4
NOllJliallUllI. NOtllmlll UOIl modo in tot.a verSUlU11 structum leges novas phme atque singulares seql1i, sod etiam in exitu versuum certl1s quaSdltllJ particulas ct llominum verborumque termillationes solas

-37-1882 RhM-Platzierung 5 · 2011. 3. 4. · Miacellen. 685 in Ohristodori descdptione stat. legimus praetet· 'l/j,! 210 et 328 ci tUat"o 342 unum oxytonon (pual v. 263; I~lianusAegyptiu&

  • Upload
    others

  • View
    0

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: -37-1882 RhM-Platzierung 5 · 2011. 3. 4. · Miacellen. 685 in Ohristodori descdptione stat. legimus praetet· 'l/j,! 210 et 328 ci tUat"o 342 unum oxytonon (pual v. 263; I~lianusAegyptiu&

Miscellen. 633

{;1U1J1'tl~lQC; na~t1uJ.'lf)r; tu{h). Dem el;1tspricllt auoh der folgende Vers:EA8'V:Jl(!Otr; '/lVI' 6a[jlll x'I'j(!vx8wh:w, da sich nOfmOr; uml X~(!tl~ derBedeutung nach nahe stehen. Also verlangt der Silln

<:E!Jftfje, öö' aUae, TCaft7l0r; 'EAA.~v(ul'l'opate,.598 mtQsoiL cf' 8(!ra)! (~C,

(J1UivCUtt 1:L 1:(;;1' fJo'vA.~()e, rp$(!st q)f!~l!.Der Infinitiv aTCEvaUt lässt sich bei dem Gedanken <mit dem Wortist die That dn.' schwel' abhängig machen von snor;. Ueberhanptist bei diesem Gedanken der Zusatz (etwas zu betreiben, zu be-schleunigen' ziemlich überflüssig. J;~nd1ieh verlangt ein eigenesVerbum: (fnlJV(JfJ.t ist leicht. verschrieben für rJ"l: s 'iJ1;at. Wortlwmmt auch in den Persern vor.

Bamberg. N. Wecldein.

I. Bywater.

(XUI) llftiraf!txifc; K(Uf!~1Joilu; ftf:i f) tEflU! •1~;,aX{;I'Oftat ro O(J(ßftU lI:lsrat.nxolJ nou/iv.

Oxonii.

Ecphanthlis leHllls restitutus.Aspasius in Aristot. Eth. Nie. 4. 2, f. f,3 b: &UIl xai 'Ex­

qJfJ.vrio1jt; TCut,aL~mTOr; rwv aex/1.1wv not11.~r; q:'1ja.· lIfsyu(ltxijr,d'lur; aa[A-rJ.OtStftut. «J(J):V1'OflUt .6 OQiJ.fW• .ll1F.ya(ltKOV TCmlillMeineke F. O. G. 2 p. 12; Kock I p. _9).

Ex UOftaCtStftUt editor AIdil1uS r1.0fta (?(Jf«~) OiEt[A-fU effeeit:alii aHa neque, si quid video, feliciora remedia invenerunt et inmiras admodum formas orationern comici rellctarn exhibellt. VelutBergkiu8 (Rel. Corno Att. p. 359), in duas scilicet pltrtes fragmentodivulso, priorem ita restituit: }j!lli'}'u(!txijr; XWft\oolar; I ~(Jft' oftx (il'~OOtft(t). Bu!,gesius ad Aesch. l<~U1n. 710: A. lx 1I113)'u(Jcxijr, xw-

.~I 3' , J .~ I I U' " I .f - 1Iff. \ -fLl,oUHJ.r, Cf: (Jft Cf Uf; fLO t,. I '. uta1.V1'(}fw.l, 'ft U(!UfUt :.LliYU(l"XOV 1tOI8tl1.Meinekius ad Philem. p. 382: MEru(JtXl1r; KWfLl,tlolw; I if U ft' ()-L'otEtft'. iJ(J):'t'J'Ofl1j1' I 7:0 Of!rtfUt MSYU(?LXaJ! 1tatst1' quae quidem Eoniec­tura adeo illsi arrisit ut etiam in Fragmeutis Oomicorum 1Uft' ovOiHftt verissima se putare diceret: lllOX autem in editione miuoreHermannum secutus aliam loci scriptul'am commel1davit: Msya(Jlx~r;

