Embed Size (px)
Citation preview
TRIATHLON/DUATHLONTRIATHLON/DUATHLON
MAGAZINE VOOR DUATHLON EN TRIATHLON
NK OA Veenendaal
DIEDEREN ENVAN DER VEGT
INTERVIEWMarco van der Stel
26E JAARGANG SEPTEMBER 2013 NUMMER 926E JAARGANG SEPTEMBER 2013 NUMMER 926E JAARGANG SEPTEMBER 2013 NUMMER 9
Trainen op gevoel
SEPTEMBER 2
013
3
ITEMITEM
Foto cover: Bas Diederen prolongeerde in Veenendaal de Nederlandse titel olympische afstand. FOTO WWW.HAMPERIUM.COM
Ik droomde vroeger van het Elitecircuit. Voor de junioren van nu: dat was rond jullie geboortejaar een serie
stayerwedstrijden voor de Nederlandse en buitenlandse top. Stayeren was toen nog een elitesport. Ik was nog
te jong om zelf mee te doen. Ik had misschien pas één keer aan de Ironkid van Almere meegedaan, maar achter
het hek in Roermond zag ik het spektakel van de olympische discipline. In 1998 zag ik daar zelfs meervoudig
wereldkampioen Peter Robertson uit Australië voorbij stuiven. Michael van der Laarse, sponsor van het Multi
Triathlon Team, had ‘Robbo’ zelfs voor één keer in het paarse pakje van mijn club gekregen. De handtekening van
Robertson heb ik nog altijd.
Behalve de internationale top hoorde ik bij het Elitecircuit ook namen als Zeetsen, Van der Linden, Berk en de
naam van mijn grote broer Sander. Wat hij deed, wilde ik ook. Dus droomde ik van het Elitecircuit. Het leek mij
lang ook een vanzelfsprekende stap, omdat ik aardig kon zwemmen. Maar tegen de tijd dat ik misschien rijp was
om tot de elite van de triathlon toegelaten te worden, bestond mijn droom niet meer. Als laatstejaars junior
kreeg ik in 2005 wel de kans bij de duathlon Weert voor het eerst te stayeren. Ik kwam toen met een hele jonge
Frank Heestermans samen te rijden, maar van kop-over-kop rijden hadden we allebei nog weinig begrepen. Dit
was niet wat ik voor ogen had bij stayeren. In 2008 deed ik voor het eerst mee aan het NK olympische afstand,
dat toen in Stein voor iedereen open was gesteld. Ik werd 39ste en vond het leuk, hoewel ik ergens achterin had
gefietst. Ik nam mij voor om vaker op Amsterdam-Sloten te gaan koersen, zoals mijn broer mij adviseerde. Bij mij
kwam het daar uiteindelijk niet vaak van. Hij deed dat in zijn goede jaren op zaterdag zelfs nog na het bezorgen
van de post.
Zaterdag 31 augustus had ik in Veenendaal voor het eerst het gevoel dat ik in een Elitewedstrijd startte. De sterk
bezette Lotto Eredivisie Triathlon-competitie maakt al snel dat je het idee hebt dat je je in een select gezelschap
begeeft. Op het startponton kwam die droom van vroeger toch een beetje uit. Een beetje maar. Want hoewel
ik tijdens de wedstrijd genoot en kon lachen om iedereen die mij inhaalde (de namen staan wel in de uitslag),
voelde ik mij bij de finish leeg. Niet leeg van vermoeidheid, maar op een andere manier leeg. Ik miste mijn grote
broer bij de finish. Ik moet het al drie jaar zonder zijn adviezen doen, maar juist op dat moment miste ik degene
die mij altijd had gestimuleerd. Mijn held had nu niet kunnen zien hoe ik mee had gedaan in deze topwedstrijd.
Zonder hem was de droom niet compleet.
Terwijl ik in gedachten wegliep bij de finish, hoopte ik maar dat hij ergens boven mij iets had meegekregen van
mijn wedstrijd. Een zekerheid als mijn plek ergens onder op het uitslagenblaadje krijg je daarvan natuurlijk niet.
Ik wist wel wat hij zou zeggen: vaker koersen op Sloten, jongen!
PIETER VAN DER MEER
COLOFON De Nederlandse Triathlon Bond (NTB) overkoepelt alle
multi-disciplinaire duursporten en is aangesloten bij
het NOC*NSF, ETU en ITU. Triathlon Sport is het
officiële bonds orgaan van de NTB met daarin aandacht
voor zomer- en wintertriathlon, duathlon en andere
duursportcombinaties. Triathlon Sport verschijnt 12
keer per jaar. Het volgende nummer van Triathlon Sport
verschijnt in week 42 – 2013.
UitgeverYing Media bv i.s.m. Nederlandse Triathlon Bond
Hoofdredactie (tot 01-02-2014) Pieter van der Meer
T 06 – 24582133
EindredactieNederlandse Triathlon Bond
RedactieraadChristie Brouwer
Peter Dillo
MedewerkersKitty van Bloois, Ruud de Haan, Norbert Veringmeier,
Guido Vroemen, Marco van der Ham (fotografie),
Jojanneke van der Ham (fotografie), Marcia Jansen
Aan dit nummer werken verder meeJeroen Kreule, Richard Jong-a-Pin, Meijco van Velzen
(fotografie), Janos Smidt (fotografie).
Advertentie-exploitatieYing Media bv
Ying Mellema
Zwarteweg 3, 8603 AA Sneek
Postbus 4016, 8600 GA Sneek
T 06 – 100 42 999 | E [email protected]
Vormgeving en lay-out Sprog | strategie + communicatie
Manon Ferwerda
8600 AD Sneek
T 0515 – 438830
E [email protected] | www.sprog.nl
DrukDeltaHage, Den Haag
AbonnementenAlle NTB-leden krijgen het bondsblad Triathlon Sport thuis
gestuurd. Voor niet-leden kost een los abonnement
€ 35,- (buitenland € 50,-) Jaarabonnementen worden tot
wederopzegging aangegaan. Opzegging van een abonnement
dient uiterlijk voor 1 december van het lopende abonnements-
jaar te geschieden, anders wordt dit automatisch verlengd met
een jaar. Adreswijzigingen dienen uiterlijk een maand voor het
verschijnen van het eerstvolgende nummer binnen te zijn.
U kunt uw adreswijziging sturen per e-mail naar
[email protected] of per post naar
Postbus 1267, 3430 BG Nieuwegein.
Niets uit deze uitgave mag worden verveel-vuldigd en/of openbaar gemaakt op welke wijze dan ook, zonder een vooraf verkregen, schriftelijke toestemming van de uitgever.
VOORWOORD
INHOUD Interview: Marco van der Stel ...................................................................................................................................................4
Verslag: Barel en Bellinga pakken mastertitel in Klazienaveen ...................................................................................7
Verslag: Van Woersem verrast op NK crosstriathlon Vlaardingen.............................................................................9
Verslag: Diederen en Van der Vegt Nederlands kampioen OA Veenendaal ....................................................... 10
Training: Trainen op gevoel ...................................................................................................................................................... 13
Tri Kort: Triathlon gevoel van Tanya ten Velden, Vereniging in Beeld: Ferro Mosae, Juniorenpraat
Kirsten Nuyes, Medische Post, Twitteren met De Haan. ............................................................................................ 14
Actueel: WTS Stockholm, WK duathlon Ottawa, half Challenge Walchsee. ...................................................... 20
Ying Media bv
Ying Mellema
Zwarteweg 3
8603 AA Sneek
Postbus 4016
8600 GA Sneek
T 06 – 100 42 999
NTB
Wattbaan 31-49
3439 ML Nieuwegein
Postbus 1267
3430 BG Nieuwegein
T 030 – 7513770
F 030 – 7513771
I www.triathlonbond.nl
Grote broer
SEPTEMBER 2
013
“ Ik ben hard onderweg een droom waar te maken”
Zijn naam duikt vaker op in uitslagen van worldcups over de hele wereld dan dat we hem in Nederland zien. In Veenendaal liet Marco van der Stel met het zilver achter Bas Diederen en de Nederlandse titel bij de neo-senioren zien dat hij een nieuwe generatie aanvoert. Voor hem is in drieënhalf jaar tijd veel veranderd. Na zijn havo-diploma wist hij nog niet echt wat hij wilde, maar nu heeft hij ineens een duidelijk doel voor ogen: Rio 2016.
TEKST: PIETER VAN DER MEER
Marco van der Stel (1991) is weer even bij zijn
ouders in Capelle aan den IJssel als we elkaar
spreken. “Ik ben niet vaak meer hier”, zegt hij
meteen. Als hij niet in Sittard is, waar hij in het
Nationaal Topsport Centrum (NTC) woont en
traint, dan is hij meestal op reis voor een race
ergens ver weg. Hij is nu net terug van de World
Triathlon Series (WTS) triathlon van Stockholm.
Daarvoor had hij een hoogtestage in het Franse
Font Remeu. Het zijn vaak maar weekjes dat hij
even thuis is. Dit jaar voerde de WTS-reeks Van
der Stel al naar Auckland, Yokohama, Madrid,
Kitzbuehel en Hamburg. Hij is op dit moment
de enige man die namens Nederland in die pres-
tigieuze WTS-reeks, die samen het WK vormt,
uitkomt. En hij komt daarin steeds beter mee
met de beste van de wereld. Aan het begin van
het jaar bij de opening van het WTS-seizoen in
het Australische Auckland werd hij nog 23ste en
in Yokohama eindigde hij nog op de 18e plaats.
“Die wedstrijden deed nog niet iedereen uit het
circuit mee. Later in Madrid en Kitzbuehel was
het echt volle bak aan de start.” In die wedstrij-
den eindigde hij steeds rond de 30ste plek, zoals
ook in Stockholm.
Zwemmer
De conclusie na de race in de Zweedse hoofdstad
was dat het zwemmen harder moet bij Van der
Stel. Dat klinkt toch vreemd voor een triatleet die
juist vanuit het zwemmen de overstap maakte.
Van zijn achtste tot zijn achttiende jaar deed hij
aan wedstrijdzwemmen. Zijn afstanden waren
de 400 meter, 800 meter en de 5 kilometer in
openwater. “Bij de junioren werd ik vaak vierde.
Op de 5 km werd ik bij de junioren een keer
tweede en bij de mannen derde.” Dat hij steeds
maar op die ongelukkige vierde plek eindigde,
speelde wel een rol dat hij verder ging kijken naar
iets anders. Zijn zwemtrainer Marcel Verburg,
ook een triatleet, gaf hem het zetje naar de
triathlonsport. “Hij deed met zijn zoontje mee
als trio bij de triathlon van Vlaardingen en vroeg
mij als zwemmer erbij.” Verburg adviseerde hem
daarna eens bij de talentendag van de NTB te
gaan kijken. “De zwemlimiet haalde ik natuurlijk
makkelijk.” Hij had nog nooit een looptraining
gedaan, maar toch ging ook het looponderdeel
van die testdag gelijk goed. “Eric van der Linden
zag het gelijk wel zitten met mij.”
De op dat moment pas 18-jarige Cappellenaar
had net zijn havo-diploma gehaald. “Ik wist
eigenlijk ook nog niet echt wat ik daarna wilde
gaan doen. Ik dacht om een jaartje helemaal
op het zwemmen te richten om te kijken wat
ik dan zou kunnen. Maar dat werd dus een jaar
triathlon. Dat leek mij wel een mooie uitdaging.
Dat zwemmen werd toch
wel een beetje
saai.” Eric van der Linden zei hem dat dit een
mooie kans was om te kijken hoe hij zich kon
ontwikkelen als triatleet. Hij werd meteen
opgenomen in ProTriathlonteam en ging in
Sittard trainen. Lang hoefde hij over die stap niet
te twijfelen, ook al had hij voor dat besluit nog
geen triathlon gedaan. Alsof Van der Stel een
snelle auto kocht zonder een proefrit gemaakt te
hebben. Hij was eigenlijk al om: triathlon werd
zijn nieuwe uitdaging. Hij was pas echt overtuigd
na zijn eerste echte triathlon in 2011: de ETU
Cup in Echternach (Luxemburg). “Dat was zwaar.
Vooral met fietsen heb ik af moeten zien. Toch
wist ik daar dat ik de goede keuze had gemaakt.
Waarom? Ik vond het leuk!”
Spijt van zijn tien jaar lange zwemperiode
heeft hij niet. “Ik heb een prima tijd gehad als
zwemmer. Kijk, die Brownlees die lopen en
zwemmen al vanaf hun vijfde. Zij hebben
daardoor gewoon voorsprong op de rest.
Maar ik maak nu behoorlijke progressie.
Misschien dat als ik vijf jaar eerder van
triathlon had gehoord dat ik dan wel
al de overstap had gemaakt.” De
keuze voor triathlon betekende een
grote verandering voor Van der
Stel. Ineens is hij nu als fullprof
met zijn sport bezig.
“Het is gewoon mooi wat ik doe.” FOTO WWW.HAMPERIUM.COM
4
SEPTEMBER 2
013
INTERVIEW MARCO VAN DER STEL
5
Genieten
“In drie en een half jaar tijd is veel veranderd
bij mij, ja. Maar ik kan er wel van genieten.” Hij
staat eigenlijk overal heel erg positief in. “Ik
moet nu veel dingen laten. Zo zie ik mijn familie
en vrienden heel weinig. Maar ik krijg daar toch
ook heel veel mooie dingen voor terug. Ik kom
op allerlei mooie plekken in de wereld. Een paar
weken terug toen we in Frankrijk op trainings-
stage waren, ging ik ’s ochtends vroeg hardlopen
toen het nog donker was. Na een tijdje zag ik de
zon zo over de berg opkomen. Dat is dan echt
genieten tijdens de training.” Van der Stel vindt
zichzelf ook bevoorrecht. “Het is toch een unieke
kans om op deze manier je sport uit te oefenen.
