagretante de tempo altempo,kajskuiĝetantekielmaljunulokunfebro.Ladujunulojrigardadiskunsimilaatento,kajdumpasisminutoj,ilikomencismurmurienplaĉeco.“Niapravecomontriĝis!Lasunoneestingiĝis!”

Eĉdumilirigardadis,lasuno,eblehazarde,eksuferisspasmondemalforteco,kajekstumbletis

horizonten. Malantaŭ ili soniĝis bruego de ofendiĝo kaj la Nóldo Hurusko kuris antaŭen. “Kielokazis tiu ĉi malrespondeco? Celigu la regilon ĝuste kaj tuje! Ĉu ni instigos, ke ni devu palpeserĉantalavojondumlarestodaniajvivojenlamallumego?”

LafajristoindigneindikisalKugelpergestodikfingra.“Likonvinkisnin,kelasistemoestasnenecesa,kajkenialaboroestissenutila.”

“Kio!”HuruskoturnegissianfortikankorponporkontraŭstarialKugel.“Nurhorojnantaŭeviekpaŝis piede enGundron, kaj jamvi disordigas la fabrikonde nia ekzistado!Mi avertas vin, niapacienconeestassenlima!ViekestuforkajnealproksimiĝulaagentejonEmosinulanfojonduan!”

Plenegadekolerego,Kugelturniĝissurpiedokajekmarŝistranslaplaco.

Ĉelakaravanejolienketispritransportadoallasudo,sedlakaravanokiuĵusalvenisjetagmezoekforirosjelatagmezahoromorgaŭeporreiriallaorientolaŭlasamavojodekieĝiestisveninta.

Kugel reiris al la hotelokaj enpaŝis la tavernon.Li atentis tri virojn ludantaj per kartetoj kajĉestarigissinporobservi.LaludoevidentisestisimplaversiodeZámpolio,kajbaldaŭKuglepetis,ke li inkludiĝi je la ludado. “Sed nur kondiĉe, ke lamonorisko ne tro altas,” li protestis. “Mi neapartelertaskajmimalŝatasperdiplimulteolunu/dutercojn.”

“Bh,” eksklamis unu el la ludantoj. “Kio estas mono? Kiu tiam spezos ĝin, post kiam nimortos?”

“Seniprenosĉiomelviaoro,vitialnedevosportiĝinplu,”aliarimarkisŝerce.

“Niĉiujdevas lerni,” la tria ludantodirisplaĉigealKugel.“Viestasbonŝancaprohavi la trisupremajnspertulojnporinstruistoj.”

Kugelpaŝisretroenjealarmiĝo.“Mirifuzasperdiplimulteolunusolantercon!”

“Nudo!Neestuvirtulaĉo!”

“Nubone,”dirisKugel.“Miriskos je laafero.Sed tiujĉikartetojestaseluzitajkajmalpuraj.Hazardemihavasfreŝankartetaronenmiapoŝo.”

“Bonege!Laludadodaŭriĝas!”

Du horojn poste la tri Gundoj subenĵetis siajn kartetojn, celis al Kugel longajn malamikajnrigardojn,postekielperunusamapensostariĝiskajelpaŝislatavernon.Inspektantesiajngajnaĵojn,Kugel kalkulis tridek du tercojn kaj kelkajn kupraĵojn. En bonamika mensostato li foriris al siaĉambroporlanokto.

Jelamateno,dumlimanĝislamatenmanĝon,liatentisprilaalvenodelaNóldoHurusko,kiutuje alproksimiĝis la tablon de Kugel kaj subenrigardis al Kugel kun iommalamika rideto, dumMajerstarisnervozekelkajpaŝojmalantaŭe.

Kugelparolisenvoĉodestreĉitaĝentileco:“Nu,kioĉifoje?Lasunoleviĝis;miasenkulpecoenlaaferodelaregilalumstrioestaspertioprovita.”

“Minunkoncerniĝasprialiaafero.Ĉuviprisciaslapunojnprifraŭdo?”

Kugelŝultrolevis.“Laaferoneniominteresasmin.”

“Iliseveraskajmiremenciosilinpostmomento.Unue,lasuminenketi:ĉuvifidetransdonisalMajermonujonlaŭdireenhavantanvalorajnjuvelojn?”

“Mijafaris.Laposedaĵoŝirmiĝisfaredesorĉo,mivolasaldoni;selasigelorompiĝuslajuvelojfariĝusordinarajŝtonetoj.”

Huruskoeltenislamonujon.“Atentu,lasegilonerompiĝis.Mitranĉislongtruonenlaledokajrigardis internen.La enhavoj estis tiamkaj estasnun—”kunmontregagestoHuruskoelverŝis lamonujonsurlatablon“—ŝtonetojidentajkuntiujenlavojoapuda.”

Kugel eksklamis en kolerego: “La juveloj nun estas senvalora rubaĵo! Mi kulpigas vin prirespondecokajvidevaspagirekompencon!”

Hurusko sonigis ofendan ridon. “Se vi povas ŝanĝi juvelojn en ŝtonetojn, vi povas ŝanĝiŝtonetojnenjuvelojn.Majernunmetosalvilakonton.Sevirefuzospagi,miintencasinstigi,kevinajliĝuenlakarceraujosublapendumigejoĝistiutempo,kiamviŝanĝosladecidon.”

“Viaj implikoj estas kaj naŭzaj kaj absurdaj,” deklaris Kugel. “Hotelestro, prezentu viankalkulon!Lasuninĉesigitiunĉimiskomprenaĉonnunkajporĉiam.”

Majervenisantaŭenkunpecetodepapero.“Mikalkulaslatutonporestidekunutercoj,plustiomakromdonacokiomajnŝajnasdece.”

“Estosneniomakromdonaco,”dirisKugel.“Ĉuviĝenadasĉiujnviajngastojnĉimaniere?”Lisvingĵetisdekkvintercojnmalsuprensurlatablon.“Prenuvianmononkajlasuminenpaco.”

Majerkun ŝafamienoprenis supren lamonerojn;Huruskoeligis senkompreneblan sononkajturniĝis for.Kugel,postelmanĝi lamatenmanĝon,eliris refojepormarŝadi trans laplaco.Ĉi tie lirenkontisindividuonkiunlirekoniskiellapot-knabodelataverno,kajKugelsignis,kelihaltu.“Viŝajnasestiatentakajmultesciaulo,”dirisKugel.“Ĉumirajtasdemandiviannomon?”

“Miordinarekoniĝasper‘Zelur’.”

“Mikonjektas,keviboneinformiĝisprilapopolodeGundro.”

“Mikonsiderasminboneinformita.Kialvidemandas?”

“Unue,”dirisKugel,“lasumindemandi,ĉuvivolasuziviajnsciojnprofite?”

“Certe,kondiĉekemievitaslaatentondelaNóldo.”

“Trebone.Miatentasprineuzitabudonemalproksima,kioprobabeservusniancelon.Postunuhoroniekkomencosnianentreprenon.”

Kugel reiris al lahotelokie, je liapeto,Majer aĉetis ŝildotabulon, farbilonkaj farbon.Kugeldezajnisŝildon:

LAEMINENTAPROFETOKUGELKonsilas,Interpretas,Prognozas.

DEMANDU!VIRESPONDIĜOS!KONSULOJ:TriTercoj.

Kugelpendigis laŝildonsuper labudo,aranĝiskurtenojnkajatendisklientojn.Lapot-knabo,dumtempe,kaŝissinsekreteenlamalantaŭo.

Preskaŭ tuje popoloj transirante la placon haltis por legi la ŝildon. Virino mezaĝa baŭdaŭalvenis.

“Tritercojestasgrandasumo.Kiajnrezultojnpovasvigarantii?”

“Neniujnajn,laŭlastriktanaturodeaferoj.Miestaslertaklarvidanto,mihavasspertojnprilaartojdemagio,sedsciojalvenasmindenekonatajkajneregeblajfontoj.”

Lavirinotranspagissianmonon.“Tritercojestasbonprezosevipovassolvimiajnzorgojn.Miafilinodumtutelavivoĝuislaplejbonansanonsednunŝimalsanas,kajsuferasmorozanstaton.Ĉiujmiajmedikamentojestassenefikaj.Kionmifaru?”

“Momenton, sinjorino,dummimeditas.”Kugel fermis lakurtenonkajkliniĝismalantaŭenalloko,dekielipovisaŭdilaflustratajnrimarkojndelapot-knabo,kajposteretirisflankenmalfermelakurtenojn.

“Mi ĵus unuiĝis kun la kosmo.Scio eniris almi lamenson!Via filinoDiljana estas graveda.Kontraŭplusatriodatercojmialdonoslanomondelapatro.”

“Tiu estas sumo kiunmi pagas kun plezuro,” deklaris la virino kruelete. Ŝi pagis, ricevis lainformonkajmarŝiscelegefor.

Alia virino alproksimiĝis, pagis tri tercojn, kajKugel aplikis sin al ŝia problemo: "Mia edzopromesadisalmi,kelikonservisujondaorajmonujojkontraŭlafuturo,sedjeliamortomipovistrovineeĉunukupron.Kielikaŝislaoron?”

Kugelfermislakurtenojn,interparoliskunlapot-knabo,kajrefojeaperisallavirino.“Mihavasmalkuraĝigannovaĵonporvi.ViaedzoFinstroelspezismultondaliakaŝitaoroĉelataverno.PerlarestaĵoliaĉetisametistanbroĉonporvirinonomataVarleta.”

La novaĵo pri la rimarkindaj talentoj de Kugel disvastiĝis rapide kaj komerco estis multa.Iomete antaŭ tagmezo, granda virino, buŝo kaj vizaĝo vualigitaj, alproksimiĝis la budon, pagis tritercojn,kajdemandisenalt-piĉa,sedraŭketa,voĉo:“Legualmimiansorton!”

Kugel fermis la kurtenojn kaj konsultis la pot-knabon, kiu ne povis konjeti. “Tiu estas neniukonatademe.Mipovasdirialvinenion.”

“Negrave,”dirisKugel.“Miajsuspektojjampruviĝis.”Limalfermislakurtenon.“Laaŭguraĵojestasmalklarajkajmirifuzasprenivianmonon.”Kugelredonislaprezon.“Mipovasdirialvijentiommulte:vi estas individuodedominema sintenokaj el nemulta inteligenteco.Antaŭvi situaskio? Honoroj? Longa vojaĵo sur akvo? Venĝo kontraŭ viaj malamikoj? Riĉeco? La bildo estasmalklara;Mieblelegaslasortonpropran.”

LavirinodetirissiajnvualojnkajrestismalkaŝitaporestilaNóldoHurusko.“SinjoroKugel,vibonsortas, ke vi redonismianmonon, alikazemi estus enkarceriganta vin promalfidaj komercoj.Ajnakaze,mi taksasviajnagadojnmalbonintencajn,kajkontraŭajal lapublikabondeziro.Gundroestasmaltrakviligitaproviajmalkaŝadoj;estosneniomplidaili.Deprenuvianŝildon,kajestufeliĉedankemaprotio,kevieskapistiomfacile.”

“Miestosĝojafinimiankomercon,”dirisKugelkundigneco.“Lalaboroestaslaciga.”

Huruskofortemarŝisforenmalbonhumoro.Kugeldividissiajnenspezojnkunlapot-knabo,kajenspiritodekunulainterplaĉoiliforirisdelabudo.

Kugelmanĝissurlaplejbonajaferojkiujnlahoteloofertis,sedposte,kiamlienirislatavernonlirenkontisrimarkindanmankondeamikemointerlaklientojkajbaldaŭforirisalsiaĉambro.

La postan matenon, dum li matenmanĝis karavano el dek vagonoj alvenis la urbeton. Laprincipaŝarĝaĵoŝajnisestiarodadeksepbelaj junulinoj,kiujrajdissurduel lavagonoj.Trialiajvagonojserviskieldormejoj,dumlakromajkvinŝarĝiĝisdenecesaĵoj,kofroj,faskojkajŝrankoj.Lakaravanestro, dika mild-ŝajna viro kun ondaj brunaj haroj kaj silka barbo, helpis siajn plezurigebelajn pasaĝerojn al la grundo kaj kondukis ilin ĉiujn al la hotelo, kie Majer alportis plenanmatenmanĝaĵaronelspicakaĉo,prezervitacidonio,kajteo.

Kugelrigardadislagrupondumilimanĝadiskajpripensis,kevojaĵoalpreskaŭajnalokokunekuntiajkunvojaĝantojestusjaplaĉavojaĝo.

LaNóldoHurusko aperis, kaj iris renkonti la karavanestron. La du konversaciis amike dumiomatempo,dumKugelatendismalpacience.

Hurusko post longe foriris. La junulinoj, jam finintaj siajnmanĝojn, eliris por promenadi laplacon.Kueltransirisallatablo,kielakaravanestrosidadis.“Sinjoro,mianomoestasKugel,kajmipetasiomeinterparolikunvi.”

“Jacerte!Bonvolusidiĝi.Ĉuviprenusglasondetiuĉibonegateo?”

“Dankon.Unue,ĉumirajtaspridemandilaircelondeviakaravano?”

LakaravanestroesprimissurprizonprilanesciodeKugel.“NicelasalLumarto;tiujĉiestasla‘DekSepVirgulinodeSimatiso’,kiujtradicieornamaslaGrandanSpektakon.”

“Miestas fremduloĉe tiuĉi regiono,”Kugeleksplikis.“Sekve,misciasnenionpri laĉilokajkutimoj.Ajnakaze,mimemcelasalLumartokajestusplaĉitaporkunvojaĝienviakaravano.”

Lakaravanestrogestisamikankunsenton.“Plaĉosalmi,kevikunvojaĝu.”

“Bonege!”dirisKugel.“Do,ĉioaranĝiĝis.”

Lakarvanestro frotisal si lasilkanbrunanbarbon.“Midevasavertivin,kemiajprezojestasiomplialtajolkutime,kazedelaaltkostajagrablaĵoj,kiujnmiestasdevigataprovizialtiujĉideksepneplaĉiĝemajjunulinoj.”

“Ĉuvere,”dirisKugel.“Kiommultevipostulas?”

“Lavojaĝookupaslaplimultondedektagoj,kajmiaminimumaprezoestasjetagopodudektercoj,entuteducenttercoj,plussuplementodedudektercojporvino.”

“Tiuĉiestasmultesuperasmiankapablonelporti,”dirisKugelenmorozavoĉo.“Ĉimomentemi kunportas nur trionon de tiu ĉi kvanto. Ĉu ekzistas ajna laboro per kiumi povasmeritimianportadon?”

“Malbonsortene,”dirislakaravanestro.“Ĵusĉimateneladeĵorapostenodearmitagardistoestismalplena,kioeĉpagasmalgrandansubvencion,sedHuruskolaNóldo,kiuvolasvizitiLumarto,jamakceptisservientiumanierokajlapostenonunokupiĝas.”

Kugeleligissonondemalesperiĝokajsuprenturnislaokulojnĉielen.Kiampostlongelipovisdevigisinparoli,lidemandis:“Jekiutempoviplanasforiri?”

“Morgaŭjesunleviĝo,kunabsolutaakurateco.Mibedaŭras,keninehavoslaplezurondeviaakompanado.”

“Mikunebedaŭras,”dirisKugel.Lireirisalsiapropratablokajsidadisprimeditante.Baldaŭlienirislatavernon,kiediversajkartetajludojokazadis.Kugelprovisaniĝikunlaludantoj,sedĉiufojelia peto rifuziĝis. En malagrabla humoro li aliris la kontoron kie Majer la hotelestro malpakisskatolondaargilajpokaloj.KugelprovisestigikonversacionsedĉifojeMajermalpovisprenitemponfordesiaj laboroj.“LaNóldoHuruskoirosvojaĝikajĉinokteliajamikojcelebroslaokazaĵonperadiaŭafesto,porkiomidevasfarizorgajnpreparojn.”

Kugelprenistasegondabieroalflankatablokajdediĉissinalpripensado.Postkelkajminutojlielirismalantaŭanpordonkajstuderigardislapejzaĝon,kiuĉitiesuperrigardislaRiveronIsk’.Kugelpromenis malsupren al la bordo de la akvo kaj malkovris kajon, kiel fiŝkaptistoj alligas siajnboatetojnkajsekigassiajnretojn.Kugelrigardissuprenkajmalsuprenallarivero,postepaŝadisreireallahotelo,porpasigilarestondelatagorigardanteladeksepjunulinojndumilipromenadissurlaplaco,aŭtrinketisdolĉanlimedanteonenlaĝardenodelahotelo.

Lasunosubiris;krepuskoel lakolorodemalnovavinomalheliĝisĝisnokto.Kugelkomencissiajnpreparojn,kiujrapidekompletiĝis,almenaŭtiommulte,kelaesencodeliaplanoestisenĝiasimpleco.

La karavanestro, kies nomo, Kugel jam lernis, estis Ŝimilko, kolektis sian ekskvizitanakompanantinaronporiliavesperamanĝo,postekondukisilinzorgealladormejajvagonoj,spiteallapaŭtojkajprotestojdetiuj,kiujvolisrestiĉelahotelokajĝuilafestaĵojndelavespero.

En la taverno la bonvojaĝa festo honora je Hurusko jam komenciĝis. Kugel sidigis sin enmalhelaangulokajpost iomelogis laatentondeperspirantaMajer.Kugeleltenisdektercojn.“Mikonfesas,kemitenadismaldankemajnpensojnpriHurusko,”lidiris.“Nunmivolasesprimimiajnbondezirojn—enabsolutaanonimo,tamen!KiamajnHuruskokomencasnovantasegondaelo,mivolas,kevialmetuplenantasegonantaŭli,porkeliavesperoestusenĉeseĝoja.Selidemandasprikiuaĉetisladrinkon,virespondunur:‘Unuelviajamikojvolaskomplimentivin.’Ĉutiuĉiklaras?”

“Absolute,kajmifaroslaŭviadirekto.Tioestasgrand-koragestaĵo,kionHuruskoaltetaksos.”

La vespero progresis.La amikoj deHurusko kantis ĝojajn kantojn kaj proponis dek duon datostoj,jekiujHuruskopartoprenisĉiujn.KielKugelordonis,kiamajnHuruskoeĉekkomencisdrinki

de tasego, plua almetiĝis ĉe lia kubuto, kajKugelmiris pri la ampleksode la interna kapacito deHurusko.