XWfUtJOUU; 1 ~ (fft' ~l 0{) 11, El fl ~ ?IOXVJ'o,U1]11 I La Q(!afm MCYU(!I,X01l1WUJtV. Koch:ius dellique, uuperrhmll'l Fragllwutorum editor, novamviam telllptavit, metro taillen servato quod Meinekialla ratio pes­sum dederat: xat (vel mir;) lIf8/'(J.(!txair; xWfU,tloiutatv axf)ofuH, 1alaX-(J1I{)fWi r. S O(!iJ.flU .l11syu(JtKOII 1Wlcl,}.

Meliorilms Aspasii codicibus ud loüum cllleudnndum opus essetlaisfordius (nd Hephaest. 15. 24) crec1idit inimin, opinm': nalllsi in xüJ,!t\<loiA~ A:EfUuJ!EttlW, ditt.ographia,m meCl1m agnoveris,elucebit vel ex Aldina haec tanquam pristina ac sinceru fragmcntiBcriptio:

NOllJliallUllI.

NOtllmlll UOIl modo in tot.a verSUlU11 structum leges novasphme atque singulares seql1i, sod etiam in exitu versuum certl1squaSdltllJ particulas ct llominum verborumque termillationes solas

Page 2: -37-1882 RhM-Platzierung 5 · 2011. 3. 4. · Miacellen. 685 in Ohristodori descdptione stat. legimus praetet· 'l/j,! 210 et 328 ci tUat"o 342 unum oxytonon (pual v. 263; I~lianusAegyptiu&

634 Milloellen.

admittere notum eat. Struviua primus libello de exitu verBuum inNouni cnrminibus inscripto (Regiom. a. 1834. ed.) docuit te1'mina­tiOlles troehaieas nominum poni posse non nisi mobiles Billt (mo­biles vocat eas, quae stirpi grammaticae, multum illi a natu1'ali

diversae, adhaerent, ita ut a mobile sit in l1f(ovf!(J" non inuwp,a), ideoque Bolas inveniri in prima declinatione in a et U1', insecunda in o~, Ol', a, mo, in tertia in o~ gl:mit., ~, a, s~, a~ de­sinentes; verborum autem terminationes t1'oehaiel1s nunquam inexitu versuum locum hahere. Haue legem postell. LudwichiuB(Wissenschaft!. Monatshlli.tter 1873 p. 176 sq.) artiQ};ibns finibuscircumseribens demonstravit Nonnum nunquam in ell1usula formasaut verbales aut nominales posuisse, quae essent proparoxytonae,et nonnullos loeos (sunt fere 20), qui tum talelll exitum praebe­bant, ex codicihus vel ex ingenio emendavit.

Quae Ludwichii obsorvatio quin recta non dubium est;studet poeta summa eum diHgentia id effieere, ne verborum Bonuseum versus aceentu nirnium discrepeti sed Ludwichium et reliquos,qui de hac 1'e scripserunt, quill. non respieiebant, verbumne annomen esset in exitn, fugit maximum esse discrimel1 in clausulainter nomen et verbum. Utrumque certe accentum non habet inantepaenultimaj scd eUIn nomina et paroxytonll. vel properispomenaet oxytona vel perispomena esse possint, nulla verbalis forllla habetlteeentum in ultima syllaba. Omllia igitur verba (pal'tieipia in no·minurn modnm usurpantur) l3Unt paroxytona aut properispomena;pal'oxytol1a longas habere ultimas vel ex eo sequitur, quoel tro­chaieae verborum termillationes, ut Struvius demonstravit, omninonon adlllissae Bunt in clausula; properispomena autem desinant inat vel (ja~ (terminationes infin. praeseutis verborum in fU, vel3 pers. ind. praes. et fut. med., 'leI infin. aor. I aet. et aor. pass.)necesSe est; nam formae ut [,lAxe, quod Henrieus Tiedke (quaest.Nonn. specim. p. 47 adn.) Metab. LI 119, legi iubet, non occurmntin exitu.. Practer EOfl8I', quod legimus in Metab. 10, 106 Scheind!. (in