Het is gewoon mooi was ik doe.”
Een bestaan als fullprof klinkt voor sommigen
toch saai, weet Van der Stel. “Ik krijg wel eens de
vraag: ‘verveel je je dan niet?’. Nee dus. Ik heb
niet veel tijd over om mij te vervelen. Mijn leven
bestaat nu voornamelijk uit trainen, eten en
slapen.” Op die bekende sportmantra focust hij
zich nu. Met een maatschappelijke carrière is hij
nog niet echt bezig. “Ik denk dat als je een goede
sportcarrière achter de rug hebt dan komt dat
wel. Ik doe nu bij wedstrijden in het buitenland
ook zoveel contacten op. Dat opent misschien
ook weer deuren in de toekomst. Ik ga nu
voor Rio. Daarna ben ik pas 24, dus dan
staat eigenlijk nog alles open voor mij.”
Het woord is gevallen: Rio. De stad in
Brazilië waar de Olympische Spelen van
2016 worden gehouden, vormt toch nog
geen dagelijkse gedachte in zijn hoofd.
“Het komt wel veel voorbij op twitter
en facebook. Met
Eric heb ik nu al wel een hele planning gemaakt
richting 2016. Of we het gaan halen is natuurlijk
de vraag. Er zit wel een stijgende lijn in. Het
halen van de Olympische Spelen is natuurlijk een
droom. Maar ik ben hard op weg om die droom
waar te maken.”
ITU-Familie
Het WTS-circuit is belangrijk in die weg naar Rio.
Van der Stel voelt zich ook wel thuis in dat circus.
“Ze zeggen wel eens dat het de ITU-familie is.
Ik vind het ook wel gezellig. Bij de briefing zit je
ook vaak met iedereen te ouwehoeren. Ook met
de Brownlees maak ik wel eens een praatje.” De
Nederlander ziet de wereldtoppers niet alleen
buiten de wedstrijd. Ook in de race zit hij steeds
vaker tussen de top van de wereld. “Aan het
begin van het jaar zat ik vaak in de kopgroep met
die gasten. Dat schept dan toch ook een band.”
Ze weten wel wie Marco van der Stel is. “Ik heb
wel respect voor al die jongens, maar je moet
ook niet te veel opkijken tegen dat hele WTS-
circuit. Je moet daar toch voor jezelf staan en je
niet weg laten drukken.”
Zijn eigen niveau ziet hij op dit moment ergens
in het midden van het veld. “Ik word dan dus
wel dertigste tussen de beste van de wereld. Die
mannen die winnen, staan daar ook niet zomaar.
Je wordt niet van de ene op de andere dag we-
reldkampioen. Ik moet zorgen dat het gaatje met
de winnaar steeds kleiner wordt.” Van der Stel
heeft daar veel vertrouwen in. “Als ik zie dat ik
in drieënhalf jaar tijd bij de top-30 ben gekomen
dan ben ik toch snel vooruit gegaan. Als ik nu
twee jaar hard doortrain en veel ervaring op doe
kan ik die lijn misschien wel doorzetten.”
Vooral op het looponderdeel heeft hij veel
progressie geboekt. Vorig jaar hij liep hij op
de 10 kilometer ruim vijf en een halve minuut
langzamer dan de winnaar. In Stockholm liep
hij 32.40 op tien kilometer en was het verschil
met Alistair Brownlee ‘slechts’ 3.30 minuut. “Ik
heb een hele goede loopwinter gemaakt met
specifieke krachttraining. Dat zie ik zeker terug in
mijn looptijden.”
Van der Stel kan zich nu weinig meer voorstellen
bij een leven zonder triathlon in zijn dagelijkse
programma. “Ik zou niet weten wat ik anders zou
doen. Misschien dat ik aan mijn laatste jaar van
mijn studie bezig zou zijn, maar wat voor studie?
Ik was vroeger wel veel bezig met sleutelen aan
scooters, dus misschien iets technisch. En nu rijd
ik op een racefiets en ga ik soms wel harder dan
op de scooter”, zegt hij lachend. De keuze voor
triathlon in 2010 was misschien een blinde gok,
maar wel één die verrassend goed uitpakte voor
hem. “Ik had toen niet durven dromen dat ik
drieënhalf jaar later zover zou zijn als ik nu ben.”
“Wereldkampioen word je niet van de ene op de andere dag”
Van der Stel boekte op het looponderdeel al veel progressie.
FOTO
ITU
/JA
NO
S SM
IDT
SEPTEMBER 2
013
7
NK MASTERS OLYMPISCHE AFSTAND, 18 AUGUSTUS
TEKST PIETER VAN DER MEER | FOTO’S MEIJCO VAN VELZEN
Het 1500 meter lange zwemparcours door
het Van Echtenskanaal was ideaal voor de
oud-wedstrijdzwemmer Bob de Vries. Met 45
seconden voorsprong liep hij de kade op naar
het parkeerterrein van het winkelcentrum dat
voor één dag als wisselzone werd bezet. Achter
De Vries kwam Rob Barel als tweede uit de
veensloot in een groepje met Richard de Groot,
Rob Kwaaitaal, Frans van Heteren en Menno
Iedema. Barel ging meteen op jacht naar De
Vries. Na de eerste ronde van tien kilometer was
hij al op 15 seconden van de koploper genaderd.
“Ik moest echt wel even forceren om bij Bob te
komen. Ik dacht: dan knal ik meteen over hem
heen.” Maar het lukte beide mannen niet om los
van elkaar te komen. Het tweetal bleef vooraan
goed doorrijden, want verder kon niemand bij
het duo aansluiten.
Fanatisme
‘Bob en Rob’ stapten na 40 kilometer fietsen
precies gelijk over de balk. Met een snelle wissel
en een hard begintempo was Barel al buiten
de wisselzone los van zijn opponent om de
overall titel. Barry Dooper was ondertussen op
driekwart minuut van de kop in de wissel ge-
komen en begon tijdens het lopen aan de jacht
op De Vries. Na vijf kilometer kwam Dooper al
als tweede achter Barel door op een minuut. De
Vries lag toen nog derde op twee minuten van de
niet te stoppen Barel. Met zijn handen in de lucht
finishte hij als Nederlands masterskampioen.
Het plezier dat de oude rot in zijn sport heeft
straalde ervan af. Toch had hij wel moeite met
het feit dat hij de snelste zwemmer niet kon vol-
gen. “Dan zit ik toch tijdens het zwemmen al te
bedenken: hoe kan ik het nou toch hebben laten
gebeuren dat ik die jongen heb laten gaan?” Dat
fanatisme zit er bij Barel nog steeds in. “Ik moet
wel een beetje balanceren tussen mijn eigen
fanatisme en wat verstandig is. Als er iemand
voor mij rijdt, dan moet ik hem inhalen. Ik kan
daar niet eindeloos mee doorgaan. Daar moet ik
mezelf een beetje tegen beschermen dan.
De geest is altijd jonger en sterker dan je
lichaam. Daar moet ik mee om leren gaan.”
Achter Barel had Dooper (H40) tijdens het lopen
het verschil binnen de minuut gehouden en
kwam zo als tweede overall over de finish. Hij
greep daarmee ook de Nederlandse titel in zijn
categorie. Frans van Heteren (H45) haalde in
de tweede loopronde De Vries nog in en werd
zo derde overall. Zo kreeg het overallpodium
ook drie leeftijdskampioenen. De Vries eindigde
op plek vier, zo’n twintig seconden voor Rob
Kwaaitaal, die licht gehavend over de streep
kwam.
Nat wegdek
Kwaaitaal was niet de enige die op het natte
parcours een slippertje maakte. Ook Menno
Iedema, winnaar bij de Mannen 50, toonde na de
finish wonden van een valpartij. De vrouwen-
wedstrijd werd nog meer ontsierd door een
valpartij van koploopster Luciënne Groenedijk.
“Het was elke bocht uitkijken en dan net bij één
bocht dacht ik: niet zo truttig er door heen en
dan ga je”, zei ze met een diepe schaafwond aan
haar rechterarm. Rahel Bellinga nam vervolgens
de leiding in de wedstrijd over. “Ik rij met dit
weer altijd met dikkere banden. Ik zag al dat
verschillende mensen lek reden.” Ze lag op dat
moment op ruime voorsprong op Esther de Vries
(die lek reed). Maar hoeveel het was, wist ze zelf
niet. “Ik kon er geen touw aan vastknopen van
wat ik hoorde. Ik dacht alleen maar: hard rijden!”
Tijdens het lopen kwam ze er pas achter dat ze
op kop lag. Met ruim 3.30 minuut voorsprong
won ze de Nederlandse overalltitel. Judy van
den Berg werd tweede overall net als in de
categorie Vrouwen 40. Crosser Van den Berg
had vooraf geen rekening gehouden met een
overall podiumplek. “Die vrouwen die meededen,
hebben veel meer fietsinhoud dan ik vanuit de
lange afstand.” Marijke Zeekant verraste zichzelf
met de derde overallplek. “Je merkt toch dat je
minder sterk bent als oudere tussen die jongere
vrouwen”, zei de Amsterdamse lachend. Behalve
met brons ging Zeekant ook nog met goud uit
haar leeftijdscategorie D55 naar huis.
De overige Nederlandse titels gingen naar:
Geke Venema (D45), Cora Mulder (D50),
Bram Heikamp (H60), Hans van der Linden (H65)
en Roelof de Rooij (H70).
Uitslagen: www.triathlonklazienaveen.nl
Barel en Bellinga snelste mastersDe organisatie van de triathlon van Klazienaveen heeft flinke ambities. Bij de zevende editie kon het Drentse dorp maar liefst 600 triatleten verwelkomen. Het gezellige centrum bood met volle terrassen een mooi decor voor het NK masters, waar Rob Barel en Rahel Bellinga met de overalltitels naar huis gingen.
Rob Barel was weer superieur op het NK.
Rahel Bellinga nam op de fiaets de leiding over.
BE TRUE
Ben je ook 100% tegen het gebruik van doping? Sluit je aan en bestel het 100% Dope Free - True Winner polsbandje op www.100procentdopefree.nl
58001.078 BETRUE-210x297.indd 1 12/10/08 11:16 AM
SEPTEMBER 2
013
NK CROSSTRIATHLON VLAARDINGEN, 25 AUGUSTUS
Een week voor de wedstrijd werd het parcours
in de Vlaardingse Broekpolder, waar een uit-
dagende singletrackroute ligt, afgekeurd door de
wedstrijdleider van de NTB. “Te weinig stukken
waar je kunt inhalen”, luidde het oordeel. Een
vereenvoudigde route kreeg wel goedkeuring.
Het advies bleef: verken vooraf het parcours.
Zeker één deelnemer sloeg deze goedbedoelde
aanwijzing in de wind. Dat was niet de minste
van de ruim tachtig deelnemers. Winnaar Jarrich
van Woersem stond vooraf in de file en had er
domweg de tijd niet meer voor. De Almeerder
haalde er achteraf zijn schouders over op. “Ik
ben gewoon gaan rijden en heb, toen ik in het
begin enkele malen wegglipte, mijn techniek wat
aangepast.”
Geen specialist
De jonge triatleet had 25 augustus een topdag.
Al had hij er vooraf niet gedacht dat hij gedood-
verfde favorieten Tim Dullaart en Rob Barel
zijn hielen kon laten zien. Meteen tijdens het
zwemmen nam Van Woersem samen met Erik
Wolsing afstand. “Toen ik tijdens het fietsen zag
dat ik een aardig gaatje had, ben ik voluit door
gereden.” Tim Dullaart was toen al uit zijn zicht
verdwenen. De kampioen van 2012 die terug-
keerde na een zware val op het WK crosstriath-
lon in Kijkduin, had de gehele wedstrijd last van
krampen. Dullaart eindigde in zijn thuiswedstrijd
slechts als elfde.
Fietsend vergrootte Jarrich van Woersem zijn
voorsprong. Barel ging op de mountainbike al
snel onderuit en oogde aangeslagen. “Ik reed bij
het inhalen van Erik Wolsing half naast een brug-
getje”, verklaarde Rob Barel na afloop zijn harde
val. Ondanks de groeiende voorsprong voelde
Van Woersem zich op de fiets nog verre van
zeker. Hij rekende erop dat Barel en Van Eerden
naar hem toe zouden rijden, maar dat gebeurde
niet. Van Woersem begon zo met twee minuten
voorsprong aan het lopen. Toen bleef een
versnelling van Barel ook uit. “Pas toen hij naar
mij riep ‘Volgende week Veenendaal’ begreep ik
dat hij niet meer voluit ging.”
Van Woersem vierde zijn onverwachte overwin-
ning uitbundig. Het was een tweede hoogtepunt
dit seizoen op de crosstriathlon na de bronzen
WK-medaille onder 23 jaar. Toch denkt de
Almeerder geen moment aan specialiseren.
“Ik doe maar een paar crosstriathlons omdat
ik ook aan wegtriathlons deelneem. In eredivi-
siewedstrijden eindig ik dit jaar ook voorin. De
crosstriathlon zie ik als een goede manier om
mijn romp te versterken.”
Nieuw vertrouwen
Rob Barel nam tijdens het lopen afstand van
Lars van Eerden, die op zijn beurt de derde plek
achter Barel veilig stelde. De Limburger deed
dit niet alleen tot grote vreugde van zichzelf
maar ook van vriendin Maud Golsteyn. Zij
zag tot voor de wedstrijd in Vlaardingen haar
seizoen de mist ingaan. Onder meer door een
val bij het verkennen van het WK-parcours
in Kijkduin. Ook nadien tijdens de XTERRA-
Tsjechië en Duitsland liep het niet als verwacht.