Post longe Hurusko sentis neceson pardoni sin por foriri el la kunularo. Li ŝancelis tra lamalantaŭa elirejo kaj iradis cele al tiu ŝtonamurohavanta trogon sube, kio estis konstruita por labonoportunodelatavernajklientoj.

DumHuruskoalfrontislamuron,KugelalpaŝisdemalantaŭekajĵetisretondefiŝkaptistosuperlakapodeHurusko,poste lerte faligis ŝnuronĉirkaŭ ladikaj ŝultrojdeHurusko, sekvatedepluajturnoj kaj ligoj. La kriegoj de Hurusko dronis sub tiu kanto kiu tiumomente estis kantata je liahonoro.

Kugeltrenislablasfemantankorpegonmalsuprenlaŭlairejoallakajo,kajrulislinturnekajenboateton.Malligantelasekuranŝnuron,Kugelpuŝislaboatetonforenlakurentondelarivero.“Jelaplejaminimumo,”Kugeldirisalsi,“dupartojdemiaaŭguroestaspravaj;Huruskojamhonoriĝisenlatavernokajnunkomencasĝuivojaĝonsurakvan.”

Li reiris al la taverno kie la foresto de Hurusko post longe ĵus priatentiĝis. Majer esprimisopinion,kehavontefruanforironantaŭsi,Huruskoprudenteenlitiĝispordormi,kajĉiujagnoskis,kesendubetioeksplikis.

LapostanmatenonKugelellitiĝishoronantaŭsunleviĝo.Liprenisrapidanmatenmanĝon,pagisalMajersiankonton,posteiristienkieŜimilkoordigissiankaravanon.

“MiportasnovaĵondeHurusko,”dirisKugel.“Prookazodemalbonŝancaarodacirkonstancoj,litrovassinmalkapablajelavojaĝo,kajrekomendisminaltiupostenoporkiovikontraktislin.”

Ŝimilko kapneismirante. “Domaĝo!Hieraŭ li ŝajnis tiom entuziasma!Nu, ni ĉiuj devas estiflekseblaj,kajprotio,keHuruskonopovaskuniĝialni,miplaĉiĝasakceptivinanstataŭe.Tujpostnikomencos,miinstruosvinpriviajdevoj,kiujestasrektesimplaj.Videvasgardadijenoktojkajpreni vian ripozon dum tagoj, kvankamokaze de danĝero,mi nature atendas, ke vi partoprenu ladefendadondelakaravano.”

“Ĉi tiuj devoj estas ja inter miaj kompetentecoj,” diris Kugel. “Mi pretas ekiri je viabonoportuno.”

“Jenleviĝaslasuno,”DeklarisŜimilko.“NiekirukajiraduforalLumarto.”

Dek tagojn poste la karavano de Ŝimilko trapasis laMéthunan Intermonton, kaj la grandegaValodeKoraŭmmapleniĝisantaŭ ili.Laplenplena Isk’vagadis ienkaj reen, reflektantavarmetanrebrilon; en la malproksimo morne staradis la longa malhela amaso de la Arbarego Dravno. Pliproksime,kvinkupolojelrebriletanteperlamotaglaceoindikislalokondeLumarto.

Ŝimilko atentovoke alparolis la kunularon. “Sube situas tio kio restas de la malnova urbegoLumarto. Ne estumiskonvinkita pro la kupoloj; ili estas temploj iam sanktaj je la kvin demonojĴaŭnt,Ĝastenejv,Pfampoŭn,AldemrokajSuul,kajprotiokonserviĝisdumlaMilitojSámpaĥisikaj.

“La popolo de Lumartomalsamas al iu ajn de via sperto.Multaj estasmalgrandaj sorĉistoj,

kvankam Ĉaladet la Ĉefa Religiestro jam malpermesegis magion inter la urbaj bordoj. Vi eblepripensus,ketiujĉihomojestaslangvorajkajmalspritaj,kajstuporigitajdetroasensado,kajviestusprava pri tio. Ĉiuj estas obsede rigidaj pri ritismo, kaj ĉiuj alkredas pri iu Doktrino de AbsolutaAltruismo,kiodevigasilinalvirtokajbonfarado.Protiuĉikialoilinomiĝasla‘KompataPopolo’.Finavortorilatealniavojaĝo,kiobonsorteprogresissenmalordaokazo.Lavagonistojŝoforiskunlerto;Kugelatentegegardisninjenoktoj,kajmiboneplaĉiĝis.Donun:antaŭenalLumarto,kajlasu,kedetalegapriatentadoestuniafrapfrazo!”

Lakaravanotransirislamallarĝanvojetonmalsuprenenlavalon,posteprocedislaŭavenuoelradesulkigitaŝtonosubarkoelgrandegajmimoso-arboj.

Ĉeputriĝantaportalomalfermiĝantaal laplaco lakaravano renkontiĝisdekvinaltajvirojenjupojelbroditajsilkoj,laluksegajduoble-kronajkapvestaĵojdelaKoraŭmanajĤuristojdonantealiliimponandignecon.Lakvinmultesimilisintersi,kunpalajtravidebletajhaŭtoj,maldikajaltkrestajnazoj,maldikajmembroj kaj pensegemaj grizaj okuloj.Unu kiu portis belegan jupon elmustardaflavo,brilaruĝokajnigrolevisdufingrojnkielkalmasaluto.“MiaamikoŜimilko,vialvenissekurekunĉiomviasantaŝarĝaĵo.Niestasboneservitajkajtreplaĉigitaj.”

“LaLirĥ-Aingestistiompaca,keĝitedis,”dirisŜimilko.“Certe,miestistrebonŝancaproakirilaservicojndeKugel,kiugardisnintiombonejenoktoj,keneniaminterrompiĝisniadormado.”

“Bone farita, Kugel!” diris la ĉefa Ĥuristo. “Ni ĉimomente prenos la prizorgan respondeconsuper lavaloregaj junulinoj.Morgaŭvi rajtosmetiviankontonal lakasisto.LaGastejoVojaĝistasituasjentie,kajmikonsilasvinpriĝiajkomfortoj.”

“Justetiel!Niĉiujestosplibonfartemajpostkelkajntagojndasenlaboro!”

Tamen,Kugelelektisnetieldorlotisin.ĈelapordoallagastejolidirisalŜimilko:“Ĉitieniapartiĝos, ĉar mi devas daŭrigi survoje. Aferoj premas sur mi kaj Almerio situas malproksimeokcidenten.”

“Sed via salajro,Kugel!Vi devas atendi ĝis almenaŭmorgaŭ, kiammi povos ekhavi certajnenspezojndelakasisto.Ĝistiam,miestassenmono.”

Kugelhezitis,sedpostiomatempopersvadiĝisrestadi.

Horonpostemesaĝistoparadisenlagastejon.“SinjoroŜimilko,vikajviaakompanantaroestasdevigatajmemprezentitujantaŭlaĈefaReligiestrorilatepriaferodelaplejegagraveco.”

Ŝimilkosuprenrigardisalarmite.“Kioajnmisas?”

“Onidevigismin,kemidirunenionplu.”

Kun malĝoja vizaĝo Ŝimilko gvidis sian akompanantaron trans la placo al la loĝio antaŭ lamalnovapalaco,kieĈaladet sidis surmasiva seĝo.Ambaŭflanke staris laKolegiodeĤuristojkajĉiujalrigardisŜimilkonkunsombrajesprimoj.

“Prokiovidevigisninveni?”demandisŜimilko.“Kialvirigardasminkuntiomagraveco?”

LaĈefaReligiestroparolisenprofundavoĉo:“Ŝimilko,ladeksepjunulinojalportatajdevide

Simnafajs al Lumarto ekzameniĝis, kaj mi bedaŭras raporti, ke el la dek sep, nur du povas estiklasifikatajkielvirgulinoj.Lakromajdekkvinjamestisseksedefloritaj.”

Ŝimilkoapenaŭpovisparoliprokonsterniĝo.“Neeble!”lisputetebalbutis.“ĈeSimnafajsmiplenumis la plej detalajn antaŭgardojn. Mi povas montri tri apartajn dokumentojn por certigi lapurecondeĉiu.Povasestineniadubo!Vieraras!”

“Nineeraras,SinjoroŜimilko.Aferojestastielkielnipridiras,kajpovasfacilepruviĝi.”

“‘Maleble’kaj‘nekredble’estaslanurajduvortojkiujvenasenlamenso,”kriisŜimilko.“Ĉuvidemandadislaknabinojnmem?”

“Kompreneble. Ili nur turnas supren la okulojn kaj fajfas tra inter la dentoj. Ŝimilko, kiel vieksplikastiunĉihororanfifaregon?”

“Laaferoperpleksigasminĝiskonfuziĝo!Laknabinojkomencislavojaĝontiompurajkiomjelatagodeilianaskiĝo.Tioĉiestasfakte!Dumĉiukonsciamomentoilineniamforirislakampondemiapercepto.Tioĉiankaŭestasfakte.”

“Kajĉudumvidormadis?”

“La malprobableco estas neniom malpli ekstrema. La vagonistoj ripozis kune en grupo. Migastigislaĉefvangonistonenlavagonoproprakajniambaŭĵurasunuporlaalia.Kugeldumtempegardadislatutankampon.”

“Sole?”

“Unu sola gardisto sufiĉas, eĉ kvankam la noktaj horoj estas malrapidaj kaj tedegaj. Kugel,tamen,neniamplendis.”

“Kugelestasevidentelakulpulo!”

Ŝimilkoridetekapneis.“LadevojdeKugellasisallineniantemponporkontraŭleĝakonduto.”

“Kio,do,seKugelmalatentissiajndevojn?”

Ŝimilko respondis pacience: “Rememoru, ĉiu knabino ripozis sekure en ŝia privata ĉambretokunpordointerŝikajKugel.”

“Nudo—kioseKugelmalfermistiunĉipordonkajkvieteenirislaĉambreton?”

Ŝimilko konsideris dum dubema momento, kaj tiris al si la silkan barbon. “Je tia kazo, misupozas,kelaaferopovasebli.”

LaĈefaReligiestroturnissianrigardonalKugel.“Miinsistas,kevieldirueksplikonpritiuĉimalhonoraafero.”

Kugelelkriisindigne:“Laenketoestasmisfarego!Miahonoroestasatakita!”

ĈaladetfiksealrigardisKugelonkunkalma,seiomfridarigardego.“Viestospermesatareaĉetode via honoro.Ĥuristos,mi transdonas tiun ĉi personon al via gardado.Certigu, ke li havos ĉiun

oportunonporregajnisiandignonkajmemestimon!”

Kugel elmuĝis proteston kion la Ĉefa Religiestro ignoris. De lia granda podio li elrigardispensoplenetranslaplaco.“Ĉutiuĉiestaslatriaaŭlakvaramonato?”

“LakronoloĝoĵuselirislamonatondeJaŭnt,porenirilatempondePfampoŭn.”

“Do estu tiel. Per diligenteco, tiu ĉi lasciva fripono eble ankoraŭ meritus nian amon kajrespekton.”

ParodaĤuristojektenisalKugellabrakojnkajlinkondukistranslaplaco.Kugelektiradisienkajtiensenajnaefiko.“Kienviportasmin?Kioestasĉitiusensensaafero?”

UnuellaĤuristojrespondisenkompatavoĉo:“NiportasvinallatemplodePfampoŭn,kajlaaferoestasiotutealiaolsensensa.”

“Al mi plaĉas nenio ĉi tia,” diris Kugel. “Forprenu viajn manojn de mi; mi intencas foririLumartonĉimomente.”

“Viestostielehelpata.”

Lagrupetomarŝadissuprensureroditaŝtuparoelmarmoro,internentragrandegaarkaportalo,enirealeĥahalo,distingitanurperaltakupolokajcentrasanktejoaŭaltaroĉelaforaflanko.Kugelkondukiĝis en flank-ĉambron, lumigitan de altaj cirklaj fenestroj kaj paneligitan de blua ligno.Maljunaviroenblanka roboeniris la ĉambronkajdemandis: “Kiaĉi tiuafero?Personosuferantaafliktiĝon?”

“Jes;Kugelestasfarintaseriondaabomenindajkrimoj,prikiujlivolaselpurigisin.”

“Tuta misdiro!” kriis Kugel. “Nenia pruvaĵo prezentiĝis kaj je ajna okazo mi estis kaĵolitakontraŭmiakutimabonintenco.”

LaĤuristoj,preteratentate, foriris,kajKugel lasiĝiskun lamaljunaviro,kiu lamirisalbenkokajsidigissin.Kugelkomencisparolised lamaljunulogestismanleve.“Sinkalmiguvin!Videvasrememori,keniestaskompatapopolo,alkiumankasajnavenĝemoaŭmalico.Niekzistasnurporhelpadialiajnsentantajnestulojn!Sepersonoagaskrime,niturmentiĝasdebedaŭroporlakrimulo,pri kiu ni kredas, ke tiu mem estas la vera viktimo, kaj ni laboradas sen kompromiso por ke lirenovigusin.”

“Kleregavidpunkto!”deklarisKugel.“Jamnunmisensasrenoviĝadon!”

“Bonege!Viajrimarkojvalidigasnianfilozofion;certevijamtrapasistion,kionminomasFazoUnudelaprogramo.”

Kugelmalridetis.“Ĉuekzistaspluajfazoj?Ĉuilinecesas?”

“Absolute;ankoraŭrestasFazojDukajTri.Decas,kemiekspliku,keLumartoneĉiamsekvistian politikon. Dum la altaj jaroj de la GrandajMagioj la urbo falis sub la influon de Jazbejn laMalnecesigisto, kiu rompis enirejojn al la kvin demono-landoj kaj konstruis la kvin templojn deLumarto.VinunstarasenlaTemplodePfampoŭn.”

“Strange,”dirisKugel,“kepopolotiomkompatemaestastielfervorajdemonistoj.”

“Nenio povus esti pli for de la vero. LaKompata Popolo de Lumarto elpelis Jazbejnon, porestablilaEpokondeAmo,kionundevaspersistiĝislafinafadiĝodelasuno.Niaamoetendiĝasalĉiuj,eĉallakvindemonojdeJazbejn,kiujnniesperassavidisdeiliamalicemamalbonegismo.Viestos la plej nuntempa el longa serio da noblaj individuoj kiuj laboradis por tiu ĉi celo, kaj el tiokonsistasFazoDudelaprogramo.”

Kugelstarisvelkeprokonsterniĝo.“Tialaboromultesuperasmiankompetentecon!”

“Ĉiusentaslasamanmankon,”dirislamaljunulo.“Tamennecesas,kePfampoŭninstruiĝiprikompato,konsideremokajmoralo;prostrebaditiel,vispertosondondefeliĉakulpo-repago.”

“KajFazoTri?”ronkisKugel.“Kiojetio?”

“Kiamvisukcesosjeviamisio,tiamviestosgloreakceptataennianfrataron!”Lamaljunaviroignoris lamalesperan ĝemon sonigitan deKugel. “Nu,mi kalkulu: lamonato de Jaŭnt ĝuste nunfiniĝas,kajnieniraslamonatondePfampoŭn,kiuestaseblelaplejmalagrabladelakvinprokialode liaj sensivajokuloj.Li fariĝaskoleregaproeĉ tiommalmulto,kiomunubriletero,kajvidevasproviviajnpersvadojnenabsolutamallumo.Ĉuvihavasiujnajnpluajndemandojn?”

“Jesja!Kionfari,sePfampoŭnrifuzasriparilakonduton?”

“Tioĉiestas‘negativismapensado’kionnikompatajpopolojrifuzasrekoni.Ignoruĉion,kionviaŭdisrilateallamakabrajkutimojdePfampoŭn.Iruantaŭenenplenamemfido!”

Kugelelkriisenkordoloro:“Kielmirevenosporĝuimiajnhonorojnkajpremiojn?”

“Sendube Pfampoŭn, kiam kontricia, sendos vin supren per rimedo sia propra,” diris lamaljunulo.“Nunmiboneadiaŭasvin.”

“Unumomenton!Kiemiajmanĝaĵojkajtrinkaĵoj?Kielmivivtenadu?”

“Ankaŭ tiujn ĉi aferojn ni lasas al la elekto de Pfampoŭn.” La maljunulo tuŝis butonon; laplankomalfermiĝis subede lapiedojdeKugel; li glitis laŭ spirala fostubo jekapturna rapido.Laaerograde fariĝissiropeca;Kugelalfrapis tavoletondenevideblakunstriktiĝokiukreviskunsonotia,kiaŝtopilo tiritaelbotelo,kajKugelelirisenĉambronmezegrandan, lumigitanper lumetodesolalampo.

Kugel staris senmove rigida, apenaŭ riskante spiri. Sur podio transĉambra Pfampoŭn sidisdormantaenmasivaseĝo,dunigrajduonsferojŝutrantajlamalnormalegrandegajnokulojnkontraŭla lumo. La griza trunko malorde plenigis preskaŭ la tutan longon de la podio; la masivaj disajgambojkuŝisplatekontraŭlaplanko.Brakoj,tiomgrandajrondekiomKugelmem,finiĝisenfingrojtrifutojnlongaj,ĉiuornamitapercentodajuvelajringoj.LakapodePfampoŭngrandistiom,kiomĉarumo,kungrandeganazokajegegrandavangopendabuŝo.Laduokuloj,ĉiu tiomgrandakiomkuirejalavbaseno,malvideblisprolaŝirmajduonsferoj.

Kugel, entenante la spiron pro timo kaj ankaŭ kontraŭ la fiodorego kiu pendis en la aero,rigardissingardeĉirkaŭlaĉambro.Ŝnuretokondukiĝisdelalampo,translaplafono,porpendiapudla fingroj dePfampoŭn; preskaŭ kiel refleksa kutimoKugelmalligis la ŝnuron disde la lampo.Li

vidisununuranelirejondelaĉambro:malaltaferapordotujmalantaŭlaseĝodePfampoŭn.Laŝutatubolaŭkiuliestisenirintanunnetroviĝis.

LavangopendaĵojapudlabuŝodePfampoŭnnunekmovetiskajleviĝis;homonkulovivantakielkreskaĵosur lapintode la langodePfampoŭnrigardisserĉeelen.ĜirigardegisalKugelperbidajnigrajokuloj.“Ha,ĉutempopasistiomrapide?”Lakreitulo,kliniĝanteantaŭen,konsultissignonsurlamuro.“Javereokazis;mi trodomiskajPfampoŭnestoskolereta.Kiujestasviajkrimoj?Ĉi tiujdetalojestasinteresajalPfampoŭn—kiosamasdirimimem,tamenprokapricomikutimenomasminPulsifer,kvazaŭmiestusapartaestulo.”