evaugelio ipso lf'/l Saft/lV), unum tantum verhum accentum in ul­tima habens saepiu8 invenitur idque certa causa excusatur. Oom-pluribus enim Iods (Dionys. 4, 111. 29, 120. 20. 79.35, 46. 40, 338. 42, 195. 44, 167. 47, 286) ellitnsil/. Quae verba utrum Nonnus ex Buae aetatis sermone (nonoccurrunt nisi in dialogis) an cx alio pocta (primum invcniunturapud Sophoclem in Antig. 1259) sumpserit, nihil refert, infinitivtlsetnetv non minus excusatur quam ffaVfta (cum a immobili) in for­Jl1ula iUa ap,Era ffuij!~u Dionys. 2, 226. 4, 54 etc.; vide Struv.p. 22.

Imitatores Nonni rare ah hac lege recedunt, Musaeum (quiunam habet trocllaicam forlllam, v.71 (lÄaro) praehere nullull1 ver­bUlD, quod oxytonon sit, non mirum est; OoUuthus, quamquamtres formas hallet, quae accenturn in antepaenultima habent (vv.65. 120. 229), nunquam recedit; apud Tryphiodo1'um et propar­oxytona saepissime occu1'nmt (vv. 50. 59. 65. 78 al.) nec pcrispo­mena desunt, v. 16,1 et 525 eVfltfil,; 287 UL(lS'i = Hom. 11. 3, 446);

Page 3: -37-1882 RhM-Platzierung 5 · 2011. 3. 4. · Miacellen. 685 in Ohristodori descdptione stat. legimus praetet· 'l/j,! 210 et 328 ci tUat"o 342 unum oxytonon (pual v. 263; I~lianusAegyptiu&

Miacellen. 685

in Ohristodori descdptione stat. legimus praetet· 'l/j,! 210 et 328 citUat"o 342 unum oxytonon (pual v. 263; I~lianusAegyptiu& (Bruncle.anal. II 493) unam formam trochaicam ~J..3sv 46, 1, nulh\11l oxy­tonam admisit; Paulus Silentiarius nunquam, Macedonius (Brul1ckanal. In 111) semel (8, 1 sl d" bn:.tvluilq,) a Nonno recessit.