De NK-medaille van vriend Lars zorgde voor
tevredenheid en haar eigen winst op de titel-
strijd gaf haar hernieuwd vertrouwen nog iets
te maken van dit seizoen. “De Nederlandse titel
maakt mijn seizoen nog goed maar het is een
begin. Een goede prestatie op het EK is voor mij
belangrijker.”
Golsteyn twijfelde lang over haar deelname
aan het NK, maar met haar deelname had
Vlaardingen op de valreep een uitgesproken
favoriet in huis. Deze rol maakte de Limburgse
met verve waar. Ook uittredend Nederlands
kampioen Judy van den Berg besloot pas daags
voor de wedstrijd mee te doen. Zij vergezelde
Golsteyn tot en met het fietsonderdeel. Tijdens
het lopen bleek haar opponente een maatje te
groot. Maud Golsteyn liep op de 10 kilometer
cross drie minuten bij de Noord-Hollandse weg.
Golsteyn en Van den Berg haalden tijdens het
lopen Riikka Vreeswijk-Kelja, die tot en met het
fietsen leidde pas bij. Kelja, streed door haar
Finse nationaliteit, niet mee om de NK-medailles.
Het brons ging daardoor naar Ingrid van Lubek,
die als vierde finishte achter Kelja.
Waar de strijd bij de vrouwen in Vlaardingen
op de wedstrijddag alsnog een volwaardige
bezetting kende, bleef de deelname aan het
NK voor jeugd en junioren karig. Beide starts
telden slechts zeven atleten. Luke Verburg (12+),
Shirin van Anrooij (12+), Wout Hendriks (H16)
en Lindy van Anrooy (D16) gingen er met de
hoofdprijzen vandoor. De overige titels gingen
naar: Jip Veelenturf (D-23), Machiel Ittmann
(H40), Judy van den Berg (D40), Robert Mijwaart
(H45), Annette de Bot (D45), Pim Veeger (H50),
Margriet Uil (D50), Rob Barel (H55),
Tom Berkhouwer (H60), Leo Meeuwisse (H65).
Uitslagen: www.nktrioffroad.wordpress.com
Jarrich van Woersem verrast met crosstitel
TEKST EN FOTO’S NORBERT VERINGMEIER
Het tweede jaar dat Vlaardingen gastheer was van het Nederlands kampioenschap crosstriathlon werd gekozen voor een nieuw fiets- en loopparcours. De fietsronde zorgde vooraf voor discussie. Jarrich van Woersem en Maud Golsteyn wonnen de nationale titels en hadden weinig moeite met het technische rondje.
9
Van den Berg kon Golsteyn op de fiets nog volgen.
Jarrich van Woersem won overtuigend de crosstitel
ITEM NK OLYMPISCHE AFSTAND VEENENDAAL, 31 AUGUSTUS
SEPTEMBER 2
013
Wie vijftien seconden kan inlopen op een concurrent, moet vervolgens ook vijftien seconden van hem kunnen weglopen. Simpel zat. Was getekend: Bas Diederen, kersvers Nederlands kampioen triathlon over de olympische afstand. “Aanvankelijk was het gat met Marco van der Stel best groot, maar op een gegeven moment had ik hem weer goed in het vizier. Toen het verschil nog een seconde of vijftien was, kon ik niets anders doen dan snel dichterbij kruipen. D’r op dus, en er vervolgens over.” Bas Diederen (33) schreef zaterdag 31 augustus voor de zevende keer de nati-onale titel op de Olympische afstand op
zijn naam, tijdens het NK in Veenendaal. Diederen, verbonden aan Team4Talent, beleefde echter een pittige wedstrijd, zei
hij vlak na zijn zwaarbevochten overwin-ning. “Ik zeg het niet vaak, maar ik had
geen al te beste dag. Vooral het fietsen was ongelooflijk afzien vandaag. Pas na een kilometer of vijf ging het redelijk lekker. Weet je waar ik moeite mee had? Met die korte aanzetten na elke bocht. Nee, het was niet best, maar gelukkig net genoeg voor de overwinning.”
Vormtest
De Limburger heeft zijn pijlen dit jaar gericht op ‘de triathlon der triathlons’: de Ironman op Hawaii, op 12 oktober. Diederen kwalificeerde zich begin juli definitief, tijdens het officieuze EK op de Ironman in Frankfurt. Hij werd er knap derde. De winnaar van Veenendaal heeft sinds de zomervakantie niet veel getraind, geeft hij toe. “Deze wedstrijd was eigenlijk een mooie test om te kijken hoe mijn
conditie er voor stond. Nou, die is dus best oké”, zei hij glimlachend. Diederen nam in 2011 ook al deel aan de Ironman Hawaii, het officieuze WK. Toen werd hij 26ste overall. Zijn kansen op Hawaii dit jaar? “Moeilijk in te schatten. Ik hoop op een plek in de top vijftien, een plek in de top tien zou echt super zijn. Het is een illusie te denken dat ik bij de eerste vijf eindig.”
Zoals gezegd kreeg Diederen de nationale titel in Veenendaal niet cadeau. Marco van der Stel bleek de snelste zwemmer in de Veenendaalse surfvijver, op een paar seconden gevolgd door onder meer Edo van der Meer, Donald Hillebregt, Bas de Waal, Marco Akershoek en Bas Diederen. Tijdens het fietsen ontstond al gauw een kopgroep van acht man. Een kopgroep die goed samenwerkte en steeds verder uitliep op de achtervolgers. Dikke pech was er voor Mark Oude Bennink: hij kreeg een klapband, maar wist na een wielwissel uiteindelijk nog knap aansluiting te vinden met de tweede groep. In totaal moesten er zes rondjes van 6,7 kilometer over de winderige Oostelijke Rondweg worden gefietst. Edo van der Meer, de nummer twee van vorig jaar, stapte na het fietsen uit de race. De reden: een heupblessure. Marco van der Stel begon als eerste aan het looponderdeel en sloeg, samen met Evert Scheltinga, een gaatje met de rest. Bas de Waal en Bas Diederen volgden. Diederen liep vervolgens weg van De Waal en sloot aan bij Van der Stel. Scheltinga, die in juni Nederlands kampioen op de sprint werd, zakte terug naar de derde plek. Van der Stel kon het looptempo van Diederen
Bas Diederen greep in Veeenendaal weer het goud op de olympische afstand, maar makkelijk was het voor hem dit keer niet geweest. Marco van der Stel, die tweede werd, liet zien dat hij er ook aankomt. Marieke van der Vegt greep na de sprinttitel ook de Nederlandse titel op de
olympische afstand. In de Lotto Eredivisie Triathlon zorgde deze vierde wedstrijd voor een nog stevigere koppositie van Team4Talelent bij de mannen en Hellas bij de vrouwen.
TEKST JEROEN KREULE | FOTO’S WWW.HAMPERIUM.COM
BAS DIEDERENhet toch weer
Bas Diederen liep pas in het tweede deel echt lekker.
10
SEPTEMBER 2
013
Wie vijftien seconden kan inlopen op een Wie vijftien seconden kan inlopen op een concurrent, moet vervolgens ook vijftien concurrent, moet vervolgens ook vijftien seconden van hem kunnen weglopen. seconden van hem kunnen weglopen. Simpel zat. Was getekend: Bas Diederen, Simpel zat. Was getekend: Bas Diederen, kersvers Nederlands kampioen triathlon kersvers Nederlands kampioen triathlon over de olympische afstand. “Aanvankelijk over de olympische afstand. “Aanvankelijk was het gat met Marco van der Stel best was het gat met Marco van der Stel best groot, maar op een gegeven moment had groot, maar op een gegeven moment had ik hem weer goed in het vizier. Toen het ik hem weer goed in het vizier. Toen het verschil nog een seconde of vijftien was, verschil nog een seconde of vijftien was, kon ik niets anders doen dan snel dichterbij kon ik niets anders doen dan snel dichterbij kruipen. D’r op dus, en er vervolgens over.” kruipen. D’r op dus, en er vervolgens over.” Bas Diederen (33) schreef zaterdag 31 Bas Diederen (33) schreef zaterdag 31 augustus voor de zevende keer de nati-augustus voor de zevende keer de nati-onale titel op de Olympische afstand op onale titel op de Olympische afstand op
zijn naam, tijdens het NK in Veenendaal. zijn naam, tijdens het NK in Veenendaal. Diederen, verbonden aan Team4Talent, Diederen, verbonden aan Team4Talent, beleefde echter een pittige wedstrijd, zei beleefde echter een pittige wedstrijd, zei
hij vlak na zijn zwaarbevochten overwin-hij vlak na zijn zwaarbevochten overwin-ning. “Ik zeg het niet vaak, maar ik had ning. “Ik zeg het niet vaak, maar ik had
geen al te beste dag. Vooral het fietsen geen al te beste dag. Vooral het fietsen was ongelooflijk afzien vandaag. Pas na was ongelooflijk afzien vandaag. Pas na een kilometer of vijf ging het redelijk lekker. een kilometer of vijf ging het redelijk lekker. Weet je waar ik moeite mee had? Met die Weet je waar ik moeite mee had? Met die korte aanzetten na elke bocht. Nee, het korte aanzetten na elke bocht. Nee, het was niet best, maar gelukkig net genoeg was niet best, maar gelukkig net genoeg voor de overwinning.”
Vormtest
De Limburger heeft zijn pijlen dit jaar De Limburger heeft zijn pijlen dit jaar gericht op ‘de triathlon der triathlons’: gericht op ‘de triathlon der triathlons’: de Ironman op Hawaii, op 12 oktober. de Ironman op Hawaii, op 12 oktober. Diederen kwalificeerde zich begin juli Diederen kwalificeerde zich begin juli definitief, tijdens het officieuze EK op de definitief, tijdens het officieuze EK op de Ironman in Frankfurt. Hij werd er knap Ironman in Frankfurt. Hij werd er knap derde. De winnaar van Veenendaal heeft derde. De winnaar van Veenendaal heeft sinds de zomervakantie niet veel getraind, sinds de zomervakantie niet veel getraind, geeft hij toe. “Deze wedstrijd was eigenlijk geeft hij toe. “Deze wedstrijd was eigenlijk een mooie test om te kijken hoe mijn een mooie test om te kijken hoe mijn
conditie er voor stond. Nou, die is dus best oké”, zei hij glimlachend. Diederen nam in 2011 ook al deel aan de Ironman Hawaii, het officieuze WK. Toen werd hij 26ste overall. Zijn kansen op Hawaii dit jaar? “Moeilijk in te schatten. Ik hoop op een plek in de top vijftien, een plek in de top tien zou echt super zijn. Het is een illusie te denken dat ik bij de eerste vijf eindig.”
Zoals gezegd kreeg Diederen de nationale titel in Veenendaal niet cadeau. Marco van der Stel bleek de snelste zwemmer in de Veenendaalse surfvijver, op een paar seconden gevolgd door onder meer Edo van der Meer, Donald Hillebregt, Bas de Waal, Marco Akershoek en Bas Diederen. Tijdens het fietsen ontstond al gauw een kopgroep van acht man. Een kopgroep die goed samenwerkte en steeds verder uitliep op de achtervolgers. Dikke pech was er voor Mark Oude Bennink: hij kreeg een klapband, maar wist na een wielwissel uiteindelijk nog knap aansluiting te vinden met de tweede groep. In totaal moesten er zes rondjes van 6,7 kilometer over de winderige Oostelijke Rondweg worden gefietst. Edo van der Meer, de nummer twee van vorig jaar, stapte na het fietsen uit de race. De reden: een heupblessure. Marco van der Stel begon als eerste aan het looponderdeel en sloeg, samen met Evert Scheltinga, een gaatje met de rest. Bas de Waal en Bas Diederen volgden. Diederen liep vervolgens weg van De Waal en sloot aan bij Van der Stel. Scheltinga, die in juni Nederlands kampioen op de sprint werd, zakte terug naar de derde plek. Van der Stel kon het looptempo van Diederen
Bas Diederen greep in Veeenendaal weer het goud op de olympische afstand, maar makkelijk Bas Diederen greep in Veeenendaal weer het goud op de olympische afstand, maar makkelijk was het voor hem dit keer niet geweest. Marco van der Stel, die tweede werd, liet zien dat hij was het voor hem dit keer niet geweest. Marco van der Stel, die tweede werd, liet zien dat hij er ook aankomt. Marieke van der Vegt greep na de sprinttitel ook de Nederlandse titel op de er ook aankomt. Marieke van der Vegt greep na de sprinttitel ook de Nederlandse titel op de
olympische afstand. In de Lotto Eredivisie Triathlon zorgde deze vierde wedstrijd voor een olympische afstand. In de Lotto Eredivisie Triathlon zorgde deze vierde wedstrijd voor een nog stevigere koppositie van Team4Talelent bij de mannen en Hellas bij de vrouwen.nog stevigere koppositie van Team4Talelent bij de mannen en Hellas bij de vrouwen.
TEKST JEROEN KREULE | FOTO’S WWW.HAMPERIUM.COMTEKST JEROEN KREULE | FOTO’S WWW.HAMPERIUM.COM
BAS DIEDERENBAS DIEDERENflikt het toch weerhet toch weer
Bas Diederen liep pas in het tweede deel echt lekker.
1010
SEPTEMBER 2
013
NK OLYMPISCHE AFSTAND VEENENDAAL, 31 AUGUSTUS
uiteindelijk niet bijhouden en moest hem laten gaan. Diederen won in 1.46.12 uur, Van der Stel finishte in 1.46.46 uur en pakte zilver. Het brons was voor Evert Scheltinga, met een tijd van 1.47.06. Van der Stel leek dus op weg naar een overwinning, maar moest in het een na laatste looprondje zijn meerdere erkennen in Diederen. Een bittere pil? “Dat valt mee. Bas heeft heel sterk gelopen. Hij kwam knap terug, ik moest hem laten gaan.” Hij werd wel Nederlands kampioen bij de neosenioren.