Kugelparolisenvoĉodebravamemfido:“MiestasKugel,inspektoroporlanovareĝimo,kiununtenaspovonenLumarto.Mivenissubenporcertigipri lakomfortodePfampoŭn,kajĉarĉiobonas,minunreirossupren.Kielaelirejo?”

Pulsifer demandis plendeme: “Havas vi neniujn krimojn por pridiri? Jen malplaĉa novaĵo.AmbaŭPfampoŭnkajmiĝuasgrandajnpekegojn.Antaŭnetrelongeiumar-komercisto,kiesnomoevitasmemoron,kaptiskvazaŭsorĉenianatentondumpliolhoro.”

“Kajkiookazisposte?”

“Plibone,keoninedemandu.”PulsiferokupissinpoluranteunuelladentegojndePfampoŭnper broseto. Li puŝis sian kapon antaŭen kaj inspektis la makulan vizaĝon super si. “Pfampoŭnankoraŭdormasprofunde;liengestiseksternormegrandanmanĝontujantaŭolendormiĝi.Pardonumindummiesploras laprogresostatonde ladigestadodePfampoŭn.”Pulsiferekenirismalataŭ lavangopendaĵojndePfampoŭnkajmontrissinnurkielvibradoenlamuskoloŝnuragrizakolo.Baldaŭli renvenisalvido.“Li tremalasatas,aŭ tielevidentas.Decas,kemivekulin; livolasalparolivinantaŭol…”

“Antaŭolkio?”

“Negrave.”

“Momenton,”dirisKugel.“AlmiinteresaskonversaciadokunviantaŭPfampoŭn.”

“Ĉuvere?”demandisPulsifer,kajpolurisladentegondePfampoŭn’skungrandaspriteco.“Tioĉiestasplaĉaporaŭdi;miricevasmalmultajnkomplimentojn.”

“Strange!Mividasmultonenvimerita je rekomendo.Necese,viakarieroetendiĝasman-en-manekuntiudePfampoŭn,sedpovasesti,kevihavascelojnkajambiciojnviajnproprajn?”

PulsiferapogigislalipondePfampoŭnsuprensurlapurigabrosokajmalstreĉiĝissurlabretotielkreita.“Fojemisentas,kemiĝuosvidiiometedelaeksteramondo.Nisupreniriskelkajnfojojnal la surfacon, sed ĉiam dum nokto kiam pezaj nuboj obstaklas la stelojn, kaj eĉ tiam Pfampoŭnplendasprilatroabrileco,kajlirapiderevenasĉisuben.”

“Domaĝe,”dirisKugel.“Jetagojekzistasmultoporvidi.LapejzaĝoĉirkaŭLumartoplaĉas.LaKompataPopoloĝustenunpreparassianGrandanSpektakondePlejajKontrastoj,prikioonidiras,kebelegas.”

Pulsifergestissopirankapneon.“Midubas,keiamajnmividostiajnspektaĵojn.Ĉuvispektis

multajnhororajnkrimojn?”

“Jamifaris.Ekzemple,mirememorasprinanoellaArbaroBatavro,kiurajdispelgrejnon—”

Pulsiferinterrompislinkungesto.“Momenton.Pfampoŭnestosvolantaaŭditionĉi.”Likliniĝismalstabileellakavernabuŝoporrigardegisuprenallakovritajokulgloboj.“Ĉuli,aŭpliprecize,ĉumi vekiĝis? Mi kredis, ke mi atentis pri ekmoviĝo. Ajnakaze, malgraŭ tio, ke mi ĝuis niankonversacion, ni devas antaŭenigi niajndevojn.Hm, la lumoŝnuro estas enmalordo.Eblevi agostiombonhelpe,keviestingoslalumon?.”

“Neekzistaskaŭzoporhasti,”dirisKugel.“Pfampoŭndormaspace;lasu,keliĝuularipozon.Mihavasionpormontrialvi,ludondeŝanco.Ĉuvikonaspri‘Zámpolio’?”

Pulsiferindikisnegative,kajKugelelprenissiajnkartetojn.“Atentudetale!Midistribuasalvikvarkartetojnkajmiprenaskvarkartetojn,kiujnnikaŝasunudelaalia.”Kugeleksplikislaregulojnde la ludo. “Necese ni ludas por moneroj el oro aŭ iu simila valoraĵo, por fari, ke la ludo estuinteresa.Mitialvetaskvintercojn,valorokionvidevaskontraŭiegale.”

“Tieforendusakojestas laorodePfampoŭn,aŭkunegalapropreco,miaoro,ĉaremiestasintegraaksesorodetiuĉivastamasivulo.Elprenusufiĉedaoroporvaloriegalejeviajtercoj.”

Laludoprocedis.Pulsifervenkislaunuaninterludon,jesiafeliĉego,postevenkiĝisjelasekva,kio instigis, ke li plenigu la aeronkunmornaj plendoj; poste li venkis refoje kaj refoje ĝisKugeldeklaris mankon de plua mono. “Vi estas ruza kaj lerta ludanto; estas ĝojige, batali vin per lainteligento!Tamen,mikredas,kemipovusvenkivinsemiestushavontalatercojnkiujnmilasisenlatemplosupera.”

Pulsifer,iomŝveligitakajmemglora,moketislafanfaronondeKugel.“Mitimas,kemiestastroruzaporvi!Jen,reprenuviajntercojnkajniludosfojonplu.”

“Ne; tiel ĉineestas lakutimaagmanierode sportistoj;mi tro fieraspor akceptivianmonon.Lasuminsugestisolvonporlaproblemo.Enlatemplosuperaestasmiasakodatercojkajsakodadolĉaĵojkiujnviebleŝatosmanĝetidumnidaŭrigoslaludon.Lasu,keniiruakiritiujnĉiobjektojn,postoltiomidefiosvin,kevivenkaduplutiel,kielantaŭe!”

PulsiferkliniĝisforelenporinspektilavizaĝondePfampoŭn.“Liŝajnastrekomforta,kvankamliajorgenojboladasjemalsato.”

“Lidormas tiomprofundekiomantaŭe,”deklarisKugel.“Nidohastu.Se livekiĝasnia ludoestosdifekteinterrompata.”

Pulsiferhezitis.“KioprilaorodePfampoŭn?Nimalrajtasriskilasiĝinneprigardita!”

“Niprenosĝinkunni,kajĝineniamestoseksterniagardado.”

“Sufiĉebone;metuĝinĉitiesurlapodion.”

“Jen,kajnunmipretas.Kielnisupreniru?”

“Simplepremu laplumbanampolonapud labrakode la seĝo, sedmipetas, faruĉionkviete.

Pfampoŭneblefariĝusmaltrankvilaselivekiĝusenĉirkaŭejonekonata.”

“Lineniamantaŭeripozisplikomforte!Niirassupren!”Lipremislabutonon;lapodiotremetiskajknariskaj flosissupren laŭmalhelaŝakto,kiomalfermiĝissuper ili.Baldaŭ iliektrapenetris lavalvondelakunpremaenergikampokiunKugeltrapasisfalantemalsuprentralaŝuto.Tujokazis,kefora brileto de skarlata lumo enfluetis la ŝakton kajmomenton poste la podio glitis halte je samanivelodelaaltaroenlaTemplodePfampoŭn.

“Nudo,miasakodatercoj,”dirisKugel.“Kie,precize,lasismition?Iometefortie,mikredas.Atentu!TralagrandajarkojvipovassupervidilaĉefanplacondeLumarto,kajjenestaslaKompataPopoloprizorgantajsiajnordinarajnaferojn.Kioestasviaopiniopriĉioĉi?”

“Tre interesaj, kvankam tiom vasta pejzaĝo malfamiliaras al mi. Fakte, mi preskaŭ sentaskapturniĝon.Kioestaslafontodelasovaĝaruĝabrilego?”

“Tioestaslalumodeniaantikvasuno,nunirantaokcidentenalsubiro.”

“Ĝineplaĉasalmi.Esturapida,mipetas,zorgantevianaferon;subitemiegenetrakvilas.”

“Miagoshaste,”dirisKugel.

La suno, falanta profunde suben, sendis strion da lumo tra la portalo, por frapi sur la tutanaltaron.Kugel,paŝantemalantaŭ lamasivaseĝo,ektiris for laduklapojngardantajn laokulojndePfampoŭn,kajlalaktokolorajglobojrebiletismalsekeenlasunlumo.

Dum tuja momenteto Pfampoŭn restis kvieta. Liaj muskoloj eke kunfleksegis, liaj gambojekmoviĝis, lia buŝo ekmalfermiĝis grande, kaj li eligis eksplodaĵon da sono: grinca kriego kiopuŝblovisPulsiferonelenportielvibradi,kieflagoenvento.Pfampoŭnsaltegisdelaaltaroporfalidisetendiĝekajrulantetranslaplankodelatemplo,tutatempesonigantasiajnkataklismajnkriegojn.Ligrimpe trenis sinpor stariĝi, kaj frapeganta la kahelanplankonper liaj grandegaj piedoj, kaj lirisortis ienkaj tienkaj fine trarompiskreve laŝtonajnmurojn,kvazaŭ iliestuspaperaj,dumen laplacolaKompataPopolostaradisŝtonesenmovajproteruro.

Kugel, prenanta la du sakojn da oro, eliris la templon per flanka enirejo. Dum momento lirigardisalPfampoŭnkuregantalaplaconlaŭdisajdirektoj,kriegantakajvipebrakumantakontraŭlasuno. Pulsifer, teneganta senespere la detentegojn, provis gvidi la kolere frenezan demonon, kiupreteratenta je ajna deteno, plonĝis orienten tra la urbo, piede subenbatanta arbojn, eksplodetrakurantadomojnkvazaŭilineĉeestis.

Kugelmarŝadis haste suben al la rivero Isk’ kaj procedis elen sur kajo. Li elektis platsubanboatonbonegrandan,ekipohavanjevelstango,velokajremiloj,kajpretigissinporsurpaŝi.Boatetoalproksimiĝis al la kajode la venfluadirekto, puŝstangepelata de strebe laborantagrandaviro enĉifonajvestoj.Kugelturniĝisfor,ŝajniganteinteresonenlapejzaĝoelnepliolordinaraintenseco,atendantekelipovusuririlaboatonsenlogipriatenton.

Laboatetotuŝislakajon;laboatetistosuprengrimpiseskalon.

Kugeldaŭrigissianrigardontransakvan,afektanteneinteresonpriĉiokromlariverapejzaĝo.

Laviro,anhelantekajĝemante,subiteekhaltis.Kugelsentistiesintensaninspektadon,kajpost

longe turniĝanta, enrigardis la troplenan vizaĝon deHurusko, la Nóldo deGundro, kvankam tiesvizaĝoestisapenaŭrekoneblaprolamordojkiujnHuruskoestissuferintadelainsektojdelaMarĉoLalo.

Hurusko rigardegis longe kaj malmole al Kugel. “Tio ĉi estas ege plaĉa okazo!” li dirisraŭkvoĉe. “Mi timas, ke ni neniam refoje renkontiĝos.Kaj kion vi portas en tiuj ledaj sakoj?”Libarakte fortiris sakon de Kugel. “Oron, laŭ ĝia pezeco. Via aŭguro ja estas tute pravigata! Unuehonorojkajvojaĝosurakvo,nunriĉaĵojkajvenĝo!Pretiguvinpormorti!”

“Momenton!” kriisKugel. “Vi neglektis ĝuste fiksi la boateton al la kajo! Jen kontraŭregulakonduto!”

Huruskoturniĝisporrigardi,kajKugelpuŝislindesurlakajoenlaakvon.

Blasfemantakajfrenezekrieganta,HuruskobaraktisporatingilastrandondumKugelhastofuŝestrebisdisigilaligaĵojndelaŝnurotenantaboatonalkajo.Postlongelaŝnuromalligiĝis;Kugeltirisproksimen laboatondumHuruskoalvenis strebekuranta laŭ lakajokielvirbovo.AlKugel restisneniualiaelektokromforlasisianoron,ensaltilaboaton,puŝiforkajekuzilaremilojndumHuruskostaradissvingantasiajnbrakojnenkolerego.

Kugelpensoplenelevislavelon;laventoportislinmalsuprenlaŭlariverokajĉirkaŭturnejo.AlKugellafinavidaĵopriLumarto,enlamortantalumodeposttagmezo,inkludislamalaltajnkupolojndelademonajtemplojkajlamalhelansiluetondeHuruskosurstarantalakajon.DemalproksimelakriojdePfampoŭnankoraŭaŭdebliskajfojfojelakraŝafrapsonodefalantaĵmasonaĵoj.

Parto2LaSakplenodaSonĝoj

LaRiveroIsk’,foriranteLumarton,vagadislaŭlarĝajkurbojtranslaEbenejodeRuĝajFloroj,celante ĝenerale la sudon.Dumses idilie pacaj tagojKugel veturis boate laŭ la akvoplena rivero,haltantajenoktojĉeunuaŭaliaellariverbordajgastejoj.

Lasepantagonlariveroturniĝisokcidenten,permalregulesubitajmigrojkajetendiĝojtrapasistiunlandonelrokajstangojkajarbarajmontetojkonatalaŭnomoĈajm’Purpura.Ventobloviĝis,seiam ajn, per neatendeblaj ekblovoj, kaj Kugel, faligante la velon, estis kontenta drivi laŭ la flu-direkto,stirantesianboatetonpernurfoj-fojajpuŝetojremilaj.

Lavilaĝojdelaebenejoforlasiĝis;laregionoestisneloĝata.Providodeladisfalintajntombojnĉeriverbordo,lakreskaĵarojnelkupresojkajtaksusoj,pronoktaaŭdodekvietajkonversacioj,Kugelfeliĉisiririvereanstataŭpiede,kajestiskungrandatrankviliĝo,kelidrivisforellaĈajm’Purpura.

ĈelavilaĝoTrun’, lariveroelverŝissinen laMarĉonCómbolon,kajKugelvendis laboatonpordektérsoj.Porriparialsilaenspezojnliakceptisdungiĝonsubedelavilaĝabuĉisto,plenumantalaplimalŝatatajntaskojnkiujnecesasaltiukomerco.Tamen,laenspezosufiĉiskajKugelfirmigissin al siajmaldignaj devoj. Li laboris tiel bonefike ke li vokiĝis por helpi prepari festomanĝaĵonprezentiĝotanĉegravareligiafesto.

Persimplamiso,aŭprolapremodecirkonstancoj,Kugeluzisdusanktajnbestojnenlapreparodesiaspecialaraguo.MezedumlabankedolamisfaromalkovriĝiskajfojonpluKugelelirisurbonsubombrodemetaforanubo.

Post sinkaŝi la tutan nokton malantaŭ la komunuma buĉejo por eviti la freneze agacitajnhomamasojn,KugeleliriskunrapidotranslaMarĉoCómbol’.

La vojo kondukis nerekte, kurbiĝante ĉirkaŭ torfajmarĉetoj kaj putrecaj lagetoj, turniĝis porsekvi la vojon demalnovega ŝoseo, tiele duobliganta la longecon de la vojaĝo.Vento el la nordoblovislaĉielontutesennuba,tielpormontrilapejzaĝonenrimarkindaklareco.Kugeltrovisnenianpleuzuron en la vidaĵo, aparte ne, kiam rigardanta antaŭen, li ekvidis malproksiman pélgrejnonĉasflugantanlaŭlaventadirekto.

Dumpasislaposttagmezolaventomildiĝis,lasantalatutanmarĉonpreternaturesenmova.Demalantaŭ tufoj akvo-vélfkenoj vokis al Kugel, uzanta la dolĉajn voĉojn de malĝojaj junulinoj:“Kugel,hoKugel!Kialviveturashaste?Alvenumianarbejonkajkombumianbelanhararon!”

Kaj: “Kugel, ho Kugel! Kien vi iras? Kunportu min, por ke ni kunspertu viajn ĝojajnaventurojn!”

Kaj:“Kugel,amataKugel!Latagomortas;lajarofiniĝas!Venuvizitiminmalantaŭlatufo,kajnikonsolosunulaaliansenajnadeteno!”

Kugelnurmarŝisdesplirapide,anksiedezirantatroviŝirmejonporlanokto.

DumlasunotremisĉelarandodeCómbolaMarĉoKugelvenisaletagastejo,izolitasubkvinmasivajkverkoj.Lidankemeakceptisĉambronpor lanokto,kaj lagastejestroprezentismezbonan

vespermanĝon el boletigitaj herboj, foste rostitaj fragmito-birdoj, semo-kuko kaj densa biero elksantioj.

DumKugelmanĝis,lagastejestrostarisapudekunmanojĉekoksoj.“Mividasproviakondutoke vi estas lordo de alta rango; malgraŭ tio vi saltetas trans Cómbolo Marĉo surpiede kielkamparanaĉo.Tiuĉimalainter-komparominkonfuzas.”

“Ĝifacileeksplikiĝas,”dirisKugel.“Mikonsiderasminlaununurahonestaviroenmondoelfriponojkajkanajloj,ĉiestulojesceptitaj.Entiajĉicirkonstancojestasmalfacileamasigiriĉaĵojn.”

Lagastejestrotirisalsilamentonon,turniĝisfor.KiamlivenisporprezentialKugeldesertonelribo-kuko, li hezitis sufiĉe longe por diri: “Viaj malfacilaĵoj elvokis mian simpation. Ĉinokte mimeditosprilaafero.”

Lagastisto jakondutis laŭsiadiro. Je lamateno,postKugel finismatenmanĝi, lagastejestrokondukis lin en la besto-korton kaj prezentis grandan brun-grizan beston kun fortikaj malantaŭajgambojkajtufavosto,jamprovizitaperbrid-rimenokajselo,pretaporestirajdata.

“Jenlaplejmalmultokionmipovasfariporvi,”dirislagastejestro.“Mivendosĉitiunbestonkontraŭmeza prezo.Agnoskite, elegantecomankas al ĝi, kaj fakte ĝi estas hibrido el dáŭngo kajfélukhario.Tamen,ĝiiraskunfacilamarŝ-maniero;ĝinutriĝaspermalaltprezajforĵetajoj,kajfamasproobstinalojaleco.”