Iam si quaerimus, quae sit causa huius rei satis memorabilis,meminisse debemus vet'bales fQrmas, quae sint OXj·tollae, perpaucasesse; sunt ellim Donnullae verborum in fIt, ut rprJflL, sl-fd, q!ft3iaL, vel n:.tli) n:.tflq, sim., imperativi aoristi 11 Sl1d sA:.ts ete., con­iunctivi aor. pass. in :.tw, plel'aeque verborum purorum praesentisformae, denique infinitivi aor. Il act. ut EJ..:.tslv, fJaAclv; pal'tieipiahuc non pertinent. Quarum formarum permultae ut rpa3'l, n3liJ,fJaMiv aim. in exitu hexametri esse non possunt; rp'1Jfd autem, Slfd,slns ete. Nonnus in fine vel'suum non ponit, quia trochaiea sunt;coniunctivium aal'. pass., quod sciam, omnino non usul'pat, verbapura non eontl'ahit nisi metro coactus, quo fit ut saepissime in­veniamus participia in -O{;fU;VOr; (Dionya. 1, 16. 43. 497. 531.2, 264. 277. 426. 546. 3, 256. 349. 4, 381. 5, 569. 6, 72. 149.158. 241. 296 a1.) vel impel'feeta in -am, -StTO, -Ot,..w (Dionys.1, 194. 204. 2, 76. 245. 3, 320. 6, 236. 7, 329. 12, 184. 23, 7.29, 183. 35, 211 etc.) desinentia eaque semper contraota, nun­quam autem infinitivos in -Eiv aut indieativos in -(0 -sir; -fit sim.(-isw 1, 363. 1, 132. 2, 117. 4, 120. 160. -aw 2, 121. -aw2,567. 3,341. 4,241. 1,427. 474 ete.). Soli igitul' restantiufinitivi aor. II act. apondiaci ut EI..:.tstV. Huiue Rutem in-finitivos in Nonno l1usquam invenies; omnes qui exstant Dionys.ct in Metab. infinitivi aOf. II aet. sunt iambiei: l&'tv Dionys. 1,332. 2, 230. 4, 19. 394. 479. 7, 144. 217. 221. 11, 466.13, 243. 15, 21. 16, 18, 7. 22, 58. 23, 73. 24, 293. 31,266. 37, 293. 39, 261. 324 Umostv). 40, 300. 42, 64. 341. 43,256. 358. 44, 58. 45, 165. 46, 124 Metab. 1, 207. 3, 18. 24.10, 145. 88. Atmt). D. 1, 533. fJa'As'il! 2, 435. 452. 7, 183.21, 83. 22, 28, 257. 29, 124. 30, 309. 34, 318. 40, 40.45, 234. 46, 287. 47, 69. fWAfilv D. 3, 437. 7, 238. 11, 409.25, 426. 31, 112. 33, 107. 44, 297. M. 1, 81. 4, 124. 6, 57.59. 213. 8, 42. 173. 9, 62. 11, 30. 13, 1. 14, 22. 53. Tsxs'ivD. 4, 239. 5, 141. fU1.3EtV D. 5, 291. 46, 81. M. 14, 18. mstll

D. 6, 30. 16, 364. 385. 17, 73. 18, 126. 19, 133. 22, 81. 128.M. 4, 29. 45, 71. :.tavslv D. 7, 364. 30, 132'; 40, 149. 44, 274.M. 8, 45. 11, 204. 210. 18, 67. 156. 19, 36. rpvrs'iv D. 10, 109.21, 58. 23, 38. 29, 118. 30, 130. 48, 537. M. 8, 161. 1lSf1slvD. 18, 120. 131. TlIXslv M. 3, 136. 7, 150. SAstV M. S, 138.6, 80. 10, 67. 12, 48. rparEitV M. 4, 154. 18, 67. 1l0l!Stv M. 6,228. 7;(/"I-IS'lV M. 13, 154. Nonnunquam metri causa -SLV in -SE/V

distl'actum est: D. 14, 428 1ltl;StV, D. 22, 308 et M. 4, 223 :.ta­l'SEilV, D. 35, 202 et 47, 313 filold'EEIP, M. 8, 100 x.(mis/-v. Interimitatores solus 'I'l'yphiodorull a Nonno reecdit bis (vv. 164 et 225)praebens St~l!s'lP; Musaeus, Paulus Silent., IohaIlllea Gaz. nulluIIlhabent infinitivum spondiacum. Causam cu!' Nonnus huiusccmodiinfinitivos prorsus neglexerit nullmn video; put,abis fortassc non

Page 4: -37-1882 RhM-Platzierung 5 · 2011. 3. 4. · Miacellen. 685 in Ohristodori descdptione stat. legimus praetet· 'l/j,! 210 et 328 ci tUat"o 342 unum oxytonon (pual v. 263; I~lianusAegyptiu&

636 MiscelIen.

usurpatos esse, quia spondiaci sint ; hoc si maximum illorum iam­bicorum numerum respicis, verisimile videtur, sed non est reetum.Quamquam enim spondiacae formae nec praeter sextUlu uIlum pedemtotum explent nisi primum (cf. Hilberg C Princip der Silbellwägung'p. 168) neque ita, ut thesin sequentisque pedis arsin comprehen­dallt, saepe ponuntur (in Dionysiacis circiter centies quinquagies ivide etiam Ludwicb, Mus. Rhen. 1880 p. 512 sq.), tamen nullumearum genus invenimus, quod prorsus omissum sit.