Teambelang
Wie absoluut niet blij finishte, was Jorik van Egdom. Hoofdschuddend en met een wegwerpgebaar kwam het talent van Team4Talent als vierde over de eindstreep in zijn eigen woonplaats. “Tijdens het fietsen moest ik de benen stilhouden. Waarom? In het kader van het teambelang. Omdat ik de aansluiting bij het zwemmen had gemist, zat ik in de tweede fietsgroep. En tijdens het fietsen mocht ik simpelweg geen concurrenten naar de kopgroep brengen: daarin zaten een paar teamgeno-ten van mij, zoals Evert Scheltinga en Bas Diederen. Opdracht is opdracht, maar ik baal er enorm van. Ons belangrijkste doel vandaag was dat iemand van Team4talent Nederlands kampioen moest worden. Nou, dat is gelukt.” Van Egdom, achttien nog maar, heeft in elk geval laten zien dat hij in uitstekende vorm verkeert. Hij kwam als achttiende uit het water en begon vervol-gens aan een indrukwekkende inhaalrace. De jonge Veenendaler zette zelfs de snelste looptijd neer. “Een vierde plek is niks. Wat heb ik er aan? De volgende keer ga ik ieder-een kapot fietsen en lopen, echt waar.”
De dubbel
Bij de vrouwen ontbrak Danne Boterenbrood, de winnares van vorig jaar: zij richtte zich op de finale van de World Triathlon Series in Londen. De Zwiterse Celine Schaerer van Team TBB was heer en meester in Veenendaal. Van naweeën van de loeizware Embrunman, die ze twee weken eerder volbracht, bleek Schaerer geen last te hebben. Ze pakte na het zwem-men al een voorsprong van bijna twee minuten op nummer twee Jasmijn van der Burg, eveneens van Team TBB. Tijdens het fietsen bouwde Schaerer haar voorsprong uit tot bijna drie minuten. Jasmijn van der Burg fietste lange tijd in haar eentje, maar werd uiteindelijk bijgehaald door een groep van dertien. Veertien vrouwen
begonnen min of meer tegelijkertijd aan het loop onderdeel. Marieke van der Vegt, nationaal kampioene op de sprint, sloeg meteen een behoorlijk gat, met Anne Zijderveld in haar kielzog. De Zwitserse pakte vol overtuiging de overwinning, met een tijd van 2.00.44 uur. Van der Vegt werd tweede en won de nationale titel. Haar eindtijd: 2.04.02. Zijderveld kwam nog akelig dicht in de buurt van de Groningse triatlete, maar moest genoegen nemen met zilver (2.04.10). Martine Bruinsma pakte de titel bij de beloftes. Van der Vegt begon niet zo fit aan de wedstrijd, zei ze na afloop. Met name het fietsonderdeel viel haar zwaar: ze kon geen kopwerk verrichten. “Nee, dat was geen tactiek. Het was gewoon zwaarder dan nor-maal, omdat ik me niet honderd procent voelde. Na de bochten moest ik steeds flink aanzetten om bij te blijven. Maar het is gelukt, twee titels in een jaar. Daar kon ik alleen maar van dromen.”
Sione Jongstra (37) uit Utrecht werd zeer verrassend derde in Veenendaal. Jongstra, geen kleintje in de triathlonwereld, maakte vorig jaar haar comeback in de triathlon-sport. In het verleden behaalde ze grote successen (ze is 9-voudig Nederlands kampioene op de halve en hele triathlon), maar een onduidelijke blessure dwong haar in 2009 tot stoppen. “Ik had last van mijn heup, bil en bovenbeen. Met als gevolg dat ik niet meer op niveau kon hardlopen. Allerlei mensen hebben er naar gekeken, nooit is een diagnose gesteld. Op een gegeven moment was ik er zo flauw van, dat ik me volledig heb gefocust op het wielrennen”, aldus de Utrechtse.
Eredivisie
Ze begon het triathlonwereldje echter te missen, werd lid van Hellas Triathlon en besloot vorig jaar weer ‘een paar kleine wedstrijdjes te doen’. En dit jaar wil ze met Hellas Utrecht zo hoog mogelijk eindigen in de Lotto Eredivisie. “Ik zou met name ingezet worden op de korte afstanden, niet op een OD: tien kilometer is nog te ver voor mij. Ik heb het tijdens trainingen wel een paar keer gelopen, maar nog niet in een wedstrijd. Vanwege een blessure van Rina Zijgers ben ik vandaag toch gestart in Veenendaal. En nee, ik heb nergens last van. Dat ik hier derde zou worden, had ik echt nooit gedacht. Een plek in de top tien, daar zou ik van te voren voor hebben getekend.
Brons is super. En met Hellas hebben we ook nog de dagzege gepakt.”Want het NK in Veenendaal was tevens de vierde (en een na laatste) wedstrijddag van de Lotto Eredivisie Triathlon. En het vrou-wenteam van Hellas, met Sione Jongstra in de gelederen, doen het goed. Zo goed, dat de titel voor het grijpen ligt: Hellas pakte vier keer de dagzege. In Veenendaal moes-ten ze de dagoverwinning overigens delen met de vrouwen van De Dolfijn. Met alleen nog Almere voor de boeg gaat Hellas fier aan de leiding, gevolgd door Xendurance/LD team uit Nieuwegein en De Dolfijn uit Amsterdam. Bij de mannen is Team4Talent de onbetwiste leider in het tussenklasse-ment. ZeroD/Squadra Veloce uit Eindhoven staat tweede, Challenge/TVA uit Almere bezet de derde plek. Uitslagen: www.triathlonveenendaal.nl en www.eredivisietriathlon.nl
11
in 2009 tot stoppen. “Ik had last van mijn
dat ik niet meer op niveau kon hardlopen. Allerlei mensen hebben er naar gekeken,
gegeven moment was ik er zo flauw van,
Ze begon het triathlonwereldje echter te missen, werd lid van Hellas Triathlon en besloot vorig jaar weer ‘een paar kleine wedstrijdjes te doen’. En dit jaar wil ze met Hellas Utrecht zo hoog mogelijk eindigen in de Lotto Eredivisie. “Ik zou met name
niet op een OD: tien kilometer is nog te ver voor mij. Ik heb het tijdens trainingen wel een paar keer gelopen, maar nog niet in een wedstrijd. Vanwege een blessure van Rina Zijgers ben ik vandaag toch gestart in Veenendaal. En nee, ik heb nergens last van. Dat ik hier derde zou worden, had ik echt nooit gedacht. Een plek in de top tien, daar zou ik van te voren voor hebben getekend.
11Marieke van der Vegt pakte de
dubbel: kampioen op de Sprint en OD.
SEPTEMBER 2
013
De pontonstart bij de mannen.
• REPARATIE VAN ALLE MERKEN WETSUITS (OFFERTE VOORAFGAAND)
• STANDAARDMATEN NIEUWE WETSUITS CAMARO EN TERRAPIN.
• NIEUWE WETSUITS OP MAAT ZONDER MOUW V.A. €294,- LANGE MOUWEN V.A. €329,-
WETSUITS? WETSUITS?
VERVOER JE FIETS MET
NAAR TRIATHLON EVENEMENTEN BINNEN EUROPA
Fiets wordt in zijn geheel vervoerdVolledig verzekerdGeen fietskoffer (huur) nodigExtra tas inchecken (max 15kg)Zonder stress op reisAl vanaf €100!
w w w . f o r z a b i k e t r a n s p o r t . c o mMaasboulevard 863331 ML Zwijndrecht (NL)
078-3020025 - [email protected]
“We drive it, you race it!”
/ForzaBikeTransport
@ForzaBike
SEPTEMBER 2
013
13
TRAINING
Iten, een dorp van 4000 inwoners in westelijk
Kenia, is een geliefde plek om te trainen voor
hardlopers. Het dorp ligt op 2400 meter hoogte
en de schone lucht en het gelijkmatige klimaat
zorgen ervoor dat ook geregeld Europeanen
en andere ‘mzungu’s’ tussen de Kenianen hun
rondjes rennen. Er is één vaste heuvel in de buurt
waar de heuvelherhalingen worden gedaan. De
steeplelopers hebben zelfs een balk op de heuvel
geplaatst om zo wedstrijdspecifiek die heuvel
op te sprinten. Toen de eerste Europeanen
meetrainden brachten ze thuis verslag uit van
deze heuvel waar de Kenianen in 127 passen
omhoog liepen. Was dit misschien het geheim
van de Keniaanse toplopers?
Westerse coaches en wetenschappers gingen op
zoek naar een vergelijkbare heuvel op dezelfde
hoogte om net zo effectief te kunnen trainen als
de Kenianen. Uiteindelijk werd ergens in de ‘mid-
dle of nowhere’ in Amerika een perfecte kopie
van de Afrikaanse heuvel aangetroffen waar
omheen de daaropvolgende jaren verschillende
trainingskampen werden georganiseerd. Een
aantal jaren later informeerde een Europese trai-
ner in Iten hoe de Kenianen zelf dachten over het
hoe en waarom van hun heuvel, de hellingsgraad
en de 127 passen. Als antwoord kreeg hij: “Deze
heuvel is gewoon in de buurt en in 127 passen
zijn we boven.”
‘Veilige’ data
Dit illustreert hoe wij soms volledig doorschieten
in het trainen op basis van data. De gedachte is
dat het nu eenmaal hoort bij ‘serieuze sport-
beoefening’. Inmiddels lijkt verantwoord sporten
niet meer zonder dure meetapparatuur zoals een
vermogensmeter, hartslagmeter, cadansmeter
of GPS-horloge te kunnen. Volgens de marke-
ting zijn het noodzakelijke hulpmiddelen om
doeltreffend te kunnen trainen. Voorbeelden van
atleten die de focus te veel leggen op dergelijke
data maar daarbij de essentie van de training uit
het oog verliezen zijn echter legio. Door ‘veilig’
vast te houden aan vooraf gestelde – meetbare
– doelen lijkt het alsof goed is getraind wanneer
deze doelen zijn behaald.
Schijn kan echter bedriegen. De stellingen
‘meten is weten’ en ‘cijfers liegen niet’ zijn
lang niet altijd bruikbaar voor sporters. De
uitspraak ‘meten is weten’ zegt impliciet ook
dat je slechts ‘weet wat je meet’. Wat je meet
is niet de fysieke input van je lichaam, maar een
geïsoleerde output daarvan! Er van uitgaande
dat de meetapparatuur zelf 100% valide en
consistent is. Er zijn ontelbaar veel variabelen die
een sport prestatie beïnvloeden. Dit betekent dat
de output (externe kracht) die een lichaam in in-
spanning levert, niet het resultaat is van slechts
een handvol variabelen (hartslag, spierkracht,
flexibiliteit, beenlengte, et cetera).
Bijvoorbeeld: Met een hartslag van 90 slagen per
minuut kan ik 11 km/uur lopen, bij koorts heb ik
ook een hartslag van 90 slagen per minuut. De
output geeft aan dat ik met 11km/uur zou moe-
ten kunnen bewegen. Ik lig echter in bed met
0 km/uur. Het meten van de output geeft dus
een schijnnauwkeurig beeld van de inspanning.
Minder waarde hechten aan cijfers gaat echter in
tegen onze cultuur. Mensen willen zekerheid dat
niets fout kan gaan zodat hen geen blaam treft
wanneer zaken, ondanks alle gegevens, alsnog
mislukken. Wanneer we onzeker zijn, houden we
ons vast aan cijfers. Geregeld ten onrechte.
De stresstest van SNS Reaal
Een voorbeeld van buiten de sport: SNS Reaal
ontving als gevolg van de kreditietcrisis in 2008
een kapitaalinjectie van 750 miljoen euro. In
2010 en 2011 volgden nog eens steunoperaties
van 500 en 159 miljoen euro. In de tussentijd
doorstonden alle Nederlandse banken, waaron-
der SNS Reaal, met vlag en wimpel de stresstest
van de Europese Centrale Bank. Ook nadat deze
na het ineenstorten van de Ierse banken, die
kort daarvoor eveneens geslaagd waren voor de
stresstest, was aangescherpt. Eind 2012 slaagde
SNS Reaal andermaal voor de test. Drie maanden
later werd de bank vanwege problemen in de
vastgoedtak genationaliseerd.
Bij de stresstest wordt, net als bij trainingsdata,
alleen naar de output gekeken. De input en
variabelen zijn te complex om regelmatig in
kaart te brengen. Voor zowel de financiële instel-
lingen als het menselijk lichaam geldt dat er te
veel variabelen zijn die niet gemeten (kunnen)
worden. Dus wordt eenvoudigweg gekeken of de
output aan bepaalde waarden voldoet. Kwaliteit
van training of een financiële instelling is echter
meer dan het achteraf bekijken van punten op
een lijstje, een stresstest of trainingsdata. Het
scoren van cijfers zegt niets over de kwaliteit.
En het gaat tevens ten koste van het sportplezier,
dat ondergeschikt wordt gemaakt aan data als
hartslag, trainingszones, vermogenspieken et
cetera. De truc van training is het optimale uit
je lichaam halen, niet het maximale. De input
dicteert de output. Deze benadering is het
omgekeerde van de huidige benadering waarin
output de input dicteert. Maar hoe controleer je
deze onoverzichtelijke input? Gevoel! Gevoel in
combinatie met simpel nadenken. Dit lijkt een
niet-wetenschappelijke benadering van training.
In deel twee zullen we uitleggen dat trainen op
gevoel juist wel wetenschappelijk is.
BAS DIEDEREN EN MARK OUDE-BENNINK
De overeenkomst tussen SNSReaal en een hartslagfileTriatleten Mark Oude Bennink en Bas Diederen geven hun kijk op effiënte training. In deel I: We zijn doorgeschoten in het trainen op basis van data.