Kugelmoviĝisĝentile for.“Midankasproviadonemo,sedpor tiabestaĉo iuajnprezoestustroa.Atentu la ulcerojn ĉe la bazo de ĝia vosto, la ekzemon laŭ ĝia dorso, kaj, se mi ne eraras,mankasalĝiunuokulo.Krome,ĝiaodoronetuteplaĉas.”

“Neniaĵoj!” deklaris la gastejestro. “Ĉu vi deziras fidindan rajdobeston por porti vin trans laEbenejodeStarantajŜtonoj,aŭpliigilonporviamemŝato?Labestofariĝosviaproprakontraŭnurtridektérsoj.”

Kugelsaltismalantaŭenproŝoko.“KiambonegaCámbalesahŭériotovendiĝaskontraŭdudek?Karakunulomia,viadonemosuperasmianpago-kapablon!”

Laesprimodelagastejestromontrisnurpaciencon.“Jen,enlamezodelaCómbolaMarĉo,vineaĉetoseĉlaodorondemortintahŭérioto.”

“Niforĵetueŭfemismojn,”dirisKugel.“Viaprezofieaŭdacas.”

Dummomento lavizaĝode lagastejestroperdis sianafablanesprimonkaj liparolis envoĉoplenda: “Ĉiu persono al kiu mi vendas tiun ĉi rajdobeston provas same preni de mi maljustanavantaĝonpromiakomplezemo.”

Kugelkonfuziĝispriladiraĵo.Malgraŭĉio,detektantamalrezolutiĝon,lipuŝisaltiuavantaĝo.“Spitekontraŭdekduodapriduboj,midonemeofertasdekdutérsojn!”

“Akceptite!”kriis lagastejestropreskaŭantaŭolKugel finisparoli. “Mi rediras,kevi trovostiunĉibestontutelojala,eĉpretertiokionviatendas.”

Kugel transpagis la dek du térsojn kaj zorge enseliĝis sur la besto. La gastejestro adiaŭis lin

milde.“Estukeviĝuossekurankajkomfortanvojaĝon!”

Kugelrespondissammaniere.“Estukeviajentreprenojsukcesos!”

Por ke li faru brav-ŝajnan foriron, Kugel provis rimene turni la beston karakole, sed ĝi nurkaŭriĝisproksimeallagrundo,postemildpaŝissurirelavojon.

Kugelrajdisunumejlonkomforte,kajpluan,kajkonsideranteĉion,rigardissianakiraĵonkunfavoro. “Ne disputeblas, ke la besto marŝas molpiede; nun mi eklernu ĉu ĝi povas galopeti kunrapido.”

Liskuislarimenojn;labestoekislaŭlavojo,ĝiairmanieroestantaunikepetolapomp-marŝo,kunvostoarĥitakajkapoaltetenata.

Kugelkalkanepiedfrapis labeston jeĝiaj anhele spirantaj flankoj. “Rapidupli!Ni testuviankapablon!”

Labestorisortisantaŭenkungrandaenergio,kajlaventetoblovisalKugellamantelontielkeĝiflagradismalantaŭliajŝultroj.

Imponemasivakverkostarisapudkurbiĝode lavojo;objektokiunlabestoŝajnerekonisporestisignifa.Ĝipliigissianrapidon,tionurporekhaltikajlevisianmalantaŭon,tielĵetanteKugelonenlaapudvojanfosaĵon.Kiamfalmarŝelisukcesissupreniriporstarisurvoje,liobservis,kelabestoestisforirantatranslamarĉo,laŭdirektoĝeneralekondukantaallagastejo.

“Besto ja lojala!” grumblis Kugel. “Ĝi sendeflankigeble fidelas al la komforto de ĝia bienabestodomo.” Li trovis sian verdan veluran ĉapelon, ĝin remetis sur la kapon kaj komencis refojepiedirisudenlaŭlavojo.

MalfrueposttagmezeKugelekvidisvilaĝonkonsistantaneldekdukotajdometojkieloĝisdikemalaltajlongabrakajhomoj,distingeblajproiliajgrandajhararojblankigitaj.

Kugelkonjektislasunanaltecon,posteekzamenislaterenonantaŭan,kiuetendiĝiskielmornasinsekvaĵaro el montetoj kaj lagetoj ĝis la vidlimo. Subpremante ĉiujn siajn antaŭtimetojn lialproksimiĝislaplejgrandankajpretendemanelladometoj.

Lamastrodeladomosidadissurbenkojeflanko,blankigantalahararondeunuelsiajinfanoj,ke ĝi tiel radiadu kiel petaloj de blanka krizantemo, dum aliajmalpuraj infanoj ludis apude en lakoto.

“Bonanmatenon,”dirisKugel.“Ĉuvipovasprovizialmimanĝonkajloĝonporlanokto?Minatureintencasadekvatanrepagon.”

“Mi sentosmin priviligita tiel farante,” respondis la domestro. “Tiu ĉi estas la plej komfortadometo de Sámsetisko, kaj mi koniĝas pro mia bonstoko de anekdotoj. Ĉu vi volas inspekti lainternon?”

“Estusalmiplezurorestihoronenmiaĉambroantaŭolindulgiminenvarmabano.”

Lia gastiganto blovis pufe la vangojn, kaj forviŝante la bankigaĵon de sur la manoj venigis

Kugelon eniri la dometon. Li montris mason da fragmitoj ĉe flanko de la ĉambro. “Jen via lito;ripozu tiom longekiomvivolas.Rilate albano, la lagetojde lamarĉo infestiĝas je trélkojdojkajdrato-vermoj,kajnepovasestirekomendataj.”

“Tiukaze,midevasrezignipritio,”dirisKugel.“Tamen,minemanĝisdepostlamateno,kajpretasprenilaverspermanĝonkielebleplejfrue.”

“La edzino foriris por kaptilumi en la marĉo,” diris lia gastiganto. “Estus trofrue por ke nidiskutulavespermanĝonantaŭollernikionŝisukcesaselprenipersiapenado.”

Post ioma tempo lavirinorevenisportantasakonkajvimenankorbon.Ŝikonstruis fajronkajpreparis la vespermanĝon, dum Erŭig la dommastro elprenis du-kordan gitaron kaj malenuigisKugelonperbaladojdelaregiono.

PostatempelavirinovokisalKugelkajErŭig,keilienvenuladometon,kieŝiprezentisbovlojndakaĉo,telerojndafrititajmuskokajgánjonoj,kuntranĉaĵojdegrizenigrapano.

PostvespermanĝiErŭigpelissiajnedzinonkaj infanojnel ladomoen lanokton,eksplikante:“Tiokionnidevasdiskutimaldecasporneedukitajoreloj.Kugelestasgravavojaĝantokajnevolasmezuriĉiujnsiajnvortojn.”

Elprenanteterakotanbotelegon,Erŭigverŝisdukvantetojndaarako,unuelkiujlimetisantaŭKugel,postekomfortigissinporkonversacii.“Dekieviveniskajkienvicelas?”

Kugelgustumislaarakon,kiuekbruligistutelaŭlongelainternondelialaringo.“MiindiĝenasjeAlmerio,kienminunreturnas.”

Erŭiggratisalsilakaponsenkomprene.“Minepovasdiveniviankialon,prokioviirastiommalproksimen,nurporretrofarivianpaŝadon.”

“Certajmalamikojverkismalbonfarojnkontraŭmi,”dirisKugel.“Jemia reveno,mi intencasadekvatanvenĝon.”

“Tiaj repagoj mildigas la spiriton kiel neniaj aliaj,” kunsentis Erŭig. “Tuja obstaklo estas laEbenejodeStarantajŜtonoj,protiokeásmojhantaslalokon.Mipovasaldonikeankaŭpélgrejnojoftas.”

Kugelskuetisnervozesianglavon.“KiommalproksimaslaEbenejodeStarantajŜtonoj?”

“Kvarmejlojn sude la grundo leviĝas kaj la Ebenejo de Starantaj Ŝtonoj komencas. La vojokondukas de kolonaĵo al kolonaĵo ĝis distanco de dek kvin mejloj. Veturanto kor-fortika povastransiri la ebenejon en kvar aŭ kvin horoj, kondiĉe ke li ne estu atendigita aŭ vorigita. La urbetoKvirnifosituasplimalproksimajeduhorojplu.”

“Unucolodeantaŭsciosamevaloraskieldekmejlojdepostapensado—”

“Bone dirita!” kriis Erŭig, glutante buŝplenon da arako. “Mia sama opinio, ekzakte precize!Kugel,viestassagaca!”

“—kajparolantepritiuĉitemo,ĉumirajtasdemandivianopinionpriKvirnifo?”

“Tiupopolostrangasjemultajflankoj,”dirisErŭig.“Fanfaroneilimemgratulasprolaĝentilecodesiajkutimoj, tamenilirifuzasblankigilaharojn,kaj ilimalstriktasjesiajreligiajobservindaĵoj.Ekzemple,lalaikanojfarasriverencojnalSanktaŬiulioperladekstramano,nesurlagluteo,sedsurabdomeno,iokionniĉitiekonsideraspigremalprecizapraktiko.Kiajestasviajopinioj?”

“Decas ke la rito estu observata laŭ via priskribo,” diris Kugel. “Neniu alia metodo portasgravecon.”

Erŭigre-plenigislaglasondeKugel.“Mitaksastionkielgravaaprobopriniajvidpunktoj!”

LapordomalfermiĝiskajlaedzinodeErŭigenrigardisladometon.“Lanoktomallumas.Akraventoblovasellanordo,kajnigrabestorampasĉelarandodelamarĉo.”

“Staru inter la ombroj; Sankta Ŭiulio gardas siajn proprajn. Ne penseblas, ke vi kaj viajinfanaĉojagacuniangaston.”

La virinomalbonvole fermis la pordon kaj reiris en la nokton. Erŭig tiris sin antaŭen sur lataburetokajglutiskvantondaarako.“LapopolodeKvirnifo,kielmidiris,sufiĉestrangas,sediliaregisto, Duko Orbal, superas ilin je ĉiu kategorio. Li dediĉas sin al la studo de mirindaĵoj kajunikaĵoj,kajĉiufuŝasorĉistokunduĉarmojenlakapoestasbankeditakajcelebritakajinvititaĝuiĉiujnplejbonaĵojndelaurbo.”

“Plejstrange!”deklarisKugel.

Refoje la pordomalfermiĝis kaj la virino rigardis en la dometon.Erŭig detenis la glason kajmalridetismalantaŭentranslaŝultro.“Kioproblemasĉifoje?”

“La besto nun moviĝas inter la dometoj. Laŭ ĉio kion ni povas scii, eble ankaŭ ĝi adorasŬiulion.”

Erŭigprovisdisputi, sed lavizaĝode lavirino fariĝismalcedema.“Samebonas,keviagastoforlasu siajn ĝentilecojn nun ol poste, ĉar ni ĉiuj, ĉiuokaze, devas dormi sur la sama maso defragmitoj.” Ŝi malfermis plene la pordon kaj ordonis siajn malnetajn infanojn eniri la dometon.Erŭig,certigitakeneniapluakonversacioeblis,malsuprenĵetissinsurlafragmitojn,kajKugelsekvispostnelonge.

Postamatene Kugel matenmanĝis cindro-kukon kaj herban teon, kaj preparis foriri. Erŭigakompanislinĝislavojo.“Viestasfarintaalmibonanimpreson,kajmihelposalvilatransirondelaEbenejodeStarantajŜonoj.Unuaportuneprenuŝtonetonpugnegrandankajfarusurĝilasignontrigraman. Se vi atakiĝos, tenu alte la ŝtoneton kaj elkriu: ‘Permesumin pasi!Mi portas sanktanobjekton!’Ĉe launuakolonaĵostaranta,deponu laŝtonetonkajelektualiandesur lastako, refojefarulasignonkajportuĝinalladuakolonaĵo,kajtieletranslaebenejo.”

“Tute klare,” dirisKugel. “Sed eble decas ke vimontru almi la plej potencan version de lasigno,kajtielfreŝigumianmemoron.”

Erŭiggratismarkonenlatero.“Simple,precize,ĝuste!LapopolodeKvirnifoneglektastiunĉicirklaĵonkajskribaĉasajnadirekte.”

“Malstrikteco,refojeekzemplata!”dirisKugel.

“Nudo,Kugel:adiaŭ!Venontafojekiamvipasosneprehaltuĉemiadometo.Miabotelegodaarakohavasmalstriktanŝtopilon!”

“Mineabstinusdetiuplezurokontraŭmiltérsoj.Kajnun,rilatealmiaŝuldeco—”

Erŭiglevisgestelamanon.“Miakceptasneniujntérsojndemiajgastoj!”Liekiskajliajokulojlarĝiskiamliaedzinoalveniskajpik-batisal li laripojn.“Nu,do,”dirisErŭig.“Donual lavirinounu/dutérsojn;tiobonhumorigosŝindumŝiprilaborassiantaskojn.”

Kugeltranspagiskvintérsojn,kioenormesatigislavirinon,kajtielelirislavilaĝon.

Postkvarmejlojlavojokliniĝissuprenalgrizaebenejodissterniteperkolonojelgrizaŝtono.Kugel trovis grandan ŝtoneton, kaj metante sian dekstran manon sur la gluteo gestis profundansaluton al la objekto. Li gratis sur ĝi signon iom similan al tiu desegnita por li fare deErŭig kajeldiris:“MikonfidastiunĉiŝtonetonallaatentodeŬiulio!Mipetaskeĝiŝirmumintransirantelasombranebenejon!”

Liekzamenislapejzaĝon,sedkromlakolonaĵojnkajlalongajnnigrajnombrojnkuŝigitajndelaruĝamatenasuno,limalkovrisnenionmeritindanatenton,kajdankemeekirislaŭlapiedvojo.

Liestispiedirintanepliolcentjardojnkiamlisentisĉeestonkajekturniĝanteekvidisásmonok-denteganpreskaŭtuŝeproksiman.Kugellevisaltelaŝtonetonkajkriis:“Foriruvi!Miportassanktanobjektonkajminevolasestialtrudita!”

Laásmoparolispermolamalklaravoĉo:“Malprave!Viportasordinaranŝtoneton.Mirigardiskajvipigrefuŝislariton.Ekfuĝusevivolas.Mibezonaslaekzercon.”

La ásmovenis antaŭen.Kugel ĵetis la ŝtoneton kun la tuto de sia forto.Ĝi alfrapis la nigranfruntoninterlahirtajantenoj,kajlaásmofalisgrunden;antaŭolĝipovisleviĝiKugeljamdetranĉisĝiankapon.

Likomencisreiri,postereturnisporprenilaŝtoneton.“Kielmisciution,kiuestisceligintalaĵetontiomprecize?Ŭiulioalmenaŭmeritas,kemitionpridubu.”

ĈelaunuakolonaĵolitielinterŝanĝisŝtonetojnkielErŭigestisrekomendinta,kajĉifojelifarislasignontrigramankunzorgokajprecizo.

Sentrudiĝolitransirisallasekvantakolonaĵokajtielepluiristranslaebenejo.

La suno sekvis sian vojon ĝis la zenito, paŭzis ioman tempon, poste malsupreniris en laokcidento.Kugelmarŝadisnetruditadekolonaĵoalkolonaĵo.Kelkafojelividispélgrejnonglitantantranslaĉielo,kajĉiunfojonliĵetissinplategrudenporevitiatenton.

LaEbenejodeStarantajŜtonojfiniĝisĉerandodeklifosuperrigardantalarĝanvalon.Protio,kesekurecotiomproksimis,Kugelmalstriktiĝisensiagardemo,kajtujposteektimiĝisprokriotriumfael la ĉielo. Li ekturnis hororigitan rigardon trans la ŝultro, poste plonĝ-saltis de la klifa rando enkrutanvaleton,kielizigzagisinterrokojkajpremissinenombron.Malsuprenglitfalislapélgrejno,preterpasantelakaŝejondeKugel.Trilanteproĝojo,ĝisurgrundiĝisĉelabazodelaklifo,kaŭzantesubitajnekkriojnelgorĝodealiahomo.

Gardantekelirestukaŝata,Kugelmalsuprenirisladeklivon,kajtrovis,kepélgrejnopostsekvisgrasannigra-haranvironkiuvestiĝisperkatunakompletopresornamitaennigra-blankajromboj.Ĉitiupersonovigleprenisfuĝejonmalantaŭdik-trunkaolólfar-arbo,kajlapélgrejnoĉasislinunuelaŭunudirekto,postelaŭalia,klakantesiajndentegojnkajprovantekroĉipersiajungegajmanoj.

Malgraŭ sia ronda pezeco, la viro montris rimarkindan viglecon piedan kaj la pélgrejnokomenciskriiprofrustro.Ĝihaltisporrigardiminacetraakselodelaarbokajmordeatakipersialongabuŝo.

KapricavoleKugelkaŝirisantaŭensur rokabreto; tie,elektantaoportunanmomenton, li saltisporfalisurlakapodelabestaĵo,premanteĝiankolonmalsuprenenbranĉaakselodelaolófan-arbo.Li alvokis la timigitanviron: “Rapidu!Alportu fortan ŝnuron!Ni ligos fiksekaptita tiun ĉi flugil-havanhororaĵon!”

La viro en la nigra-blanka rombara vestaĵoj krivokis: “Kial estu kompata? Ĝi devas estimortigitakajĉimomente!Forprenuvianpiedon,porkemidetranĉuĝiankapon.”

“Hezitu,” diris Kugel. “Malgraŭ ĉiuj ĝiaj malbonecoj, ĝi estas valora specimeno per kiu miesperasprofiti.”

“Profiti?”La ideo ne antaŭememprezentis al la grasa ĝentilulo. “Mi devas deklari proprigo-rajtonantaŭan!Miĵuspretissenkonsciigilabestontiam,kiamvientrudis.”

Kugel diris: “Tiukaze mi simple prenu mian pezon de sur la kolo de la bestaĵo kaj forirusurvoje.”

Laviroenlanigra-blankavestaĵarogestisagacite.“Certajpersonojkondutusĝisajnaekstremonurporretorikavenko.Tenufirme,do.Mihavasadekvatanŝnurontiuloke.”