Unum habeo, quod addam. Praeter infinitivos tMJstJ/, EV(!8tv,8Lnltl' etiam participia sAffwv, 8V(!WV, 8Lnwv nusquam in Nonni car­minibns indagare poteris, exceptis fOl'mula homerica ~ 8LmJ11,

quam legimus D. 1, 408. 2, 69fJ. 4, 1. 8, 1. 9,92. 135. 11, 43.313. 16, 144. 17, 81. 192. 287. 18, 42. 306. 19, 57. 196. 20,325. 394. 21, 272. 23, 104. 192. 24, 170. 25, 368. 28, 150.29, 68. 32, 76. 221. 34, 297. 35, 78. 155. 314. 36, 133. 470.37,224. 38, 267. 89, 1. 123. 171. 40, 61. 353. 42,274. 43, 192.46, 97. 47, 607. 654. 728. 48, 617. 887. M. 7, 34 (1lJ(; Qfl81'8Lmol') tum l').[}wv M. 11,60. 12,133. 16,28 et 8V(!CIW M. 1, 178.Obliqui quoque casus radssimi sunt: Dion. 7, 108 8Ln(m:8, M. 6,100. 103 li,Q(!Ov"f8C;. Cuius usus qualiscuuque est causa, a Nonnoipso inventus vel primum observatus esse nnllo modo censenduserit, nam Quintus Smyrnaeus quoque cnm saepissime infinitivosiambicos in -Eiv (-~liIV) desinentes praebeat, illfinitivis lA.::hiil', Etn8L/l,8'~f.lEi1' nusquam utitul', semper exeuntibus in -l,fU3v (qnos Nonnnsnon habet): Posthom. 1, 173. 442. 646. 2, 274. 300. 302.432.3, 15. 5, 33. 200. 6, 453. 9, 243 vel in -8W:V(tt, 3, 183. 257.503. 4, 313. 5, 192. 210. 6, 271. 8, 149. 9,329. 11, 2. 12, 23.14, 469. 645.

Gottingae. Henn. Seume.

Zu Phileas.Bei Steph. Byz. 10, 1 ':AßVOOL 1'(!8'ir; nOA8u;, ~ xaff' 'EA'A.1anoll ­

7:/)/' xcd '" xar' .L'lrrvm:o/l xai ~ xaux n)II 'lanvyla/l ;; 'lWAlwl,~ QMHE(JWr; Asynw rur; l1h'A.81t!; c sou 08 xai 'lrtnv"lar; nOAWWf.UOP fJlf18vxHimr; o{Jrwr; xai' O(l{h]lJ A8YOfl8POV ':.dßVOO/l' gibt die beste,jedoch nicht allein massgebende Handschrift, der HehdigeranusfU3ro no(!ff,dJl'. Wäre die Vulgata richtig, so könnte Phileas ausAthen nicht früher als im zweiten vorchristlichen Jahrhundert ge­schrieben haben: erst die stoische Schule, allen voran Chrysippos(gestorben 207) hat die Casus unterschieden, ihnen die vorher inweiterer Bedeutung allgewandte Benennung nrWG8U; gegeben undden Nominativus o(!ffn oder liVf:h'ia genannt, s. Lersch Sprach­philosopllie II 186. Phileas wird von Osann ZA. 1844 NI'. 116nnd Westermallll in Panlys RE. V 1465 wegen der Stelle, welcheer in dem Quellenverzeichniss des Avienus ora marit. 32 einnimmt,für einen Zeitgenossen des Hekataios und Hellanikos angesehen;diesel' Grund beweist zwar fÜr sich allein nicht viel, weil dieReihenfolge bei Avienus nicht streng chronologisch gehalten ist:von den viel' nach einander genannten Schriftstellern Hekataios,