Is een heuvel van 127 passen in Iten het geheim van de Kenianen?
SEPTEMBER 2
013
UltrakortDe NTB heeft de afgelopen maanden met meer-
dere organisaties contact gehad en ook actief con-
tact gezocht en gesproken over de mogelijkheid
om het NK Duathlon Kort/Kwart 2013 (Sprint en
Lange Afstand vonden dit jaar plaats in Horst) te
organiseren. Helaas hebben deze gesprekken niet
geleid tot een concreet voorstel en afspraken. Het
bondsbestuur heeft daarom, zeer tegen haar zin,
moeten besluiten dat er in 2013 geen NK Duathlon
Kort georganiseerd zal kunnen worden. Bekend is
dat er wel organisaties overwegen om in 2014 dit
NK op te pakken, de NTB hoopt vanzelfsprekend
dat dit gaat leiden tot een concreet bid.
De NK’s triathlon voor masters over de sprint
en de olympische afstand vinden volgend jaar
plaats in respectievelijk Enschede (Rutbeek) en
Klazienaveen. De organisatie van Klazienaveen
had op basis van de toekenning van het NK OD
in 2013 ook al een optie voor 2014 en na het
succesvol verlopen kampioenschap eerder deze
maand is die door het NTB-bestuur omgezet in
een toekenning. De Rutbeektriathlon in Enschede
is al jaren een vaste waarde op de NTB-kalender.
De organisatie heeft eerder al succesvolle finales
van de Verenigingscompetie georganiseerd en was
afgelopen maand gastheer voor de eerste finale-
wedstrijd van de 1eDivisie. De toekenning van het
NK Masters sprint geldt voor 2014 en 2015.
Guido Vroemen organiseert op 5 en 6 oktober,
in samenwerking met Hunter Allen, voor de
tweede keer een powerclinic over het trainen met
een vermogensmeter. Allen is coauteur van de
boeken ‘Training and Racing with a Powermeter’
en ‘Cutting Edge Cycling’, co-ontwikkelaar van de
WKO+ training software en Level-1 Coach USA
Cycling. Vroemen is bondsarts van de Nederlandse
Triathlon Bond en bondscoach van de lange
afstand triathlon. Beide hebben een lange historie
van werken met vermogensmeters en trainen
en analyseren van de files. De Powerclinic in
Makkum bestaat uit twee dagen. De kosten voor
beide dagen zijn 145 euro. Kijk voor meer info en
inschrijvingen op www.powerclinic.nl
De Nacht van de Triathlon vindt dit jaar plaats
in de nacht van 12 op 13 oktober in het Huis van
de Sport. De nacht die geheel in het teken staat
van de Ironman Hawaii belooft een feestelijk
evenement te worden met muziek, de uitreiking
van de klassementsprijzen in het X-Athlon
crosscircuit, Duathloncircuit, en het Wintercircuit.
Verder zal er een bijzondere triathlonveiling zijn en
uiteraard ook live beelden van de Ironman World
Championchips van Kona, Hawaii. De Nacht van
de Triathlon zal om 16.00 uur starten en staat
voor iedereen open. Deelname kost 20 euro. De
prijswinnaars in de NTB-circuits krijgen 5 euro
korting op dit inschrijfbedrag. Vooraanmelding is
noodzakelijk en kan uiterlijk tot en met dinsdag
8 oktober. Ga voor aanmelding naar
www.triathlon226.nl
Zoals de laatste jaren gebruikelijk, wordt tijdens
het NTB-congres (dit jaar op zaterdag
23 november) in Nieuwegein bekend gemaakt wie
zich Sportvrouw, Sportman, Talent, Paratriatleet
en – nieuw met ingang van dit jaar – Agegrouper
van het Jaar 2013 mogen noemen. Om de mo-
gelijkheid tot inbreng van de leden te vergroten,
krijgen de licentiehouders van de NTB dit jaar
de mogelijkheid kandidaten voor te dragen.
Nominaties kunnen worden doorgegeven tot
en met zondag 13 oktober. Een speciale vakjury
buigt zich dan over de voorstellen, waarna in de
week van 21 oktober bekend wordt gemaakt
wie de genomineerden zijn en de NTB-leden hun
stem kunnen uitbrengen. Ga voor meer info en
het aandragen van kandidaten naar:
www.triathlonbond.nl
Wedstrijdorganisaties die in 2014 een wedstrijd
uit de Lotto Eredivisie Triathlon, de Apex
1eDivisie Triathlon of de nog nieuw te starten
2eDivisie Triathlon willen organiseren, kunnen
dat tot 1 oktober kenbaar maken bij het bonds-
bureau. Er zijn handboeken beschikbaar, die
eveneens bij het bondsbureau kunnen worden
opgevraagd. Hierin staat uitgelegd wat er in
praktische zin komt kijken bij het huisvesten
van een competitiewedstrijd en welke financiële
bepalingen erbij horen. In oktober zullen de
kandidaten geïnformeerd worden over toeken-
ning, waarna de voorlopige competitiekalenders
bekend gemaakt worden.
25 jaar Triathlonvereniging ZwefiloWat ooit begon als een afstudeerproject van twee Alo studenten is uitgegroeid tot
een triathlonvereniging, die dit jaar zijn 25 jarig jubileum viert. Ronald de Groot
en Paul Zijp hadden destijds de overtuiging dat met een gericht programma,
ongetrainde sporters in staat zouden moeten zijn om in een half jaar een achtste
triathlon te volbrengen. Deze groep van 40 deelnemers was daarna dol enthousi-
ast, en wilden de trainingen graag voortzetten. In goed overleg met de leden werd
er een vereniging opgericht en Zwefilo (een afkorting van zwemmen, fietsen en
lopen) was geboren.
In de afgelopen 25 jaar is Zwefilo veel in beweging geweest. Na een mindere
periode zit de vereniging uit Langedijk nu duidelijk weer in de lift. Op dit mo-
ment heeft Zwefilo ongeveer 140 leden. De deelname aan de Apex 1eDivisie is
een goede stimulans gebleken voor de leden. Een andere positieve ontwikke-
ling is dat de door Zwefilo georganiseerde Triathlon Langedijk na lange tijd
weer terug is. Op 28 september viert de club het 25 jarig jubileum met een
groot feest. Meer info: www.zwefilo.nl
Het huidige bestuur van Zwefilo: Wim Suiker, Judith Ligthart en Niko Stammes.
Onder: Ans Schuijt en Rob Hof.
Het huidige bestuur van Zwefilo: Wim Suiker, Judith Ligthart en Niko Stammes.
Onder: Ans Schuijt en Rob Hof.
Het huidige bestuur van Zwefilo: Wim Suiker, Judith Ligthart en Niko Stammes.
Onder: Ans Schuijt en Rob Hof. 14
15
TRIKORT
Na de Triathon Stein organiseert de Stichting Triathlon Limburg een
tweede groot triathlonevenement in Maastricht. De wedstrijd in
Stein met haar lange historie blijft gewoon bestaan, benadrukt Ruud
de Haan namens de organisatie nog maar eens. “Dit is de eerste triat-
hlon in Maastricht. Dat is extra gaan rollen doordat we als stichting
nauw zijn gaan samenwerken met de jongens van de Maastrichtse
triathlonverening Ferro Mosae. Zij hebben vorig jaar in Stein ook al
meegedraaid.” De eerste editie van de Triathlon Maastricht start
meteen ambitieus over twee dagen. Op zaterdag 21 september staan
al een kinderduathlon en een sprinttriathlon op het programma. De
zondag zal nog drukker zijn met een jeugd- en juniorenwedstrijd,
een olympische afstand en het NK Masters Sprint. Maastricht zal die
zondag ook een aparte startserie voor paratriatleten hebben. “Daar
zetten we als organisatie ook hoog op in, want dat vinden wij gewoon
belangrijk”, aldus De Haan. De organisatie verwacht een mooi
startveld op het NK Sprint met snelle masters, maar ook op de OD
staan niet de minste aan de start. “We hebben alle deelnemers aan
de Eredivisie wedstrijd in Stein uitgenodigd om gratis in Maastricht
mee te doen. Dan krijg je wel een mooi startveld.” De Haan benadrukt
wel dat de olympische afstand in Maastricht een niet-stayerwedstrijd
is. De start en finishlocatie liggen iets uitelkaar doordat gezwommen
wordt vanuit WSV Randwijck bij de Pietersplas. Van daaruit worden
rondjes door de stad en over de St. Pietersberg gefietst. Het loop-
onderdeel is deels door
het stadspark met finish
bij de stadswal. “Dat is
ook niet ver van het cen-
trum. We wilden eerst de
finish op de Oude Markt,
maar dat ging door
een ander evenement
niet door. Volgend jaar
hopen we wel meer in
het centrum te kunnen
finishen. We moeten
ons dit eerste jaar eerst
maar eens bewijzen.”
Waar kan ik de komende tijd kijken
21-22 septemberTriathlon MaastrichtLocatie: WSV Randwijk / centrum Maastricht
Starttijden: Zaterdag 17.00 uur:Sprint en Paratriathlon
Zondag 11.45 uur: Jeugd- en Junioren
Zondag 12.00 uur: NK Masters
Zondag 14.00 uur: OA
Informatie www.triathlonlimburg.nl
If you had one shot, one opportunity, to seize everything you ever wanted, would you capture it? or would you let it slip?
Eminem (Lose Yourself)
Ik keek naar links. Ik weet niet waarom, maar ik keek naar links. Naast me
stond een man die ik niet kende. Een ongeschoren vijftiger die harde trai-
ningsuren uitstraalde. Hij keek onverschrokken voor zich uit. Een centurio,
klaar voor de strijd. Natuurlijk kende ik hem niet, besefte ik. Ik kende hier
niemand. Ik was omgeven door zesentwintighonderd rode badmutsen die
ik niet kende. Behalve Jan Willem dan, maar die was ik ruim een kwartier
geleden in de massa kwijtgeraakt. Het was dezelfde massa die mij ano-
niem had gemaakt. Mijn rode badmuts maakte mij nog anoniemer.
De anonimiteit had me vaak gerustgesteld in het leven. Vandaag was ik
niet gerust. Mijn gemoed werd beïnvloed door de geur van de massa. Ik
werd omgeven door een orgie van zenuwen en ik rook het. Een met zweet
vermengde poeplucht omhuld door latex zwempakken. Ik wilde eigenlijk
terug om te braken in een Dixie, maar ik wist dat ik dan de start zou mis-
sen. De massa maakte zich meester van het moment en spon een web om
hen die dachten celibatair de angst te kunnen ontvluchten. Alleen de start
kon hen nog redden.
In mijn nabijheid waren enkelen die zich geen raad wisten met de stress.
Dwangmatig ontdeden zij zich van hun zwembril om vervolgens deze
weer net zo op te zetten als even daarvoor. Daarna zwaaiden ze een paar
keer met beide armen als ware het de lakmoesproef voor een goedzittend
montuur. Omdat deze routine zich steeds herhaalde, was ik getuige van
een post-moderne choreografie van een derderangs dans-ensemble. Een
Italiaan zette het geheel luister bij door middel van een schietgebed.
Om niet in de lach te schieten, keerde ik in mezelf. Eminem schoot door
mijn hoofd en vervolgens dacht ik aan de lyriek van massa’s inspirerende
teksten. Als alle motiverende triatlonspreuken verwerkt zouden worden
tot tegeltjes, dan zou men de Chinese muur kunnen plaveien, dacht ik. Het
was een one-liner die de moeite van het onthouden waard was.
Bij de volgende gedachte werd ik afgeleid door de stem van speaker Mike
Reilly die, zo leek het, mij rechtsreeks toesprak: “Remember, you’ve got
control over one thing and one thing only today; and that’s your attitude.
Keep a positive attitude and it will take care of you all the way to the finish
line.” Als mijn wetsuit niet in de weg zou zitten, waren alle haren op mijn
rug recht overeind gesprongen. Haast kreeg ik het te kwaad.
Het was nu nog maar enkele tellen tot de start. De man naast me
ontwaakte uit zijn trance en keek naar rechts. Zijn oorlogsuitstraling
transformeerde in een vaderlijke blik. Hij begon te grijnzen en zei:
“This is the Ironman. Have fun!”. We vertrokken.
EIGENWIJZERMAN | WWW.EIGENWIJZERMAN.NL
TriColumn
Rode Badmutsen in Frankfurt S
EPTEMBER 2
013
het stadspark met finish
ook niet ver van het cen-
trum. We wilden eerst de
finish op de Oude Markt,
Om niet in de lach te schieten, keerde ik in mezelf. Eminem schoot door
mijn hoofd en vervolgens dacht ik aan de lyriek van massa’s inspirerende
teksten. Als alle motiverende triatlonspreuken verwerkt zouden worden
tot tegeltjes, dan zou men de Chinese muur kunnen plaveien, dacht ik. Het
was een one-liner die de moeite van het onthouden waard was.
Bij de volgende gedachte werd ik afgeleid door de stem van speaker Mike
Reilly die, zo leek het, mij rechtsreeks toesprak: “Remember, you’ve got
control over one thing and one thing only today; and that’s your attitude.
Keep a positive attitude and it will take care of you all the way to the finish
line.” Als mijn wetsuit niet in de weg zou zitten, waren alle haren op mijn
rug recht overeind gesprongen. Haast kreeg ik het te kwaad.
Het was nu nog maar enkele tellen tot de start. De man naast me
ontwaakte uit zijn trance en keek naar rechts. Zijn oorlogsuitstraling
transformeerde in een vaderlijke blik. Hij begon te grijnzen en zei:
“This is the Ironman. Have fun!”. We vertrokken.