Laduvirojfikisbranĉonsuperlapélgrejnakolokajligisĝinsekuretiuloke.Lagrasaĝentilulo,kiusinprezentisperlanomoIololaŜonĝo-prenisto,demandis:“Jekiaprecizavalorovitaksastiunĉihororaĵon,kajkial?”

Kugeldiris:“Almiaatentovenis informokeOrbal, laDukodeOmbalikŭo,estasamatorodestrangaĵoj.Certelipagosboneportiaĉimonstraĵo,ebleĝisvalorodecenttérsoj.”

“Viajteoriojvalidas,”Ioloagnoskis.“Ĉuvicertaskelaŝnurligosekuras?”

DumKugeltestislaŝnuronliekvidisornamaĵonkonsistantanelbluavitraovokunoraĉenoĉelabestaĵakresto.Dumlideprenislaobjekton,lamanodeIoloekisantaŭen,sedKugelŝultrumislinfor.Lidemetis laamuleton,sedIoloektenis laĉenonkaj laparo inter-rigardissinminaceokul-al-okule.

“Maltenuviankaptadondemiapropraĵo,”dirisKugelpervoĉtonoglacia.

Ioloprotestisvigle.“Laobjektoapartenasalmiĉarmiĝinvidisunue.”

“Sensence!Miprenisĝindelakrestokajviprovisbaraktiĝinelmiamano.”

Iolopiedebatislagrundon.“Minetolerosordonemon!”Libarakteproviselprenilabluanovon

eldelatenadoKugela.Kugelperdissiantenadonkajlaobjektoĵetiĝiskontraŭmontetanflankonkieĝi rompiĝis en brile blua eksplodo lasanta truon en lamontetflanko. Tuje elvenis or-grize koloratentaklokiuektenisKugelonĉelagambo.

Iolo risortis malantaŭen kaj de sekura distanco rigardadis al Kugel dum li baraktis kontraŭtiriĝon entruan. Kugel savis sin lastamomente per ekteni al arbostumpo. Li alvokis: “Iolo, hastu!Portuŝnuronkajligulatentaklonaltiuĉistumpo;alikazeĝimintirusenlamonteton!”

Iolokrucisantaŭbrustesianbrakojnkajparolisentonojmezuritaj:“Avarecoportisalvitiunĉimalbonon.Laokazoeblasestidiajuĝokajmihezitasentrudi.”

“Kio?Postolvimembaraktiskajdentekajungeporeltirilaobjektonelmiamano?”

Iolomalridetis kaj kunpremis la lipojn. “Ajnakazemi posedas nur unu ŝnuron: tiun kiu ligasmianpélgrejnon.”

“Mortigulapélgrejnon!”anhelisKugel.“Kontribuulaŝnuronjeĝiaplejurĝauzo!”

“Vimemtaksistiunĉipélgrejnonkontraŭcenttérsoj.Laŝnurovalorasjedektérsoj.”

“Nubone,”dirisKugeltradentojkunpremitaj.“Dektérsojporlaŝnuro,sedminepovaspagicenttérsojnkontraŭmortintapélgrejno,ĉarmiportasnurkvardekkvin.”

“Dotielestu.Transdonulakvardekkvintérsojn.Kiangarantionpovasvidirikontraŭlarestantasumo?”

KuniomamalfaciloKugelsukcesis ĵetisianmonsakonda térsoj.Limontrissianopalanorel-pendaĵon,kiunIolotujpostulis,sedkiunKugelrifuzistransdoniantaŭollatentakloestujamligitaallastumpo.

KunmalmultagracioIolodetranĉislakapondelapélgrejno,postetransirisportantelaŝnuronkajsekurigislatentaklonallastumpo,tielmildigantelatirfortonallagambodeKugel.

“Laorel-pendaĵon,sevibonvolas!”dirisIolo,kajlipoziciissiantranĉilonsignifopleneapudlaŝnuro.

Kugel transĵetis la juvelon.“Jenvihavasĉion: la tutondemiaj riĉaĵoj.Nun,bonvolu liberigimindetiuĉitentaklo.”

“Miestassingardaviro,”dirisIolo.“Midevaskonsideri laaferonlaŭkelkajperspektivoj.”Liekokupiĝisbivakiporlanokto.

Kugelvokispetonkompatigan:“Ĉuvirememorasprikielmisavisvindelapélgrejno?”

“Mijafaras!Kajgravafilozofiademandoprotioleviĝis.Vitielrompislainter-statonkajnuntentaklo altenasviangambon,kio estas, laŭkonsidere, lanova inter-stato.Mi zorgepripensados larilatecon.”

Kugel argumentisneniomsukcese. Iolokonstruisbivakan fajron superkiu li kuiris raguonelherbaĵoj kaj gresoj, kion limanĝis kun duono de nevarma birdoviando kaj glutoj de vino el leda

botelo.

Kliniĝante ripozekontraŭarbo lidonis sianatentonalKugel. “Sendubeviestas survojeal laGrandaEkspoziciodeMirindaĵojdeDukoOrbal,ĉu?”

“Miestasvojaĝanto,nenioplu,”dirisKugel.“Kioestastiuĉi‘GrandaEkspozicio’?”

IoloesprimisalKugelbedaŭranrigadonpriliastulteco.“ĈiunjaronDukoOrbalprezidassuperkontesto inter mirindaĵistoj. Ĉijare la premio estas mil térsoj, kion mi intencas gajni per mia‘SakplenodaSonĝoj’.”

“Via‘SakplenodaSonĝoj’misupozasestiŝercaĵo,aŭiosimilaalromantikametaforo,ĉu?”

“Nenioeltiaklaso!”deklarisIolokunmalestimo.

“Iakalejdoskopaprojekciaĵo?Programoelunu-personajteatraĵoj.Halucinigagaso?”

“Neniu el tiuj. Mi portas kun mi kelkaro da puraj ne-adulteritaj sonĝoj, koncentrigitaj kajkristaligitaj.”

ElsiavalizoIoloprenissaketonelmolabrunaledo,elkiuliprenisobjektonsimil-aspektanalpalabluaneĝo-kristalounucolongrandalaŭdiametro.Litenisĝinalteenlalumodel’fajroporkeKugel povu admiri ĝiajn fuĝajn rebrilaĵojn. “Mi aplikos al DukoOrbal permiaj sonĝoj, kaj kielpovusestikemimalsukcesuvenkiĉiujnaliajnkontestantojn?”

“Viajŝancojŝajnasestibonaj.Kielvikolektassonĝojn?”

“Laprocedoestassekreta;tamenmipovaspridirilaĝeneralanprocezon.MiloĝasapudlaLagoLelt en laLandodeDaj-Pasánt. Je kalmaj noktoj la surfaco de la akvoplidensiĝas en filmonkiureflektas la stelojn tiel ke ili fariĝu globetoj el brileco. Per la uzado de taŭga sorĉeto, mi povassuprenpreninetuŝeblajnfadenojnelpurastellumokajakvafaden-fasko.Miplektastiunfadenonporfari retojnkajpostevojaĝasĉasantesonĝojn.Mikaŝasminsubede fenestro-kurtenojnkaj inter lafoliojdeĝardenajarboj;mikaŭrassurtegmentoj;mivagastradormantajdomoj.Ĉiammipretasret-kapti la sonĝojn dum ili preter-drivas. Ĉiun matenon mi portas tiujn ĉi mirindajn flokojn al mialaboratorio kaj tie mi ordigas ilin kaj verkas miajn procedojn. Post ioma tempo mi ellaborigaskristalonelcentsonĝoj,kajpertiujĉidolĉaĵojmiesperasamuzegiDukonOrbal’n.”

“Miofertusgratulojnseneestusprotiuĉitentaklotenantamiangambon,”dirisKugel.

“Tio estas bonkora emocio,” diris Iolo. Li aldonis kelkajn ŝtipon al la fajro, ĉantis sorĉaĵondefendankontraŭbestojdelanokto,kajkomfortigissinporendormiĝi.

Horopasis,Kugelprovislaŭvariajmetodojmalstriktigilatenadondelatentaklo,sensukceso,nekpovislielprenisianglavonaŭelporti‘Ŝpruclumon’elsiazonsako.

Finfinelisidadisripozekajkonsiderisnovajnalirojnporsolvisianproblemon.

Per streĉadokaj strebado li sukcesis akiri branĉeton, per kiu li sukcesis treni al si pli longanbranĉon,kiuebligiskeliprenualianelsamalongeco.Kunliganteladuopoperfadenoelsiapoŝo,liartifikisstangaĵonprecizetiomlongaporebligikelietenduĝisladormantafiguroIolo.

Laborantekunzorgo,KugeltirislavalizondeIolotranslagrundo,fineĝisetendadistancodesiajfingroj.UnuelielprenislamonujondeIolo,trovanteducenttérsojn,kiujnlitransmetisensianpropranmonsakon;postelaopalanorel-pendaĵon,kiunlilasisfalienpoŝondesiaĉemizo;postelasakplenondasonĝoj.

Lavalizoenhavisnenionpluvaloro-havan,kromtiuporciodenevarmabirdo-viandokiunIoloestisrezervintaporsiamatenmanĝokajlaledabotelodevino,ambaŭelkiujKugelflankenmetisporsiaproprauzado.Liremetislavalizontiulokekieliĝinestistrovinta,postemalligislabranĉojnkajĵetisilinfor.Protiokemankisplibonakaŝlokoporlasakplenodasonĝoj,Kugelligislafadenonalĝi kaj mallevis ĝin en la misteran truon. Li manĝis la birdo-viandon kaj trinkis la vinon, postekomfortigissinkielplejeble.

La nokto progresis.Kugel aŭdis la plendan krion de nokto-ĝáro kaj ankaŭ la ĝemon de ses-gambaŝámbojeiomadistanco.

Postkutima tempopaso laĉielo lumiĝispurpurekaj lasunoaperis. Ioloaktivigissin,oscedis,fingrekombislamalordajnharojn,blovisrevivigelafajronkajdirisalKugelĝentilanalvokon.“Kajkielpasislanokto?”

“Tiombonekiompovisestiatendata.Estassenutile,preterĉio,plendikontraŭsencedarealeco.”

“Ĝustetiel.Mijammultepripensisviansituacion,kajmiatingisdecidonkiuvinĝojetigos.Jenmia plano. Mi pluirados al Kvirnifon kaj tie marĉandos strebe por vendi vian orel-juvelon. Postenspeziĝisviaŝuldo,mirevenoskajtranspagosalvitiomajnsumonkiuestastroa.”

Kugel proponis alian planon. “Ni ambaŭ iru al Kvirnifo kune, tiel vi estus neŝarĝita je lamalkonvenovojaĝirevene.”

Iolokapgestisnee.“Miaplanodevasvenki.”Liirisalsiavalizoporelprenisianmatenmanĝonkaj tielmalkovris la perdiĝon de siaj propraĵoj.Li elvokis ploreganmuĝonkaj ekrigardis fikse alKugel.“Miajtérsoj,miajsonĝoj!Iliforestas,ĉiomankas.Kielvieksplikuĉition?”

“Tre simple.Ĉirkaŭkvarminutojnpostmeznokto rabistovenis el la arbarokaj foririskun laenhavojdeviavalizo.”

Iolotiregisalsiabarboperlafingrojdeambaŭmanoj.“Miajvaloregajsonĝoj!Kialvineelkriisalarmon?”

Kugelgratisalsilakapon.“Pleneverdire,minekuraĝisrompilainter-staton.”

Iolosaltestariĝiskajenrigardadislaarbaronjeĉiujdirektoj.LiturnisalKugelsiandorson.“Kiatipodeviroestistiurabisto?”

“Encertajaspektojliŝajnisestibonkoraviro;postprenialsiviajnpropraĵojn,liprezentisalmiduonondanevarmabirdo-viandokajbotelondevino,kiujnmimanĝiskundankemo.”

“Vimanĝismianmatenmanĝon!”

Kugelgestis ŝultroleve.“Minepovisesti certapri tio,kaj fakteminepridemandis.Nihavismallongan konversacion kaj mi lernis ke kiel ni mem li celas al Kvirnifo kaj la Ekspozicio de

Mirindaĵoj.”

“Aa,aha!Ĉuvirekonustiunpersononsevilinrefojevidus?”

“Senajnadubo.”

Iolotujfariĝisenergia.“Nipritraktutiuntentaklon.Eblenipovosĝinmalstriktigipertirado.”Liektenislafinondelaor-grizamembrokajpostsinstabiligistrebisĝinlevidesurlagambodeKugel.Dumkelkajminutojlilaboradis,piedbatantakajtireganta,neniomatentanteladolorkriojndeKugel.FinfinelatentaklomalstriktiĝiskajKugelrampisaldistancosekura.

KunmultazorgadoIoloalproksimiĝislatruonkajenrigardisalĝilaprofundon.“Mividasnurbriletadondeforajlumoj.Latruomisteras!Kioestastiufadenetokondukantaenlatruon?”

“Mi ligis ŝtonon al fadeno kaj provis mezuri la distancon ĝis la subo de la truo,” Kugeleksplikis.“Ĝiestasneniaĵo.”

Iolo tiris al la fadeno,kiuunuecedis,poste rezistis, fine rompiĝis,kaj Iolo restis tenantenurfibrigitanfinaĵon.“Strange!Lafadenokorodiĝis,kvazaŭperedekontkatokuniuacidasubstanco.”

“Trestrange!”dirisKugel.

Ioloĵetislafadenonenlatruon.“Venu,nipovasmalŝparinepludatempo!NihastualKvirnifokajserĉulafripononkiuŝtelismiajnvaloraĵojn.”

La vojo eliris la arbaron kaj pasis tra regiono de kamparoj kaj fruktarbejoj. Kamparanojsuprenrigardis kunmiro kiam la du preterpasis; la dika Iolo vestita en nigra-blanke rombepresitakompletokajlamaldikaKugelkunnigramantelopendantadesiajmalgrasajŝultrojkajbonaverdaĉapeloornamesuperliasombravizaĝo.

Survoje Iolo elvokis pli kaj pli da serĉaj demandoj rilate al la rabisto. Kugel jam perdisinteresonprilasubjektokajripetedirisambiguajn,eĉkontraŭstarajn,respondojn,kajlademandojdeIolofariĝiseĉplikajpliserĉaj.

JeiliaeniroalKvirnifo,Kugelekvidishotelonkiuŝajnisofertikomfortangastigadon.LidirisalIolo:“Ĉitieniajvojojdisiĝas,ĉarmiplanashaltiĉetiujenahotelo.”

“La‘KvinStrigoj’?ĜiestaslaplejkarahotelodeKvirnifo!Kielvipaguviankonton?”

Kugelfarisgestonmemfidan.“ĈumiltérsojneestaslagrandapremioĉelaEkspozicio?”

“Certe, sed kiun mirindaĵon planas vi montri?Mi avertas vin, la duko neniom paciencas jeĉarlatanoj.”

“Mineestas tiavirokiudirasĉionkionliscias,”dirisKugel.“Mimalkovrosneniujnelmiajplanojĉitiunmomenton.”

“Sedkioprilarabisto?”kriisIolo.“ĈunineestisserĉontatratuteKvirnifon?”

“La ‘KvinStrigoj’ estas tiombona serĉolokokiomajna, ĉar rabisto certe vizitos la komunanĉambron por fanfaroni pri siaj sukcesoj kaj malŝpare elspezi viajn térsojn kontraŭ drinkoj.

Dumtempe,miesperasalvifacilajntegmentojnkajnefuĝajnsonĝojn.”KugelriverencisĝentilekajadiaŭisalIolo.

Ĉela‘KvinStrigoj’Kugelelektis taŭganĉambron,kielifreŝigissinkajordigissiajnvestojn.Poste,enirantelakomunanĉambron,liĝuismalrapidanmanĝadonsurlaplejbonajprovizaĵojdelaestablo.

LahotelestropaŭzisapudeporcertiĝikeĉioestisenordokajKugelkomplimentis linpri liajprezentaĵoj. “Fakte, ĉio mezurita kontraŭ ĉio, Kvirnifo devas konsideriĝi loko favorita de laelementoj.Lapejzaĝobonaspektas,laaerobonsanigas,kajDukoOrbalŝajnasestiindulgaregisto.”

Lahotelestro respondispernefirma jeso.“Kielvi indikis,DukoOrbalneniamestaskolerega,suspektema,aŭmalmildakromse,laŭliasaĝeco,lisentassintieleinklina,postsekvedetioĉiomdamildecoflankenmetiĝasfavorealjusteco.Ekrigarduallasuprodelamonteto;kionvividas?”

“Videblas kvar tuboj, aŭ star-tubo, ĉirkaŭ tridek jardojn altaj kaj ĉiu havanta unu jardon endiametro.”

“Viajokulojprecizas.Entiujnĉitubojnestasfaligatajmalobeemajmembrojdelasocieto,senkonsideroprikiustarassubeaŭkiusekvosposte.Protio,dumvirajtaskonversaciikunDukoOrbalaŭ eĉ riski modestan plaĉtemon, neniam ignoru liajn ordonojn. Krimuloj, kompreneble, spertasrapidanpritrakton.”

Kugel,prosiakutimo,ekrigardismaltrankviletranssiaŝultro.“Tiajstriktigojapenaŭaplikiĝasalmi,nekonataĵus-alvenintoenlaurbo.”

Lahotelestroelvokispridubangrunton.“MikonjektaskevivenisporspektilaEkspoziciondeMirindaĵoj,ĉu?”

“Ĝuste tio! Mi eĉ eble kontestos por la granda premio. Tiurilate, ĉu vi povas rekomendidependeblanliverejon?”

“Certe.”Lahotelestroprovizisspecifajndirektojn.

“Miankaŭvolasdungiaronda fortajkajnepigraj laboristoj,”dirisKugel.“Kie iuj tiajpovasvarbiĝi?”

La hotelestro montris fingre trans la placo al malpura taverno. “En la korto de la ‘HojlantaHundo’ĉiujel laurbaj fiulojkunvenaspor interdisputi. Jene trovosvi laboristojnsufiĉajnporviajceloj.”

“Dummivizitoslaliverejon,bonvolusendiknabontransenpordungidekduondatiujfortikajestuloj.”

“Laŭviadeziro.”

Ĉe la liverejo Kugel luis grandan ses-radan vagonon kaj teamon el fortaj fárlakoj. Kiam lireveniskunlavagonoalla‘KvinStrigoj’,li trovisatendantalabor-teamoneldekduindividuojdevariaj tipoj, inkluzivedevironenur senila sedankaŭalkiugambomankis.Alia, halucinantaprotokso,baraktiskontraŭimagatajinsektoj.Kugelmaldungistiujndujelamomento.Lagrupoankaŭ

inkludisIolonlaSonĝo-prenisto,kiuinspektisKugelonkunlaplejviglasuspekto.

Kugeldemandis:“Karakunulomia,kionvifarasintertiomsordidakunularo?”

“Miakceptasdungiĝonporkemipovumanĝi,”dirisIolo.“Ĉumirajtasdemandition,kielvienspezissufiĉepordungitiommultedalertajlaborantoj?Ankaŭ,miobservaskedeviaorelopendastiujuvelokiunurlaantaŭannoktonestispropraĵomia!”

“Ĝiestas laduaelparo,”dirisKugel.“Kielviscias, la rabistoprenis launuankunekunviajaliajvaloraĵoj.”

Iolo esprimisper kurbita lipo. “Minun anksias eĉpli ol antaŭepor renkonti tiundonkiĥotanrabistonkiuprenismianjuvelonsedlasisvinankoraŭposedilavian.”

“Li ja estis rimarkindapersono.Mikredas,kemiekvidis linnepliolhoronantaŭe, rajdantarapideellaurbon.”

Iolorefojekurbigissianlipon.“Kionviproponasfaripertiuĉivagono?”

“Seviŝatusenspeziperdungalaboro,baldaŭvilernostion.”

KugelŝoforislavagononkunlaboristaroeldeKvirnifosurvojeallamisteratruo,kielitrovisĉionenstatosamakielantaŭe.Liordoniskelongajtruojestufosatajenlamontenton;skatol-panelojinstaliĝis,postkiamlaĉirkaŭablokodatero,inkluzivedelatruo,stumpokajtentaklo,estissupren-trenitajsurlaplafonondelavagono.

Dum la mezaj staĝoj de la projekto, la manieroj de Iolo grade ŝanĝiĝis. Li komencis vokiordonojn al la laboristoj kaj vokis al Kugel kun kora afableco. “Nobla ideo, Kugel! Ni profitosmulte!”

Kugel levis la brovojn. “Mi ja esperas venki granda-premie.Via salajro, tamen estos relativemodesta,eĉtremalmulta,kromsevilaboruplivigle.”

“Kio!”tondirisIolo.“Certevikonsentas,ketiuĉitruoestasduonepropraĵomia!”

“Mikonsentasneniomtiele.Dirunenionpluprilaafero,aŭvimaldungiĝostiumomente.”

GrumblantakajkoleraIolorekomencis labori.Post iomatempoKugelkunportis lablokondatero,kunlatruo,stumpokajtentaklorevenealKvirnifon.Survojeliaĉetismalnovanŝirmotukonperkiulikovrislatruon,tielporamplifikilaeventualanefikondeĝiamontraĵo.

Ĉe la lokode laGrandaEkspozicioKugelglitigis sianmontraĵonde sur lavagonokaj en laŝirmejon de pavilono, poste li finpagis sian laboristaron, je la malkontenteco de tiuj kiuj estiskultivintajekstravagancajnesperojn.

Kugel rifuzis aŭskulti ajnajn plendojn. “La salajro sufiĉas! Se ĝi estus dekoble pli, ĉiu lastatércoankoraŭdestiniĝusporlakestodela‘HojlantaHundo’.”

“Unumomenton!”kriisIolo.“Vikajmidevasnegocikonsenton!”

Kugelnursaltissurlavagononkajĝinŝoforisreturneallaliverejo.Kelkajellavirojpostkuris

kelkajnpaŝojn;aliajĵetisŝtonojn,senajnaefiko.

Lasekvantagontrumpetojkajgongojanoncislaformalanmalfermiĝondelaekspozicio.DukoOrbalalvenisen laplacoportantabelan robonelmagentamolaĵo randigitadeblankajplumoj,kajĉapelonelpalebluavelurograndajetrifutojendiametro,kunarĝentajkvastojĉirkaŭlarandokajkokardoelarĝentatufo.

Surirante al tribuno,DukoOrbal alparolis la homamason. “Kiel ĉiuj scias, homoj konsiderasmin stranga, ĉar mi entuziasmas pri miraĵoj kaj elstaraĵoj, sed, preter ĉio, kiam oni analizas tiunokupiĝon,ĉulaaferovereabsurdas?PripensulatempojnantikvajnĝistiodelaVapúrialoj,laVerdakajPurpuraKolegio,lapotencajmagiistojinterkiujtroviĝasAmberlen,laduaĈiduldePorfirincoc,Morien,Kalanktuz laKalma,kajkomprenbleFandeal.Tiujestis tagojdepovo,kaj iliprobablenereokazoskromperedenostalgiarememoro.Donun,tiuĉi,miaGrandaEkspoziciodeMirindaĵoj,kajkunekuntioĉi,palarememoroprikielaferojiamestis.

“Tamen,ĉiokonsideratakunĉio,milegasenmiahorplanokenihavosstimulanprogramon,kajpreterdubemitrovosmalfacilonaljuĝilagrandanpremion.”

Duko Orbal ekrigardis paperon. “Ni inspektos la ‘Viglajn Skadrojn’ de Zaraflam, la‘MalprobablajnMuzikistojn’deBazard,Ksalops-onkunsia‘KompendiodeUniversalajScioj’.Ioloofertossian ‘SakplenondeSonĝoj’,kaj, fine,Kugelprezentosporninamuzi ionalkiu lidonis laincitan titolon: ‘Neniejo’.Ja treprovokaprogramo!KajnunsenpluaatendigonikomencosspektiZaraflam-onkajsiajn‘ViglajnSkadrojn’.”

La homamaso moviĝis ondege al la unua pavilono kaj Zaraflam elvokis siajn ‘ViglajnSkadrojn’:paradodeblatojsoldatevestitajenrugaj,blankajkajnigrajuniformoj.Laserĝentojgestesvingis kurbajnglavojn; la soldatoj portismuskedojn; la skadroj regulemarŝis kaj retromarŝis laŭkomplikajevoluoj.

“Haltu!”laŭteordonisZaraflam.

Lablatojhaltisabrupte.

“Prezentuarmilojn!”

Lablatojobeis.

“PafusalutonhonorealDukoOrbal!”

Laserĝentojĉiujlevissianglavon;lamarŝvirojlevisŝultreĉiujsianmuskedon.Subenfalislaglavoj;lamuskedojekpafis,ellasantajetajnnubetojndeblankafumo.

“Bonege!”deklarisDukoOrbal.“Zaraflam,milaŭdasvianzorgeganprecizecon!”

“Mildankojn,viaMoŝto!Ĉumipremiiĝisunuarange?”

“Ankoraŭtromalfruasportiondiveni.Nun,alBazardkajliaj‘MalprobablajMuzikistoj’!”

La spektantaro moviĝis al la dua pavilono kie Bazard postnelonge aperis, lia vizaĝo dolorebedaŭra.“ViaMoŝtokajnoblajcivitanojdeKvirnifo!Miaj‘MalprobablajMuzikistoj’estisfiŝojella

MaroKantik’kajmisentismemfidonpri lagrandapremiokiammiportis ilinalKvirnifo.Tamen,dumlanoktoiulikomalplenigislabasenonĝissekeco.Lafiŝojmortiskajiliamuzikoestasporĉiamperdita!Mi ankoraŭvolas resti kontestanta por la grandapremio; tialmi simulos la kantojn de laiamamuzikistaro.Bonvolujuĝilamuzikonlaŭtiuĉibazo.”

Duko Orbal faris geston de mora rigido. “Neeble. La montraĵo de Bazard nun deklariĝasmalvalida.NiiruantaŭenalKsalopskajliarimarkinda‘Kompendio’.”

Ksalopsantaŭenpaŝisdesiapaviliono.“ViaMoŝto,genoblulojdeKvirnifo!Miakonkursaĵoĉetiuĉiekspozicioestasvererimarkinda;tamen,malsimilealZaraflamkajBazard,minerajtasanoncipersonanmeritonpriĝiaekzisteco.Laprofesiomiaestasdisserĉerabiantikvajntombojn,enkiolariskojmultaskajrekompencojmaloftas.Jegrandegabonŝancomihazardisaltiukriptokiekelkajnepoĥojnantaŭajnentombiĝis lamagiistoZinkzen.El tiuĉiublietomi savis lavolumenonkiunminunmontrasalviajmirigatajokuloj.”

Ksalopsviŝedeprenistukonpormalkovrigrandanlibronbinditanennigraledo.“Jeordonotiuĉivolumenodevasmalkovriinformonelĉiaajntipo;ĝisciasĉiuntrivialandetalon,ekdetiutempokiamlastelojekbrulisĝislanunadato.Demandu;viestosrespondata!”

“Rimarkinde!”deklarisDukoOrbal.“PrezentuantaŭnilaPerditanOdondePsirmo!”

“Certe,” diris la libro en voĉo raspsona. Ĝi ekmalfermis siajn kovrilojn por montri paĝonkovritandemalreguleformitajkajinterŝlositajliteraĵoj.

Duko Orbal diris konfuzitan demandon: “Tiu ĉi estas preter mia kompreno; provizu al mitradukon.”

“Lapetoestasrifuzata,”dirislalibro.“Tiapoeziokiatiuĉitrodolĉasporordinarajoreloj.”

DukoOrbalekrigardisalKsalops,kiurapidealparolislalibron:“Montrualniscenojnelepoĥojpasintaj.”

“Laŭ via deziro. Reiranta al la Dek Naŭa Epoĥo de la Kvindek Dua Ciklo, mi montraselrigardontranslaValoLinksfad’,frontantelaTurondeFridaSangoapartenantaalKolgut.”

“La detalaro atentindas kaj ekzaktas!” deklaris Duko Orbal. “Mi havas scivolon rigardi laaspektondeKolgutmem.”

“Nenioplisimplas.JenlaterasodelaTemploĉeTanutro.Kolgutstarasapudlaflorantaploreg-arbusto.En la seĝosidas la ImperiestrinoNokson,nunensiacentkvardeka ĵaro.Ŝiestisgustantaneniomdaakvoenŝiatutavivdaŭro,kajmanĝisnuramarajnflorojn,kunfojemordetodeboligitaangil-viando.”

“Ba!”dirisDukoOrbal.“Plejabomenegamaljunavirinaĉo!Kiujestastiujnoblulojstarantajenvicomalantaŭŝi?”

“Ilikonstituasŝiansekvantarondaamistoj.Ĉiunmonatonunuel iliaaroekzekutiĝiskajnovafortuloprenistiesoficon.KonkuradoviglisporpremiiĝiperamarekonofaredelaImperiestrino.”

“Ba!”grumblediretisDukoOrbal.“MontrualnianstataŭebelankortannoblulinondelaFlava

Epoĥo.”

Lalibrodirisplendvoĉansilabonenlingvonekontata.Lapaĝoturniĝispormalkovritravertinanpromenejonapudmalrapidarivero.

“Tiuĉibon-observigemontraslatiutempanskulptartonhortikulturan.Atentutieĉi,kajtieĉi!”Perlumasagolalibroindikisvicondemasivajarbojtonditajenglobajformoj.“Tiujestasiríks-oj,lasapodekiupovusuziĝikiel efikaantivermaĵo.La specio formortis.Laŭlonge lavojoviobservosmultecondahomoj.TiujkunnigrajstrumpojkajlongajblankajbarbojestaslaAlúliajsklavoj,kiespraulojalvenisdeforaKanopo.Ankaŭiliformortis.EnlamezadistancostarasbelavirinonomataĜiaoĜaro.Ŝiindikiĝasperederuĝapunktosuperŝiakapo,kvankamŝiavizaĝofrontaslariveron.”

“Tioĉiapenaŭkontentigas,”grumblisDukoOrbal.“Ksalops,ĉuvinepovasregilaperversecondeviamontraĵo?”

“Bedaŭrindene,viaMoŝto.”

DukoOrbal faris enflarondemalplezuriĝo. “Finandemandon!El tiuj homoj nun loĝantaj enKvirnifo,kiuplejminacaslabonstatondemiaregnejo?”

“Miestasstokejodeinformoj,nedivenisto,”informislalibro.“Tamen,mirimarkoskeinterlaĉeestantulojstarasiuvulp-vizaĝavagabondokunruzaesprimo,kieskutimojpovusruĝigilavangojndelaImperiestrinoNoksomem.Lianomo—”

Kugeleksaltisantaŭenkajfingre indikis transplacen.“Jentie!Larabisto!Liforkureeskapas!Alvokulaĝendarmojn!Sonorigulagongon!”

Dumĉiujturniĝisporforenrigardi,Kugelfermisfrapelalibronkajperfalangaartikoenpremistord-stabelakovrilon.Lalibrogruntisagacite.

DukoOrbalreturniĝiskunmalridetodekonfuziĝo.“Mividisneniunrabiston.”

“Tiukazecertas,kemieraris.SedjeneatendasIolokunliafama‘SakplenodaSonĝoj’!”

LadukopluirisallapavilonodeIolo,sekvatadelaentuziasmaspektantaro.DukoOrbaldiris:“Iolo laSonĝo-prenisto,via famecoestasvenintaantaŭolvimem trans la tutadistancode foregaDaj-Pasánt!Mitielĉiofertasalvibonvenonoficialan!”

Iolorespondisenmizeravoĉo:“ViaMoŝto,bedaŭrindanovaĵodirendas.Dumtutodajaromifaradisprepariojnportiuĉitago,esperantemeritilagrandanpremion.Lablovegadodenoktomezajventoj, la kolerego de domloĝantoj, la timegigaj atentoj de fantomoj, ŝríoj, tegmento-kurantoj kajférmenoj;ĉiujĉiestiskaŭzintajalmimalkomfortojn!Miestisvagantajlamallumajnhorojnĉasantemiajn sonĝojn! Mi sinkaŝis apud dormĉambroj, rampis tra subtegmentoj, kline staradis superdormseĝoj;Misuferisgrat-vundojnkajkontuzojn;sedneniamtaksiskaralakostonse,peredemiaentreprenomisukcesiskaptispecimenonaparteraran.

“Ĉiunsonĝonkiunmikaptisenmiaretomiekzameniskunzorgo;porĉiusonĝokarekonservitamiforlasisdekdu,kajfineelmiastokodesuperlativaĵojmiellaborigismiajnmirindajnkristalojn,kajtiujnmisurportislaŭlalongavojojdeDaj-Pasánt.Kajposte,nurlastannokton,encirkonstancojplejmisteraj,miajvaloregaĵojŝteliĝisfarederabistoprikiunurKugelasertas,kelividis.

“Mi nun asertas. ke la sonĝoj, sendepende de tio ĉu ili estu aŭ proksimaj aŭ malproksimaj,representasmirindaĵojndeveresuprakvalito,kajmiproponas,kedetalapridiradodelaeroj—”

DukoOrballevissianmanon.“MidevasripetilaĵuĝondeciditankontraŭBazard.Striktaregulokondiĉigas ke nek imagitaj nek rakontitaj mirindaĵoj kvalifikiĝas por la kontesto. Eble ni havosoprotunonporjuĝiviajnsonĝojnjevenontjarakontesto.NunnidevaspluiriallapavilonodeKugelkajenketilianprovokaĵon‘Neniejo’.”

Kugel surpaŝis la podion antaŭ siamontraĵo. “ViaMoŝto,mi prezentas por via enketo veranmirindaĵon:nedisvagadonde insektoj, sedaŭtentikanmiraklon.”Kugelviŝtirismakovre la tukon.“Jen!”

Laduko faris sonondekonfuziĝo. “Ĉumasode tero?Stumpo?Kio estas tiu strange aspektamembroelvenantalatruon?”

“ViaMoŝto,ĉitiemihavasenirejonkondukantanalspaconekonata,kunlabrakodeunuelĝiajloĝantoj.Inspektutiuntentaklon.Ĝipulsaskunlavivodealiakosmo!Atentuprilaorarebrilodeladorsa surfaco, la verdo kaj lavend-bluo de tiuj ĉi enkrustaĵoj. Sur la suba flanko vimalkovros trikolorojneltipojneniamantaŭeviditaj!”

KunesprimosenreagaDukoOrbaltirisalsilamentonon.“Ĉioĉisufiĉebonas,sedkieestaslaceterodelaestulo?Viprezentasnemiraklon,sedfrakciondemiraklo!Minepovasdecidilajuĝonbaze de vosto, aŭ postaĵo, aŭ rostro, kio ajn la membro povas esti. Krome, vi asertas ke la truokondukas al alia kosmo; tamen mi vidas nur truon, similante nenion pli eksterordinaran ol lafosloĝejondeŭízen-diableto.”

Iolo sinpuŝis el la homamaso. “Ĉumi rajtas oferti opinion?Dummi pripensas eventojn,mikonvinkiĝaskeKugelmemŝtelismiajnsonĝojn!”

“Viajrimarkojinteresasneniun,”dirisKugel.“Bonvolutenadikvietalalangondummidaŭrigasmianprezentadon.”

Iolo ne lasis sin esti tiom facile subpremata. Li turniĝis fronti al Dukon Orbal kaj kriis enkortuŝaplendo:“Aŭskultumin,sevivolas!Mikonvenkiĝaskela‘rabisto’estasneniopliolkreaĵode la imagodeKugel.Liprenismiajnsonĝojnkaj ilinkaŝis,kajkiealieolen la truomem?Kielpruvaĵomiatentigasaltiufadenoetendiĝantaenlatruon.”

DukoOrbalrigardisenketealKugelkunmalrideto.“Ĉutiujĉiakuzojveras?Responduprecize,ĉarĉiopovasver-proviĝi.”

Kugelelektissiajnvortojnkunzorgo.“Mipovasĵurdirinurtionkionmimemscias.Penseblaske rabistokaŝis lasonĝojnde Ioloen la truodummimemestisalielokupita.Porkio?Kiupovasdiri?”

DukoOrbal demandis en voĉo ĝentila: “Ĉu oni pripensis serĉi la truon por tiu ĉi netrovebla‘sakodesonĝoj’?”

Kugel gestis per nezorga ŝultrolevo. “Iolo rajtas eniri nunkaj serĉadi ĝis kontentiĝos la korosia.”

“Vimemasertasĉiujn rajtojnproprietajn je tiuĉi truo!”pafe respondis Iolo.“Pro tio ladevogardipublikansekureconestasvia!”