EIGENWIJZERMAN | WWW.EIGENWIJZERMAN.NL
SEPTEMBER 2
013
16
“Dit seizoen heb ik voor het eerst sinds negen
jaar weer aan triathlons meegedaan. Op mijn
zeventiende kreeg ik een enkelblessure en
moest ik geopereerd worden. Daarna wilde ik de
trainingen weer op gaan pakken, maar na vier
maanden kreeg ik weer een nieuwe blessure,
een beginnende hernia in mijn onderrug. Een
periode vol pech en blessures volgde en hoe
graag ik het ook wilde, mijn lichaam werkte niet
mee. Toch heb ik nooit de hoop opgegeven, ik
ben altijd blijven dromen van een terugkeer in
de triathlonsport.Op mijn veertiende deed ik
mee aan mijn eerste triathlon. Nadat ik eerder
had geturnd, ben ik op mijn twaalfde lid gewor-
den van een atletiekvereniging en daar liep ik
Luciënne Groenendijk tegen het lijf. Ze miste op
een haar na de Olympische Spelen van Sydney
en door haar raakte ik geïnteresseerd in de
triathlonsport. Mijn vader, die in het verleden
ook een paar triathlons had gedaan, heeft me
het laatste zetje in de goede richting gegeven.
De Kids Triathlon in Almere was mijn eerste
wedstrijd. Alles wat mis kon gaan, ging mis,
maar ondanks de tegenslag vond ik het leuk
genoeg om door te gaan. Toen ik hoorde dat de
Kids Triathlon het jaar daarop niet zou worden
georganiseerd, heb ik echt gehuild. Ik dacht dat
het de enige triathlon in Nederland was.”
“Gelukkig kwam ik er al snel achter dat dat niet
het geval was en ben ik in het jeugd- en junioren-
circuit gerold. Samen met mijn ouders, die altijd
een grote steun zijn geweest, reisde ik het hele
land af voor de wedstrijden. Het ging ook steeds
beter. Op mijn kamer hangen vijf gouden plakken
van het Nederlands kampioenschap en ik mocht
ook mee naar internationale wedstrijden. Zo
deed ik mee aan het EK triathlon in Tsjechië, het
WK duathlon in België en het EK duathlon in
Engeland. Triathlon was mijn lust en mijn leven.
Het was een geweldige tijd. Dat ik van het ene
op het andere moment niet meer kon sporten
zoals ik dat wilde, heeft wel wat met me gedaan.
Ik heb het dan ook een tijdje heel moeilijk
gevonden om te zien dat anderen wel gewoon
doorgingen. Maar ondanks alles heb ik nooit
definitief gezegd dat ik zou stoppen. Sinds twee
jaar gaat het lichamelijk gelukkig weer beter.
Deze zomer heb ik mijn studie afgerond en vond
ik dat het tijd was om het weer te proberen. Ik
moest eerlijk gezegd wel even over een drempel
heen. Ik stond helemaal op nul, terwijl ik in het
verleden tot de nationale juniorentop hoorde.”
“Mijn eerste wedstrijd deed ik dit jaar in
Heerhugowaard. Ik had meer tijd aan het schrij-
ven van mijn scriptie besteed dan aan trainen en
dat was te merken. Ik zwom in mijn oude wetsuit
waar geen enkele rek meer in zat, het fietsen
ging redelijk, maar het lopen was zwaar. Later tij-
dens het NK Sprint, ging het voor mijn gevoel al
een stuk beter. Ondanks dat ik genoegen moest
nemen met een plek in de achterhoede, wist ik
meteen weer wat mij zo aantrekt in de triathlon.
Behalve dat ik het gewoon heel erg leuk vind om
te zwemmen, fietsen en lopen, vind ik het mooi
dat de wedstrijd pas gelopen is bij de finish.
Ondanks dat één onderdeel niet heel goed gaat,
kun je toch nog een goed resultaat neerzetten.
Het is het waard om te blijven knokken.
Na al die jaren ben ik weer net zo verslaafd aan
de sport als vroeger. Ik werk nu op een basis-
school en er is regelmaat, waardoor er ook weer
meer tijd is om te trainen. In de triathlon van
Maastricht staat mijn eerste olympische afstand
op het programma. Ik weet niet of ik er klaar voor
ben, dat zie ik dan wel. Al moet ik kruipend naar
de finish… Wie weet lukt het me ooit nog om op
een aardig niveau aan wedstrijden mee te doen,
maar vooralsnog ben ik vooral blij dat ik weer
mee kan doen.”
MARCIA JANSEN
Leaving Stockholm, what a beautifull woman,
uh, i mean city:-) maybe both!
Marco van der Stel na afloop van de WTS-race
in Stockholm.
Kona training day. Win in national champion-
ships olympic distance.
Voor Bas Diederen staat alles in het teken van
Hawaii, zelfs het NK OD in Veenendaal.
2nd at National Champs today. Tough race on
the bike and run! Tried to go for the win but @
basdiederen got back and ran away. Good fun!
Ondanks een tweede plaats had Marco van der
Stel wel plezier gehad in het NK OD.
met De Haan
het de enige triathlon in Nederland was.”
met De HaanNa een paar maanden afwezigheid is Ruud
de Haan terug met zijn twitterrubriek.
Deze keer verzamelde hij tweets onder
andere rond het NK Olympische Afstand in
Veenendaal.
Tanya ten VeldenLeeftijd: 26
Beroep: Docente lichamelijke opvoeding op een basisschool
Woonplaats: Alkmaar
Vereniging: Individueel lid van de NTB
Triatleet sinds: Mijn veertiende
Du/triatlons per jaar: 7
Het triathlongevoel van…
Kirsten NuyesGeboortedatum: 10 november 1997
Woonplaats: Putte (NL)
Vereniging: Team One Eight Five
Triathlon sinds: 2011
Hoogtepunt: 9e bij EK junioren 2013, Alanya
Kirsten Nuyes verraste dit jaar als jongste deelneemster met een 9e plek bij het EK triathlon voor junioren. De tri-atlete uit grensdorp Putte heeft zowel een Nederlands als een Belgisch paspoort, maar in triathlons kiest ze duidelijk voor het oranje pakje.
“Als ik de straat oversteek dan zit over de grens in België. Ik woon nog net
in het Nederlandse deel van Putte. Ik voel me eigenlijk wel meer Belgisch,
want ik ga ook naar een school in Kapellen en ik praat ook meer Vlaams-
Nederlands. Omdat mijn moeder Nederlandse is en mijn vader Belgisch
is, heb ik twee nationaliteiten. Op mijn achttiende moet ik een keuze
maken voor welk land ik uit wil komen, maar ik weet eigenlijk al dat het
Nederland zal worden. Ik vind de triathlonopleiding in Nederland veel beter
dan in België. Nu kan ik twee weekenden per maand naar Sittard, waar je
goed wordt begeleid. In België moet je je maar zien te bewijzen. Ik vind de
mensen in Nederland ook veel vriendelijker en spontaner.”
“Bij het EK in Alanya wist ik van te voren niet echt wat ik kon verwachten.
Het was mijn allereerste echte grote internationale wedstrijd. Daarvoor
had ik al wel ETU-cups gedaan. Ik had verwacht ergens in de middenmoot
te finish, rond de 30ste plek te finishen. Ik heb meestal ook wel problemen
bij de start, omdat de anderen vaak veel groter zijn dan ik. Maar ik kon nu
goed meekomen en met fietsen en lopen kon ik ook nog goed bijblijven.
Ik had nooit verwacht dat ik negende zou worden. Daar was ik natuurlijk
wel tevreden mee. Ik was ook nog één van de jongste deelneemsters, in
november word ik 16, dus ik vond het ook wel cool dat ik als de jongste
gewoon bij de top-10 zat. Ik ga dit seizoen ook nog naar Londen voor het
WK, maar ik weet nog niet zo goed wat ik daarvan moet verwachten. Ik
ken de wereldtop bij de junioren nog niet zo goed” (meer over dat WK in
Londen is te lezen in TS10, red.).
“Ik zwem al sinds mijn vijfde. Ik zat bij een topsport zwemclub, waar ik
ook lang wedstrijden heb gezwommen. Toen ik 10 was ben ik ook gaan
veldlopen. Zo ben ik een beetje in triathlon gerold. Ik word nu begeleid
door Marc Herremans. Hij was al zwemcoach bij de club waar ik zwom.
Toen ik een test had gedaan, zei hij dat hij mij wel wilde begeleiden met
schema’s om mij verder te brengen. Ik vind dat wel bijzonder. Hij is, zeker
in België, door zijn prestaties een groot bekend sportman. Ik leer ook veel
van hem, vooral dat je in de wedstrijd nooit moet opgeven. Hij is echt een
inspiratie voor mij.”
PIETER VAN DER MEER
Juniorenpraat
TRIKORT
SEPTEMBER 2
013
17
21e NK Olympische afstand Veenendaal. Met zwemmen al 3 minuten
verliezen op de kop = achter de feiten aan lopen. Back to long distance!
Bob Martens besloot zich na het stayer NK weer op het lange werk te
richten.
Koers ging goed. Conclusie Kebab als koersvoer: werkt! #science
Cornelis Scheltinga onthult zijn geheim na een wielerkoers.
Onze eigen @wduinisveld is te zien in de nieuwe commercial voor
orgaandonatie. Geregisseerd door Dick Maas!
Wouter Duinisveld, triatleet met een donorhart, wordt filmster.
OMG OMG OMG. Vanavond een wedstrijd. Wie had bedacht dat dat een
goed idee is!? En HOEZO? BEN JE GEK OFZO? #stressslaattoe
Eva Janssen had lichte wedstrijdstress voor de Bosbaan Triathlon.
18
SEPTEMBER 2
013
De Maastrichtse studententriathlonvereniging Ferro Mosae viert dit jaar
het eerste lustrum. Ferro (ijzer) verwijst naar Ironman en Mosae naar
Maastricht. “In Maastricht heet veel naar de Maas of Mosae”, weet pen-
ningmeester Heleen Zandstra. De triathlonclub is nog volop in ontwikke-
ling. “Alleen al dit jaar zijn er twaalf nieuwe leden bij gekomen.” Als reden
wijst zij onder meer op de verschillende clinics waarmee Ferro Mosae naar
buiten trad in aanloop naar Triathlon Stein. “Zo lieten wij zien dat triathlon
niet zo erg is als het lijkt. Enkele van de deelnemers zijn lid geworden.
Onder leiding van trainer Edo van der Meer boden wij drie laagdrempelige
Start-to-Tri clinics: een wisselclinic, een openwaterclinic en een loopclinic.
Dat is ons goed bevallen en zoiets gaan we zeker herhalen. Ook willen we
onze zwemloop weer gaan organiseren. Dat is een mooi evenement om
studenten kennis te laten maken met onze sport. Maar verder is het vooral
mond-tot-mond reclame want wij zijn ook gewoon een leuke en gezellige
club.” Over dat laatste dacht het sportcentrum van Universiteit Maastricht
eigenlijk wat anders. “Wij kregen van hen de opmerking dat wij als club te
weinig borrels organiseren.” Zandstra legt uit dat Ferro Mosae niet meteen
van plan is dat advies ter harte te nemen. “Wij zijn een ambitieuze club
waar sporten centraal staat. Iedereen is welkom maar prestaties zijn voor
ons ook belangrijk. Na het trainen is er wel ruimte voor ontspanning.”
Heleen Zandstra vertelt niet zonder trots dat leden van Ferro Mosae regel-
matig hoog in de wedstrijduitslagen te vinden zijn. Dit jaar kwalificeerden
twee leden zich zelfs voor de Ironman op Hawaii. “Naast onze trainer Bas
Diederen lukte dat ook Bart Candel.”
De Maastrichtse triathlonclub in opbouw werkt aan het verder structure-
ren van de trainingen. “Wij hebben nu twee zwemtrainingen onder leiding
van Edo van der Meer en twee fietstrainingen. Bas Diederen leidt een van
deze trainingen maar Edo gaat dat overnemen.” Het fietsen gebeurt in
samenwerking met de studentenwielervereniging maar ook in groepjes
na onderlinge afspraak. Voor het lopen is er een samenwerking met de
studentenatletiekvereniging. Atleet Jos Timans is de trainer van de triath-
longroep. Ook het lopen kan bij Ferro Mosae tweemaal per week.
Om lid te worden van Ferro Mosae hoef je geen student te zijn. “Je moet
wel gestudeerd hebben of gewerkt hebben bij de universiteit want
anders kun je geen sportkaart krijgen en dat is wel een vereiste”, legt
Heleen Zandstra uit. Over het opener karakter dan veel andere studenten-
triathlonverenigingen vult zij aan dat Nick Zwartjes, Maarten van Kooij en
Luuk Janssen in 2009 de club oprichtten naar voorbeeld van de studen-
tentriathlonvereniging in Groningen. “Niet alle drie waren op dat moment
nog student dus hebben zij de regel dat leden student moeten zijn niet
overgenomen. Nog altijd is de vaste kern van onze vereniging inmiddels
geen student meer. Door meer aanwas van jonge studentleden zou dat
in de toekomst kunnen veranderen. Nu al zitten enkele studenten in ons
bestuur.”
In het lustrumjaar is Ferro Mosae betrokken bij het nieuwe triathlonweek-
end in Maastricht. Zandstra vertelt echter dat het evenement geen echte
clubaangelegenheid is. “Wel zijn enkele van de initiatiefnemers lid van
onze club. Stichting Triathlon Limburg had gelijksoortige plannen en zij
organiseren de nieuwe wedstrijden. Ferro Mosae helpt net als bijvoorbeeld
Triathlonclub Maastricht mee bij het evenement. Al zullen veel van onze
leden ook deelnemen.”