Dumkelkajminutojvigladisputookazis,ĝisDukoOrbalmeminterpozis.“Ambaŭdisputantojlevispersvadajnpunktojn;Misentas,tamen,kemidevasjuĝikontraŭKugel.Mitialjuĝdiraskeliserĉusianpropranestejonporlamankantajsonĝojkajilinreprenusetioeblas.”

KugeldisputisladecidonkuntiaviglokeDukoOrbaltuniĝisekrigardilaŭlongelahorizonton,post kiam Kugel moderigis sian plendadon. “La juĝa decido de Via Moŝto kompreneble devassupriĝi, kaj semi devas,mi esploretos por serĉi la perditajn sonĝojn de Iolo,malgraŭ tio ke liajteoriojmemevidenteabsurdas.”

“Bonvolufari,tuj.”

Kugel akiris longan foston, al kiu li fiksis graplon. Delikate puŝante sian kunmetaĵon en latruon,liviŝetrenisĝintienkajreen,sedsukcesisnenielkromstimulilatentaklon,kiubaraktisflank-al-flanke.

Iolo subite elkriis en ekscitiĝo. “Mi observas rimarkindan fakton! La bloko de teromezurasmaksimumesesfutojnlaŭprofundo,sedKugeljampuŝisfostonlonganjedekdufutojenlatruon!Kiantromponpraktikaslinun?”

Kugelrespondisenplatajtonoj:“MipromesisalDukoOrbalmiraklonkajmirindaĵojn,kajmikredasketionmiestasfarinta.”

DukoOrbalkapjesisgrave.“Bonedirita,Kugel!Viamontraĵoprovokas!Tamen,viofertasalninur tiklanekvidon: truo senfunda, longamezuroda tentaklo, strangakoloro,malproksima lumo—impresante ke viamontraĵo ŝajnu esti iomprovizora kaj tre eke planita.Kontrastu, se vi volas, laprecizecodelablatojdeZaraflam!”LilevissianmanonkiamKugelkomencisprotesti.“Vimontrastruon,kajbonegatruoĝiestas.Sedkielmalsamastiuĉitruokomparealajnaalia?Ĉumipovasenjustecodonipremionsurtiabazo?”

“Laaferopovasesti solvita laŭmanierosatigaalniĉiuj,”dirisKugel.“Permesual Ioloke lienirulatruon,porcertigialsimemkeliajsonĝojestasjaalilokaj.Poste,jeliareveno,liraportosprilaveremirindanaturodemiamontraĵo.”

Iolofaristujanproteston.“Kugelpretendaslamontraĵon;lasukelifarulaesploron!”

DukoOrbal levis sianmanon por havi silenton. “Mi dekretas ordonon tiele decida keKugeldevastujenirusianmontraĵonporserĉilapropraĵojndeIolo,kajsamtempefarudetalanobservadondelaĉirakaŭejo,porlabonodeniĉiuj.”

“ViaMoŝto!”protestisKugel.“Tiuĉinenielestassimplaafero!Latentaklopreskaŭplenigaslatruon!”

“Mividasspaconsufiĉanporpreterirofaredemovlertaviro.”

“ViaMoŝto,pordiriveron,mineŝatasenirilatruon,proplenatimomia.”

DukoOrbalrefojeekrigardissuprenallatubojkiujstarisenvicoĉelaproksimahorizonto.Li

parolis transŝultreal fortaviroenbrunruĝauniformo.“Kiuel la tubojplidecasestiuzata je tiuĉitempo?”

“Laduaenvicodeladekstro,viaMoŝto,estasnurkvaroneokupita.”

Kugel deklaris en tremanta voĉo: “Mi timas, sed mi ĵus venkis mian timon. Mi serĉos laperditajnsonĝojndeIolo!”

“Bonege,” diris Duko Orbal kun strikt-lipa rideto. “Bonvolu ne prokrasti; mia paciencoelĉerpiĝas.”

Kugel nememcerte puŝis gambon en la truon, sed moviĝo de la tentaklo instigis ke li ĝinreprenu. Duko Orbal murmuris kelkajn vortojn al la ĝendarmo, kiu alportis vinĉon. Oni tiris latentaklonellatruokvinjardojnplu.

DukoOrbal instruis al Kugel: “Sursidu interkrure la tentaklon, altenu ĝin per kajmanoj kajgamboj,lasukeĝientiruvintralatruo.”

SenespereKugelsurgrimpislatentaklon.OnilasislatensiondelavinĉomalstreĉiĝikajKugeltiriĝisenlatruon.

LalumodeTerokurbiĝisfordelamalfermejokajneeniris;Kugelplonĝisencirkonstanconelpreskaŭ-tutamallumo,kie,tamen,proiuparadoksakondiĉolikapablissentidetalelaplenondesianovaĉirkaŭejo.

Li staris sur surfaco kiu estis kaj ebena kaj malglata, kio havis altejojn kaj malaltejojn kajmonetojnkielsurfacodemaroventoblovita.Lanigraspongaŝtofosubpiedamontrisetajnkavaĵojnkaj tunelojn enedekiujKugel sentis lamoviĝonde sennombraj preskaŭ-nevideblaj lumpunktetoj.Kie la spongo leviĝis alte, la kresto iuloke kurbiĝis tiel kiel onda ŝaŭmo, alikoke staris suprenmalnetakajkrusta;ambaŭkaze,lafranĝojlumisruĝaj,palebluajkajenkelkajkolorojkiujnKugelneniamantaŭeobservis.Neniuhorizontodetektebliskajlaĉilokajkonceptojdedistanco,proporcio,kajgrandeconeraciepripenseblisallakomprenopovodeKugel.

SuperkapependissenvivaNeniaĵo.Lasolarimarkindaĵo,grandadiskoelpluvakoloro,flosisĉelazenito,objektotiommallumakeĝipreskaŭnevideblis.Ĉemezadistanco—ĉumejlo?dekmejloj?centjardoj?—montetoiommasivasuperaltislatutanpanoramon.PerplidetalainspektoKugelvidiske tiu ĉi monteto estis grandegamaso de gelateneca haŭto, ene de kiu flosis globa orgeno ŝajneanaloga al okulo. El la bazo de tiu ĉi estulo cent tentakloj etendiĝis fore kaj dise trans la nigraspongo. Unu el tiuj ĉi tentakloj preteris la piedojn de Kugel, pasis tra interkosma rompiĝo, eliresurkuŝislaterondeTero.

KugelmalkovrislasakondesonĝojapartenantajalIolo,malplioltrifutojproksima.Lanigraspongo,kontuzitedelaalfrapo,estisjamellasintalikvonporiometedissolvilaledonkajlasitruon,tielkelasteloformajsonĝojdiseelverŝiĝissurlaspongo.Pergrapliuzantelastangon,Kugelestisdifektintakreskaĵondebrunajnodoj.LarezultaeksudoestisgutintasurlasonĝojnkajkiamKugelprenis unu el la delikataj steletoj, li vidis ke ĝiaj randoj lumis per strangaj franĝoj el koloro. Lakombinaĵodeelsorbaĵojkiuestispenetrintatralaobjektoafektisliajnfingrojnjukekajpik-vibre.

Dudekodaetajlumajnodojsvarmisĉirkaŭliakapo,kajmolavoĉoalvokislinnome.“Kugel,kiaplezurokevivenisporvizitinin!Kionviopiniaspriniaplaĉalando?”

Kugelrigardisĉirkaŭenkunmireto;kielpovisloĝantodetiuĉilokosciulanomonlian?Transdistancodedekjardojliobservisetanmontetonelplasmonemalsimilaallamonstragrandulokunlaflosantaokulo.

Lumajnodojorbitisliankaponkajlavoĉoaŭdiĝisenliajoreloj:“Vikonfuziĝis,sedrememoru,ĉitieniefikadasmalsame.Niintersendasniajnpensojnenujetoj;sevirigardusdetalevividusilinrapidantajn tra laflúks-kampo:delikatajetajanim-molekulojavidajpor transsendisiajnŝarĝojndeiluminaĵo.Jen!Atentu!Tujantaŭviajokulojsvebasbonegaekzemplero.Ĝiestaspensoviapropraprikiuvidubas;sekveĝihezitas,kajatendasviandecidiĝon.”

“Ĉumineparolu?”demandisKugel.“Ĉutionefaciligusaferojn?”

“Tutekontraŭe!Sonononikonsiderasofendakajĉiumalŝategaslaplejetanmurmuron.”

“Ĉioĉisufiĉebonas,”grumblisKugel,“sed—”

“Silenton,mipetas!Nursenduanim-molekulojn!”

Kugelelsendistutanaregondalumajpensaĵoj:“Miprovoslaŭlaplejodemiakapablo.Ĉuvipovusinformiminpritio,kiomforeetendiĝastiuĉilando?”

“Necertige.Fojatempemi elsendas anim-molekulojnpor esplori la forajn lokojn; ili raportassenlimanpejzaĝonsimilaaltiokionvividas.”

“DukoOrbaldeOmbalikŭokomandisminkolektiinformojnkajlininteresosviajrimarkoj.Ĉuvalorajsubstancojtroveblasĉitie?”

“Ĝiscertakvanto.Ekzistasprócadelokajdifánokajfojfojabriletaĵarodazámandroj.”

“Miaunuazorgo,kompreneble,estaskolektiinformonporDukoOrbal,kajmiankaŭdevassavilasonĝojndeIolo;tamenplaĉusalmiakiriunu/duvalorajnbagatelojn,senurporrememoriguminmempriniaplaĉaasociiĝo.”

“Kompreneble!Misimpatiasalviajceloj.”

“Tiukaze,kielmiakirukvantetondatiujsubstancoj?”

“Facile.Forsenduanim-molekulojnporrikoltilaŭviajbezonoj.”Laestuloeligisaregondapalajplasmoj kiuj foriris ĉiudirekten kaj post nelonge revenis kun kelkaj dek-duoj da etaj sferojbriletadantajperfrosteblualumo.“Jenestaszamándrojellaplejaklareco,”dirislaestulo.“Akceptuilinkunmiajkomplimentoj.”

Kugelmetislaĝemojnensiansaketon.“Tioĉiestastrekonvenasistemoporakiririĉaĵojn.Miankaŭvolasakirikvantetondadifánoj.”

“Elsenduanim-molekulojn!Kiallaboriguvinmemsennecese?”

“Ni pensas laŭ similaj vojoj.” Kugel dissendis kelkcentojn da anim-molekulojn kiuj post

nelongereveniskundudeketajingotojdelavalorametalo.

Kugelekzamenissiansaketon.“Ankoraŭrestasspacoporiomakvantodaprócadelo.Kunviapermesomielsendoslanecesajnanim-molekulojn.”

“Minenieleĉsonĝusprivinkontraŭstari,”asertislaestulo.

Laanim-molekulojrapidisfor,kajbaldaŭreveniskunsufiĉakvantodaprócadeloporplenigilasaketondeKugel.La estulodiris pensoplene: “Tio ĉi estas almenaŭduonode la trezorodeUtaŭ;tamen,liŝajneneatentislamankon.”

“‘Utaŭ’?”demandisKugel.“Ĉuvipridirastiunforanmonstrankorpegon?”

“Jes,tiuestasUtaŭ,kiufojeestaskajmalĝentilakajkolerema.”

La okulo de Utaŭ turniĝis al Kugel kaj ŝvelis tra la eksterna membrano. Ondego da anim-molekulojalvenispulsantajkunsignifeco.“MiobservaskeKugelŝteliselmiatrezoro,agokionmidenuncaskielrompodegastakutimo.Porrekompenci,lidevaselfosidudekduzámandrojnelsublaTremetantajŜálikoj.Lidevaskribriok funtojndaprócadeloel alPolvodeTempo.Laste li devasskrapiokakreojndadifánafloraĵodesurlafacodelaAltaDisko.”

Kugel alsendis anim-molekulojn. “SinjoroUtaŭ, la puno pezas sed justas.Atendumomentondummiirosreprenilanecesajnilojn!”Liprenisalsilasonĝojnkajrisortisallaaperturo.Ektenantela tentaklon li kriis supren tra la truo: “Tiru la tentaklon, turnadu la vinĉon!Mi estas savinta lasonĝojn!”

La tentaklo konvulsiis kaj baraktis, efektive obstaklanta la elirejon.Kugel turnis kajmetantesiajn fingrojn inter la lipoj eligis penetran fajfon. La okulo deUtaŭ ruliĝis supren kaj la tentaklofaliĝismalrigida.

La vinĉo trenegis al la tentaklo kaj Kugel tiriĝis elire tra la truo. Utaŭ, regajnante lasentokapablon,tirisalsiatentaklotiomviolentekelaŝnuroekrompiĝis;lavinĉoĵetiĝisekfluganta;kajkelkajpersonojfaleviŝiĝisdesiajstarpozoj.Utaŭretirissiantentaklonkajlatruotujfermiĝis.

Kugelĵetetislasakondeneĝero-formajsonĝo-kristalaĵojmalestimeĉelapiedojdeIolo.“Jenili,sengratulo!Prenuviajn tedigajnhalucinojnkaj foriru laŭviavojo!Lasukeniaŭdunenionpluprivi!”

KugelturniĝisalDukoOrbal.“Minunkapablasraportiprilaaliakosmo.Lagrundokonsistaselnigraspongo-simila substancokiubriletadaskunduilionoda infinitezimaj lumetoj.Mia esploromalkovrisneniajn limojnenlaĉiudirektaetendodetiu lando.Paladisko,apenaŭvidebla,plenigaskvaronon el la ĉielo.La loĝantoj konsistas elmalbonhumoramasivulo nomataUtaŭ, kaj aliaj pli-malplisimilaj.Neniusonopermesiĝaskajsignifotransportiĝasperedeanim-molekuloj,kiujankaŭalportas la necesaĵojn de vivtenado. Entute, jen miaj malkovroj, kaj nun, kun plena estimo, mipretendasakirondelagrandapremioelmiltérsoj.”

Demalantaŭ la dorsoKugel aŭdis lamokan ridadon de Iolo. La duko respondis: “Mia karaKugel,tiokionvisugestastutemaleblas.Prikiumontraĵodirasvi?Ĉutiuproksimaskatolodatero?Alĝitutemankasajnapretendoalunikeco.”

“Sedvividislatruon!Perviavinĉovitirislatentaklon.Laŭobeodeviajordenoj,mienirislatruonkajesplorislaregionon!”

“Sufiĉeprave, sed truokaj tentakloambaŭmalaperis.Mineeĉdummomentosugestaskevimensogis,sedviaraportonefacilepruveblas.Miapenaŭpovashonorigiestaĵontiomfuĝankiomlamemoro de ne-ekzistanta truo!Mi bedaŭras ke je tiu ĉi fojo mi devas vin preterpasi. La premiodoniĝosalZaraflamkajliajrimarkindajblatoj.”

“Atendumomenton,viaMoŝto!”Ioloelkriis.“Rememoru,mijamlistiĝisenlakonkurso!Postfinemikapablasmontrimiajnkreaĵojn!Jeniuapartebonaspecimeno,distilitaelcentsonĝojkaptitajfruamateneelarodabelajvirgulinojdormantajenĝardenaŝirmejointerbonodorajgrimpoplantoj.”

“Konsentite,” diris Duko Orbal. “Mi prokrastos la premion ĝis post testi la kvaliton de viajspektindaĵoj.Kielprocedi?Ĉumidevaspretiĝipordormo?”

“Neniel! Sorbado de sonĝo dum nedormaj horoj produktas ne halucinon, sed animstaton:sensaĵo freŝa,novakajdolĉa; logaĵode laperceptoj,neesprimeblavigliĝo.Malgraŭ tio,kialvineestu komforta gustumantemiajn sonĝojn?Nu, viro!Alportu ripozo-seĝon!Kaj vi, kusenonpor lakapodeLiaMoŝto.Vi!BonvoludeprenilaĉapelondeLiaMoŝto.”

Kugelanticipisnenianprofitonensiamemapluaatendo.Litransirisallahomamasarando.

Iolo elprenis sian sonĝon kaj pormomento ŝajnis konfuzita pri la ŝmiraĵoj kiuj ankoraŭ gluekovretislaobjekton.Tujpostelidecidisignorition,kajatentislafaktonneplukromperinterfrotilafingrojnkvazaŭpostkontaktokuniagluecasubstanco.

Faranteseriondegrandajgestoj,IoloalproksimiĝislaseĝonkieDukoOrbalsidisripoze.“Miaranĝoslasonĝonporĝiaplejkonvenasorbado,”dirisIolo.“Mimetaskvantonenambaŭoreloj;mimetaskvantetonenambaŭnaztruoj;mimetaslarestaĵonsubedelahonorindalangodeviaMoŝto.Nun,seviaMoŝtomalstreĉiĝus,postduonodeminutolakvintesencodecentperfektebelajsonĝojkoniĝadus.”

DukoOrbalfariĝisrigida.Liajfingrojgrimpegis labrakojndelaseĝo.Liadorsokurbiĝiskajliaj okuloj elŝveliĝis de siaj ingoj. Li klinfalismalantaŭen, poste ruliĝis, ektremis, saltis kaj kurisĉirkaŭlaplaconantaŭlamirigitajokulojdesiajsubjektuloj.

Ioloelkriisenlatunecavoĉo:“KieestasKugel?AlportutiunfripononKugel!”

SedKugeljamestisforirintadeKvirnifokajnenietroviĝis.

adulter/i(tr)Aldonisenefikanaŭmalbonkvalitanelementonaluzotajsubstancoj

akre/oUnuodetermezurado,tiomkionbienistokunparodeoksojpovasplugienunutago.

aksel/oKavoĉelaartikodelabrakokunlatrunko.~EB354/25

alium/oGenrodeunu-,du-kplur-jarajherbojkuntunikabulbokajkunumbelsimilainfloresko;ĉ.690sp-oj,N-hemisferaj,plejpartekunfortaodorospecifa.

ametist/o⊕Violkoloravar.dekvarco,uzatakielornamaĵoaŭgemo.

arak/oOrientabrando,distilitaelpalmovino,elfermentintarizoaŭelsukerkano.

astak/o♉Genro(Astacus)dedekkrurajkrustacoj,vivantajensensalaj,purajakvoj,kunlongapintointerlaokuloj;trebongustaj.☞kankro,omaro.

barbir/oTiu,kiumetierazasaŭtondasbarbonkajkapharojn.

bivak/i(ntr)Sentenderipozisurkamparo.

broĉ/oOrnamaĵo,pli-malplimultekosta,kunsendanĝerapinglo.~EB38/17;~BeE34/16,83/77

brum/oMalklariĝodelaatmosferokunvidodistancodeplimulteolunukilometro.

cidoni/o1Genro(Cydoniaelrozacoj)defalfoliajtrunkarbustojkarbojkunsimplaj,ovalekorformaj,lanugajfolioj,kunkvinnombraj,unuopajrozajaŭrozeblankajflorojkkunfruktoj(berecajŝajndrupoj)bonodoraj,lanugaj,adstringaj.2Fruktodecidonio,plispecialedelaordinaracidonio.Sin.cidonibero.~EB357/18;~BeE191/18

col/oMalnovamezurunuodelongo(ĉirkaŭ2.5cm).

ĉarlatan/oTrompistotrouzantalapublikankredemon,brueserĉantalapopularecon.

ĉarum/oMalgrandaĉareto,kiunonipuŝasaŭtirasperdutimonetoj,kkiuruliĝassurunusolarado,postaaŭmeza.~EB114/42;~BeE271/37

domin/iSuperregi,superpotenci.

donkiĥotoKomunanomoporsignihomon,kiunkarakterizasnepraktikaidealismo,kiellafamanDon-Kiĥoto,protagonistodelasenmortaromanodeCervanteso.~atiamianiero,tiaagado.

duilion/oGrandegakvanto,1012.

ekskvizit/aTreegealtkvalitalaŭartistadesegno,materialakonstruo.Esprimantalaplejpuranmodon.

ekstravaganc/oAgoaŭparolokontraŭaallakomunasaĝo,sensencastrangaĵo.~aKontraŭaallakomunasaĝo,sensencestranga.

eksud/iEliĝitrahisto,similealŝvito.

ekzem/oHaŭtalezo,karakterizatadejukado,ruĝecokformiĝodetrefajnajveziketoj,elkiujpovaseksudiseraĵo,kfineperdisskvamiĝodelaepidermo.

el/oMalpezakajhelabiero,fabrikatapermalmulterostitamalto.

eŭfemism/oParolastilokonsistantaenlauzodeneprecizadirmaniero,pormildigilakrudecondelaĝustavorto.

farĉ/oHakitakajspicitaviando,legomaĵoaŭfruktaĵo,kiunonienmetasenlainternondebakotabesto(ekz.ansero),dekuirotalegomo(ekz.kukumoj,kukurbetoj,tomatojks),dealiakuirotaĵo,bakaĵoaŭdeĉokoladaĵo.~iPlenigilainternondemanĝaĵoperfarĉo.

fask/oArodesamspecajlongformajobjektoj,kunetenatajaŭligitaj.☞garbo.~EB76/9

fárlakoFikciatrenbestofortikakielokso.

flok/oPeceto,tufetoelmaldensakmalpezamaterio,kiuŝvebasenaero,malrapidefalante.

fragmit/oIueltrispecojdekanoj,kreskantajĉerandodemarĉojkajlagetoj.

fraŭd/i(tr)⚖Trompekajmalhonestesenigijemonoaŭaliavaloraĵo,prikiuiupersonohavasrajton.

fut/oMezurunuodelongo.Ĉirkaŭtrionodemetro.

halucin/oEraraperceptodesensaĵo,dumekzistasneniaeksteraobjektokapablaĝinprodukti

hant/i(tr)Vizitaditielkeiulokofariĝitimiga.Precipe(sednenecese)temasprifantomo.

homonkul/oHometo,kiunalkemiistojkreisenretorto.

idili/oPoemetoprilaŭnatura,kamparavivo,kplejofteprinaivajamojdepaŝtistoj.~aPrezentantalaecojndeidilio:idiliaromano,pejzaĝo,aventuro,vivo.

infinitezim/oSenlimamalgrando.

ingot/oBrikoelmetalo,pricepeoro,argentoaŭŝtalo.

jard/oMezurunuodelongeco,iometemapliolmetro.

kahel/oPlatoelbakitakajglazuritaargiloaŭsimilamaterialo,uzataporpavimiaŭtegi.~EB41/51

kaĵol/i(tr)Influiperkaresajaŭflatajagojaŭvortoj,porricevidezirataĵon

kalejdoskop/oOptikaaparato,cilindroforma,kiuhelpededuaŭtrispeguloj,internekajangulelokitaj,ebligasricevibeletajnsimetriajnbildojn,ŝanĝiĝantajnĉelaplejmalgrandamovodelaaparato.

Kanop/oStelodeminus-unuagrando,kiuhavasŝajnamagnitudode-0.86.~BeE3/46;~EB5/46

kapacit/o☐Gasa,likvaaŭsolidamaterikvanto,kiunpovasenteniujo:kapacitodevazo.

karakol/i(ntr)(ppĉevaloaŭrajdanto)Fari,dumirado,fantaziajnturniĝojnksaltetojn.

karavan/oEnOrientoaŭAfriko,arodapilgrimantojaŭkomercistoj,kuniliajŝarĝobestoj,vojaĝantajkuneprosendanĝerecoaŭoportuneco.~EB337/1

kaŭci/oMonsumo,kiunonideponas,aŭkiunonipromesaspagi,porgarantiilaplenumondeinterkonsentoaŭkontraktofaritadelakaŭciantoaŭdealia.

kofr/oGrandaŝloseblakestoelligno,ledo,metalokajaliaj,destinitaentenivestojnkajaliajnaĵojn,kiujnonitransportasvojaĝe.☞kesto,valizo.~EB200/6

kokard/oInsignoenformodedisketoaŭbanteto,kiunoniportasĉelaĉapelo.~BeE68/8;~EB274/4

kompendi/oMallongigodelatutaĵodesciencoaŭdoktrino.

kontrici/o✞Pentoprikulpitapeko,prosinceraamoalDio.☞atricio.

krest/oKarneca,ĝeneraleruĝa,elkreskaĵosurlakapodekelkajbirdoj,ekz.koko,meleagro.~EB74/22

krizantem/oUnujaraherbo,precipeĝiafloro.~BeE214/7,~EB63/7

ksanti/oUnujaraherbo,kiesduopajfruktojportasapeksajnpintojnpodukajkroĉdornojnpomultaj.

kupres/oDaŭrafoliaj,monoikajarbojkunmalheleaŭblueverdaj,skvamformajfoliojkkunglobformajkonusoj.Sinonimo=cipreso.~EB356/58

kvast/oKunaĵoelmallongajfadenojlanajaŭsilkaj,enformodetufoaŭpeniko,kiuservaskielornamoporvestojaŭmeblaro.~EB36/3

kvintesenc/oTio,kioestasplejesenca,plejperfektaenio.

laik/oHomoreligiasedkiuneapartenasalpastraroaŭmonaĥaro.

lake/o1Servistoĉeriĉuloj,ordinareportantalivreon.2(f)Homo,kiupromalkuraĝoaŭprofitemoobeasservutecealiupotencainstanco.~i1Laborikiellakeo.2(f)Malnoblepeniiunflatikservi.

langvor/oMalvigleco,malstreĉiĝodelakorpajaŭanimajfortoj,sendifinitakaŭzo.~aMalrapidemoviĝanta,malemaalekzerciĝo,neinteresiĝantaallaeksteramondo.

lap/oSpecodearkteo(Arctiumlappa)elEŭropo,plurjara,ĝis3maltaherbo,kieskarnapivotradikokajfoliripojestasmanĝatajkuiritajenJapaniokajmedicineuzatajenEŭropo.

lasciv/aAvidaaŭinstigaalamorĝuoj.

lavend/oPurpur-blua,bonodorafloro,elkioestasfarataparfumo.

limed/oSpeciodecitruso(Citruslimetta),arbokunfruktojsimilajalcitronoj,sedpliglobaj,unuopehavantajgrandanmametaĵon,ĉirkaŭitandeokulfrapamalaltaĵo;pulpodolĉaaŭacida.☞limeo.

loĝi/o1Malgrandafakokunflankajseptojkajkelkajseĝojporspektantoj.☞balkono,galerio,partero.2Galerio,larĝemalfermitasurlaeksterokajflankesubportatademuroj,kolonojaŭkonzolajsubportiloj,ordinareĉesupraetaĝodedomoaŭpalaco.☞altano,balkono,portiko,teraso.~EB19/18,53/17;~BeE125/15

marĉand/i(ntr)Diskutiprilaprezodeio,poraĉetiĝinplimalkare.

mason/o(tr)Fortikekonstruiionelŝtonojaŭbrikoj,kuniganteilinpermorteroaŭcemento.~aĵoIomasonita.

meĉ/oSpecodeŝnuro.1elbruligeblakajsorbamaterialo,kiunonimetasenlamponaŭenmezondekandeloporkondukibruligotansubstanconĝislaflamo.2preparitaporkondukifajronĝissubstanco,kiunonivolaseksplodigidemalproksime.Sin.brulŝnuro.~EB47/25;~BeE312/13

mejl/oMezurunuodelongoporterajvojaĝoj:iompliol1,600metroj.

morn/aPrememalĝojiga,malhela.

musked/oMalnovapezapafilo,senturnilojenlapaftubo,ŝarĝitadepulvoperverŝienlaantaŭo.

nan/oHomokajpliĝeneralevivulo,kiesstaturoestasnenormalemalgranda

od/oLirikapoemo,dividitaenstrofoj,ordinaresimilajintersi.

okr/o⊕Argilatero,kutimepulvoreca,deflavetaĝisruĝetaproenhavodeferikajoksidoj(hematito,goetitoklimonito),uzatakielpigmentoporfarboj.

opal/oJuvelŝtonno.Mineralo,var.desilicosubformodeŝajnenekristalajamasetojaŭkonkrecioj.

paŭt/i(ntr)Montrimalbonhumoron,malkontentiĝonkajsimile,antaŭenigantelalipojnengrimaceto.

pavilon/oIzolakonstruaĵosurtereno,ĝardenoaŭkorto,dependantadepligrandakajĉefa.~BeE154/43,204/15;~EB54/2,55/14

perpleks/aŜanceliĝaprosenkonsileco;hezitantainterplurajkontraŭajdecidoj.~igiFariperpleksa.➞dubi,embarasi,konfuzi,konsterni.

pélgrejn/oGranda,altfluganta,homvorabestulokunblankajdentegoj,ungajmanojkajkapoelnigraĥitino.Gargojleaspektakiesflugilojsonastielkielrustajhaspoj,kunkorpokiamalmolaledokajbirdabekohakilforma.Ĝiajokulojkonstanteserĉasĉiuflankenelsulkemaljunaspektavizaĝo.

plekt/i(tr)Kunigiplurajnfadenformajnobjektojn,multfojekreguleinterkruciganteilin

propriet/iProfitadoelobjektoj,laborilojkhomalaborkapablo,efektiviĝantaperlaboropropraaŭaliula.~uloTiu,kiuhavasproprietonpriio.

ragu/oVianda,legomaaŭfiŝamanĝaĵo,longekuiritaenspicasaŭcokunfaruno.

rib/oTufarbustojkunplejoftemanelobaj,larĝajfolioj,kunflorojunuopajaŭenglomerulojaŭgrapoloj,kajkunmanĝeblajplursemajberoj,~EB60/12

romb/oKvarlatero,kiesĉiujlaterojestasegalelongaj.~BeE169/35,~EB328/35

sigel/o1Distingasigno,stampitasurmoligitasubstanco,porgarantiilaaŭtentikecondedokumento.2Distingamarko,kiukonfirmasaparteneconaŭaŭtentikecon.3Distingamarko,kiumontraslafinitecon,kompletecon.4Signo,stampitasurmoligitasubstanco,kalmetitaalkoverto,skatolo,pordoks,porcertigilasekreton,malhelpilamalfermonsenlasciodelaposedantoktp.5Tio,kiokvazaŭgarantiaslasekretecon.

skadr/oPartodekavaleriaregimento,komandatademajoro.

skarlat/oBrilegasangoruĝakoloro.

sombr/aDonantalaimpresondeprofundamelankolio

sordid/aNaŭzemalpura.

spekulativ/iBazitasurpureteoriarezonado,celantenurscion,seniaajnpraktikautilo.

subvenci/oMonhelpo,donitadeŝtato,urbo,societoaŭmecenatoalpersono,movado,lernejokajsimile.

ŝakt/o1Vertikalatruo,ĝeneraleprofunda,kiunoniborasenteroporekspluatiminaĵon,karbon,nafton,salonkajsimile.~EB137/14;~BeE297/25&322Spaco,enformodevertikalatruo,aranĝitaenkonstruaĵoporriceviŝtuparonaŭlifton.

ŜpruclumoAferlelplifruarakonto,ankoraŭatendantatradukon.PliprecizenomatalaBrustaĈielrompaŜpruclumilo,tiuĉiestaslaskvamodesupermondaestulonomataSadlark,jamdelongemortinta,sedkiesrestantajskvamojankraŭentenasmagianpotencon.Eĉlaplejmalgrandaj,preskaŭsensignifajskvamojestasdanĝerajaltuŝo.Tiuĉicentra,ĉefaskvamoentenasgrandanpotenconkajegedanĝeras.Kugelĝintimas,sedfojetamenuzisĝinkielarmilo.

ŝutr/oKunaĵoeltabulojaŭplatoj,adaptitaalfenestrokpovantaĝinkovri,ekstereaŭinterne,peralkroĉigo,malfaldiĝoaŭturniĝosurĉarniroj,porĝinŝirmikontraŭŝtelistoj,taglumokajaliaj.☞ĵaluzio.

taksus/oDaŭrafoliaj,dioikajpingloarbojkunmolajpinglojkkunsemojunuopaj,beraspektaj,ĉarunuopeĉirkaŭitajdekarna,sukplenaariloĝeneraleintenseruĝa.~BeE190/61,~EB356/61

tavern/oDrinkejoaŭpopolarestoracio.☞bierejo,gastejo,kafejo.

térs/oMonero,labazamonunuodelaMortantaTero.

torf/oMaterialo(petro)bruligebla,malpeza,spongeca,bruna,kiuestiĝasenmarĉojpermalkombiniĝodevegetaĵoj,precipedesfagnoj.~EB13/18

travertin/oGrizebrunaŝtono.Sedimenta,kontinentakalkpetro,kavoriĉa,oftemalpeza,estiĝantaĉefontojaŭenmalprofundajriverojkontaktedevegetaĵoj(biokemiadeveno),uzataporkonstruaĵoj.

tribun/oElstarapodio,plejoftekunseĝokpupitro,dekieparolasoratoro,precipepolitika.

tritur/o♉Genro(Triturus)deamfibiojellaordodeurodeloj,fam.desalamandredoj,kun5fingroj

surĉiupiedokkunflankeplatavosto,oftevivantajenakvo.~EB350/20;~BeE182/20

ubliet/oEnmezepokajkasteloj,subterakarcero,enkiuonioftelasismortilamalliberulon.

ulcer/oLezodehaŭtoaŭmukozokunsubstancoperdokmalfortatendencocikatriĝi

velur/oSilka,kotonaaŭlanaŝtofo,prezentantaunuflankedensanteksaĵon,kaliflankemolansupraĵonkonsistantanelmultajmallongaj,rektestarantajbrilajharoj.

vélfken/oFeaestuloloĝantaensovaĝaloko.

vimen/o1Specodesaliko.2Laflekseblajvergojdevimeno.

vor/iKrudemanĝi,ŝiranteperladentoj(specialepribestoj).

Atribuoj

Jentiuj,kiujkontribuisaltiuĉieldono.

Verkis:JackVance(1916-2013)OriginalaTitolo:‘CugeltheClever’Alinome:‘EyesoftheOverworld’

Permesis:Jack&NormaVance(inter1997&2013)JohnVance&SpatterlightPress(post2013)PelgranePress—Britio,lakovrilabildo

Tradukis:ĜanŬesliStarling—UsonoOrlandoHernández—Hispanio

Ilustris:PaulRhoads—Francio,lainternajnbildojn.JeromeHuguenin—Francio,lakovrilon

Kontrolis:Pluajkontrolistojinvitiĝas—Ĉueblevi?

Sevivolaskontribuiperilustriaŭperpluekontroli,kontaktuepoŝte:[email protected]

Helpisankaŭlasubelistitajreferenciloj.Sevinepovaskontribuialniaprojektoperkontroliaŭilustri,bonvolupripensimonandonaconalunuelili.

Vortaro—retavesiodePIVLingvohelpilo—projektodeE@IkajESF

html

html

SenpageHaveblaj

Fantasto—LaMortantaTero

MazirienlaMagiistoSesinterligitajnovelojprilafintempodelaTero,kiammagiosuperasolsciencopostollalunodelongemalaperiskajeĉlasunomemŝvelasruĝemontantemakulajnsignojndebaldaŭamallumiĝo.

KugelLaRuza

Sepsin-sekvajnovelojformantajladuanvolumonellaserio‘LaMortantaTero’.Rakontaroenkiuhumorekruleamagiistodevigasfriponananti-heroonalgrandegaaventuroĉelaforaflankodel’mondoporplenuminefareblanmisionLaaventurojdeKugellaRuzaiomŝokaskajtreamuzas,ambaŭsamtempe.

Kugel:laĈielorompaŜpruclumo

PluaaventurodeKugellaRuza.Refojelidevastranspaŝilamondondevigitademagiistoalankoraŭpluanefareblamisio.

SciencaFikcio—Diversaj

TrigambaJoĉjoSurplanedetosenaeradujunulojalfrontasbestonnevenkeblan.

LaLunaSfingo

Enkulturokieĉiujportasmaskojn,ĵusalvenintadiplomatoĉasasmurdiston.Domodel’Se

Postrespondialreklmaopriaventuro,viroekfrontasmultonpliolantendite.RetretejoUlvarda

Kiamsurtereestas50miliardojdahomoj,ĉuizolecodezirindaspliolĉio?

http://esperanto.us

TiujĉiEsperantajtradukojpriKugellaRuzaverkitajdeJackVanceestasdisponeblalaŭlapermesiloKreaKomunaĵoAtribuite-Nekomerce-Nemodifite4.0Tutmonda

LapermesilotemassolepritiuĉiEsperantatraduko.LapermesilotemasnenielkajneniomprilaoriginalokiesĉiujrajtojdaŭreapartenasalJohnVancekajSpatterlightPress.