NORBERT VERINGMEIER
Maastrichtse Studenten Triathlon Vereniging Ferro MosaePlaats: MaastrichtOpgericht: 1 maart 2009 Aantal leden: 45Clubblad: Geen, communicatie via website en FacebookClubsponsors: Ron for Run, Universiteit Maastricht, Kapsalon Hair Future en BioracerEvenement: Hulp bij Triathlon Maastricht E-mail: [email protected]: www.ferromosae.nl
VERENIGINGIN BEELD
VERENIGINGIN BEELD
19
TRIKORT
SEPTEMBER 2
013
SEPTEMBER 2
013
De ziekte van Pfeiffer is een infectieziekte die
veroorzaakt wordt door het Epstein-Barrvirus. Het
is een veelvoorkomende virale infectie. De ziekte
van Pfeiffer komt vooral voor bij jongeren. Ook
kinderen en volwassenen kunnen echter besmet
raken met het virus. Een ruime meerderheid
van de Nederlanders komt voor het twintigste
levensjaar in aanraking met het virus. Boven de
leeftijd van 40 jaar is het voorkomen van de ziekte
zeldzaam. Het is niet duidelijk of hard trainende
sporters een verhoogde kans hebben om de ziekte
van Pfeiffer op te lopen. Wel is bekend dat de
algemene weerstand bij zeer intensief trainende
triatleten daalt, waardoor een mogelijk verhoogde
kans verklaart zou kunnen worden. Daarnaast
bestaat de indruk dat de ziekteverschijnselen
bij sporters langer aanhouden, maar dat wordt
wetenschappelijk niet bevestigd. Het is meer een
gevolg van het feit dat met name de vermoeid-
heidsklachten het atleten onmogelijk maken
(voluit) te sporten. Iedere dag die niet gesport kan
worden telt. Sporters hebben dan ook de neiging
te vroeg weer met trainen te beginnen, waardoor
zij lang(er) de vermoeidheidsklachten ervaren.
‘Kissing disease’
De ziekte van Pfeiffer wordt veroorzaakt door
het Epstein-Barrvirus. We maken antistoffen aan
tegen dit virus zodra het ons lichaam binnenkomt.
Daardoor kunnen we maar één keer in ons leven
besmet raken en de ziekte van Pfeiffer krijgen.
Wanneer we nogmaals in contact komen met het
virus zijn we immuun. De antistoffen in het bloed
ruimen het virus de tweede keer direct op en we
worden dan niet ziek. Besmetting met dit virus
ontstaat als we in contact komen met besmet
speeksel. Dit kan door kussen (vandaar de
populaire naam ‘kissing disease’), hoesten, het
delen van een glas, bidon of tandenborstel van
een besmet persoon.
De incubatietijd van het virus is 10 dagen tot
ongeveer 6 weken, waarbij iemand in de
tussentijd al wel anderen kan besmetten. De
klachten beginnen vaak met keelpijn, hoofdpijn,
koorts en een grieperig en vermoeid gevoel. Vaak
zijn de lymfeklieren in de hals opgezet. De lever
en de milt kunnen opgezet zijn en tijdelijk wat
minder goed functioneren. In de eerste weken is
keelpijn of keelontsteking vaak het meest nadruk-
kelijk aanwezig. De meeste verschijnselen ver-
dwijnen na 5 tot 8 weken. Vermoeidheidsklachten
kunnen nog enkele maanden blijven bestaan.
Bij bloedonderzoek blijkt dat de meeste mensen
met de ziekte van Pfeiffer tijdelijk afwijkende
(verhoogde) leverfuncties hebben. Als gevolg
van de virusinfectie kunnen levercellen namelijk
licht ontstoken raken. Er is in dat geval sprake van
een lichte vorm van hepatitis (leverontsteking).
In zeldzame gevallen kan hierdoor geelzucht
ontstaan. Geelzucht is het geel zien van de huid
en het oogwit. Deze klachten verdwijnen vanzelf
na vijf tot acht weken.
Training na Pfeiffer
Er bestaat geen behandeling tegen de ziekte
van Pfeiffer. De ziekte gaat in principe vanzelf
over en er ontstaan vrijwel nooit complicaties.
De ernst en de duur van de ziekte is bij iedereen
verschillend. De meeste klachten verdwijnen
binnen vijf tot acht weken. U kunt zich dan nog
wel een aantal maanden moe voelen. Om de
genezing te bevorderen is het verstandig om
goed naar het lichaam te luisteren. Zolang de
leverfuncties verstoord zijn is het verstandig om
lichamelijke activiteit (training) te vermijden. Het
is niet noodzakelijk om thuis te blijven van werk
of school. Als de leverfuncties weer genormali-
seerd zijn kan de trainingsopbouw weer rustig
beginnen. Meestal is na twee weken het ergste
achter de rug en kunnen de dagelijkse activiteiten
en daarna de training weer geleidelijk opgepakt
worden. Hierbij is het van groot belang dat de
sporter goed luistert naar zijn of haar lichaam. De
training moet aangepast worden aan de (eventu-
eel terugkerende) vermoeidheidsklachten! Neem
wel voldoende rust als
u zich moe voelt. Dit
is erg verschillend per
persoon.
Cytomegalie virus
De ziekteverschijnselen van de ziekte van Pfeiffer
zijn vrijwel gelijk aan de ziekteverschijnselen na
een infectie met het cytomegalie virus (CMV).
Terwijl de ziekte van Pfeiffer in principe maar
eenmalig kan worden doorgemaakt, kan het cy-
tomegalie virus veelvuldig worden gereactiveerd.
Dus als er een vermoeden bestaat dat de ziekte
van Pfeiffer opnieuw opspeelt, kan er wellicht
sprake zijn van een infectie met het cytomegalie
virus. Over het algemeen verloopt een infectie
met het cytomegalie virus zonder ziektesymp-
tomen. Ziekteverschijnselen komen vooral voor
bij pasgeborenen, adolescenten tussen de 15
en 20 jaar en mensen met een lage weerstand.
Diagnostiek vindt meestal plaats via viruskweek
uit bloed of urine. Er is geen behandeling voor de
ziekte anders dan rust nemen. De klachten gaan
vaak na enkele weken vanzelf weer over.
Bij het cytomegalie virus vormen de antistoffen
die zijn aangemaakt bij een eerdere infectie geen
bescherming bij een nieuwe infectie. Met name
bij een vermindering van de weerstand is de kans
op reactivatie van het virus groter. Gezien het feit
dat een groot deel van de bevolking geïnfecteerd
is met het cytomegalie virus kan ervan worden
uitgegaan dat iedereen het virus kan verspreiden
en dat alle lichaamsvloeistoffen mogelijk besmet
kunnen zijn. Maatregelen om infecties tegen te
gaan zijn in het dagelijkse leven onmogelijk uit
te voeren en overigens ook niet nodig. Een goede
handhygiëne is de enige mogelijkheid om het
risico op besmetting te beperken. Zorg dus altijd
voor goede hygiëne en voldoende rust!
GUIDO VROEMEN, SPORTARTSBONDSARTS NTB [email protected]
Medische Post
Ziekte van Pfeiffer en sportMeedere malen per jaar krijg ik sporters op mijn spreekuur met onverklaarbare vermoeid heidsklachten. Een deel daarvan blijkt verklaard te kunnen worden door de ziekte van Pfeiffer.
20
SEPTEMBER 2
013 1-2-3
De Bosbaan Triathlon is met groot succes weer teruggekeerd.
De Amsterdamse triathlon bestond tussen 1982 en 1990 en verdween
daarna voor bijna een kwart eeuw van de kalender. Een aantal
enthousiaste amsterdammers pakte de draad weer op en kreeg meteen
al 400 atleten naar het Amsterdamse bos. De wedstrijd werd gewonnen
door Frans van Heteren en Diana Gorter.
Jan-Roelf Heerssema heeft de Nordseeman in het noorden van
Duitsland gewonnen. Hij was daarmee drie minuten sneller dan de
Duitser Gunnar Keitzel. Bij de vrouwen eindigde de Groningse Carin
Ceelaert met een achterstand van zeven minuten op winnares Lydia
Sommerfeld als tweede.
Maud Golsteyn is als vijfde eindigde in de XTERRA-triathlon in het
Tsjechische Prachatice. In de sterk bezette wedstrijd wist ze zich goed
voorin te handhaven. De winst in de twaalfde editie van de Tsjechische
XTERRA ging naar Felix Schumann. Bij de vrouwen wist Helena
Erbenova haar zege van vorig jaar te prolongeren.
In de Ironman van Kopenhagen is Monique Burger als negende
gefinisht. Ze won haar leeftijdsgroep en kwalificeerde zich daarmee
voor Hawaii. Beste Nederlander bij de mannen was Maikel Wieland
op een 47e plaats. Winnaar werd Jens Petersen-Bach in 8.12 uur, een
minuut later gevolgd door landgenoot Henrik Hyldelund. De verrassing
van de wedstrijd was de Oostenrijkse Eva Wutti, die met de zeer snelle
tijd van 8.37.16 de wedstrijd naar zich toe trok. De Deense kroonprins
Frederik finishte in een tijd van 10:45:32.
De Brit Ritchie Nichols en de Zwitsere Daniela Ryf zijn de winnaars
geworden van de Ironman 70.3 in Wiesbaden, het (officieuze) EK
Ironman 70.3. De nieuwe kampioenen debuteerden allebei op deze
afstand. Beste Nederlander was de in ons land weinig bekende Kamil
van Beijnum. De geboren Zeeuw woont al jaren in het Zwitserse
Knutwill. Van Beijnum finishte als negentiende. Dave Rost werd de
beste master van de dag en plaatste zich zo op de valreep nog voor
Hawaii. Ook Bart Candel en Diana Gorter kwalificeerden zich op deze
unieke wijze via een halve voor de triathlon der triathlons.
Sandra Wassink heeft de halve triathlon van Keulen op haar naam
geschreven. De Hoevelaakse, die zichzelf duidelijk heeft ontdekt op
de halve afstand, hield zeven minuten voorsprong over op de Duitse
Kathrin Walther. Bij de mannen leverde Eddy Lamers een goede pres-
tatie door derde te worden. Thomas Naasz werd in Keulen, in aanloop
naar de Challenge in zijn woonplaats Almere, negende in 4.03.29 uur.
Maud Golsteyn is als vijfde eindigde in de XTERRA-triathlon in het
Tsjechische Prachatice. In de sterk bezette wedstrijd wist ze zich goed
voorin te handhaven. De winst in de twaalfde editie van de Tsjechische
XTERRA ging naar Felix Schumann. Bij de vrouwen wist Helena
Erbenova haar zege van vorig jaar te prolongeren. In de XTERRA-
Germany in Zitau moest Golsteyn met materiaalpech opgeven. Beste
Nederlandse werd daar Nienke Oostra op de tiende plek, vlak voor
Saskia Elemans. Bij de mannen eindigden Lars van der Eerden op de
zeventiende en achttiende plaats.
Jorik van Egdom wereldkampioen duathlonHet seizoen van talent Jorik van Egdom was al goed, maar het kan nu na
het behalen van de wereldtitel duathlon bij de junioren helemaal niet
meer stuk. “Er zijn inderdaad weinig wedstrijden die niet goed gingen dit
jaar”, zegt hij zelfverzekerd. Echt verwacht had hij niet dat hij goud zou
halen in het Canadese Ottawa. “Ik denk dat je een wereldtitel nooit moet
verwachten.” Anders dan bij zijn wereldtitel crosstriathlon in Kijkduin
moest hij nu echt strijden voor de zege. De start verliep eerst rustig, maar
nadat een Mexicaan een sprint aantrok was de wedstrijd open. “Ik kwam
15 seconden achter een kopgroepje bij de wisselzone en ben toen op de
fiets gelijk weggereden op jacht naar de kop.” Eerst was die groep nog vijf
man groot, maar later werd dat uitgedund tot drie man. “Met drie man
moet je ook meer werk doen, dus het was wel een zwaar fietsonderdeel.
Maar dat is goed voor mij.” Tijdens het lopen moest hij nog flink tempo
maken om de Deen Hansen en de Brit Johnson van zich af te schudden.
“We waren allemaal na de race goed kapot gegaan volgens mij.” Juul van
de Kruijs en Erik van der Heijden finisthen net buiten de top-tien, als elfde
en dertiende.
Uitslagen: www.triathlon.org
Jorik van Egdom moest in het kopgroepje van drie hard werken op de fiets.
Waar kan ik de komende tijd starten
21 september 2e Pyramideduathlon Austerlitz Woudenberg Triathlon Maastricht
22 september Triathlon Maastricht JJC
NK sprinttriathlon masters
27 september 19e Open Leids Kampioenschap Jeugdzwemloop
19 oktober ATB Duathlon Harderwijk
25 oktober Jeugd Wintertriathlon Assen
26 oktober Wintertriathlon Assen
NK wintertriathlon senioren en masters
26 oktober Crossduathlon Weert
Verklaring afkortingen: JJC = Jeugd- en Juniorencircuit
Voor volledige evenementgegevens. En inschrijven zie www.NTBinschrijvingen.nl
SEPTEMBER 2
013
21
ACTUEEL
Caelers terug bij wereldtop in StockholmVorig jaar, na haar tegenvallende optreden op de Olympische Spelen in Londen raapte Maaike
Caelers alle moed bij elkaar voor de tweede seizoenshelft. Daarin verraste ze met een tweede plaats
op de WK sprint in Stockholm. Dit seizoen vond ze na een mindere race in World Triathlon Series-
race in Hamburg, waar ze 30ste werd, in Stockholm opnieuw haar oude vorm weer terug. De race
in de Zweedse hoofdstad ligt haar duidelijk goed. Daar leek het na het zwemmen nog niet op voor
de 22-jarige Weertse. Caelers kwam pas als 34e uit de 15 graden frisse en woelige Riddarfjarden
nabij het stadhuis. Op de fiets belandde ze wel in een hard werkende groep achtervolgers, die op
tweederde van de veertig kilometer fietsen de aansluiting met de kopgroep tot stand bracht. Tijdens
het looponderdeel liet Caelers zich niet gek maken door een tempoversnelling uit de wisselzone van
de uiteindelijke winnares Gwen Jorgensen. Caelers liep haar eigen koers, waarbij ze onder andere de
leidster in het WTS-klassement Anne Haug nog voor haar moest laten. Ze eindigde op een knappe
zesde plaats. “Het was zwaar vandaag. Met lopen ben ik helemaal dood gegaan en heb alles gegeven
wat erin zat.” In het klassement staat ze er nu goed voor met de finale in Londen nog te gaan.
“Die telt dubbel, dus dat zal bepalend worden of ik de top-10 net haal.”
Rachel Klamer kwam op de kinderkopjes niet zo goed uit de voeten als haar landgenote. “Ik ben
echt een brokkenpiloot op dit parcours”, verzuchtte ze na de finish. Ze miste ook de macht met
lopen om naar voren te stomen, waardoor ze op de 33ste plek eindigde. Sarissa de Vries, terug na
een langdurige blessureperiode, was in Stockholm weer terug op het internationale podium op
de 44ste plaats. Vooral op het zware fietsparcours met een klimmetje bij de wisselzone merkte ze
dat nog niet de benodigde inhoud had. “Het was wel goed om te weten waar ik naar toe moet
en waar ik nu sta. We gaan weer hard werken nu.” (Meer over dat WK in Londen is te lezen in TS10,
red.)
In de mannenrace op zondag was het supertrio ‘The Brownlees and Gomez’ weer van buitenaards
niveau. Alistair Brownlee vertrouwde niet geheel op zijn lopen en demarreerde in de slotfase van
het fietsen. Met twintig seconden voorsprong begon hij te lopen. Javier Gomez vocht als een
Spaanse stier, maar had de jongere broer Jonathan Brownlee enige tijd als een blok aan zijn been
hangen. Met de winst van Alistair Brownlee zijn de verschillen in de top drie ultra klein. Wie van dit
drietal in de Grand Final in Londen op 14 september vooraan finisht wordt automatisch de nieuwe
wereldkampioen. Alistair Brownlee begint met een minimale puntenvoorsprong aan de leiding in
de race in Londen, waar hetzelfde drietal in deze volgorde vorig jaar ook Olympisch goud, zilver en
brons scoorden. Marco van der Stel eindigde na een minder zwemonderdeelals 30ste. “Het was
met zwemmen één grote knokpartij. Maar op de fiets voelde ik me sterk. In tweede deel van het
lopen heb ik heel hard door kunnen lopen en nog veel mensen terug kunnen pakken.”
Uitslagen: www.triathlon.org
Van Vlerken wint Challenge WalchseeYvonne van Vlerken heeft de Challenge Walchsee
gewonnen. In Oostenrijk, het land waar ze
woont, klopte ze de Britse Jodie Swallow. Van
Vlerken was als zesde uit het water gekomen,
vijf minuten na Swallow, onlangs winnares van
de Ironman in Zweden. Bij het fietsen kwam Van
Vlerken langszij, op de halve marathon liepen ze
enige tijd zij aan zij. Toen Swallow door de kou
werd bevangen , bood Van Vlerken een bidon
warm drinken aan. Dit kwam de Nederlandse tot
haar stomme verbazing op een waarschuwing te
staan. Kort daarna liep ze verder uit op de Britse.
Vooraf dacht Van Vlerken nog dat het moeilijk
zou worden de wedstrijd naar haar hand te
zetten. “Ik wilde natuurlijk graag winnen, maar
met zulke concurrentie wordt het toch moeilijk.”
In de weken voor de wedstrijd voelde ze zich ook
niet topfit. “Gelukkig voelde ik me net de dag
voor de race een heel stuk beter dan de laatste
3 weken en heb ik toch een mooie race kunnen
neerzetten.” Richting de Ironman Hawaii was
de Challenge Walchsee de laatste wedstrijd. Bij
de mannen was de Zuid-Afrikaan Cunnama de
sterkste.
Uitslagen: www.challenge-walchsee.at
Van Vlerken ging lachend de fiets af.
Maaike Caelers kwam met een groep achtervolgers bij de kopgroep in Stockholm.
FOTO
: ITU
/JA
NO
S SM
IDT
22
ACTUEEL
De Rutbeektriathlon van TC Twente vormde de vijfde en laatste wedstrijd
die meetelde voor de Apex 1steDivisie Triathlon, die dit jaar zijn eerste
jaargang kende. De wedstrijd op en rond ‘Het Rutbeek’ bestond uit twee
onderdelen. In de ochtend moesten de teamleden ieder individueel een
achtste triathlon afleggen, waarna in de middag een teamrelay over de
een-zestiende afstand werd afgewikkeld. Het gecombineerde resultaat
bepaalde de einduitslag van de wedstrijd. Bij de vrouwen was Talissa van
der Fluit de snelste in de individuele sprint. Samen met haar team van DTC
Heerhugowaard wist zij ook de teamrelay te winnen, voor Hellas-2 en de
vrouwen van Ferro Mosae. Bij de mannen was het jonge team van TVA-
Almere dat met de dagwinst naar huis ging.
Na deze finalewedstrijd kon de eindstand worden opgemaakt. Het eerste
seizoen van de Apex 1steDivisie Triathlon werd uiteindelijk gewonnen
door de het mannenteam VZC-2 uit Veenendaal. Bij de vrouwen heeft het
team Hellas-2 uit Utrecht de titel gegrepen. Omdat zowel VZC als Hellas al
een mannen- respectievelijk vrouwenteam in de Eredivisie hebben, zullen
zij echter zelf niet kunnen promoveren. Bij de heren komen Saton Optiek/
DeZijl uit Leiden en DSZ Wave uit Delft voor promotie in aanmerking en
bij de dames zijn dit DTC Heerhugowaard en Ferro Mosae uit Maastricht.
Uitslagen en Eindstand: www.eerstedivisietriathlon.nl
Ook in het Dare2Tri Duathloncircuit kon na de Run Bike Run Borne een
eindstand worden opgemaakt. De duathlon over een afstand van 6,5 km
lopen, 30 km fietsen en 5 km lopen werd voor de zevende keer gewonnen
door Armand van der Smissen. Hij werd achtervolgd door Gerben Schreurs
en John Aalbers, die de snelste tweede run klokte. In de openingsrun
was Coen de Wit de snelste geweest. Stefanie Bouma was soeverein bij
de vrouwen. Ze prolongeerde haar overwinning van vorig jaar en bleef
nu Joyce Vrijenhoek drie minuten voor. Sandra de Jonge finishte daar
een krappe minuut achter op de derde plek. Zij won met 725 punten wel
het overallklassement van het duathloncircuit. Vrijenhoek eindigde met
slechts tien punten minder op de derde plek. Diewertje Poort werd met
700 punten derde. Zowel Vrijenhoek (D24) als Poort (D20) werden de
circuitwinnaars in hun leeftijd. Bouma kwam met de gewonnen circuit-
wedstrijden van Groningen en Borne te kort voor een goede klassering.
Bij de mannen zette Van der Smissen (H40) het overallklassement met
735 punten naar zijn hand. Erik van der Heijden (H20) werd tweede met
703 punten, slechts drie punten meer dan Coen de Wit (H40). Van der
Heijden won het duathloncircuit in zijn leeftijdscategorie H20. De andere
circuitwinnaars zijn: Thijs Wiggers (H16), Gerben Schreurs (H24),
Jack Niessen (H50) en Gerard van Wissen (H60).
Uitslag en eindstand: www.triathlonbond.nl/Circuits/
Dare2TriDuathloncircuit.aspx
In het Jeugd- en juniorencircuit was de Twinfield Triathlon Veenendaal
de vierde en voorlaatste wedstrijd. De jeugd (12+) deed in Veenendaal
een 1/16e triathlon en de junioren (16+) een achtste triathlon. Rianne
de Croock had dispensatie gekregen om bij de achtste mee te doen. In de
wedstrijd ging ze brutaal aan de leiding. Ze fietste zelfs harder dan veel
jongens. Maar door een lekke band moest ze opgeven. Haar klassement
bij de meisjes 12+ kwam daarmee niet in gevaar, want met vier gewonnen
wedstrijden kan ze niet meer ingehaald worden. Achter Rianne zijn het de
zusjes De Ruiter die om de derde plek in de eindstand gaan strijden. Vera
Wismans won de wedstrijd in Veenendaal bij de meisjes 12+, maar komt
nog wat wedstrijden te kort ten opzichten van de anderen. Met ook een
vierde wedstrijd kan ze na Maastricht misschien nog wat plekken opschui-
ven. Bij de jongens 12+ is het ouderwets spannend. Finn Timmermans
won in Veenendaal van zijn directe concurrent Niels Dokter, die twee
wedstrijden won. Als Finn in Maastricht zijn derde wedstrijd wint moet
Niels bij de top-3 eindigen om het circuit nog als eindwinnaar af te sluiten.
Renate Timmermans ging bij de meisjes-16+ aan de leiding, maar door
pech kon ze de wedstrijd niet afmaken. Sophie van der Most won in de
categorie 16+ en nam ook de leiding in het
circuit over. Tania Jacobs werd tweede en
achter haar finishte Laura van der Meulen
op slechts vijf seconden. Michael Cornelisz
deed in Veenendaal bij de jongens 16+
met de winst goede zaken, want in de
tussenstand staat hij nu tweede achter
Lukas Bos. Een groot deel van zijn concur-
renten ontbrak in Veenendaal omdat
de junioren Glenn Wesseling, Thomas
Bennis, Thomas Jansen samen met Ryan
Wesseling een dag later succesvol in
actie kwamen in de 1eDivisiefinale in
Enschede.
Kijk voor uitslagen op:
www.triathlonveenendaal.nl
en voor de tussenstand op:
www.triathlonbond.nl/Circuits/JeugdenJuniorencircuit.aspx
categorie 16+ en nam ook de leiding in het
circuit over. Tania Jacobs werd tweede en
achter haar finishte Laura van der Meulen
op slechts vijf seconden. Michael Cornelisz
Lukas Bos. Een groot deel van zijn concur-
Uit de Circuits
Junior Glenn Wesseling zorgde met TVA voor de dagwinst in Enschede.
Het mannenpodium van de 1eDivisie.
d u e s e t t e . n l
T H E N E W B R A N D F O R T E A M F A S H I O N
adv duesette 5.indd 1 06-01-13 21:21
BEVEILIGINGS GROEP
®
INBRAAK BEVEILIGING NEDERLAND
ValkeringBeveiliging
Due
Stte
Spo
rtsf
ashi
on n
u te
koo
p bi
j:Bo
s en
Olg
ers
Krom
men
ieRo
co S
port
, Nie
uwe
Nie
dorp
Runn
ing
Cent
re, H
eerh
ugow
aard
dues
ette
.nl
Jesse Thomas schokte de triatlonwereld, toen hij de 2011 Wildflower won. Vervolgens won hij in 2012 Jesse Thomas schokte de triatlonwereld, toen hij de 2011 Wildflower won. Vervolgens won hij in 2012 Jesse Thomas schokte de triatlonwereld, toen hij de 2011 Wildflower won. Vervolgens won hij in 2012 Jesse Thomas schokte de triatlonwereld, toen hij de 2011 Wildflower won. Vervolgens won hij in 2012 Jesse Thomas schokte de triatlonwereld, toen hij de 2011 Wildflower won. Vervolgens won hij in 2012 Jesse Thomas schokte de triatlonwereld, toen hij de 2011 Wildflower won. Vervolgens won hij in 2012 Jesse Thomas schokte de triatlonwereld, toen hij de 2011 Wildflower won. Vervolgens won hij in 2012 opnieuw, waarna hij in 2013 weer als eerste over de streep kwam. Jesse is de eerste atleet die dit opnieuw, waarna hij in 2013 weer als eerste over de streep kwam. Jesse is de eerste atleet die dit opnieuw, waarna hij in 2013 weer als eerste over de streep kwam. Jesse is de eerste atleet die dit drie keer lukte. Gefeliciteerd, Jesse! drie keer lukte. Gefeliciteerd, Jesse! drie keer lukte. Gefeliciteerd, Jesse! Bekijk de Pearl Izumi producten die Jesse draagt en ons volledige assortiment op PEARLIZUMI.com.Bekijk de Pearl Izumi producten die Jesse draagt en ons volledige assortiment op PEARLIZUMI.com.
THREE WINS AT WILDFLOWER. DON’T EXPECT JESSE TO BE THREE WINS AT WILDFLOWER. DON’T EXPECT JESSE TO BE THREE WINS AT WILDFLOWER. DON’T EXPECT JESSE TO BE THREE WINS AT WILDFLOWER. DON’T EXPECT JESSE TO BE THREE WINS AT WILDFLOWER. DON’T EXPECT JESSE TO BE CHANGING HIS LUCKY SUNGLASSES ANY TIME SOON.CHANGING HIS LUCKY SUNGLASSES ANY TIME SOON.CHANGING HIS LUCKY SUNGLASSES ANY TIME SOON.
P.R.O. IN-R-COOL
pear
lizum
i.com
Pearl Izumi heeft al meerdan 60 jaar ervaring in hetontwikkelen van kwalitatiefhoogstaande kleding voorduursporters. Voor velesporters wereldwijd issporters wereldwijd isPearl Izumi hét toonaan-gevende merk en is vooralbekend om zijn innovaties,pasvorm en de unieke manier waarop de stoffenhet zweet afvoeren. Voorduursporten moet je uit-rusting perfect zijn rusting perfect zijn afgestemd op het lichaam en je omgeving, Pearl Izumi begrijpt dit als geen ander.
Professionele triatleten zoals Jesse Thomas hebbenal vele overwinningenbehaald dankzij de functio-nele en innovatievekleding van Pearl Izumi.
